Aşura ziyarəti

KƏRBƏLA ŞƏHİDİ – HÜRR İBN YEZİD RİYAHİ

Məhərrəm ayının dördüncü günü əvvəlcə Yezid ordusunda olan, lakin sonradan tövbə edib İmam Hüseynə (ə) qoşulan Kərbəla şəhidi Hürr ibn Yezid Riyahinin adını daşıyır və ona məxsusdur.

Hürr ibn Yezid Riyahi öz qəbiləsinin başçısı, Kufənin tanınmış şəxsiyyətləri və hərbi sərkərdələrindən biri di. O, Aşura vaiqəsindən öncə İbn Ziyadın əmri ilə İmam Hüseynin (ə) hərəkətinə mane olmaq üçün min nəfərlik qoşuna başçı təyin edildi.
Hürr Aşura günü Ömər ibn Sədin müharibə qərarının ciddi olduğunu gördükdə, qorxdu və yavaş-yavaş Yezidin qoşunundan kənaralaşdı.
Mühacir ibn Ovs, Hürrün iztirab və təşvişini gördükdə dedi: Allaha and olsun, indiyə qədər səni belə halətdə görməmişdim, əgər indiyə qədər məndən “Kufənin ən şücaətli şəxsi kimdir?” – deyə soruşsaydılar, ancaq səni göstərərdim!

Hürr dedi:

إنّي وَاللَّهِ أُخَيِّرُ نَفْسي بَيْنَ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ وَلا أخْتارُ عَلَى الْجَنَّةِ شَيْئاً

“Özümü Cənnətlə Cəhənnəm arasında görürəm, amma bədənim parça-parça olsa və məni odda yandırsalar da, heç nəyi Cənnətdən üstün tutmaram!”

Nəhayət, Hürr qərara gəldi və İmam Hüseynin (ə) xeyməsinə doğru hərəkət etdi.

İbn Əsir özünün “Tarix” kitabında belə yazır: “Hürr, İmam Hüseynin (ə) hüzuruna gəlib dedi: “Mən inanmazdım ki, bu camaat işi bu yerə çatdırsın, yoxsa, heç vaxt onlarla birgə olmazdım. İndi isə tövbə üçün sizin hüzurunuza gəlmiş və qərar vermişəm ki, ölənə qədər sizi müdafiə edim və sizin gözünüzün qabağında ölüm. Mənim tövbəm qəbuldurmu?!”

İmam (ə) mehribanlıqla cavab verdi:

نَعَمْ، يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْكَ وَيَغْفِرُ لَكَ‌

“Bəli, Allah tövbəni qəbul edir və günahlarını bağışlayır.” (“Əl-kamil”, İbn Əsir, c.4. səh.64.)

Tarixin səhifələrində Hürrün İmam Hüseynin (ə) yanına gələndən sonra Allahla belə münacat etdiyini oxuyuruq:

أللَّهُمَّ إِلَيْكَ انيبُ فَقَدْ أَرْعَبْتُ قُلوبَ أَوْلِيائِكَ وَأَوْلادِ نَبِيِّكَ‌

“İlahi, Sənin dostlarının və Peyğəmbərinin (s) övladlarının qəlblərinə qorxu saldığım üçün Sənə üz tutub tövbə edirəm.” (“Əmali”, Şeyx Səduq, səh.223.)

Xarəzmi yazır: “Hürr tövbə edəndən sonra İmam Hüseynə (ə) dedi: “Ey Allah Rəsulunun (s) övladı! Mən sizin yolunuzu kəsən birinci şəxsəm. İcazə verin, Qiyamət günü əlimi Cəddinizin əlinin üstünə qoymaq ümidilə, sizin qarşınızda birinci mən şəhid olum!”

İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “Sən Allahın tövbələrini qəbul etdiyi kəslərdənsən.” (“Məqtəlul-Huseyn”, Xarəzmi, c.4, səh.10.)

Bəli, o, meydana ilk gedib şəhid olan şəxs idi.

Amma Təbəri və İbn Kəsirin qeydlərinə görə, Hürr, Həbibin şəhadətindən sonra və zöhr namazından öncəq Züheyr ibn Qeynlə birlikdə düşmənə hücum etdi; belə ki, hər biri düşmənin mühasirəsinə düşdükdə, o biri digərinin köməyinə gedir və onu düşmənin mühasirəsindən çıxarırdı. Sonda Hürrün atının ayaqlarını kəsdilər, amma o, eləcə vuruşurdu. (“Təbəri tarixi”, c.4, səh.366; “Əyanuş-şiə”, c.4, səh.614.)

Başqa bir rəvayətə əsasən, Hürr şücaətlə vuruşur və bu rəcəzi oxuyurdu:

إنّي أَنَا الحُرُّ ومُؤوِى الضَّيْفِ‌
اضْرِبُ في أعْراضِكُم بِالسَّيفِ‌
عَنْ خَيْرِ مَنْ حَلَّ بِلادَ الخيفِ‌
أَضْرِبُكُمْ وَلا أرى‌ مِنْ حَيْفٍ‌

“Həqiqətən, mən qonaqlarımın ev sahibi olan Hürrəm, qılıncımı üstünüzə çəkirəm, Xeyf şəhərinin (Məkkə məntəqəsi) ən yaxşı insanını müdafiə edir, sizinlə vuruşur və (ölümdən) qorxmuram.”

Hürr fəryad cəkərək vuruşurdu, nəhayət, İbn Sədin piyada qoşunu ona hücum edib şəhadətə yetirdi.

İmamın (ə) əshabı Hürrü yarıcan halda xeyməyə gətirdi. İmam (ə) onun başı üstündə oturub üzünün qanını sildi və buyurdu:

أَنْتَ الْحُرُّ كَما سَمَّتْكَ أُمُّكَ وَ أنْتَ الْحُرُّ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

“Sən hürr və azadsan, necə ki, anan səni belə adlandırb. Sənsən dünya və axirətdə azad insan!” (“Məqtəlul-Huseyn”, Xarəzmi, c.2, səh.11.)

#İmamHüseyn #matəm #əza

🏴 Peyğəmbər (s) mələkdən Kərbəla torpağı istəyir - Səhih əhli-sünnə mənbəsi

🎥 "YouTube" linki:
https://youtu.be/KhVz2iSH8LQ

🌐 Besiret.az
https://youtube.com/user/besiret
https://instagram.com/besiret.az
https://m.facebook.com/besiretaz
https://www.tg-me.com/besiretaz

📌Kərbəla şəhidləri, 1-ci hissə

🔺Nafe ibni Hilal

📌Kərbəla şəhidləri, 2-ci hissə

🔺Həbib ibn Müzahir

📌Kərbəla şəhidləri, 3-cü hissə

🔺Müslüm ibn Əql

📌Kərbəla şəhidləri, 4-cü hissə

🔺Əbu Sümamə Saidi

AŞURA VƏ AZADLIĞIN SİRRİ

Kərbəlada bəzilərinin bir an içrə dəyişib batildən üz döndərməsi və haqq cəbhəsinə qoşulması Aşura vaqiəsinin qəribəliklərindəndir. Hürr ibn Yəzid Riyahi daxilən və nagəhan dəyişilən həmin kəslərdən biridir. Elə bir kəs ki, işin başlanğıcında öz İmamının yolunu kəsdi və Aşura karvanının yolunu Kərbəlaya doğru yönəltdi. Buna rəğmən, o, bir anın içində özünə gəldi və nəhayət, axır-aqibəti xeyirlə bitdi. Hətta şəhadətə yetdiyi zaman imam Hüseyn (ə) onu qucağına alıb buyurdu:

أَنتَ الحُرُّ كَمَا سمَّتكَ اُمُّكَ وَ أَنتَ الحُرُّ فِي الدُنيا وَ الآخِرَة؛

“Sən hürr və azadsan, necə ki, anan bu adı sənə verib. Sən həm dünyada, həm də axirətdə hürr və azadsan!”

BU HƏQİQƏTİN SİRRİ

Həm Qurani-Kərimdə, həm də məsum rəhbərlərin rəvayətlərində təfəkkür və düşüncəyə xüsusi yer ayrılmışdır. İmam Sadiq (ə) buyurmuşdur:

فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛

“Bir saat təfəkkür etmək min ilin ibadətindən üstün və faydalıdır.” (“Misbahuş-şəriə”, səh.114.)

Məxsusən, insan əsas və mühüm seçkilərdə, haqq ilə batildən birini seçmək məcburiyyəti ilə üzləşdikdə, ona ilk sözü deyən təfəkkürdür. Kərbəlada qılınclar çalındıqda, Hürr bir guşəyə çəkildi, daşınıb-düşündükdən sonra imam Hüseyni (ə) seçdi və başını aşağı dikib xəcalətli halda İmamın (ə) xeymələrinə doğru addımladı.
İnsanın axır-aqibətinin necəliyi Qurani-Kərimin önəm verdiyi ən mühüm məsələlərdən biridir və ayələrdə keçmiş qövmlərin aqibəti ilə bağlı “keyfə kanə aqibətul...” (...axır-aqibəti necə oldu!) ibarəsi, düz 21 dəfə işlənmişdir.
Buna misal olaraq “Əraf” surəsinin 103-cü ayəsini göstərə bilərik:

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ

“Onlardan sonra Musanı möcüzələrimizlə Firona və onun əyanlarına (peyğəmbər) göndərdik. Onlar (həmin möcüzələri) inkar etdilər. Bir gör fəsad törədənlərin axır-qibəti necə oldu!”

Keçmişlərin axır-aqibəti haqda düşünmək və təfəkkür etmək bir çox dərslər aşılayır ki, pis aqibətdən qurtuluş həmin dərslərdən biridir; başqa sözlə, tarixin çirkin və qəddar insanlarının pis aqibəti haqda düşünmək xeyirli aqibətə səbəb olur.

Azadlığın özəyi həqiqi tövhid və Allaha bəndəçilikdir. İmam Əli (ə) buyurur:

لا تَكُن عَبدَ غَيرِكَ و َقَد جَعَلَكَ اللّهُ حُرّاً؛

“Başqasına qul olma ki, Allah səni azad yaratmışdır.” (“Tuhəful-uqul”, səh.77.)

Başıucalıq və azadlıq pak olan insanlıq fitrəti və həqiqətindən qaynaqlanır. Qurani-Kərimin “Rum”surəsinin 30-cu ayəsində buyurulur:

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها؛

“Batildən haqqa tapınaraq üzünü Allahın fitri olaraq insanlara verdiyi dinə (İslama) tərəf tut...”

Aşura vaqiəsində çoxlarının zülm ordusunda yerləşməsi və nəticədə, axır-aqibətlərinin pis olmasına əsas səbəb onların azad olmaması və madiyyata möhkəm bağlı olmaları idi. Elə buna görə də, imam Hüseyn (ə) düşmənlərə xitabən belə bir cümlə işlədir:

إن لَم يَكُن لَكُم دينٌ وَ كُنتُم لا تَخافونَ المَعادَ فَكونوا أَحراراً فى دُنياكُم؛

“Əgər dininiz yoxdursa və Qiyamətdən qorxmursunuzsa, heç olmasa, dünyanızda azad olun.” (“Biharul-ənvar”, c.45, səh.51.)

Bu dərinmənalı ibarədən anlaşılır ki, hürriyyət və azadlıq həqiqi mənada dindar insanın dönməz etiqadının tərkib hissəsidir. Azadlıq və comərdlik qoxusu duymayan insanın nəinki dini olmaz, hətta insaniyyətini belə itirmiş olur. Demək, azadlığın ilkin pilləsi insaniyyətdir, ondan sonra isə dini həyaya sahib insan dini dəyərləri qorumağı qarşısına məqsəd qoyacaq və Hürr yolunun davamçısı şərəfinə nail olacaq!

Maide.Az- Maarif bölümü
https://www.tg-me.com/MaideTV

Həzrət Abbas (ə) rövzəsi

#Məhərrəmlik #Aşura #İmam_Hüseyn #Kərbəla

https://www.tg-me.com/MaideTV

Hacı Vasif Nəftullayev - İmam Hüseynin (ə) qiyamının fəlsəfəsi

#Məhərrəmlik #Aşura #İmam_Hüseyn #Kərbəla #Hacı_Vasif_Nəftullayev #Qiyam

Məhərrəm ayının 7-ci gecəsi və günü – Həzrət Əliəsğər

Adətən, Məhərrəm ayının 7-ci gecsəi və 7-ci günü Kərbəla şəhidlərinin xatirəsinə həsr olunmuş əzadarlıq məclislərində “Kərbəlanın kiçik hacətlər qapısı” Həzrət Əliəsğərin rövzəsi deyilir və o həzrətin şəhadətindən danışılır.

Aşura günü İmam Hüseyn (ə) dostları və köməkçilərinin şəhid olduğunu və onlardan qadınlar və xəstə oğlu İmam Səccaddan (ə) başqa, kimsənin qalmadığını gördüyü zaman səsləndi:

هَلْ مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخَافُ اللَّهَ فِینَا؟ هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجُو اللَّهَ بِاِغَاثَتِنَا؟ هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِی اِعَانَتِنَا؟

“Allah Rəsulunun (s) hərəmini müdafiə edən bir kəs yoxdurmu? Sizin aranızda Allahdan qorxan və bizə zülmü rəva görməyən bir kimsə varmı? Allaha xatir bizim imdadımıza yetişən bir kəs varmı? Allah dərgahındakılara ümid edərək bizə yardım etmək istəyən bir kəs varmı?”

İmam (ə) qadınların ağlaşma və nalə səslərini eşitdikdə, xeymələrə yaxınlaşdı və buyurdu:

نَاوِلُونِي عَلِيّاً، ابْنِيَ الطِّفْلَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ

"Kiçikyaşlı oğlum Əlini mənə verin ki, onunla vidalaşım."

Oğlunu yanına gətirdilər. Övladını öpdüyü halda buyurdu:

وَيْلٌ لِهَؤُلَاءِ الْقَوْمِ إِذَا كَانَ خَصْمَهُمْ جَدُّكَ مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفَى 

“Cəddin Allah Rəsulunun (s) düşmənçilik etdiyi bu zülmkar dəstənin vay halına!”

Hələ körpə İmamın (ə) qucağında aram olmamışdı ki, Hərmələ ibn Kahil Əsədi uşağı nişan aldı, atdığı ox onun boğazını üzdü. Qan axmağa başladı. İmam (ə) əlini onun boğazının altına tutdu və ovcu qanla doldu. Sonra ovcundakı qanı göyə doğru səpdi və dedi:

اَللّهُمَّ إِنْ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ فَاجْعَلْ ذلِكَ لِما هُوَ خَيْرٌ لَنا

“İlahi! Əgər bu dünyada (zahirdə) biz bu qövmə qələbə çalmasaq belə, ondan daha yaxşısını bizə ruzi et (bizə nəsib et)!”

Digər bir rəvayətdə qeyd edilir ki, İmam (ə) əllərini körpənin boğazı altına tutdu və buyurdu:

يا نَفْسُ اِصْبِري فيما أَصابَكِ، اِلهي تَرى ما حَلَّ بِنا في الْعاجِلِ فَاجْعَلْ ذلِكَ ذَخيرَةً لَنا في الاْجِلِ

“Ey nəfs! Bütün bu müsibətlər müqabilində səbirli ol! Sən görürsən ki, bu fani dünyada bizim üçün hansı müsibətlər baş verdi. Belə olduğu halda, onu Qiyamət günü üçün ehtiyat saxla!” ("Məalis-sibtəyn", c.1, səh.419.)

Başqa bir rəvayətdə İmamın (ə) belə buyurduğu yazılır:

اَللّهُمَّ أَنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُمْ دَعَوُنَا لِيَنْصُرُونا فَخَذَلُونا وَ أَعانُوا عَلَيْنا، اَللّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قِطَرَ السَّماءِ، وَ احْرِمْهُمْ بَرَكاتِكَ، اَللّهُمَّ لا تُرْضِ عَنْهُمْ أَبَداً، اَللّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ كُنْتَ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ في الدُّنْيا، فَاجْعَلْهُ لَنا ذُخْراً فِي الاْخِرَةِ وَ انْتَقِمْ لَنا مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ

"İlahi! Sən onların bizə yardım etmək üçün bizi dəvət etdiyini, amma bizi tərk etdiyini, bizim müqabilimizdə daynadığını bilirsən. İlahi! Asimanın yağışını onlardan əsirgə, bərəkətlərindən məhrum et! İlahi! Əsla onlardan razı olma! İlahi! Əgər dünyada qələbəni bizdən əsirgədinsə, onu bizim axirətimiz üçün zəxirə et və zalım dəstədən bizim intiqamımızı al!" ("Yənabiul-məvəddəh", c.3, səh. 77.)

Körpə Əliəsğərin şəhadətindən sonra, İmam Hüseyn (ə) atından yerə endi və qılıncın qını ilə kiçik bir qəbir qazdı və körpəni qanına boyadı və dəfn etdi. (“Məqtəlul-Huseyn”, Xarəzmi, c.2, səh.32; "Biharul-ənvar", c.45, səh.46.)

Əllamə Məclisi əlavə edir: İmam (ə) buyurdu:

هَوَّنَ عَلَيَّ مَا نَزَلَ بِي أَنَّهُ بِعَيْنِ اللَّهِ

"Bu müsibət mənim üçün asandır, çünki Allahın hüzurunda baş vermişdir."

İmam Baqir (ə) buyurmuşdur:

فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذَلِکَ الدَّمِ قَطْرَةٌ اِلَی الْاَرْضِ

"İmamın (ə) göyə tərəf səpələdiyi Əliəsğərin qanından bir qətrə də yerə düşmədi." ("Biharul-ənvar", c.45, səh.46-47; "Aşura – Tarixin ən böyük qəhrəmanlıq salnaməsi", Ayətullah Məkarim Şirazi, səh.800-805.))

Maide.Az - Maarif bölümü
https://www.tg-me.com/MaideTV