آه در باغ بی‌درختی ما
این تبر را به جای گل که نشاند؟! ...

#هوشنگ_ابتهاج
#اصلی

#پنجشنبه_های_کاغذی
#پنجشنبه‌های_کاغذی
#کتاب_بخوانیم

@khodshnasi

در سکوت صدایی است.
دلی باید تا دریابد.


#شمس

@khodshnasi

تا زمانی که از وضعیتی در درون خویش ناهشیار باشیم، آن را در بیرون و در زندگی خویش به شکل سرنوشت ملاقات می‌کنیم.


کارل گوستاو یونگ👌✌️

@Khodshnasi

دلم از نام خزان می‌لرزد
زان‌که من زادهٔ تابستانم

شعر من آتش پنهان من است
روز و شب شعله کشد در جانم

#فریدون_مشیری
#اصلی

سی‌ام شهریور، زادروز زنده‌یاد فریدون مشیری گرامی باد.




@khodshnasi

اولوالالباب* چگونه باشند؟
آخر این عقل را نمی‌خواهد که هر کس دارد.
آن یکی فیلسوف می‌گوید که من معقول می‌گویم، و ازین عقل ربانی بوئی ندارد..


✔️#شمس_تبریزی


@Khodshnasi

چون خود را به دست آوردی
خوش می‌رو!
اگر کسی دیگر را یابی
دست به گردن او در آور
و اگر کسی دیگر نیابی
دست به گردنِ خویشتن در آور!


#شمس

@Khodshnasi

مـن دوزخـیم

گـذشتم از خـیر بـهشت.


@khodshnasi

❒به نظر میرسد قاعدتاً باید کسی که دوست داریم را بیش از همه مراقبت کنیم ولی چرا برخی از ما چنین نیستیم؟ چرا گاهی درست همانی را که دوست داریم بیش از همه آزار میدهیم؟ الگوی ارتباطی این افراد چنین است که گویی با دیگران بسیار مهربانتر و مراقبت گرانه تر از معشوقشان هستند.

❒برای فهم این تعارض باید از #وینیکات یاری بگیریم. او برای توضیح چنین وضعیتی ما را به دوران کودکی میبرد تا به ما بگوید که کجای زندگی گیر کرده ایم که چنین اتفاقی می افتد.

❒او میگوید نوزاد درک درستی از وضعیتی که در آن است را ندارد و ناامنی و احساس تعلیقی که در هر لحظه تجربه میکند او را وادار میکند تا پایداری وضعیتها را بسنجد. ابزار ابتدایی نوزاد برای سنجش امنیت دنیای بیرون #پرخاشگری است.

❒ برای مثال شیر خوردن یک وضعیت «خوب» است و او نیاز دارد بفهمد این وضعیت خوب چقدر میتواند دوام داشته باشد. برای این کار نوزادان غالباً پستان مادر را گاز میگیرند. این احتمالاً تجربه ای آشنایی برای مادران است پستان مادر اولین قربانی سنجش امنیت دنیاست.

❒پرخاشگری کودک معطوف میشود به همان منبع تامین کننده و همان منبع رهایی بخش پرخاشگری کودک معطوف میشود به ابژه ای که به او #عشق می ورزد.

❒پاسخ مادر به چنین وضعیتی تعیین کننده است مادری که درد این گاز گرفتن را تحمل میکند این پیام را به نوزادش میدهد که دنیای «خوب» بیرونی پایدار است حتا اگر گاهی به آن خشم بورزی مادری که نتواند این گاز گرفتن را تحمل کند و با پرخاشگری به نوزاد پاسخ دهد یا او را از ادامه شیر خوردن محروم کند گویی این پیام را به کودک میدهد که نه تنها دنیای خوب بیرونی ناپایدار است بلکه میتواند به آنی تبدیل شود به فضایی بسیار نا امن و تهدید کننده

❒وینیکات به ما میگوید دلیل اینکه ما به کسانی که دوست داریم آزار میرسانیم این است که پایداری «ابژه در روان ما نهادینه نشده است. به خاطر این است که ما هر لحظه انتظار میکشیم که وضعیت خوب از بین برود.

❒چنین فردی در بزرگسالی وقتی با کسی مواجه میشود که او را دوست دارد، اول تلاش میکند بفهمد چقدر پایدار است پایداری او به ما نشان خواهد که چقدر میتوانیم به او تکیه کنیم چراکه ابژه های عشق اولیه ما در این آزمون پیروز بیرون نیامده اند و ما نیاز داریم که همواره آدمهایی که به ما نزدیک می شوند را به این شکل بیازماییم.


🆔@Koorosh_rahbarzad

صبح بخیر

✔️✔️اختلال شخصیت پارانوئید

غیرت و تعصب با سوظن پارانویایی متفاوت است. القاب زیبا برای اختلالات شخصیت انتخاب نکنیم .
امروزه برای رقم زدن یک ازدواج موفق ، نیاز به کمک تخصصی هست نه توجیه و انکار نشانه ها .

@khodshnasi

✔️✔️پذیرش به معنی پذیرایی، عهده گیری، قبول، مطاوعت، پذیرش را نباید با وفق دادن اشتباه گرفت. پذیرش به معنای کناره‌گیری از مسائل غم‌انگیز و تأسف‌آوری که برای ما پیش می‌آید نیست؛ به معنای تن دادن به هرگونه سوء‌استفاده یا مدارا کردن با آن نیست،بلکه به معنای تصدیق و قبول شرایط، از جمله خود ما و افراد زندگی ما به نحوی که هستند و هستیم. به این جهت است که ما آرامش می یابیم و توانایی ارزیابی شرایط را پیدامی کنیم.تغییرات لازم را عملی و مشکلات خود را حل می‌کنیم. ما نمی‌توانیم آنچه را اکنون هستیم تغییر دهیم مگر آنکه خود را همانگونه که هستیم بپذیریم.
من اگر بتوانم بپذیرم همین هستم و احساسم همین است که هست و هر چه کرده‌ام خود کرده‌ام، اگر بتوانم بپذیرم که این مجموعه را دوست دارم یا ندارم، آن وقت خواهم توانست خودم را، کمبودهایم، تردیدهایم و عزت نفس متزلزل خویش را بپذیرم و وقتی توانستم همه اینها را پذیرا باشم به جای جنگ با واقعیت، خود را با واقعیت همسو می‌کنم. دیگر آگاهی خود را با پنداره های بیهوده در مورد موقعیتم به بیراهه نخواهم کشاند.

پذیرش در روان‌شناسی به معنی رضایت فرد نسبت به واقعیتِ  یک وضعیت،به‌رسمیت‌شناسی یک فرایند یا شرایط (اغلب وضعیت منفی یا ناخوشایند) بدون تلاش برای تغییر یا مقاومت در برابر آن است.بار قدم هایم را در جاده‌ای به سوی تقویت و عزت نفس خویش بر می‌دارم و هموار می‌سازم. تا زمانی که نتوانیم حقیقت هر آنچه را که در تمامی لحظه های زندگی خویش هستیم را بپذیریم و فرصت آگاهی از ماهیت‌ها، واکنش‌ها و انتخاب‌ها را به خود ندهیم، نمی توانیم حقیقت را به حیطه‌ی آگاهی خود وارد کنیم و در نهایت قادر به تغییر  دادن خود نخواهیم بود. تا زمانی که نیروهای خویش را نپذیرفته‌ام، نیروهای برترِ وجود من، خود را نشان نمی‌دهند. پذیرش ابدی نیست و برای لحظه‌ی اکنون است که باید صادقانه انجام شود.

یکی دیگر از راه‌های پذیرش، بخشیدن است. با بخشش، رشد اتفاق می‌افتد؛ پذیرش یعنی من قوی و قدرتمند هستم و در برابر آنچه که نتوانستم انجام دهم تسلیم نخواهم شد. برای رویاهایی که محقق نشده‌اند سوگواری نمی‌کنم، بدلیل اینکه ارزش ناراحتی و تفکر بیش از حد در زندگی را ندارند.به خود ایمان دارم و از تجارب گذشته‌ام استفاده و برنامه ریزی می‌کنم؛ پذیرش یعنی همانگونه که هست و بودن با آنچه که هست.

#روانشناسی

@khodshnasi

✔️✔️قبل از اینکه حرف بزنید بذارین کلماتتون از سه دروازه عبور کنن :

آیا چیزی که میگم واقعیته؟
آیا لازمه بگم؟
آیا باعث رنجش نمیشه؟

@khodshnasi

کسی را که در اندرون اندکی روشنایی نبود
پند بیرونش سود ندارد.

و هر که را در اندرون اندکی روشنایی بود،
روشنایی کلام عارفان از گوش او در آید تا اندر وی پیوندد.
نور سوی نور دود.

اگر خواهی که در زیر خاک نروی ،
در نور گریز که نور زیر خاک نرود.

#مجالس_سبعه
#مولانا

@Khodshnasi

خمش باش و بجو عصمت سفر کن جانب حضرت
که نبود خواب را لذت چو بانگ خیز خیز آمد


#مولانا

@khodshnasi

ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان

#مولانا

@Khodshnasi

کلمه "من" که در علم نحو عربی، متکلم وحده خوانده می‌شود، بر تنهایی انسان دلالت دارد. انسان، یگانه موجودی است در این جهان که تنهایی خود را احساس می‌کند.

انسان وقتی با علم حضوری خود را می‌یابد، همه چیز را غیر خود می‌بیند و در این "من" که همه چیز جز "من" است، خود را تنها می‌یابد.

آنچه "من" خوانده می‌شود، در "من" بودن خود همیشه یگانه و تنهاست. ولی او از این توانایی نیز برخوردار است که با آنچه جز "من" خوانده می‌شود ارتباط برقرار کند و با اجتماع زندگی کند.

انسان در عین این که یک موجود اجتماعی است، تنها موجودی است در این جهان که تنهایی خود را تجربه می‌کند. انسان هر اندازه خود را بیشتر بشناسد، تنهایی خود را بیشتر احساس می‌کند.

بخش سوم کتاب انسان با اندیشه انسان است
غلامحسین ابراهیمی دینانی


@khodshnasi

چنانکه گفت یکی را که خواجه تو جهودی؟
گفت: نی فقیهم. گفت: کاشکی جهود بودیی!
گفت: چرا؟ گفت: مرا کبریت می‌باید!
آنجا عادت بود که جهودان پگاه بیرون نه آیند از خوف ایذای مسلمانان که ثواب دارند ایذای ایشان را، و کبریت ایشان فروشند و جنس کبریت.*

گفت: مرا از بهر این جهود می‌خواهی؟ گفت: آری. گفت: ای خواجه، من کبریت بیارم ترا، جهودی من آرزو مبر؛ من همان کار می‌کنم!


✔️#شمس_تبریزی


@Khodshnasi

اکنون این قوم که برِ ما می‌آیند اگر خاموش می‌کنیم ملول می‌شوند و می‌رنجند و اگر چیزی می‌گوییم لایق ایشان می‌باید گفتن ما می‌رنجیم می‌روند و تشنیع می‌زنند که‌ ‌«از ما ملول است و می‌گریزد» هیزم از دیگ کی گریزد؟ الا دیگ می‌گریزد طاقت نمی‌دارد پس گریختن آتش و هیزم گریختن نیست بلکه چون او را دید که ضعیف است از وی دور می‌شود؛ پس حقیقت علی‌کل‌حال دیک می‌گریزد؛ پس گریختن ما گریختن ایشان است ما آینه‌ایم اگر دریشان گریزی‌ست در ما ظاهر می‌شود ما برای ایشان می‌گریزیم. آینه آنست که خود را در وی بینند اگر ما را ملول می‌بینند آن ملالت ایشان است برای آنکه ملالت صفت ضعف است. اینجا ملالت نگنجد و ملالت چه کار دارد؟



#فیه_ما_فیه
#مولانا

@khodshnasi

ساعتی میزانِ آنی؛ ساعتی موزونِ این
بعد از این میزانِ خود شو، تا شوی موزونِ خویش


#مولانا

@khodshnasi