با یاد همه جان‌باختگان راه آزادی ایران، قهرمانان جاویدنام وطن، فعالیت در شبکه اجتماعی Threads را آغاز می‌کنم. به همه شما که در این پلتفرم تازه نیز من را دنبال می‌کنید، خوش‌آمد می‌گویم. از همه هم‌میهنان آزادیخواه و میهن‌دوست دعوت می‌کنم که از این فضای جدید برای گفتگوی سازنده و سودمند در راستای کمک به پیروزی انقلاب ملی ایران استفاده کنیم، و نیز از چشم‌انداز فردای آزاد و آبادی بگوییم که برای میهن عزیزمان می‌خواهیم.

https://www.threads.net/@officialrezapahlavi

آدرس وبسایت و حساب‌های رسمی:

https://RezaPahlavi.org

Instagram & Threads: OfficialRezaPahlavi

Telegram: OfficialRezaPahlavi

Twitter & Facebook: PahlaviReza

YouTube: RezaPahlavi

صفحه عکس‌های خانوادگی:

Instagram: RPfamilyphotos

صفحه عکاسی:

Instagram: RPportfolio

یاسمین پهلوی:

Instagram: Yasmine.Pahlavi

نور پهلوی:

Instagram: NoorzPahlavi

فرح پهلوی:

Instagram: FarahhPahlavi

شهبانو فرح پهلوی

https://FarahPahlavi.org

Instagram: Shahbanou_Farah_Pahlavi

Telegram: FarahdibaPahlavi

Twitter: ShahbanouFarah

Facebook: ShahbanouFarahPahlavi

Youtube: FarahPahlaviOfficialpage

تاریخ بیرحمانه قضاوت می‌کند ، و تو چه شرافتمندانه سرافرازی از این قضاوت ...

#جاويدشاه
#شاهنشاه_آريامهر #محمد_رضا_شاه_پهلوی
#رضاشاه_دوم

@hoshyari_meli

🖋️ در هفته‌ای که گذشت، سه خبر و رویداد تاسف‌آور موجب خشم و تاثر همه ایرانیان میهن‌دوست شد.

نخست، خشونت رژیم علیه دلاوران آزاده‌ای که در جنگ هشت‌ساله با دشمن متجاوز بعثی، جان‌شان را برای دفاع از خاک ایران در کف دست‌شان گرفتند. ضرب و شتم این جانبازان وطن به دست عوامل رژیم در مقابل نهادی رخ داد که نامش را «بنیاد شهید و امور ایثارگران» گذاشته‌اند؛ اما هم‌چون دیگر «بنیاد»ها و «ستاد»ها و «آستان‌»های تحت کنترل رهبر جمهوری اسلامی، نهادی‌ست به شدت فاسد و غیرشفاف که رژیم از آن برای چپاول اموال ملت ایران و سرکوب آنها، و نیز پول‌شویی و صدور تروریسم استفاده می‌کند.

این رخداد شرم‌آور، سند دیگری از ماهیت عمیقا ضدایرانی جمهوری اسلامی است که از کودک ۹ساله تا کارگر نوجوان ۱۷ساله تا کهنه‌سرباز ازجان‌گذشته‌ی مدافع وطن را با گلوله و گاز اشک‌آور و باتون می‌کشد و سرکوب می‌کند. این رژیم نه ملت ایران را به رسمیت می‌شناسد که کاهش رنج کودکان محروم ایران را مسئولیت خود بداند و نه به میهن‌مان، عِرق و تعصبی دارد که سربازی و جانبازی برای حفاظت از مرزهای آن را شایسته ارج و سپاس فراوان ببیند. بر اساس چنین بی‌مهری به ملت و میهن است که جمهوری اسلامی نه از قتل محسن محمدپور ۱۷ ساله در خرمشهر ابایی دارد و نه از ضرب و شتم دلاورانی که خرمشهر را از چنگ بعثی‌ها آزاد کردند و به آغوش میهن باز گرداندند.

اینجاست که شعار ملی-میهنی «ایران را پس می‌گیریم» که از دی‌ماه ۱۳۹۶ به این سو به طور مداوم در خیابان‌های ایران شنیده شده، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. ایران تمام آن چیزی است که ما داریم، و مبارزه برای آزادی آن، محل همبستگی آحاد ملت ایران است. اگر امروز، محسن‌ها و نیکاها، و هزاران هزار جوان و نوجوان برای بازپس‌گیری ایران از رژیم اسلامی مبارزه و جان‌شان را فدا می‌کنند، دیروز، سربازان و دلاوران جنگ بودند که با دلیری، ایران را در مقابل دشمن متجاوز حفظ کردند. رشادت میهن‌پرستانه‌ی مردم ایران در خیابان‌ها مقابل پاسداران علی خامنه‌ای، به معنای واقعی کلمه، تداوم جان‌فدایی و جانبازی سربازان جنگ در جبهه‌ها مقابل نیروهای صدام است.

اما خبر تاسف‌آور و مرتبط دوم، اعلام ورود شبه‌نظامیان حشدالشعبی به دانشگاه‌های ایران به بهانه تحصیل است. جمهوری اسلامی به واسطه رویکردهای ضدملی و استبدادی، نه تنها پاسخ تجمع مسالمت‌آمیز سربازان جنگ در خیابان‌های تهران را با گاز اشک‌آور می‌دهد، بلکه بر اساس باورهای امت‌گرایانه خود که در تقابل تام و تمام با رویکردهای ایران‌گرایانه قرار دارد، امکانات داخلی کشور را نیز در اختیار مزدوران خارجی خود می‌گذارد. مزدورانی که با پول ملت ایران، عامل آتش‌افروزی و تروریسم و بی‌ثباتی در منطقه بوده‌اند، حالا قرار است جای دانشجویان اخراج‌شده ایرانی را نیز در دانشگاه‌های ایران بگیرند.

به عبارت دیگر، رژیم خامنه‌ای نه تنها به وظیفه بدیهی خود در تامین نیازهای حداقلی کهنه‌سربازان و جانبازان جنگ هشت‌ساله با عراق تن نمی‌دهد، بلکه در یک دهن‌کجی آشکار، پای نیروهای شبه‌نظامی عراقی را به دانشگاه مادر کشور باز می‌کند تا در وقت لزوم بتواند در محیط دانشگاه و خیابان از این مزدوران غیرایرانی برای سرکوب ایرانیان بهره بگیرد؛ که پیش از این نیز، اخباری در خصوص مشارکت آنها در سرکوب و کشتار مردم ایران منتشر شده بود. این خبر در عین حال نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی برای مقابله با خیزش‌های مردمی با کاهش نیروی داخلی مواجه است و نیروهای ایرانی کمتری حاضرند علیه هم‌میهنان خود در خیابان‌ها اسلحه و باتون به دست بگیرند.

اینجاست که به آن دسته از نیروهای نظامی و انتظامی کشور که درد میهن و مردم دارند بار دیگر می‌گویم که حساب خود را از این رژیم که مایه ننگ تاریخ ایران است جدا سازید. همراهی با این شرارت محض، به معنای همکاری شما با رویکردهای خائنانه و ضدایرانی آن است که تنها دو مورد آن را در بالا یادآور شدم.

اما رویداد تاسف‌آور سوم، ضعف و ناتوانی رژیم در دفاع از خاک و تمامیت ارضی کشور است که تازه‌ترین نمونه آن را می‌توان در واکنش ضعیف و خفت‌بار به ادعای اخیر روسیه در خصوص جزایر سه‌گانه ایرانی و استفاده از نام جعلی برای «خلیج فارس» مشاهده کرد. همراهی روسیه با ادعاهای واهی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس درباره سه جزیره‌ی همیشه‌ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی، تاییدی‌ست بر اینکه چگونه جمهوری اسلامی با سیاست‌های نابخردانه و خیانتکارانه خود، ثروت و خاک و تمامیت ارضی ایران را به حراج گذاشته است. همانطور که پیش از این نیز در خصوص قراردادهای ننگ‌آور و ضدملی جمهوری اسلامی با چین و روسیه گفتم، این رژیم مفهوم استقلال را نیز چون بسیاری مفاهیم دیگر از معنا تهی و امنیت و منافع ملی ایران را وابسته‌ی چین و روسیه کرده است.

ادامه و نسخه کامل یادداشتم در کیهان لندن:

https://kayhan.london/1402/04/23/325071/

امروز ۳۱ تیرماه، زادروز قهرمان جاویدنام وطن، نوید افکاری است. او امروز ۳۰ساله می‌شد اگر که رژیم جوان‌کش خامنه‌ای، جانش را نمی‌گرفت. یاد نوید زنده و همیشگی است و راهش تا آزادی ایران ادامه دارد.

Today is the birthday of Navid Afkari, Iran’s eternal hero. Had Khamenei’s youth-killing regime not taken his life, he would have turned 30 today. Navid’s memory is alive and eternal and his path continues until Iran’s liberation.

@OfficialRezaPahlavi

چهل سال گذشت

«ترقّی ایران بر اساس برده‌کِشی و استثمار کارگر ارزان‌قیمت، نمی‌تواند بنا بشود... کارگر ایرانی به هر اندازه‌ای که مهارت داشته باشد، باید مزد بگیرد... به شما کارفرمایان توصیه می‌کنم که کنار کارخانه‌‌تان خانه بسازید تا کارگر مجبور نباشد سه ساعت بین خانه و محل کار در تردد باشد. این سه ساعت را بتواند در میدان ورزش کارخانه بگذراند. تا بدنش سالم بشود. تا روحش تازه بشود. ما به فکر اکثریت هستیم و همه‌ی افراد مملکت باید به یک حداقل زندگی برسند. یکی از شرایط حداقل زندگی، خانه‌ی سالم، بهداشتی، تمیز، روشن و روح‌پرور برای کارگر ایرانی است.»

از زمانی که پدرم این سخنان را به زبان آورد، نیم‌قرنی می‌گذرد؛ نیم‌قرنی پُر از فراز و نشیب. راهی که با تمام دشواری‌ها، راه ترقّی بود. راهی که در سقوطی سهمگین، مسدود شد. انسدادی که بسیاری از آحاد ملّت را در فقر فرو برده؛ فقری که باید هر ایرانی را به فکر وا دارد.

چهل سال پیش در چنین روزهایی، پدرم پادشاه ایران در کرانه‌ی تاریخ در سواحل نیل، چشم از جهان فرو بست. اشک پادشاه، هنگام ترک میهن، پرده‌ای بود خاموش ولی گویا از گریه‌ی مادرانی که در راه بود. در آن اشک و در آن واپسین نگاه، ناگفته‌های بسیار بود.

نگاه پدر در واپسین وداع، نمادی بود تلخ و اشک‌آلود از شورستانی که در راه بود. نگاه نسلی که باید سازنده می‌شد و سوخته شد. شهرِ قصه‌ای که ناگهان خاکریز شد، از تِکه-پاره‌های پیر و جوان.

نگاه پدر در آن واپسین وداع، نگاه مظلومان بی‌آب و بی‌نان امروز بود. اشکی بود که امروز از چشم فقر می‌ریزد؛ از چشم دهقان؛ از چشم معلم؛ از چشم رُفتگر و از چشم کولبر. اشک پادشاه، اشک دادخواهی بود؛ دادخواهی مردم در بیدادگاهی که در راه بود.

آری، فرزندان میهن، در آن واپسین نگاه، ناگفته بسیار بود. اشک پدرم، اشک ایران بود.

رضا پهلوی

@OfficialRezaPahlavi

https://www.tg-me.com/OfficialRezaPahlavi/734