Telegram Web Link
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام:

ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ‌.

⬅️ هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود احساس می‌کند.

📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۱۲



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

بِالتَّعَبِ اَلشَّدِيدِ تُدْرَكُ اَلدَّرَجَاتُ اَلرَّفِيعَةُ وَ اَلرَّاحَةُ اَلدَّائِمَةُ.

⬅️ با رنج‌هاى بسيار است که آدمی به درجات بلند و راحتی پایدار و دائمی می‌رسد.

📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۰۵





@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ آبی روی آتش نگرانی‌های این دنیا‌‌‌‌‌...

💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:

[يَا أَبَا ذَرٍّ] فَلَوْ أَنَّ اَلْخَلْقَ كُلَّهُمْ جَهَدُوا أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يُكْتَبْ لَكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ،
وَ لَوْ جَهَدُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ،
فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) بِالرِّضَا فِي اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ،
وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَإِنَّ فِي اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً،
وَ إِنَّ اَلنَّصْرَ مَعَ اَلصَّبْرِ، وَ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ، وَ إِنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً.

⬅️ ای اباذر! اگر همه‌ی خلق تلاش کنند که نفعی به تو برسانند در حالی که در تقدیر تو نیست، نمی‌توانند؛
و اگر تلاش کنند که ضرری به تو برسانند که در تقدیر الهی نیست، نمی‌توانند.
پس اگر توانستی به رضای الهی یقین پیدا کنی، چنین کن
و اگر نتوانستی، پس صبر کن بر آنچه آن را ناخوشایند می‌پنداری که در آن خیر بسیاری هست
و همانا [رسیدن] یاری [الهی] در پی صبر [پیشه‌کردن] است و در پی سختی‌ها گشایش است و به راستی که با سختی آسانی است‌.

📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص۴۵۸ به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵


🔷 فرازهایی از توضیحات آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله درباره‌ی این حدیث شریف:

⬅️ حضرت می‌فرماید اگر همه‌ی عالم بخواهند چیزی را به تو برسانند که در تقدیر تو و قضای حتمی الهی نسبت به تو وجود ندارد، این امکان نخواهد داشت؛ عکس آن هم همین‌جور است. اگر همه‌ی عالم جمع بشوند که زیانی بر تو وارد کنند که در تقدیر الهی و در قضای حتمی الهی وجود ندارد، باز قادر نخواهند بود.
توکل به خدا و اعتماد به خدای متعال این‌جوری است. یعنی تلاش خود را بکن؛ [توجه کنید!] این حرف‌ها موجب نمی‌شود که انسان بگوید خب، به ما که خواهد رسید، پس تلاش نکنیم. نه، آنچه خواهد رسید که قضای الهی است و اگر این اختیار را به کار نبری، قضای الهی چیز دیگری خواهد بود، [متناسب با همان بی‌عملی تو!] پس بنابر این به خدای متعال توکّل کن؛ این تهدید‌ها و تطمیع‌ها و دخالت‌های موجودات ناتوانی که در عالم وجود هستند، این مدعیان قدرت، تو را از آن راهی که انتخاب کرده‌ای و می‌خواهی حرکت بکنی و به خدا اعتماد کرده‌ای، منحرف نکند...

📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه‌العالی (انتشارات انقلاب اسلامی): ص۲۷۴



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
⚫️ یا فاطمة الزهراء علیها السلام...

💠 امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند:

⬅️ در شب عاشورا وقتی عمه‌ام زینب می‌شنود که پدرم خبر شهادت خود را اعلام فرمود، بی‌هوش به زمین افتاد؛ پدرم به صورت ایشان آب می‌پاشد و در مقام تسلی دادن به ایشان فرمود:

...اِعْلَمِي أَنَّ أَهْلَ اَلْأَرْضِ يَمُوتُونَ وَ أَهْلَ اَلسَّمَاءِ لاَ يَبْقَوْنَ وَ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَ اَللَّهِ اَلَّذِي خَلَقَ اَلْخَلْقَ بِقُدْرَتِهِ وَ يَبْعَثُ اَلْخَلْقَ وَ يَعُودُونَ وَ هُوَ فَرْدٌ وَحْدَهُ؛ أَبِي خَيْرٌ مِنِّي وَ أُمِّي خَيْرٌ مِنِّي
وَ أَخِي خَيْرٌ مِنِّي...

⬅️ خواهرم، بدان که اهل زمین همه خواهند مرد و از اهل آسمان‌ نیز کسی باقی نمی‌ماند، همه چیز نابود می‌شود مگر وجه خداوندی که به قدرتش خلایق را خلق کرده و آن‌ها را مبعوث خواهد کرد و باز خواهد گرداند و اوست یکتای یگانه؛
خواهرم، پدرم از من بهتر بود و از دنیا رفت، مادرم از من بهتر بود و از دنیا رفت،
👈👈 برادرم از من بهتر بود و او هم از دنیا رفت (و من نیز از دنیا خواهم رفت)...

📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۲، ص۹۱


🔷 مرحوم آیت الله حائری شیرازی درباره‌ی عظمت امام حسن مجتبی علیه‌السلام، چنین بیان می‌دارند:

⬅️ شجاعتِ بزرگ این است که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»!
دلیرها از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی علیه‌السلام از این حرف نترسید و این شجاعت است.
فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفه‌ی ترازوی امام مجتبی علیه‌السلام سنگین‌تر است؛ چرا که امام حسن علیه‌السلام، امامِ زمان عصر خودش است. امامِ امام حسین علیه‌السلام است و امام، شجاع‌تر از همه‌ی مردم عصر خویش است.
بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین علیه‌السلام را می‌بینند، اما در کار امام حسن علیه‌السلام دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین علیه‌السلام را می‌خوانند؛ چون کتابی است که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن علیه‌السلام را نمی‌بینند؛ چون کتابی است که با خط ریز نوشته شده.
...شجاعت امام حسن علیه‌السلام خفی و شجاعت امام حسین علیه‌السلام جلی است.
شجاعت امام حسن شجاعت عظیمی است، اما کسی متوجّه نمی‌شود. به خاطر عظمتش درکش نمی‌کنند. چیزهایی هستند که به دلیل عظمتشان دیده نمی‌شوند... پرتوهایی از نور هست که به خاطر شدتشان قابل رؤیت با چشم نیستند، اما همین نور با عکس‌برداری‌های خاص قابل رؤیت می‌شود. شجاعت امام حسن هم این‌قدر زیاد است که خواص آن را می‌فهمند.
دوستان امام حسین علیه‌السلام پشت سرش و دشمنانش رو به رویش بودند، امام حسن بن علی علیهما‌السلام دشمنانش رو به رویش بودند و دوستان پشت سرش نبودند.
👈 یکه و تنها رسالت الهی را انجام داد...
صلح امام حسن با معاویه به مراتب از جنگ امام حسین علیهمالسلام با یزید سنگین‌تر است.
...امام حسن مجتبی می‌دید که در آن شرایط که افراد تربیت و ساخته نشده‌اند، برخورد با معاویه درست نیست؛ چنانچه امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: آن کس که میوه را در وقت رسیدنش نچیند، چون کشاورزی است که بذر را در زمین دیگری بکارد...
امام حسن مجتبی علیه‌السلام در زمان خود جریانات را به گونه‌ای دقیق و ظریف پیش بردند تا (هم از یک سو مقدّمات رسوایی دستگاه تزویر معاویه و بنی‌امیّه فراهم شود و هم شیعیانی خالص تربیت شوند (از چهار نفر در آغاز امامت امام حسن علیه السلام به هفتاد و دو نفر در عصر عاشورا و به این شکل)) مقدمه‌ی ظهور صحنه‌ی عظیم کربلا در روز عاشورا که عامل شناخت حق از باطل در طول تاریخ است فراهم شود.
حضرت در آن زمان می‌دانست که بعد از پذیرفتن صلح مردم، درباره‌اش چه خواهند گفت. ولی با شهامت تمام آن را پذیرفت و تحمّل کرد و شکایتی نکرد.
در روز پذیرش قطع‌نامه و تبعیت مردم از تصمیم امام خمینی رحمت‌الله‌علیه بود که ما فهمیدیم که امام حسن علیه‌السلام یعنی چه! امام حسن علیه‌السلام یعنی هشت سال در کلاس امام حسین علیه‌السلام باش تا تازه وارد کلاس امام حسن علیه‌السلام شوی.
...دلیلش هم روشن است!
امام حسین علیه‌السلام وقتی کار حسینی کرد، هفتاد و دو نفر با او شهید شدند، ولی وقتی امام حسن علیه‌السلام صلح را قبول کرد، نزدیک‌ترین دوستان پدرش به او گفتند:‌ «السلام علیک یا مذل المؤمنین». معنایش این است که مؤمنان را خوار و ذلیل کردی.
اما حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام با بزرگواری می‌فرمودند: من معزّ المؤمنین هستم؛ وقتی دیدم که شما را یارای پایداری در برابر آنان نیست، کار را واگذاشتم تا من و شما در میان آنان بمانیم؛ همچنان که حضرت خضر علیه السلام کشتی را معیوب کرد تا برای سرنشینان بماند. (تحف العقول: ص۳۰۸)

📚 برگرفته از کتاب آئینه تمام‌نما (دفتر نشر معارف): ص۳۴تا۴۰)


@justhadis110
در وصف مادر مولی...

🔷 ابن عباس نقل می‌کند:

روزى على عليه السّلام در حالی كه گريه مى‌كرد، به نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آمد و گفت «إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌»
حضرت فرمود: اى على! چرا گريان هستى‌؟
علی علیه السلام گفت: اى پيامبر خدا، مادرم! فاطمه بنت اسد از دنيا رفت.
پيامبر اشك ريخت و فرمود: اگر فاطمه، مادر تو بود، مادر من هم بود.
اين دستار و پيراهنم را بگير و او را كفن كن و به زنان بگو كه او را غسل نيكو دهند.
او را از خانه بيرون نبر تا نزد او بيايم كه كار او با من خواهد بود.
آن‌گاه پيامبر بر پيكر فاطمه مادر على عليه السّلام حاضر شد و بر او نمازى گزارد كه بر كسى همانند او نماز نگزارده بود و سپس بر او چهل بار اللّه اكبر گفت.
آن‌گاه پيامبر در قبر فاطمه دراز كشيد، بى‌آنكه صدايى از او برآيد يا تكانى بخورد. بعد على و حسن عليه السّلام به داخل گور فاطمه برد.
پيامبر بر بالين فاطمه آمد و بالاى سر او چنين فرمود:
اى فاطمه! من محمد هستم، سرور فرزندان آدم عليه السّلام و هرگز بدان مباهات نخواهم كرد.
اگر نكير و منكر نزد تو آمدند و سؤال كردند كه پروردگارت كيست‌؟
بگو كه خداى يكتا پروردگار من است و محمد پيامبر من است و اسلام دين من.
قرآن كتاب من است و پسرم امام و مولاى من.
آن‌گاه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: خدايا! فاطمه را بر سخن حق استوار نگه‌دار.
حضرت از گور فاطمه خارج شد مشتى از خاك روى آن پاشيد و دستان برهم زد...
عمار ياسر بلند شد و گفت: پدر و مادرم فدايت شوند، اى پيامبر خدا. شما نمازى بر مادر على عليه السّلام گزاردى كه همانند آن را براى هیچ‌کس نگزارده بودى.
فرمود: اى عمار، او سزاوار چنين نمازى بود.
ابو طالب فرزندان زيادى داشت. نيكى آنان زياد بود و نيكى ما اندك.
فاطمه مادر على عليه السّلام مرا از خوراك سير نگاه مى‌داشت، در حالى كه فرزندان خود گرسنه بودند.
مرا جامه مى‌پوشاند، درحالى‌كه آنان برهنه بودند.
مرا شستشو مى‌داد، درحالى‌كه آنان ژوليده‌حال بودند.
عمار گفت: چرا چهل بار تكبير گفتید؟
فرمود: به‌سمت راست خود نگاه كردم، چهل صف فرشته آمده بودند و براى هر كدام جداگانه تکبیری گفتم.
عمار گفت: چرا در گور فاطمه بى‌هيچ صدا و حركت بودید؟
فرمود: مردمان در رستاخيز به برهنه برانگيخته مى‌شوند پس پیوسته و پیاپی از پروردگارم مسئلت کردم كه فاطمه را مستور و پوشیده برانگيزاند.
بعد فرمود: به آن‌كه جان محمد در دست اوست، از گور فاطمه خارج نشدم تا اينكه دو چراغ نور بالاى سر او مشاهده كردم و دو چراغ نور پيش روى او دو چراغ نور در پاى او.
دو فرشته بر مزار فاطمه موكل خواهند بود كه تا رستاخيز براى وى آمرزش بطلبند.

أَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ذَاتَ يَوْمٍ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَاكِياً
...فَبَكَى اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ قَالَ رَحِمَ اَللَّهُ أُمَّكَ يَا عَلِيُّ أَمَا إِنَّهَا إِنْ كَانَتْ لَكَ أُمّاً فَقَدْ كَانَتْ لِي أُمّاً
...وَ لاَ تُخْرِجْهَا حَتَّى أَجِيءَ فَأَلِيَ أَمْرَهَا
....فَصَلَّى عَلَيْهَا اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلاَةً لَمْ يُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ قَبْلَهَا مِثْلَ تِلْكَ اَلصَّلاَةِ ثُمَّ كَبَّرَ عَلَيْهَا أَرْبَعِينَ تَكْبِيرَةً ثُمَّ دَخَلَ إِلَى اَلْقَبْرِ...
ثُمَّ زَحَفَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى صَارَ عِنْدَ رَأْسِهَا ثُمَّ قَالَ:
يَا فَاطِمَةُ أَنَا مُحَمَّدٌ سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ لاَ فَخْرَ فَإِنْ أَتَاكِ مُنْكَرٌ وَ نَكِيرٌ فَسَأَلاَكِ مَنْ رَبُّكِ فَقُولِي اَللَّهُ رَبِّي وَ مُحَمَّدٌ نَبِيِّي وَ اَلْإِسْلاَمُ دِينِي وَ اَلْقُرْآنُ كِتَابِي وَ اِبْنِي إِمَامِي وَ وَلِيِّي
...فَكَانَتْ تُشْبِعُنِي وَ تُجِيعُهُمْ وَ تَكْسُونِي وَ تُعْرِيهِمْ وَ تُدَهِّنُنِي وَ تُشَعِّثُهُمْ
...قَالَ إِنَّ اَلنَّاسَ يُحْشَرُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عُرَاةً فَلَمْ أَزَلْ أَطْلُبُ إِلَى رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَبْعَثَهَا سَتِيرَةً...

📚 امالی (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۱۴




@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراز پایانی از استغفار جهت وسعت رزق:

اَللّهُمَّ اِنَّ اَسْتِغْفِارى اِياكَ مَعَ الاِصْرارِ لُؤْمٌ،
وَ تَرْكِىَ الاِسْتِغْفارَ مَعَ مَعْرِفَتى بِسَعَةِ جُودِكَ وَ رَحْمَتِكَ عَجْزٌ،
فَكَمْ تَتَحَبَّبُ اِلَىَّ يا رَبِّ وَ اَنْتَ الْغَنىُّ عَنّى،
وَ كَمْ اَتَبَغَّضُ اِلَيكَ وَ اَنَا الْفَقيرُ اِلَيكَ
وَ اِلى رَحْمَتِكَ،
فَيا مَنْ وَعَدَ فَوَفا، وَ اَوْعَدَ فَعَفا،
اِغْفِرْ لى خَطاياىَ، وَ اعْفُ وَ ارْحَمْ، وَ اَنْتَ خَيرُ الرّاحِمينَ.

⬅️ خداوندا! طلب عفو و بخشش من از تو با اصرار و پافشارى [من بر گناه، پستی و] فرومايگى است.
و ترك آمرزش‌خواهى من با معرفتم به گسترش جود و رحمت تو، عجز و ناتوانى است.
اى پروردگارم، چه بسيار اوقاتى كه تو به من اظهار محبّت كردى، در حالى كه تو از من بى‌نياز هستى،
و چه بسيار كه من با تو دشمنى كردم، در حالى كه سر تا پا نيازمند به تو و رحمتت هستم.
اى كسى كه وعده به ثواب مى‌دهى و به وعده‌ات وفا مى‌كنى،
و از عقاب مى‌ترسانى امّا مى‌بخشى،
خطاها و لغزش‌هاى مرا ببخش، مرا عفو كن و بر من رحم فرما كه تو بهترين رحم كنندگانى.

📚 دار السلام (محدث نوری): ج۳، ص۱۳۳



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

فِي اَلتَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ يَا اِبْنَ آدَمَ...
إِنْ لاَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِي أَمْلَأْ قَلْبَكَ شُغُلاً بِالدُّنْيَا ثُمَّ لاَ أَسُدَّ فَاقَتَكَ وَ أَكِلْكَ إِلَى طَلَبِكَ.

⬅️ در تورات نوشته شده است: ای فرزند آدم...
*اگر برای عبادتم خود را فارغ نسازی، دلت را از گرفتاری دنیا پر می‌کنم،* سپس درِ نیاز را به رویت نبندم و تو را با خواستت واگذارم. (همواره گرفتار و محتاج خواهی بود).

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۸۳




💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

إِذَا قَامَ اَلْعَبْدُ فِي اَلصَّلاَةِ فَخَفَّفَ صَلاَتَهُ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلاَئِكَتِهِ:
أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي. أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي؟!

⬅️ هرگاه بنده برای نماز به‌پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگان خود می‌فرماید:
آیا به بنده‌ی من نمی‌نگرید که گویا برآوردن حاجت‌هایش را به دست کسی غیر از من می‌بیند،
آیا نمی‌داند که برآوردن حوائج او به دست من است؟!

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۶۹





@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.

⬅️ نماز و روزه‌ی دیگران شما را فریب ندهد، بسا که شخصی شیفته‌ی نماز و روزه می‌شود، تا جایی که اگر آن‌ها را ترک کند به وحشت می‌افتد. بلکه آن‌ها را با راستگویی و ادای امانت بیازمایید.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۰۴




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

أَدَّبْتُ نَفْسِي فَمَا وَجَدْتُ لَهَا
بِغَيْرِ تَقْوَى اَلْإِلَهِ مِنْ أَدَبٍ
فِي كُلِّ حَالاَتِهَا وَ إِنْ قَصُرَتْ
أَفْضَلَ مِنْ صَمْتِهَا عَنِ اَلْكَذِبِ
وَ غِيبَةِ اَلنَّاسِ إِنَّ غِيبَتَهُمْ
حَرَّمَهَا ذُو اَلْجَلاَلِ فِي اَلْكُتُبِ
إِنْ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَلاَمُكِ يَا
نَفْسُ إِنَّ اَلسُّكُوتَ مِنْ ذَهَبٍ

⬅️ به تأدیب و تربيت نفس خود پرداختم و براى آن ادبى بهتر از این نیافتم که در همه حال تقوای الهی داشته باشد
و اگر از پس اين امر برنيامد، براى آن چيزى بهتر از دم فروبستن از دروغ و غيبت مردمان نيافتم، که همانا غيبت آنان را خداوند با عظمت در كتاب‌ها حرام كرده است
اى نفس، اگر سخن تو نقره است، سكوت طلاست.

📚 دیوان امام علی علیه السلام: ج۱، ص۶۹



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

وَ اَللَّهِ مَا أَرَى عَبْداً يَتَّقِي تَقْوَى تَنْفَعُهُ حَتَّى يَخْزُنَ لِسَانَهُ...
وَ لَقَدْ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:
لاَ يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ
وَ لاَ يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ.

⬅️ به خدا قسم هیچ بنده‌ای را ندیدم که تقوا برایش فایده‌ای داشته باشد، مگر اینکه زبان خود را حفظ کرده بود...
به راستی که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
ایمان بنده درست نمی‌شود تا وقتی که قلبش درست نشود
و قلبش درست نمی‌شود تا زمانی که زبانش درست نشود.

📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی۱۷۶، ص۲۵۱




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
🔔 مراء، بحثی است که در آن نه هدف و نه روش الهی نیست،
حال آنکه در جدال احسن،‌ هدف تبیین حق است بدون تحقیر و تمسخر و فخرفروشی و دیگر موارد نکوهیده، آن‌هم با سخن نرم. و شخص در جدال احسن، هرگاه حق را یافت آن را می‌پذیرد و قصدش برتری بر طرف مقابل نیست،‌ قصدش دانستن و تبیین‌ شدن حق است. حال آن‌که در مراء، شخص بنایش غلبه بر طرف مقابل است، خواه سخنش حق باشد، خواه نباشد.
جدال احسن مورد تأیید و تأکید دین و قرآن کریم و سیره‌ی معصومین علیهم‌السلام است و مراء مورد نهی شدید و از گناهان کبیره.
با این مقدّمه که عرض شد، حدیث ذیل را بنگرید.


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید:

⬅️ مردی به حسین بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام گفت:
بیا بنشین تا با هم درباره‌ی دین مناظره کنیم.
آن حضرت فرمود: ای مرد، من به دین خودم بصیر هستم و راه هدایت برایم روشن است، اگر تو بر دینت جاهل هستی برو و یاد بگیر. من را با مراء (و مناظره‌ی برتری‌جویانه) چه کار؟
شیطان برای شخص وسوسه و نجوی می‌کند و می‌گوید: با مردم مناظره کن تا گمان نکنند که تو عاجز و نادانی.
وانگهی، مراء (مناظره‌ی برتری‌جویانه) از یکی از این چهار صورت خالی نیست.
1) یا تو و طرف مقابل تو در موضوعی مراء می‌کنید که هر دو آن را می‌دانید. در این صورت در صدد خیرخواهی نیستید و در صدد ضایع‌کردن یکدیگرید و با این کار علم را نابود می‌کنید.
2) یا هر دو به آن مطلب جاهل هستید. در این صورت، آن چه ابراز می‌دارید جهل است و مخاصمه‌ی جاهلانه کرده‌اید.
3) یا تو آن را می‌دانی و طرف مقابل جاهل است، در این صورت مراء تو با او ستم تو به اوست چرا که در صدد لغزش او هستی. (تا او را خوار و مغلوب کنی)
4) یا طرف مقابل آن را می‌داند و تو به آن جاهلی، با مراء با او در این شرایط، احترام او را حفظ نکرده‌ای و منزلت او را نگه نداشته‌ای.
پس هر کس منصف باشد و حق را بپذیرد و مراء و برتری‌جویی در جدل را ترک کند، ایمانش را مستحکم کرده ودین‌‌داری خودش را زیبا کرده وعقلش را حفظ کرده است.

رَجُلاً قَالَ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِجْلِسْ حَتَّى نَتَنَاظَرَ فِي اَلدِّينِ
فَقَالَ يَا هَذَا أَنَا بَصِيرٌ بِدِينِي مَكْشُوفٌ عَلَيَّ هُدَايَ
فَإِنْ كُنْتَ جَاهِلاً بِدِينِكَ فَاذْهَبْ فَاطْلُبْهُ مَا لِي وَ لِلْمُمَارَاةِ
وَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ لَيُوَسْوِسُ لِلرَّجُلِ وَ يُنَاجِيهِ وَ يَقُولُ نَاظِرِ اَلنَّاسَ لِئَلاَّ يَظُنُّوا بِكَ اَلْعَجْزَ وَ اَلْجَهْلَ
ثُمَّ اَلْمِرَاءُ لاَ يَخْلُو مِنْ أَرْبَعَةِ أَوْجُهٍ
إِمَّا أَنْ تَتَمَارَى أَنْتَ وَ صَاحِبُكَ فِيمَا تَعْلَمَانِ فَقَدْ تَرَكْتُمَا بِذَلِكَ اَلنَّصِيحَةَ وَ طَلَبْتُمَا اَلْفَضِيحَةَ وَ أَضَعْتُمَا ذَلِكَ اَلْعِلْمَ
أَوْ تَجْهَلاَنِهِ فَأَظْهَرْتُمَا جَهْلاً وَ خَاصَمْتُمَا جَهْلاً
وَ إِمَّا تَعْلَمُهُ أَنْتَ فَظَلَمْتَ صَاحِبَكَ بِطَلَبِ عَثْرَتِهِ
أَوْ يَعْلَمُهُ صَاحِبُكَ فَتَرَكْتَ حُرْمَتَهُ وَ لَمْ تُنَزِّلْهُ مَنْزِلَتَهُ
وَ هَذَا كُلُّهُ مُحَالٌ
فَمَنْ أَنْصَفَ وَ قَبِلَ اَلْحَقَّ وَ تَرَكَ اَلْمُمَارَاةَ فَقَدْ أَوْثَقَ إِيمَانَهُ وَ أَحْسَنَ صُحْبَةَ دِينِهِ وَ صَانَ عَقْلَهُ.

📚 منیة المرید (شهید ثانی): ج۱، ص۱۷۱




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ لِلْمُرَائِى
يَنْشَطُ إِذَا رَأَى النَّاسَ
وَ يَكْسَلُ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ
وَ يُحِبُّ أَنْ يُحْمَدَ فِى جَمِيعِ أُمُورِهِ.

⬅️ رياكار سه نشانه دارد:
چون مردم را بيند (در عبادت) به نشاط آيد،
هر گاه تنها باشد كسل شود،
👈👈 و دوست دارد كه در هر كارى او را بستايند.

📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۵



❇️ وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ (یوسف:۱۰۶)
و اکثر خلق به خدا ایمان نمی‌آورند مگر آنکه مشرک باشند (و جز خدا امور دیگر را نیز مؤثر در انتظام عالم دانند).❇️


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

كُلُّ رِيَاءٍ شِرْكٌ.

⬅️ هر ریائی شرک است.

📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۳



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ ارتَكَبتُهُ بِشُمولِ عافِيَتِكَ، أو تَمَكَّنتُ مِنهُ بِفَضلِ نِعمَتِكَ، أو قَويتُ عَلَيهِ بِسابِغِ رِزقِكَ،
👈👈 أو خَيرٍ أرَدتُ بِهِ وَجهَكَ، فَخالَطَني فيهِ و شارَكَ فِعلي ما لا يَخلُصُ لَكَ،
👈👈 أو وَجَبَ عَلَيَّ ما أرَدتُ بِهِ سِواكَ،
فَكَثيرٌ ما يَكونُ كَذلِكَ،
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغفِرهُ لي يا خَيرَ الغافِرينَ.

بار خدايا! از تو آمرزش مى‌خواهم براى هر آن گناهى كه به سبب برخوردارى از عافيت تو، آن را مرتكب شدم، يا به لطف نعمت تو، بر ارتکاب آن توانا گشتم، يا در سايه‌ی روزى فراوان تو، از پسِ آن برآمدم،
👈👈 و [آمرزش مى خواهم] براى هر كار نيكى كه قصدم از آن، رضاى تو بود، امّا ناخالصى به نيّت و كردارم راه يافت
👈👈 یا گناهی که وبال آن به واسطه‌ی اینکه غیر تو را با آن در نظر داشتم دامنگیر من شد
و اکثر موارد همین‌گونه است (و اعمالم خالص برای تو نیست).
پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را بر من بيامرز، اى بهترينِ آمرزندگان!

📚 بلد الأمين (کفعمی): ص۳۸، بند ۳۹ از استغفار هفتادبندی امیرالمؤمنین علیه السلام



🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:

⬅️ شخصی که به توحید افعالی معتقد باشد، اصلاً معقول نیست که ریا کند،
علت اینکه انسان ریا می‌کند این است که... دیگری را نیز مؤثر بداند.



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
2024/09/28 14:17:12
Back to Top
HTML Embed Code: