چقدر تو نبودت طعمِ گلوله خواسته بود این دلم.

رویش بعد شب های زمستانی کم از معجزه نیست.

من اما هزار بار روییده ام!

میتوانم امروز شعر ها بنویسم از همیشه غمگین تر
دوستش داشتم،اوهم گاهی دوستم می داشت...