Telegram Web Link
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:

                 استاد سید حسین حسینی مدرس

بخش سیزدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.

@lawandart99
@iranianlls
پژوهشکده حقوق و قانون ایران  با مجوز هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی شورای عالی انقلاب فرهنگی، کرسی علمی ترویجی «نقد و بررسی رای شعبه ۲۵ دیوانعالی کشور مبنی بر عدم صلاحیت محاکم با وجود شرط داوری در قرارداد خصوصی» را برگزار می‌کند. 
 
ارائه کننده: 
عزت‌الله امانی شلمزاری
قاضی دیوانعالی کشور
 
ناقدین: (به ترتیب حروف الفبا) 
۱. حسن محسنی
عضو هیات علمی دانشگاه تهران 
۲. غلامرضا موحدیان
قاضی پیشین دیوانعالی کشور 
 
مدیر جلسه: 
بهزاد عبداله زاده
پژوهشگر پژوهشکده حقوق و قانون ایران 
 
زمان: دوشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ از ساعت ۱۵ الی ۱۷ 
 
مکان: انقلاب، خیابان فخررازی، خیابان نظری، پلاک ۸۱، پژوهشکده حقوق و قانون ایران 
 
به دلیل محدودیت مکان، حضور علاقه‌مندان در کرسی منوط به رزرو صندلی از طریق شماره ۰۹۹۶۱۱۲۵۵۶۵ (در واتساپ) است. 
 
پی‌نوشت: حضور در کرسی‌های علمی رایگان بوده و به شرکت کنندگان، گواهی حضور در کرسی تقدیم می‌شود.

@iranianlls
📔معرفی و نقد کتاب اسلام و مبانی حقوق بشر

سخنرانان:
#سیف_الله_صرامی
#سیدمحمد_قاری_سیدفاطمی
#احمد_کاظمی_موسوی
#رحیم_نوبهار

دبیر نشست:
#بزرگمهر_بشیریه

🗓یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷

🏡سالن حافظ

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

💢انجمن حقوق شناسی ایران💢

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢


🆔 @iranianlls
Forwarded from جامعه شناسی صلح (HanifNJ)
گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
به مناسبت روز جهانی کارگر برگزار می کند:


🛑 میزگرد
کارگران و چالش های حقوق انسانی


با حضور:

👤دکتر حسن محدثی
جامعه‌شناس

👤دکتر سید جواد میری
جامعه‌شناس

👤دکتر وحید آگاه
حقوقدان


مدیر میزگرد:
👤دکتر عباس نعیمی جورشری
جامعه‌شناس


📌دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ | ساعت ۱۹.۳۰ تا ۲۱
پخش زنده در پلتفرم گوگل میت
📍لینک ورود برای عموم

@sociologyoflaw
@abbasnaeemi
انجمن‌حقوق‌شناسی
Photo
خروش ناامنی در شهر؛
بی‌فایدگی مجازات در بحران اقتصادی


همان اندازه که پیش‌بینی و اِعمال مجازات در شرایط عادیِ اجتماعی می‌تواند مؤثر باشد، در حالت بحران بی‌تأثیر است. به حرف ساده، خلاف این استنباطِ ظاهری که مجازات، ابزاری برای زمان بحران است، اتفاقاً در دوران سکون و آسایش بهتر به کار می‌آید. وقتی اوضاع و احوال جامعه، بسامان باشد، از مجرم پرسیده می‌شود که چرا با وجود مساعد بودن وضعیت، مرتکب جرم شدی و او اگر پاسخی مناسب نیابد، کیفرش، برای او و دیگران، محرکِ بازدارنده‌ای محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، آن هنگام که بحران یا فروپاشیِ اجتماعی و اقتصادی، گلوی جامعه را به سختی می‌فشارد و خروشِ خَش‌دارِ نا امنی در معابر شهر می‌پیچد، مجازات کاراییِ معمول خود را از دست می‌دهد. در شرایط این چنینیِ ایران امروز، سیاست جناییِ تقنینیِ شلخته و خلاصه شده در سیاست کیفری، از یک سو قانون کاهش مجازات حبس را تصویب می‌کند و از سوی دیگر، با افزایش قابل توجه نرخ سرقت‌های خیابانی و زورگیری‌های مسلحانه، به فکر تشدید مجازات مرتکبین می‌افتد. سیاست جناییِ قضاییِ بلاتکلیف هم نمی‌داند برای سارقینِ بی‌باکِ گاه نیازمند و گاه حریصِ ایجادکنندۀ ترس، دستور مجازات دهد یا از سوی شاکیان طلب بخشش نماید. حالا با این نرخ افراطی و عریان بزهکاری، حتی امیل دورکیم هم دیگر جرم را یک پدیده بهنجار تعریف نمی‌کند. تقریباً هفته‌ای نیست که در خبر یا از آشنا، مطلع یک سرقت خیابانی نشویم؛ این میزان از بزهکاری به شیوه‌های رعب‌آور در خلوت و جلوت، نشان از گستاخی مجرمینی است که بیمِ تشدیدِ تجری آن‌ها در آتیه لحظه به لحظه بیشتر می‌شود. پدیدۀ مذکور، لزوماً به معنای نامناسب بودن کیفرهای موجود نیست، بلکه می‌تواند از بی‌فایدگیِ ذاتیِ نهاد کیفر یا حداقل رویۀ اجرایی آن در اوضاع و احوالِ نابسامان حکایت کند. از این روی، ظهور و بروزِ ضعف یا منفعت‌طلبی و یا هر دو در سیاستگذاری‌های عمومی، موجب ناکارامدی کیفر می‌شود. همان امری که پیشگیری اجتماعی را به ورطۀ فنا می‌کشاند و پیشگیری وضعی را نیز حتی با تمام قوا، از مقابلۀ با بزهکاری ناتوان می‌کند. این تفسیر، تعبیرِ دیگری از آخرین حربه بودنِ حقوق کیفری می‌باشد؛ حقوق کیفری گاهی به علت موازینِ حقوقی، آخرین گام است و گاه اینگونه به سبب بی‌فایده بودن به انتهای صف فرستاده می‌شود و بدین سان، وظیفه‌گرایی و پیامدگرایی، بس جالب، به یکدیگر پیوند می‌خورند.

 #بزرگمهر_بشیریه

📸 تصویر از وبسایت:
www.hindustantimes.com


____
موسسه مطالعاتی بشیریه
@bashiriyehins
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به قدّ و چهره هر آن‌کس که شاهِ خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند

شعر: حافظ
 
موسیقی: اجرای خصوصی رند عافیت‌سوز با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمد موسوی.
 
* دادگستری، حاصلِ مصدر (مرکب) و به معنای گسترانیدن داد و ترویج عدل است. فرهنگستان اوّل (فرهنگستان ایران) این واژه را برابر عدلیه قرار داد و، بدین ترتیب، وزارت عدلیه، از آن پس، وزارت دادگستری نام گرفت.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99
🌏چهارمین نشست مجازی هم‌افزایی در حقوق بین‌الملل (گروه "محفل حقوق بین‌الملل" با همکاری "انجمن علوم قضایی ایران")
✍️عنوان:
پنل دوم از "فلسفه و حقوق":
فلسفه‌ی حقوق بین‌الملل
🗣سخنران:
دکتر محسن محبّی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد تهران واحد علوم و تحقیقات، رئیس سابق مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست جمهوری، وکیل پایه یک دادگستری، عضو دیوان بین‌المللی داوری اتاق بازرگانی بین‌المللی پاریس (ICC)، عضو گروه داوران دیوان دایمی داوری لاهه (PCA) و دبیر کل مرکز داوری اتاق بازرگانی ایران (ACIC)
🕗زمان:
دوشنبه_ ۱۷.اردیبهشت.۱۴۰۳_ ساعت هشت شب به وقت ایران
💻مکان:
بستر مجازی گوگل میت
(ارسال لینک: در کانال تلگرامی زیر اطّلاع‌رسانی شده است.)
🧑‍💻دبیر نشست:
سیّد محمّدرضا رضوی نژاد، پژوهشگر دکتری حقوق بین‌الملل عمومی دانشگاه علوم قضایی تهران و وکیل پایه یک دادگستری

📌نکته:
حضور در این نشست رایگان خواهد بود و صدور گواهی حضور منوط به واریز وجه به حساب انجمن علوم قضایی ایران می‌باشد.

@mahfel_hb
✅️دکتر محسن محبّی تحصیل‌کرده‌ی مقطع دکتری حقوق بین‌الملل از دانشگاه لوآن بلژیک (Catholic University of Leuven) می‌باشد.
نام ایشان با عناوینی مهم در حقوق گره خورده است: داوری بین‌المللی، قراردادهای نفتی و...
دکتر محبّی مترجم کتاب مهمّ فلسفه‌ی حقوق بین‌الملل پروفسور فرناندو تسون (Professor Fernando Tesón) می‌باشند.
ایشان چنان حقوق، در زمینه‌ی هنر نیز ید طولا دارند.
محفل حقوق بین‌الملل مفتخر است که در نشستی مجازی، دوشنبه ساعت هشت شب، میزبان این استاد کم نظیر حقوق بین‌الملل خواهد بود.

پ.ن:
عکس مربوط به سخنرانی دکتر محسن محبّی در دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) می‌باشد.
@mahfel_hb
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:

                 استاد سید حسین حسینی مدرس


بخش چهاردهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.

@lawandart99
@iranianlls
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آزادی در اندیشۀ کانت،

ژان‌ـ‌فرانسوا کِرْوِگان،

به زبان فرانسه با زیرنویس فارسی.

این سخنرانی را می‌توان اینجا به صورت کامل تماشا کرد.

#گفتار_حقوقی

@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
آزادی در اندیشۀ کانت، ژان‌ـ‌فرانسوا کِرْوِگان، به زبان فرانسه با زیرنویس فارسی. این سخنرانی را می‌توان اینجا به صورت کامل تماشا کرد. #گفتار_حقوقی @iranianlls
توضیح واضحات
 
مهدی جوادی
 
کلام ژان‌ـ‌فرانسوا کِرْوِگان، که نوشته‌ها و گفته‌هایش در باب فلسفۀ حقوق ارزش و اعتبار بسیار دارد، دربارۀ آزادی در اندیشۀ کانت به قدر کافی روشن است، و افزودن نکتۀ دیگری به آن شاید توضیح واضحات به‌نظر برسد. اما بی‌فایده نیست اگر قرائت او از اندیشۀ کانت را در این یادداشت کوتاه مرور کنیم:
جامعه‌ای که بر هیچ اصل و ارزشی استوار نیست، «جامعۀ طبیعی» است. در این جامعه، انسان‌ها به صرف خواست و ارادۀ خود هرچه بخواهند می‌کنند. اما هرگاه اصول و بیان‌هایی مورد توافق فرضی مردمان قرار گیرد و بپذیرند که، به‌جای خودسری و خودکامگی، باید اعمال‌شان مطابق این اصول باشد، «جامعۀ سیاسی» یا، به تعبیر دیگر، «جامعۀ مدنی» شکل می‌گیرد. از این لحظۀ فرضی به بعد، انسان، بدان سبب که عضو این جامعۀ سیاسی شده است، از حقوق بسیاری بهره‌مند می‌شود که پیش از آن ابداً معنایی نداشت. برای مثال، حق رأی به شهروندان جامعۀ سیاسی تعلق دارد. اما سؤالی که بلافاصله مطرح می‌شود این است که آیا انسان، به محض آن‌که به شهروندی یک جامعۀ سیاسی درآمد، آزادی خود را از دست می‌دهد؟ به تعبیر دیگر، آیا تنها انسان‌هایی که در جامعۀ طبیعی زندگی می‌کنند، آزادند و انسان‌هایی که شهروند جامعۀ سیاسی شده‌اند، دیگر آزاد نیستند؟
کوتاه‌ترین پاسخِ کانتی‌یی که می‌توان بدین سؤال داد این است که: آزادی تنها در جامعۀ سیاسی معنا پیدا می‌کند، اما، در عین حال، آزادیْ امری پیشاسیاسی است.
مراد از این‌که می‌گوییم آزادیْ امری پیشاسیاسی است، این است که جامعۀ سیاسی یا مدنی، آزادی را به انسان نمی‌بخشد، بلکه انسان، به مثابه انسان، از نعمت آزادی بهره‌مند است. بدین ترتیب، در مقام عمل، ممکن است بیگانگان را از بعضی از حقوق شهروندی، یعنی حق‌هایی که برای شهروندان یک جامعۀ معین برقرار شده است مثل حق رأی، محروم کرد، اما محروم‌کردن بیگانگان از آزادی ممکن نیست، زیرا آزادی را عضویت در جامعۀ سیاسی به کسی نمی‌دهد، بلکه همۀ انسان‌ها تنها به خاطر این‌که انسان‌اند از آزادی برخوردارند. برای همین هم کِرْوِگان در سخنان خود، با مسامحه (۲)، به این نکته اشاره می‌کند که «آزادی تنها حق واقعی انسان‌ است». مقصود او از این سخن این است که دیگر حقوق بشری به سبب حضور یا عضویت در جامعۀ سیاسی یا مدنی به انسان تعلق می‌گیرد، در حالی که انسان، به مثابه انسان، آزاد است. در مقام نظر، نیز پیشاسیاسی‌بودن آزادی بدین معناست که سایر حقوق شهروندی را خارج از جامعۀ سیاسی تصور نمی‌توان کرد، در حالی که نفسِ تصورِ انسان، تصورِ آزادی او نیز هست، و بدین معنا، آزادی انسان از او جداشدنی نیست.
اما غرض از این‌که آزادی تنها در جامعۀ سیاسی معنا پیدا می‌کند، این است که در جامعۀ طبیعی، جایی که هیچ اصل و ارزشی بر روابط آدمیان حاکم نیست، هیچ‌کس نمی‌تواند از آزادی خود بهره‌مند شود، زیرا آزادی هرکس در عمل نافی آزادی دیگری است. یعنی اگر هرکس بخواهد هرکاری را به میل خود انجام دهد، در واقع، هیچ‌کس آزاد نیست. برای نمونه در این فرض خاص، همه آزادند که سخن بگویند و، در عین حال، همه آزادند که مانع سخن‌گفتن دیگران شوند(۲)، و بدین ترتیب آزادی هرکس آزادی دیگری را نفی می‌کند، و تنها در جامعۀ سیاسی ممکن است آزادی هر انسان با آزادی دیگر انسان‌ها سازگار شود و، به عبارت دیگر، آزادی تنها در جامعۀ سیاسی تحقق پیدا می‌کند.
برای فهم بهتر این نکته باید بدانیم که آزادی نزد کانت چه معنایی دارد. آزادی ــ و نه آزادیِ اراده که امر دیگری است ــ برای کانت، بدین معناست که هرکس می‌تواند سعادت (خوشبختی) خود را در راهی که مطلوب می‌داند جستجو و دنبال کند، و تا بدان‌جا از این آزادی بهره‌مند شود که با آزادی دیگران، در همین معنا، سازگار باشد.
از این تعریف کانت می‌توان دریافت که قواعد حقوقی چگونه پیدا می‌شوند: قواعد حقوقی سازگارکنندۀ حدود طبیعی آزادی انسان‌هایند. قید «طبیعی» را برای این می‌آورند تا نشان دهند احکام و تکالیفی که از ناحیت حاکمان خودرأی و مستبد صادر می‌شود قواعد حقوقی به حساب نمی‌آید. قاعدۀ حقوقی‌یی که از حدود طبیعی آزادی فراتر رود، بی‌اعتبار است، حتی اگر حاکم به این بهانه آن را تحمیل کند که می‌خواهد سعادت (خوشبختی) تمامی شهروندان را تضمین نماید؛ چرا که، در نظر کانت، انسان‌ها صغیر نیستند که محتاج سرپرست باشند، بلکه آزادند تا راهِ سعادت خود را چنان‌که می‌خواهند بپیمایند و البته، در این طریق، باید آزادی دیگران را نیز محترم بدارند.
گمان می‌کنم تا همین‌جا هم غرضم از نگارش این یادداشت تحقق یافته باشد و بیش‌ از این نوشتن دیگر فایده‌ای نبخشد، اما به عنوان کلام پایانی اضافه می‌کنم که در دفتر ششم کتاب صلح جاویدان و حکومت قانون نوشتۀ استاد دکتر هدایت‌الله فلسفی بحث مفصل و ارزشمندی در باب آزادی در حقوق یافت می‌شود که علاقه‌مندان می‌توانند خود بدان رجوع نمایند.

@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
توضیح واضحات   مهدی جوادی   کلام ژان‌ـ‌فرانسوا کِرْوِگان، که نوشته‌ها و گفته‌هایش در باب فلسفۀ حقوق ارزش و اعتبار بسیار دارد، دربارۀ آزادی در اندیشۀ کانت به قدر کافی روشن است، و افزودن نکتۀ دیگری به آن شاید توضیح واضحات به‌نظر برسد. اما بی‌فایده نیست اگر قرائت…
 پانوشت

(۱) مسامحه را بدان سبب ذکر کردیم که، نزد بسیاری از اندیشمندان، حقوق با آزادی‌ها تفاوت دارد؛ اما از آن رو که بحث در این باب به موضوع ما مربوط نیست، باید به همین‌مقدار اکتفا کنیم.

(۲) هنگام نوشتن جملۀ اخیر، به بندی از درس‌گفتار رمون آرون در کلژ دو فرانس به نام «آزادی و برابری» نظر داشتم که متن آن را می‌آورم، با این توضیح که بحث آرون ارتباط مستقیمی با اندیشۀ کانت ندارد:
“Nous jouissons tous de certaines libertés, et nous ne jouissons jamais de toutes les libertés. En pratique, pour que nous jouissions de certaines libertés, il faut interdire aux autres sociétaires de nous empêcher (il faut les empêcher de nous empêcher) d'exercer nos libertés. Quand nous voulons organiser une manifestation publique, pour qu'elle ait lieu il faut interdire aux autres, ou les empêcher d'empêcher notre manifestation. Ce qui signifie: il n'y a pas de liberté pour quelque chose ou quelqu'un qui ne comporte la plupart du temps, en contrepartie, une restriction ou une interdiction pour quelque chose d'autre ou quelqu'un d'autre.” (Raymond Aron, Liberte‌ et e‌galite‌: cours au Colle‌ge de France, Paris, Éditions de l'École des hautes, 2013, pp. 29-30.)

@iranianlls
کمیسیون بین الملل کانون وکلای دادگستری مرکز برگزار می کند:

موضوع:

🔹️اصل صلاحیت شخصی و اعمال مجازات مضاعف در قانون مجازات اسلامی و اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی


سخنرانان:

🔹️دکتر محمد علی مهدوی ثابت
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات، وکیل ارشد اتحادیه اروپا، دکترای دولتی از دانشگاه پاریس

🔹️دکتر تهمورث بشیریه
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، رئیس انجمن علمی حقوق شناسی

🔹️دکتر هیبت الله نژندی منش
وکیل پایه یک دادگستری و متخصص در دعاوی کیفری بین المللی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی

دبیر نشست:

🔹️مریم خسرو تبار
وکیل پایه یک دادگستری، عضو کمیسیون بین الملل، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

🔹️تاریخ برگزاری: یکشنبه ۱۶ اردیبهشت، ساعت ۱۵ الی ۱۷ تالار مرحوم جلالی نائینی کانون وکلای دادگستری مرکز

____
موسسه مطالعاتی بشیریه

@bashiriyehins
2024/09/30 21:41:52
Back to Top
HTML Embed Code: