شاعری که بیش از ۱۰۰ بار در سروده های ملیگرایانه از #ایران یاد کرده
درود بر شهریار تبریزی ♥️
گــَرَم خون ریخت دشمن، شهریارا
به خون دانی چه بندم نقش؟ ایران
تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو
پور ایراناند و پاک آیین نژاد آریان
آن سوی رود ارس هم عاشقان دارد، بلی
خون ایرانی است در شریان آنها هم روان
شعار پرچمش : ایران، جهان جاویدان
مباد سر به تن ما، اگر نبوَد ایران
غریو من که برخیزد به کیوان
بوَد اعلان استقلال ایران : که
ایران جوان پاینده بادا
شهریارا تا بوَد از آب آتش را گزند
باد خاک پاک ایران جوان مهد امان
💎
🆔 @maneshparsi
درود بر شهریار تبریزی ♥️
گــَرَم خون ریخت دشمن، شهریارا
به خون دانی چه بندم نقش؟ ایران
تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو
پور ایراناند و پاک آیین نژاد آریان
آن سوی رود ارس هم عاشقان دارد، بلی
خون ایرانی است در شریان آنها هم روان
شعار پرچمش : ایران، جهان جاویدان
مباد سر به تن ما، اگر نبوَد ایران
غریو من که برخیزد به کیوان
بوَد اعلان استقلال ایران : که
ایران جوان پاینده بادا
شهریارا تا بوَد از آب آتش را گزند
باد خاک پاک ایران جوان مهد امان
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۸ شهریور زادروز حسین امانت
(زاده ۲۸ شهریورِ ۱۳۲۱ تهران) طراح و معمار
او دانشآموخته دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و از شاگردان حیدر غیایی و هوشنگ سیحون است. وی در سال تحصیلی ۱۳۳۹- ۱۳۳۸ از دبیرستان البرز تهران دیپلم ریاضی فیزیک گرفت.
برج آزادی
او طراح برج آزادی در تهران است که به مناسبت یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران و به عنوان نمادی از «ایران مدرن» و نشانی از «دروازه تمدن بزرگ» در اواسط قرن چهاردهم خورشیدی ساخته شد. وی برنده مسابقه طراحی شد که در سال ۱۳۴۵ با عنوان «آگهی مسابقه طرح ساختمان شهیاد آریامهر» در نشریات آن زمان چاپ شده بود. او همچنین طراح و معمار ساختمانهای اولیه دانشگاه صنعتی شریف و بسیاری از سازههای دیگر در ایران و جهان است.
به گفته وی، تهیه سنگهای این برج به دلیل پیچیدگی در نوع انحنای پایههای برج، کار سخت و پیچیدهای بود و برای رفع این مشکل به «غفار داورپناه» پدر سنگبری نوین ایران و صاحب کارخانه سنگبری «ساخارا» روی آورد و توسط وی، با قنبر رحیمی آشنا شد تا بهترین و مرغوبترین سنگها را از دل معادن سنگ انتخاب کنند. نصب سنگهای برج نیز به عهده «محمدعلی قدسی» صاحب کارخانههای سنگبری «اتفاق» و «اتفاق نو» گذاشته شد.
پس از پروژه «برج شهیاد» که پس از انقلاب «برج آزادی» و «دانشگاه صنعتی آریامهر» که پس از انقلاب «دانشگاه صنعتی شریف» نامیده شد، نظارت و سرپرستی ساخت موزه پاسارگاد در نزدیکی آرامگاه کوروش کبیر را به او سپردند. ساخت این موزه زیرزمینی با وقوع انقلاب متوقف شد. او همچنین طراح و معمار چندین مدرسه، کتابخانه و یک شهرک تفریحی در کناره دریای خزر بوده است. وی بعدها با گسترش کارهایش، بناهایی را در خارج از کشور نیز طراحی کرد؛ از جمله بنای سفارت ایران در پکن که متمایزترین سفارتخانه ناحیه دیپلماتیک در پکن است.
دیگر آثار:
ساختمان ابنسینا در دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) در سال ۱۳۵۴.
دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (مرکز صنایع دستی سابق) در سال ۱۳۶۳.
ساختمان سفارت ایران در پکن در سال ۱۳۶۲.
مرکز بهاییان در ایالات ویرجینیا در آمریکا.
مرکز بهاییان در ایالات تگزاس در آمریکا.
ساختمان مقر بیتالعدل اعظم از ساختمانهای حول مقام اعلی، بارگاه باب در حیفا.
دارالتبلیغ بینالمللی از ساختمانهای حول قوس مقام اعلی.
محفظه آثار بهایی از ساختمانهای حول قوس مقام اعلی.
مشرقالاذکار در ساموآ.
مرکز آموزش بینالمللی بهاییت در حیفا، اسرائیل در سال ۲۰۰۱ میلادی (از مجموعه ساختمانهای مقر بیتالعدل اعظم).
کتابخانه مرکزی دانشگاه سیچوآن در پکن در چین در سال ۲۰۰۵ میلادی.
ساختمان مرکزی رادیوتلویزیون در پکن در چین در سال ۲۰۱۱ میلادی.
یادمان ملی هولوکاست در اتاوا در کانادا در سال ۲۰۱۴ میلادی.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_امانت، ز
۲۸ شهریور زادروز حسین امانت
(زاده ۲۸ شهریورِ ۱۳۲۱ تهران) طراح و معمار
او دانشآموخته دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و از شاگردان حیدر غیایی و هوشنگ سیحون است. وی در سال تحصیلی ۱۳۳۹- ۱۳۳۸ از دبیرستان البرز تهران دیپلم ریاضی فیزیک گرفت.
برج آزادی
او طراح برج آزادی در تهران است که به مناسبت یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران و به عنوان نمادی از «ایران مدرن» و نشانی از «دروازه تمدن بزرگ» در اواسط قرن چهاردهم خورشیدی ساخته شد. وی برنده مسابقه طراحی شد که در سال ۱۳۴۵ با عنوان «آگهی مسابقه طرح ساختمان شهیاد آریامهر» در نشریات آن زمان چاپ شده بود. او همچنین طراح و معمار ساختمانهای اولیه دانشگاه صنعتی شریف و بسیاری از سازههای دیگر در ایران و جهان است.
به گفته وی، تهیه سنگهای این برج به دلیل پیچیدگی در نوع انحنای پایههای برج، کار سخت و پیچیدهای بود و برای رفع این مشکل به «غفار داورپناه» پدر سنگبری نوین ایران و صاحب کارخانه سنگبری «ساخارا» روی آورد و توسط وی، با قنبر رحیمی آشنا شد تا بهترین و مرغوبترین سنگها را از دل معادن سنگ انتخاب کنند. نصب سنگهای برج نیز به عهده «محمدعلی قدسی» صاحب کارخانههای سنگبری «اتفاق» و «اتفاق نو» گذاشته شد.
پس از پروژه «برج شهیاد» که پس از انقلاب «برج آزادی» و «دانشگاه صنعتی آریامهر» که پس از انقلاب «دانشگاه صنعتی شریف» نامیده شد، نظارت و سرپرستی ساخت موزه پاسارگاد در نزدیکی آرامگاه کوروش کبیر را به او سپردند. ساخت این موزه زیرزمینی با وقوع انقلاب متوقف شد. او همچنین طراح و معمار چندین مدرسه، کتابخانه و یک شهرک تفریحی در کناره دریای خزر بوده است. وی بعدها با گسترش کارهایش، بناهایی را در خارج از کشور نیز طراحی کرد؛ از جمله بنای سفارت ایران در پکن که متمایزترین سفارتخانه ناحیه دیپلماتیک در پکن است.
دیگر آثار:
ساختمان ابنسینا در دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) در سال ۱۳۵۴.
دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (مرکز صنایع دستی سابق) در سال ۱۳۶۳.
ساختمان سفارت ایران در پکن در سال ۱۳۶۲.
مرکز بهاییان در ایالات ویرجینیا در آمریکا.
مرکز بهاییان در ایالات تگزاس در آمریکا.
ساختمان مقر بیتالعدل اعظم از ساختمانهای حول مقام اعلی، بارگاه باب در حیفا.
دارالتبلیغ بینالمللی از ساختمانهای حول قوس مقام اعلی.
محفظه آثار بهایی از ساختمانهای حول قوس مقام اعلی.
مشرقالاذکار در ساموآ.
مرکز آموزش بینالمللی بهاییت در حیفا، اسرائیل در سال ۲۰۰۱ میلادی (از مجموعه ساختمانهای مقر بیتالعدل اعظم).
کتابخانه مرکزی دانشگاه سیچوآن در پکن در چین در سال ۲۰۰۵ میلادی.
ساختمان مرکزی رادیوتلویزیون در پکن در چین در سال ۲۰۱۱ میلادی.
یادمان ملی هولوکاست در اتاوا در کانادا در سال ۲۰۱۴ میلادی.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_امانت، ز
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آیین مهر، فرهنگ ایران باستان، و فلسفه ی احترام نیاکان ما به نور و روشنایی،
دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی استاد فلسفه ی دانشگاه تهران
💎
🆔 @maneshparsi
دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی استاد فلسفه ی دانشگاه تهران
💎
🆔 @maneshparsi
کشف ۴۰۰۰ مُهر گِلی ۵۰۰۰ ساله در «تپه تیلینه» کرمانشاه
مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه:
چهار هزار مُهر گِلی با قدمت حدود پنج هزار سال در تپه تیلینه کرمانشاه کشف شده است.
مجموعه مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم تا دوم قبل از میلاد را در زاگرس مرکزی نشان میدهد.
چیزی که در سایر مواد فرهنگی کشف شده در این محوطه همچون مجموعه سفالی نیز وجود دارد.
💎
🆔 @maneshparsi
🔻🔻
مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه:
چهار هزار مُهر گِلی با قدمت حدود پنج هزار سال در تپه تیلینه کرمانشاه کشف شده است.
مجموعه مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم تا دوم قبل از میلاد را در زاگرس مرکزی نشان میدهد.
چیزی که در سایر مواد فرهنگی کشف شده در این محوطه همچون مجموعه سفالی نیز وجود دارد.
💎
🆔 @maneshparsi
🔻🔻
فرهنگ و منش پارسی
کشف ۴۰۰۰ مُهر گِلی ۵۰۰۰ ساله در «تپه تیلینه» کرمانشاه مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه: چهار هزار مُهر گِلی با قدمت حدود پنج هزار سال در تپه تیلینه کرمانشاه کشف شده است. مجموعه مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم…
🔸داریوش فرمانی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به کشفیات جدید باستان شناسی در کرمانشاه، اظهارکرد: اخیرا کاوشهای باستان شناسی در محوطه تپه تیلینه واقع در بخش کوزران شهرستان کرمانشاه صورت گرفت که منجربه ارائه اطلاعات و دادههای جدید باستان شناسی در استان شده است.
🔸وی افزود: در کاوشهای باستان شناسی اخیر در این محوطه باستانی حدود چهار هزار انواع مهر گلی شامل ۴۴۷ قفل گلی درب انبارها، ۲۹۷۰ مهر و موم ظروف، ۱۲۴ مهر و موم گونی و ۴۳۶ قطعه زبانی شکل که با حدود ۸۵ مهر مختلف ایجاد شده کشف شد که مربوط به حدود پنج هزار سال قبل هستند.
🔸مدیرکل میراث فرهنگی استان تصریح کرد: بررسی سبک شناختی مهرها و اثر مهرهای مکشوفه از تپه تیلینه ارتباطات فرهنگی و تعاملات فرا منطقهای با سایر نواحی دور و نزدیک در ایران و بین النهرین را در پایان هزاره چهارم قبل از میلاد نشان میدهد، چیزی که در سایر مواد فرهنگی کشف شده در این محوطه همچون مجموعه سفالی نیز وجود دارد.
🔸وی با بیان اینکه مجموعه اثر مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم تا دوم قبل از میلاد را در زاگرس مرکزی نشان میدهد، عنوان کرد: این کشفیات نشان میدهد که شیوههای کهن مدیریت مبادلات اقتصادی برای چند هزار سال در این منطقه استمرار داشته است.
🔸وی اضافه کرد: به کمک مدارک و شواهد بدست آمده در این کاوش باستان شناسی، نقش ساکنان تپه تیلینه در امور مبادلاتی و بازرگانی در اواخر دوره پیش از تاریخ در زاگرس مرکزی بیشتر مشخص میشود.
🔸مدیرکل میراث فرهنگی استان یادآور شد: طبق کاوشها و بررسیهای باستانشناسی که تاکنون صورت گرفته، از هزاره پنجم تا هزاره سوم قبل از میلاد نهادهای اداری در محوطههایی همچون دهسوار، تیلینه و ماران در ماهیدشت وجود داشته که مدارک مربوط به چند هزار سال تحولات مدیریت اقتصادی و سیاسی را در اختیار قرار دادهاند.
🔸اواخر تابستان سال گذشته نیز تیم باستان شناسی به سرپرستی دکتر شکوه خسروی در تپه تیلینه کرمانشاه کاوش اضطراری داشتند که طی این کاوشها علاوه بر قطعات سفال، شماری پیکرک گلی حیوانی، اشیای شمارشی و مجموعه بسیار بزرگی از اثر مُهرهای گلی کشف شد که به فرهنگ آغاز ایلامی تعلق دارد که در نوع خود در غرب ایران بیمانند است.
.
💎
🆔 @maneshparsi
🔸وی افزود: در کاوشهای باستان شناسی اخیر در این محوطه باستانی حدود چهار هزار انواع مهر گلی شامل ۴۴۷ قفل گلی درب انبارها، ۲۹۷۰ مهر و موم ظروف، ۱۲۴ مهر و موم گونی و ۴۳۶ قطعه زبانی شکل که با حدود ۸۵ مهر مختلف ایجاد شده کشف شد که مربوط به حدود پنج هزار سال قبل هستند.
🔸مدیرکل میراث فرهنگی استان تصریح کرد: بررسی سبک شناختی مهرها و اثر مهرهای مکشوفه از تپه تیلینه ارتباطات فرهنگی و تعاملات فرا منطقهای با سایر نواحی دور و نزدیک در ایران و بین النهرین را در پایان هزاره چهارم قبل از میلاد نشان میدهد، چیزی که در سایر مواد فرهنگی کشف شده در این محوطه همچون مجموعه سفالی نیز وجود دارد.
🔸وی با بیان اینکه مجموعه اثر مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم تا دوم قبل از میلاد را در زاگرس مرکزی نشان میدهد، عنوان کرد: این کشفیات نشان میدهد که شیوههای کهن مدیریت مبادلات اقتصادی برای چند هزار سال در این منطقه استمرار داشته است.
🔸وی اضافه کرد: به کمک مدارک و شواهد بدست آمده در این کاوش باستان شناسی، نقش ساکنان تپه تیلینه در امور مبادلاتی و بازرگانی در اواخر دوره پیش از تاریخ در زاگرس مرکزی بیشتر مشخص میشود.
🔸مدیرکل میراث فرهنگی استان یادآور شد: طبق کاوشها و بررسیهای باستانشناسی که تاکنون صورت گرفته، از هزاره پنجم تا هزاره سوم قبل از میلاد نهادهای اداری در محوطههایی همچون دهسوار، تیلینه و ماران در ماهیدشت وجود داشته که مدارک مربوط به چند هزار سال تحولات مدیریت اقتصادی و سیاسی را در اختیار قرار دادهاند.
🔸اواخر تابستان سال گذشته نیز تیم باستان شناسی به سرپرستی دکتر شکوه خسروی در تپه تیلینه کرمانشاه کاوش اضطراری داشتند که طی این کاوشها علاوه بر قطعات سفال، شماری پیکرک گلی حیوانی، اشیای شمارشی و مجموعه بسیار بزرگی از اثر مُهرهای گلی کشف شد که به فرهنگ آغاز ایلامی تعلق دارد که در نوع خود در غرب ایران بیمانند است.
.
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۹ شهریور زادروز مریم فخراعظمتقوی شیرازی معروف به "فخریگلستان"
(زاده ۲۹ شهریور ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۶ تیر ۱۳۹۱ تهران) سفالگر، مترجم و فعال حقوق کودکان
او در ۱۷ سالگی با پسرعمویش، ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز معروف ازدواج کرد.
وی را جزو نخستین کسانی میدانند که در تهران اقدامهایی را در جهت سر و سامان دادن به وضعیت کودکان خیابانی انجام داد و تا سالها مدیر پرورشگاهی بود که بهتربیت فرزندان معتادان میپرداخت.
او در سالهای آخر سفالگری میکرد و چند نمایشگاه انفرادی از آثارش برگزار شد و از سوی دوسالانه سفالگری مورد تقدیر گرفت.
"فیل" نوشته اسلاومیر مروژک، نویسنده لهستانی، و "کسی مرا نمیشناسد، صدای کودکان زاغهنشین امریکا" از ترجمههای اوست.
وی در سال ۱۳۷۴ در مجله توقیف شده "زنان" یادداشتی باعنوان "سفالگری را برای زندهبودن میخواهم نه برای زندگی" نوشته بود.
کاوه گلستان، عکاس و مستندساز، در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام تصویر برداری برای شبکه خبری بیبیسی در خط مقدم جنگ در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک عراق در اثر انفجار مین کشته شد.
فخری گلستان در گفتگویی با روزنامه سرمایه گفته بود:
"آدمها نمیمیرند، عدم حضور جسمانی مرگ نمیآورد، نگاه حقیقت طلب این آدم هاست که نگهشان میدارد. برای همین است که من هرگز برای دیدن کاوه بر سر مزار نمیروم. کاوه رفتنی نیست، چشمانش را همیشه زنده، وام داده به تصاویری که دنیا را تکان دادهاست."
وی از سالها قبل تاهنگام مرگ، جدا از ابراهیم گلستان زندگی میکرد. ابراهیم گلستان در انگلستان زندگی میکند.
لیلی گلستان مدیر گالری گلستان به خبرگزاری ایسنا گفتهاست که مادرش
بعد از انقلاب از ۵۰ سالگی به سفالگری پرداخت و آثارش را چند بار به نمایش گذاشت. لیلی گلستان کهولت سن و ضربه مرگ برادرش کاوه را علت درگذشت مادرش ذکر کردهاست." ایشان بیماری خاصی نداشت، اما از مرگ پسرش، کاوه گلستان، ضربه بزرگی خورد که فکر میکنم علاوه بر کهولت سن، تحمل داغ فرزند یکی از اصلیترین دلایل مرگ وی بود."
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فخر_اعظم_تقوی #فخری_گلستان، ز
۲۹ شهریور زادروز مریم فخراعظمتقوی شیرازی معروف به "فخریگلستان"
(زاده ۲۹ شهریور ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۶ تیر ۱۳۹۱ تهران) سفالگر، مترجم و فعال حقوق کودکان
او در ۱۷ سالگی با پسرعمویش، ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز معروف ازدواج کرد.
وی را جزو نخستین کسانی میدانند که در تهران اقدامهایی را در جهت سر و سامان دادن به وضعیت کودکان خیابانی انجام داد و تا سالها مدیر پرورشگاهی بود که بهتربیت فرزندان معتادان میپرداخت.
او در سالهای آخر سفالگری میکرد و چند نمایشگاه انفرادی از آثارش برگزار شد و از سوی دوسالانه سفالگری مورد تقدیر گرفت.
"فیل" نوشته اسلاومیر مروژک، نویسنده لهستانی، و "کسی مرا نمیشناسد، صدای کودکان زاغهنشین امریکا" از ترجمههای اوست.
وی در سال ۱۳۷۴ در مجله توقیف شده "زنان" یادداشتی باعنوان "سفالگری را برای زندهبودن میخواهم نه برای زندگی" نوشته بود.
کاوه گلستان، عکاس و مستندساز، در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام تصویر برداری برای شبکه خبری بیبیسی در خط مقدم جنگ در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک عراق در اثر انفجار مین کشته شد.
فخری گلستان در گفتگویی با روزنامه سرمایه گفته بود:
"آدمها نمیمیرند، عدم حضور جسمانی مرگ نمیآورد، نگاه حقیقت طلب این آدم هاست که نگهشان میدارد. برای همین است که من هرگز برای دیدن کاوه بر سر مزار نمیروم. کاوه رفتنی نیست، چشمانش را همیشه زنده، وام داده به تصاویری که دنیا را تکان دادهاست."
وی از سالها قبل تاهنگام مرگ، جدا از ابراهیم گلستان زندگی میکرد. ابراهیم گلستان در انگلستان زندگی میکند.
لیلی گلستان مدیر گالری گلستان به خبرگزاری ایسنا گفتهاست که مادرش
بعد از انقلاب از ۵۰ سالگی به سفالگری پرداخت و آثارش را چند بار به نمایش گذاشت. لیلی گلستان کهولت سن و ضربه مرگ برادرش کاوه را علت درگذشت مادرش ذکر کردهاست." ایشان بیماری خاصی نداشت، اما از مرگ پسرش، کاوه گلستان، ضربه بزرگی خورد که فکر میکنم علاوه بر کهولت سن، تحمل داغ فرزند یکی از اصلیترین دلایل مرگ وی بود."
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فخر_اعظم_تقوی #فخری_گلستان، ز
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
وطن تنها میراثی است که هرگز نمی توان آن را خرج کرد،هدیه داد و یا فروخت.
🔹کاروانسرای گبرآباد
کاروانسرای گبرآباد قمصر مربوط به دوره صفوی است و در مسیر جاده ابریشم برای تأمین امنیت و رفاه بازرگانان، بوده است که در مسیر تاریخی اصفهان، ری و در فاصله ۵ کیلومتری شهر قمصر در مجاورت مسیر این شهر به سمت کاشان واقع شده است، این اثر در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۹۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
🔹در ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ در جریان چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض، کاروانسرای گبرآباد قمصر بههمراه ۵۳ کاروانسرای تاریخی دیگر (جمعاً ۵۴ کاروانسرا در ۲۴ استان ایران) تحت عنوان کاروانسراهای ایرانی در فهرست میراث جهانی قرار گرفتند. این مجموعه جهانی به عنوان بیستمین و هفتمین اثر جهانی کشور ایران شناخته میشود.
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳۰ شهریور زادروز نوشآفرین انصاری
(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۱۸ هندوستان) استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر علوم کتابداری و اطلاعرسانی
او که پدرش کارمند وزارت امورخارجه و مادرش دانشآموخته رشته آموزش پیش ازدبستان بود، دوران کودکی و نوجوانی را به سبب پیشه پدر در کشورها و شهرهای گوناگون گذراند. وی که دانشآموخته کتابداری است، در سال ۱۳۴۲ برای جمعی از پایهگذاران شورای کتاب کودک، از جمله توران میرهادی، در مدرسه روشنو، کارگاه کتابداری برگزار کرد و از همین هنگام سرنوشت او با توران میرهادی و شورای کتاب کودک گره خورد.
او تحصیل در رشته کتابداری را تا مقطع کارشناسی در مدرسهعالی کتابداری ژنو و مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه مکگیل کانادا ادامه داده است.
از او تاکنون کتابها و مقالههای تالیفی و ترجمههای بسیاری بهویژه در زمینه کتابداری و کتابخانههای کودکان و بزرگسالان منتشر شده است.
کتابهای او "تشکیل کتابخانه در روستا" "مجموعه مقالات درباره کتاب و کتابداری" و ترجمه "مدخل تاریخ شرق اسلامی" است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نوش_آفرین_انصاری، ز
۳۰ شهریور زادروز نوشآفرین انصاری
(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۱۸ هندوستان) استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر علوم کتابداری و اطلاعرسانی
او که پدرش کارمند وزارت امورخارجه و مادرش دانشآموخته رشته آموزش پیش ازدبستان بود، دوران کودکی و نوجوانی را به سبب پیشه پدر در کشورها و شهرهای گوناگون گذراند. وی که دانشآموخته کتابداری است، در سال ۱۳۴۲ برای جمعی از پایهگذاران شورای کتاب کودک، از جمله توران میرهادی، در مدرسه روشنو، کارگاه کتابداری برگزار کرد و از همین هنگام سرنوشت او با توران میرهادی و شورای کتاب کودک گره خورد.
او تحصیل در رشته کتابداری را تا مقطع کارشناسی در مدرسهعالی کتابداری ژنو و مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه مکگیل کانادا ادامه داده است.
از او تاکنون کتابها و مقالههای تالیفی و ترجمههای بسیاری بهویژه در زمینه کتابداری و کتابخانههای کودکان و بزرگسالان منتشر شده است.
کتابهای او "تشکیل کتابخانه در روستا" "مجموعه مقالات درباره کتاب و کتابداری" و ترجمه "مدخل تاریخ شرق اسلامی" است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نوش_آفرین_انصاری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳۰ شهریور سالروز درگذشت پرویز مشکاتیان
(زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ نیشابور -- درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ تهران) موسیقیدان و آهنگساز
او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش حسن مشکاتیان آموخت و نخستین کنسرتش را در هشت سالگی در مراسم گردهمایی دانشآموزان در مدرسه امیرمعزی نیشابور ارائه داد.
پس از آن در جشنواره موسیقی که در اردوگاه رامسر برگزار میشد به دفعات شرکت کرد و در تمامی آنها مقامهای ممتاز را به دست آورد.
وی در سال ۱۳۵۳ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان به یادگیری ردیف میرزاعبداله، نزد نورعلی برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت.
همزمان با آموختن ردیف مبانی موسیقی، به تحصیل موسیقی ایرانی نزد استادان محمدتقی مسعودیه، عبداله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن پرداخت.
از سال ۱۳۵۴ همکاریاش را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه، زیر نظر داریوش صفوت ادامه داد و درکنار آن به اجرای کنسرتهای متعدد با بانوان پریسا و هنگامه اخوان پرداخت و درسال ۱۳۵۶ گروه عارف را تشکیل داد.
در همین سال در آزمون باربد که به ابتکار نورعلی برومند برگزار میشد شرکت کرد و بههمراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشته سنتور را کسب کرد و نیز بههمراه داریوش طلایی مقام ممتاز در ردیفنوازی را به دست آورد.
همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج از دیگر فعالیتهایش درسال ۱۳۵۶ بود که با واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، وی و گروهی دیگر از اهل موسیقی بهصورت دستهجمعی از رادیو استعفا دادند.
در این سال به اتقاق گروهی دیگر از هنرمندان موسیقی و با همکاری گروههای عارف و شیدا مؤسسه چاووش را شکل داد که حاصل آن انتشار برخی از ماندگارترین قطعات موسیقی سنتی در سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ بود.
تصنیف مرا عاشق باصدای شهرام ناظری "روی شعری از مولانا" و چهار مضراب شورانگیز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنیف ایرانی "با صدای شجریان در چاووش۶" قطعه ده ضربی چهارگاه بهنام پیروزی و تصنیف رزم مشترک "باصدای شجریان در آلبوم چاووش۷ " و نیز اجرای قطعه در قفس ابوالحسن صبا با تنظیم حسین علیزاده در همین آلبوم از دیگر فعالیتهایش در این دوره بود.
پس از این دوره همکاریاش با محمدرضا شجریان را ادامه داد که حاصل آن آلبومهای سر عشق "در ماهور" بیداد "دستگاه همایون" بر آستان جانان "در شور و بیات ترک" نوا "مرکب خوانی در دستگاه نوا" دستان ("در دستگاه چهارگاه" و نیز اجرای کنسرتهای برون مرزی بههمراه شجریان در کشورهای اروپایی بود که تا سال ۱۳۶۶ بهطول انجامید.
از سال ۱۳۶۷ همکاریاش با خوانندگان دیگری را هم در دستور کار خود قرار داد که شهرام ناظری "آلبوم لاله بهار" علی جهاندار "آلبوم صبح مشتاقان" علیرضا افتخاری "مقام صبر" ایرج بسطامی "موسم گل، افشاری مرکب، مژده بهار، وطن من" علی رستمیان و حمیدرضا نوربخش "کنسرت گروه عارف: از جمله آنها بودهاند. یکی از واپسین کارهایش آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ منتشر کرد. همچنین در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ بهعنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به عنوان خواننده در آن شرکت داشت.
آرامگاه وی نزدیک به آرامگاه عطار نیشابوری است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_مشکاتیان، د
۳۰ شهریور سالروز درگذشت پرویز مشکاتیان
(زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ نیشابور -- درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ تهران) موسیقیدان و آهنگساز
او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش حسن مشکاتیان آموخت و نخستین کنسرتش را در هشت سالگی در مراسم گردهمایی دانشآموزان در مدرسه امیرمعزی نیشابور ارائه داد.
پس از آن در جشنواره موسیقی که در اردوگاه رامسر برگزار میشد به دفعات شرکت کرد و در تمامی آنها مقامهای ممتاز را به دست آورد.
وی در سال ۱۳۵۳ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان به یادگیری ردیف میرزاعبداله، نزد نورعلی برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت.
همزمان با آموختن ردیف مبانی موسیقی، به تحصیل موسیقی ایرانی نزد استادان محمدتقی مسعودیه، عبداله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن پرداخت.
از سال ۱۳۵۴ همکاریاش را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه، زیر نظر داریوش صفوت ادامه داد و درکنار آن به اجرای کنسرتهای متعدد با بانوان پریسا و هنگامه اخوان پرداخت و درسال ۱۳۵۶ گروه عارف را تشکیل داد.
در همین سال در آزمون باربد که به ابتکار نورعلی برومند برگزار میشد شرکت کرد و بههمراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشته سنتور را کسب کرد و نیز بههمراه داریوش طلایی مقام ممتاز در ردیفنوازی را به دست آورد.
همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج از دیگر فعالیتهایش درسال ۱۳۵۶ بود که با واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، وی و گروهی دیگر از اهل موسیقی بهصورت دستهجمعی از رادیو استعفا دادند.
در این سال به اتقاق گروهی دیگر از هنرمندان موسیقی و با همکاری گروههای عارف و شیدا مؤسسه چاووش را شکل داد که حاصل آن انتشار برخی از ماندگارترین قطعات موسیقی سنتی در سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ بود.
تصنیف مرا عاشق باصدای شهرام ناظری "روی شعری از مولانا" و چهار مضراب شورانگیز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنیف ایرانی "با صدای شجریان در چاووش۶" قطعه ده ضربی چهارگاه بهنام پیروزی و تصنیف رزم مشترک "باصدای شجریان در آلبوم چاووش۷ " و نیز اجرای قطعه در قفس ابوالحسن صبا با تنظیم حسین علیزاده در همین آلبوم از دیگر فعالیتهایش در این دوره بود.
پس از این دوره همکاریاش با محمدرضا شجریان را ادامه داد که حاصل آن آلبومهای سر عشق "در ماهور" بیداد "دستگاه همایون" بر آستان جانان "در شور و بیات ترک" نوا "مرکب خوانی در دستگاه نوا" دستان ("در دستگاه چهارگاه" و نیز اجرای کنسرتهای برون مرزی بههمراه شجریان در کشورهای اروپایی بود که تا سال ۱۳۶۶ بهطول انجامید.
از سال ۱۳۶۷ همکاریاش با خوانندگان دیگری را هم در دستور کار خود قرار داد که شهرام ناظری "آلبوم لاله بهار" علی جهاندار "آلبوم صبح مشتاقان" علیرضا افتخاری "مقام صبر" ایرج بسطامی "موسم گل، افشاری مرکب، مژده بهار، وطن من" علی رستمیان و حمیدرضا نوربخش "کنسرت گروه عارف: از جمله آنها بودهاند. یکی از واپسین کارهایش آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ منتشر کرد. همچنین در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ بهعنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به عنوان خواننده در آن شرکت داشت.
آرامگاه وی نزدیک به آرامگاه عطار نیشابوری است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_مشکاتیان، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳۰ شهریور سالروز درگذشت ناهید سالیانی
(زاده ۲۸ امرداد ۱۳۱۵ بندر انزلی – درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ بندر انزلی) مجسمهساز
او در دانشکده هنرهای زیبا تهران در رشته مجسمهسازی تحصیلات آکادمیک را آغاز کرد و با به دست آوردن مقام اول و دریافت مدال درجه یک فرهنگی در سال ۱۳۳۸ به پایان رساند.
وی بعد دوره یک ساله مجسمهسازی را در فرانسه گذراند و به ایران بازگشت و در دانشکده هنرهای زیبا به تدریس پرداخت. همزمان با تدریس در ایران، در ایتالیا در نمایشگاههای گروهی دانشجویان آکادمی در شهرهای رم، فلورانس و ناپل شرکت کرد.
همچنین در نمایشگاه گروهی بانوان هنرمند در پاریس حضور یافت و در نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران از طریق وزارت فرهنگ و هنر، و در نمایشگاه بینالمللی تهران از طرف انجمن فرهنگی ایران و فرانسه هم مشارکت داشت و آثار و مجسمههایش مورد توجه منتقدان قرار گرفت. وی استاد اسبق دانشکده هنرهای زیبا، عضو شورای هنری سازمان زیباسازی شهر تهران، داوری بسیاری از بینالها و سمپوزیومها را به عهده داشتهاست.
نمایشگاهها
۱۹۶۳ نمایشگاه دانشجویان آکادمیهای: رم، فلورانس، ناپل.
۱۹۶۴ نمایشگاه گروهی در پالاتسو ماسیمو در شهر رم.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت بازیهای آسیایی در تهران.
۱۳۵۳ شرکت درنمایشگاه بینالمللی تهران با شرکت و همکاری گالری پاییز پاریس.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت هشتمین جشن فرهنگ و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه زن و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه آثار هنرمندان در نگارخانه تخت جمشید تهران
۱۳۵۵ نمایشگاه دو نفره مجسمهسازی و نقاشی در گالری مهر شاه تهران.
۱۳۵۶ نمایشگاه انفرادی در نگارخانه کرته تهران
۱۹۷۸ شرکت در بینال بال در سوییس.
۱۹۸۲ نمایشگاه در شهر بوستون تکزاس آمریکا.
۹۹-۱۹۸۸ شرکت در نمایشگاههای متعدد و فعالیتهای گروهی به هنگام تدریس درکالج به اتفاق همکاران دانشگاهی هنرمند در شهر بوستون ماساچوست آمریکا.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناهید_سالیانی، د
۳۰ شهریور سالروز درگذشت ناهید سالیانی
(زاده ۲۸ امرداد ۱۳۱۵ بندر انزلی – درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ بندر انزلی) مجسمهساز
او در دانشکده هنرهای زیبا تهران در رشته مجسمهسازی تحصیلات آکادمیک را آغاز کرد و با به دست آوردن مقام اول و دریافت مدال درجه یک فرهنگی در سال ۱۳۳۸ به پایان رساند.
وی بعد دوره یک ساله مجسمهسازی را در فرانسه گذراند و به ایران بازگشت و در دانشکده هنرهای زیبا به تدریس پرداخت. همزمان با تدریس در ایران، در ایتالیا در نمایشگاههای گروهی دانشجویان آکادمی در شهرهای رم، فلورانس و ناپل شرکت کرد.
همچنین در نمایشگاه گروهی بانوان هنرمند در پاریس حضور یافت و در نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران از طریق وزارت فرهنگ و هنر، و در نمایشگاه بینالمللی تهران از طرف انجمن فرهنگی ایران و فرانسه هم مشارکت داشت و آثار و مجسمههایش مورد توجه منتقدان قرار گرفت. وی استاد اسبق دانشکده هنرهای زیبا، عضو شورای هنری سازمان زیباسازی شهر تهران، داوری بسیاری از بینالها و سمپوزیومها را به عهده داشتهاست.
نمایشگاهها
۱۹۶۳ نمایشگاه دانشجویان آکادمیهای: رم، فلورانس، ناپل.
۱۹۶۴ نمایشگاه گروهی در پالاتسو ماسیمو در شهر رم.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت بازیهای آسیایی در تهران.
۱۳۵۳ شرکت درنمایشگاه بینالمللی تهران با شرکت و همکاری گالری پاییز پاریس.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت هشتمین جشن فرهنگ و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه زن و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه آثار هنرمندان در نگارخانه تخت جمشید تهران
۱۳۵۵ نمایشگاه دو نفره مجسمهسازی و نقاشی در گالری مهر شاه تهران.
۱۳۵۶ نمایشگاه انفرادی در نگارخانه کرته تهران
۱۹۷۸ شرکت در بینال بال در سوییس.
۱۹۸۲ نمایشگاه در شهر بوستون تکزاس آمریکا.
۹۹-۱۹۸۸ شرکت در نمایشگاههای متعدد و فعالیتهای گروهی به هنگام تدریس درکالج به اتفاق همکاران دانشگاهی هنرمند در شهر بوستون ماساچوست آمریکا.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناهید_سالیانی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳۰ شهریور زادروز فریدون مشیری
(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ تهران -- درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۹ تهران) شاعر
او بهعلت ماموريت اداری پدرش، به مشهد رفت و پس از چندسال به تهران بازگشت و در دبيرستان دارالفنون و اديب تحصیل کرد.
همزمان با تحصيل در اداره پست و تلگراف مشغول بهكار شد. سپس شبها در آموزشگاه فنی وزارت پست درس خواند و روزها به كار میپرداخت. از همان زمان به مطبوعات روی آورد و در روزنامهها و مجلات كارهايی از قبيل خبرنگاری و نويسندگی را بهعهده گرفت و بعدها در رشته ادبيات فارسی دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد.
از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفكر شد و در سال ۱۳۳۳ ازدواج كرد. همسر او اقبال اخوان دانشجوی رشته نقاشی دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران بود. فرزندان فريدون مشيری، بهار و بابك هردو در رشته معماری در دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران و دانشكده معماری دانشگاه ملی ايران تحصيل كردهاند.
مشيری سرودن شعر را از ۱۵ سالگی آغاز كرد. اولين مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگی با مقدمه محمدحسين شهريار و علی دشتی بهچاپ رسيد. وی توجه خاصی به موسيقی ايرانی داشت و در پی همين دلبستگی طی سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضويت در شورای موسيقی و شعر راديو را پذيرفت.
او در سال ۱۳۷۷ به آلمان و امريکا سفر کرد و مراسم شعرخوانی او در شهرهای کلن، ليمبورگ و فرانکفورت و همچنين در ۲۴ ايالت امريکا از جمله در دانشگاههای برکلی و نيوجرسی بهطور بیسابقهای مورد توجه دوستداران ادبيات ايران قرارگرفت. در سال ۱۳۷۸ طی سفری به سوئد در مراسم شعرخوانی در چندين شهر از جمله استکهلم و مالمو و گوتنبرگ شرکت کرد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_مشیری، ز
۳۰ شهریور زادروز فریدون مشیری
(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ تهران -- درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۹ تهران) شاعر
او بهعلت ماموريت اداری پدرش، به مشهد رفت و پس از چندسال به تهران بازگشت و در دبيرستان دارالفنون و اديب تحصیل کرد.
همزمان با تحصيل در اداره پست و تلگراف مشغول بهكار شد. سپس شبها در آموزشگاه فنی وزارت پست درس خواند و روزها به كار میپرداخت. از همان زمان به مطبوعات روی آورد و در روزنامهها و مجلات كارهايی از قبيل خبرنگاری و نويسندگی را بهعهده گرفت و بعدها در رشته ادبيات فارسی دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد.
از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفكر شد و در سال ۱۳۳۳ ازدواج كرد. همسر او اقبال اخوان دانشجوی رشته نقاشی دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران بود. فرزندان فريدون مشيری، بهار و بابك هردو در رشته معماری در دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران و دانشكده معماری دانشگاه ملی ايران تحصيل كردهاند.
مشيری سرودن شعر را از ۱۵ سالگی آغاز كرد. اولين مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگی با مقدمه محمدحسين شهريار و علی دشتی بهچاپ رسيد. وی توجه خاصی به موسيقی ايرانی داشت و در پی همين دلبستگی طی سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضويت در شورای موسيقی و شعر راديو را پذيرفت.
او در سال ۱۳۷۷ به آلمان و امريکا سفر کرد و مراسم شعرخوانی او در شهرهای کلن، ليمبورگ و فرانکفورت و همچنين در ۲۴ ايالت امريکا از جمله در دانشگاههای برکلی و نيوجرسی بهطور بیسابقهای مورد توجه دوستداران ادبيات ايران قرارگرفت. در سال ۱۳۷۸ طی سفری به سوئد در مراسم شعرخوانی در چندين شهر از جمله استکهلم و مالمو و گوتنبرگ شرکت کرد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_مشیری، ز