پەژار
Tony Bennett – The way you look tonight
Oh, but you're lovely
With your smile so warm
And your cheek so soft...
With your smile so warm
And your cheek so soft...
عەشقیش وەک هەموو شتێكی تر زەمەنێكە و بەسەر دەچێ، دەمرێ.
هێواش هێواش دەمرێ.
پەلەقاژە و هەوڵ دانت بۆ ڕزگاركردنی وێرانت دەكات، دەبێ ئارام بگریت و هێواش هێواش لە گیان‌دانی بڕوانیت. هیچ موعجیزەیەک نییە عەشقێک لە مردن ڕزگار بكات كە بڕیارە بمرێت.
•ئاشتی کۆچەری•
هێواش هێواش دەمرێ.
پەلەقاژە و هەوڵ دانت بۆ ڕزگاركردنی وێرانت دەكات، دەبێ ئارام بگریت و هێواش هێواش لە گیان‌دانی بڕوانیت. هیچ موعجیزەیەک نییە عەشقێک لە مردن ڕزگار بكات كە بڕیارە بمرێت.
•ئاشتی کۆچەری•
شەهید ئاوە
تینوێتیی زەوی ئەشکێنێ
پەنجە و دەستە
ئازاری خاک ڕائەژەنێ
سۆمای چاوە
کام دواڕۆژ دوورە ئەیبینێ
شەهید باڵای بەقەد باڵای کوردستانە
دڵی ئازادی و
بەیداخی لووتکەی هەڵوێستی ئینسانە🤍
•شێرکۆ بێکەس•
تینوێتیی زەوی ئەشکێنێ
پەنجە و دەستە
ئازاری خاک ڕائەژەنێ
سۆمای چاوە
کام دواڕۆژ دوورە ئەیبینێ
شەهید باڵای بەقەد باڵای کوردستانە
دڵی ئازادی و
بەیداخی لووتکەی هەڵوێستی ئینسانە🤍
•شێرکۆ بێکەس•
پەژار
Merziye Ferîqî – Hemû şew
هەموو شەو تا بەیانی بە خەیاڵی تۆ ئەنووم
چاوم هەر لە ڕێگایە وێنەکەت لە لێو دەسووم...
چاوم هەر لە ڕێگایە وێنەکەت لە لێو دەسووم...
کە شەیتان تاقی میحرابی برۆی تۆی دی وتی: یا ڕەب!
لە سوجدەی حەزرەتی ئادەم سەری خۆم بۆچی باداوە
•حاجی قادری کۆیی•
لە سوجدەی حەزرەتی ئادەم سەری خۆم بۆچی باداوە
•حاجی قادری کۆیی•
قوسووری بەختی خۆمە دەفعەیێ ناکەومە بیری
بڵێم نامیهرەبانی زەڕڕەیێ لەودایە؟ حاشا نە!
•زاری•
بڵێم نامیهرەبانی زەڕڕەیێ لەودایە؟ حاشا نە!
•زاری•
ھۆ ئەوانەی خۆشم ویستوون!
لەم شەوەوە خۆشم ناوێن
ئێوە شەھوەت بە دەمارتانا ئەگەڕێ
خۆشم ناوێن
خۆشەویستیتان سەگێکە پێم ئەوەڕێ!
•بەکر عەلی•
لەم شەوەوە خۆشم ناوێن
ئێوە شەھوەت بە دەمارتانا ئەگەڕێ
خۆشم ناوێن
خۆشەویستیتان سەگێکە پێم ئەوەڕێ!
•بەکر عەلی•
ئێمە چوار خوشک بووین. نەسرین بەتەمەن‌ترین بوو. ئێواران کە دایکم لە ماڵێ نەبوو، هەمیشە تەلەفوونەکە بۆ نەسرین زەنگی لێدەدا. کەس غەیری خۆی، ئاوڕیشی لێ نەدەداوە.
من بچووکترین بووم، کە تەلەفوونەکە زەنگی لێدەدا، لە پشت دەرگاکەوە، شایەت‌حاڵی ڕۆمانسیەتی مەجید و نەسرین بووم.
یەکیان زۆر خۆش دەویست. مەجید لەبەر نەسرین هەموو کارێکی دەکرد و نەسرینیش هەر کات مەجید زەنگی بۆ لێدەدا، بە دڵخۆشییەکی زۆرەوە چاوی لە پەنجەرەکە دەبڕی و سیمی تەلەفوونەکەی بە دەوری قامکیدا دەپێچاند.
پێدەچێت من لە نەخشەکە تێگەیشتبم؛ تا قسەکانی مەجید زیاتر ڕۆمانسی دەبوو، سیمەکە زیاتر لە دەوری قامکی نەسرین پێچی دەخوارد...
بوو بە شەڕ. مەجید ناچار بوو بڕوا بۆ شەڕ.
خەتی تەلەفوونەکان بڕدرا. نەسرین ئیدی ئێواران خۆی نەبوو. تەلەفوونەکەی لە ئامێز دەگرت و دەڕۆی بۆ سەربان. بە جۆرێک کە دەتکوت زیکر دەڵێ، سیمی تەلەفوونەکەی دیسان لە قامکی دەهاڵاند.
چەند ساڵ تێپەڕی. شەڕ تەواو بوو. شەڕ تەواو بوو، بەڵام مەجید نەگەڕاوە.
سیمی تەلەفوونی دەوری قامکی نەسرین، لە ملی ئاڵا. گڵۆڵە بوو، فشاری دا و ملی بەر نەدا.
لە ئێوارەیەکی غەریب کە مەجید زەنگی لێنەدا، هەموو دیمان کە سیمەکە چۆن قامکی نەسرینی بەردا و لە ملی ئاڵا...
من بچووکترین بووم، کە تەلەفوونەکە زەنگی لێدەدا، لە پشت دەرگاکەوە، شایەت‌حاڵی ڕۆمانسیەتی مەجید و نەسرین بووم.
یەکیان زۆر خۆش دەویست. مەجید لەبەر نەسرین هەموو کارێکی دەکرد و نەسرینیش هەر کات مەجید زەنگی بۆ لێدەدا، بە دڵخۆشییەکی زۆرەوە چاوی لە پەنجەرەکە دەبڕی و سیمی تەلەفوونەکەی بە دەوری قامکیدا دەپێچاند.
پێدەچێت من لە نەخشەکە تێگەیشتبم؛ تا قسەکانی مەجید زیاتر ڕۆمانسی دەبوو، سیمەکە زیاتر لە دەوری قامکی نەسرین پێچی دەخوارد...
بوو بە شەڕ. مەجید ناچار بوو بڕوا بۆ شەڕ.
خەتی تەلەفوونەکان بڕدرا. نەسرین ئیدی ئێواران خۆی نەبوو. تەلەفوونەکەی لە ئامێز دەگرت و دەڕۆی بۆ سەربان. بە جۆرێک کە دەتکوت زیکر دەڵێ، سیمی تەلەفوونەکەی دیسان لە قامکی دەهاڵاند.
چەند ساڵ تێپەڕی. شەڕ تەواو بوو. شەڕ تەواو بوو، بەڵام مەجید نەگەڕاوە.
سیمی تەلەفوونی دەوری قامکی نەسرین، لە ملی ئاڵا. گڵۆڵە بوو، فشاری دا و ملی بەر نەدا.
لە ئێوارەیەکی غەریب کە مەجید زەنگی لێنەدا، هەموو دیمان کە سیمەکە چۆن قامکی نەسرینی بەردا و لە ملی ئاڵا...
کارێ که غەم و دەردی فیراقت به منی کرد
سەرما به هەتیو، با بە دەواری شڕی ناکا...
•شێخ ڕەزا•
سەرما به هەتیو، با بە دەواری شڕی ناکا...
•شێخ ڕەزا•
Forwarded from زُلف
وقتی از هرات می‌آمدیم، در نزدیکی‌های قندهار همسرم خواهش کرد که برای چند لحظه چادری/برقع‌اش را بردارد. دلیلش را نمی‌دانستم، ولی می‌شد فشار و حرارت زیاد داخل ماشین را حدس زد. چیزی نگفتم و بی‌خیال این حرف شدم. او پافشاری کرد و گفت:«نفسم بند میایه…»
در صندلی عقبی و پهلوی ما رقم‌رقم مردان ریش بلند نشسته بودند که در تمام مسیر متوجه نشدم با زنان خود حرف بزنند، انگار در کنارشان اصلا کسی حضور نداشت. زنان همه مطیع بودند، مطیع‌تر از یک ماشین، عاجزتر از هر زنده‌جانی.
برایش گفتم که این کار درستی نیست؛ هیچ زنی این‌جا از زیر برقع خود بیرون نمی‌شود. اجازه ندارند. ببین.
گفت:« فقط آب می‌نوشم، حالم خوب نیست»
به گوشش گفتم نوشیدن چند قطره آب بهانه‌ای نیست که خودش را به مردهای داخل ماشین نشان بدهد. دیگر جواب بی‌تابی و درد و هرچیزی که زیر این برقع جریان داشت را ندادم.
به نماز پیاده شدیم، از بازارها و بازارک‌های زیادی عبور کردیم، چهار و چند ساعت دیگر راه آمدیم و در تمام مسیر زنم چیزی نگفت. آب هم ننوشید. وقتی به کابل رسیدیم هوا تاریک شده بود. همه از ماشین پیاده شدند.
هنگامی که از چوکی برخواستم، او از دنبالم نیامد. سرش را به شیشه تکیه داده بود. با این کارش، با این قهر و لج و ماندنش عصبانی شدم. از اینکه توانسته باشم زخم زبان بزنم، آهسته ولی با خشم گفتم:«از موتروان خوشت آمده؟»
باز هم چیزی نگفت و تکان نخورد. فکر کردم بابت اینکه نگذاشته‌ام چادری‌اش را بردارد، قهر کرده است. برگشتم و همین‌که دست به بازویش زدم، محکم روی چوکی افتاد. ترسیدم. با عجله چادری از صورتش برداشتم. صورتش سفید شده بود و نفس نمی‌کشید. مرده بود، خشک شده بود.
تا آن زمان نمی‌دانستم یک زن به همین سادگی می‌میرد.
#خشنود_خرمی
در صندلی عقبی و پهلوی ما رقم‌رقم مردان ریش بلند نشسته بودند که در تمام مسیر متوجه نشدم با زنان خود حرف بزنند، انگار در کنارشان اصلا کسی حضور نداشت. زنان همه مطیع بودند، مطیع‌تر از یک ماشین، عاجزتر از هر زنده‌جانی.
برایش گفتم که این کار درستی نیست؛ هیچ زنی این‌جا از زیر برقع خود بیرون نمی‌شود. اجازه ندارند. ببین.
گفت:« فقط آب می‌نوشم، حالم خوب نیست»
به گوشش گفتم نوشیدن چند قطره آب بهانه‌ای نیست که خودش را به مردهای داخل ماشین نشان بدهد. دیگر جواب بی‌تابی و درد و هرچیزی که زیر این برقع جریان داشت را ندادم.
به نماز پیاده شدیم، از بازارها و بازارک‌های زیادی عبور کردیم، چهار و چند ساعت دیگر راه آمدیم و در تمام مسیر زنم چیزی نگفت. آب هم ننوشید. وقتی به کابل رسیدیم هوا تاریک شده بود. همه از ماشین پیاده شدند.
هنگامی که از چوکی برخواستم، او از دنبالم نیامد. سرش را به شیشه تکیه داده بود. با این کارش، با این قهر و لج و ماندنش عصبانی شدم. از اینکه توانسته باشم زخم زبان بزنم، آهسته ولی با خشم گفتم:«از موتروان خوشت آمده؟»
باز هم چیزی نگفت و تکان نخورد. فکر کردم بابت اینکه نگذاشته‌ام چادری‌اش را بردارد، قهر کرده است. برگشتم و همین‌که دست به بازویش زدم، محکم روی چوکی افتاد. ترسیدم. با عجله چادری از صورتش برداشتم. صورتش سفید شده بود و نفس نمی‌کشید. مرده بود، خشک شده بود.
تا آن زمان نمی‌دانستم یک زن به همین سادگی می‌میرد.
#خشنود_خرمی
پەژار
Jan Axin – Kul û kulîk
Ger ez ba bûma
Min ê porê te bialasta
Ger baran bûma
Min ê xwe li nav çavê te bixista...
Min ê porê te bialasta
Ger baran bûma
Min ê xwe li nav çavê te bixista...
تۆ بەلای منەوە زۆر زیاتری لەوەی من بەلای تۆوە هەم، دەشزانم وایە، بەڵام چ دەكرێت؟!
•غەسان کەنەفانی•
•غەسان کەنەفانی•