💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ إِنَّا وَجَدْنَا اَلصَّبْرَ عَلَى طَاعَةِ اَللَّهِ أَيْسَرَ مِنَ اَلصَّبْرِ عَلَى عَذَابِهِ.
اِصْبِرُوا عَلَى عَمَلٍ لاَ غِنَى لَكُمْ عَنْ ثَوَابِهِ وَ اِصْبِرُوا عَلَى عَمَلٍ لاَ طَاقَةَ لَكُمْ عَلَى عِقَابِهِ.
⬅️ به‌راستی که ما صبر بر سختی بندگی خدا را آسان‌تر از صبر بر عذابش یافتیم.
بر آن کاری که از مزد و پاداشش بی‌نیاز نیستید شکیبایی ورزید
و بر آن کرداری که توان تحمل مجازاتش را ندارید نیز صبر پیشه کنید.
📚 ارشاد القلوب (دیلمی): ج۱، ص۱۲۶
@justhadis110
✅ إِنَّا وَجَدْنَا اَلصَّبْرَ عَلَى طَاعَةِ اَللَّهِ أَيْسَرَ مِنَ اَلصَّبْرِ عَلَى عَذَابِهِ.
اِصْبِرُوا عَلَى عَمَلٍ لاَ غِنَى لَكُمْ عَنْ ثَوَابِهِ وَ اِصْبِرُوا عَلَى عَمَلٍ لاَ طَاقَةَ لَكُمْ عَلَى عِقَابِهِ.
⬅️ به‌راستی که ما صبر بر سختی بندگی خدا را آسان‌تر از صبر بر عذابش یافتیم.
بر آن کاری که از مزد و پاداشش بی‌نیاز نیستید شکیبایی ورزید
و بر آن کرداری که توان تحمل مجازاتش را ندارید نیز صبر پیشه کنید.
📚 ارشاد القلوب (دیلمی): ج۱، ص۱۲۶
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ لَو تَعلَمونَ مِنَ الدُّنيا ما أعلَمُ لاَستَراحَت أنفُسُكُم مِنها.
⬅️ اگر از دنيا، آنچه را من مى‌دانم، شما هم مى‌دانستيد، جان‌هاى شما از آن، احساس راحتى مى‌كرد.
📚 كنز العمّال (متقی هندی): ج۳، ص۱۹۴
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ مَن عَرَفَ الدُّنيا لَم يَحزَن عَلى ما أصابَهُ.
⬅️ كسى كه دنيا را بشناسد، به‌خاطر مصيبت‌هاى آن غمگين نمى‌شود.
📚 عیون الحکم (لیثی واسطی): ج۱، ص۴۳۵
✳️ در توضیح دو حدیث شریف فوق چنین بیان شده:
⬅️ حضرت نمى‌فرمايد كه دنيا بايد جاى خوشى‌ها باشد
و نمى‌فرمايد كه تصوّر كنيد دنيا پر از خوشى و راحتى است؛
بلكه مى‌فرمايد اگر دنياشناسى‌تان واقعى باشد، با وجود سختى‌ها و با اقرار به وجود آنها، باز هم احساس ناراحتى و نارضايتى به شما دست نخواهد داد.
آموزه‌هاى زندگى‌ساز دين، انسان را به گونه‌اى تربيت مى‌كند كه در اوج سختى‌ها و در عمق گرفتارى‌ها نيز نااميد و افسرده نخواهد شد.
و در عمل نشان می‌دهد که تلازمى ميان سختى و ناخرسندى نيست!
📚 هنر رضایت از زندگی (عباس پسندیده - دفتر نشر معارف): ص۱۴و۱۵
@justhadis110
✅ لَو تَعلَمونَ مِنَ الدُّنيا ما أعلَمُ لاَستَراحَت أنفُسُكُم مِنها.
⬅️ اگر از دنيا، آنچه را من مى‌دانم، شما هم مى‌دانستيد، جان‌هاى شما از آن، احساس راحتى مى‌كرد.
📚 كنز العمّال (متقی هندی): ج۳، ص۱۹۴
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ مَن عَرَفَ الدُّنيا لَم يَحزَن عَلى ما أصابَهُ.
⬅️ كسى كه دنيا را بشناسد، به‌خاطر مصيبت‌هاى آن غمگين نمى‌شود.
📚 عیون الحکم (لیثی واسطی): ج۱، ص۴۳۵
✳️ در توضیح دو حدیث شریف فوق چنین بیان شده:
⬅️ حضرت نمى‌فرمايد كه دنيا بايد جاى خوشى‌ها باشد
و نمى‌فرمايد كه تصوّر كنيد دنيا پر از خوشى و راحتى است؛
بلكه مى‌فرمايد اگر دنياشناسى‌تان واقعى باشد، با وجود سختى‌ها و با اقرار به وجود آنها، باز هم احساس ناراحتى و نارضايتى به شما دست نخواهد داد.
آموزه‌هاى زندگى‌ساز دين، انسان را به گونه‌اى تربيت مى‌كند كه در اوج سختى‌ها و در عمق گرفتارى‌ها نيز نااميد و افسرده نخواهد شد.
و در عمل نشان می‌دهد که تلازمى ميان سختى و ناخرسندى نيست!
📚 هنر رضایت از زندگی (عباس پسندیده - دفتر نشر معارف): ص۱۴و۱۵
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ كونوا فِي الدُّنيا أضيافا... تَبنونَ ما لا تَسكُنونَ، و تَجمَعونَ ما لا تَأكُلونَ، و تَأمُلونَ ما لا تُدرِكونَ.
⬅ در دنيا مهمان باشيد... [چرا که] مى‌سازيد آنچه را ساكن نمى‌شويد
و جمع مى‌كنيد آنچه را نمى‌خوريد
و آرزو مى‌كنيد آنچه را به دست نمى‌آوريد.
إرشاد القلوب (دیلمی): ص۹۴
@justhadis110
✅ كونوا فِي الدُّنيا أضيافا... تَبنونَ ما لا تَسكُنونَ، و تَجمَعونَ ما لا تَأكُلونَ، و تَأمُلونَ ما لا تُدرِكونَ.
⬅ در دنيا مهمان باشيد... [چرا که] مى‌سازيد آنچه را ساكن نمى‌شويد
و جمع مى‌كنيد آنچه را نمى‌خوريد
و آرزو مى‌كنيد آنچه را به دست نمى‌آوريد.
إرشاد القلوب (دیلمی): ص۹۴
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:
✅ أخرِجوا مِنَ الدُّنيا قُلوبَكُم مِن قَبلِ أن تَخرُج مِنها أبدانُكُم. 1⃣
كُن فِي الدُّنيا بِبَدَنِكَ و فِي الآخِرَةِ بِقَلبِكَ. 2⃣
⬅ دل‌هايتان را از اين دنيا خارج كنيد، قبل از آن كه بدن‌هايتان از آن خارج شود.
در دنيا با بدنت باش و در آخرت با قلبت.
📚 منابع:
1⃣ نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی ۲۰۳
2⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۳۰
@justhadis110
✅ أخرِجوا مِنَ الدُّنيا قُلوبَكُم مِن قَبلِ أن تَخرُج مِنها أبدانُكُم. 1⃣
كُن فِي الدُّنيا بِبَدَنِكَ و فِي الآخِرَةِ بِقَلبِكَ. 2⃣
⬅ دل‌هايتان را از اين دنيا خارج كنيد، قبل از آن كه بدن‌هايتان از آن خارج شود.
در دنيا با بدنت باش و در آخرت با قلبت.
📚 منابع:
1⃣ نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی ۲۰۳
2⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۳۰
@justhadis110
✳️ هر دو حدیث علوی را با هم در نظر بگیرید:
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ إِنِّي لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ يَكُونُ كَسْلاَنَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ
لِأَنَّهُ إِذَا كَانَ كَسْلاَنَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ.
⬅️ به راستی من دشمن می‌دارم کسی را که در امر دنیایش تنبل است
چرا که کسی که در امر دنیایش تنبل باشد، در امر آخرتش تنبل‌تر است.
📚 دعائم السلام (قاضی نعمان): ج۲، ص۱۴
✅ إنّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّهِ تعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّه ُإلى نفسِهِ، جائرا عن قَصدِ السَّبيلِ، سائرا بغيرِ دَليلٍ،
إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ،
و إن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ.
⬅️ از منفورترين كسان نزد خداوند متعال، بنده‌اى است كه خداوند او را به خودش وا گذاشته است، به نحوى كه از راه راست منحرف شده، بى‌رهنما راه مى‌سپُرد،
اگر به كِشته‌ی دنيايش بخوانند كار مى‌كند
و اگر به كِشته آخرت [عمل صالح و پاداش اخروى] فرايش خوانند تنبلى نشان مى‌دهد.
📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه۱۰۳، ص۱۴۹
پ.ن: درسته که کسی که در کار دنیایش تنبل باشد طبق فرمایش حضرت امیر صلوات الله علیه حتماً در کار آخرتش تنبل‌تر است،
اما کسی که در کار دنیایش زرنگ و اهل عمل باشد ولی در کار آخرت سست و تنبل، باز طبق فرمایش مولی از منفورترین بندگان نزد خداست...
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ إِنِّي لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ يَكُونُ كَسْلاَنَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ
لِأَنَّهُ إِذَا كَانَ كَسْلاَنَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ.
⬅️ به راستی من دشمن می‌دارم کسی را که در امر دنیایش تنبل است
چرا که کسی که در امر دنیایش تنبل باشد، در امر آخرتش تنبل‌تر است.
📚 دعائم السلام (قاضی نعمان): ج۲، ص۱۴
✅ إنّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّهِ تعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّه ُإلى نفسِهِ، جائرا عن قَصدِ السَّبيلِ، سائرا بغيرِ دَليلٍ،
إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ،
و إن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ.
⬅️ از منفورترين كسان نزد خداوند متعال، بنده‌اى است كه خداوند او را به خودش وا گذاشته است، به نحوى كه از راه راست منحرف شده، بى‌رهنما راه مى‌سپُرد،
اگر به كِشته‌ی دنيايش بخوانند كار مى‌كند
و اگر به كِشته آخرت [عمل صالح و پاداش اخروى] فرايش خوانند تنبلى نشان مى‌دهد.
📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه۱۰۳، ص۱۴۹
پ.ن: درسته که کسی که در کار دنیایش تنبل باشد طبق فرمایش حضرت امیر صلوات الله علیه حتماً در کار آخرتش تنبل‌تر است،
اما کسی که در کار دنیایش زرنگ و اهل عمل باشد ولی در کار آخرت سست و تنبل، باز طبق فرمایش مولی از منفورترین بندگان نزد خداست...
@justhadis110
💠 حضرت امام هادی علیه السلام:
✅ أَنَّ اَلرَّجُلَ يَجِبُ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى إِمَامِهِ مَا يَجِبُ أَنْ يُفْضِيَ بِهِ إِلَى رَبِّهِ قَالَ:
فَكَتَبَ: «إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ، فَإِنَّ اَلْجَوَابَ يَأْتِيكَ.»
⬅️ یکی از شیعیان نقل می‌کند:
به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشتم كه:
همانا مردى دوست دارد كه مطالب و حوائج خود را به امام خود عرضه بدارد، آنچنان كه دوست دارد كه بر پروردگار خود عرضه بدارد (تكليف او چيست و چه بايد بنمايد با وجود دوری راه میان او و شما)
امام علیه السلام در پاسخ مرقوم داشت:
اگر تو را حاجتى باشد، پس لب‌هاى خود را حركت ده كه جواب براى تو خواهد رسيد.
📚 کشف المحجة (سید بن طاووس): ج۱، ص۲۱۱
جمعه روز آقا و مولای غریب و رانده‌شده و فراری و تک و تنهای ماست...
@justhadis110
✅ أَنَّ اَلرَّجُلَ يَجِبُ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى إِمَامِهِ مَا يَجِبُ أَنْ يُفْضِيَ بِهِ إِلَى رَبِّهِ قَالَ:
فَكَتَبَ: «إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ، فَإِنَّ اَلْجَوَابَ يَأْتِيكَ.»
⬅️ یکی از شیعیان نقل می‌کند:
به حضرت امام هادی علیه السلام نامه نوشتم كه:
همانا مردى دوست دارد كه مطالب و حوائج خود را به امام خود عرضه بدارد، آنچنان كه دوست دارد كه بر پروردگار خود عرضه بدارد (تكليف او چيست و چه بايد بنمايد با وجود دوری راه میان او و شما)
امام علیه السلام در پاسخ مرقوم داشت:
اگر تو را حاجتى باشد، پس لب‌هاى خود را حركت ده كه جواب براى تو خواهد رسيد.
📚 کشف المحجة (سید بن طاووس): ج۱، ص۲۱۱
جمعه روز آقا و مولای غریب و رانده‌شده و فراری و تک و تنهای ماست...
@justhadis110
💠 امام سجاد علیه‌السلام در عصر خود مبارزات متعددی در چندین جبهه انجام می‌دادند، از جمله در مقابل جریانی که مدعی عرفانِ منهای ولایت اهل بیت علیهم‌السلام بود نیز به شکل علمی و عملی ایستادند!
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا و پس‌فردا نیز، دو نمونه‌ی دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد (مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند! و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
✅ وَ قِیلَ لَهُ [الامام السجّاد علیه السلام] یوْماً: إنّ الحَسَنَ البَصْرِی قَالَ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک؟ وَ إنَّمَا العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا.
فَقَالَ علیه السلام: أنَا أقُولُ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا وَ أمَّا العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللّهِ.
⬅️ به امام سجّاد علیه السلام گفته شد، حسن بصری می‌گوید: کسانی که گمراه می‌شوند و هلاک می‌شوند تعجّب ندارد، بلکه آنهایی که هدایت می‌شوند و نجات می‌یابند تعجّب دارد.
امام علیه السلام فرمودند: اما من می‌گویم کسانی که هدایت می‌شوند و نجات می‌یابند تعجّب ندارد
بلکه آنهایی که گمراه می‌شوند و هلاک می‌گردند تعجّب دارد که با وجود وسعت رحمت الهی چگونه گمراه شده‌اند و خود را هلاک ساخته‌اند؟!
📚 أمالی (سید مرتضی): ج۱ ص۱۶۲
⚫️ شهادت سید الساجدین، زین العابدین، حضرت علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام تسلیت باد...
@justhadis110
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا و پس‌فردا نیز، دو نمونه‌ی دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد (مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند! و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
✅ وَ قِیلَ لَهُ [الامام السجّاد علیه السلام] یوْماً: إنّ الحَسَنَ البَصْرِی قَالَ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک؟ وَ إنَّمَا العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا.
فَقَالَ علیه السلام: أنَا أقُولُ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا وَ أمَّا العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللّهِ.
⬅️ به امام سجّاد علیه السلام گفته شد، حسن بصری می‌گوید: کسانی که گمراه می‌شوند و هلاک می‌شوند تعجّب ندارد، بلکه آنهایی که هدایت می‌شوند و نجات می‌یابند تعجّب دارد.
امام علیه السلام فرمودند: اما من می‌گویم کسانی که هدایت می‌شوند و نجات می‌یابند تعجّب ندارد
بلکه آنهایی که گمراه می‌شوند و هلاک می‌گردند تعجّب دارد که با وجود وسعت رحمت الهی چگونه گمراه شده‌اند و خود را هلاک ساخته‌اند؟!
📚 أمالی (سید مرتضی): ج۱ ص۱۶۲
⚫️ شهادت سید الساجدین، زین العابدین، حضرت علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام تسلیت باد...
@justhadis110
💠 امام سجاد علیه‌السلام در عصر خود مبارزات متعددی در چندین جبهه انجام می‌دادند، از جمله در مقابل *جریانی که مدعی عرفانِ منهای ولایت اهل بیت علیهم‌السلام بود نیز به شکل علمی و عملی ایستادند!*
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، *بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند*
👈 و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا نیز مثل دیروز، نمونه‌ای دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد *(مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند!* و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
🔹 دوم مواجهه با *ابراهیم ادهم* (در راستای هدایت و اتمام حجت):
🔷 یکی از سران مدعی عرفان در عصر امام سجاد علیه‌السلام ابراهیم ادهم هست (که بابی هم در تذکرة الاولیای عطار برای خودش دارد)
می‌گوید:
سفری داشتم می‌رفتم سمت مکه. که به واسطه حاجتی از قافله دور افتادم، ناگاه کودکی را دیدم که تک و تنها، وسط بیابان به مسیر خود ادامه می‌دهد.
صدایش کردم و گفتم: ای بچه، به کجا می‌روی؟!
گفت: به خانه پروردگارم. [اینجا خدای متعال که ارحم الراحمین است، دارد برای ابراهیم ادهم اتمام حجت می‌کند، می‌خواهد هدایتش کنه که او را در مسیر امام علیه‌السلام قرار داده]
ابراهیم گفت: تو کودک هستی و حج بر تو واجب نیست!
کودک در پاسخ گفت: ای مرد! مگر ندیده‌ای که از من کوچکترها نیز گاه خواهند مُرد؟!
ابراهیم گفت: زاد و راحله‌ی کجاست؟
کودک در پاسخ گفت:
زَادِي تَقْوَايَ وَ رَاحِلَتِي رِجْلاَيَ وَ قَصْدِي مَوْلاَيَ
توشه من تقواست و مرکب من دو پای من است و هدف من مولای من است!
[یک تیر عرفانی هم زد؛ چون این‌ها معمولا به مردم طعنه می‌زنند که شما زیارت سنگ و کلوخ و در و دیوار می‌روید و ما به زیارت صاحب خانه و خود خداوند می‌رویم!
امام فرمود: قصدی مولای!]
ابراهیم گفت: غذایی با تو نمی‌بینم!
کودک در پاسخ گفت: ای مرد! آیا پسندیده است که تو را کسی به خانه‌ی خود دعوت کند و تو با خود طعام و خوردنی ببری؟!
ابراهیم در پاسخ گفت: نه.
[امام علیه‌السلام در عمل دارند بهش یاد می‌دهند که، عرفان به بلد بودن محفوظات و تلاوت و نماز و... نیست (این‌ها باید باشد، ولی اصل و مقصد این‌ها نیست و نشانه‌ی حقیقی بودنش هم این‌ها نیست)؛ دارند امام عرفان حقیقی را بهش می‌آموزدند!]
در ادامه‌ی همین صحبت‌ها و پاسخ‌های عرفانی و بلند امام علیه‌السلام بود که ابراهیم دید پیرمرد نورانی و بزرگواری آمد و این کودک را در آغوش گرفت و بوسید
ابراهیم خطاب به پیرمرد گفت: تو را قسم می‌دهم که بگویی این کودک کیست؟
پیرمرد در پاسخ گفت: مگر او را نمی‌شناسی؟ ایشان علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام است.
آن‌گاه ابراهیم رو به امام علیه‌السلام کرد و فرمود: تو را قسم می‌دهم، بگو این پیرمرد کیست؟
امام علیه‌السلام فرمود: برادرم خضر هست که گاه به دیدن و زیارت ما می‌آید.
سپس ابراهیم گفت:
از تو مسئلت می‌نمایم به حق پدرانت که به من بگویی که چگونه از این بیابان‌های بی‌آب و علف، بدون زاد و توشه می‌روی؟
امام علیه‌السلام فرمود:
زاد و توشه‌ی من در این بیابان چهار چیز است!
۱. دنیا را به تمامی آن بدون استثناء مملکت خدا می‌دانم
۲. تمامی مخلوقات را غلامان و کنیزان و عیال خدا می‌بینم [ما متأسفانه به جای اینکه مردم را روزی‌خوار خدا بدانیم، یکم مواجه شویم با کسی که وضعش خوبه در عمل جوری رفتار می‌کنیم که گویی او را می‌پرستیم!]
۳. اسباب و ارزاق را به دست قدرت خدا و تضمین‌شده می‌دانم
۴. قضا و فرمان خدای را در تمام زمین خدا، نافذ می‌بینم که جز آنچه او خواهد نمی‌شود و به هر کس هم هر چه بخواهد می‌رساند.
[یعنی تو که داری می‌ترسی، تو کجا عارف هستی؟! *دکّانت را ببیند؛ خوب است حداقل شیعه بفهمد امثال این‌ها دکّانی بیش نیستند و حقیقتی در باطنش نیست!]*
📚 المناقب (ابن شهر آشوب): ج۴، ص۱۳۷
⚫️ ایام شهادت سید الساجدین، زین العابدین، حضرت علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام تسلیت باد...
@justhadis110
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، *بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند*
👈 و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا نیز مثل دیروز، نمونه‌ای دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد *(مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند!* و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
🔹 دوم مواجهه با *ابراهیم ادهم* (در راستای هدایت و اتمام حجت):
🔷 یکی از سران مدعی عرفان در عصر امام سجاد علیه‌السلام ابراهیم ادهم هست (که بابی هم در تذکرة الاولیای عطار برای خودش دارد)
می‌گوید:
سفری داشتم می‌رفتم سمت مکه. که به واسطه حاجتی از قافله دور افتادم، ناگاه کودکی را دیدم که تک و تنها، وسط بیابان به مسیر خود ادامه می‌دهد.
صدایش کردم و گفتم: ای بچه، به کجا می‌روی؟!
گفت: به خانه پروردگارم. [اینجا خدای متعال که ارحم الراحمین است، دارد برای ابراهیم ادهم اتمام حجت می‌کند، می‌خواهد هدایتش کنه که او را در مسیر امام علیه‌السلام قرار داده]
ابراهیم گفت: تو کودک هستی و حج بر تو واجب نیست!
کودک در پاسخ گفت: ای مرد! مگر ندیده‌ای که از من کوچکترها نیز گاه خواهند مُرد؟!
ابراهیم گفت: زاد و راحله‌ی کجاست؟
کودک در پاسخ گفت:
زَادِي تَقْوَايَ وَ رَاحِلَتِي رِجْلاَيَ وَ قَصْدِي مَوْلاَيَ
توشه من تقواست و مرکب من دو پای من است و هدف من مولای من است!
[یک تیر عرفانی هم زد؛ چون این‌ها معمولا به مردم طعنه می‌زنند که شما زیارت سنگ و کلوخ و در و دیوار می‌روید و ما به زیارت صاحب خانه و خود خداوند می‌رویم!
امام فرمود: قصدی مولای!]
ابراهیم گفت: غذایی با تو نمی‌بینم!
کودک در پاسخ گفت: ای مرد! آیا پسندیده است که تو را کسی به خانه‌ی خود دعوت کند و تو با خود طعام و خوردنی ببری؟!
ابراهیم در پاسخ گفت: نه.
[امام علیه‌السلام در عمل دارند بهش یاد می‌دهند که، عرفان به بلد بودن محفوظات و تلاوت و نماز و... نیست (این‌ها باید باشد، ولی اصل و مقصد این‌ها نیست و نشانه‌ی حقیقی بودنش هم این‌ها نیست)؛ دارند امام عرفان حقیقی را بهش می‌آموزدند!]
در ادامه‌ی همین صحبت‌ها و پاسخ‌های عرفانی و بلند امام علیه‌السلام بود که ابراهیم دید پیرمرد نورانی و بزرگواری آمد و این کودک را در آغوش گرفت و بوسید
ابراهیم خطاب به پیرمرد گفت: تو را قسم می‌دهم که بگویی این کودک کیست؟
پیرمرد در پاسخ گفت: مگر او را نمی‌شناسی؟ ایشان علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام است.
آن‌گاه ابراهیم رو به امام علیه‌السلام کرد و فرمود: تو را قسم می‌دهم، بگو این پیرمرد کیست؟
امام علیه‌السلام فرمود: برادرم خضر هست که گاه به دیدن و زیارت ما می‌آید.
سپس ابراهیم گفت:
از تو مسئلت می‌نمایم به حق پدرانت که به من بگویی که چگونه از این بیابان‌های بی‌آب و علف، بدون زاد و توشه می‌روی؟
امام علیه‌السلام فرمود:
زاد و توشه‌ی من در این بیابان چهار چیز است!
۱. دنیا را به تمامی آن بدون استثناء مملکت خدا می‌دانم
۲. تمامی مخلوقات را غلامان و کنیزان و عیال خدا می‌بینم [ما متأسفانه به جای اینکه مردم را روزی‌خوار خدا بدانیم، یکم مواجه شویم با کسی که وضعش خوبه در عمل جوری رفتار می‌کنیم که گویی او را می‌پرستیم!]
۳. اسباب و ارزاق را به دست قدرت خدا و تضمین‌شده می‌دانم
۴. قضا و فرمان خدای را در تمام زمین خدا، نافذ می‌بینم که جز آنچه او خواهد نمی‌شود و به هر کس هم هر چه بخواهد می‌رساند.
[یعنی تو که داری می‌ترسی، تو کجا عارف هستی؟! *دکّانت را ببیند؛ خوب است حداقل شیعه بفهمد امثال این‌ها دکّانی بیش نیستند و حقیقتی در باطنش نیست!]*
📚 المناقب (ابن شهر آشوب): ج۴، ص۱۳۷
⚫️ ایام شهادت سید الساجدین، زین العابدین، حضرت علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم‌السلام تسلیت باد...
@justhadis110
💠 امام سجاد علیه‌السلام در عصر خود مبارزات متعددی در چندین جبهه انجام می‌دادند، از جمله در مقابل جریانی که مدعی عرفانِ منهای ولایت اهل بیت علیهم‌السلام بود نیز به شکل علمی و عملی ایستادند!
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند
👈 و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا نیز مثل دیروز، نمونه‌ای دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد (مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند! و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
🔹 سوم مواجهه با مالک بن دینار از دیگر مدعیان عرفان (که او نیز بابی مخصوص به خود در تذکرة الاولیای عطار دارد) و همراهانش (در راستای تبیین بطلانشان در نزد مردم و اتمام حجت برای خودشان):
🔷 ثابت نباتی نقل می‌کند که در یک سال با گروهی از عُبّاد بصره از جمله مالک بن دینار و ابوایوب سجستانی و صالح مره و حبیب فارسی و... به حج رفتیم، وقتی به مکه رسیدیم. در آنجا شدیداً کمبود آب بود و تشنگی بر مردم غالب شده بود.
اهل مکه و حجّاج به ما پناه آوردند و خواهش کردند که برای آنها دعا کنیم و از خداوند متعال برای آنها باران طلب کنیم.
سپس ما به کعبه رفتیم و به طواف پرداختیم و با خضوع و خشوع از خداوند متعال طلب باران کردیم و دعای ما مستجاب نشد،
در همین هنگام جوانی را مشاهده کردیم که به طرف ما می‌آمد، وقتی به ما رسید گفت:
ای مالک دینار و ای ثابت نباتی و ای صالح مره و ای حبیب فارسی، آیا در میان شما کسی نیست که خداوند متعال او را دوست داشته باشد و دعای او را مستجاب کند؟!
گفتيم: اى جوان وظيفۀ ما دعا است و بر آن حضرت اجابت! [البته این جواب خرابی داشت، جای این جواب اینجا نبود؛ لذا امام رد کردند این جواب رو و فرمودند!]
فرمود: *از مكّه دور شويد كه اگر ميانتان فردى محبوب خدای رحمان بود، حتماً اجابت مى‌فرمود،** سپس نزد كعبه رسيده و به سجده رفت و می‌شنیدیم که در سجده می‌گفت:
سَيِّدِي بِحُبِّكَ لِي إِلاَّ سَقَيْتَهُمُ اَلْغَيْثَ
آقاى من! قسم به دوستى و محبّت به من، اين مردم را از باران خود سيراب ساز.
هنوز سخن ایشان تمام نشده بود که باران شروع شد و با شدت زیاد همچنان باران می‌آمد که ثابت نباتی گفت:
ای جوان از کجا دانستی که خداوند متعال تو را دوست دارد؟
جوان گفت: اگر مرا دوست نداشت از من به زیارت خود دعوت نمی‌کرد و چون از من زیارت کردن خواست، دانستم که مرا دوست می‌دارد و به آن دوستی و محبتش نسبت به خودم از او طلب باران نمودم و او جل و علا اجابت فرمود.
[باز این جواب حضرت دارد به این‌ها تفهیم می‌کند که شما دعوت نشدید! دکّان خود را جمع کنید، بفهمید هیچ حقیقتی در چنته ندارید،
همچینین امام علیه‌السلام به مردم عملاً نشان دادند این معنا را که این‌ها دکّان است!
بعد امام علیه‌السلام چند بیت شعر خواندند که باز مؤید این است که نشان دهند که شما دکّان باز کردید! و حقیقتی در کار نیست چرا که حقیقت آثاری دارد، که با این بیت شروع می‌شود:]
مَنْ عَرَفَ اَلرَّبَّ فَلَمْ تُغْنِهِ - مَعْرِفَةُ اَلرَّبِّ فَذَاكَ اَلشَّقِيُّ
هر كه خداى را شناخت ولی این معرفتش او را بى‌نياز نساخت او بدبخت است.
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۳۱۶
@jsuthadsi110
هم سعی می‌کردند خود این مدعیان را بیدار کنند و برایشان اتمام حجت نمایند و یا اگر باز با این وجود بر مسیر باطل خود اصرار داشتند، بطلانشان را عملاً برای مردم اثبات می‌کردند
👈 و این یکی از مهمترین فعالیت‌های علمی و عملی دوران امامت آن امام همام بود.
به توفیق الهی إن‌‌شاء‌الله فردا نیز مثل دیروز، نمونه‌ای دیگر از این مواجهه‌ها و مقابله‌های حضرت امام سجاد علیه‌السلام با این جریان مدعی عرفان تقدیم خواهد شد (مدعیانی که همگی بابی هم برای خود در تذکرة الاولیای عطار دارند! و خط و ربط و مسلکشان تا امروز نیز طرفدارانی برای خود دارد و حتی ردپایشان در کتب درسی دانشگاهی ما در بحث عرفان نیز وجود دارد...):
🔹 سوم مواجهه با مالک بن دینار از دیگر مدعیان عرفان (که او نیز بابی مخصوص به خود در تذکرة الاولیای عطار دارد) و همراهانش (در راستای تبیین بطلانشان در نزد مردم و اتمام حجت برای خودشان):
🔷 ثابت نباتی نقل می‌کند که در یک سال با گروهی از عُبّاد بصره از جمله مالک بن دینار و ابوایوب سجستانی و صالح مره و حبیب فارسی و... به حج رفتیم، وقتی به مکه رسیدیم. در آنجا شدیداً کمبود آب بود و تشنگی بر مردم غالب شده بود.
اهل مکه و حجّاج به ما پناه آوردند و خواهش کردند که برای آنها دعا کنیم و از خداوند متعال برای آنها باران طلب کنیم.
سپس ما به کعبه رفتیم و به طواف پرداختیم و با خضوع و خشوع از خداوند متعال طلب باران کردیم و دعای ما مستجاب نشد،
در همین هنگام جوانی را مشاهده کردیم که به طرف ما می‌آمد، وقتی به ما رسید گفت:
ای مالک دینار و ای ثابت نباتی و ای صالح مره و ای حبیب فارسی، آیا در میان شما کسی نیست که خداوند متعال او را دوست داشته باشد و دعای او را مستجاب کند؟!
گفتيم: اى جوان وظيفۀ ما دعا است و بر آن حضرت اجابت! [البته این جواب خرابی داشت، جای این جواب اینجا نبود؛ لذا امام رد کردند این جواب رو و فرمودند!]
فرمود: *از مكّه دور شويد كه اگر ميانتان فردى محبوب خدای رحمان بود، حتماً اجابت مى‌فرمود،** سپس نزد كعبه رسيده و به سجده رفت و می‌شنیدیم که در سجده می‌گفت:
سَيِّدِي بِحُبِّكَ لِي إِلاَّ سَقَيْتَهُمُ اَلْغَيْثَ
آقاى من! قسم به دوستى و محبّت به من، اين مردم را از باران خود سيراب ساز.
هنوز سخن ایشان تمام نشده بود که باران شروع شد و با شدت زیاد همچنان باران می‌آمد که ثابت نباتی گفت:
ای جوان از کجا دانستی که خداوند متعال تو را دوست دارد؟
جوان گفت: اگر مرا دوست نداشت از من به زیارت خود دعوت نمی‌کرد و چون از من زیارت کردن خواست، دانستم که مرا دوست می‌دارد و به آن دوستی و محبتش نسبت به خودم از او طلب باران نمودم و او جل و علا اجابت فرمود.
[باز این جواب حضرت دارد به این‌ها تفهیم می‌کند که شما دعوت نشدید! دکّان خود را جمع کنید، بفهمید هیچ حقیقتی در چنته ندارید،
همچینین امام علیه‌السلام به مردم عملاً نشان دادند این معنا را که این‌ها دکّان است!
بعد امام علیه‌السلام چند بیت شعر خواندند که باز مؤید این است که نشان دهند که شما دکّان باز کردید! و حقیقتی در کار نیست چرا که حقیقت آثاری دارد، که با این بیت شروع می‌شود:]
مَنْ عَرَفَ اَلرَّبَّ فَلَمْ تُغْنِهِ - مَعْرِفَةُ اَلرَّبِّ فَذَاكَ اَلشَّقِيُّ
هر كه خداى را شناخت ولی این معرفتش او را بى‌نياز نساخت او بدبخت است.
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۳۱۶
@jsuthadsi110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:
✅ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ فَرَائِضِ اللهِ شَيْءٌ النَّاسُ أَشَدُّ عَلَيْهِ اجْتِمَاعاً، مَعَ تَفَرُّقِ أَهْوَائِهِمْ وَتَشَتُّتِ آرَائِهِمْ، مِنْ تَعْظِيمِ الْوَفَاءِ بِالْعُهُودِ.
⬅️ به‌راستی که هیچ یک از فرایض الهی، مانند وفای به عهد و پیمان نیست که مردم جهان با تمام اختلافات و تفاوت نظرهایی که دارند، نسبت به آن اینچنین اتفاق نظر داشته باشند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): ج۱، ص۴۲۶ - فرازی از نامه امیرالمؤمنین به مال اشتر (نامه ۵۳)
@justhadis110
✅ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ فَرَائِضِ اللهِ شَيْءٌ النَّاسُ أَشَدُّ عَلَيْهِ اجْتِمَاعاً، مَعَ تَفَرُّقِ أَهْوَائِهِمْ وَتَشَتُّتِ آرَائِهِمْ، مِنْ تَعْظِيمِ الْوَفَاءِ بِالْعُهُودِ.
⬅️ به‌راستی که هیچ یک از فرایض الهی، مانند وفای به عهد و پیمان نیست که مردم جهان با تمام اختلافات و تفاوت نظرهایی که دارند، نسبت به آن اینچنین اتفاق نظر داشته باشند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): ج۱، ص۴۲۶ - فرازی از نامه امیرالمؤمنین به مال اشتر (نامه ۵۳)
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:
✅ إنَّما مَثَلُ مَن خَبَرَ الدُّنيا كَمَثَلِ قَومٍ سَفرٍ نَبا بِهِم مَنزِلٌ جَديبٌ فَأَمّوا مَنزِلاً خَصيبا وجَنابا مَريعا، فَاحتَمِلوا وَعثاءَ الطَّريقِ، وفِراقَ الصَّديقِ، وخُشونَةَ السَّفَرِ، وجُشوبَةَ المَطعَمِ، لِيَأتوا سَعَةَ دارِهِم، ومَنزِلَ قَرارِهِم،
فَلَيسَ يَجِدونَ لِشَيءٍ مِن ذلِكَ ألَما، ولا يَرَونَ نَفَقَةً فيهِ مَغرَما، ولا شَيءَ أحَبُّ إلَيهِم مِمّا قَرَّبَهُم مِن مَنزِلِهِم، وأدناهُم مِن مَحَلَّتِهِم.
⬅️ به راستی که مَثَل كسانى كه دنيا را خوب آزموده‌اند، همانند مسافرانى است كه در سرمنزلى بى‌آب و غیرآباد و پرمشقّت كه قابل ماندن نيست قرار گرفته‌اند و قصد دارند تا به منزلى پرنعمت و به ناحيه‌اى كه در آن آسايش و راحتى است كوچ نمايند.
پس مشقت‌هاى راه و دورى دوستان و سختى سفر و ناگوارى غذاها را تحمّل كردند تا به خانه وسيع خويش و سرمنزل قرار و آسايش خويش درآيند
و از هيچ‌يك از اين مشكلات، احساس درد و رنج نمى‌كنند و هزينه‌هاى مصرف شده برای رسیدن به مقصد را خسارت نمى‌شمرند
و هيچ چيز برايشان محبوب‌تر از آن چيزى نيست كه آنان را به منزلشان نزديك‌تر سازد و به محلشان برساند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۳۱ خطاب به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه‌السلام
@justhadis110
✅ إنَّما مَثَلُ مَن خَبَرَ الدُّنيا كَمَثَلِ قَومٍ سَفرٍ نَبا بِهِم مَنزِلٌ جَديبٌ فَأَمّوا مَنزِلاً خَصيبا وجَنابا مَريعا، فَاحتَمِلوا وَعثاءَ الطَّريقِ، وفِراقَ الصَّديقِ، وخُشونَةَ السَّفَرِ، وجُشوبَةَ المَطعَمِ، لِيَأتوا سَعَةَ دارِهِم، ومَنزِلَ قَرارِهِم،
فَلَيسَ يَجِدونَ لِشَيءٍ مِن ذلِكَ ألَما، ولا يَرَونَ نَفَقَةً فيهِ مَغرَما، ولا شَيءَ أحَبُّ إلَيهِم مِمّا قَرَّبَهُم مِن مَنزِلِهِم، وأدناهُم مِن مَحَلَّتِهِم.
⬅️ به راستی که مَثَل كسانى كه دنيا را خوب آزموده‌اند، همانند مسافرانى است كه در سرمنزلى بى‌آب و غیرآباد و پرمشقّت كه قابل ماندن نيست قرار گرفته‌اند و قصد دارند تا به منزلى پرنعمت و به ناحيه‌اى كه در آن آسايش و راحتى است كوچ نمايند.
پس مشقت‌هاى راه و دورى دوستان و سختى سفر و ناگوارى غذاها را تحمّل كردند تا به خانه وسيع خويش و سرمنزل قرار و آسايش خويش درآيند
و از هيچ‌يك از اين مشكلات، احساس درد و رنج نمى‌كنند و هزينه‌هاى مصرف شده برای رسیدن به مقصد را خسارت نمى‌شمرند
و هيچ چيز برايشان محبوب‌تر از آن چيزى نيست كه آنان را به منزلشان نزديك‌تر سازد و به محلشان برساند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۳۱ خطاب به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه‌السلام
@justhadis110
Forwarded from بخوان و بیاندیش
تا پارسال می‌گفتی کریس رونالدو و بنزما و نیمار تو لیگ عربستانی بازی می‌کنن، ازت تست الکل می‌گرفتن.
دنیای عجیبیه
پ.ن: رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
ظهور (قائم ما)... جز این نیست که به طور ناگهانی برایتان رخ می‌دهد.
مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ... لا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً. (کمال الدین (شیخ صدوق): ج۲، ص۳۷۳)
@readandthink
دنیای عجیبیه
پ.ن: رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
ظهور (قائم ما)... جز این نیست که به طور ناگهانی برایتان رخ می‌دهد.
مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ... لا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً. (کمال الدین (شیخ صدوق): ج۲، ص۳۷۳)
@readandthink
✳️ پیشنهاد می‌کنم، خیلی با تأمل و درنگ کامل مطالعه بفرماید...
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ دَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَعْدَ مَا بُويِعَ بِالْخِلاَفَةِ - وَ هُوَ جَالِسٌ عَلَى حَصِيرٍ صَغِيرٍ لَيْسَ فِي اَلْبَيْتِ غَيْرُهُ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ بِيَدِكَ بَيْتُ اَلْمَالِ وَ لَسْتُ أَرَى فِي بَيْتِكَ شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ اَلْبَيْتُ
فَقَالَ يَا اِبْنَ غَفَلَةَ
إِنَّ اَللَّبِيبَ لاَ يَتَأَثَّثُ فِي دَارِ اَلنُّقْلَةِ وَ لَنَا دَارٌ قَدْ نَقَلْنَا إِلَيْهَا خَيْرَ مَتَاعِنَا وَ إِنَّا عَنْ قَلِيلٍ إِلَيْهَا صَائِرُونَ.
⬅️ «سويد بن غفله» گويد: پس از آن‌كه مردم با على-عليه السّلام-براى خلافت بيعت كردند،
در خانه حضرت بر آن جناب وارد شدم،
ديدم حضرت بر حصير كوچكى نشسته در حالى كه در اطاقش غير از آن، چيز ديگرى نبود،
عرض كردم: اى امير المؤمنين! اكنون بيت‌المال در دست توست و در خانه هم چيز‌هایی که بدان احتياج دارى نيست؟
حضرت فرمود:
اى پسر غفله!
شخصی که عقلش درست کار می‌کند، هرگز در خانه‌اى كه بايد از آنجا كوچ كند اثاث بسيار ترتيب نمى‌دهد،
براى ما خانۀ امنى است كه بهترين متاع و كالاى خود را به آنجا فرستاديم و به‌زودى خود نيز بدان محل خواهيم رفت.
📚 عدة الداعی (ابن فهد حلی): ص ۱۲۱
پ.ن: (لُب) که به شکل لبیب در حدیث به کار رفته، کلمه‌ای است قرآنی که به عقلی که بدون تأثير از هوا و هوس، به شکل صحیح کار می‌کند اطلاق می‌شود.
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
⬅️ کسی که بخواهد برای همیشه برود مشهد زندگی کند، اگر تمام یا عمده سرمایه و دارایی‌اش را بدهد و در یزد خانه بسازد [پس از ساخت هم نه بتواند اجاره‌اش دهد نه بتواند بفروشد و نه بتواند منفعت دیگری از آن کسب نماید]، به چنین کسی می‌گویند بی‌عقل...
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ حَدُّ العَقلِ
الاِنفِصالُ عَنِ الفاني
وَ الاِتِّصالُ بِالباقي.
⬅️ مرز عقل و خردمندی، جدايى از ناپايدار و پيوستن به پايدار است.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ح ۴۹۰۵
💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام:
✅ كُن فِي الدُّنيا كَساكِنِ دارٍ لَيسَت لَهُ، إنَّما يَنتَظِرُ الرَّحيلَ.
⬅️ در دنيا همانند ساكن خانه‌اى باش كه مال او نبوده و منتظر كوچ از آن است.
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۹۸
🔹 خوب یادم هست وقتی اوایل ازدواج رفتیم به خانه‌ای که می‌دانستیم باید کمتر از یک‌سال در آن مستأجر باشیم و زندگی کنیم،
همسرم جز وسایل ضروری، حاضر نشد دیگر وسایل جهاز خود را از انباری خارج کند و می‌گفت برای این چند ماه اصلا ارزش ندارد!
چقدر هم راحت بودیم!
کاش می‌فهمیدیم که کل این زندگی دنیا حقیقتش در برابر آنچه در پیش داریم، نه تنها کمتر از یک‌سال، که کمتر از ساعتی است و این همه برای خود وزر و وبال جمع نمی‌کردیم...
✳️ وقتی از شخص حکیم در لحظات پایانی عمر، طلبِ پند و اندز می‌شود؛ او مهمترین را بر می‌گزیند و بیان می‌دارد...
💠 پندهای حضرت امام حسن مجتبی عليه السلام در دقايقی پيش از شهادت به يكی از شيعيانشان؛ در حالی كه لخته‌های جگر پاره‌پاره‌شان بر تشت مقابل حضرت بود:
✅ إنَّ الدُّنْيا
في حَلالِها حِسابٌ،
وَ في حَرامِها عِقابٌ،
وَ فِي الشُّبَهاتِ عِتابٌ،
فَأنْزِلِ الدُّنْيا بِمَنْزَلَةِ الميتَةِ، خُذْ مِنْها ما يَکْفيکَ.
⬅️ چيزهای دنيا اگر حلال باشد حساب و كتاب و مؤاخذه دارد
و اگر از حرام به دست آيد عذاب و عقاب دارد
و اگر از شبهه‌ناك باشد (كه حلال و حرام آن معلوم نباشد) عتاب و سختی و ناراحتی در پی دارد.
پس بايد دنيا را همچون ميته و مرداری بشناسی و فقط به مقدار ضرورت و اضطرار از آن استفاده کنی.
📚 كفاية الاثر (علی بن محمد خزاز): ص۲۲۶
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ دَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَعْدَ مَا بُويِعَ بِالْخِلاَفَةِ - وَ هُوَ جَالِسٌ عَلَى حَصِيرٍ صَغِيرٍ لَيْسَ فِي اَلْبَيْتِ غَيْرُهُ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ بِيَدِكَ بَيْتُ اَلْمَالِ وَ لَسْتُ أَرَى فِي بَيْتِكَ شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ اَلْبَيْتُ
فَقَالَ يَا اِبْنَ غَفَلَةَ
إِنَّ اَللَّبِيبَ لاَ يَتَأَثَّثُ فِي دَارِ اَلنُّقْلَةِ وَ لَنَا دَارٌ قَدْ نَقَلْنَا إِلَيْهَا خَيْرَ مَتَاعِنَا وَ إِنَّا عَنْ قَلِيلٍ إِلَيْهَا صَائِرُونَ.
⬅️ «سويد بن غفله» گويد: پس از آن‌كه مردم با على-عليه السّلام-براى خلافت بيعت كردند،
در خانه حضرت بر آن جناب وارد شدم،
ديدم حضرت بر حصير كوچكى نشسته در حالى كه در اطاقش غير از آن، چيز ديگرى نبود،
عرض كردم: اى امير المؤمنين! اكنون بيت‌المال در دست توست و در خانه هم چيز‌هایی که بدان احتياج دارى نيست؟
حضرت فرمود:
اى پسر غفله!
شخصی که عقلش درست کار می‌کند، هرگز در خانه‌اى كه بايد از آنجا كوچ كند اثاث بسيار ترتيب نمى‌دهد،
براى ما خانۀ امنى است كه بهترين متاع و كالاى خود را به آنجا فرستاديم و به‌زودى خود نيز بدان محل خواهيم رفت.
📚 عدة الداعی (ابن فهد حلی): ص ۱۲۱
پ.ن: (لُب) که به شکل لبیب در حدیث به کار رفته، کلمه‌ای است قرآنی که به عقلی که بدون تأثير از هوا و هوس، به شکل صحیح کار می‌کند اطلاق می‌شود.
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
⬅️ کسی که بخواهد برای همیشه برود مشهد زندگی کند، اگر تمام یا عمده سرمایه و دارایی‌اش را بدهد و در یزد خانه بسازد [پس از ساخت هم نه بتواند اجاره‌اش دهد نه بتواند بفروشد و نه بتواند منفعت دیگری از آن کسب نماید]، به چنین کسی می‌گویند بی‌عقل...
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ حَدُّ العَقلِ
الاِنفِصالُ عَنِ الفاني
وَ الاِتِّصالُ بِالباقي.
⬅️ مرز عقل و خردمندی، جدايى از ناپايدار و پيوستن به پايدار است.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ح ۴۹۰۵
💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام:
✅ كُن فِي الدُّنيا كَساكِنِ دارٍ لَيسَت لَهُ، إنَّما يَنتَظِرُ الرَّحيلَ.
⬅️ در دنيا همانند ساكن خانه‌اى باش كه مال او نبوده و منتظر كوچ از آن است.
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۹۸
🔹 خوب یادم هست وقتی اوایل ازدواج رفتیم به خانه‌ای که می‌دانستیم باید کمتر از یک‌سال در آن مستأجر باشیم و زندگی کنیم،
همسرم جز وسایل ضروری، حاضر نشد دیگر وسایل جهاز خود را از انباری خارج کند و می‌گفت برای این چند ماه اصلا ارزش ندارد!
چقدر هم راحت بودیم!
کاش می‌فهمیدیم که کل این زندگی دنیا حقیقتش در برابر آنچه در پیش داریم، نه تنها کمتر از یک‌سال، که کمتر از ساعتی است و این همه برای خود وزر و وبال جمع نمی‌کردیم...
✳️ وقتی از شخص حکیم در لحظات پایانی عمر، طلبِ پند و اندز می‌شود؛ او مهمترین را بر می‌گزیند و بیان می‌دارد...
💠 پندهای حضرت امام حسن مجتبی عليه السلام در دقايقی پيش از شهادت به يكی از شيعيانشان؛ در حالی كه لخته‌های جگر پاره‌پاره‌شان بر تشت مقابل حضرت بود:
✅ إنَّ الدُّنْيا
في حَلالِها حِسابٌ،
وَ في حَرامِها عِقابٌ،
وَ فِي الشُّبَهاتِ عِتابٌ،
فَأنْزِلِ الدُّنْيا بِمَنْزَلَةِ الميتَةِ، خُذْ مِنْها ما يَکْفيکَ.
⬅️ چيزهای دنيا اگر حلال باشد حساب و كتاب و مؤاخذه دارد
و اگر از حرام به دست آيد عذاب و عقاب دارد
و اگر از شبهه‌ناك باشد (كه حلال و حرام آن معلوم نباشد) عتاب و سختی و ناراحتی در پی دارد.
پس بايد دنيا را همچون ميته و مرداری بشناسی و فقط به مقدار ضرورت و اضطرار از آن استفاده کنی.
📚 كفاية الاثر (علی بن محمد خزاز): ص۲۲۶
@justhadis110
✳ دو حدیث نبویِ بسیار تأمّل‌برانگیز در باب نقش بی‌جایگزین دعا:
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ رَجُلانِ كانا يَعْمَلانِ عَمَلاً واحِدا، فَيَرى اَحَدُهُما صاحِبَهُ فَوْقَهُ، فَيَقولُ:
يا رَبِّ، بِما اَعْطَيْتَهُ وَ كانَ عَمَلُنا واحِدا؟
فَيَقولُ اللّه‌ُ تَبارَكَ وَ تَعالى: سَاَلَنى وَ لَمْ تَسْاَلْنى.
⬅ دو نفر كه هر دو يكسان عمل كرده‌اند، وارد بهشت مى‌شوند، امّا يكى از آن دو ديگرى را برتر از خود مى‌بيند. پس مى‌گويد:
پروردگارا ! چرا او را برترى دادى، در حالى كه عمل هر دوى ما يكسان بوده است؟
خداوند تبارك و تعالى مى‌فرمايد: او از من درخواست مى‌كرد و تو درخواست نمى‌كردى.
📚 عدّة الداعى (ابن فهد حلی): ص۳۶
💠 و در کلام دیگری می‌فرمایند:
✅ إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَعْمَلُونَ فَيُعْطِيهِمْ وَ آخَرِينَ يَسْأَلُونَهُ صَادِقِينَ فَيُعْطِيهِمْ - ثُمَّ يَجْمَعُهُمْ فِي اَلْجَنَّةِ
فَيَقُولُ اَلَّذِينَ عَمِلُوا رَبَّنَا عَمِلْنَا فَأَعْطَيْتَنَا فِيمَا أَعْطَيْتَ هَؤُلاَءِ
فَيَقُولُ هَؤُلاَءِ عِبَادِي أَعْطَيْتُكُمْ أُجُورَكُمْ وَ لَمْ أَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمٰالِكُمْ شَيْئاً وَ سَأَلَنِي هَؤُلاَءِ فَأَعْطَيْتُهُمْ وَ [أَغْنَيْتُهُمْ] وَ هُوَ فَضْلِي.
⬅ به راستی که خداوند متعال به يك سرى از بندگانش در مقابل اعمالشان جزا عطا می‌نماید و به گروه ديگر در برابر درخواست صادقانه‌شان [و نه عملشان]، سپس هر دو گروه را در بهشت جمع مى‌كند،
گروه اول مى‌گويند: پروردگارا! ما اهل عمل بوديم، به ما عطا كردى، اما اين‌ها را به چه سبب [در مرتبه ما قرار دادی]؟
خداوند مى‌فرمايد: اينان بندگان من هستند، من اجر و پاداش شما را دادم و از آن چيزى كم نكردم،
اما اينان از من [صادقانه] درخواست كردند و من هم از فضل [و رحمت فوق‌العاده‌‌ی] خود به آنان عطا کردم.
📚 عدة الداعی (ابن فهد حلّی): ص۴۲
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ رَجُلانِ كانا يَعْمَلانِ عَمَلاً واحِدا، فَيَرى اَحَدُهُما صاحِبَهُ فَوْقَهُ، فَيَقولُ:
يا رَبِّ، بِما اَعْطَيْتَهُ وَ كانَ عَمَلُنا واحِدا؟
فَيَقولُ اللّه‌ُ تَبارَكَ وَ تَعالى: سَاَلَنى وَ لَمْ تَسْاَلْنى.
⬅ دو نفر كه هر دو يكسان عمل كرده‌اند، وارد بهشت مى‌شوند، امّا يكى از آن دو ديگرى را برتر از خود مى‌بيند. پس مى‌گويد:
پروردگارا ! چرا او را برترى دادى، در حالى كه عمل هر دوى ما يكسان بوده است؟
خداوند تبارك و تعالى مى‌فرمايد: او از من درخواست مى‌كرد و تو درخواست نمى‌كردى.
📚 عدّة الداعى (ابن فهد حلی): ص۳۶
💠 و در کلام دیگری می‌فرمایند:
✅ إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَعْمَلُونَ فَيُعْطِيهِمْ وَ آخَرِينَ يَسْأَلُونَهُ صَادِقِينَ فَيُعْطِيهِمْ - ثُمَّ يَجْمَعُهُمْ فِي اَلْجَنَّةِ
فَيَقُولُ اَلَّذِينَ عَمِلُوا رَبَّنَا عَمِلْنَا فَأَعْطَيْتَنَا فِيمَا أَعْطَيْتَ هَؤُلاَءِ
فَيَقُولُ هَؤُلاَءِ عِبَادِي أَعْطَيْتُكُمْ أُجُورَكُمْ وَ لَمْ أَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمٰالِكُمْ شَيْئاً وَ سَأَلَنِي هَؤُلاَءِ فَأَعْطَيْتُهُمْ وَ [أَغْنَيْتُهُمْ] وَ هُوَ فَضْلِي.
⬅ به راستی که خداوند متعال به يك سرى از بندگانش در مقابل اعمالشان جزا عطا می‌نماید و به گروه ديگر در برابر درخواست صادقانه‌شان [و نه عملشان]، سپس هر دو گروه را در بهشت جمع مى‌كند،
گروه اول مى‌گويند: پروردگارا! ما اهل عمل بوديم، به ما عطا كردى، اما اين‌ها را به چه سبب [در مرتبه ما قرار دادی]؟
خداوند مى‌فرمايد: اينان بندگان من هستند، من اجر و پاداش شما را دادم و از آن چيزى كم نكردم،
اما اينان از من [صادقانه] درخواست كردند و من هم از فضل [و رحمت فوق‌العاده‌‌ی] خود به آنان عطا کردم.
📚 عدة الداعی (ابن فهد حلّی): ص۴۲
@justhadis110
✳️ چه می‌شود گفت در برابر این سخن، جز اینکه:
فقط حیدر امیرالمؤمنین است...
💠 نسخه‌ای که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای درمان گناهان به عمار یاسر تعلیم فرمودند:
✅ عن عمّار بنِ یاسرٍ:
بَینا أنا أمشِی بأرضِ الکوفهِ إذ رأیتُ أمیرَ المؤمنینَ علیّاً علیه السلام جالِساً و عِندَهُ جَماعَهٌ مِنَ الناسِ و هُو یَصِفُ لِکُلِّ إنسانٍ ما یَصلَحُ لَهُ،
فقلتُ: یا أمیرَ المؤمنینَ، أ یُوجَدُ عندَکَ دواءُ الذُّنوبِ؟!
فقالَ: نَعَم، اجلِسْ، فَجَثَوتُ على رُکْبَتَیّ حتّى تَفَرَّقَ عَنهُ الناسُ ثُمّ أقبَلَ عَلَیَّ فقالَ:
خُذْ دواءً أقولُ لکَ.
قالَ: قلتُ: قُلْ یا أمیرَ المؤمنینَ،
قالَ: علَیکَ بِوَرَقِ الفَقرِ، و عُروقِ الصَّبرِ، و هَلِیلَجِ الکِتمانِ، و بَلیلجِ الرِّضا، و غارِیقونِ الفکرِ، و سُقْمُونِیا الأحزانِ، و اشرَبْهُ بماءِ الأجفانِ، و أغلِهِ فی طِنْجِیرِ القَلَقِ، و دَعهُ تحتَ نِیرانِ الفَرَقِ، ثُمّ صَفِّهِ بمُنخُلِ الأرَقِ، و اشرَبْهُ عَلَى الحَرَقِ،
فذاکَ دَواکَ و شِفاکَ یا عَلیلُ.
⬅️ عمار بن یاسر: در شهر کوفه قدم مىزدم که دیدم امیر المؤمنین على علیه‌السلام نشسته و عدّهاى از مردم گردش را گرفته‌اند و آن حضرت براى اصلاح هر فردى به فراخور حالش نسخهاى تجویز مىکند.
من عرض کردم: اى امیر المؤمنین! آیا براى گناهان هم دارویى دارید؟!
فرمود: آرى، بنشین.
من دو زانو نشستم، تا مردم پراکنده شدند؛
پس حضرت رو به من کرد و فرمود: دارویى را که برایت مىگویم فراهم کن.
عرض کردم: یا امیرالمؤمنین بفرمایید.
فرمود:
برگ فقر، ریشه‌ی صبر، هلیله کتمان، بلیله رضا، غاریقون اندیشه و سقمونیاى اندوه را با آب پلک‌ها [ى چشم خود] مخلوط کن و در دیگ نگرانى و بىقرارى بجوشان و زیر آتش ترس قرارش ده؛ سپس آن را از صافى بی‌خوابى بگذران و در حالى که [از آتش عشق و فراق] مىسوزى، بنوش.
این است دارو و درمان تو، اى دردمند!
📚 مستدرك الوسائل (میرزا حسین نوری): ج۱۲، ص۱۷۱
@justhadis110
فقط حیدر امیرالمؤمنین است...
💠 نسخه‌ای که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای درمان گناهان به عمار یاسر تعلیم فرمودند:
✅ عن عمّار بنِ یاسرٍ:
بَینا أنا أمشِی بأرضِ الکوفهِ إذ رأیتُ أمیرَ المؤمنینَ علیّاً علیه السلام جالِساً و عِندَهُ جَماعَهٌ مِنَ الناسِ و هُو یَصِفُ لِکُلِّ إنسانٍ ما یَصلَحُ لَهُ،
فقلتُ: یا أمیرَ المؤمنینَ، أ یُوجَدُ عندَکَ دواءُ الذُّنوبِ؟!
فقالَ: نَعَم، اجلِسْ، فَجَثَوتُ على رُکْبَتَیّ حتّى تَفَرَّقَ عَنهُ الناسُ ثُمّ أقبَلَ عَلَیَّ فقالَ:
خُذْ دواءً أقولُ لکَ.
قالَ: قلتُ: قُلْ یا أمیرَ المؤمنینَ،
قالَ: علَیکَ بِوَرَقِ الفَقرِ، و عُروقِ الصَّبرِ، و هَلِیلَجِ الکِتمانِ، و بَلیلجِ الرِّضا، و غارِیقونِ الفکرِ، و سُقْمُونِیا الأحزانِ، و اشرَبْهُ بماءِ الأجفانِ، و أغلِهِ فی طِنْجِیرِ القَلَقِ، و دَعهُ تحتَ نِیرانِ الفَرَقِ، ثُمّ صَفِّهِ بمُنخُلِ الأرَقِ، و اشرَبْهُ عَلَى الحَرَقِ،
فذاکَ دَواکَ و شِفاکَ یا عَلیلُ.
⬅️ عمار بن یاسر: در شهر کوفه قدم مىزدم که دیدم امیر المؤمنین على علیه‌السلام نشسته و عدّهاى از مردم گردش را گرفته‌اند و آن حضرت براى اصلاح هر فردى به فراخور حالش نسخهاى تجویز مىکند.
من عرض کردم: اى امیر المؤمنین! آیا براى گناهان هم دارویى دارید؟!
فرمود: آرى، بنشین.
من دو زانو نشستم، تا مردم پراکنده شدند؛
پس حضرت رو به من کرد و فرمود: دارویى را که برایت مىگویم فراهم کن.
عرض کردم: یا امیرالمؤمنین بفرمایید.
فرمود:
برگ فقر، ریشه‌ی صبر، هلیله کتمان، بلیله رضا، غاریقون اندیشه و سقمونیاى اندوه را با آب پلک‌ها [ى چشم خود] مخلوط کن و در دیگ نگرانى و بىقرارى بجوشان و زیر آتش ترس قرارش ده؛ سپس آن را از صافى بی‌خوابى بگذران و در حالى که [از آتش عشق و فراق] مىسوزى، بنوش.
این است دارو و درمان تو، اى دردمند!
📚 مستدرك الوسائل (میرزا حسین نوری): ج۱۲، ص۱۷۱
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله:
✅ لَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلى أن يَصرِفوا عَنكَ شَيئا قَد قُدِّرَ لَكَ لَم يَستَطيعوا ولَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلى أن يَصرِفوا إلَيكَ شَيئا لَم يُقَدَّر لَكَ لَم يَستَطيعوا.
⬅ اگر همه آفرينش جمع گردند تا چيزى را كه براى تو مقدّر شده از تو برگردانند، نمى‌توانند
و اگر همه آفرينش دست به دست هم دهند تا چيزى را كه براى تو مقدّر نشده به تو برسانند، نمى‌توانند!
📚 امالی (شیخ طوسی): ج۱، ص۶۷۵
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:
✅ مَن وَثِقَ بِأَنَّ ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ لَن يَفوتَهُ استَراحَ قَلبُهُ.
⬅ كسى كه مطمئن باشد آنچه خدا برایش مقدر كرده، از او فوت نمى‌شود، دلش آسوده می‌گردد.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۳۶
@justhadis110
✅ لَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلى أن يَصرِفوا عَنكَ شَيئا قَد قُدِّرَ لَكَ لَم يَستَطيعوا ولَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلى أن يَصرِفوا إلَيكَ شَيئا لَم يُقَدَّر لَكَ لَم يَستَطيعوا.
⬅ اگر همه آفرينش جمع گردند تا چيزى را كه براى تو مقدّر شده از تو برگردانند، نمى‌توانند
و اگر همه آفرينش دست به دست هم دهند تا چيزى را كه براى تو مقدّر نشده به تو برسانند، نمى‌توانند!
📚 امالی (شیخ طوسی): ج۱، ص۶۷۵
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:
✅ مَن وَثِقَ بِأَنَّ ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ لَن يَفوتَهُ استَراحَ قَلبُهُ.
⬅ كسى كه مطمئن باشد آنچه خدا برایش مقدر كرده، از او فوت نمى‌شود، دلش آسوده می‌گردد.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۳۶
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ إن كُنتَ جازِعا عَلى ما تَفَلَّتَ مِن يَدَيكَ ، فَاجزَع عَلى كُلِّ ما لَم يَصِل إلَيكَ.
⬅ اگر بر آنچه از دست داده‌اى بى‌تابى مى‌كنى، پس بر هر آنچه كه به تو نرسيده نيز بى‌تابى كن.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۳۱
@justhadis110
✅ إن كُنتَ جازِعا عَلى ما تَفَلَّتَ مِن يَدَيكَ ، فَاجزَع عَلى كُلِّ ما لَم يَصِل إلَيكَ.
⬅ اگر بر آنچه از دست داده‌اى بى‌تابى مى‌كنى، پس بر هر آنچه كه به تو نرسيده نيز بى‌تابى كن.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۳۱
@justhadis110
✳️ غبار خاکی، سپر آتش...
💠 روایتی که امام صادق علیه السلام به شیعیان فرمود با آب طلا بنویسد (توی خونه‌هاتون بزنید):👇
✅ٍ وَ اللَّهِ مَا يُطْعِمُ اللَّهُ النَّارَ قَدَماً تَغَبَّرَتْ فِي زِيَارَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام مَاشِياً كَانَ أَوْ رَاكِباً
يَا ابْنَ مَارِدٍ اكْتُبْ هَذَا الْحَدِيثَ بِمَاءِ الذَّهَب!
⬅️ به خدا قسم!
خداوند عذاب آتش را به قدم‌هایی که در راه زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام غبارآلود شده باشد، نمی‌چشاند.
چه زائر پیاده باشد و چه سواره.
👈 ای پسر مارد! این کلام را با آبِ طلا بنویس. 👉
#زیارت_اربعین
@justhadis110
💠 روایتی که امام صادق علیه السلام به شیعیان فرمود با آب طلا بنویسد (توی خونه‌هاتون بزنید):👇
✅ٍ وَ اللَّهِ مَا يُطْعِمُ اللَّهُ النَّارَ قَدَماً تَغَبَّرَتْ فِي زِيَارَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام مَاشِياً كَانَ أَوْ رَاكِباً
يَا ابْنَ مَارِدٍ اكْتُبْ هَذَا الْحَدِيثَ بِمَاءِ الذَّهَب!
⬅️ به خدا قسم!
خداوند عذاب آتش را به قدم‌هایی که در راه زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام غبارآلود شده باشد، نمی‌چشاند.
چه زائر پیاده باشد و چه سواره.
👈 ای پسر مارد! این کلام را با آبِ طلا بنویس. 👉
#زیارت_اربعین
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ یا علی؛ للمؤمن أربع خصال:
طول السکوت و دوام العمل و حسن الظنّ باللّه عزّوجلّ و الإحتمال للمكروه.
⬅️ ای علی، مؤمن دارای چهار خصلت است:
طولانی بودن سکوت، مداومت بر انجام عمل، خوش‌گمانی به خداوند و تحمّل امور ناخوشایند.
📚 رسالة الوصایا (ابن مامقانی شاگرد قطب راوندی): ح ۱۸۱۲/۱۰
@justhadis110
✅ یا علی؛ للمؤمن أربع خصال:
طول السکوت و دوام العمل و حسن الظنّ باللّه عزّوجلّ و الإحتمال للمكروه.
⬅️ ای علی، مؤمن دارای چهار خصلت است:
طولانی بودن سکوت، مداومت بر انجام عمل، خوش‌گمانی به خداوند و تحمّل امور ناخوشایند.
📚 رسالة الوصایا (ابن مامقانی شاگرد قطب راوندی): ح ۱۸۱۲/۱۰
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
⬅ از جمله پندهای لقمان به فرزندش این بود:
اى پسرم كسى كه عقيده‌اش در موضوع روزى ناقص و ايمانش سست است از اينجا عبرت گيرد كه:
خداى تبارك و تعالى در سه حالت به‌جاى او كارش را انجام داده و روزى او را رسانيده با اينكه در هيچ كدام از اين حالات قدرت كسب و چاره‌اى نداشته
و بداند كه خداى تبارك و تعالى در حالت چهارم نيز محققاً او را روزى مي‌دهد!
اول اين حالات در رحم مادر است كه او را در جاى محكمى محفوظ از سرما و گرما روزى داده
سپس او را از آن جا بيرون آورده و از شير مادر روزى او را روان كرده، همان شير مادر كفايت او را مي‌كند و او را می‌پروراند و نيرومند می‌كند، بى‌آنكه تاب و توانى داشته باشد،
سپس از شير بريده شود و از كسب پدر و مادرش روزى او را حواله كرده و به‌اندازه‌اى دل آنها را بر او مهربان و پر محبت نموده كه در برابر او بى‌اختيارند و در بسيارى از احوال او را بر خود مقدم می‌دارند
و چون بزرگ و خردمند گرديد و براى خود دست به كسبی زد، كارش بر او دشوار آيد و به خداوند بدگمان شود و حقوق الهى را در مال خود انكار كند و بر خود و عيال خود تنگ گيرد از ترس كم آمدن روزى و از بدگمانى به خدا و سستى عقيده و ايمان به اينكه خدا در دنيا و آخرت به او عوض می‌دهد
اى پسر جانم، اين‌گونه بنده، بد بنده ايست.
✅ كَانَ فِيمَا وَعَظَ بِهِ لُقْمَانُ اِبْنَهُ أَنْ قَالَ لَهُ يَا بُنَيَّ لِيَعْتَبِرْ مَنْ قَصُرَ يَقِينُهُ وَ ضَعُفَتْ نِيَّتُهُ فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ، إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَهُ فِي ثَلاَثَةِ أَحْوَالٍ مِنْ أَمْرِهِ وَ آتَاهُ رِزْقَهُ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي وَاحِدَةٍ مِنْهَا كَسْبٌ وَ لاَ حِيلَةٌ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَيَرْزُقُهُ فِي اَلْحَالِ اَلرَّابِعَةِ
أَمَّا أَوَّلُ ذَلِكَ فَإِنَّهُ كَانَ فِي رَحِمِ أُمِّهِ يَرْزُقُهُ هُنَاكَ فِي قَرٰارٍ مَكِينٍ حَيْثُ لاَ يُؤْذِيهِ حَرٌّ وَ لاَ بَرْدٌ
ثُمَّ أَخْرَجَهُ مِنْ ذَلِكَ وَ أَجْرَى لَهُ رِزْقاً مِنْ لَبَنِ أُمِّهِ يَكْفِيهِ بِهِ وَ يُرَبِّيهِ وَ يَنْعَشُهُ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ بِهِ وَ لاَ قُوَّةٍ
ثُمَّ فُطِمَ مِنْ ذَلِكَ فَأَجْرَى لَهُ رِزْقاً مِنْ كَسْبِ أَبَوَيْهِ بِرَأْفَةٍ وَ رَحْمَةٍ لَهُ مِنْ قُلُوبِهِمَا لاَ يَمْلِكَانِ غَيْرَ ذَلِكَ حَتَّى إِنَّهُمَا يُؤْثِرَانِهِ عَلَى أَنْفُسِهِمَا فِي أَحْوَالٍ كَثِيرَةٍ
حَتَّى إِذَا كَبِرَ وَ عَقَلَ وَ اِكْتَسَبَ لِنَفْسِهِ ضَاقَ بِهِ أَمْرُهُ وَ ظَنَّ اَلظُّنُونَ بِرَبِّهِ وَ جَحَدَ اَلْحُقُوقَ فِي مَالِهِ وَ قَتَّرَ عَلَى نَفْسِهِ وَ عِيَالِهِ مَخَافَةَ إِقْتَارِ رِزْقٍ وَ سُوءِ يَقِينٍ بِالْخَلَفِ مِنَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي اَلْعَاجِلِ وَ اَلْآجِلِ
فَبِئْسَ اَلْعَبْدُ هَذَا يَا بُنَيَّ.
📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۲۲
@justhadis110
⬅ از جمله پندهای لقمان به فرزندش این بود:
اى پسرم كسى كه عقيده‌اش در موضوع روزى ناقص و ايمانش سست است از اينجا عبرت گيرد كه:
خداى تبارك و تعالى در سه حالت به‌جاى او كارش را انجام داده و روزى او را رسانيده با اينكه در هيچ كدام از اين حالات قدرت كسب و چاره‌اى نداشته
و بداند كه خداى تبارك و تعالى در حالت چهارم نيز محققاً او را روزى مي‌دهد!
اول اين حالات در رحم مادر است كه او را در جاى محكمى محفوظ از سرما و گرما روزى داده
سپس او را از آن جا بيرون آورده و از شير مادر روزى او را روان كرده، همان شير مادر كفايت او را مي‌كند و او را می‌پروراند و نيرومند می‌كند، بى‌آنكه تاب و توانى داشته باشد،
سپس از شير بريده شود و از كسب پدر و مادرش روزى او را حواله كرده و به‌اندازه‌اى دل آنها را بر او مهربان و پر محبت نموده كه در برابر او بى‌اختيارند و در بسيارى از احوال او را بر خود مقدم می‌دارند
و چون بزرگ و خردمند گرديد و براى خود دست به كسبی زد، كارش بر او دشوار آيد و به خداوند بدگمان شود و حقوق الهى را در مال خود انكار كند و بر خود و عيال خود تنگ گيرد از ترس كم آمدن روزى و از بدگمانى به خدا و سستى عقيده و ايمان به اينكه خدا در دنيا و آخرت به او عوض می‌دهد
اى پسر جانم، اين‌گونه بنده، بد بنده ايست.
✅ كَانَ فِيمَا وَعَظَ بِهِ لُقْمَانُ اِبْنَهُ أَنْ قَالَ لَهُ يَا بُنَيَّ لِيَعْتَبِرْ مَنْ قَصُرَ يَقِينُهُ وَ ضَعُفَتْ نِيَّتُهُ فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ، إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَهُ فِي ثَلاَثَةِ أَحْوَالٍ مِنْ أَمْرِهِ وَ آتَاهُ رِزْقَهُ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي وَاحِدَةٍ مِنْهَا كَسْبٌ وَ لاَ حِيلَةٌ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَيَرْزُقُهُ فِي اَلْحَالِ اَلرَّابِعَةِ
أَمَّا أَوَّلُ ذَلِكَ فَإِنَّهُ كَانَ فِي رَحِمِ أُمِّهِ يَرْزُقُهُ هُنَاكَ فِي قَرٰارٍ مَكِينٍ حَيْثُ لاَ يُؤْذِيهِ حَرٌّ وَ لاَ بَرْدٌ
ثُمَّ أَخْرَجَهُ مِنْ ذَلِكَ وَ أَجْرَى لَهُ رِزْقاً مِنْ لَبَنِ أُمِّهِ يَكْفِيهِ بِهِ وَ يُرَبِّيهِ وَ يَنْعَشُهُ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ بِهِ وَ لاَ قُوَّةٍ
ثُمَّ فُطِمَ مِنْ ذَلِكَ فَأَجْرَى لَهُ رِزْقاً مِنْ كَسْبِ أَبَوَيْهِ بِرَأْفَةٍ وَ رَحْمَةٍ لَهُ مِنْ قُلُوبِهِمَا لاَ يَمْلِكَانِ غَيْرَ ذَلِكَ حَتَّى إِنَّهُمَا يُؤْثِرَانِهِ عَلَى أَنْفُسِهِمَا فِي أَحْوَالٍ كَثِيرَةٍ
حَتَّى إِذَا كَبِرَ وَ عَقَلَ وَ اِكْتَسَبَ لِنَفْسِهِ ضَاقَ بِهِ أَمْرُهُ وَ ظَنَّ اَلظُّنُونَ بِرَبِّهِ وَ جَحَدَ اَلْحُقُوقَ فِي مَالِهِ وَ قَتَّرَ عَلَى نَفْسِهِ وَ عِيَالِهِ مَخَافَةَ إِقْتَارِ رِزْقٍ وَ سُوءِ يَقِينٍ بِالْخَلَفِ مِنَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي اَلْعَاجِلِ وَ اَلْآجِلِ
فَبِئْسَ اَلْعَبْدُ هَذَا يَا بُنَيَّ.
📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۲۲
@justhadis110