🔴 تشکیل دو پرونده آزار جنسی در سازمان سینمایی/ در صورت اثبات تجاوز، متخلفان برای همیشه ممنوع‌الکار می‌شوند

📌با جدی شدن بحث تجاوز و آزار جنسی در سینمای ایران بعد از نامه زنان سینماگر، سازمان سینمایی اقدام به تشکیل کمیته اخلاق حرفه‌ای برای رسیدگی به شکایات احتمالی کرد. هرچند هنوز هیچ خبر رسمی درباره شکایت‌های مطرح شده در این کمیته و مجازات متخلفان منتشر نشده اما اخباری درباره تشکیل اولین پرونده‌های آزار جنسی در سازمان سینمایی به گوش می‌رسد.

📌حسین لامعی با اعلام این خبر و صحبت‌هایش با رئیس سازمان سینمایی نوشته: رئیس سازمان سینمایی از حمایت کامل این سازمان از زنان قربانی و آزار دیده خبر داد و گفت تا امروز «دو دختر» مراجعه کرده‌اند که برای‌شان تشکیل پرونده شده و آن‌گونه که خزاعی تصریح کرده، در صورت اثبات تجاوز، متجاوزین برای همیشه «حذف و ممنوع‌الکار» خواهند شد.

👉🏻 @BashgaheZanan 👈🏻

💬تلاشی برای افشای امر غایب در جنبش کارگری
✍🏻فرشته طوسی

▪️وقتی از یک جنبش اجتماعی صحبت می‌شود به این معنا نیست که امر سیاسی در درون آن نادیده گرفته می‌شود. امر سیاسی در اینجا به‌صورت مستقیم و بلاواسطه با امر اجتماعی و جنبش اجتماعی گره‌خورده است و نمی‌توان تقلیل‌گرایانه، آن را مورد بررسی قرار داد. ارتباط ارگانیک بین جنبش‌های اجتماعی، می‌تواند هر کدام از کنشگران را نسبت به وضعیت خود، هوشیارتر کند و باعث شود سوژه‌ی سیاسی نسبت به میدان کنشگری خود، حساسیت‌های بیشتری داشته باشد، چراکه هیچ کنشی به صورت انتزاعی، معنا پیدا نمی‌کند. پیوند بین نظریه و عمل، دیالکتیکی و تکوینی است، به همین خاطر نظریه‌پردازی هم به‌صورت مجزا و در خلا، نابسنده و غیر‌مطلوب است.
▪️بسیاری، تعداد کم زنان کارگر در اقتصاد رسمی کشور را، که تنها حدود 7 درصد کارگران را شامل می‌شوند، دلیلی کافی برای عدم حضور زنان در اعتراضات کارگری می‌دانند. در واقع غیاب آن‌ها در این عرصه، توجیه غیاب سوژه‌ی زن در جنبش کارگری شده است. درحالی‌که خود این غیاب، باید مورد پرسش این جنبش قرار بگیرد.
▪️اما کارگران فقط در درون کارخانه‌ها و کارگاه‌ها نیستند. کارگران پس چه کسانی‌اند؟ ما با یک سری تقسیم‌بندی و قشربندی خنثی مواجه نیستیم، نحوه‌ی تقسیم‌بندی و قشربندی‌ای که از جامعه ارائه می‌شود، یک وجه سیاسی دارد. این وجه سیاسی اما به چه معناست؟ اینکه چه گروه‌هایی ذیل یک طبقه آورده می‌شوند، در همبستگی‌های سیاسی‌ای که انتظار می‌رود و یا قرار است ساخته شود هم تأثیر دارند.
▪️در این طبقه‌بندی معلم و پرستار و افراد خانه‌دار، کارگرند، چراکه همه در بازتولید اجتماعی سهم زیادی دارند؛ فعالیت‌هایی که بخش اعظم آن را زنان تشکیل می‌دهند. در همین رابطه اعتراضات معلمان هم جدا از جنبش کارگری نیست، اما زنان معترض معلم، تنها به‌مثابه شغل خود نامیده می‌شوند. پرستاران زیادی در طی این سال‌ها به شرایط نامناسب خود اعتراض کرده‌اند، اما کماکان ذیل عنوان «پرستاران» شناخته می‌شوند. بازشناسی دوباره این اعتراضات در یک طبقه‌بندی دیگر، کمک می‌کند تا سوژه‌ی زن کارگر را در این ‌بین بتوان شناسایی کرد.
▪️یک جنبش مترقی، چه کاری مهم‌تر از این می‌تواند انجام دهد که فضایی برای به‌میان‌آوردن صداهایی ایجاد کند که هم حاکمیت و هم اجتماع درصدد نامرئی‌کردن آن است؟ البته چگونگی به‌رسمیت‌شناختن این کارگران هم مهم تلقی می‌شود. چراکه صداهایی هم که تاکنون به نوعی شنیده شده، تنها به‌مثابه یک قربانی از آن‌ها یاد کرده است. قربانی در مقابل مجرم؛ دوگانه‌ای است که می‌تواند وضعیت اکثر کارگران افغان را توصیف کند. دوگانه‌ای که در نهایت هیچ‌گونه عاملیتی برای کارگر افغان باقی نمی‌گذارد.
▪️همان‌طور که عرضه‌ی زیاد، سودمندی را در نهایت افزون می‌کند، فعال کارگری سلبریتی هم همانند دیگر فعالین در جنبش‌های دیگر، رنج مقاومت را تبدیل به ژستی برای مقاومت می‌کند و رنج و ژست را با هم می‌فروشد و تشخیص تمایز این دو برای مخاطب دیگر به‌آسانی ممکن نیست.
▪️اگر زمانی آدورنو و هورکهایمر می‌گفتند که «زیبایی هر چیزی است که دوربین، آن را بازتولید کند» ، حالا کنشگری هر چیزی است که در درون دوربین متولد می‌شود. در همین راستاست که همه به جز سلبریتی-اکتیویست در پس‌زمینه باقی می‌مانند و در تصویر محو می‌شوند. این‌گونه ساختار حاکم توانسته است تصویری که می‌خواهد را جایگزین قبلی کرده و به‌راحتی دیگری بسازد و طرد و حذف را تثبیت کند.
▪️جنبش کارگری همانند جنبش‌های دیگر باید بتواند از نفع خود فراتر برود و با جنبش‌های دیگر ارتباط ارگانیکی پیدا کند. نفع فرد با نفع کل، ارتباط برقرار کند. ستم‌دیدگان، باید مراقب باشند بی‌تفاوت از ستم‌های دیگر عبور نکنند وگرنه امکان‌های رهایی‌بخش از بین می‌رود و خود جنبش سویه‌های مترقی خود را از دست می‌دهد. ارتباط با جنبش‌های دیگر به‌معنای رویت ابعاد مختلف ستم درون خود جنبش هم هست.
برای خواندن متن کامل اینجا را کلیک کنید.

#سیاست_کارگران_و_سیاست_کارگری #شماره_دهم
#کارگران #روز_جهانی_کارگر
@enkarmag

🔶️گزارشی از زندگی، کار و گرفتاری یک مدل زن در تهران

🔹️من پنج سال در تهران مدل بودم تا آن‌که پلیس دستگیرم کرد. این روایت من است از داشتن شغل‌ای که بنا به روایت رسمی وجود ندارد؛ شغلی که نه تنها زیرزمینی است، بلکه تو را در معرض آزار و تحقیر قرار می‌دهد.

🔹از قوانین حاکم در ایران پیداست که مدل بودن به عنوان شغل اصلاً وجود ندارد و هیچ اتحادیه‎‌ یا صنفی تو را به عنوان مدل حمایت نمی‌کند. تنها کمپانی‌های مد و فشن اسلامی اجازه فعالیت دارند... در ایران اما مشکل مدل‌ها فقط زیرزمینی بودنشان نیست. مشکل دیگر وجود شبه هنرمندانی‌ست که مدل را عملا نوکر خود می‌دانند. بارها مدل‌هایی که بیشتر زن هستند از جانب نقاش یا عکاس مرد مورد آزار و تعرض قرار می‌گیرند اما سکوت می‌کنند چرا که قانون و جامعه آنها را پیشاپیش به خاطر شغل‌شان فاحشه می‌داند./زمانه

#دیدبان_آزار
@harasswatch

https://www.radiozamaneh.com/715857/

«چهره زنانه جنگ»

🖋️سپیده سالاروند

مواجهۀ بی‌واسطه با ظلم و شنیدن درد دیگران بار سنگینی بر دوش آدم می‌گذارد. نمی‌توانی شنوندۀ صِرف باشی. می‌خواهی طغیان کنی. از دنیایی که در آن زندگی می‌کنی متنفر می‌شوی. می‌خواهی همه‌چیز را زیر و رو کنی. اما از طرفی حالا عددها و آمارها چهره و صدا دارند، انیس را می‌شناسی، فریبا را می‌شناسی، می‌خواهی کمک کنی، به‌دنبال حداقل‌ها می‌روی. حداقل‌هایی که فراهم‌کردن‌شان اصلاً کار راحتی نیست، به‌خصوص که صاحبان قدرت شرایط را برای حضور آنان چندان تسهیل نمی‌کنند.

«چهره زنانه جنگ» تجربه زنان افغانستانی پس از قدرت‌گیری طالبان را روایت می‌کند. زنانی که ناچار به ترک وطن و عبور پر مخاطره از مرزها شدند. او در این مقاله از گفتگوهایش با پنج زنی نوشته که «از خانه‌هایشان چیزی باقی نمانده بود یا هر چه داشتند فروخته و خرج قاچاق‌بر کرده بودند تا خودشان را به جایی امن برسانند».

▫️این مطلب را در سایت «زنان امروز» بخوانید.

http://zananemrooz.com/article/چهره-زنانه-جنگ/

🟣 شماری از فعالان حقوق زنان، نمایشگاه خیابانی کتاب را در کابل برگزار کردند


به گزارش «رسانه‌ی رخشانه»، شماری از فعالان حقوق زن در شهر کابل به مناسبت «هفته جهانی کتاب» نمایشگاه خیابانی کتاب را برگزار کردند.

در این نمایشگاه دو روزه کتاب‌های از بخش‌های چون هنر، ادبیات، سیاست، اقتصاد و … به نمایش گذاشته شده است.

خانم‌ عمرزاده، یکی از برگزار کننده‌های این نمایشگاه به رسانه‌ی رخشانه گفت که نیروهای طالبان با این زنان در قسمت برگزاری نمایشگاه خیابانی، مخالفت نیز کرده و با آنان با خشونت رفتار کرده‌اند.

خاطره احصار، یکی دیگر از برگزار کننده‌های این نمایشگاه می‌گوید زنان در افغانستان در حال حذف شدن هستند و برگزاری نمایشگاه‌ها با حضور زنان می‌تواند روزنه‌ی امید برای آینده زنان این کشور باشد.

سجیه محمدی یکی دیگر از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت که برگزار کنندگان این نمایشگاه باید برای کسانی که توان خرید کتاب را ندارند، تخفیف بدهند.

او که دانش‌آموز صنف نهم مکتب است می‌گوید که اگر مکاتب به‌روی دختران باز شود، آنان می‌توانند با انگیزه بیشتر کتاب بخوانند.

سجیه گفت: «خیلی دلتنگ کتاب خواندن و درس‌هایم در مکتب شدم. وقتی کتاب‌ها را می‌بینم گریه‌ام می‌گیرد امیدوارم روزی بتوانم دوباره به مکتب بروم».

#طالبان #ارتجاع #جنبش_زنان_افغانستان

ادامه‌ی متن را در وبسایت رخشانه بخوانید:

https://rukhshana.com/number-of-women-held-a-street-book-fair-in-kabul


@bidarzani

پدیدارشناسی رفتار، توان حرکتی و فضامندی بدن زنانه
______________
حالات رفتار تنانه‌ی زنانه و توان حرکتی و فضامندی آن، به درجات مختلفی در جامعه‌ی معاصر، نسبت به هستی زنان مشترک‌‌‌‌اند. گرچه منشأ آن نه در آناتومی، نه در فیزیولوژی و نه بی‌تردید در ذات رازآلود زنانه است. بلکه ریشه‌ی آن در وضعیت زنان است که در جامعه‌ی معاصر به واسطه‌ی سرکوب جنسیت‌زده، مقید شده‌ است.
______________
👈متن کامل

🔹️روز گذشته در مراسم فرش قرمز جشنواره کن زنی پیراهن خود را از تن درآورد و برهنه علیه تجاوز به زنان اوکراینی توسط نظامیان روسیه اعتراض کرد.

🔹️این زن پرچم اوکراین را روی بدن خود نقاشی کرده و نوشته بود: "تجاوز به ما را متوقف کنید."

🔹️مقامات اوکراینی اعلام کرده‌اند در حال تحقیقات درباره موارد گزارش‌شده خشونت جنسی در مناطق تحت اشغال اوکراین هستند. به گزارش گاردین اخیرا حتی گزارش‌هایی از تجاوز به پسران و مردان اوکراینی نیز دریافت شده است.

🔹️در گزارشی دیگر از پزشکان در اوکراین نقل شده که معاینات پزشکی قانونی نشان می‌دهد که تعدادی از زنان پیش از کشته شدن توسط نظامیان روسیه مورد تجاوز قرار گرفته بودند.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

🔻حضور گشت ارشاد در پارک پردیسان تهران

🔶️«می‌خواهند محیط‌های عمومی را برای ما ناامن کنند»


🔹️بعد از خبر تفکیک جنسیتی در برخی از پارک‌های پایتخت، حالا حضور گشت ارشاد در یکی از اصلی‌ترین مراکز عمومی ورزش برای شهروندان تهرانی به نگرانی جدید برای مردم بدل شده است. اوایل سال جاری بود که شهرداری تهران اعلام کرد که «جهت رفاه حال شهروندان و صیانت از زنان و مادران» برخی از پارک‌های تهران مطلقا زنانه خواهد شد. یعنی ورود مردان به این پارک‌ها کاملا ممنوع خواهد بود.

🔹️هنوز فهرستی از اسامی این پارک‌ها منتشر نشده است اما در همین اثنی نیروهای گشت ارشاد وارد پارک پردیسان تهران شده‌اند. پردیسان، پارکی بزرگ در غرب تهران که سال‌هاست به یکی از اصلی‌ترین مراکز عمومی و رایگان ورزشی برای شهروندان تهرانی محسوب می‌شود حالا به «محیطی ناامن» برای آن‌ها بدل شده است.

🔹️نازنین ۱۰ سالی می‌شود که بیشتر روزهایش را در پارک پردیسان تمرین و ورزش می‌کند. او که بدنساز و مربی است می‌گوید به ویژه بعد از کرونا این پارک امن‌ترین مکان برای ورزش کردنش بوده است و حالا این فضا را ناامن کرده‌اند:‌ «تمام ۱۰ سال اخیر که در محله پونک زندگی می‌کنم اکثر صبح‌ها و خیلی از غروب‌ها به پردیسان می‌رفتم برای ورزش. در یکی دو سال اخیر که پردیسان از همیشه هم شلوغ‌تر شده بود و به نوعی به محیطی مخصوص دونده‌ها بدل شده بود. حالا مدتی می‌شود که حوالی ساعت ۹ با گشت ارشادی‌ها روبرو می‌شویم و چند ون خودروی آن‌ها مدام دور و بر ما هستند و به لباس‌هایمان گیر می‌دهند. به نظر خودشان اتفاق جدیدی است. اما نمی‌دانند که ما زن‌ها سال‌هاست که در هر کوچه و خیابانی با همین ون‌ها روبرو می‌شویم و شیوه تعامل با آن‌ها را هم دیگر خوب یاد گرفته‌ایم. آن‌ها خسته می‌شوند اما ما نه. همه ماجرا این است که می‌خواهند تمامی فضاها را برای ما ناامن کنند.»

🔹️مریم تا به حال مواجهه شخصی با گشت ارشاد در پردیسان نداشته اما خبرها به گوشش رسیده است: «من صبح‌های زود حدود 5 و نیم صبح تمرین می‌کنم و به همین دلیل هیچ‌وقت تجربه مواجهه با گشت ارشاد را نداشتم چراکه آن‌ها هم انگاری ساعت کاری خودشان را دارند. اما از دوستانم شنیده‌ام که حوالی ساعت ۹ و ۱۰ صبح گشت ارشاد به پارک می‌رسد و شروع به تذکر دادن به پوشش دختران می‌کند. خب مدت زیادی است که زنان در این پارک با لباس ورزشی که شامل لگ و تی‌شرت است ورزش می‌کنند و حالا به نظر می‌رسد که برخی تلاش دارند تا این وضعیت را تغییر دهند. نکته جالب اینکه حتی به پسران هم تذکر داده‌اند و به آن‌هایی که شلوارک به پا داشته‌اند هشدار دادند که دیگر نباید با شلوارک در پارک حاضر شوند.»

🔹️مهگل اما به تازگی یک تجربه سخت را پشت سر گذاشته است: «من اصولا برای دویدن به لواسان می‌روم اما گاهی هم پردیسان را انتخاب می‌کنم. پنج‌شنبه گذشته ساعت ۸ ونیم صبح با پسر عمه‌ام وارد ورودی پارک پردیسان شدیم. هنوز ده دقیقه نشده بود که یک خانم کاملا محجبه که در حال دویدن توی پیاده‌روی بود از سمت راستمون گذشت و گفت: «یا بدو یا قایم شو ون گشت ارشاد اومده.» برگشتم عقب را نگاه کردم، دیدم دویست متر عقب‌تر دو ون گشت ارشاد ایستاده‌اند و در حال تذکر دادن به یک دختر دیگر هستند. خیلی سریع و با کلی اضطراب پریدم پشت شمشادها و قایم شدم. بعد از چند دقیقه آن‌ها رد شدند و به دختری که از روبه‌رو می‌آمد گیر دادند و در نهایت سوارش کردند. از مامور پارکینگ پرسیدم این‌ها چرا به اینجا آمدند؟ مامور هم که خودش حالت کلافه‌ای داشت گفت که انگار چند هفته‌ای است به پارک آمده‌اند و اگر دیدید هم فقط بدوید و به هیچ عنوان سوار خودروی آن‌ها نشوید.»

🔹️واقعیت این است که تمامی زنان از پس هزینه باشگاه‌های خصوصی برنمی‌آیند و بسیاری برای ورزش و تحرک به پارک‌ها و فضاهای عمومی وابسته‌اند. زنان‌ چاق‌تر و افسرده‌ترند. این آماری از وضعیت سلامت زنان ساکن پایتخت، در مقایسه با مردان است. آماری که نشان‌دهنده «نابرابری تحرک» میان زنان و مردان، به عنوان مصداقی از نابرابری جنسیتی و محصول فقدان امنیت در فضای شهری برای زنان محسوب می‌شود.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1956

🔶دیدگاه‌های فمینیستی دربارۀ تجاوز


◾بخش اول

✍گروه مترجمان: نگین عبادی - سارا رنجبر - غزل یحیی‌زاده - کارین سرخیل - هانیه نقدی - امیر سقا
🖊ویرایش و بازنویسی: آرمین ناظم


🔹️تقریبا تمامی باور‌های فمینیستی دربارۀ تجاوز چندین درون‌مایۀ اساسی مشترک دارند. اولین درون‌مایۀ مشترک، تاکید فمینیست‌ها بر «شکستن سکوت» دربارۀ تجاوز است. اندیشه‌ و کنش‌گری فمینیستی با به تصویر کشیدن تجاوز همچون تجربۀ مشترک زندگی زنان و دختران، افسانۀ نادر و استثنائی بودن تجاوز را به چالش کشیده‌ است. این آگاهی در دهه‌های اخیر از دل جنبش فمینیستی «شکستن سکوت» و گروه‌های آگاهی‌افزایی، فضاهایی که در آن‌ها زنان تجربیات‌ خود را از تجاوز و اشکال دیگر سوءاستفاده‌ با یکدیگر به اشتراک گذاشتند، پدیدار شده است.

🔹️دیدگاه‌های فمینیستی دربارۀ تجاوز را می‌توان همچون طیف منظمی از لیبرال تا رادیکال در نظر آورد. دیدگاه‌های لیبرال تمایل دارند تجاوز را همچون تعرضی به لحاظ جنسیتی خنثی علیه خودمختاری فردی ببینند؛ آن را با سایر اشکال تعرض و/یا تملک غیرقانونی همانند کنند؛ و تمرکز اصلی را روی آسیبی قرار دهند که تجاوز به افراد قربانی وارد می‌سازد. در مقابل، دیدگاه‌های رادیکال ادعا می‌کنند تجاوز باید به عنوان یکی از ارکان مهم مرد‌سالاری شناخته و درک شود.

🔹️علاوه‌بر‌این، رویکردهای مختلف فمینیسم رادیکال به تجاوز اغلب در چند مورد با هم مشترک‌اند. آن‌ها فقدان اختیار زنان بر بدن خود –به ویژه کنترل مردانه بر کارکردهای جنسی و بازتولیدی بدن‌های زنان- را مؤلفۀ تعیین‌کنندۀ محوری‌ای در مردسالاری می‌دانند. در نتیجه آنها تجاوز را به عنوان یکی از اشکال خشونت جنسی و استثمار از جانب مردان تحلیل می‌کنند، و ارتباطات درونی این اشکال گوناگون را با یکدیگر و هماهنگی‌شان در جهت استمرار و تقویت سرکوب زنان در نظر می‌گیرند.

🔹️ آنها تعریف تجاوز را بسط می‌دهند تا موارد بیشتری از اعمال قدرت و خشونت فیزیکی علنی (یا تهدید آشکار به آن) را دربرگیرد. این فمینیست‌ها با به رسمیت شناختن شیوه‌هایی که الگوهای گستردۀ قدرت مردانه به شکلی نظام‌مند آزادی تنانه و جنسی زنان را به خطر می‌اندازد، و با به چالش کشیدن هم‌ارزی تسلیم زنانه و رضایت معنادار، گرایش دارند (به جای تعیین یک خط جداکنندۀ روشن) بین تجاوز و رفتار‌های هنجارین»‌تر دگرجنس‌خواهانه، نوعی پیوستگی میان این دو ببینند.

🔹️فمینیست‌ها متعهد‌ند اطمینان حاصل کنند تجربیات زنان و دختران از خشونت جنسی، آن‌چنان که هست، جدی گرفته می‌شود؛ آسیبی که به واسطۀ تجاوز متحمل شده‌اند به رسمیت شناخته می‌شود؛ و کسانی که این آسیب را به آنان تحمیل کرده‌اند پاسخگو خواهند بود. دست‌یابی به این اهداف اغلب این ادعا را دربرمی‌گیرد که انواع مشخصی از مواجهات جنسی که در گذشته از نظر اجتماعی یا قانونی تجاوز شناخته نمی‌شدند، باید تجاوز تلقی شوند. بنابراین انگاره‌های بیش از حد محدود‌کننده‌ دربارۀ اینکه چه عملی تجاوز به شمار می‌رود (که اغلب در قانون نوشته ‌شده‌اند) در همین راستا به چالش کشیده می‌شوند.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1947