Forwarded from XəmsənaməSYH_14 (Munis)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from XəmsənaməSYH_14 (Munis)
🥀 7 zilhiccə - İmam Məhəmməd Baqirin (ə) şəhadət günüdür. Bu münasibətlə hər birinizə başsağlığı veririk...
🏴 T.me/SYH_XEMSENAME
🏴 T.me/SYH_XEMSENAME
Forwarded from İmamRezaAz (rəsmi)
Ərəfə gününün əməlləri ensarullah_313 (1).pdf
580.1 KB
Ərəfə gününün əməlləri
*Ərəfə duası*
*Allaha şükrün ali nümunəsi olan bu dua İmam Hüseyn (ə) tərəfindən Ərəfə günü oxunduğu üçün belə adlanır.*
*Habelə, "ərəfə" sözü "tanımaq, dərk etmək, anlamaq" kimi tərcümə olunur.*
Duanın tarixçəsi belədir: Kərbəlaya yola düşərkən İmam Hüseynin (ə) karvanı Həcc mərasimini yerinə yetirmək üçün Məkkəyə getdi. Ərəfə günü İmam Hüseyn (ə) Ərəfat çölündəki çadırından çıxıb ailəsi, övladları və qulluqçularının müşaiyəti ilə Ərəfat dağına üz tutdu. Dağın solunda durdu, üzünü qibləyə çevirdi, əllərini qaldırdı və ən ehtiyaclı fəqir kimi Allaha yalvarmağa başladı:
*Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə*
*İlahi, Məhəmməd və Məhəmmədin soyuna xeyir-bərəkətini artır!*
Həmd olsun o Allaha ki, heç kəs Onun hökmünü dəyişə bilməz, heç kəs Onun nemətinin qarşısını ala bilməz və heç kəs Onun yaratdığını yarada bilməz. O, səxavəti sonsuz və rəhməti geniş olan Allahdır ki, növbənöv varlıqlar yaratdı, hikməti ilə varlıqları kamala çatdırdı; Ondan gizli heçnə peyda olmur, mülkündən heçnə azalmır; yaratmaqda hamıdan üstün Odur; bütün ehtiyacları təmin edən Odur; bütün zəiflərə rəhm edən, bütün xeyirləri göndərən və parlaq nuru ilə hər şeyi əhatə edən kitabı da (Quranı) nazil edən Odur! O, duaları eşidən, qəm-qüssəni aradan aparan, məqamları artıran, zalımları yıxandır; Ondan başqa pərəstişə layiq olanı yoxdur; Onun tayı-bərabəri yoxdur; Ona bənzər heçnə yoxdur! O, eşidən və görəndir, mehriban və xəbərdardır; O, hər şeyə qadirdir!
İlahi, həqiqətən Sənə can atıram! Sənin Rəbb olduğuna şahidəm! Yorulmadan təkrarlıyıram ki, mənim Rəbbim Sənsən! Şübhəsiz, Sənin yanına qayıdacağımı da bilirəm.
İlahi, Sən mənə nemət verməyə başlayanda, mən hələ yada salınası bir şey deyildim; məni torpaqdan yaratdın, sonra ata-babamın sülbünə yerləşdirdin ki, hadisələrin pisliyi, zamanın axarı mənə xələl yetirməsin; Qədim zamanlardan məni sülblərdən rəhmlərə ötürə-ötürə indiki dövrdə dünyaya gətirdin; Sənin mehribanlığın, lütfün və xeyirxahlığın sayəsində küfr başçılarının - səninlə əhdlərini pozan, peyğəmbərlərini yalanlayanların - dövlətində dünyaya göz açmadım. Məni elə bir vaxtda dünyaya gətirdin ki, hidayət nuru məndən öncə gəlmişdi; Bununla da hidayət yolumu asanlaşdırdın, məni o nurun içində boya-başa çatdırdın. Bundan da öncə nəvazişinlə, bol-bol nemətlərinlə mənə lütf etmişdin. Yaradılışımı nütfədən başladın, sonra məni üç zülmətin (ana rəhminin) içinə saldın. O zülmət ətin, qanın və dərinin arasında idi. Necə yarandığımı heç bilmədim, yaradılışımda heç bir əməyim olmadı. Sonra, əzəldən müəyyənləşdirdiyin hidayətinlə məni dünyaya lazımlı görkəmdə və sağlam gətirdin. Uşaq ikən beşikdə qorudun məni. Faydalı süd ilə qidalandırdın məni. Mənə qulluq edənlərin qəlbinə məhəbbətimi saldın, məni mehriban anaların himayəsinə verdin. Cinlərin mənə yaxın düşməsini qoymadın. Artıq-əskik olmadan məni salamat saxladın. Ucasan ey Rəhman, ey Rəhim!
Bol-bol nemətlərini göndərəndə, hələ danışa bilmirdim; sonra ildən ilə böyüdükcə nemətlərini artırdın ta ki, fitrətim kamil, gücüm isə yetərli olsun. Sonra haqqı mənə çatdırdın, özü də qəlbimə Öz mərifətini ilham etməklə. Hikmətinin qəribəliyi ilə məni heyrətə saldın! Göylərin və yerin xilqətindəki gözəlliyi görməyim üçün daxilimdə oyanış yaratdın! Diqqətimi Sənin şükrünə və zikrinə yönəltdin, Sənə itaət və ibadət etməyi vacib etdin. Peyğəmbərlərin nə üçün gəldiyini mənə başa saldın. Sənin razı olduğun işlərə qəbullanmağı mənim üçün asanlaşdırdın. Bütün bunlarla mənə lütf etdin! Məni ən yaxşı torpaqdan yaratdın. İlahi, bir nemət verəndə, başqa nemətləri əsirgəmədin. Dolanışığım üçün növbənöv nemətlər verdin, çeşidli hədiyyələrlə zənginləşdirdin. Bütün bunları mənə qarşı çox əzəmətli lütfünlə, sonsuz xeyirxahlığınla etdin. Bütün nemətlərindən yararlanmaq üçün mənə imkan verdin, bütün bəlaları məndən uzaqlaşdırdın! Sənə qarşı nadanlığıma və cəsarətimə baxmayaraq, hər şeyə göz yumub Sənə yaxınlaşdıran işlərdi mənə tanıtdırdın, Sənə tərəf ucaldan işləri mənə qismət etdin.
*Allaha şükrün ali nümunəsi olan bu dua İmam Hüseyn (ə) tərəfindən Ərəfə günü oxunduğu üçün belə adlanır.*
*Habelə, "ərəfə" sözü "tanımaq, dərk etmək, anlamaq" kimi tərcümə olunur.*
Duanın tarixçəsi belədir: Kərbəlaya yola düşərkən İmam Hüseynin (ə) karvanı Həcc mərasimini yerinə yetirmək üçün Məkkəyə getdi. Ərəfə günü İmam Hüseyn (ə) Ərəfat çölündəki çadırından çıxıb ailəsi, övladları və qulluqçularının müşaiyəti ilə Ərəfat dağına üz tutdu. Dağın solunda durdu, üzünü qibləyə çevirdi, əllərini qaldırdı və ən ehtiyaclı fəqir kimi Allaha yalvarmağa başladı:
*Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə*
*İlahi, Məhəmməd və Məhəmmədin soyuna xeyir-bərəkətini artır!*
Həmd olsun o Allaha ki, heç kəs Onun hökmünü dəyişə bilməz, heç kəs Onun nemətinin qarşısını ala bilməz və heç kəs Onun yaratdığını yarada bilməz. O, səxavəti sonsuz və rəhməti geniş olan Allahdır ki, növbənöv varlıqlar yaratdı, hikməti ilə varlıqları kamala çatdırdı; Ondan gizli heçnə peyda olmur, mülkündən heçnə azalmır; yaratmaqda hamıdan üstün Odur; bütün ehtiyacları təmin edən Odur; bütün zəiflərə rəhm edən, bütün xeyirləri göndərən və parlaq nuru ilə hər şeyi əhatə edən kitabı da (Quranı) nazil edən Odur! O, duaları eşidən, qəm-qüssəni aradan aparan, məqamları artıran, zalımları yıxandır; Ondan başqa pərəstişə layiq olanı yoxdur; Onun tayı-bərabəri yoxdur; Ona bənzər heçnə yoxdur! O, eşidən və görəndir, mehriban və xəbərdardır; O, hər şeyə qadirdir!
İlahi, həqiqətən Sənə can atıram! Sənin Rəbb olduğuna şahidəm! Yorulmadan təkrarlıyıram ki, mənim Rəbbim Sənsən! Şübhəsiz, Sənin yanına qayıdacağımı da bilirəm.
İlahi, Sən mənə nemət verməyə başlayanda, mən hələ yada salınası bir şey deyildim; məni torpaqdan yaratdın, sonra ata-babamın sülbünə yerləşdirdin ki, hadisələrin pisliyi, zamanın axarı mənə xələl yetirməsin; Qədim zamanlardan məni sülblərdən rəhmlərə ötürə-ötürə indiki dövrdə dünyaya gətirdin; Sənin mehribanlığın, lütfün və xeyirxahlığın sayəsində küfr başçılarının - səninlə əhdlərini pozan, peyğəmbərlərini yalanlayanların - dövlətində dünyaya göz açmadım. Məni elə bir vaxtda dünyaya gətirdin ki, hidayət nuru məndən öncə gəlmişdi; Bununla da hidayət yolumu asanlaşdırdın, məni o nurun içində boya-başa çatdırdın. Bundan da öncə nəvazişinlə, bol-bol nemətlərinlə mənə lütf etmişdin. Yaradılışımı nütfədən başladın, sonra məni üç zülmətin (ana rəhminin) içinə saldın. O zülmət ətin, qanın və dərinin arasında idi. Necə yarandığımı heç bilmədim, yaradılışımda heç bir əməyim olmadı. Sonra, əzəldən müəyyənləşdirdiyin hidayətinlə məni dünyaya lazımlı görkəmdə və sağlam gətirdin. Uşaq ikən beşikdə qorudun məni. Faydalı süd ilə qidalandırdın məni. Mənə qulluq edənlərin qəlbinə məhəbbətimi saldın, məni mehriban anaların himayəsinə verdin. Cinlərin mənə yaxın düşməsini qoymadın. Artıq-əskik olmadan məni salamat saxladın. Ucasan ey Rəhman, ey Rəhim!
Bol-bol nemətlərini göndərəndə, hələ danışa bilmirdim; sonra ildən ilə böyüdükcə nemətlərini artırdın ta ki, fitrətim kamil, gücüm isə yetərli olsun. Sonra haqqı mənə çatdırdın, özü də qəlbimə Öz mərifətini ilham etməklə. Hikmətinin qəribəliyi ilə məni heyrətə saldın! Göylərin və yerin xilqətindəki gözəlliyi görməyim üçün daxilimdə oyanış yaratdın! Diqqətimi Sənin şükrünə və zikrinə yönəltdin, Sənə itaət və ibadət etməyi vacib etdin. Peyğəmbərlərin nə üçün gəldiyini mənə başa saldın. Sənin razı olduğun işlərə qəbullanmağı mənim üçün asanlaşdırdın. Bütün bunlarla mənə lütf etdin! Məni ən yaxşı torpaqdan yaratdın. İlahi, bir nemət verəndə, başqa nemətləri əsirgəmədin. Dolanışığım üçün növbənöv nemətlər verdin, çeşidli hədiyyələrlə zənginləşdirdin. Bütün bunları mənə qarşı çox əzəmətli lütfünlə, sonsuz xeyirxahlığınla etdin. Bütün nemətlərindən yararlanmaq üçün mənə imkan verdin, bütün bəlaları məndən uzaqlaşdırdın! Sənə qarşı nadanlığıma və cəsarətimə baxmayaraq, hər şeyə göz yumub Sənə yaxınlaşdıran işlərdi mənə tanıtdırdın, Sənə tərəf ucaldan işləri mənə qismət etdin.
Ona görə bilirəm ki, Səni çağırsam – cavabsız qoymayacaqsan, istəsəm – verəcəksən, itaət etsəm – təşəkkür edəcəksən, şükr etsəm – nemətlərini artıracaqsan! Bütün bunlar Sənin kamil şəkildə yaxşılıq və xeyirxahlıq etdiyinə görədir. Nə gözəlsən, ilahi! Nöqsansızsan, ilahi!
Sən heçdən var edənsən, yaratdıqca yaradansan! Həmd olunasısan, tərif olunasısan! Adların müqəddəsdir, kərəmin isə tükənməz! İlahi, hansı nemətlərini sayıb qurtara bilərəm? Hansı nemətinin şükrünü layiqincə yerinə yetirə bilərəm? İlahi, heç kəs nemətlərinin sayını bilə bilməz, heç kəsin zehni onları yadda saxlaya bilməz. İlahi, hələ nə qədər pislikləri məndən uzaqlaşdırmısan! Məndən uzaq etdiyin ziyan və zərərin sayı hələ gözümlə gördüyüm sağlamlıq və şadlıqdan qat-qat artıqdır.
İlahi, həqiqi bir inamla, yəqinliyimin bütün gücü ilə, aşkar təkallahçılığımın bütün səmimiyyəti ilə, batinimdəki gizli vicdanımla, bəsirətimi açan hər bir vasitə ilə, alnıma yazılanların sirri ilə, aldığım hər nəfəslə, nəfəs aldığım burnumla, eşitdiyim qulağımla, bağlanan və (söz) gizlədən dodaqlarımla, hərəkəti ilə söz səsləndirən dilimlə, çənə sümüklərimi birləşdirən ağzımla, dişimin damaqları ilə, yeyib-içdiyimi bildiyim ağız dadımla, beynimi qoruyan kəllə sümüyümlə, boğazımdakı damarlarımla, sinə boşluğumda olanlarla, şah damarımı hifz edənlərlə, ürəyimdəki damarlarla, ciyərimin hər parçası ilə, qabırğalarımın qoruduqları ilə, sümüklərimi birləşdirən oynaqlarımla, bədənimdə baş verən hər bir mübadilə ilə, barmaqlarımın ucu ilə, ətimlə, qanımla, dərimlə, tüklərimlə, sinirlərimlə, əzələlərimi sümüklərimə birləşdirən vətərlərimlə, sümüklərimlə, beynimlə, damarlarımla, bütün bədən üzvlərimlə, südəmər vaxtımda möhkəmlənən hər üzvümlə, torpağın məndən aldıqları ilə, yuxumla, oyaqlığımla, hərəkətsiziliyimlə, rüku və səcdə hərəkətlərimlə şəhadət verirəm:
Əgər bütün var gücümü ortaya qoysam, olmazın səy göstərsəm, bütün əsrlərdə və bütün zamanlarda yaşamış olsam və Sənin verdiyin bircə nemətin şükrünü yerinə yetirməyə çalışsam – bunu edə bilməyəcəm! Bir haldan başqa - Sən Özün şükr nemətini mənə əta etsən. Belə olduqda isə, hər dəfə şükr nemətinə görə də şükr etmək mənə vacib olacaq. Buna şəkk-şübhə yoxdur! Əgər vurnuxub çalışsam, yaratdıqların içində saya bilən bütün varlıqlarla bir yerdə sənin verdiyin və verəcəyin nemətləri saymağa başlasam, yenə də sayıb qurtarmağa nə say çatacaq, nə də zaman. Bu mümkün deyil! İlahi, heyranam bu işinə!
Sən danışan Kitabında düzgün xəbər vermisən: “Əgər Allahın nemətlərini saymaq istəsəniz, onları heç vaxt sayıb-qurtara bilməzsiniz!” İlahi, Kitabın haqdır, verdiyin xəbər haqdır! Elçilərin və peyğəmbərlərin təbliğ etdilər; Öz vəhyindən onlara nazil etdiyini çatdırdılar; Sənin dinin onların vasitəsilə, onlara öyrətdiklərinlə yayıldı. Bunlardan başqa da bir şahidliyim var, ilahi! Bütün var-gücümlə, bütün ciddiliyimlə, bütün taqətimlə, bütüm tutumumla, iman və yəqinliyimlə deyirəm: Həmd olsun Sənə, törəməyə ehtiyacsızsan və varisin yoxdur, səltənətində şəriksizsən və xəlq etməyinə mane olacaq birisi yoxdur, Səni qoruyan bir ağaya və Sənə əl tutan bir köməkçiyə möhtac deyilsən! Nə gözəlsən, İlahi! Nöqsansızsan! “Əgər yer və göylərdə Allahdan başqa tanrılar olsaydı, fəsad yaranardı”.
Sübhənəllah! Necə də gözəldir o Allah ki, yeganədir, təkdir, ehtiyacsızdır, nə doğulub, nə doğub, tayı-bərabəri yoxdur! Həmd olsun Allaha, uca mələklərin və peyğəmbərlərin Ona həmd-səna etdiyi kimi! Allah ən yaxşı bəndəsi, peyğəmbərlərinin sonuncusu olan Məhəmmədin və onun pak-pakizə, ixlaslı Əhli-Beytinin məqamını ucaltsın, xeyir-bərəkətini onlara nazil etsin!
*Burada imam Hüseyn (ə) Allaha dua etdi. Gözlərindən yaş gələ-gələ davam etdi:*
İlahi, mənə elə bir hüşu halı ver ki, sanki Səni görürəm. Təqva vasitəsilə məni xoşbəxt et. Sənə üsyan etməklə bədbəxt olmağıma imkan vermə. Mənim üçün elə xeyirli hökm ver və taleyimi elə bərəkətli et ki, Sənin məsləhət görmədiyini istəməyim, məsləhət bildiyini isə arzulayım. İlahi, nəfsimi qane, qəlbimi yəqin, əməlimi xalis, bəsirətimi aydın, dinimi bəsirətli, cismimi ləzzət alan, göz-qulağımı mənə xeyir verən et.
Sən heçdən var edənsən, yaratdıqca yaradansan! Həmd olunasısan, tərif olunasısan! Adların müqəddəsdir, kərəmin isə tükənməz! İlahi, hansı nemətlərini sayıb qurtara bilərəm? Hansı nemətinin şükrünü layiqincə yerinə yetirə bilərəm? İlahi, heç kəs nemətlərinin sayını bilə bilməz, heç kəsin zehni onları yadda saxlaya bilməz. İlahi, hələ nə qədər pislikləri məndən uzaqlaşdırmısan! Məndən uzaq etdiyin ziyan və zərərin sayı hələ gözümlə gördüyüm sağlamlıq və şadlıqdan qat-qat artıqdır.
İlahi, həqiqi bir inamla, yəqinliyimin bütün gücü ilə, aşkar təkallahçılığımın bütün səmimiyyəti ilə, batinimdəki gizli vicdanımla, bəsirətimi açan hər bir vasitə ilə, alnıma yazılanların sirri ilə, aldığım hər nəfəslə, nəfəs aldığım burnumla, eşitdiyim qulağımla, bağlanan və (söz) gizlədən dodaqlarımla, hərəkəti ilə söz səsləndirən dilimlə, çənə sümüklərimi birləşdirən ağzımla, dişimin damaqları ilə, yeyib-içdiyimi bildiyim ağız dadımla, beynimi qoruyan kəllə sümüyümlə, boğazımdakı damarlarımla, sinə boşluğumda olanlarla, şah damarımı hifz edənlərlə, ürəyimdəki damarlarla, ciyərimin hər parçası ilə, qabırğalarımın qoruduqları ilə, sümüklərimi birləşdirən oynaqlarımla, bədənimdə baş verən hər bir mübadilə ilə, barmaqlarımın ucu ilə, ətimlə, qanımla, dərimlə, tüklərimlə, sinirlərimlə, əzələlərimi sümüklərimə birləşdirən vətərlərimlə, sümüklərimlə, beynimlə, damarlarımla, bütün bədən üzvlərimlə, südəmər vaxtımda möhkəmlənən hər üzvümlə, torpağın məndən aldıqları ilə, yuxumla, oyaqlığımla, hərəkətsiziliyimlə, rüku və səcdə hərəkətlərimlə şəhadət verirəm:
Əgər bütün var gücümü ortaya qoysam, olmazın səy göstərsəm, bütün əsrlərdə və bütün zamanlarda yaşamış olsam və Sənin verdiyin bircə nemətin şükrünü yerinə yetirməyə çalışsam – bunu edə bilməyəcəm! Bir haldan başqa - Sən Özün şükr nemətini mənə əta etsən. Belə olduqda isə, hər dəfə şükr nemətinə görə də şükr etmək mənə vacib olacaq. Buna şəkk-şübhə yoxdur! Əgər vurnuxub çalışsam, yaratdıqların içində saya bilən bütün varlıqlarla bir yerdə sənin verdiyin və verəcəyin nemətləri saymağa başlasam, yenə də sayıb qurtarmağa nə say çatacaq, nə də zaman. Bu mümkün deyil! İlahi, heyranam bu işinə!
Sən danışan Kitabında düzgün xəbər vermisən: “Əgər Allahın nemətlərini saymaq istəsəniz, onları heç vaxt sayıb-qurtara bilməzsiniz!” İlahi, Kitabın haqdır, verdiyin xəbər haqdır! Elçilərin və peyğəmbərlərin təbliğ etdilər; Öz vəhyindən onlara nazil etdiyini çatdırdılar; Sənin dinin onların vasitəsilə, onlara öyrətdiklərinlə yayıldı. Bunlardan başqa da bir şahidliyim var, ilahi! Bütün var-gücümlə, bütün ciddiliyimlə, bütün taqətimlə, bütüm tutumumla, iman və yəqinliyimlə deyirəm: Həmd olsun Sənə, törəməyə ehtiyacsızsan və varisin yoxdur, səltənətində şəriksizsən və xəlq etməyinə mane olacaq birisi yoxdur, Səni qoruyan bir ağaya və Sənə əl tutan bir köməkçiyə möhtac deyilsən! Nə gözəlsən, İlahi! Nöqsansızsan! “Əgər yer və göylərdə Allahdan başqa tanrılar olsaydı, fəsad yaranardı”.
Sübhənəllah! Necə də gözəldir o Allah ki, yeganədir, təkdir, ehtiyacsızdır, nə doğulub, nə doğub, tayı-bərabəri yoxdur! Həmd olsun Allaha, uca mələklərin və peyğəmbərlərin Ona həmd-səna etdiyi kimi! Allah ən yaxşı bəndəsi, peyğəmbərlərinin sonuncusu olan Məhəmmədin və onun pak-pakizə, ixlaslı Əhli-Beytinin məqamını ucaltsın, xeyir-bərəkətini onlara nazil etsin!
*Burada imam Hüseyn (ə) Allaha dua etdi. Gözlərindən yaş gələ-gələ davam etdi:*
İlahi, mənə elə bir hüşu halı ver ki, sanki Səni görürəm. Təqva vasitəsilə məni xoşbəxt et. Sənə üsyan etməklə bədbəxt olmağıma imkan vermə. Mənim üçün elə xeyirli hökm ver və taleyimi elə bərəkətli et ki, Sənin məsləhət görmədiyini istəməyim, məsləhət bildiyini isə arzulayım. İlahi, nəfsimi qane, qəlbimi yəqin, əməlimi xalis, bəsirətimi aydın, dinimi bəsirətli, cismimi ləzzət alan, göz-qulağımı mənə xeyir verən et.