ترک خانه یک چیز بود و برداشتن حجاب چیزی دیگر. همزمان با بهار عربی زنان بی‌شماری، در حرکتی چشمگیر، به‌صورت فردی یا در شبکه‌های دوستی، حجاب برداشتند. از دهۀ ۱۹۹۰ که حجاب به یک هنجار تبدیل شد، این تغییری بنیادین بود. مقیاس دقیق بی‌حجابی ناشناخته باقی ماند، اما حجاب به امری نمایان تبدیل شد، در عرصۀ عمومی مورد بحث قرار گرفت و به نظر می‌رسید افراد زیادی کسی را در میان دوستان، خانواده یا همکاران می‌شناسند که حجاب برداشته باشد. عایشه که برقع و روسری‌اش را برداشت گفت که ۱۰ نفر از دوستانش پس از سال ۲۰۱۱ تصمیم گرفتند حجاب بردارند. او گفت: «به‌نظرم انقلاب رهایی از همه‌چیز بود و تصورات ما از دین تغییر کرد، این شرایط به‌طور خاص به‌دلیل نومیدی از حکومتِ گروه‌های اسلام‌گرا به وجود آمد.» زن دیگری گفت: «حقیقتاً به این درک رسیده‌ام که در جامعه‌ای که زنان را به باحجاب (زن خوب) و بی‌حجاب (زن ناقصی که هدایت نشده)‌ طبقه‌بندی می‌کنند، نمی‌توانم با خشنودی به محجبه بودن ادامه دهم.» نکتۀ توجه‌برانگیز این است که انقلاب تونس فضا را برای دین‌داری و حجابِ گسترده‌تر باز کرد...

(انقلاب را زیستن، آصف بیات، ترجمۀ شیرین کریمی)
...
@gzingbook

🌹ڕۆژ باش 🌹
..
💐چوارشەممە
💐۹ ی جۆزەردان- ۲۷۲٤ی مێدیایی
💐۹ خرداد - ١٤٠٣ی کۆچی هەتاوی
💐۲۹ی مەی- ٢٠٢۴ی زایینی
.....
کتێبی #گزینگ
@gzingbook