همه معمولی هستیم

✍🏻 محسن آزموده

بيشتر ما آدم‌های معمولی هستيم. يعنی شناخته شده و نابغه و برجسته و بزرگ و سرشناس و... نيستيم. ما آدم‌های معمولی به جايی حساب نمی‌شويم. ديده نمی‌شويم. اهميت خاصی نداريم، جز برای خانواده و نزديكان‌مان. صدای‌مان شنيده نمی‌شود، مگر وقتی كه دست‌كم ده‌ها نفر از ما جايی جمع شويم و سر و صدا كنيم. اخبار خاصي نداريم. وقتي مريض می‌شويم، يا ازدواج می‌كنيم يا جدا می‌شويم يا از جایی به جای ديگری سفر می‌كنيم، بازتابي در رسانه‌ها نداريم. وقتی هم كه می‌ميريم، اتفاق خاصی نمی‌افتد. ما مثل پيچ و مهره‌ها يا قطعات كم‌اهميت ماشين‌های خيلی بزرگ هستيم، وقتی فرسوده می‌شويم، به راحتی تعويض‌مان می‌كنند. در روزگار جديد به ويژه از سوی سياستمداران و آدم‌های مهم، مخصوصا جلوی دوربين رسانه‌ها، خيلی تحويل‌مان می‌گيرند. به قول قديمی‌ها هندوانه زير بغل‌مان می‌گذارند.‌ ‌ای بسا به روی مبارك نياوريم و از اين تعريف و تمجيدهای الكی خوش‌خوشان‌مان هم بشود، اما خودمان می‌فهميم كه اينها همه از جنس پيزر لای پالان كسی گذاشتن است و هدف ديگری پشت آن. در واقع آنها برای اينكه خودشان بزرگ و در چشم و مهم باشند و بمانند و از مزايای اين جايگاه بهره‌مند شوند، بالا بالامان می‌كنند، وگرنه عاشق چشم و ابروی‌مان نيستند. در گذشته ما معمولی‌ها در تاريخ هم جایی نداشتيم. تاريخ متعلق به شاهان و سرداران و حاكمان و ملكه‌ها و دانشمندان و اديبان سخنوران و... بود. كسی ما را به حساب نمی‌آورد. نهايتا سياهی لشكر بوديم، جزو قشون و خيل سلطان. از ابتداي عصر جديد و با ظهور رمان، نويسندگان به تدريج و بنا به علل و دلايلی به روايت زندگی ما روی آوردند و زيست روزمره و معمولا بدون ماجراي خاص ما را به رشته تحرير كشيدند. از دغدغه‌ها و دلهره‌ها و هراس‌ها و اميدها و آرزوها و خوشی‌هایمان نوشتند، به همين خاطر مخاطبانی گسترده پيدا كردند. ما خودمان را در صفحه‌ها و سطرهاي رمان‌ها باز می‌جستيم. در شخصيت‌هايی كه بسياری آنها را تخيلی می‌خواندند، اما برای ما واقعی‌تر از همه قهرمان‌های به دست نيامدنی تاريخی است.
اما ما روز به روز و قطعا به‌رغم ميل آدم‌های مهم، قدرتمندتر شده‌ايم. به لطف پيشرفت‌هايی كه صورت گرفته، به لطف رسانه‌ها، به لطف دموكراسی يا هر چيز ديگري. به هر حال از آن بي‌زباني قبلي خارج شده‌ايم. گيرم بلد نباشيم مثل آنها روشمند و در چارچوب خودمان را ثبت كنيم، اما به هر حال ما وارد تاريخ شده‌ايم و ديگر منتظر نمی‌مانيم كه درباره ما بنويسند. خودمان بايد دست به كار شويم؛ شده‌ايم. در شبكه‌های اجتماعی، در هر جا كه دست‌مان برسد. از خودمان می‌گوييم و نشان مي‌دهيم كه آدم‌ها تفاوت چندانی با هم ندارند. حتي آنها كه به ظاهر مهم‌تر و بزرگ‌تر و والاترند. همه از يك قماشيم. همه معمولی هستيم.


🗞منتشر شده در روزنامه اعتماد

▫️▫️▫️
@zamaneyebarkhord

🏷 رونمایی کتاب رابطه پزشک و بیمار (اخلاق پزشکی۱)
▫️ترجمه و تدوین: قربان بهزادیان نژاد
▫️سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳ - ساعت۱۶

🏷انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری با همکاری انتشارات نگارستان اندیشه، نشستی را به مناسبت انتشار کتاب رابطه پزشک و بیمار (اخلاق پزشکی۱) برگزار می کنند. این نشست روز سه شنبه بیست و نهم آبان ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۱۶ در محل انجمن برگزار خواهد شد و آقایان دکتر سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، دکتر مصطفی معین و دکتر حمیدرضا نمازی از منظر فلسفه، اخلاق و دانش پزشکی محتوای کتاب را بررسی خواهند کرد.
دکتر قربان بهزادیان‌نژاد (۱۳۳۶ - )، دانش‌آموختۀ دکتری میکروبیولوژی پزشکی و استاد تمام دانشگاه تربیت مدرس است. او طی یک دهۀ اخیر که به ناچار از محیط دانشگاهی دور بود، مجموعه‌آثاری را با موضوع تاریخ پزشکی در اسلام و ایران پدید آورد. کتاب حاضر با پرداختن به مسألۀ اخلاق پزشکی و تأکید بر رابطۀ دوسویۀ پزشک و بیمار، طیف گسترده‌ای از مخاطبان را به خود جلب می‌کند.

⏱ سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳ - ساعت۱۶
📌 انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری: میدان توحید، خیابان نصرت غربی، شماره ۵۶ طبقه دوم

انتشارات نگارستان اندیشه
👆

دکتر قربان بهزادیان‌نژاد استاد تمام گروه میکروبیولوژی دانشگاه تربیت مدرس و رییس ستاد میرحسین موسوی بیش از هفت ماه است که بدون یک روز مرخصی در بند کارگری زندان اوین محبوس است. او که جرمش چند دقیقه صحبت در کلاب هاوس و دعوت حکومت به گفتگو است، در تمام مدت حبس اخیر و دوره پنج سال زندان (پس از حوادث سال هشتاد و هشت) یکسره مشغول ترجمه و تألیف بوده ولی دستگاه عریض و طویل قضایی حتی حاضر به یک روز مرخصی به او نیست!
واقعا حکومت چه خطری از ناحیه نخبگان و کنش‌گران صلح‌جو و اندیشمند احساس می‌کند که چنین سبُعانه زندگی و آزادی آنها را تحدید می‌‌کند؟
آیا صدایی به گوشی در جایی می‌رسد؟!

درباره‌ی قربان بهزادیان‌نژاد

کمی بیش از بیست سال است که بهزادیان‌نژاد را می‌شناسم. در سال‌های پیش از ۸۸ در پاره‌ای از برنامه‌های علمی و برگزاری نشست‌ها و همایش‌ها با او و مؤسسه همکاری داشتم. در آن اوان با اینکه با انبوه مشکلات و گرفتاری‌های دست‌به‌گریبان بودم، هرگاه دعوتم می‌کرد و کاری از من می‌خواست بی‌چون‌و‌چرا و در حد توان و امکان اجابت می‌کردم و این نبود مگر به دلیل عشق و خلوصی که در او می‌دیدم برای خدمت به ایران و تاریخ و تمدن و فرهنگ ایران. همواره در تکاپو بود. دمی آرام نداشت. گواهی می‌دهم که بیش از بسیاری از اهالی تاریخ و علوم‌انسانی غم ایران داشت. دغدغه‌مند و دردمند بود. افتاده و فروتن و بی‌ادعا. و...
دیگر چه بگویم؟ چه می‌توانم بگویم؟
چنین کسی چرا باید در زندان باشد؟ به چه جرم و چه گناهی؟...
#داریوش_رحمانیان
بیست و چهارم آبان هزار و چهارصد و سه
https://www.tg-me.com/mardomnameh

ایده ایران در دوره صفویه

گفت‌وگو با دکتر مقصودعلی صادقی گندمانی
#تیزر_معرفی

🔸بدون‌شک شکل‌گیری شاهنشاهی صفویه یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ ایران دوران اسلامی محسوب می‌شود و ایران در این دوره نظم و ثبات نوینی پیدا کرد که تاکنون در زندگی سیاسی و اجتماعی ایرانیان قابل مشاهده است.

🔸 مفهوم ایران در این دوره از تاریخ ایران لایه معنایی نوینی به خود دید و ایده ایران به مولفه‌های تاریخی و سرزمینی دوران باستان نزدیک‌تر شد.

🔸در همین راستا در سلسله نشست‌های "ایران کجاست" در آسیا نیوز ایران و موسسه آتوسا گفتگویی با دکتر مقصودعلی صادقی‌گندمانی، استاد تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، داشتیم.

#ایران_کجاست

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

ویدیو گفت‌و‌گوی کامل با دکتر صادقی گندمانی به زودی از همین کانال تلگرامی منتشر می‌شود.

🆔 @atusa_sbu
@asianewsiran

#زیست_کتابنامه #دکتر_شیرین_بیانی
زیست کتابنامهٔ دکتر شیرین بیانی

تحقیق و گردآوری: مهدی ناظری
#ماهنامه_سخن شماره‌ی ۹۰
(بهار ۱۴۰۳ خورشیدی)

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo