نشست "نسبت حقوق و سیاست" برگزار شد
نشست "نسبت حقوق و سیاست" روز یکشنبه ۹ اردیبهشت در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "نسبت حقوق و سیاست" با معرفی و رونمایی کتاب مفهوم سیاسی قانون، به همت گروه حقوق و گروه علوم سیاسی خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری انجمن حقوق شناسی، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. ابوالفضل دلاوری دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

https://ihht.ir/c/204

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

🔥 توجه 🔥

🎓 پایگاه اطلاع‌رسانی اتحادیه: بستری برای اطلاع از تمامی برنامه‌ها و رویدادهای حقوقی دانشجویی ایران! 📚

🔹 اخبار از همه رویداد ها: همایش‌‌ها، کارگاه‌ها و سخنرانی‌ها و نشست ها در کانال مرجع اصلی اطلاع رسانی انجمن‌های علمی‌ دانشجویی حقوق کشور. 🌟

🔵 با دسترسی به آخرین برنامه‌ها و رویدادها در این کانال جامع، جزئی از جامعه‌ی حقوقی باشید. 💡

🟦 بپیوندید تا در جریان همه‌ی رویداد های حقوقی دانشجویی ایران باشید! 🚀
♦️⚖️♦️
https://www.tg-me.com/law_union_information
♦️⚖️♦️

شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:

                 استاد سید حسین حسینی مدرس

بخش یازدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.

@lawandart99
@iranianlls

*"سقراط حقوق ایران* "
قسمت اول

مجتبی فرح بخش
دانش آموخته حقوق کیفری
وکیل پایه یک دادگستری

روز معلم است و بی گمان ، در چنین روزی سزاست، شاگردی خامه از جامه برون کند و لختی قلم را اندر وصف معلمش برقصاند‌ و " از برای حق صحبت سالها" ، " حالی از آن خوش حالها " ی معطر و مطرا را در فضای خسته " تعلیم و تعلم" برافشاند. بیش از نیم قرن است که معلم است و هماره شاگردان را حقوق کیفری می آموزاند، همان علمی که متکفل مجازات نکردن شهروندان است! و بایستی قهر مجازات را با مهر مواسات در آمیزد! چهره اش در قاب" ماندگاری" نگنجد و شانه اش از نشان " نمونه" بگریزد و بلندای معرفت اش بر آستان "درجات" سر خم نکند و پیشه معلمی اش در حصار تنگ" ترفیع و تبدیل" محصور نگردد. او " *علی* *آزمایش* " است که " *سقراط* *حقوق ایران* " اش نام نهاده ام. سقراط؛ هموکه سرگذشت فلسفه، با آمد و شدش در کوچه های آتن، سرنوشت دگرگونه ی یافت و خود، مرز ممیز پیشاسقراطیان از پساسقراطیان گشت. او را می توان خاص ترین و دوست داشتنی ترین فیلسوف تاریخ انگاشت و از حکمت سقراطی، تعلیم سقراطی ، زیست سقراطی و حتی مواجهه سقراطی با مرگ سخن گفت و به تماشای آن ویژگیهای ناب نادر در تماشاگه تاریخ نشست. این شاگرد، بر آن است که معلم اش، حظی تمام از برخی ویژگیهای سقراطی برده است و از آن میان:

■ *دیالکتیک سقراطی*
گفتگو با مخاطب، به روش سقراطی معروف است که شرط اول قدم اش، گشوده بودن به جد و صدق، نسبت به دیگری است، گفتگو ، آنگاه می آغازد که متکی به متکای سترگ فضیلتهای فکری و اخلاقی عدیده ای باشد. اصحاب گفتگو، حقیقت را آسان یاب نمی پندارند و خود را مالک حقیقت نمی انگارند و به تبع، دیگری را اندرز نمی دهند و ارشاد نمی کنند ، بل در حد وسع انسانی، عاری از پیشداوری و تعصب و با صداقت و به انگیزه تقرب به حقیقت، با دیگری گفتگو می کنند. آزمایش؛ اهل گفتگو ست و بساط این هنر سترگ با حضورش می گسترد، چه در جلوت دانشگاه باشد یا خلوت دفتر کار؛ و چه نوکسوتان علم حقوق باشند یا پیشکسوتان فن حقوق؛ آنانی که بر اریکه قدرت معرفت تکیه می زنند و به دیگران توده وار نگریسته و سخن می رانند و آنگاه به پرسش و پاسخ می رسند و از حیطه جهل مخاطب می کاهند و بر گستره دانش اش می افزایند، مشی شیوه ممدوحی می کنند ولی گفتگو نمی کنند!

■ *پرسشگری سقراطی*
نخست، موضع آتنیان را متفطنانه می سنجید و آنگاه متاملانه و صادقانه و جستجوگرانه می پرسید. ، پرسشهای بنیادین اش بسان گاوآهنی بود که زمین صلب و بایر پیشفرضهای مانوس و مالوف جوانان را شخم می زد و آنگاه بذر تردید می افشاند تا شاهد رستن جوانه های معرفت گردد. شوربختانه همین فرآیند مداوم تردیدافکنی و سلب آرامش اصحاب یقین بود که جام شوکران به دستش داد.
آزمایش؛ هنر پرسشگری غریبی دارد و سقراط گونه، همدلانه با اصحاب یقین مواجه می شود. با طمانینه و آرامش خاصی به مخاطب گوش می سپارد و به فراست، شاخ و برگ گزاره ها و مفاهیم را کنار می زند و به آبشخورهای فکری نهفته در پستوی ذهن می رسد و آنگاه پرسشهای هدفمند و کاوش گرانه سر می رسند. تجربه زیسته اش با اصحاب یقین در حقوق ؛ بر دلمشغولی اش فزوده است، او نظاره گر آنانی بوده است که بر بلندای یقین ایستاده و بر سر آن بودند، فلک را سقف بشکافند و طرحی نو در اندازند. در پی آن بودند که نظم موجود نامطلوب براندازند و نظم مطلوب ناموجود بیافرینند و البته آنسانکه دفتر کهنه تاریخ نیز روایت می کند، هیچ گاه، براندازی واقع گریز به دراندازی واقع نگر بدل نشده است و آنچه برجای مانده ، همانا بقایای منسلخ نظم پیشین با زربرگهای تزئینی از نظم نوین بوده است!!

■ *آیرونی سقراطی*
سقراط در فرآیند گفتگو و پرسشگری؛ دانسته های خویش را در پرانتز غفلت می نهاد و در بستر پرسشگری هدفمند ، خود را همچو نوآموزی -که سودای آموختن دارد - نشان می داد تا بی آنکه مخاطب را بفریبد او را از وادی اوهام برهاند و به ساحل حقیقت برساند . همان تجاهل عارفی که حضرت شمس الدین ، نیز بدان دست می یازید تا با طرح پرسشهای رندانه، پرده اوهام بدرد و غبار ابهام بزداید و آنگاه بارقه های معرفت برای مخاطب نمایان گردد. آزمایش، آیرونی سقراطی را به کار می گیرد و گاهی با "طنز آزمایشی" می آراید و با طرح پرسشهای هدفمند و کاوشگرانه به سرمنزل مقصود می رسد. آنان که " *دورهمی سنایی* " را دیده اند و دور آن نشسته اند ، به نیکی شاهد آیرونی آزمایش ، خصوصا با اصحاب یقین بوده اند.

■ *فروتنی سقراطی*
مرادم، فروتنی فکری سقراط است:" *دانم که ندانم* ". او خود را دوستدار حکمت نامید و هماره در جستجوی حکمت بود ، برخلاف سوفیستها که متکبر بودند و خود را حکیم می نامیدند. فروتنی فکری ، چندین تالی میمون دارد و مهمترین آنان، گشودگی فکری است.

@iranianlls