Forwarded from اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی حقوق ایران
🔥 توجه 🔥
🎓 پایگاه اطلاع‌رسانی اتحادیه: بستری برای اطلاع از تمامی برنامه‌ها و رویدادهای حقوقی دانشجویی ایران! 📚
🔹 اخبار از همه رویداد ها: همایش‌‌ها، کارگاه‌ها و سخنرانی‌ها و نشست ها در کانال مرجع اصلی اطلاع رسانی انجمن‌های علمی دانشجویی حقوق کشور. 🌟
🔵 با دسترسی به آخرین برنامه‌ها و رویدادها در این کانال جامع، جزئی از جامعه‌ی حقوقی باشید. 💡
🟦 بپیوندید تا در جریان همه‌ی رویداد های حقوقی دانشجویی ایران باشید! 🚀
♦️⚖️♦️
https://www.tg-me.com/law_union_information
♦️⚖️♦️
🎓 پایگاه اطلاع‌رسانی اتحادیه: بستری برای اطلاع از تمامی برنامه‌ها و رویدادهای حقوقی دانشجویی ایران! 📚
🔹 اخبار از همه رویداد ها: همایش‌‌ها، کارگاه‌ها و سخنرانی‌ها و نشست ها در کانال مرجع اصلی اطلاع رسانی انجمن‌های علمی دانشجویی حقوق کشور. 🌟
🔵 با دسترسی به آخرین برنامه‌ها و رویدادها در این کانال جامع، جزئی از جامعه‌ی حقوقی باشید. 💡
🟦 بپیوندید تا در جریان همه‌ی رویداد های حقوقی دانشجویی ایران باشید! 🚀
♦️⚖️♦️
https://www.tg-me.com/law_union_information
♦️⚖️♦️
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش یازدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش یازدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
*"سقراط حقوق ایران* "
قسمت اول
مجتبی فرح بخش
دانش آموخته حقوق کیفری
وکیل پایه یک دادگستری
روز معلم است و بی گمان ، در چنین روزی سزاست، شاگردی خامه از جامه برون کند و لختی قلم را اندر وصف معلمش برقصاند و " از برای حق صحبت سالها" ، " حالی از آن خوش حالها " ی معطر و مطرا را در فضای خسته " تعلیم و تعلم" برافشاند. بیش از نیم قرن است که معلم است و هماره شاگردان را حقوق کیفری می آموزاند، همان علمی که متکفل مجازات نکردن شهروندان است! و بایستی قهر مجازات را با مهر مواسات در آمیزد! چهره اش در قاب" ماندگاری" نگنجد و شانه اش از نشان " نمونه" بگریزد و بلندای معرفت اش بر آستان "درجات" سر خم نکند و پیشه معلمی اش در حصار تنگ" ترفیع و تبدیل" محصور نگردد. او " *علی* *آزمایش* " است که " *سقراط* *حقوق ایران* " اش نام نهاده ام. سقراط؛ هموکه سرگذشت فلسفه، با آمد و شدش در کوچه های آتن، سرنوشت دگرگونه ی یافت و خود، مرز ممیز پیشاسقراطیان از پساسقراطیان گشت. او را می توان خاص ترین و دوست داشتنی ترین فیلسوف تاریخ انگاشت و از حکمت سقراطی، تعلیم سقراطی ، زیست سقراطی و حتی مواجهه سقراطی با مرگ سخن گفت و به تماشای آن ویژگیهای ناب نادر در تماشاگه تاریخ نشست. این شاگرد، بر آن است که معلم اش، حظی تمام از برخی ویژگیهای سقراطی برده است و از آن میان:
■ *دیالکتیک سقراطی*
گفتگو با مخاطب، به روش سقراطی معروف است که شرط اول قدم اش، گشوده بودن به جد و صدق، نسبت به دیگری است، گفتگو ، آنگاه می آغازد که متکی به متکای سترگ فضیلتهای فکری و اخلاقی عدیده ای باشد. اصحاب گفتگو، حقیقت را آسان یاب نمی پندارند و خود را مالک حقیقت نمی انگارند و به تبع، دیگری را اندرز نمی دهند و ارشاد نمی کنند ، بل در حد وسع انسانی، عاری از پیشداوری و تعصب و با صداقت و به انگیزه تقرب به حقیقت، با دیگری گفتگو می کنند. آزمایش؛ اهل گفتگو ست و بساط این هنر سترگ با حضورش می گسترد، چه در جلوت دانشگاه باشد یا خلوت دفتر کار؛ و چه نوکسوتان علم حقوق باشند یا پیشکسوتان فن حقوق؛ آنانی که بر اریکه قدرت معرفت تکیه می زنند و به دیگران توده وار نگریسته و سخن می رانند و آنگاه به پرسش و پاسخ می رسند و از حیطه جهل مخاطب می کاهند و بر گستره دانش اش می افزایند، مشی شیوه ممدوحی می کنند ولی گفتگو نمی کنند!
■ *پرسشگری سقراطی*
نخست، موضع آتنیان را متفطنانه می سنجید و آنگاه متاملانه و صادقانه و جستجوگرانه می پرسید. ، پرسشهای بنیادین اش بسان گاوآهنی بود که زمین صلب و بایر پیشفرضهای مانوس و مالوف جوانان را شخم می زد و آنگاه بذر تردید می افشاند تا شاهد رستن جوانه های معرفت گردد. شوربختانه همین فرآیند مداوم تردیدافکنی و سلب آرامش اصحاب یقین بود که جام شوکران به دستش داد.
آزمایش؛ هنر پرسشگری غریبی دارد و سقراط گونه، همدلانه با اصحاب یقین مواجه می شود. با طمانینه و آرامش خاصی به مخاطب گوش می سپارد و به فراست، شاخ و برگ گزاره ها و مفاهیم را کنار می زند و به آبشخورهای فکری نهفته در پستوی ذهن می رسد و آنگاه پرسشهای هدفمند و کاوش گرانه سر می رسند. تجربه زیسته اش با اصحاب یقین در حقوق ؛ بر دلمشغولی اش فزوده است، او نظاره گر آنانی بوده است که بر بلندای یقین ایستاده و بر سر آن بودند، فلک را سقف بشکافند و طرحی نو در اندازند. در پی آن بودند که نظم موجود نامطلوب براندازند و نظم مطلوب ناموجود بیافرینند و البته آنسانکه دفتر کهنه تاریخ نیز روایت می کند، هیچ گاه، براندازی واقع گریز به دراندازی واقع نگر بدل نشده است و آنچه برجای مانده ، همانا بقایای منسلخ نظم پیشین با زربرگهای تزئینی از نظم نوین بوده است!!
■ *آیرونی سقراطی*
سقراط در فرآیند گفتگو و پرسشگری؛ دانسته های خویش را در پرانتز غفلت می نهاد و در بستر پرسشگری هدفمند ، خود را همچو نوآموزی -که سودای آموختن دارد - نشان می داد تا بی آنکه مخاطب را بفریبد او را از وادی اوهام برهاند و به ساحل حقیقت برساند . همان تجاهل عارفی که حضرت شمس الدین ، نیز بدان دست می یازید تا با طرح پرسشهای رندانه، پرده اوهام بدرد و غبار ابهام بزداید و آنگاه بارقه های معرفت برای مخاطب نمایان گردد. آزمایش، آیرونی سقراطی را به کار می گیرد و گاهی با "طنز آزمایشی" می آراید و با طرح پرسشهای هدفمند و کاوشگرانه به سرمنزل مقصود می رسد. آنان که " *دورهمی سنایی* " را دیده اند و دور آن نشسته اند ، به نیکی شاهد آیرونی آزمایش ، خصوصا با اصحاب یقین بوده اند.
■ *فروتنی سقراطی*
مرادم، فروتنی فکری سقراط است:" *دانم که ندانم* ". او خود را دوستدار حکمت نامید و هماره در جستجوی حکمت بود ، برخلاف سوفیستها که متکبر بودند و خود را حکیم می نامیدند. فروتنی فکری ، چندین تالی میمون دارد و مهمترین آنان، گشودگی فکری است.
@iranianlls
قسمت اول
مجتبی فرح بخش
دانش آموخته حقوق کیفری
وکیل پایه یک دادگستری
روز معلم است و بی گمان ، در چنین روزی سزاست، شاگردی خامه از جامه برون کند و لختی قلم را اندر وصف معلمش برقصاند و " از برای حق صحبت سالها" ، " حالی از آن خوش حالها " ی معطر و مطرا را در فضای خسته " تعلیم و تعلم" برافشاند. بیش از نیم قرن است که معلم است و هماره شاگردان را حقوق کیفری می آموزاند، همان علمی که متکفل مجازات نکردن شهروندان است! و بایستی قهر مجازات را با مهر مواسات در آمیزد! چهره اش در قاب" ماندگاری" نگنجد و شانه اش از نشان " نمونه" بگریزد و بلندای معرفت اش بر آستان "درجات" سر خم نکند و پیشه معلمی اش در حصار تنگ" ترفیع و تبدیل" محصور نگردد. او " *علی* *آزمایش* " است که " *سقراط* *حقوق ایران* " اش نام نهاده ام. سقراط؛ هموکه سرگذشت فلسفه، با آمد و شدش در کوچه های آتن، سرنوشت دگرگونه ی یافت و خود، مرز ممیز پیشاسقراطیان از پساسقراطیان گشت. او را می توان خاص ترین و دوست داشتنی ترین فیلسوف تاریخ انگاشت و از حکمت سقراطی، تعلیم سقراطی ، زیست سقراطی و حتی مواجهه سقراطی با مرگ سخن گفت و به تماشای آن ویژگیهای ناب نادر در تماشاگه تاریخ نشست. این شاگرد، بر آن است که معلم اش، حظی تمام از برخی ویژگیهای سقراطی برده است و از آن میان:
■ *دیالکتیک سقراطی*
گفتگو با مخاطب، به روش سقراطی معروف است که شرط اول قدم اش، گشوده بودن به جد و صدق، نسبت به دیگری است، گفتگو ، آنگاه می آغازد که متکی به متکای سترگ فضیلتهای فکری و اخلاقی عدیده ای باشد. اصحاب گفتگو، حقیقت را آسان یاب نمی پندارند و خود را مالک حقیقت نمی انگارند و به تبع، دیگری را اندرز نمی دهند و ارشاد نمی کنند ، بل در حد وسع انسانی، عاری از پیشداوری و تعصب و با صداقت و به انگیزه تقرب به حقیقت، با دیگری گفتگو می کنند. آزمایش؛ اهل گفتگو ست و بساط این هنر سترگ با حضورش می گسترد، چه در جلوت دانشگاه باشد یا خلوت دفتر کار؛ و چه نوکسوتان علم حقوق باشند یا پیشکسوتان فن حقوق؛ آنانی که بر اریکه قدرت معرفت تکیه می زنند و به دیگران توده وار نگریسته و سخن می رانند و آنگاه به پرسش و پاسخ می رسند و از حیطه جهل مخاطب می کاهند و بر گستره دانش اش می افزایند، مشی شیوه ممدوحی می کنند ولی گفتگو نمی کنند!
■ *پرسشگری سقراطی*
نخست، موضع آتنیان را متفطنانه می سنجید و آنگاه متاملانه و صادقانه و جستجوگرانه می پرسید. ، پرسشهای بنیادین اش بسان گاوآهنی بود که زمین صلب و بایر پیشفرضهای مانوس و مالوف جوانان را شخم می زد و آنگاه بذر تردید می افشاند تا شاهد رستن جوانه های معرفت گردد. شوربختانه همین فرآیند مداوم تردیدافکنی و سلب آرامش اصحاب یقین بود که جام شوکران به دستش داد.
آزمایش؛ هنر پرسشگری غریبی دارد و سقراط گونه، همدلانه با اصحاب یقین مواجه می شود. با طمانینه و آرامش خاصی به مخاطب گوش می سپارد و به فراست، شاخ و برگ گزاره ها و مفاهیم را کنار می زند و به آبشخورهای فکری نهفته در پستوی ذهن می رسد و آنگاه پرسشهای هدفمند و کاوش گرانه سر می رسند. تجربه زیسته اش با اصحاب یقین در حقوق ؛ بر دلمشغولی اش فزوده است، او نظاره گر آنانی بوده است که بر بلندای یقین ایستاده و بر سر آن بودند، فلک را سقف بشکافند و طرحی نو در اندازند. در پی آن بودند که نظم موجود نامطلوب براندازند و نظم مطلوب ناموجود بیافرینند و البته آنسانکه دفتر کهنه تاریخ نیز روایت می کند، هیچ گاه، براندازی واقع گریز به دراندازی واقع نگر بدل نشده است و آنچه برجای مانده ، همانا بقایای منسلخ نظم پیشین با زربرگهای تزئینی از نظم نوین بوده است!!
■ *آیرونی سقراطی*
سقراط در فرآیند گفتگو و پرسشگری؛ دانسته های خویش را در پرانتز غفلت می نهاد و در بستر پرسشگری هدفمند ، خود را همچو نوآموزی -که سودای آموختن دارد - نشان می داد تا بی آنکه مخاطب را بفریبد او را از وادی اوهام برهاند و به ساحل حقیقت برساند . همان تجاهل عارفی که حضرت شمس الدین ، نیز بدان دست می یازید تا با طرح پرسشهای رندانه، پرده اوهام بدرد و غبار ابهام بزداید و آنگاه بارقه های معرفت برای مخاطب نمایان گردد. آزمایش، آیرونی سقراطی را به کار می گیرد و گاهی با "طنز آزمایشی" می آراید و با طرح پرسشهای هدفمند و کاوشگرانه به سرمنزل مقصود می رسد. آنان که " *دورهمی سنایی* " را دیده اند و دور آن نشسته اند ، به نیکی شاهد آیرونی آزمایش ، خصوصا با اصحاب یقین بوده اند.
■ *فروتنی سقراطی*
مرادم، فروتنی فکری سقراط است:" *دانم که ندانم* ". او خود را دوستدار حکمت نامید و هماره در جستجوی حکمت بود ، برخلاف سوفیستها که متکبر بودند و خود را حکیم می نامیدند. فروتنی فکری ، چندین تالی میمون دارد و مهمترین آنان، گشودگی فکری است.
@iranianlls
*"سقراط حقوق ایران*
قسمت دوم
سوگمندانه می انگارم که فروتنی فکری در جامعه ایرانی به غایت کم رمق است و به همین سبب، بستر گفتگوی عالمانه مبسوط نیست و در مقابل ، بساط " ارادت ورزی علمی" گسترده است و تعبد، جای را بر تفکر تنگ کرده است. این سان است که القاب و عناوین علمی ارزان و همه گیر اند و شاخه های گونه گون علوم، پدر دار و آنگاه پدرسالار می شوند!! آزمایش؛ از حیث فکری و معرفتی فروتن است و هماره حلقه های خرد و کلانش در خلوت و جلوت ؛ توامان پذیرای همسان اندیشان و دگر اندیشان است و سنجه منحصر در رد و قبول مدعا دلایل پشتیبان آن است و لاغیر. فروتنی فکری و البته اخلاقی اش، او را از عناوین صوری گریزان ساخته است ، عناوینی که برخی سخت می پسندند او را حقیقتا می آزارند.
■ *کتابت گریزی سقراطی*
فلسفه ورزی نه تنها اشتغال فکری مدام سقراط بود بل با وجودش سرشته و تجربت زیسته اش بود و حقا و حقیقتا ، حیات و ممات حکیم ، تجلی تام حکمت اش بود و شاید چنین غنای حکمی و فلسفی، او را مستغنی از کتابت نمود و هیچ گاه سخن را محصور حصار کتابت ننمود و " فیلسوف شفاهی " ماند. همچون آن قلندر پرنده(شمس تبریز) که گفت:
*«من عادت نبشتن نداشته‌ام هرگز؛ سخن را چون نمی‌نویسم در من می‌ماند و هر لحظه مرا روی دگر می‌دهد* ."
آزمایش؛ نیز کتابت گریز است و دست کم در چهل و اندی سال اخیر ، خامه از جامه برون نکرد و بیاضی سواد ننمود. علل و دلایل کتابت گریزی و شفاهی ماندن اش، برایم مکشوف نیست و صرفا توانم گفت که افزون بر علل بیرونی؛ شاید برخی خصایص اخلاقی اش بی تاثیر نبوده اند. سوگمندانه بایدم گفت که کتابت گریزی اش هر چند در راستای نگرش اخلاقی اش باشد، از منظر معرفت حفوقی و نظم حقوقی، خسران بزرگی برای جامعه ایران بوده است!
■ *زندگی اصیل سقراطی*
حکیم قصه ما در محکمه گفت: " زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد." مرادش از زندگی نیازموده؛ - که زندگی عاریتی توان گفت- زیستن طبق سلایق و عقاید دیگران بود که عمدتا از رهگذر تلقینات و القائات خوش نشین ساحت وجود آدمی شده اند و سودای بر خاستن ندارند. در مقابل ؛ زندگی اصیل ، ارزش زیستن دارد و آدمی بایستی بر اساس جهان نگری و ارزش شناختی خویشتن ؛ ره زندگی خود را بر گزیند و بار گران این مسوولیت عظیم را بر دوش کشد! در جهان امروزین؛ چه قلیل اند اصحاب زندگی اصیل؛ و چه کثیرند اهالی زیست عاریتی!
آزمایش؛ از اصحاب وثیق زندگی اصیل است و با گریز از مدهای فکری زمانه غرب و شرق؛ نگرش خویش را با حقیقتی -که در حوزه معرفت یافته - تطبیق می دهد و رفتار خود را با توجیهی که در حوزه هنجار کشف نموده ، تنظیم می نماید.
■ *رواقی نگری*
رواقیان متاخر از سقراط بودند و افزون بر تاثر فکری از او، مفتون زیست سقراطی بودند. بنابراین، سقراط را نتوان رواقی نامید، وانگهی الگوی فکری و رفتاری آنان بوده است. برآنم که آزمایش؛ از جهات مختلف ؛ افزون بر آموزه های دینی-عرفانی، متاثر از آموزه های رواقی بوده است و راز حافظ دوستی اش را شاید بتوان در همآوایی حافظ با رواقیون دانست. رواقیون ؛ خوشبختی را بیش از آنکه امر آفاقی بدانند امر انفسی می دانند و بر همین اساس ، دویدن در پی آواز خوشبختی در برون را بی حاصل می شمارند و انباشت لذایذ گونه گون را رهزن می دانند و حظ اقلی از لذایذ را توصیه می کنند تا آرامش و رضایت خاطر درونی مستقر و مستمر گردد. آنان، به زندگی اینجایی و اکنونی می نگرند ، رندانه دم را غنیمت می شمرند و به این فرصت محدود - که مابین دو راز عظیم قرار دارد - لبخند می زنند. رواقیون آدمی را در حوزه اختیار مبسوط الید نمی انگارند و تدبیر را محدود به تقدیر می دانند. آزمایش؛ با جنین نگرشی همدل است و حتی می انگارم که نگاهش به مجازات نیز در چهارجوب همین رویکرد رواقی است. حافظ نیز به تبع رواقیون؛ درویش مسلکی را می ستاید و خرسندی و نیک بختی را همعنان با درویشی می داند. "طلب روزی ننهاده " را مذموم می شمارد و گله از مشرب قسمت را ناانصافی می داند و انبوه لذایذ را کنار می زند تا به "فراغتی و کتابی و گوشه چمنی" برسد. آزمایش ؛ از حظوظ دنیوی به حداقل ها بسنده کرده است و خرسندی را در درویشی یافته است. او هماره از شهوت شهرت به نحو غریبی گریخته است و به قدرت ، روی ترش کرده است و ثروت را جز برای رفع حوائج ضروری نخواسته است ، با آنکه به اقتفای پدر ، در کنار معلمی؛ کسوت وکالت نیز به تن کرده است! ولی وکالت را به تجارت فرو نکاسته است! وکالت آزمایش، خود حدیث مفصل دیگری است که مجال دیگری می طلبد.
@iranianlls
قسمت دوم
سوگمندانه می انگارم که فروتنی فکری در جامعه ایرانی به غایت کم رمق است و به همین سبب، بستر گفتگوی عالمانه مبسوط نیست و در مقابل ، بساط " ارادت ورزی علمی" گسترده است و تعبد، جای را بر تفکر تنگ کرده است. این سان است که القاب و عناوین علمی ارزان و همه گیر اند و شاخه های گونه گون علوم، پدر دار و آنگاه پدرسالار می شوند!! آزمایش؛ از حیث فکری و معرفتی فروتن است و هماره حلقه های خرد و کلانش در خلوت و جلوت ؛ توامان پذیرای همسان اندیشان و دگر اندیشان است و سنجه منحصر در رد و قبول مدعا دلایل پشتیبان آن است و لاغیر. فروتنی فکری و البته اخلاقی اش، او را از عناوین صوری گریزان ساخته است ، عناوینی که برخی سخت می پسندند او را حقیقتا می آزارند.
■ *کتابت گریزی سقراطی*
فلسفه ورزی نه تنها اشتغال فکری مدام سقراط بود بل با وجودش سرشته و تجربت زیسته اش بود و حقا و حقیقتا ، حیات و ممات حکیم ، تجلی تام حکمت اش بود و شاید چنین غنای حکمی و فلسفی، او را مستغنی از کتابت نمود و هیچ گاه سخن را محصور حصار کتابت ننمود و " فیلسوف شفاهی " ماند. همچون آن قلندر پرنده(شمس تبریز) که گفت:
*«من عادت نبشتن نداشته‌ام هرگز؛ سخن را چون نمی‌نویسم در من می‌ماند و هر لحظه مرا روی دگر می‌دهد* ."
آزمایش؛ نیز کتابت گریز است و دست کم در چهل و اندی سال اخیر ، خامه از جامه برون نکرد و بیاضی سواد ننمود. علل و دلایل کتابت گریزی و شفاهی ماندن اش، برایم مکشوف نیست و صرفا توانم گفت که افزون بر علل بیرونی؛ شاید برخی خصایص اخلاقی اش بی تاثیر نبوده اند. سوگمندانه بایدم گفت که کتابت گریزی اش هر چند در راستای نگرش اخلاقی اش باشد، از منظر معرفت حفوقی و نظم حقوقی، خسران بزرگی برای جامعه ایران بوده است!
■ *زندگی اصیل سقراطی*
حکیم قصه ما در محکمه گفت: " زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد." مرادش از زندگی نیازموده؛ - که زندگی عاریتی توان گفت- زیستن طبق سلایق و عقاید دیگران بود که عمدتا از رهگذر تلقینات و القائات خوش نشین ساحت وجود آدمی شده اند و سودای بر خاستن ندارند. در مقابل ؛ زندگی اصیل ، ارزش زیستن دارد و آدمی بایستی بر اساس جهان نگری و ارزش شناختی خویشتن ؛ ره زندگی خود را بر گزیند و بار گران این مسوولیت عظیم را بر دوش کشد! در جهان امروزین؛ چه قلیل اند اصحاب زندگی اصیل؛ و چه کثیرند اهالی زیست عاریتی!
آزمایش؛ از اصحاب وثیق زندگی اصیل است و با گریز از مدهای فکری زمانه غرب و شرق؛ نگرش خویش را با حقیقتی -که در حوزه معرفت یافته - تطبیق می دهد و رفتار خود را با توجیهی که در حوزه هنجار کشف نموده ، تنظیم می نماید.
■ *رواقی نگری*
رواقیان متاخر از سقراط بودند و افزون بر تاثر فکری از او، مفتون زیست سقراطی بودند. بنابراین، سقراط را نتوان رواقی نامید، وانگهی الگوی فکری و رفتاری آنان بوده است. برآنم که آزمایش؛ از جهات مختلف ؛ افزون بر آموزه های دینی-عرفانی، متاثر از آموزه های رواقی بوده است و راز حافظ دوستی اش را شاید بتوان در همآوایی حافظ با رواقیون دانست. رواقیون ؛ خوشبختی را بیش از آنکه امر آفاقی بدانند امر انفسی می دانند و بر همین اساس ، دویدن در پی آواز خوشبختی در برون را بی حاصل می شمارند و انباشت لذایذ گونه گون را رهزن می دانند و حظ اقلی از لذایذ را توصیه می کنند تا آرامش و رضایت خاطر درونی مستقر و مستمر گردد. آنان، به زندگی اینجایی و اکنونی می نگرند ، رندانه دم را غنیمت می شمرند و به این فرصت محدود - که مابین دو راز عظیم قرار دارد - لبخند می زنند. رواقیون آدمی را در حوزه اختیار مبسوط الید نمی انگارند و تدبیر را محدود به تقدیر می دانند. آزمایش؛ با جنین نگرشی همدل است و حتی می انگارم که نگاهش به مجازات نیز در چهارجوب همین رویکرد رواقی است. حافظ نیز به تبع رواقیون؛ درویش مسلکی را می ستاید و خرسندی و نیک بختی را همعنان با درویشی می داند. "طلب روزی ننهاده " را مذموم می شمارد و گله از مشرب قسمت را ناانصافی می داند و انبوه لذایذ را کنار می زند تا به "فراغتی و کتابی و گوشه چمنی" برسد. آزمایش ؛ از حظوظ دنیوی به حداقل ها بسنده کرده است و خرسندی را در درویشی یافته است. او هماره از شهوت شهرت به نحو غریبی گریخته است و به قدرت ، روی ترش کرده است و ثروت را جز برای رفع حوائج ضروری نخواسته است ، با آنکه به اقتفای پدر ، در کنار معلمی؛ کسوت وکالت نیز به تن کرده است! ولی وکالت را به تجارت فرو نکاسته است! وکالت آزمایش، خود حدیث مفصل دیگری است که مجال دیگری می طلبد.
@iranianlls
*"سقراط حقوق ایران*
قسمت سوم
*■ ایران و امید*
مهر خاتمت بر ذیل این کوته نوشته نتوان نهاد جز آنکه از دو واژه ی سخن گفت که در ذهن و ضمیر آزمایش هماره در جوش و خروش اند و لاجرم دمادم بر زبانش جاری می شوند و آن *ایران است و امید* ؛ ایران را پاس می دارد و امید را از دست نمی دهد ؛ محرمان خلوتش دانند که آزمایش؛ چه سان به ایران عشق می ورزد و در این ساحت، حقا که "شهره شهر است به عشق ورزیدن"؛ او "در ره منزل معشوق"، امیدوارانه و متوکلانه گام بر می دارد و با جد و جهد تمام؛ می کوشد شعله شمع امید نمیرد بل برکشد و شعله ور گردد.
و اینک غزلی از لسان الغیب که آزمایش شیفته آن است :
دو یار زیرک و از باده کهن دو منی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پِی‌ام افتند هر دم انجمنی
هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد
فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی
ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
ببین در آینه جام نقش بندی غیب
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی
مِزاجِ دَهْرْ تَبَهْ شد در این بلا حافظ
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
@iranianlls
قسمت سوم
*■ ایران و امید*
مهر خاتمت بر ذیل این کوته نوشته نتوان نهاد جز آنکه از دو واژه ی سخن گفت که در ذهن و ضمیر آزمایش هماره در جوش و خروش اند و لاجرم دمادم بر زبانش جاری می شوند و آن *ایران است و امید* ؛ ایران را پاس می دارد و امید را از دست نمی دهد ؛ محرمان خلوتش دانند که آزمایش؛ چه سان به ایران عشق می ورزد و در این ساحت، حقا که "شهره شهر است به عشق ورزیدن"؛ او "در ره منزل معشوق"، امیدوارانه و متوکلانه گام بر می دارد و با جد و جهد تمام؛ می کوشد شعله شمع امید نمیرد بل برکشد و شعله ور گردد.
و اینک غزلی از لسان الغیب که آزمایش شیفته آن است :
دو یار زیرک و از باده کهن دو منی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پِی‌ام افتند هر دم انجمنی
هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد
فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی
ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
ببین در آینه جام نقش بندی غیب
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی
مِزاجِ دَهْرْ تَبَهْ شد در این بلا حافظ
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
@iranianlls
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش دوازدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش دوازدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
Forwarded from کانون وکلای مرکز
کمیسیون بین الملل کانون وکلای دادگستری مرکز برگزار می کند:
موضوع:
🔹️اصل صلاحیت شخصی و اعمال مجازات مضاعف در قانون مجازات اسلامی و اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی
سخنرانان:
🔹️دکتر محمد علی مهدوی ثابت
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات، وکیل ارشد اتحادیه اروپا، دکترای دولتی از دانشگاه پاریس
🔹️دکتر تهمورث بشیریه
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، رئیس انجمن علمی حقوق شناسی
🔹️دکتر هیبت الله نژندی منش
وکیل پایه یک دادگستری و متخصص در دعاوی کیفری بین المللی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
دبیر نشست:
🔹️مریم خسرو تبار
وکیل پایه یک دادگستری، عضو کمیسیون بین الملل، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
🔹️تاریخ برگزاری: یکشنبه ۱۶ اردیبهشت، ساعت ۱۵ الی ۱۷ تالار مرحوم جلالی نائینی کانون وکلای دادگستری مرکز
اداره روابط عمومی کانون وکلای دادگستری مرکز
موضوع:
🔹️اصل صلاحیت شخصی و اعمال مجازات مضاعف در قانون مجازات اسلامی و اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی
سخنرانان:
🔹️دکتر محمد علی مهدوی ثابت
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات، وکیل ارشد اتحادیه اروپا، دکترای دولتی از دانشگاه پاریس
🔹️دکتر تهمورث بشیریه
وکیل پایه یک دادگستری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، رئیس انجمن علمی حقوق شناسی
🔹️دکتر هیبت الله نژندی منش
وکیل پایه یک دادگستری و متخصص در دعاوی کیفری بین المللی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
دبیر نشست:
🔹️مریم خسرو تبار
وکیل پایه یک دادگستری، عضو کمیسیون بین الملل، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
🔹️تاریخ برگزاری: یکشنبه ۱۶ اردیبهشت، ساعت ۱۵ الی ۱۷ تالار مرحوم جلالی نائینی کانون وکلای دادگستری مرکز
اداره روابط عمومی کانون وکلای دادگستری مرکز
انجمن‌حقوق‌شناسی
عدالت در قضا، استاد دکتر ناصر کاتوزیان. * چندی پیش، سه سخنرانی تصویری از استاد به دست انجمن حقوق‌شناسی افتاد؛ بر سر آن شدیم که، بر اساس وظیفۀ انجمن در نشر فرهنگ حقوقی، آن‌ها را بدون کوچک‌ترین تغییر و تصرف به اشتراک بگذاریم. این نخستین سخنرانی است که تلاش…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تفسیر قوانین،
بخش نخست،
استاد دکتر ناصر کاتوزیان.
* چندی پیش، سه سخنرانی تصویری از استاد به دست انجمن حقوق‌شناسی افتاد؛ بر سر آن شدیم که، بر اساس وظیفۀ انجمن در نشر فرهنگ حقوقی، آن‌ها را بدون کوچک‌ترین تغییر و تصرف به اشتراک بگذاریم.
این دومین سخنرانی است که تلاش کردیم، تا آن‌جا که ممکن بوده است، صوت و تصویر آن را بهبود ببخشیم، اما متأسفانه کیفیت فایل اجازۀ این کار را بیش از این نمی‌داد.
نخستین سخنرانی را با نام عدالت در قضا می‌توانید اینجا ببینید.
@iranianlls
بخش نخست،
استاد دکتر ناصر کاتوزیان.
* چندی پیش، سه سخنرانی تصویری از استاد به دست انجمن حقوق‌شناسی افتاد؛ بر سر آن شدیم که، بر اساس وظیفۀ انجمن در نشر فرهنگ حقوقی، آن‌ها را بدون کوچک‌ترین تغییر و تصرف به اشتراک بگذاریم.
این دومین سخنرانی است که تلاش کردیم، تا آن‌جا که ممکن بوده است، صوت و تصویر آن را بهبود ببخشیم، اما متأسفانه کیفیت فایل اجازۀ این کار را بیش از این نمی‌داد.
نخستین سخنرانی را با نام عدالت در قضا می‌توانید اینجا ببینید.
@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
تفسیر قوانین، بخش نخست، استاد دکتر ناصر کاتوزیان. * چندی پیش، سه سخنرانی تصویری از استاد به دست انجمن حقوق‌شناسی افتاد؛ بر سر آن شدیم که، بر اساس وظیفۀ انجمن در نشر فرهنگ حقوقی، آن‌ها را بدون کوچک‌ترین تغییر و تصرف به اشتراک بگذاریم. این دومین سخنرانی…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شرح حق استان خراسان؛
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش سیزدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
جلد نخست از تاریخ شفاهی حقوق ایران در بخش استانی:
استاد سید حسین حسینی مدرس
بخش سیزدهم از گفتگوی وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی و محمد جلالی، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی با استاد سید حسین حسینی مدرس؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد.
@lawandart99
@iranianlls
پژوهشکده حقوق و قانون ایران با مجوز هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی شورای عالی انقلاب فرهنگی، کرسی علمی ترویجی «نقد و بررسی رای شعبه ۲۵ دیوانعالی کشور مبنی بر عدم صلاحیت محاکم با وجود شرط داوری در قرارداد خصوصی» را برگزار می‌کند.
ارائه کننده:
عزت‌الله امانی شلمزاری
قاضی دیوانعالی کشور
ناقدین: (به ترتیب حروف الفبا)
۱. حسن محسنی
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
۲. غلامرضا موحدیان
قاضی پیشین دیوانعالی کشور
مدیر جلسه:
بهزاد عبداله زاده
پژوهشگر پژوهشکده حقوق و قانون ایران
زمان: دوشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ از ساعت ۱۵ الی ۱۷
مکان: انقلاب، خیابان فخررازی، خیابان نظری، پلاک ۸۱، پژوهشکده حقوق و قانون ایران
به دلیل محدودیت مکان، حضور علاقه‌مندان در کرسی منوط به رزرو صندلی از طریق شماره ۰۹۹۶۱۱۲۵۵۶۵ (در واتساپ) است.
پی‌نوشت: حضور در کرسی‌های علمی رایگان بوده و به شرکت کنندگان، گواهی حضور در کرسی تقدیم می‌شود.
@iranianlls
ارائه کننده:
عزت‌الله امانی شلمزاری
قاضی دیوانعالی کشور
ناقدین: (به ترتیب حروف الفبا)
۱. حسن محسنی
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
۲. غلامرضا موحدیان
قاضی پیشین دیوانعالی کشور
مدیر جلسه:
بهزاد عبداله زاده
پژوهشگر پژوهشکده حقوق و قانون ایران
زمان: دوشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ از ساعت ۱۵ الی ۱۷
مکان: انقلاب، خیابان فخررازی، خیابان نظری، پلاک ۸۱، پژوهشکده حقوق و قانون ایران
به دلیل محدودیت مکان، حضور علاقه‌مندان در کرسی منوط به رزرو صندلی از طریق شماره ۰۹۹۶۱۱۲۵۵۶۵ (در واتساپ) است.
پی‌نوشت: حضور در کرسی‌های علمی رایگان بوده و به شرکت کنندگان، گواهی حضور در کرسی تقدیم می‌شود.
@iranianlls
📔معرفی و نقد کتاب اسلام و مبانی حقوق بشر
سخنرانان:
#سیف_الله_صرامی
#سیدمحمد_قاری_سیدفاطمی
#احمد_کاظمی_موسوی
#رحیم_نوبهار
دبیر نشست:
#بزرگمهر_بشیریه
🗓یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷
🏡سالن حافظ
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن حقوق شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianlls
سخنرانان:
#سیف_الله_صرامی
#سیدمحمد_قاری_سیدفاطمی
#احمد_کاظمی_موسوی
#رحیم_نوبهار
دبیر نشست:
#بزرگمهر_بشیریه
🗓یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷
🏡سالن حافظ
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن حقوق شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianlls
Forwarded from جامعه شناسی صلح (HanifNJ)
گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
به مناسبت روز جهانی کارگر برگزار می کند:
🛑 میزگرد
کارگران و چالش های حقوق انسانی
با حضور:
👤دکتر حسن محدثی
جامعه‌شناس
👤دکتر سید جواد میری
جامعه‌شناس
👤دکتر وحید آگاه
حقوقدان
مدیر میزگرد:
👤دکتر عباس نعیمی جورشری
جامعه‌شناس
📌دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ | ساعت ۱۹.۳۰ تا ۲۱
پخش زنده در پلتفرم گوگل میت
📍لینک ورود برای عموم
@sociologyoflaw
@abbasnaeemi
به مناسبت روز جهانی کارگر برگزار می کند:
🛑 میزگرد
کارگران و چالش های حقوق انسانی
با حضور:
👤دکتر حسن محدثی
جامعه‌شناس
👤دکتر سید جواد میری
جامعه‌شناس
👤دکتر وحید آگاه
حقوقدان
مدیر میزگرد:
👤دکتر عباس نعیمی جورشری
جامعه‌شناس
📌دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ | ساعت ۱۹.۳۰ تا ۲۱
پخش زنده در پلتفرم گوگل میت
📍لینک ورود برای عموم
@sociologyoflaw
@abbasnaeemi
Forwarded from موسسه مطالعاتی بشیریه (BSI)
انجمن‌حقوق‌شناسی
Photo
خروش ناامنی در شهر؛
بی‌فایدگی مجازات در بحران اقتصادی
همان اندازه که پیش‌بینی و اِعمال مجازات در شرایط عادیِ اجتماعی می‌تواند مؤثر باشد، در حالت بحران بی‌تأثیر است. به حرف ساده، خلاف این استنباطِ ظاهری که مجازات، ابزاری برای زمان بحران است، اتفاقاً در دوران سکون و آسایش بهتر به کار می‌آید. وقتی اوضاع و احوال جامعه، بسامان باشد، از مجرم پرسیده می‌شود که چرا با وجود مساعد بودن وضعیت، مرتکب جرم شدی و او اگر پاسخی مناسب نیابد، کیفرش، برای او و دیگران، محرکِ بازدارنده‌ای محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، آن هنگام که بحران یا فروپاشیِ اجتماعی و اقتصادی، گلوی جامعه را به سختی می‌فشارد و خروشِ خَش‌دارِ نا امنی در معابر شهر می‌پیچد، مجازات کاراییِ معمول خود را از دست می‌دهد. در شرایط این چنینیِ ایران امروز، سیاست جناییِ تقنینیِ شلخته و خلاصه شده در سیاست کیفری، از یک سو قانون کاهش مجازات حبس را تصویب می‌کند و از سوی دیگر، با افزایش قابل توجه نرخ سرقت‌های خیابانی و زورگیری‌های مسلحانه، به فکر تشدید مجازات مرتکبین می‌افتد. سیاست جناییِ قضاییِ بلاتکلیف هم نمی‌داند برای سارقینِ بی‌باکِ گاه نیازمند و گاه حریصِ ایجادکنندۀ ترس، دستور مجازات دهد یا از سوی شاکیان طلب بخشش نماید. حالا با این نرخ افراطی و عریان بزهکاری، حتی امیل دورکیم هم دیگر جرم را یک پدیده بهنجار تعریف نمی‌کند. تقریباً هفته‌ای نیست که در خبر یا از آشنا، مطلع یک سرقت خیابانی نشویم؛ این میزان از بزهکاری به شیوه‌های رعب‌آور در خلوت و جلوت، نشان از گستاخی مجرمینی است که بیمِ تشدیدِ تجری آن‌ها در آتیه لحظه به لحظه بیشتر می‌شود. پدیدۀ مذکور، لزوماً به معنای نامناسب بودن کیفرهای موجود نیست، بلکه می‌تواند از بی‌فایدگیِ ذاتیِ نهاد کیفر یا حداقل رویۀ اجرایی آن در اوضاع و احوالِ نابسامان حکایت کند. از این روی، ظهور و بروزِ ضعف یا منفعت‌طلبی و یا هر دو در سیاستگذاری‌های عمومی، موجب ناکارامدی کیفر می‌شود. همان امری که پیشگیری اجتماعی را به ورطۀ فنا می‌کشاند و پیشگیری وضعی را نیز حتی با تمام قوا، از مقابلۀ با بزهکاری ناتوان می‌کند. این تفسیر، تعبیرِ دیگری از آخرین حربه بودنِ حقوق کیفری می‌باشد؛ حقوق کیفری گاهی به علت موازینِ حقوقی، آخرین گام است و گاه اینگونه به سبب بی‌فایده بودن به انتهای صف فرستاده می‌شود و بدین سان، وظیفه‌گرایی و پیامدگرایی، بس جالب، به یکدیگر پیوند می‌خورند.
#بزرگمهر_بشیریه
📸 تصویر از وبسایت:
www.hindustantimes.com
____
موسسه مطالعاتی بشیریه
@bashiriyehins
بی‌فایدگی مجازات در بحران اقتصادی
همان اندازه که پیش‌بینی و اِعمال مجازات در شرایط عادیِ اجتماعی می‌تواند مؤثر باشد، در حالت بحران بی‌تأثیر است. به حرف ساده، خلاف این استنباطِ ظاهری که مجازات، ابزاری برای زمان بحران است، اتفاقاً در دوران سکون و آسایش بهتر به کار می‌آید. وقتی اوضاع و احوال جامعه، بسامان باشد، از مجرم پرسیده می‌شود که چرا با وجود مساعد بودن وضعیت، مرتکب جرم شدی و او اگر پاسخی مناسب نیابد، کیفرش، برای او و دیگران، محرکِ بازدارنده‌ای محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، آن هنگام که بحران یا فروپاشیِ اجتماعی و اقتصادی، گلوی جامعه را به سختی می‌فشارد و خروشِ خَش‌دارِ نا امنی در معابر شهر می‌پیچد، مجازات کاراییِ معمول خود را از دست می‌دهد. در شرایط این چنینیِ ایران امروز، سیاست جناییِ تقنینیِ شلخته و خلاصه شده در سیاست کیفری، از یک سو قانون کاهش مجازات حبس را تصویب می‌کند و از سوی دیگر، با افزایش قابل توجه نرخ سرقت‌های خیابانی و زورگیری‌های مسلحانه، به فکر تشدید مجازات مرتکبین می‌افتد. سیاست جناییِ قضاییِ بلاتکلیف هم نمی‌داند برای سارقینِ بی‌باکِ گاه نیازمند و گاه حریصِ ایجادکنندۀ ترس، دستور مجازات دهد یا از سوی شاکیان طلب بخشش نماید. حالا با این نرخ افراطی و عریان بزهکاری، حتی امیل دورکیم هم دیگر جرم را یک پدیده بهنجار تعریف نمی‌کند. تقریباً هفته‌ای نیست که در خبر یا از آشنا، مطلع یک سرقت خیابانی نشویم؛ این میزان از بزهکاری به شیوه‌های رعب‌آور در خلوت و جلوت، نشان از گستاخی مجرمینی است که بیمِ تشدیدِ تجری آن‌ها در آتیه لحظه به لحظه بیشتر می‌شود. پدیدۀ مذکور، لزوماً به معنای نامناسب بودن کیفرهای موجود نیست، بلکه می‌تواند از بی‌فایدگیِ ذاتیِ نهاد کیفر یا حداقل رویۀ اجرایی آن در اوضاع و احوالِ نابسامان حکایت کند. از این روی، ظهور و بروزِ ضعف یا منفعت‌طلبی و یا هر دو در سیاستگذاری‌های عمومی، موجب ناکارامدی کیفر می‌شود. همان امری که پیشگیری اجتماعی را به ورطۀ فنا می‌کشاند و پیشگیری وضعی را نیز حتی با تمام قوا، از مقابلۀ با بزهکاری ناتوان می‌کند. این تفسیر، تعبیرِ دیگری از آخرین حربه بودنِ حقوق کیفری می‌باشد؛ حقوق کیفری گاهی به علت موازینِ حقوقی، آخرین گام است و گاه اینگونه به سبب بی‌فایده بودن به انتهای صف فرستاده می‌شود و بدین سان، وظیفه‌گرایی و پیامدگرایی، بس جالب، به یکدیگر پیوند می‌خورند.
#بزرگمهر_بشیریه
📸 تصویر از وبسایت:
www.hindustantimes.com
____
موسسه مطالعاتی بشیریه
@bashiriyehins
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به قدّ و چهره هر آن‌کس که شاهِ خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند
شعر: حافظ
موسیقی: اجرای خصوصی رند عافیت‌سوز با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمد موسوی.
* دادگستری، حاصلِ مصدر (مرکب) و به معنای گسترانیدن داد و ترویج عدل است. فرهنگستان اوّل (فرهنگستان ایران) این واژه را برابر عدلیه قرار داد و، بدین ترتیب، وزارت عدلیه، از آن پس، وزارت دادگستری نام گرفت.
#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق
@iranianlls
@lawandart99
جهان بگیرد اگر دادگستری داند
شعر: حافظ
موسیقی: اجرای خصوصی رند عافیت‌سوز با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمد موسوی.
* دادگستری، حاصلِ مصدر (مرکب) و به معنای گسترانیدن داد و ترویج عدل است. فرهنگستان اوّل (فرهنگستان ایران) این واژه را برابر عدلیه قرار داد و، بدین ترتیب، وزارت عدلیه، از آن پس، وزارت دادگستری نام گرفت.
#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق
@iranianlls
@lawandart99