📽 پوشه‌های دیداری شماری از سخنرانی‌های نشست «مردم‌نامه چیست؟ چیستی و چرایی مردم‌نامه‌نویسی» را ببینید:👇👇

📌 به دلیل برخورد با تعطیلات نوروز، تدوین بقیهٔ پوشه‌های دیداری دیگر سخنرانی‌ها به تأخیر افتاده است و پس از نوروز منتشر خواهند شد.

🎥 شروع نشست و خوشامدگویی

🎥 سخنرانی مقصود فراستخواه
(زایش پدیدهٔ مردم در تاریخ ایران و جهان)

🎥 سخنرانی زهرا گلشن
(معرفی آماج و تلاش‌های مردم‌نامه)

🎥 سپاسگزاری داریوش رحمانیان از سخنرانان و شرکت‌کنندگان و بیان نکته‌هایی در مورد مردم‌نامه

🎥 گفته‌های حسین منوچهری دربارهٔ لزوم پشتیبانی مردم و اهالی تاریخ از مردم‌نامه

♨️ سیاست خارجه و دیپلماسی دولت ملی، مؤلفه‌ای بسیار مهم در بررسی و تعیین جهت‌گیری‌های تاریخی


🔴 بخش اول سخنان جناب آقای داریوش رحمانیان، استاد تاریخ دانشگاه تهران، در برنامه "نخست‌وزیر محصور، چالش‌ها و چشم‌انداز‌ها" که به مناسبت پنجاه و هفتمین سالگرد درگذشت دکتر محمد مصدق در کلاب هاوس گفتگوهای ملی برگزار گردید.

ـــــــــــــــــــــــ
#دکتر_مصدق
#سالگرد_پیروزی_نهضت_ملی
#داریوش_رحمانیان

@goftegoha_melli

♨️ سیاست خارجه و دیپلماسی دولت ملی، مؤلفه‌ای بسیار مهم در بررسی و تعیین جهت‌گیری‌های تاریخی (۲)


🔴 بخش دوم سخنان جناب آقای داریوش رحمانیان، استاد تاریخ دانشگاه تهران، در برنامه "نخست‌وزیر محصور، چالش‌ها و چشم‌انداز‌ها" که به مناسبت پنجاه و هفتمین سالگرد درگذشت دکتر محمد مصدق در کلاب هاوس گفتگوهای ملی برگزار گردید.

ـــــــــــــــــــــــ
#دکتر_مصدق
#سالگرد_پیروزی_نهضت_ملی
#داریوش_رحمانیان

@goftegoha_melli

در فقدان دکتر داریوش شایگان
به قلم دکتر محمدعلی موحد

در ولایت ما، آذربایجان، تعبیری دارند برای فصل بهار که می‌گویند فصلِ خنده و گریه‌ی توأمان است: آغلار-گولَر آیی، گریه و خنده با هم.
از من خواستند صحبت کنم و من اطاعت کردم. اما من امروز گزینه‌ی خوبی برای سخن گفتن نیستم. یک چشم من خندان است و چشم دیگرم گریان. آن چشم گریان در غم درگذشتِ دوستم داریوش شایگان گریان است. فضای دل و اندیشه‌ی من پایکوب این خیال و این سوال است که کجا شد آن همه فهم و فراست؟ کجا شد آن همه هوش و ذکاوت؟ داریوش شایگان از مفاخر عصر ما بود. آثارش به چند زبان از جمله به ترکی ترجمه شده است. سزاوار نبود از من که در این روزها سخنی بگویم و یادِ او نکنم.  سخن از فقدان او تلخ است و ناگوار. اما یاد او مایه‌ی امید و سربلندی است؛ مایه‌ی امید و دلگرمی است که هنوز ایران چنین فرزندانی می‌پرورد.

نوروز نوید تحوّل و شکوفایی است و ما امروز به شادباشِ نوروز اینجا آمده‌ایم. یادگار ماندگار پدران ما که سر از مرزهای جغرافیایی و سیاسی فراتر می‌کشد و از پای دیوار چین تا ساحل دریای سیاه و دریای سپید پیام همدلی و همبستگی و همداستانی می‌پراکند. پیام دوستی و مهربانی.
گرامی باد این پیام الهی بویژه در این روزگار که نفیرِ نفرت و بیداد و عُدوان همه‌ی آفاق را پر کرده است.
و پیروز باد نوروز ما و مبارک باد نام او و سرافراز باد پرچم افتخار او و درخشان و درخشان‌تر باد تلألؤ انوار تجلیات او و گرانبار باد ره‌آورد عطایا و برکات او!



سخنان استاد دکتر محمدعلی موحد در گردهم‌آیی ایرانیان مقیم استانبول به مناسبت نوروز، سوم فروردین ۱۳۹۷

نیایش نوزورزی محمدعلی موحد

بخش پایانی سخنان محمدعلی موحد، درباره‌ی نوروز،👆نیایشی‌ست بی‌مانند برای ایران که جا دارد بارها آن را بخوانیم و از بر کنیم:

... گرامی باد این پیام الهی بویژه در این روزگار که نفیر نفرت و بیداد و عدوان همه‌ی آفاق را پر کرده است.
و پیروز باد نوروز ما و مبارک باد نام او و سرافراز باد پرچم افتخار او و درخشان و درخشان‌تر باد تلألو انوار تجلیات او و گرانبار باد ره‌آورد عطایا و برکات او.

درباره‌ی نوروز بسیار گفته‌اند و نوشته‌اند و شنیده‌ایم و خوانده‌ایم. همه زیبا و شنیدنی و خواندنی. اما در میان همه‌ی آن گفته‌ها و نوشته‌ها اندک‌شمارند نمونه‌های چنین جان‌دار و شیرین و آهنگین و دلکش. این نیایشی‌ست برآمده از دل و جان پیری فرزانه که به ژرفاهای فرهنگ ایرانی و ارزش‌های آن ره برده است و پیام نوروز را که نیست مگر امید و شادی و مدارا و مهر و دوستی، نیک دریافته و زیبا و نیکو به دیگران می‌رساند.
تا گردش روزگار هست و نوروز هست ایران هم هست و می‌ماند. ایران، در درازنای تاریخ پرفرازوفرود خود، از گذرگاه‌های بسیار تنگ و باریک و دهشتناک گذر کرده و همچنان استوار مانده است. راز ماندگاری ایران، فرهنگ و اندیشه‌ای‌ست که ریشه‌اش از امید و شادی آب می‌خورد. ایرانیان در گذر تاریخ و در طول قرون و اعصار با تکیه بر این فرهنگ بر پتیاره‌ی دروغ و بیداد چیره شده‌اند و اگرچه بارها در دام این پتیاره گرفتار شده و در راه افتاده‌اند اما هرگز از راه نیفتاده‌اند. نیایش محمدعلی موحد چکیده‌ی اندیشه و فرهنگ ایرانی‌ست. آن را بارها ژرف بخوانیم و امید به پیروزی و بهروزی را بگستریم.
نوروز همایون و خجسته باد.
#داریوش_رحمانیان
سوم فروردین هزار و چهارصد و سه

با سپاس از کانال مجله‌ی ارجمند بخارا که سخنان محمدعلی موحد را بازنشر کرد.
https://www.tg-me.com/mardomnameh

منابع تاریخ مردم
#اسرارالتوحید_و_تاریخ‌مردم

در مردم‌نامه‌نویسی قلمرو تاریخ بسیار گسترده است. تاریخ مردم تاریخ زندگی‌ست. زندگی به تمام معنا. زندگی توده‌ی مردم. برای مردم نامه‌نویس همه‌ی سویه‌ها و گوشه‌های زندگی مردم موضوعیت دارند. اما شواهد و داده‌هایی که برای پژوهش در چنین قلمرو گسترده‌ای نیاز است را از کجا باید به دست آورد. در تاریخ هرچه به پیش می‌آییم و به روزگار معاصر نزدیک می‌شویم چندی و چونی شواهد و اسناد و مدارک مربوط به تاریخ زندگی مردم بیشتر و دسترسی به آن‌ها نیز بدرجات آسان‌تر است و هرچه به پس می‌رویم و از روزگار کنونی دورتر می‌شویم کمتر و سخت‌تر.
متون تاریخ رسمی و سنتی درباره‌ی مردم چندان چیزی ندارند و اگر گاه سخنی از مردم و زندگی آنان هست در پیوند است با روایت اشخاص کلان و رویدادهای مهم. در این میان پاره‌ای از تاریخ‌های محلی بدرجات متفاوتند. پاره‌ای از تاریخ‌های محلی گزارش‌های درخور و ارزشمند از سویه‌هایی از زندگی مردم به دست داده‌اند. این بحث سر دراز دارد و اینجا مجال نیست. آماج این یادداشت کوتاه اشاره به سودمندی‌های ویژه گونه‌ای دیگر از منابع برای پژوهش در تاریخ مردم است که به مقامات مشهورند: مقامات اولیاء. شرح حال مشایخ عرفان و تصوف. کتاب اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی‌سعید نوشته‌ی محمدبن‌منور از نمونه‌های برجسته‌ی مقامات‌نویسی در زبان فارسی است. در این مجال تنگ، درباره‌ی اهمیت و ارزش تاریخی این کتاب، بناچار، به نقل اشارات کلی مصحح بسنده می‌کنیم:
«... اما این کتاب تنها زندگینامه بوسعید نیست بلکه یکی از برجسته‌ترین منابع تاریخ تصوف ایران و یکی از مهمترین اسناد تاریخ اجتماعی این سرزمین، در یکی از ادوار تاریخ ایران نیز بشمار می‌رود. اطلاعات تاریخی و اجتماعی‌یی که از خلال این کتاب بدست می‌آید، در هیچ‌یک از کتب رسمی تاریخ، به این دقت و تفصیل دیده نمی‌شود وضع دین و مذهب و طرز زندگی مردم و مسائل زندگی شهری و روستایی تاریخ ایران را، در کمتر کتابی به این دقت و تفصیل می‌توان مشاهده کرد.»
«... اسرارالتوحید، بلحاظ اشتمال بر بعضی حوادث تاریخی از قبیل آن‌چه در باب فتنه غزان و دشت خاوران بویژه، نقل می‌کند یکی از اسناد مهم تاریخ عصر بشمار می‌رود ولی متأسفانه گاه مؤلف در بعضی مسائل تاریخی، چون بر روایات شفاهی تکیه دارد، اشتباه می‌کند..‌. با این‌همه در وصف جزئیات مسائل زندگی شهری و روستایی و آداب و رسوم رایج در میان مردم و طرز معاش آنان، از نوع غذاها و لباس‌ها و خانقاه‌ها و رباط‌ها و کوچه‌ها و بازارها و مساجد و مدارس و کلیساها و شیوه زندگی اقلیت‌های مذهبی از قبیل یهودیان و مسیحیان و زرتشتیان در خراسان و نیشابور قرن پنجم سند معتبر و بی‌همتایی است...»
اسرارالتوحید،تصحیح محمدرضا شفیعی‌کدکنی،
تهران، آگاه، ۱۳۷۳، مقدمه‌ی مصحح صص ۱۶۳-۱۶۴ و ۱۶۹-۱۷۰
از دیدگاه مردم‌نامه‌نویسی متون و منابع ادبی و عرفانی و... ارزش و اهمیتی ویژه دارند. داوری مصحح اسرارالتوحید درباره‌ی ارزش تاریخی آن، کم‌یا‌بیش و بدرجات، درباره‌ی شماری دیگر از تذکره‌ها و مقامات و متون ادبی و... راست می‌آید.
این‌ دست از منابع فقر و کمبود تواریخ رسمی و سنتی را تا اندازه‌ای می‌کاهند و مردم‌نامه‌نویس را در پژوهش زندگی مردمان قدیم بدرجات یاری می‌کنند.
#داریوش_رحمانیان
https://www.tg-me.com/mardomnameh

«ایرانی ترین نویسنده و کودکان و نوجوانان ایران» عنوان مقاله‌ای است که در آخرین شماره فصلنامه «مردم نامه» درباره  مرحوم دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن منتشر کرده ام.
در این مقاله خاطرات او از دوران کودکی، داستانی نوشته او درباره یک کودک فقیر، دوستی و‌ نوشته های او درباره مهدی آذر یزدی، مقالات او درباره مدارس و تعلیم و تربیت و همچنین نگرانی‌های او درباره خواندنی های نامناسب کودکان و نوجوانان مورد اشاره قرار گرفته است.
در ادامه مجموعه «کتاب جوانان برای آشنایی با فرهنگ و تمدن و سرزمین ایران» که با دبیری ندوشن برای دبیرستانی ها در انتشارات فرانکلین منتشر شد معرفی و بررسی شده است.
تحلیل سخنرانی ندوشن در انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در سال ۱۳۸۱ با عنوان «تاریخ نویسی برای کودکان و نوجوانان» از دیگر مطالب این نوشته است..


@shahrzadquotes
شهرزاد؛
نوشته‌هایی از سیدعلی کاشفی خوانساری