می‌گفت:
«كاش از ازل تا ابد يك شب بود
و آن يك شب را با سجده به پايان مي بردم»
به هر حال اویس بود؛
هر سبحان‌الله او، حجاب بر می‌داشت
غرق نور می‌شد و شهود...
اما اینور؛ تنها مشابهت ما با اویس،
دوری است، هجران...
دیده‌اید می‌گویند:
+«به قلب است؛ به جسم نیست...
فاصله‌ها را حساب نیاورید!
مگر اویس را ندیده‌اید؟»
راست گفته‌اند!
به قلب است، به جسم نیست؛
ولی ما دقیقا همان‌هایی هستیم
که قلبمان،
به قدر جسممان دور افتاده...
برای ما
کاش تمام دنیا
از ازل تا ابد
یک مجلس بود
که در آن
حسین حسین می‌گفتیم
و جان می‌دادیم...
رو به نجف!

@m_a_tavallaie

خوشا به این عمر که با علی میگذرد..

#یکشنبه‌های‌علوی