پرستاری که خود پرستار ندارد/ #صغری_رحیمی

📡📡📡📡📡– این‌بار صبورترین و بردبارترین گروه جامعه، خشمگین و معترض هستند. از مرداد ماه امسال، موج تازه‌ای از اعتراضات در میان جامعه‌ی پرستاری ایران آغاز شده است. طی دو سال گذشته، #پرستاران بیمارستان‌های بزرگ کشور، همگام با سایر اقشار جامعه، به‌طور بی‌سابقه‌ای به اعتصاب و اعتراض پرداخته‌اند تا نارضایتی‌ها و مطالبات خود را به‌گوش مسئولان جمهوری اسلامی برسانند. این ‌اعتراضات، به‌دلیل فشارهای شدید کاری و نادیده گرفته‌شدن حقوق اساسی آن‌ها، شدت گرفته است. مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور، هم‌چون بیماری‌های فراگیر، بخش سلامت را نیز به‌شدت تحت تأثیر قرار داده و سوءمدیریت‌های مداوم، این بحران را تشدید کرده است. شرایط نامساعد اقتصادی و کمبود منابع، به همراه ناکارآمدی دولت‌، نه‌تنها سلامت پرستاران، بلکه سلامت جامعه را به‌خطر انداخته و این قشر حیاتی که با جان مردم سروکار دارند، هر روز بیش از پیش زیر بار این فشارها فرسوده می‌شود. جامعه‌ی پرستاری ایران که سال‌های گذشته، در سکوت به‌کار خود ادامه می‌داد، از مرداد ۱۴۰۳ اعتصاب‌ها و اعتراضات تازه‌ای را آغاز کرده که تا شهریورماه نیز ادامه یافت. خشم پرستاران به‌دلیل مرگ همکارانشان تحت فشار شدید کاری و بی‌توجهی وزارت بهداشت و دولت به شرایط دشوار آنان، افزایش یافته است. دولت به‌جای رسیدگی به این مشکلات، همان واکنش سرکوبگرانه‌ای را که نسبت به اعتراضات کارگران، معلمان و بازنشستگان داشته، تکرار کرده است. در پی این اعتراضات، شماری از پرستاران بازداشت یا ممنوع‌الکار شده‌اند، بدون این‌که پاسخی به خواسته‌های به‌حق آن‌ها داده شود. این خشم و اعتراض، دلایل متعددی دارد که در ادامه، به چند مورد از آن‌ها پرداخته شده است.

ادامه مطلب
ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑