Telegram Web Link
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ (اِهْدِنَا اَلصِّرٰاطَ اَلْمُسْتَقِيمَ) قَالَ:
يَقُولُ أَرْشِدْنَا إِلَى اَلطَّرِيقِ اَلْمُسْتَقِيمِ أَيْ أَرْشِدْنَا لِلُزُومِ *اَلطَّرِيقِ اَلْمُؤَدِّي إِلَى مَحَبَّتِكَ* وَ اَلْمُبَلِّغِ دِينَكَ وَ اَلْمَانِعِ مِنْ أَنْ نَتَّبِعَ أَهْوَاءَنَا فَنَعْطَبَ أَوْ نَأْخُذَ بِآرَائِنَا فَنَهْلِكَ.

⬅️ درباره مقصود از آیه (اهدنا الصراط المستقیم - ما را به راه راست هدایت فرما) فرمود:
یعنی ما را به راه مستقیمی هدایت فرما که *به محبت تو بیانجامد* و رساننده ما به دین تو باشد
و از اینکه تابع هواهای نفسانی خود شویم یا به رأی و فهم خود تکیه کنیم و در نتیجه به هلاکت در افتیم جلوگیری نماید.

📚 عیون اخبار الرضا (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۰۵

🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:

⬅️ هر چند مجاهده، سخت و بی‌مشتری است، لکن هر مسلمانی موظف است برای انجام تکالیف شرعی خود مجاهده کرده، سختی آن را متحمل گردد؛ زیرا مجاهده به معنای عام خود اختصاصی به راه ریاضت ندارد.
علاوه بر آن، راه ریاضت نیز *چنانچه به طور صحیح و بر اساس دستورات شرع انجام گیرد*
سرانجام *سالک را به محبت خواهد رساند* «و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا.» و علامت صحت آن نیز همین خواهد بود.
بنا بر این *چنانچه ریاضت به محبت منتهی نگردد سالک باید بداند که از مجاهده‌ی خود نتیجه‌ای نبرده و یا منفعت آن ناقص بوده است*،
هر چند ممکن است کشف و کرامات و تصرفاتی نیز همراه داشته باشد، لکن *اینها دردی را دوا نمی‌کند*.
... مرحوم آقای انصاری می‌فرمودند: بلعم باعورا با اینکه زحمت زیادی کشیده بود تا جایی که دارای اسم اعظم نیز گردید، *ولی چون اهل محبت نبود به سو عاقبت گرفتار شد*؛
زیرا اگر محبت خدای متعال را در دل می‌داشت *حاضر نمی‌شد به کلیم خدا حضرت موسی علیه‌السلام نفرین کند.*

📚 سفینة الصادقین: ص۱۳۹ - فرازی از بخش: (در محضر عارف مجذوب آیة الله انصاری قدّس سرّه)
و
ص ۴۷۲ - فراز از بخش: (مدتی در قائن)




@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ یک متن بسیار ناب و کم‌نظیر تقدیم به شما در ماه رحمت الهی:

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

لَمّا سَمِعَ قَولَ الحسَنِ البَصريِّ:
لَيسَ العَجَبُ مِمَّن هَلَك كيفَ هَلَكَ، و إنّما العَجَبُ مِمَّن نَجا كيفَ نَجا.
أنا أقولُ: لَيسَ العَجَبُ مِمَّن نَجا كيفَ نَجا،
و أمّا العَجَبُ مِمَّن هَلَكَ كيفَ هَلَكَ مَع سَعَةِ رَحمَةِ اللّه ِ؟!

⬅️ حضرت وقتی شنيدند كه حسن بصرى مى‌گويد:
اگر كسى هلاك شود جاى تعجّب ندارد كه چرا هلاك شده است،
بلكه اگر كسى نجات يابد تعجّب دارد كه چگونه نجات يافته است فرمود:
اما من مى‌گويم:
اگر كسى نجات يابد جاى تعجّب ندارد كه چگونه نجات يافته است،
بلكه اگر كسى هلاك شود جاى تعجّب دارد كه با وجود رحمت گسترده خداوند چگونه به هلاكت در افتاده است!؟


📚 بحار الانوار: ج۱۷، ص ۱۵۳


✳️ سخنانی از عالم ربّانی حضرت آیت الله یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه مرتبط با حدیث فوق:


خدا به آدم صفی الله اجر عظیم بدهد که به فکر بچه‌هایش بود.
[خطاب به خدا گفت:]

خدایا تو شیطان را در خون و پوست من جاری کرده برای بچه‌هایم چه گذاشتی؟
خدا رحمتشان کند این‌ها را، به فکر ما بودند.

خدا در پاسخ به او فرمود: کسی حسنه بیاورد، ده برابر به او می‌دهیم، کسی گناه کرد همان یک گناه[5]. تازه آن گناه را هم هفت ساعت مهلت می‌دهند، که شاید توبه کند، مَلَک دست را به مَلَک دست چپ می‌گوید آن هفت ساعت را ننویس بلکه توبه کند[6]. 
خوب بشر چقدر بی‌همت است که با این وضع باز هلاک شود[7].

یک کار حسنه تو کردی،‌ ده برابر می‌نویسند.
نیت آن کار خوب را کردی، یک برابرش را می‌نویسند.
گناه که می‌خواهی بکنی، برای نیت و اراده‌ات چیزی نمی‌نویسند[8].

گذشت چقدر؟
معنی کَرَم خدا یعنی این.

باز اگر فریب خوردی، گول خوردی،‌ باز توبه را گذاشته، تا هفت ساعت اگر توبه کردی نمی‌نویسند.
حتی بعضی گناهان، حدیث هست که اگر بعد از چند سال به یادش بیافتد، مثلاً یک گناهی هست سی، چهل سال پیش کرده، بعد از چهل سال یادش می‌افتد، ندامت می‌کشد، محو می‌شود از نامه عملش[9].

خدا آقاست.

این خدا را باید دورش چرخید!
باید فدایش شد.
هر کس باید به خودش نگاه کند، بچه عزیز انسان،‌ چند بار مخالفت پدرش را بکند او را دور می‌اندازد. آن‌وقت پدر تازه احتیاج دارد به این بچه، اما خدا احتیاجی نداره به این بنده[10]، این همه گذشت داره.
حدیث دارد، بنده‌ای که می‌آید طرف من و توبه می‌کند، منِ خدا از کسی که راحله‌اش را در شب تاریک گم کرده و بعد پیدا می‌کند بیشتر خوشحال می‌شوم[11]. با اینکه خدا احتیاجی به ما ندارد!
باید فکر کرد، این خدا را از روی محبت[12]پرستش کرد. نه از طمع بهشت و ترس جهنم[13] و...

[5] لَمَّا أَعْطَى اَللَّهُ إِبْلِیسَ مَا أَعْطَاهُ مِنَ اَلْقُوَّةِ قَالَ آدَمُ یَا رَبِّ سَلَّطْتَ إِبْلِیسَ عَلَى وُلْدِی وَ أَجْرَیْتَهُ مِنْهُمْ مَجْرَى اَلدَّمِ فِی اَلْعُرُوقِ وَ أَعْطَیْتَهُ مَا أَعْطَیْتَهُ فَمَا لِی وَ لِوُلْدِی قَالَ لَکَ وَ لِوُلْدِکَ اَلسَّیِّئَةُ بِوَاحِدَةٍ وَ اَلْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا قَالَ یَا رَبِّ زِدْنِی قَالَ اَلتَّوْبَةُ مَبْسُوطَةٌ إِلَى أَنْ تَبْلُغَ اَلنَّفْسُ اَلْحُلْقُومَ قَالَ یَا رَبِّ زِدْنِی قَالَ... (وسائل الشیعه (شیخ حر عاملی):‌ ج16، ص88)
وقتی آدم علیه السّلام آنچه را خداوند به ابلیس عطا کرد مشاهده کرد گفت: پروردگارا !شیطان را بر فرزندانم مسلط‍‌ کرده‌اى و آن را چون خون در رگ ایشان جریان داده‌اى و آنچه قدرت و قوت بود به او بخشیده‌اى، پس من و فرزندانم چه کنیم‌؟! خداوند فرمود: براى تو و فرزندانت نیز در مقابل یک بدى یک پاداش بد و در مقابل یک نیکى ده پاداش نیک قرار داده‌ام. آدم گفت: خدایا عطایت را بر ما بیفزا. خدا فرمود: توبه را آن‌قدر بر شما گسترده‌ام که تا هنگام به حلق رسیدن روح مى‌توانید از آن استفاده کنید. آدم گفت: خدایا عطایت را بر ما بیفزا. خدا فرمود:...

[6] رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: صاحِبُ الْیمینِ امیرٌ عَلی صاحِبِ الشِّمالِ، فَاذا عَمِلَ الْعَبْدُ سَیئَةً قال صاحِبُ الْیمینِ لِصاحِبِ الشِّمالِ لا تَعْجَلْ وَ انْظُرْهُ سَبْعُ ساعاتٍ فَانْ مَضَتْ سَبْعُ ساعاتٍ وَ لَمْ یسْتَغْفِرْ، قال: اکتُبْ فَما اقَلَّ حَیاءُ هذَا الْعَبْدِ. (وسائل الشیعه (شیخ حر عاملی): ج11، ص355)

ملک دست راست (که ثبت کننده حسنات انسان است) بر ملک دست چپ (که ثبت کننده گناهان انسان است) حاکم است، وقتی بنده‌ای مرتکب گناه می‌شود، ملک دست راست به ملک دست چپ می‌گوید: عجله نکن و هفت ساعت او را مهلت بده، پس اگر هفت ساعت گذشت و استغفار ننمود، می‌گوید: بنویس که چقدر حیاء این بنده کم است.

[7] حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ کَانَ عَلِیُّ‌بْنُ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) یَقُولُ وَیْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ آحَادُهُ أَعْشَارَهُ ف
َقُلْتُ لَهُ وَ کَیْفَ هَذَا قَالَ أَ مَا سَمِعْتَ اللَّهَ عَز

َّوَجَلَّ یَقُولُ مَنْ جاءَ بِالحسنةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزی إِلَّا مِثْلَها فَالحسنهًْ الْوَاحِدَهًُْ إِذَا عَمِلَهَا کُتِبَتْ لَهُ عَشْراً وَ السَّیِّئَهًُْ الْوَاحِدَهًُْ إِذَا عَمِلَهَا کُتِبَتْ لَهُ وَاحِدَهًًْ فَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِمَّنْ یَرْتَکِبُ فِی یَوْمٍ وَاحِدٍ عَشْرَ سَیِّئَاتٍ وَ لَا یَکُونُ لَهُ حَسَنَهًٌْ وَاحِدَهًٌْ فَتَغْلِبَ حَسَنَاتُهُ سَیِّئَاتِهِ. (معانی الاخبار (شیخ صدوق):‌ ج1، ص248)

امام سجّاد (علیه السلام) می‌فرمود: وای بر کسی که یکان‌های او بر دهگان‌هایش غلبه کرده است.به ایشان عرض شد: «منظورتان چیست»؟ حضرت فرمود: «مگر نشنیدی خدای عزّوجلّ می‌فرماید: «مَن جَاء بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَ مَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَی إِلاَّ مِثْلَهَا - هر کس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدی انجام دهد، جز بمانند آن، کیفر نخواهد دید»؟ اگر بنده یک حسنه انجام دهد، ده حسنه برای وی نوشته می‌شود و اگر یک عمل بد انجام بدهد، یک عمل بد برای او به ثبت می‌رسد. به خدا پناه می‌بریم از کسی که در یک روز ده سیّئه از او سر بزند درحالی‌که یک حسنه هم نداشته باشد تا حسناتش بر سیّئاتش غلبه کند.

و قیل له: یوما: إنّ الحسن البصری قال: لیس العجب ممّن هلک کیف هلک و إنّما العجب ممّن نجا کیف نجا، فقال علیه السلام: «أنا أقول: لیس العجب ممّن نجا کیف نجا، و إنّما العجب ممّن هلک کیف هلک مع سعة رحمة اللّه تعالى». (إعلام الوری (شیخ طبرسی): ج1، ص489)
 روزى خدمت حضرت امام سجاد علیه السلام عرض کردند: حسن بصرى می‌گوید: کسى که هلاک شده جای تعجب ندارد‌، بلکه تعجب از آن کسى است که نجات پیدا کرده، حضرت فرمود: من هم مى‌گویم: کسى که نجات پیدا کرده تعجب ندارد، بلکه از کسى باید تعجب کرد که چگونه هلاک شده با این رحمت بسیار وسیع و گسترده الهی.

[8] حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی جَعَلَ لآِدَمَ (علیه السلام) ثَلَاثَ خِصَالٍ فِی ذُرِّیَّتِهِ جَعَلَ لَهُمْ أَنَّ مَنْ هَمَّ مِنْهُمْ بِحَسَنَهًٍْ أَنْ یَعْمَلَهَا کُتِبَتْ لَهُ حَسَنَهًٌْ وَ مَنْ هَمَّ بِحَسَنَهًٍْ فَعَمِلَهَا کُتِبَتْ لَهُ بِهَا عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ مَنْ هَمَّ بِالسَّیِّئَهًِْ أَنْ یَعْمَلَهَا لَا یُکْتَبُ عَلَیْهِ وَ مَنْ عَمِلَهَا کُتِبَتْ عَلَیْهِ سَیِّئَهًٌْ وَاحِدَهًٌْ. (تفسیر عیاشی: ج1، ص387)
همانا خدای تبارک‌وتعالی در نسل آدم سه ویژگی قرارداده است: یکی آنکه اگر کسی از آنان قصد کند حسنه‌ای را انجام دهد، امّا آن را انجام ندهد، برای او حسنه نوشته می‌شود و هرکه قصد انجام حسنه را داشته باشد و آن را انجام بدهد، ده حسنه برای وی ثبت می‌شود. و هرکه قصد ارتکاب گناهی را داشته باشد، امّا آن را مرتکب نشود، برای او گناهی نوشته نمی‌شود؛ امّا اگر آن را مرتکب شود، همان یک گناه برای وی به ثبت می‌رسد.

[9] حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً أَجَّلَهُ اللَّهُ سَبْعَ سَاعَاتٍ فـَإِنِ اسـْتـَغـْفـَرَ اللَّهَ لَمْ یـُکـْتـَبْ عـَلَیـْهِ شـَیءٌ وَ إِنْ مـَضَتِ السَّاعَاتُ وَ لَمْ یسْتَغْفِرْ کـُتِبَتْ عَلَیهِ سَیئَةٌ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیذَکَّرُ ذَنْبَهُ بَعْدَ عِشْرِینَ سَنَةً حَتَّى یسْتَغْفِرَ رَبَّهُ فَیغْفِرَ لَهُ وَ إِنَّ الْکَافِرَ لَینْسَاهُ مِنْ سَاعَتِهِ. (الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج 2، ص437)
بنده مؤمن چون گناه کند خداوند او را هفت ساعت مهلت دهد، پس اگر از خدا آمرزش خواست چیزى بر او نوشته نشود و اگر این ساعت‌ها گذشت و آمرزش نخواست گناه نوشـته شود، و همانا مؤ‌من پس از بیست سال بیاد گناهش می‌افتد تا از خدا آمرزش خواهد و خدا گناهش را بیامرزد، و کافر همان ساعت گناهش را فراموش کند [و دیگر هم به گناهش فکر نمی‌کند.]

[10]«یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ (سوره فاطر – آیه 15) اى مردم، همه شما به خدا نیازمندید. اوست بى‌نیاز و ستودنى.»

[11] حضرت امام محمد باقر علیه السلام: إنَّ اللّه َ تعالى أشَدُّ فَرَحا بتوبةِ عبدِهِ مِن رجُلٍ أضَلَّ راحِلَتَهُ و زادَهُ فی لیلةٍ ظَلْماءَ فوجَدَها ، فاللّه ُ أشَدُّ فَرَحا بتَوبَةِ عبدِهِ مِن ذلکَ الرّجُلِ براحِلَتِهِ حِینَ وجَدَها. (الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج2، ص435)

شاد شدن خداوند از توبه بنده‌اش بیشتر است تا شاد شدن مردى که در شبى تار شتر و ره‌توشه خود را گم کند و سپس آن را بیابد. خداوند از توبه بنده خود شادتر مى‌شود تا آن مرد که از پیدا کردن شتر خود شادمان مى‌گردد.

رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: لَلّهُ أفْرَحُ بتَوبةِ عبدِهِ مِن العَقیمِ الوالِدِ، و مِن الضّـال
ِّ الواجِدِ ، و مِن الظّمآنِ الوارِدِ. (کنز العمّال (متقی هندی): ح 10165)
هر آینه شادى خداوند از توبه بنده خود بیشتر است تا شادى نازایى که بچّه مى‌آورد و گم‌کرده‌اى که گمشده خود را مى‌یابد و تشنه‌اى که به آب مى‌رسد.

[12] مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: اِلهی لَمْ یَکُنْ لی حَوْلٌ فَاَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ اِلاّ فی وَقْت اَیْقَظْتَنی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَما اَرَدْتَ اَنْ اَکُونَ کُنْتُ فَشَکَرْتُکَ بِاِدْخالی فی کَرَمِکَ وَ لِتَطْهیرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْک. (اقبال الاعمال (سید بن طاووس):‌ج2، ص686 – فرازی از مناجات شعبانیه) خداوندا، من قدرت نداشتم که از معصیت و نافرمانى تو فاصله بگیرم جز در هنگامى که مرا متوجّه محبّت خود نمودى و با محبتت بیدار ساختىو آن‌گونه شدم که میل تو بود. پس تو را سپاس مى‌گویم که مرا در کرمت وارد ساختى و قلبم را از چرک‌هاى غفلت پاک نمودى.

[13] حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: إِنَّ اَلْعُبَّادَ ثَلاَثَةٌ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَوْفاً فَتِلْکَ عِبَادَةُ اَلْعَبِیدِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى طَلَبَ اَلثَّوَابِ فَتِلْکَ عِبَادَةُ اَلْأُجَرَاءِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْکَ عِبَادَةُ اَلْأَحْرَارِ وَ هِیَ أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةِ. (الکافی (ثقة الاسلام کلینی):‌ ج2، ص84) عبادت‌کنندگان بر سه گونه‌اند گروهى خدا را از جهت خوف و ترس عبادت می‌کنند که این عبادت برده‌گان است. گروه دیگرى خداوند متعال را به منظور رسیدن به ثواب عبادت می‌کند که این هم عبادت اجیرها و کارگران (تاجران) است.گروهى هم خداوند را از روی محبت و دوستى عبادت می‌کنند که این عبادت، عبادت آزاد مردان است و این قسم عبادت بهترین اقسام عبادات است.



                                        
@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

فَمَنْ صَبَرَ کُرْهاً وَ لَمْ یَشْکُ إِلَی الْخَلْقِ وَ لَمْ یَجْزَعْ بِهَتْکِ سِتْرِهِ فَهُوَ مِنَ الْعَامِّ وَ نَصِیبُهُ مَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ بَشِّرِالصَّابِرِینَ أَیْ بِالْجَنَّهًِْ وَالْمَغْفِرَهًِْ وَ مَنِ اسْتَقْبَلَ الْبَلَاءَ بِالرُّحْبِ وَ صَبَرَ عَلَی‌سَکِینَهًٍْ وَ وَقَارٍ فَهُوَ مِنَ‌الْخَاصِّ وَ نَصِیبُهُ مَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِنّ‌اللهَ مَعَ الصَّابِرِینَ.

⬅️ کسی‌که به اجبار صبر کرده، به مردم شِکوِه نکرده و با پرده‌دری بی‌تابی ننماید، او از عوام است و بهره‌ی او چیزی است که خداوند فرمود: ِ(بَشِّرِ الصَّابِرین - بشارت باد بر صابران) یعنی به بهشت و غفران الهی بشارت داده شده؛
امّا آنکه با روی باز به استقبال بلا رفته و با آرامش و متانت بر آن صبر کند، او از خواص است و بهره‌ی او این سخن پروردگار است: (إِنّ‌اللهَ مَعَ الصَّابِرِینَ - خداوند با صابران است) [يعنی به مقام معيّت با پرودگار نائل گشته].

📚 بحارالأنوار (علامه مجلسی): ج۶۸، ص۹۰




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:

تَعَرَّضْ للرّحمَةِ و عَفوِ اللّه ِبحُسنِ المُراجَعَةِ، و استَعِنْ على حُسنِ المُراجَعَةِ بخالِصِ الدعاءِ و المُناجاةِ في الظُّلَمِ.

⬅️ با بازگشت نیکو، خود را در معرض رحمت و بخشش خدا قرار ده و براى بازگشت نیکو و راستین، از دعاى خالصانه و مناجات در دل تاريكی‌ها كمك بگير.

📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۸۴



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام در تفسير آيه شريفه
(وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (مريم:۸۱)
و آنان غير از خدا، معبودانى را براى خود برگزيدند، تا مايه‌‌ی عزّتشان باشد.) فرمودند:

قَالَ لَيْسَ اَلْعِبَادَةُ هِيَ اَلسُّجُودَ وَ اَلرُّكُوعَ إِنَّمَا هِيَ طَاعَةُ اَلرِّجَالِ مَنْ أَطَاعَ اَلْمَخْلُوقَ فِي مَعْصِيَةِ اَلْخَالِقِ فَقَدْ عَبَدَهُ.

⬅️ عبادت تنها به رکوع و سجود نیست، بلکه اطاعت از مردم نیز عبادت است؛ و هرکس در قبال نافرمانی از خداوند، از مخلوقی اطاعت کند، در واقع او را پرستیده است.

📚 وسائل الشیعة (شيخ حر عاملی): ج۱۶، ص۱۵۵


✳️ عالم ربّانی آيت‌الله سيد‌‌حسين يعقوبی قائنی رضوان‌الله‌عليه:

⬅️ حقيقت پرستش به عبادت نيست، به اطاعت است! از كه اطاعت می‌كنيم؟ همو معبود ماست.


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام حسن مجتبی عليه السلام:

أَوْسَعُ مَا يَكُونُ اَلْكَرِيمُ بِالْمَغْفِرَةِ إِذَا ضَاقَتْ بِالْمُذْنِبِ اَلْمَعْذِرَةُ.

⬅️ بيشترين گسترۀ ‍گذشت شخص كريم،‌ آن زمانی است كه [ببيند] عذرخواهی برای خطاكار دشوار است [و شخص خاطی را بدون پوزش‌خواستن ببخشد].

📚 نزهة الناظر (حلوانی): ج۱، ص۷۸



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام حسن مجتبی عليه السلام:

فَضلُ كافِلِ يَتيمِ آلِ محمّدٍ المُنقَطِعِ عَن مَوالِيهِ النّاشِبِ في رُتبَةِ الجَهلِ يُخرِجُهُ مِن جَهلِهِ، و يُوضِحُ لَهُ ما اشتَبَهَ علَيهِ على فَضلِ كافِلِ يَتيمٍ يُطعِمُهُ و يَسقيهِ، كَفَضلِ الشَّمسِ علَى السُّهى.

⬅️ برترى كسى كه يتيم آل محمّد را كه از مواليان (و امامان) خود جدا شده و در جهل فرو رفته است سرپرستى كند و او را از جهل بيرون آورد و امور مشتبه را براى او روشن سازد و (از شبهه و گمراهی بيرون آوَرَد)،
بر كسى كه يتيمى را سرپرستى كند و به او آب و غذا دهد،
مانند برترى خورشيد است بر ستاره سُهى.

📚 منیة المرید (شهيد ثانی): ج۱، ص۱۱۶

پ.ن: ستاره سهی: يكی از ستاره‌های‌ بسيار كم‌فروغ در صورت فلکی خرس بزرگ (دب اکبر) است كه در گذشته دور به جهت آنكه بسيار كم‌فروغ بوده، برای سنجش قدرت بينایی شخص از آن بهره می‌بردند.

🔆 ولادت با سعادت سبط اكبر، كريم اهل بيت آقا امام حسن مجتبی عليه السلام تبريك و تهنيت باد...



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَقَامُوا الصَّلَاهًَْ وَ آتَوُا الزَّکَاهًَْ وَ حَجُّوا الْبَیْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ ثُمَّ قَالُوا لِشَیْءٍ صَنَعَهُ اللَّهُ أَوْ صَنَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَلَّا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِی صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِکَ فِی قُلُوبِهِمْ لَکَانُوا بِذَلِکَ مُشْرِکِینَ
ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فِیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فِی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلِیماً» ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَلَیْکُمْ بِالتَّسْلِیمِ.

⬅️ اگر گروهی خدا را بپرستند و برای او هيچ شریکی نگیرند
و نماز برپا داشته
و زکات داده
و حجّ خانه‌ی خدا را بجا آورند
و ماه رمضان را روزه بگیرند،
امّا درباره‌ی یکی از افعال خداوند یا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) چنین بگویند:
ای کاش برخلاف آنچه انجام داده، رفتار می‌کرد
یا اين فکر به ذهنشان خطور کند، *مشرک می‌شوند*». و سپس این آیه را تلاوت فرمود:
فَلاَ وَ رَبِّکَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّیَ یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا * «به پروردگارت سوگند که آنها *مؤمن نخواهند بود*، مگر اینکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند و پس از داوری تو، [نه تنها تسلیم باشند بلكه حتی] در دل خود [هیچ] احساس ناراحتی نکنند و کاملاً تسلیم باشند.» (نساء:۶۵)
سپس فرمود: «بر شما باد كه تسلیم باشید».

📚 الکافی (ثقة الاسلام كلينی): ج۱، ص۳۹۰

❇️ مَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ یكُونَ لَهُمُ الْخِیرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ یعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِینًا (احزاب:۳۶)
«هیچ مرد و زن مؤمنی حق ندارد هنگامی كه خدا و پیامبرش امری را لازم بدانند اختیاری از خود داشته باشد، و هر‌كس از خدا و رسولش نافرمانی كند به‌راستی كه *به گمراهی آشكاری گرفتار شده است*.»


@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

وَ شَتَمَهُ آخَرُ فَقَالَ يَا فَتَى إِنَّ بَيْنَ أَيْدِينَا عَقَبَةً كَئُوداً فَإِنْ جُزْتُ مِنْهَا فَلاَ أُبَالِي بِمَا تَقُولُ وَ إِنْ أَتَحَيَّرْ فِيهَا فَأَنَا شَرٌّ مِمَّا تَقُولُ.

⬅️ روزی شخصی به حضرت ناسزا گفت؛ حضرت به فرمود:
ای جوان، ما گردنه هراسناکی را [در رستاخیز] در پیش داریم، اگر از آن به سلامت عبور کنم، هر چه به من بگویی باکی از آن ندارم؛ و اگر نتوانم از آن عبور کنم، از آنچه تو می‌گویی بدترم.

📚 مناقب (ابن شهر آشوب): ج۴، ص۱۵۷


@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:

عُمّالُكُمْ اَعْمالُكُمْ، كَما تَـكونونَ، يُوَلّى عَلَيْكُمْ.

⬅️ كارگزاران شما [نتيجه] اعمال شما هستند، همان‌گونه كه هستيد، بر شما حكومت مى‌شود.

📚 شهاب الاخبار (قاضی قضاعی): ص ۲۶۰


پ.ن: (الناس علي دين ملوكهم) *حديث نيست* در منابع روایی نيامده است!
البته به طور غير مستقيم شايد از حديث نبوی ذيل چنين چيزی مستفاد شود:
صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِي إِذَا صَلَحَا صَلَحَتْ أُمَّتِي وَ إِذَا فَسَدَا فَسَدَتْ أُمَّتِي قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَنْ هُمْ قَالَ اَلْفُقَهَاءُ وَ اَلْأُمَرَاءُ.
دو گروه از امت من هستند كه اگر خوب باشند، امت من نيز خوب خواهند بود و اگر بد باشند امت من بد خواهند شد.
گفتند: ای پيامبر خدا آن دو گروه چه كسانی‌اند؟
فرمود: دانشمندان و زمامداران.
تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ج۲، ص۵۰





@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

⬅️ از علت گوشه‌نشینی از امام صادق علیه السلام سؤال کردند، حضرت فرمود:
«زمانه فاسد شده و برادران تغییر کرده‌اند، بنابراین آرامش دل را در تنهایی یافتم.»
سپس این اشعار را خواندند:
وفا از «میانه» رفت، چنان که روز گذشته رفت
و مردم یا فریبکارند یا به یکدیگر زیان‌رسان
آشکارا میان خود از دوستی و یکرنگی دم می‌زنند،
در حالی که دل‌هاشان پراست از نمّامی و سخن‌چینی.

قَالَ اَلثَّوْرِيُّ لِجَعْفَرٍ علیه السلام: يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ اِعْتَزَلْتَ اَلنَّاسَ فَقَالَ:
يَا سُفْيَانُ فَسَدَ اَلزَّمَانُ وَ تَغَيَّرَ اَلْإِخْوَانُ فَرَأَيْتُ اَلاِنْفِرَادَ أَسْكَنَ لِلْفُؤَادِ؛
ثُمَّ قَالَ:
ذَهَبَ اَلْوَفَاءُ ذَهَابَ أَمْسِ اَلذَّاهِبِ
وَ اَلنَّاسُ بَيْنَ مُخَاتِلٍ وَ مُوَارِبِ
يُفْشُونَ بَيْنَهُمُ اَلْمَوَدَّةَ وَ اَلصَّفَا
وَ قُلُوبُهُمْ مَحْشُوَّةٌ بِعَقَارِبَ

📚 العدد القویة (علی بن یوسف حلی (برادر علامه حلی): ج۱، ص۱۵۳



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت عیسی علیه السلام:

لا تَنظُروا في عُيوبِ النّاسِ كالأربابِ، وَ انظُروا في عُيوبِهِم كَهَيئَةِ عَبيدِ النّاسِ.

⬅️ به عيب‌هاى مردم چون خواجگان منگريد، بلكه به عيب‌هايشان چون غلامان نگاه كنيد.

📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۵۰۲

پ.ن: پرسید: یعنی چی؟
گفت: خواجه عیب غلامش رو می‌کوبه تو سرش
با اعتراض و تحقیر!
غلام اما عیب اربابش رو می‌بینه و دم نمی‌زنه!
نهایتش خیلی غلام خوبی باشه یواشکی و با نهایت ملایمت در خفا بهش می‌گه، جوری که بهش بر نخوره...


@justhadis110



https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:

إِنَّ اللهَ فَتَحَ هَذَا الدّيْن بِعَلِيّ، وَ إِذَا قُتِلَ فَسَدَ الدّيْنُ وَلاَ يُصْلِحَهُ إِلاَّ الْمَهَدِيُّ.

به راستی که خداوند این دین را به دستان علی پیروز کرد و هنگامی او شهید شود دین خراب خواهد شد و دیگر اصلاح نخواهد شد، *مگر به دستان مهدی*!

📚 ینابیع المودة (قندوزی): ج۳، ص ۲۹۲


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در وصیتشان برای امر کفن و دفن به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه السلام:
... ای فرزندم، در نماز میت برای من هفت تکبیر بگو
و این امر برای احدی جز من جایز نیست
مگر مردی از فرزندانم (که مهدی از نسل برادرت حسین است) که در آخرالزمان (خواهد آمد و) حق را پس از آنکه اعوجاج یافتنش، دوباره اقامه می‌کند (و زمین را پس از پر شدن از ظلم و جور، از عدل و داد پر خواهد کرد)...

...أَيْ بُنَيَّ
فَصَلِّ عَلَيَّ فَكَبِّرْ سَبْعاً
👈 *فَإِنَّهَا لَنْ تَحِلَّ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِلاَّ لِرَجُلٍ مِنْ وُلْدِي يَخْرُجُ فِي آخِرِ اَلزَّمَانِ يُقِيمُ اِعْوِجَاجَ اَلْحَقِّ*...

📚 بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۴۲، ص۲۱۵


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com
💠 یکی از کارگزاران امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌گوید:

ابو الطفیل رایت علیا علیه السلام یدعو الیتامی فیطعمهم العسل حتی قال بعض اصحابه لوددت انی کنت یتیما. (۱)
انا الهادی، انا المهدی، انا ابوالیتامی و المساکین، و زوج الارامل، و انا ملجأ کل ضعیف، و مأمن کل خائف. (2)

⬅️ روزی علی علیه السلام را دیدم که یتیمان را فراخوانده و با عسل اطعامشان می‌کند؛
وقتی اصحاب دیدند که حضرت چگونه یتیم‌نوازی می‌کنند،
برخیشان ‏آرزو کردند که *ای کاش ⁧یتیم⁩ بودند*.

و در این خصوص خود حضرت امیر علیه السلام می‌فرمایند:

من هادی مردم و هدایت یافته خدایم،
من پدر یتیمان و بیچارگانم،
من سرپرست بیوه‌زنان هستم
👈 و من پناهگاه ضعفا هستم
و من امید و پشتوانه ستمدیدگانم.


📚 منابع:
(۱) مناقب (ابن شهر آشوب): ج۲، ص۷۵
(۲) معانی الاخبار (شیخ صدوق): ص۱۸


✳️ یا امیرالمؤمنین
ما همگی ضعیفیم و بیچاره...



🔷 لسان الغیب حافظ شیرازی:

مردی ز کنندهٔ در خیبر پرس
اسرار کرم ز خواجهٔ قنبر پرس

گر طالب فیض حق به صدقی حافظ
سر چشمهٔ آن ز ساقی‌ کوثر پرس

📚 دیوان حافظ: بخش رباعیات، رباعی شماره ۲۳
https://ganjoor.net/hafez/robaee2/sh23/


🔷 صائب تبریزی

زین درد جان ستان که مسیحاست عاجزش
صائب مگر به شاه نجف التجا برد

📚 دیوان غزلیات: غزل شماره ۴۰۴۰
وارد لینک زیر👇بشوید و کل این شعر دل‌نشین را بخوانید.
https://ganjoor.net/saeb/divan-saeb/ghazalkasa/sh4040/



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

إنّ البُخلَ و الجُبنَ و الحِرصَ غَرائزُ شَتّى يَجمَعُها سُوءُ الظَّنِّ بِاللّه.

⬅️ به‌راستی كه بخل، ترس و حرص خوی‌هاى زشت پراكنده‌ای هستند كه همگی در بد‌گمانىِ به خدا ریشه دارند.

📚 نهج‌البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۵۲


🔷 مرحوم آیت الله حائری شیرازی رحمت الله علیه:

بنده‌ی پیر خراباتم كه لطفش دائم است
ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

وضع مؤمن مانند چشمه و چاه است و وضع غیرمؤمن مانند حوض. قرآن می‌فرماید: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً (معارج:۲۰) هنگامی‌كه بدی به او رسد بی‌تابی می‌كند.»
این آیه در واقع وضع غیرمؤمن را ترسیم می‌كند، كه اگر كمی از رفاهش، از آسایشش و از امكاناتش كم بشود، جَزَع‌وفَزَع می‌كند؛ یعنی مانند حوض است، سریع نشان می‌دهد كه چیزی از آن كسر شده
و بعد می‌فرماید: «وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیرُ مَنُوعاً (معارج:۲۱) و هنگامی که خیر و خوشی [و مال و رفاهی] به او رسد، بسیار بخیل و بازدارنده است.»
یعنی چون به امكاناتش چیزی اضافه شود سرریز می‌كند، سربرمی‌آورد و هر چه كنارش هست را از بین می‌برد و خیرش را منع می‌كند.
اما مؤمن برخلاف این است. او مانند چاه و چشمه است. سنگین و آرام به راه خود ادامه می‌دهد. چیزی به آن بیفزایی سرریز نمی‌كند و چیزی از آن كسر كنی و برداری احساس خلأ نمی‌كند.
دلیلش این است كه چاه، به منبع عظیمی اتصال دارد كه این كاستی‌ها و فزونی‌ها در آن منبع بی‌تأثیر است؛ برخلاف حوض كه به منبعی متصّل نیست.

📚 تحجّرگرایی (دفتر نشر معارف): ص۸۲و۸۳



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

ما أحسَنَ تَواضُعَ الأغنياءِ لِلفُقَراءِ طَلَبا لِما عِندَ اللّهِ، و أحسَنُ مِنهُ تِيهُ الفُقَراءِ علَى الأغنِياءِ اتِّكالاً علَى اللّهِ.

⬅️ چه نيكوست فروتنى توانگران در برابر تهيدستان به قصد رسيدن به اجر خداوند،
و نيكوتر از آن بى‌اعتنايى و سرفرازى تهيدستان است در برابر توانگران از سر اعتماد به خداوند.

📚 نهج البلاغة (سيد رضی): ج۱، ص۵۴۷، حكمت ۴۰۶




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ از عوامل وجود نشاط در عبادات:

💠 مولی امیرالمؤمنین عليه السلام:

مَن تَواضَعَ قَلبُهُ للّهِ لَم يَسأَمْ بَدَنُهُ مِن طاعَةِ اللّهِ.

⬅️ هر كه دلش براى خدا تواضع كند، بدنش از طاعت خدا خسته نمى‌شود.

📚 أعلام الدین (ديلمی): ج۱،‌ص۱۸۶


پ.ن: در ديگر روايات، ريشه تواضع در برابر خدا و خلق خدا، ادارك عظمت خدا در قلب عنوان شده است، يعنی كسی‌كه در قلبش خدا عظمت دارد، دچار خشيت شده، در برابر خدا و خلق خدا حقیقتاً متواضع می‌شود.


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ فرازهایی از حكمت ۱۵۰ نهج البلاغه كه سید رضی مؤلف كتاب، درباره‌اش گفته اگر جز این حكمت در این كتاب چیز دیگری نبود، برای انسان داریِ تفكّر و بصیرت كفایت می‌كرد...

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:

⬅️ از كسانی مباش كه
...دیگران را پرهیز مى‌دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبردارى امر مى‌كند اما خود فرمان نمى‌‌برد،
... چون بیمار شود از كرده خود پشیمان شود و چون تندرستى خویش بازیابد به امور لهو روی آوَرَد،
... اگر گرفتار شود نا امید گردد،
... برای دیگرانی كه گناهی كمتر از خودش كرده‌اند نگران می‌شود، و برای خودش انتظار پاداشی بیش از عملش را دارد!
...اگر بی‌نیاز [و ثروتمند] شود سرمست و [مغرور و] فریفته نفشش می‌گردد، و اگر فقیر شود نا امید می‌شود و [در عمل و عبادت] سستی به خرج می‌دهد،
...هنگام عمل كوتاهی می‌كند،
...اگر در معرض شهوت قرار گیرد معصیت را برمی‌گزیند و توبه را به تأخیر می‌اندازد،
...اگر رنج و محنتى بر او عارض شود، از جاده شریعت پاى بیرون نهد.
عبرت را مطرح می‌كند اما خود عبرت نمی‌گیرد
در موعظه‌كردن زیاده‌روی می‌كند اما خود پندی نمی‌پذیرد!
برای [دنیای] فانی [و گذرا] سخت رقابت می‌كند، اما درباره [آخرتِ] باقی [و پایدار] مسامحه و كوتاهی می‌كند،
...گناه دیگران را بزرگ مى‌شمارد ولی بزرگتر از گناه آنان را، اگر خودش مرتكب شود، خرد مى‌انگارد!
...نسبت به دیگران بسیار سرزنش‌گر و ایرادگیر و انتقادكننده است، ولی خطاها و اشتباهات خود را توجیه و حتی خودستایی می‌كند!
...دیگران را راهنمایی می‌كند، اما خودش را به گمراهی می‌كشد!
مى‌خواهد كه همگان فرمانبردار او باشند و حال آنكه، خود همواره راه عصیان در پیش مى‌گیرد!
از خلق خدا می‌ترسد (نه برای خدا!)، ولی از خدا باكی ندارد (با وجود از اطاعت از خلق در كاری كه موجب خشم خداست!)

لَا تَكُنْ مِمَّنْ
... ینْهَى وَ لَا ینْتَهِی، وَ یأْمُرُ [النَّاسَ بِمَا لَمْ یأْتِ] بِمَا لَا یأْتِی؛
...إِنْ سَقِمَ ظَلَّ نَادِماً، وَ إِنْ صَحَّ أَمِنَ لَاهِیاً؛
...یقْنَطُ إِذَا ابْتُلِی؛
...یخَافُ عَلَى غَیرِهِ بِأَدْنَى مِنْ ذَنْبِهِ، وَ یرْجُو لِنَفْسِهِ بِأَكْثَرَ مِنْ عَمَلِهِ
...إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ فُتِنَ، وَ إِنِ افْتَقَرَ قَنِطَ وَ وَهَنَ؛
...یقَصِّرُ إِذَا عَمِلَ،
...إِنْ عَرَضَتْ لَهُ شَهْوَةٌ أَسْلَفَ الْمَعْصِیةَ وَ سَوَّفَ التَّوْبَةَ،
وَ إِنْ عَرَتْهُ مِحْنَةٌ انْفَرَجَ عَنْ شَرَائِطِ الْمِلَّةِ؛
یصِفُ الْعِبْرَةَ وَ لَا یعْتَبِرُ،
وَ یبَالِغُ فِی الْمَوْعِظَةِ وَ لَا یتَّعِظُ،
...ینَافِسُ فِیمَا یفْنَى، وَ یسَامِحُ فِیمَا یبْقَى؛
...یسْتَعْظِمُ مِنْ مَعْصِیةِ غَیرِهِ مَا یسْتَقِلُّ أَكْثَرَ مِنْهُ مِنْ نَفْسِهِ؛
...فَهُوَ عَلَى النَّاسِ طَاعِنٌ وَ لِنَفْسِهِ مُدَاهِنٌ؛
...یرْشِدُ غَیرَهُ، وَ یغْوِی نَفْسَهُ،
فَهُوَ یطَاعُ وَ یعْصِی،
...وَ یخْشَى الْخَلْقَ فِی غَیرِ رَبِّهِ، وَ لَا یخْشَى رَبَّهُ فِی خَلْقِهِ.

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازهایی از حكمت ۱۵۰



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
2024/11/05 18:38:47
Back to Top
HTML Embed Code: