Topic: دیدبان آزار برگزار می‌کند:
همایش مجازی به مناسبت روز جهانی زنان



Join Zoom Meeting
https://us06web.zoom.us/j/86341348450?pwd=ZUxPa3l4azhONG8rRXVMVUZKWENVQT09

Meeting ID: 863 4134 8450
Passcode: 239481

#دیدبان_آزار
@harasswatch

🎙️ دهمین و آخرین قسمت از فصل اول رادیو رحا با موضوع «نابرابری و اشتغال زنان» به مناسبت #هشت_مارس منتشر شد.


🎧 در این اپیزود رادیو رحا از کار خانگی، کلیشه‌های جنسیتی شغلی برای زنان، مادری و اشتغال، #آزار_جنسی_درمحیط_کار و ... خواهید شنید.

کارشناس این شماره: دکتر سیمین کاظمی

📧 با ارسال نظرها، پیشنهادها و انتقادات خود درباره‌ی رادیو رحا از طریق این صفحه و هم چنین ایمیل به نشانی [email protected] ما را در بهبود و غنای این پادکست یاری کنید.

📍همکاران این شماره رادیو رحا:

تهیه کننده: موسسه رحمان
کارشناس پژوهش: زهرا موحدی
نویسنده: عطیه ملک‌زاهدی
مشاور هنری و رسانه‌ای: نیلوفر حامدی
تدوین: سارا زارع
گوینده: نیلوفر حامدی
طراح لوگو و کاور: سارا کریمی
مدیر اجرایی: اسما صارمی

لینک #رادیو_رحا در کست‌باکس:
https://castbox.fm/channel/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%88-%D8%B1%D8%AD%D8%A7--Radio-Raha-id4115770?country=us

@rahmaninstitute

#دیدبان_آزار
@harasswatch

🔶آیا زمان ساخت شهرهای فمینیستی فرا نرسیده است؟

🖊لسلی کرن
✍برگردان: فاطیما ترابی

🔹 ما زنان اغلب تجربه اظهارنظر دیگران در مورد بدن‌‌مان و لمس ناخواسته را داریم، اما در بارداری و مادری با نوع دیگر و حجم بیشتری از این دخالت‌ها مواجه‌ایم. درست است که رفتار دلزده شهری‌ها با یکدیگر برای هرکس قدری حریم شخصی در میان جمعیت ایجاد می‌کند، اما من با از دست دادن قدرت یکرنگ شدن با جماعت، حس می‌کردم دیگر حریم شخصی ندارم. از جلب توجه شکم خود خجالت می‌کشیدم و از این که آن‌طور تمام هست و نیست تن و بدنم در محیط عمومی بیرون می‌افتاد احساس شرم می‌کردم.

🔹در تمام انواع برنامه‌ریزی شهری، کلیشه‌ها و پیش‌فرض‌هایی درباره شهروند «نوعی» وجود دارد که همانا شوهر و پدری نان‌آور است با بدنی سالم. او دگرجنس‌گرا، سفیدپوست و همان‌سو‌جنسیتی است. پس هرچند شهرها مزایای بسیاری نسبت به حومه دارند، قطعاً آن‌ها را با هدف تسهیل کار زنان در مدیریت «دو شیفت» کار بادستمزد و بی‌دستمزدشان نساخته‌اند.

🔹زنان همواره معضلی برای شهرهای مدرن قلمداد شده‌اند. امروز هم هم‌چنان تلاش برای کنترل بدن زنان برای پیشبرد نوع خاصی از برنامه‌های به‌سازی شهری ادامه دارد. در همین دوره خودمان شاهد عقیم‌سازی اجباری و ناگزیر زنان رنگین‌پوست و بومی هستیم که خدمات مددکاری اجتماعی دریافت می‌کنند یا به نحوی به دولت وابسته‌اند.

🔹البته افسا‌نه‌های تجاوز ریشه در نظام‌هایی عمیق‌تر از محیط فیزیکی دارد. سؤال اینجاست که برای حمایت از استقلال، برابری و توانمندسازی زنان چه تغییراتی می‌توان در شهرها داد؟ برخورداری از مسکن و وسایل حمل‌و‌نقل عمومی ارزان و ایمن، از میان برداشتن شکاف جنسیتی و نژادی در دستمزدها و برپایی نظام جامع فرزندپروری از مواردی است که می‌شود ابتدا در دستور کار قرار بگیرد.

🔹خطر دائمی خشونت آمیخته با آزارهای روزمره خیابانی زندگی زنان شهری را به شکل‌های مختلف رقم می‌زند. افسانه‌های جنسیت‌زده در کنار موانعی که در زندگی روزمره شهری پیش روی زنان قرار دارد، یادآور این است که از ما انتظار می‌رود آزادی‌های خود را در پیاده‌روی، کار، تفریح و اشغال فضا محدود کنیم. مدیریت این موارد نیز بار اضافه دیگری است بر دوش ما که کمرمان زیر بار زندگی روزمره خم شده است.

🔹 هر‌بار که به دلیل ترس از اینکه کسی دنبالم کند در ایستگاهی دورافتاده از اتوبوس پیاده شده‌ام یا از مسیری طولانی و پرپیچ‌و‌خم به خانه بازگشته‌ام، کلی انرژی و وقت از دست داده‌ام. با گاهی هزینه مالی متحمل شده‌ام چون در امنیت مسیری که تا سر کار طی می‌کنم شک کرده‌ام یا نگران شده‌ام مبادا پیش از تعطیلی مهد‌کودک به آنجا نرسم. خلاصه پیام شهر به ما این است که من را برای شما نساخته‌اند.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1916