Telegram Web Link
✳️ توضیح مذکور در پی‌نوشت (به نقل از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه) را با دقت مطالعه فرمایید:


💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

اِجعَلْ ذِكرَ اللّهِ مِن أجلِ ذِكرِهِ لكَ، فإنّهُ ذَكَرَكَ و هُو غَنِيٌّ عنكَ فَذِكرُهُ لكَ أجَلُّ و أشهى و أتَمُّ مِن ذِكرِكَ لَهُ و أسبَقُ...
فَمَن أرادَ أن يَذكرَ اللّهَ تعالى فَلْيَعلَمْ أنَّهُ ما لَم يَذكُرِ اللّهُ العَبدَ بالتوفيقِ لِذِكرِهِ لا يَقدِرُ العَبدُ عَلى ذِكرِهِ.

⬅️ دليل [توفيقت] بر ياد كردن خدا را به اين سبب بدان كه او تو را ياد كرده است،
و این یاد کردن خدا از تو در حالی است كه از تو كاملاً بی‌نياز است، بنابر اين ياد او از تو ارزشمندتر و خواستنی‌تر و كامل‌تر و پيش‌تر است از ياد تو از او...
پس هر كه مى‌خواهد خداى متعال را ياد كند، بايد بداند كه اگر خداوند، توفيق ياد كردن از خود را به بنده ندهد [و بنده‌اش را پيش از او ياد نكند!]، بنده، قادر نخواهد بود كه او را ياد كند.

📚 مصباح الشريعه: ص۵۵ -
بحار الانوار (علامه مجلسی):‌ ج۹۳، ص۱۵۸ -
محجة البيضاء (فيض كاشاني): ج۲، ص۲۸۱ -
جامع السعادات (ملا مهدی نراقی):‌ ج۳، ص۳۶۵


پ.ن: هر توبه‌ای‌ يادكرد خداست، يعنی نمی‌شود كسی‌ توبه كند و بخواهد به سمت خدا بازگردد ولی در اين ميان خدا را ياد نكرده باشد، به عبارت ديگر توبه، زيرمجموعه‌ای از يادكرد خداست و ياد خدا مفهومی عام‌تر از توبه.
خداوند در باب توبه همين معنای حديث فوق را بيان فرموده:

❇️ ثُمَّ *تَابَ* عَلَيْهِمْ *لِيَتُوبُوا* إِنَّ اللَّهَ هُوَ *التَّوَّابُ* الرَّحِيمُ (توبه:۱۱۸)
پس [خداوند از فضل و رحمتش] به آنان [توفيق] توبه داد، تا آن‌ها توبه كنند. بى‌ترديد خدا بسيار توبه‌پذير و نسبت به مؤمنان بسيار مهربان است.❇️

🔷 عالم ربّانی حضرت آيت الله سيد حسين يعقوبی قائنی رضوان الله عليه با استناد به آيه فوق می‌فرمودند:

⬅️ خداوند توبه انسان را در آيه فوق در ميان دو توبه خود قرار داده.
يعنی ابتدا خود خداوند از فضل و كَرَم و رحمتش به بنده حال و توفيق توبه می‌دهد
*ثم تاب*

بعد بنده متأثر از اين عنايت و توجه و توفيق خداوند توبه می‌كند
*ليتوبوا*

بعد خدایی كه خودش حال و توفيق توبه را به بنده‌اش داده، از فضل و كَرَم و بزرگواری‌اش توبه بنده‌اش را خيلی زود قبول می‌كند
*التوّاب*


💠 همچنین به این فراز از دعای عرفه امام حسین علیه السلام نیز استناد می‌جستند:

اَنْتَ الذّاکِرُ قَبْلَ الذّاکِرینَ
وَ اَنْتَ الْبادى بِالاِْحْسانِ قَبْلَ تَوَجُّهِ الْعابِدینَ
وَ اَنْت الْجَوادُ بِالْعَطآءِ قَبْلَ طَلَبِ الطّالِبینَ...

⬅️ تویی یادکننده پیش از یادکنندگان،
و تویى شروع‌کننده به احسان، پیش از توجّه بندگان،
و تویى جودکننده به عطا، پیش از خواستن خواهندگان...

📚 إقبال الأعمال (سید بن طاووس): ج۱، ص۳۳۹




@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ موجب طرد شيطان، راهنمای به سوی همه خيرها و خوبی‌ها، نورانی كننده قلب و...


💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله عليه و آله:

عَلَيْكَ بِطُولِ اَلصَّمْتِ فَإِنَّهُ مَطْرَدَةٌ لِلشَّيَاطِينِ وَ عَوْنٌ لَكَ عَلَى أَمْرِ دِينِكَ.

⬅️ بر تو باد به خاموشى بسيار كه آن *موجب طرد شيطان* است و در كار دينَت ياور توست.

📚 خصال (شيخ صدوق):‌ ج۲، ص۵۲۳


💠 حضرت امام رضا عليه السلام:

إنَّ الصَّمتَ بابٌ مِن أبوابِ الحِكمَةِ، إنَّ الصَّمتَ يُكسِبُ المَحَبَّةَ، إنّه دَليلٌ على كُلِّ خَيرٍ.

⬅️ خاموشى، يكى از درهاى حكمت است، خاموشى، محبّت مى‌آورد، خاموشى، *راهنماى آدمى به هر خير و خوبى* است.

📚 الکافی (ثقة الاسلام كلينی): ج۲، ص۱۱۳


💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

أَكْثِرْ صَمْتَكَ يَتَوَفَّرْ فِكْرُكَ وَ يَسْتَتِرُ قَلْبُكَ وَ يَسْلَمِ اَلنَّاسُ مِنْ يَدِكَ.

⬅️ بر خاموشيت بيفزاى تا انديشه‌ات فزونى گيرد و *دلت نورانى* شود و مردم از دست تو به سلامت مانند.

📚 غرر الحکم (تميمی آمدی): ج۱، ص۲۵۷



@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ بسیار تأمّل‌برانگیز:

💠 حضرت امام‌ جعفر صادق علیه السلام:

⬅️ زيد شحّام (از یاران امام صادق علیه السلام) می‌گوید:
محضر مبارك حضرت امام صادق علیه السلام عرض كردم:
شنيده‌ام كه فرموده‌ايد: نيّت مؤمن از عملش بهتر است. سؤالم اين است كه به چه علت نيّت مؤمن بهتر از عملش مى‌باشد؟
حضرت فرمودند: زيرا عمل، بسا از روى ريا صورت گرفته در حالى كه نيت، خالص براى پروردگار مى‌باشد، از اين رو حق‌تعالى در مقابل نيّت چيزى عطا مى‌فرمايد كه در قبال عمل منظور نمى‌كند.
حضرت امام صادق عليه السّلام به عنوان شاهد اين گفتار فرمودند:
بنده در روز نيّت مى‌كند كه نماز شب بخواند، ولى به واسطه غلبه خواب اين عبادت از او فوت مى‌شود،
حق تبارك و تعالى برايش ثواب نماز شب را ثبت فرموده
و نَفَس‌هایش را تا صبح تسبيح
و خوابش را صدقه محسوب مى‌فرمايد.

زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي سَمِعْتُكَ تَقُولُ نِيَّةُ اَلْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ فَكَيْفَ تَكُونُ اَلنِّيَّةُ خَيْراً مِنَ اَلْعَمَلِ
قَالَ لِأَنَّ اَلْعَمَلَ رُبَّمَا كَانَ رِيَاءً لِلْمَخْلُوقِينَ وَ اَلنِّيَّةُ خَالِصَةٌ لِرَبِّ اَلْعَالَمِينَ
فَيُعْطِي تَعَالَى عَلَى اَلنِّيَّةِ مَا لاَ يُعْطِي عَلَى اَلْعَمَلِ
قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَنْوِي مِنْ نَهَارِهِ أَنْ يُصَلِّيَ بِاللَّيْلِ فَتَغْلِبُهُ عَيْنُهُ فَيَنَامُ
فَيُثْبِتُ اَللَّهُ لَهُ صَلاَتَهُ
وَ يَكْتُبُ نَفَسَهُ تَسْبِيحاً
وَ يَجْعَلُ نَوْمَهُ عَلَيْهِ صَدَقَةً.

📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۲۴



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
.
✳️ ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نماز در آيات قرآن كريم:

💠 مولا اميرالمؤمنين علی‌ عليه السلام:

أَنَا صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ أَنَا حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ أَنَا حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ أَنَا حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ.

⬅️ *حقيقت نماز مؤمن من هستم!*، من هستم مقصود ندای حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ (بشتابيد به سوی نماز)، من هستم مقصود ندای حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ (بشبتابيد به سوی رستگاری)، من هستم مقصود ندای حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ (بشتابيد به سوی بهترين عمل).

📚 الفضائل (ابوالفضل شاذان قمى): صف۸۴


❇️ «وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعینَ (بقره:۴۵)»
از صبر و نماز یارى جویید؛ و این کار (یعنی استعانت از نماز) جز براى خاشعان، دشوار و سنگین است.❇️
💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه عليه السلام در تفسير آيه فوق می‌فرمايند:

⬅️ از سلمان رحمة الله علیه نقل است که به حضرت علی علیه السلام عرض کرد:
«ای برادر پیامبر! آیا *هرکس که نماز به‌پا دارد و اقامه نماید، در حقیقت ولایت تو را به‌پا داشته*؟!
حضرت فرمود: «آری! دلیل این مطلب این آیه‌ی قرآن است:
وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِینَ
پس [منظور از] صبر، پیامبر است و *[منظور از] نماز، اقامه‌ی ولایت من است*.
به همین دليل خداوند فرموده: إِنَّها لَکَبِیرَةٌ (و ضمیر «ها» در آیه به «صلاة» بر می‌گردد و نفرموده (إنهما) یعنی استعانت از آن دو، یا (إنه) استعانت از صبر)
چرا که حمل ولایت (من)، کاری بزرگ و سنگین است؛ مگر برای خاشعین (يعنی شيعيان كه خداوند قلبشان را برای پذيرش ولايت من خاشع كرده است)».(۱)


❇️«وَ لاتَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لاتُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَینَ ذالِکَ سَبِیلاً(اسراء:۱۱۰)»
و نمازت را زیاد بلند و آشكار، یا زیاد آهسته و پنهانی نخوان و در میان آن دو، راهى [معتدل] انتخاب ‌کن.❇️
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام در تفسیر آیه فوق می‌فرماید:

⬅️ جابر گوید: تفسیر این آیه: وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا، را از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم،
حضرت فرمود: «یعنی *ولایت علی (علیه السلام) را آشکار نکن و این همان (حقیقت) نماز است*،
همچنین آن اکرامی که من در حق او مقدّر کرده‌ام را آشکار نکن تا من زمان آن را به تو بگویم
و این معنی کلام خداوند است که می‌فرماید: وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ.
امّا اینکه می‌فرماید: وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا؛ یعنی این اکرام را از علی (علیه السلام) پنهان نکن و اکرام را که برایش مقدّر کرده‌ام به او بگو و او را آگاه کن.
امّا اینکه می‌فرماید: وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا؛ یعنی از من بخواه که به تو اجازه دهم امر ولایت علی (علیه السلام) را آشکار کنی». که در روز غدیر خم خداوند این اجازه را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) داد و او در آن روز [به خداوند متعال] عرض کرد: «خدایا! هرکس که من مولای او هستم، پس این علی (علیه السلام) مولای اوست، خدایا! هرکس که او را دوست بدارد، دوست بدار و با دشمنان او دشمن باش». (۲)


❇️ «ما سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ * الُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ(مدّثر:۴۲و۴۳)»
«چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت»؟! مى‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.❇️
💠 حضرت امام محمد باقر در تفسیر آیه فوق می‌فرماید:

⬅️ قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ المُصَلِّینَ *اینكه می‌گویند از نمازگزاران نبودیم، یعنی از شیعیان علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) نبودند*. (۳)

💠 طبق فرمایش امام صادق علیه السلام، مصلی به اسبی می‌گویند که پشت سر اسب پیش‌تاز در حرکت است، *از مصلین نبودیم، یعنی از کسانی نبودیم که پشت سر پیشتاز و پیشوا و امیر مؤمنان علی بن ابی‌طالب علیهما السلام و سایر ائمه از فرزندان ایشان در حرکت نبودیم* و شیعه ایشان نبودیم! این مطلب بسیار تأمّل برانگیز در روایت ذیل از امام صادق علیه السلام بیان شده است:

⬅️ در آیه قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمصَلِّینَ؛ مقصود این است که از امامانی (علیهم السلام) که خدای تبارک‌وتعالی درباره‌ی ایشان فرموده‎ است: و [اَلسّابِقُونَ اَلسّابِقُونَ أُولئِکَ اَلْمُقَرَّبُونَ] پیشگامان پیشگامند، آن‌ها مقرّبانند!. (واقعه:۱۱-۱۰)، پیروی نکردیم».
مگر نمی‌بینی که مردم اسبی را که در مسابقه پشت‌سر اسب پیش‌رو است را مصلّی نامند؟ همین معنی مقصود است.
در آنجا که فرماید: لَمْ نَکُ مِنَ المُصَلِّینَ یعنی پیرو پیشروان نبودیم. (۴)


❇️ «حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلهِ قانِتینَ (بقره:۲۳۸)»
در انجام [به موقع و کامل] همه‌ی نمازها و [به خصوص] نماز وسطى (نماز ظهر) کوشا باشید و از روى خضوع و اطاعت، براى خدا به پاخیزید.❇️
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در تفسیر آیه فوق می‌فرمایند:

⬅️ [حقیق
ت] نماز، رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) می‌باشند. و *مراد از [حقیقت] صلاة الوسطی، أمیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌باشد*. و مقصود از قُومُوا لِلهِ قانِتِینَ، [یعنی] در راه اطاعت ائمّه (علیهم السلام) به پا خیزید (۵).


📚 متن عربی و منابع ساير احاديث:
(۱) قَالَ سَلْمَانُ: قُلْتُ: یَا أَخَا رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)! وَ مَنْ أَقَامَ الصَّلَاهًَْ أَقَامَ وَلَایَتَکَ قَالَ: نَعَمْ! یَا سَلْمَانُ تَصْدِیقُ ذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَی فِی الْکِتَابِ الْعَزِیزِ وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِینَ فَالصَّبْرُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ الصَّلَاهًُْ إِقَامَهًُْ وَلَایَتِی فَمِنْهَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ وَ لَمْ یَقُلْ وَ إِنَّهُمَا لَکَبِیرَهًٌْ لِأَنَّ الْوَلَایَهًَْ کَبِیرَهًٌْ حَمْلُهَا إِلَّا عَلَی الْخَاشِعِینَ. (بحارالأنوار، ج۲۶، ص۱)

(۲) عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ قَال سَأَلْتُهُ عَنْ تَفْسِیرِ هَذِهِ الْآیَهًِْ فِی قَوْلِ اللَّهِ وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذلِکَ سَبِیلًا قَالَ لَا تَجْهَرْ بِوَلَایَهًِْ عَلِیٍّ فَهُوَ الصَّلَاهًُْ وَ لَا بِمَا أَکْرَمْتُهُ بِهِ حَتَّی آمُرَکَ بِهِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ لا تُخافِتْ بِها فَإِنَّهُ یَقُولُ وَ لَا تَکْتُمْ ذَلِکَ عَلِیّاً یَقُولُ أَعْلِمْهُ مَا أَکْرَمْتُهُ بِهِ فَأَمَّا قَوْلُهُ وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذلِکَ سَبِیلًا یَقُولُ تَسْأَلُنِی أَنْ آذَنَ لَکَ أَنْ تَجْهَرَ بِأَمْرِ عَلِیٍّ (بِوَلَایَتِهِ فَأَذِنَ لَهُ بِإِظْهَارِ ذَلِکَ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ فَهُوَ قَوْلُهُ یَوْمَئِذٍ اللَّهُمَّ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ. (بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۰۵)

(۳) قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ یَعْنِی لَمْ یَکُونُوا مِنْ شِیعَهًِْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِب (علیه السلام). (بحارالأنوار، ج۵۱، ص۶۱)

(۴) قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ قَالَ: عَنَی بِهَا لَمْ نَکُ مِنْ أَتْبَاعِ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِیهِمْ: وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ. أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ أَمَا تَرَی النَّاسَ یُسَمُّونَ الَّذِی یَلِی السَّابِقَ فِی الْحَلْبَهًِْ مُصَلِّی فَذَلِکَ الَّذِی عَنَی حَیْثُ قَالَ: لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ لَمْ نَکُ مِنْ أَتْبَاعِ السَّابِقِینَ. (الکافی (ثقة الاسلام كلینی): ج۱، ص۴۱۹)

(۵)‌ الصلاهًَْ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أمیرُالمُؤمِنینَ وَ فاطمهًُْ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ علیهم السلام والصلاه الْوُسْطَی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) و قُومُوا لِلهِ قانِتِینَ طَائِعِینَ لِلْأَئِمَّهًِْ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ. (تفسیر العیاشی، ج۱، ص۱۲۸)



@justhadis110



https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام:

⬅️ هيچ مؤمنى نيست كه گناهى را مرتكب شود مگر آنكه از این مسئله بدش آید و از ارتکاب به گناهش پشيمان شود
و پيغمبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود...
هر كس خوبى‌اش او را شاد كند و از بدیِ خودش بدش آید مؤمن است
و *هر كس از گناهی که مرتکب شده پشیمان نشود مؤمن نيست* و شفاعت از برايش واجب نباشد و ستمكار خواهد بود
و خداى تعالى می‌فرمايد كه «ما لِلظّالِمِينَ‌ مِنْ‌ حَمِيمٍ‌ وَ لا شَفِيعٍ‌ يُطاعُ‌ (غافر:۱۸) براى ستمكاران، دوست و شفاعت كننده‌اى كه مورد اطاعت قرار بگيرد، وجود ندارد.»

مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَرْتَكِبُ ذَنْباً إِلاَّ سَاءَهُ ذَلِكَ وَ نَدِمَ عَلَيْهِ
وَ قَدْ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَفَى بِالنَّدَمِ تَوْبَةً وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ
مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ
فَمَنْ لَمْ يَنْدَمْ عَلَى ذَنْبٍ يَرْتَكِبُهُ فَلَيْسَ بِمُؤْمِنٍ وَ لَمْ تَجِبْ لَهُ اَلشَّفَاعَةُ وَ كَانَ ظَالِماً
وَ اَللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ يَقُولُ - ما لِلظّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لا شَفِيعٍ يُطاعُ.

📚 توحيد (شیخ صدوق): ج۱، ص۴۰۷


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/Lm3EPy94NGMHaX83IZdAFw
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

«اُعْبُدُوا رَبَّكُمُ (بقره:۲۱)» أَيْ أَطِيعُوا رَبَّكُمْ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمْ.

⬅️ (پرودگارتان را بپرستید) یعنی پروردگارتان را اطاعت کنید به همان طریقی که به شما امر کرده است.

📚 بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۶۵، ص۲۸۶ به نقل از تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام: ص۱۳۵

🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:

⬅️ اصل عبادت اطاعت است؛ در هر حالی ببین خدا از تو چه می‌خواهد، همان را انجام بده؛ این راه نجات است!



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
✳️ بسیار خواندنی، پرنکته و درس‌آموز...


💠 حضرت امام حسین علیه السلام:

حسن بصری، گوید:
«حسین- درود خدا بر او - سروری زاهد، پرهیزگار، صالح، خیرخواه و نیکو خُلق بود
روزی، به همراه تنی چند از یارانش، راهی بوستانی شدند که متعلق به حضرتش بود.
در این بوستان، غلامی داشتند که «صافی» نام داشت.
هنگامی که به نزدیکی بوستان رسیدند، صافی را دیدند که نشسته و از انبان نانش، قرص نانی برگرفته، نیمی را جلوی یک سگ می‌افکند و نیمی را خود می‌خورد!
حضرت از این کار غلام، شگفت‌زده شد.
هنگامی غلام که دست از خوردن کشید، [دست‌ها را به دعا برداشته و] گفت:
((اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ
اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِي وَ لِسَيِّدِي
وَ بَارِكْ لَهُ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى أَبَوَيْهِ
يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ))
((حمد مخصوص پروردگار جهانیان است
خداوندا بر من و بر آقایم (حسین علیه السلام)‌ ببخش
و برکت ده او را آن‌گونه که بر پدرش (امیرالمؤمنين علیه السلام) برکت بخشیدی
ای مهربان‌ترین مهربانان))
آن‌گاه حسین (علیه السلام) برخاست و ندا داد: ای صافی!
غلام، بی‌درنگ و ترسان از جا برخاست و گفت: سرورم و ای سرور همه مومنان تا روز قیامت، ببخشید! شما را ندیدم.
حضرت فرمود:
ای صافی! من را حلال کن! بدون اجازه تو وارد بوستانت شدم!
غلام (با تعجب) گفت: سرورم! این از فضل و کرم و بزرگی شماست که چُنین می‌گویید (چرا که باغ متعلق به خود شماست)؟!
حسین (علیه السلام) فرمود:
تو را در حالی دیدم که نیمی از قرص نانت را نزد سگ می‌افکندی و نیم را خود می‌خوردی! چرا چُنین می‌کردی؟
صافی گفت: سرورم! وقتی غذا می‌خوردم، این سگ پیوسته نگاهش به من بود. از طرز نگاهش، خجالت کشیدم.
👈👈👈 این سگ، از آنِ شماست که بوستانتان را از گزند دشمنان، حفظ می‌کند.
من غلام شما هستم و این هم، سگ شما. هر دو با هم از روزی شما می‌خوریم.
حسین (علیه السلام) گریست، آن‌گاه فرمود:
حال که چنین است، تو را در راه خدا آزاد کردم و هزار دینار بدو بخشید.
غلام گفت: حال که مرا آزاد کردی، می‌خواهم در همین بستان برای شما کار کنم.
حسین (علیه السلام) فرمود: کریم وقتی سخن می‌گوید سزاست که با عمل، گفته‌اش را تصدیق کند.
بوستان را نیز به تو بخشیدم! چرا که من همان وقت که وارد بوستان می‌شدم، گفتم حلالم کن! چون که بدون اجازه، وارد بوستان تو شده‌ام.
بوستان و هر آنچه در آن است، را به تو بخشیدم!
جز اینکه این‌ها، دوستان من‌اند که برای خوردن میوه و رطب آمده‌اند. این‌ها را به عنوان میهمان بپذیر و به خاطر من، تکریم شان کن! خداوند، تو را در روز قیامت، بزرگ بدارد و بر حُسن خلق و رأی (و نظر و اندیشه‌‌ات) بیفزاید!
غلام گفت:
اکنون که بوستان را به من بخشیدید، من نیز آن را برای دوستان شما، وقف کردم!


عن الحسن البصري أنّه قال:
كان الحسين عليه السلام سيّداً زاهداً ورعاً صالحاً ناصحاً حَسن الخلق؛
فذهب ذات يوم مع أصحابه إلى بستان له، و كان (له) في ذلك البستان غلام يقال له صافيّ،
فلمّا قرب من البستان رأى الغلام يرفع الرغيف، فيرمي بنصفه إلى الكلب و يأكل نصفه!
فتعجّب الحسين عليه السلام من فعل الغلام، فلمّا فرغ من الأكل قال:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ
اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِي وَ لِسَيِّدِي
وَ بَارِكْ لَهُ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى أَبَوَيْهِ
يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ
فقام الحسين عليه السلام و نادى:
يا صافي،
فقام الغلام فزعاً و قال: يا سيّدي و سيّد المؤمنين إلى يوم القيامة، إنّي ما رأيتك فاعف عنّي!
فقال الحسين [عليه السلام]:
اجعلني في حلٍّ يا صافي؛ دخلتُ بستانك بغير إذنك!
فقال صافي: (يا سيّدي)، بفضلك و كرمك و سوددك تقول هذا؟!
فقال الحسين [عليه السلام] إنّي رأيتك ترمي بنصف الرغيف إلى الكلب، و تأكل نصفه فما معنى ذلك؟
فقال الغلام: يا سيّدي، إنّ الكلب ينظر إليّ حين آكل
فإنّي أستحيي منه لنظره إليّ .
👈👈👈 و هذا كلبك يحرس بستانك من الأعداء، و أنا عبدك و هذا كلبك نأكل من رزقك معاً!
فبكى الحسين [عليه السلام] ثمّ قال:
إنْ كان كذلك فأنت عتيق للّه، و وهب له ألف دينار،
فقال الغلام: إن أعتقتني فإنّي أريد القيام ببستانك.
فقال الحسين [عليه السلام]:
إنّ الكريم إذا تكلّم بكلام ينبغي أن يصدّقه بالفعل؛ البستان أيضاً وهبته لك، و إنّي لمّا دخلت البستان قلت: اجعلني في حلّ؛ فإنّي قد دخلت بستانك بغير إذنك. كنتُ قد وهبت البستان بما فيه، غير أنّ هؤلاء أصحابي لآكلهم الثمارَ و الرطب فاجعلهم أضيافك، و أكرمهم لأجلي أكرمك اللّه يوم القيامة، و بارَكَ لك في حسن خلقك و رأيك،
فقال الغلام: إن وهبت لي بستانك فإنّي قد سبَّلته لأصحابك.

📚 مستدرك الوسائل (محدّث نوری): ج۷، ص۱۹۲ - مجمع البحرين في مناقب السبطين (سيد ولي بن نعمة الله حسيني رضوي): ج۱، ص۳۹۵و۳۹۶



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
   
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

اَجوَرُ السّیرَهِ اَن تَنتَصِفَ مِنَ النّاسِ وَ لا تُعامِلُهُم بِهِ.

⬅️ ستمگرانه‌ترین روش در زندگی آن است که از مردم انتظار انصاف داشته باشی اما در عمل، خودت با آنها به انصاف رفتار نکنی.

📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۳ ص۳۴۱


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

وَصِيّةُ وَرَقةَ بنِ نَوفَلٍ لخَديجَةَ بنتِ خُوَيلِدٍ عليها السلام إذا دَخَلَ علَيها يَقولُ لَها: يا بِنتَ أخي، لا تُمارِي جاهِلاً و لا عالِما؛ فإنّكِ مَتى مارَيتِ جاهِلاً آذاكِ، و مَتى مارَيتِ عالِما مَنعَكِ عِلمَهُ.

⬅️ ورقة بن نوفل هرگاه نزد خديجه دخت خويلد عليها السلام مى‌رفت، به او سفارش مى‌كرد:
اى دختر برادرم!
با نادان و دانا مجادله مكن؛
زيرا اگر با نادان مجادله كنى، تو را مى‌آزارد
و اگر با دانا مجادله كنى، دانش خود را از تو دريغ مى‌دارد.

📚 امالی (شيخ طوسی): ص۳۰۲


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام رضا عليه السلام خطاب به جناب عبدالعظيم حسنی سلام الله عليه:

⬅️ بسم الله الرحمن الرحیم
ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو: در دل‌های خویش برای شیطان راهی نگشایند.
و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت امر كن
و به سکوت و ترک جدال در کارهای بیهوده فراخوان.
و به ايشان دستور ده تا به يكديگر روی بياورند و به زيارت يكديگر بروند، چرا که این کار باعث می‌شود تا به من نزديك شوند.
*دوستان ما نباید به اموری مشغول شوند كه منجر به اختلاف و پراكندگیشان شود!*
من با خود عهد کرده‌ام که هر کس مرتکب این‌گونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم دشمنی کند (و يا به او آزار رساند)، از خدا بخواهم که او را به سخت‌ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.
به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و بدکاران آنان را جز، آنهایی که بدو شرک ورزند و یا یکی از دوستان ما را برنجانند و یا (حتی) در دل نسبت به آنان کینه بپروراند، همه را مورد عفو قرار خواهد داد
اما از آن سه گروه (يعنی‌ كسانی كه به خدا شرك ورزند، يا با دوستان ما را برنجانند يا در دل نسبت به ايشان كينه داشته باشند) نخواهد گذشت و آنان را مورد مغفرت خویش قرار نخواهد داد.
مگر اینکه از نیت (و عمل و اعتقادات نادرست) خود بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود
اما اگر همچنان بر همان منوال باقی باشند، *خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت نیز بی‌بهره خواهند بود* و من از چنين چيزی (و چنين عاقبتی) به خدا پناه می‌برم.

بسم الله الرحمن الرحیم
یا عبدالعظیم!
أبلغْ عنّی أولیائی السلامَ و قل لهم: أن لا یجعلوا للشیطان على أنفسهم سبیلاً،
و مُرْهم بالصدق فی الحدیث و أداء الأمانة،
و مُرْهم بالسکوت و ترک الجدال فیما لا یَعْنیهم،
و إقبالِ بعضهم على بعض و المُزاوَرة،
فإنّ ذلک قربة إلیّ.
و لا یشغلوا أنفسهم بتمزیق بعضهم بعضاً،
فإنّی آلیتُ على نفسی أنّه مَن فعل ذلک و أسخط ولیّاً من أولیائی دعوتُ الله لِیعذّبه فی الدنیا أشدّ العذاب، و کان فی الآخرة من الخاسرین.
و عرِّفْهم أنّ الله قد غفر لمحسنهم، و تجاوز عن مسیئهم، إلاّ مَن أشرک به أو آذى ولیّاً من أولیائی أو أضمر له سوءً،
فإنّ الله لا یغفر له حتّى یرجع عنه، فإنْ رجع و إلاّ نُزع رُوح الإیمان عن قلبه، و خرج عن ولایتی، و لم یکن له نصیب فی ولایتنا، و أعوذ بالله من ذلک.

اختصاص (شیخ مفید) ص ۲۴۱


🔆 ولادت با سعادت امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا عليهما السلام بر همه شيعيان و محبان و ارادتمندانشان تبريك و تهنيت باد...




@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
قسمتی از خطبه‌ای كه حضرت رضا عليه السلام پس از اقامه نماز باران و بارش باران رحمت الهی در ميان خيل عظيم مردم ايراد فرمودند:

⬅️ ...ای مردم، نسبت به نعمت‌های خداوند تقوای الهی پيشه كنيد و با ارتكاب معاصی آن نعمت‌‌ها را از خود نرانيد، بلكه با طاعت (و بندگی) و شكر، وجود آن نعمت‌ها را برای خود تداوم بخشيد!
و بدانيد كه *شما بعد از ايمان به خدا و رسول و اعتراف به حقوق اوليای خدا از آل محمد صلی الله عليه و آله (يعنی ائمه اطهار عليهم السلام) به چيزی محبوب‌تر از ياری رساندن به برادران مؤمنتان، شكر خدا را به جای نمی‌آوريد*. ياری به برادران مؤمنی كه همتشان رسيدن به قرب الهی و بهشت پروردگارشان است و دنيا را محل عبور خود قرار داده‌اند (برای‌ كسب توشه آخرت و آن را اقامتگاه خود قرار نداده‌اند.)
و هر كس چنين كند از خاصّان درگاه الهی شرمده خواهد شد!
[سپس به عنوان ذكر نمونه و مصداقی از ياری رساندن به برادران مؤمن و آثار آن مطلب ذيل را نقل فرمودند:]
همانا رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله را در اين باب كلامى است كه *سزاوار نيست عاقلى از فضل و رحمت خدا غفلت كند و بدان رغبت نشان ندهد*، اگر در آن بينديشد و بدان عمل كند،
و آن كلام اينست كه
به رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله گفتند: فلانى هلاك شد زيرا گناهانش چنين و چنان است،
حضرت فرمود: اين طور نيست، بلكه نجات يافت و خداوند عملش را ختم به‌ خير مى‌كند و به‌زودى همۀ گناهان او را خواهد بخشيد، و آنها را به حسنات مبدّل خواهد نمود،
چرا كه او در راهى می‌گذشت و مؤمنى عورتش نمايان شده بود (در حالى كه) خودش نمی‌دانست، پس اين مرد بدون اينكه او متوجّه شود عورت او را پوشانيد از ترس آنكه اگر مطّلع شود خجالت بكشد، و با يك ديگر می‌رفتند تا در ميان درّه‌اى آن مرد اين مسئله را متوجّه شد،
گفت: اى مرد! خداوند ثواب تو را بسيار، و عاقبت تو را ختم به خير كند، و در حساب با تو سخت نگيرد،
خداوند دعاى آن مرد را در حقّ‌ وى مستجاب ساخت، و اين مرد را خداوند عاقبت بخيرش نكرد، مگر به جهت دعاى آن مؤمن،
اين كلام رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله به آن مرد -شخصى كه در باره‌اش گفته بودند هلاك شد- رسيد و توبه كرد و به بندگی خدا مشغول شد، هفت روز از اين ماجرا نگذشته بود كه به اطراف مدينه شبيخون زدند و اموالى از مسلمين را ربودند، رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله جماعتى را به تعقيب آنان فرستاد و اين شخص در آن جماعت بود و به شهادت رسيد.

يا أيها الناس إتقوا الله في نعم الله عليكم فلا تنفروها عنكم بمعاصيه،
بل استديموها بطاعته وشكره على نعمه وأياديه
واعلموا أنكم لا تشكرون الله بشئ بعد الايمان بالله وبعد الاعتراف بحقوق أولياء الله من آل محمد رسول الله (صلي‌الله‌عليه‌و‌اله) أحب إليه من معاونتكم لاخوانكم المؤمنين على دنياهم التي هي معبر لهم إلى جنان ربهم
فان من فعل ذلك كان من خاصة الله تبارك وتعالى
وقد قال رسول الله (صلي‌الله‌عليه‌وآله) في ذلك قولا ما ينبغي لقائل أن يزهد في فضل الله عليه فيه أن تأمله وعمل عليه
قيل يا رسول الله هلك فلان يعمل من الذنوب كيت وكيت،
فقال رسول الله (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله): بل قد نجى ولا يختم الله عمله إلا بالحسنى، وسيمحوا الله عنه السيئات ويبدلها حسنات
إنه كان يمر مرة في طريق عرض له مؤمن قد انكشفت عورته وهو لا يشعر، فسترها عليه ولم يخبره مخافة أن يخجل،
ثم أن ذلك المؤمن عرفه في مهواه فقال له: أجزل الله لك الثواب وأكرم لك المآب ولا ناقشك في الحساب
فاستجاب الله له فيه فهذا العبد لا يختم الله له إلا بخير بدعاء ذلك المؤمن،
فاتصل قول رسول الله (صلي‌الله‌عليه‌وآله) بهذا الرجل فتاب وأناب وأقبل على طاعة الله عز وجل
فلم يأت سبعة أيام حتى اغير على سرح المدينة فوجه رسول الله (صلي‌الله‌عليه‌وآله) في أثرهم جماعة ذلك الرجل احدهم فاستشهد فيهم.

📚 عيون اخبار الرضا (شيخ صدوق): ج۲، ص۱۶۷


🔆 ولادت با سعادت امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا عليهما السلام بر همه شيعيان و محبان و ارادتمندانشان تبريك و تهنيت باد...


@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام محمد باقر عليه السلام:

إنّ أقرَبَ ما يكونُ العَبدُ إلَى الكُفرِ أن يُؤاخيَ الرجُلَ علَى الدِّينِ فَيُحصيَ علَيهِ عَثَراتِهِ و زَلاّتِهِ لِيُعَنِّفَهُ بها يَوما مّا.

⬅️ نزديكترين حالت بنده به كفر، زمانی است كه با كسى برادرىِ دينى كند، آن گاه خطاها و لغزش‌هايش را پيش خود برشمارد تا روزى به وسيله آنها او را سرزنش كند.

📚 الکافي (ثقة الاسلام كلينی): ج۲، ص۳۵۵


💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

لا تَفرَحَنَّ بِسَقْطَةِ غَيرِكَ؛ فإنَّكَ لا تَدري ما يُحدِثُ بِكَ الزَّمانُ.

⬅️ از به زمين خوردن ديگران شاد مشو؛ زيرا تو نمى‌دانى كه زمانه با تو نيز چه خواهد كرد.

📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۵۱


💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

مَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ اَلنَّاسِ وَ رَضِيَ لِنَفْسِهِ بِهَا فَذَاكَ اَلْأَحْمَقُ بِعَيْنِهِ.

⬅️ كسی كه به عيب مردم بنگرد (و آن‌ها را زشت شمارد) و به وجود همان عيوب در خودش راضی باشد، خودِ خودِ احمق است!

📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ج۱، ص۸۸


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
همه چيز ما، تابع نمازِ ماست!

💠 مولی اميرالمؤمنين علی‌ عليه السلام:

صَلّ الصّلاةَ لِوقْتِها المُؤَقّت لها، ولاتُعجِّل وقتها لِفَراغ، ولاتُؤخِّرها لاشْتِغالٍ وَ اعْلمْ أنّ کُلّ شی‌ءٍ مِنْ عملک تَبَعٌ لِصلاتِکَ.

نماز را در وقت اختصاصی خودش بخوان «اوّل وقت»، و برای فراغت يافتن (و پرداختن به كاری) در انجام نماز شتاب مکن، یا چون به کاری مشغول هستی آن را تأخیر میانداز، و بدان که
تمام اعمالت، تابع نمازت می‌باشد.

📚 نهج البلاغه (سيد رضی):‌ فرازی از نامه 27


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

ان العبد اذا عجل فقام لحاجته یقول الله تبارک و تعالی : اما یعلم عبدی انی انااقضی الحوائج.

زمانی که بنده برای رفع حاجت خود نمازش را با عجله بخواند،
خداوند می‌فرماید:
آیا بنده من نمی‌داند که حاجت او را من برآورده می‌کنم.

📚 امالی (شیخ طوسی): ج1، ص 664

حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

اذا قام العبد فی الصلاة فخفف صلاته قال الله تعالی لملائکته:
اما ترون الی عبدی کأنه یری ان قضاء حوائجه بیدغیری، اما یعلم ان قضاء حوائجه بیدی.

هرگاه بنده برای نماز به‌پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگان خود می‌فرماید:
آیا به بنده من نمی‌نگرید که گویا برآوردن حاجت‌هایش را به دست کسی غیر از من می‌بیند، آیا نمی‌داند که برآوردن حوائج او به دست من است؟!

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج3، ص 269

پ.ن: بزرگی می‌گفت: وقتی انسان با عجله نماز بخونه، خدا خطاب بهش می‌گه:‌ بنده من كجا می‌خوای بری؟ جای ديگه خبری نيست! بنا باشه جايی حاجتت روا بشه و مشكلت حل بشه، جاش همين‌جاست!

🔷 سخنانی بسيار تأمل‌برانگيز پيرامون نماز، از مرحوم آيت الله بهجت رضوان الله عليه:

اگر بدانیم اصلاح امور انسان به اصلاح عبادت، و در رأس عبادات، نماز است، نمازی كه در آن خضوع و خشوع باشد و آن هم به اِعراض از لَغو محقّق می‌شود، کار تمام است! 1⃣

یکی از عوامل حضور قلب این است که در تمام بیست و چهار ساعت، باید حواسّ (بینایی، شنوایی و...) خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید مقدماتی را فراهم کرد. باید در طول روز، گوش، چشم و هم چنین سایر اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم! [حضور قلبِ در نماز محصول اين است كه در غير زمان نماز انسان خود را در محضر خدا بداند.] 2⃣

اصلاح نماز، مستلزم اصلاح ظاهر و باطن و دوری از منکرات ظاهری و باطنی است. و از راه‌های اصلاح نماز، توسل جدی در حال شروع به نماز به حضرت ولی عصر (عجل الله فرجه) است. 3⃣

همین نماز را که ما با تهدید به چوب و تازیانه و عقوبت جهنمی شدن در صورت ترک آن انجام می‌دهیم، آقایان [اولیاءالله] می‌فرمایند: از همه چیز لذیذتر است! 4⃣

سؤالی شايع و جوابی بسيار تأمل برانگيز:
سؤال:
گاهی اوقات در عبادات، ریا می کنم و بعداً سخت رنج می برم؛ علاج آن چیست؟
جواب آيت الله بهجت رضوان الله عليه: بسمه تعالی، علاج، این است که ریا بکند؛ ولی اگر در مقابل شاه و گدا است، ریا برای شاه بکند؛ (فَافهَم اِن کُنتَ مِن اَهلِه: این نکته را دریاب، اگر اهلش هستی!) 5⃣

سؤال: اجمالاً بفرمایید حضور قلب، چگونه حاصل می‌شود؟
جواب: بسمه تعالی، اگر مقصود حضور قلب [در نماز] است، با نوافل و عبادات مستحب تحصیل می‌شود و از آن جمله، تبدیل فرادا به جماعت است... 6⃣

سؤالی خوب و پاسخی بسيار تأمل برانگيز:
سؤال:
مستدعی است جملۀ کوتاه و رسایی دربارۀ نماز، مرقوم فرمایید که نصبُ العین ما قرار گیرد.
جواب آيت الله بهجت رضوان الله عليه: بسمه تعالی، از بیانات عالیه در فضیلت نماز در مرتبۀ عُلیا، کلام معروف از معصوم (علیه السلام) است: «الصَّلاةُ مِعراجُ المُؤمِن: نماز، وسیله عروج مؤمن است».
برای کسانی که یقین به صدق این بیان نمایند و ادامه دهند، طلب این مقام عالی را. 7⃣

سؤالی شايع و جوابی بسيار تأمل برانگيز:
سؤال:
می‌خواهم در نماز، تمام اذکار را درک کنم و بفهمم، و آن نور را درک کنم و ببینم تا با آن نور حرکت کنم.
جواب آيت الله بهجت رضوان الله عليه: بسمه تعالی، با شرایط حضور قلب، اعمالتان را انجام بدهید؛
👈 در پاداش چه خواهند کرد، به ما مربوط نیست! 8⃣

📚 منابع:
1⃣ برگی از دفتر آفتاب (رضا باقی‌زاده - نشر زائر): ص133
2⃣ برگی از دفتر آفتاب: 133
3⃣ به سوی محبوب: 68
4⃣ برگی از دفتر آفتاب: 139
5⃣ به سوی محبوب: 70
6⃣ به سوی محبوب: 63
7⃣ به سوی محبوب: 63
8⃣ در محضر بهجت: ج1، ص283


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام محمد باقر عليه السلام:

مَا مِنْ إِنْسَانٍ يَطْعُنُ فِي عَيْنِ مُؤْمِنٍ إِلاَّ مَاتَ بِشَرِّ مِيتَةٍ وَ كَانَ قَمِناً أَنْ لاَ يَرْجِعَ إِلَى خَيْرٍ.

هيچ انسانى در مقابل يك مؤمن به او طعنه و زخم زبان نمی‌زند جز اينكه به بدترين مرگ‌ها می‌ميرد، و سزاوار است كه به خير (و سعادت نيز) باز نگردد.

📚 الکافي (ثقة الاسلام كلينی): ج۲، ص۳۶۱


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

ابان بن تغلب گويد: از امام صادق عليه السلام درباره حق مؤمن بر مؤمن سؤال كردم، حضرت فرمود: حق مؤمن بر مؤمن بزرگتر از اينهاست، اگر به‌شما گويم انكار می‌كنيد (و طاقت شنيدن و پذيرش آن را نداريد)،
زمانی كه مؤمن از گورش بيرون آيد، تمثالى همراه او از گور خارج شود و به او گويد تو را مژده باد به كرامت و سرور از جانب خدا،
مؤمن گويد: خدا تو را به خير مژده دهد،
سپس آن تمثال همراه او رود و او را همچنان مژده دهد: چون به امر هراسناكى گذرد. به او گويد: اين براى تو نيست و چون به امر خيرى بگذرد گويد: اين از تو است، اين‌چنين پيوسته با او باشد و او را از آنچه می‌ترسد ايمنى و به آنچه دوست دارد مژده دهد تا همراه او در برابر خداى عز و جل بايستد،
هنگامی‌كه خدا او را به رفتن به سوی بهشت فرمان دهد، تمثال به‌او گويد تو را مژده باد، زيرا خداى عز و جل دستور بهشت برايت صادر فرمود،
مؤمن گويد: تو كيستى؟! خدايت رحمت كند كه از هنگامى كه از قبر بيرون آمدم همواره مرا مژده دهى و در ميان راه انيس من بودى و از پروردگارم به من خبر دادى‌؟
تمثال گويد: من آن شادى هستم كه در دنيا به برادرانت می‌رساندى،
من از آن شادى آفريده شدم تا تو را مژده دهم و دلداری دهنده هنگام ترس تو باشم.

أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ حَقِّ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ قَالَ فَقَالَ حَقُّ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ أَعْظَمُ مِنْ ذَلِكَ لَوْ حَدَّثْتُكُمْ لَكَفَرْتُمْ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ خَرَجَ مَعَهُ مِثَالٌ مِنْ قَبْرِهِ يَقُولُ لَهُ أَبْشِرْ بِالْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ وَ اَلسُّرُورِ فَيَقُولُ لَهُ بَشَّرَكَ اَللَّهُ بِخَيْرٍ قَالَ ثُمَّ يَمْضِي مَعَهُ يُبَشِّرُهُ بِمِثْلِ مَا قَالَ وَ إِذَا مَرَّ بِهَوْلٍ قَالَ لَيْسَ هَذَا لَكَ وَ إِذَا مَرَّ بِخَيْرٍ قَالَ هَذَا لَكَ فَلاَ يَزَالُ مَعَهُ يُؤْمِنُهُ مِمَّا يَخَافُ وَ يُبَشِّرُهُ بِمَا يُحِبُّ حَتَّى يَقِفَ مَعَهُ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا أَمَرَ بِهِ إِلَى اَلْجَنَّةِ قَالَ لَهُ اَلْمِثَالُ أَبْشِرْ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ أَمَرَ بِكَ إِلَى اَلْجَنَّةِ قَالَ فَيَقُولُ مَنْ أَنْتَ رَحِمَكَ اَللَّهُ تُبَشِّرُنِي مِنْ حِينِ خَرَجْتُ مِنْ قَبْرِي وَ آنَسْتَنِي فِي طَرِيقِي وَ خَبَّرْتَنِي عَنْ رَبِّي قَالَ فَيَقُولُ أَنَا اَلسُّرُورُ اَلَّذِي كُنْتَ تُدْخِلُهُ عَلَى إِخْوَانِكَ فِي اَلدُّنْيَا خُلِقْتُ مِنْهُ لِأُبَشِّرَكَ وَ أُونِسَ وَحْشَتَكَ.

📚 الکافی (ثقة الاسلام كليني): ج۲، ص۱۹۱


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
پنج ويژگی مهم كوفيان كه منجر شد تا امام زمانشان را در موقعی كه نبايد، تنها بگذارند و امام را ياری نرسانند:

💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام خطاب به كوفيان كه تن به اوامر حضرت امير برای‌ مقابله با دشمن نمی‌دادند:

طَعَّانِينَ عَيَّابِينَ حَيَّادِينَ رَوَّاغِينَ، إِنَّهُ لَا غَنَاءَ فِي كَثْرَةِ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّةِ اجْتِمَاعِ قُلُوبِكُمْ.

شما بسيار اهل طعنه و سرزنش،
و بسيار اهل عيب‌جويی از ديگران،
و بسيار اهل عافيت‌طلبی هستيد [به شكلی كه اگر جبهه حق و باطل با هم درگير شوند برای اينكه مشكلی برايتان پيش نيايد اعلام بی‌طرفی‌ می‌كنيد، تا به زعم خود نه با حق درگير شويد و نه بهای درگيری با باطل را بپردازيد و بابت حمايت از حق متحمّل آسيبی از ناحيه باطل نشويد.]
و بسيار اهل مكر و حيله، برای پيش بردن كارهای خود هستيد
تعداد زياد نفرات شما برای انسان فايده‌ای ندارد به جهت آنكه به رغم اين كثرت جمعيت قلوب شما متحد و مجتمع نيست!

📚 نهج البلاغه (سيد رضی):‌ فرازی از خطبه ۱۱۹


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

عِندَ الشَّدائدِ تَذهَبُ الأحْقادُ.

⬅️ در هنگام سختی‌ها و گرفتاری‌ها، كينه‌ها از بين مى‌رود.

📚 غرر الحكم (تميمی آمدی): حكمت 6212


@justhadis110

https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:

يُؤتى بِعَبدٍ مُحسِنٍ في نَفسِهِ لايَرى أنَّ لَهُ ذَنبا، فَيَقولُ لَه: هَل كُنتَ تُوالي أولِيائي؟
قالَ: كُنتُ مِنَ النّاسِ سِلما.
قالَ: فَهَل كُنتَ تُعادي أعدائي؟
قالَ: يا رَبِّ، لَم يَكُن بَيني و بَينَ أحَدٍ شَيءٌ.
فَيَقولُ اللّه ُ عز و جل: لا يَنالُ رَحمَتي مَن لا يُوالي أولِيائي و يُعادي أعدائي.

⬅️ در روز قیامت بنده‌اى را كه خود را نيكوكار و بى‌گناه مى‌داند، [براى حسابرسى] مى‌آورند.
آن گاه، خداوند به او مى‌فرمايد: «آيا با دوستانم دوستى مى‌كردى؟».
پاسخ مى‌دهد: كارى به كسى نداشتم.
خداوند مى‌فرمايد: «آيا با دشمنانم، دشمنى مى‌كردى؟».
پاسخ مى‌دهد: ميان من و كسى هيچ دشمنى‌اى نبود.
پس خداوند عز و جل مى‌فرمايد:
«كسى كه با دوستانم دوستى و با دشمنانم دشمنى نكند، به رحمتم دست نمى‌يابد.»

📚 کنز العمّال (متقی هندی): ج۴، ص۲۵۶


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

كُلُّ مَنْ لَمْ يُحِبَّ عَلَى اَلدِّينِ وَ لَمْ يُبْغِضْ عَلَى اَلدِّينِ فَلاَ دِينَ لَهُ.

⬅️ هر کس دوستی و دشمنی‌اش بر مبنای دین و برای دین نباشد، دین ندارد.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۲۶



@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

ثَوابُ العَملِ على قَدْرِ المَشَقَّةِ فيهِ.

⬅️ ثواب (و پاداش) كار به اندازه رنج و زحمتى است كه [برای نفس انسان] دارد.1️⃣


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

إنّ أعظَمَ المَثوبَةِ مَثوبَهُ الإنصافِ.

⬅️ بزرگترين ثواب، ثواب انصاف است.2️⃣

📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۳۳ و ۲۱۹



1️⃣ + 2️⃣ = عظمت و سختی و اهمیت داشتن انصاف


@justhadis110


https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB
2024/11/05 18:56:52
Back to Top
HTML Embed Code: