زمانی که خود را صاحب چیزی #می دانید
#نا امنی وجود دارد.
چون ممکن است از دست #برود.

آزادی #راستین از دست دادن #همه چیز است.

@kheradedaroun

‍ میل به #شاد بودن تو را #غمگین می‌کند.
فقط زمانی که خودت را از ناشاد بودن #منع نمی‌کنی میتوانی شادی را در «حضور» خود بیابی.

در حاضر بودن هیچ #خواسته ای نیست. «حضور» اقیانوسی است که تمام موج هایش را در بر می‌گیرد و به آنها عشق می‌ورزد. شادی، غم، سوگ، خشم، کسالت، شوق و هر احساس دیگری...

آیا تو برای شاد بودنِ  یک کودک #تلاشی میکنی؟
آیا گل را مجبور به #شکفتن میکنی؟

اگر غمگینی، بگذار امروز غمگین باشی. کاملا غمگین. به طرز با شکوهی غمگین باش. در این حالت بالاخره با غمت هم راستا شده‌ای...

به خودت اجازه یک روز غمگین بودن را بده، بدون این که تلاش کنی با مفاهیم #عرفانی محوش کنی.
و در #عمق آن ناشادی تو چیزی باورنکردنی خواهی یافت...
تو تسلیم کامل به زندگی را خواهی یافت،
و شادی را خواهی یافت.
شادیِ  حاصل از عشق به خود، پذیرش خود و مجوز بودنِ هر آنچه که هستی...

تو کودک غمگینت را به آغوشت دعوت میکنی و او می‌گرید، پرخاش می‌کند و در #نهایت احساس امنیت می‌کند.  

و تو و آن خویشِ غمگین بالاخره در کنار هم #ایمن خواهید بود.
و تو میخندی و شعفی غیر قابل انتظار را کشف میکنی و در میان آن احساس زنده بودن میکنی.

 و تعجب میکنی که چطور تا الان در #جستجوی یک شادی دست دوم بوده‌ای،

و درک میکنی که چرا همین #جستجو کردن شادی دلیل ناشاد بودن توست.

تو عاشق نور و تاریکی این زندگی خواهی شد و ازین که هر چه را که راجع به شادی میدانی #فراموش کرده ای بسیار خوشحال خواهی شد.

@kheradedaroun

برای کسیکه به #ابدیتش پی برده ، هیچ چیز نه  آنچنان #شادی آور و نه آنچنان سبب #خسران است. 

خنکای سکون و سرور ، بی نیاز از #غیر، به خودی خود ، دلیلی برای خود میشود و رایحه ی #رهایی ، لحظات را عطرآگین به عطر #حضور میکند ...

همانطور که چیزی بدست #نیامده بود چیزی هم از دست #نرفته است
برای کسیکه وارد #بازی نشده بود  ، نتیجه ی بازی #بی معنا میشود ..🔥


@kheradedaroun

رسالت همه مردمان

حرکت از نارضایتی به رضایت
وگیرکردن در چرخه ماتریکس
@kheradedaroun

       
روزی #خواجه‌ای در میان گروهی از عوام، اندر فواید سحرخیزی سخن #می‌راند.

که ای مردم همانند من که همواره صبح زود از خواب بر می‌خیزم عمل کنید که #فواید بسیاری بر آن است.

بهلول که در آن جمع بود گفت: ای خواجه!؟

تو از خواب بر نمی‌خیزی، از #رختخواب بر می‌خیزی! و میان این دو، تفاوت از زمین است تا آسمان.

«درک درست از یک پند، سرآغاز یک #تغییر درست است.»

کاش از #خواب برخيزيم نه از #رختخواب!

@kheradedaroun

زیاد از #حد مهم انگاشتن و زیاد از حد بی اهمیت دانستن خود ، هردو #قطبیتهای ذهن هستند
شاهد ، همواره در #میانه است
نه آن میانه ای که کمی ازاین و کمی از آن را بردارد
بلکه آن میانه ای که #هردوی اینها را به یک اندازه ، به #نظاره می نشیند....

@kheradedaroun

#مسیر خود را به خاطر احساس گناه، به خاطر خوشآمد دوستان و خانواده ترک #نکن.
بیاموز که خود را بخاطر انطباق نیافتن با مسیر دیگران #دوست بداری؛
چرا که تو در حال انطباق با مسیرِ اصیل #خود هستی.

درسته گاهی ترسناک به #نظر می آید.
گاهی تو پر از شک و تردید می‌شوی و میخواهی که به مسیر #راحت قدیمی بازگردی.
اما آن مسیر راحت قدیمی هرگز راحت #نبوده است. هزینه‌ی سنگینِ آن مسیر قدیمی، روح تو، #شادمانی تو بود.

تو دیگر یک پیرو و دنبال کننده #نیستی.
تو مسیر خود را بدون #عذرخواهی کردن طی #می کنی.
و هنگام لغزیدن و زمین خوردن، شادمانه #لبخند میزنی
تو عجیب بودن خود را #جشن میگیری و به اشتباهاتت #میخندی

و قضاوت دیگران همچون شکوفه ها در برابرت به زمین #می افتند.

@khersdedaroun

#شفا یافتن را به اجبار #نخواه دوست من.

شفا یافتن یک #پدیده‌ی غیر اجباری است
و زمانی اتفاق می افتد که همه شرایط #مهیا باشد.

زمانی که تو برای #بهبود یافتن تلاشی نمیکنی،
زمانی که سعی برای #بیدار شدن نمی‌کنی،
زمانی که #اصلا تلاشی نمی‌کنی،

زمانی که دستانت را به سمت «لحظه حال» باز میکنی،
به زمین می افتی،
به خودت اجازه میدهی خشم، سوگ و تنهایی را #احساس کنی.
می‌گذاری که بشکنی،
و اگر نیاز داری که حالت #بدتر شود، اجازه میدهی که حالت بدتر شود.

حقیقتِ خام خود را به زبان می‌آوری و میگذاری بعضی ها از تو #برنجند و برخی نیز به تو نزدیک تر شوند.

اما خودت را #مجبور نکن دوست من
تو باید از هدف داشتن، برنامه ریزی و نتیجه‌خواهی دست برداری.

و خویشِ #شفانیافته را عاشقانه در بر بگیری
درد و اندوه و اشتیاق خود را در آگاهی #غوطه ور کنی
و لحظه را از خویش #اشباع کنی.

تو میتوانی شرایط شفا را فراهم کنی
اما نمیتوانی خودت آن را انجام دهی،
شفا یافتن را نیرویی برتر و غیرقابل توصیف انجام می‌دهد.

تو فقط کافی است تا از سر راه #کنار روی.

@kheradedaroun

تو باید قدم به قدم جلو #بروی.
نفس به نفس.
چرخه #تنفس را دنبال کن. دم و بازدم را. هر دوی آنها با ارزش هستند.

همه ‌چیز #می‌گذرد، خودت خواهی دید.
هر طلوع خورشید، غروب را به همراه دارد.
پوسته قدیمی خواهد ریخت.
برگ درختان خواهد ریخت و البته این افتادن، چیزی از زیبایی برگ کم #نمی‌کند.

آنهایی که دوستشان داری #می‌میرند و شکل فیزیک‌شان را از دست می‌دهند و به نور #باز می‌گردند. به سوی حقیقت کامل و اصلی‌شان.
همان طور که اکهارت تله به ما یادآوری کرد: حتی خورشید نیز روزی می‌میرد.

ما امنیت را در جاهایی #جستجو می‌کنیم که هرگز پیدا نخواهد شد.
ما از اضطراب #فرار می‌کنیم
از تهی بودن خنده‌داری که در مرکز وجودمان زندگی می‌کند دوری می‌کنیم
و از زندگی کردن فرار می‌کنیم.

دروغ بزرگی را درباره #عشق به ما فروخته‌اند:
که باید همیشه با #ارزش باشی
لعنت به با ارزش بودن!!
عشق چیزی نیست که کسی بتواند به تو بدهد.
چیزی نیست که تو برای داشتنش #التماس کنی.
چیزی نیست که به دست بیاوری و یا #لایقش باشی.
اگر موفق شوی، اگر نمره بیست بگیری، اگر ترفیع بگیری، اگر مسابقه‌ای را برنده شوی، عشق بیشتری #دریافت نمی‌کنی.

@kheradedaroun

….تو باید از این #توهم رها شوی.
تو #مجبورنیستی با ارزش باشی..
تو فقط باید زنده باشی و پیشاپیش با ارزش هستی.

تو #کامل هستی، حتی اگر تنها باشی
اگرچه تو هیچ وقت تنها نیستی زیرا تو هرگز از ستارگان، کوه‌ها و درختان #چمنزار جدا نیستی.

نفسی را که برمیخیزد و فرو می‌افتد، دنبال کن
در وجودت، برای این احساسات #نادیده‌گرفته شده، جا باز کن
یاد بگیر که به بدنت و به ریتم آن، به راه‌هایی که #تلاش می‌کند از خودش #محافظت کند، به غیر قابل پیش‌بینی بودنش و احساس ناامنی اش، #اعتماد کنی.
در سوزش درون قلبت نفس بکش.
و به آن احساس ناامنی، امنیت #ببخش.

به آن احساسی نا امنی، امنیت ببخش: این آزادی است.

به آن ابعاد وجودت که احساس کمبود عشق دارند، عشق #بورز و این همان عشقی است که همیشه رویایش را داشته ای.
عشقی که برای دریافتش، هیچ نیازی به لیاقت و شایستگی #ندارید.

@kheradedaroun

روزی خواهی #فهمید که تو در این جهان کاملاً تنهایی.

هر کس که برای آموزش به سمت تو #می‌آید نیز بخشی از توست. هیچ کسی نمی‌تواند چیزی به تو بیاموزد. زیرا آن که یاد می‌دهد و یاد می‌گیرد، همه و همه تو #هستی.

تو در آینه‌ی #جهان با خودت رو به رو هستی، یاد می‌گیری و یاد می‌دهی و گمان می‌کنی که دیگرانند، اما او خودت هستی.

منتظر #کسی نباش، روزی که تنهابودنِ خود را بپذیری دل از #انتظار برای دیدار با استادان بر خواهی داشت و به استاد درون خود #سجده خواهی کرد.

انسان زمانی که به تنهایی خود پی ببرد شروع می‌کند به #رشد کردن. آن زمان دیگر به هیچ کس در جهان #تکیه نمی‌کند.

@kheradedaroun

#عشق به خود یعنی برای خودت آنجا باشی.
حتی وقتی #شکست می‌خوری؛
حتی وقتی هیچکس دیگری آنجا برای تو #نیست.

عشق به خود وقتی است که تو می‌توانی خودت را در #آغوش بگیری
و خودت را بلند کنی و بگویی:

«اشکالی ندارد. من #انسانم و این بخشی از سفرم است. من در حال #یاد گرفتن هستم.»


@kheradedaroun

#پذیرش، یک فضاست که شما ناخودآگاه در آن قرار میگیرید،
هرگونه تلاش خودآگاهانه برای پذیرش و بی قضاوتی ، محکوم به #شکست است
خودآگاه ما ، محل تجربه ی احساسات ناخودآگاه ما درغالب اتفاقات و #رویدادهاست، ما مخلوق ناخوداگاهمانیم نه تغییر دهنده ی آن .

#تلاش برای پذیرش ، مانند این است که ماهی ای بخواهد جریان آب رودخانه را تغییر دهد ، ماهی ای که زنده بودنش درفضای آن رودخانه #معنا دارد،

#مشاهده گری ، تنها راهیست که میتوان جریان ناخوداگاه را متوجه #رنج خوداگاه کرد .
#ماندن در احساسات ، مشاهده ی گفتگوها ی درونی و بیرونی ، تسلیم خوداگاه به ناخوداگاه است و رفتن از سر راه آن
و
بعد ، #اعتماد رخ خواهد داد ، همه چیز در نهایت به دنبال خیر و سرور شماست ، #خیر و سروری که منتظر کناررفتن شما برای جاری شدن است
اعتماد رخ میدهد و نطفه ی پذیرش را میکارد ، پذیرش اتفاق می افتد و دیدن رهایی ، امکان پذیر میشود ..

@kheradedaroun