⃟🩷♡━━ ♡

چنان چشمان‌اش
به چشمانِ من شباهت داشت
که ما در آینه
یک‌دیگر را گم می‌کردیم

Her eyes
Bore such resemblance to mine
That in the mirror
We would lose each other

✍️#احمدرضا_احمدی
[ ۳۰ اردی‌بهشت ۱۳۱۹ – ۲۰ تیر ۱۴۰۲ ]

Shall I compare thee to a summer’s day?

(Sonnet 18)

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate.
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date.
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wand'rest in his shade,
When in eternal lines to Time thou grow'st.
So long as men can breathe, or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

✍️William Shakespeare

(1564-1616)
@literatureEnglishteacher #Poem #WilliamShakespeare

اگر به روز تموزت همی کنم مانند،
لطیفتر ز تموزی و دلنشین تر از آن.
جوانه های دل انگیزوسبزفصل بهار
چوعمرروزتموزش رودبه باد خزان.
چه تابناک بود گاه چشم داغ فلک
بسا که چهره زرین ولی نهفته به میغ
گهی فزاید و گه کاهدش ز حسن جمال
به لطف پنجه نقاش یا قساوت تیغ.
تموز جاودان تو اما کجا ببازد رنگ؟
و یا لطافت طبعی که در وجود تو هست؟
شگفت نور تو را سایه محو نتوان کرد
و خط عمر تو را مرگ کی کشد در دست!
بمان تو تا که نفس هست و نور هست و غزل.
که این غزل به تو داد عمر جاودان ز ازل

چگونه تشبیه كنم تو را به روز بهاری
كه بس لطیف تر و دل انگیزتری
باد تند، شكوفه های زیبای فروردین را می لرزاند
و بهار عمر كوتاهی دارد
گاه چشم آسمان، داغ می تابد
گاه چهره ی زرینش پشت ابر پنهان می ماند
و هر زیبایی، زیبایی اش می كاهد
به تصادف، یا به قضای گریزناپذیر طبیعت
تا در ابیات جاودان من، بازمان پیش می روی
بهار ابدی تو را خزانی نیست
و زیبائیت را زوالی نیست
و مرگ بر تو فخر نمی فروشد، آنگاه كه در وادی اش گام برمی داری
تا هر زمان كه نفسی می كشد، یا چشم را یارای دیدن است
این شعر زنده است و در تو حیات می دمد.

@literatureenglishteacher
#شعر #ویلیامشکسپیر #ادبیات_انگلیسی

📝Analysis Of Sonnet 18

Line by Line
💭Sonnet 18 is devoted to praising a friend or lover, traditionally known as the 'fair youth', the sonnet itself a guarantee that this person's beauty will be sustained. Even death will be silenced because the lines of verse will be read by future generations, when speaker and poet and lover are no more, keeping the fair image alive through the power of verse.

💭The opening line is almost a tease, reflecting the speaker's uncertainty as he attempts to compare his lover with a summer's day. The rhetorical question is posed for both speaker and reader and even the metrical stance of this first line is open to conjecture. Is it pure iambic pentameter? This comparison will not be straightforward.

💭This image of the perfect English summer's day is then surpassed as the second line reveals that the lover is more lovely and more temperate. Lovely is still quite commonly used in England and carries the same meaning (attractive, nice, beautiful) whilst temperate in Shakespeare's time meant gentle-natured, restrained, moderate and composed.

💭The second line refers directly to the lover with the use of the second person pronoun Thou, now archaic. As the sonnet progresses however, lines 3 - 8 concentrate on the ups and downs of the weather, and are distanced, taken along on a steady iambic rhythm (except for line 5, see later).

💭Summer time in England is a hit and miss affair weather-wise. Winds blow, rain clouds gather and before you know where you are, summer has come and gone in a week.The season seems all too short - that's true for today as it was in Shakespeare's time - and people tend to moan when it's too hot, and grumble when it's overcast.

💭The speaker is suggesting that for most people, summer will pass all too quickly and they will grow old, as is natural, their beauty fading with the passing of the season.

💭Lines 9 - 12 turn the argument for aging on its head. The speaker states with a renewed assurance that 'thy eternal summer shall not fade' and that his lover shall stay fair and even cheat death and Time by becoming eternal.

💭Lines 13 - 14 reinforce the idea that the speaker's (the poet's) poem will guarantee the lover remain young, the written word becoming breath, vital energy, ensuring life continues.

@literatureEnglishteacher #Poem #WilliamShakespeare

📝 بررسی؛

سانت شماره ۱۸ شکسپیر یکی از شناخته‌ شده‌ترین و محبوب‌ ترین سونات‌های اوست. این شعر به زیبایی معشوق شاعر را با تابستان مقایسه می‌کند و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که معشوق از تابستان زیباتر و ماندگارتر است.

🗯خلاصه شعر:
در این سانت، شکسپیر با پرسشی آغاز می‌کند: آیا می‌توان معشوقش را با روزهای تابستان مقایسه کرد؟ او سپس به این نتیجه می‌رسد که معشوقش از تابستان زیباتر است، زیرا تابستان می‌تواند نوسانات آب و هوایی داشته باشد و زودگذر است، اما زیبایی معشوق او ماندگار است. در پایان، شکسپیر بیان می‌کند که معشوق او از طریق شعرش جاودانه خواهد شد.

☂️نکات برجسته نقد:

🗯مقایسه با تابستان:
شکسپیر با استفاده از تابستان به عنوان یک استعاره، به خواننده کمک می‌کند تا زیبایی معشوق را درک کند، اما در عین حال، ناتوانی تابستان در ماندگاری را نیز به تصویر می‌کشد.

🗯ماندگاری شعر:
شکسپیر معتقد است که شعر می‌تواند زیبایی و معشوق را جاودانه کند. این ایده در دوره رنسانس بسیار رایج بود و شکسپیر با استفاده از آن، به زیبایی و قدرت شعر اشاره می‌کند.

🗯زبان و تصویرسازی:
شکسپیر از زبان غنی و تصاویر زنده برای توصیف معشوق و تابستان استفاده می‌کند. این تصاویر به خواننده کمک می‌کنند تا زیبایی و ظرافت معشوق را به خوبی درک کند.

🗯تاثیر بر خواننده:
این سانت به دلیل زبان زیبا، تصویرسازی قوی و پیام ماندگاری، تأثیر عمیقی بر خواننده می‌گذارد و او را به تفکر در مورد زیبایی، زمان و جاودانگی وادار می‌کند.

در مجموع، سانت شماره ۱۸ شکسپیر یک شعر عاشقانه زیبا و قدرتمند است که با استفاده از استعاره‌های زنده و زبان غنی، به ستایش زیبایی معشوق و جاودانگی شعر می‌پردازد.
#نقد #شعر

🔹William Shakespeare

was an English playwright, poet, and actor, widely regarded as the greatest writer in the English language and the world's greatest dramatist. He is often called England's national poet and the "Bard of Avon".

🔹ویلیام شکسپیر

 (۱۵۶۴ – ۱۶۱۶) شاعر و نمایشنامه‌نویس و بازیگر تئاتر انگلیسی بود که بسیاری وی را بزرگ‌ترین نویسنده در زبان انگلیسی دانسته‌اند. «سخن سرای آون» (به انگلیسی: Bard of Avon) لقبی است که به خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی داده‌اند.
#Englishliterature #shakespeare

we ĸɴow wнαт we αre, вυт ĸɴow ɴoт wнαт we мαy вe.

ما می‌دانیم چه کسی هستیم، ولی نمی‌دانیم چه کسی خواهیم بود.
⠀
     🌲⃤━── ⇆
✍ ویلیام شکسپیر

باهم بشنویم لذت ببریم.
Listen and enjoy... 🎶