بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند
آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

دوستان عیب من بی‌دل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می‌جویم

گرچه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا می‌شویم

خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
می‌سرایم به شب و وقت سحر می‌مویم

حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن می‌بویم

#حضرت_حافظ
@Molana79

معنی هو با تو بگویم که چیست
اوست دگر این من و تو هیچ نیست



#مولانا
@Molana79

در عشق اگر دمی قرارت باشد
اندر صف عاشقان چه کارت باشد

سر تیز چو خار باش تا یار چو گل
گه در برو گاه بر کنارت باشد

#مولانای_جان
@Molana79

در عشق نه پستی نه بلندی باشد
نی بیهشی نه هوشمندی باشد

قرائی و شیخی و مریدی نبود
قلاشی و کم‌زنی و رندی باشد

#مولانای_جان
@Molana79

در عشق نه پستی نه بلندی باشد
نی بیهشی نه هوشمندی باشد

قرائی و شیخی و مریدی نبود
قلاشی و کم‌زنی و رندی باشد

#مولانای_جان
@Molana79

در عشق هزار جان و دل بس نکند
دل خود چه بود حدیث جان کس نکند

این راه کسی رود که در هر قدمی
صد جان بدهد که روی واپس نکند

#مولانای_جان
@Molana79

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم
به گفت و گوی تو خیزم به جست و جوی تو باشم

به مجمعی که درآیند شاهدان دو عالم
نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم

به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم
ز خواب عاقبت آگه به بوی موی تو باشم

حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم
جمال حور نجویم دوان به سوی تو باشم

می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان
مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم

هزار بادیه سهل است با وجود تو رفتن
و گر خلاف کنم سعدیا به سوی تو باشم
 

#حضرت_سعدی
@Molana79

وصلِ تو کجا و منِ مهجور کجا؟
دردانه کجا، حوصلهٔ مور کجا؟

هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتشِ طور کجا؟

#ابوسعید_ابوالخیر
@Molana79

منصورِ حلّاج، آن نهنگِ دریا
کز پنبهٔ تن دانهٔ جان کرد جدا

روزی‌ که «انا الحّق» به زبان می‌آورد
منصور کجا بود؟ خدا بود خدا

#ابوسعید_ابوالخیر
@Molana79

هرگاه که بینی دو سه سرگردان را
عیبِ رهِ مردان نتوان کرد آن را

تقلید دو سه مقلّدِ بی‌معنی
بدنام کند راهِ جوانمردان را

#ابوسعید_ابوالخیر
@Molana79

گر بر درِ دیر می‌نشانی ما را
گر در رهِ کعبه می‌دوانی ما را

اینها همگی لازمهٔ هستی ماست
خوش آنکه ز خویش وارهانی ما را

#ابوسعید_ابوالخیر
@Molana79

به زندگی‌ای که آدم‌ها به نمایش میذارن
غبطه نخورید، یه فروشنده
قشنگ‌ترین جنس‌هاشو تو ویترین می‌چینه!

@Molana79

در من این هست که صبرم ز نکورویان نیست
زرق نفروشم و زهدی ننمایم کان نیست

ای که منظور ببینی و تأمل نکنی
گر تو را قوت این هست مرا امکان نیست

#حضرت_سعدی
@Molana79

ترک خوبان خطا عین صوابست ولیک
چه کند بنده که بر نفس خودش فرمان نیست

من دگر میل به صحرا و تماشا نکنم
که گلی همچو رخ تو به همه بستان نیست

#حضرت_سعدی
@Molana79

ای پری‌روی ملک‌صورت زیباسیرت
هر که با مثل تو انسش نبود انسان نیست

چشم برکرده بسی خلق که نابینااند
مثل صورت دیوار که در وی جان نیست

#حضرت_سعدی
@Molana79

درد دل با تو همان به که نگوید درویش
ای برادر که تو را درد دلی پنهان نیست
آن که من در قلم قدرت او حیرانم
هیچ مخلوق ندانم که در او حیران نیست
سعدیا عمر گران مایه به پایان آمد
همچنان قصهٔ سودای تو را پایان نیست

#حضرت_سعدی
@Molana79

#حضرت_مولانا

ای   زندگی  تن  و  توانم  همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
توهستی من شدی ازآنی همه من
من نیست شدم درتوازآنم همه تو
@molana79

قابل امر ویی قایل شوی
وصل جویی بعد از آن واصل شوی

سعی شکر نعمتش قدرت بود
جبر تو انکار آن نعمت بود

#مولانای_جان
@Molana79

شکر قدرت قدرتت افزون کند
جبر نعمت از کفت بیرون کند

جبر تو خفتن بود در ره مخسپ
تا نبینی آن در و درگه مخسپ

#مولانای_جان
@Molana79

آن کبوتر را که بام آموخته است
تو مخوان,می رانش,کان پر دوخته ست

#مثنوی_مولانا دفترششم
@Molana79

📘کبوتری که به بام خانه ی تو عادت کرده لازم نیست که آنرا بسوی خود بخوانی.حتی اگر او را از خود برانی,گویی که بالهایش به بام خانه ی تو دوخته است.
کبوتربازان یا کفتر بازان به کبوتری که دست آموز میشود و به خانه ی صاحبش عادت میکند اصطلاحا جلد میگویند.حضرت مولانا بنده ی عاشق را به کبوتر جلد تشبیه کرده است که اگر موقتا توسط نفس اماره از بام حضرت احدیت رانده شود,بالاخره بدان جانب پرواز میکند."