پیشینه هفت‌سین در ایران
مجید دهقانی، مجله بخارا
نوروز ۱۳۹۸
@world_of_iranology

#بهارانه
#منوچهری

کرده گلو پُر ز باد، قُمریِ سِنجاب‌پوش
کبکْ فروریخته، مُشک به سوراخِ گوش
بلبلَکان با نشاط، قمریَکان با خروش
در دهنِ لاله، مُشک؛ در دهنِ نَحل، نوش
سوسنِ کافوربوی، گلبُن گوهرفر‎وش‎

زمین به اردیبهشت، گشته بهشت برین

چوک ز شاخ درخت، خویشتن آویخته
زاغِ سیه پرّوبال، غالیه‌آمیخته
ابر بهاری ز دور، اسب برانگیخته
وز سمِ اسبش به راه، لؤلؤ تر ریخته
در دهن لاله، باد ریخته و بیخته

بیخته مُشک سیاه، ریخته دُرّ ثمین

گویی بطّ سپید، جامه به صابون زده‌ست
کبکِ دریْ ساق‌ها در قدحِ خون زده‌ست
بر گلِ ‌تر، عندلیبْ گنجِ فریدون زده‌ست
لشکر چین در بهار بر کُه و هامون زده‌ست
لاله سوی جویبار، لشکرْ بیرون زده‌ست

خیمۀ او سبزگون، خرگه او آتشین

#منوچهری_دامغانی
تصحیح #محمد_دبیرسیاقی

@ghazalshermahdishabani

به کام تو گردد سپهر بلند
دلت شاد باد و تنت بی‌گزند
همه‌ساله بخت تو پیروز باد
شبان سیه بر تو نوروز باد

#فردوسی
#سال_نو_مبارک

#قدیم (آلبوم خط سوم ۲۰۱۰)
شاعر، خواننده و آهنگ‌ساز
#فرامرز_اصلانی
تنظیم‌کننده #استیو_مک‌کروم
@ghazalshermahdishabani

بس که بد می‌گذرد زندگی اهل جهان
مردم از عمر چو سالی گذرد، عید کنند

#ایمای_اصفهانی @aloonaksher

بی وعده آمد امشب آن مرهمِ دلِ ریش
همچون گلی که آید در غیر موسمِ خویش

میرزا اسماعیل علاقه‌بند (ق ۱۲)
متخلص به #ایمای_اصفهانی

خوش آن‌که سکه‌ی خورشید را دوپاره کنی
سپس دو نیمه‌ی آن را دو گوشواره کنی

خوش آن‌که از سر شاخ فصول برچینی
بهار را و گل دامن بهاره کنی

تو مثل عشق، لطیفی، سزَد که خوابت را
ز شعر بِستر و از نغمه گاهواره کنی

شبی، برابر آیینه، پاک عریان شو!
که بهت خود، همه در چشم من، نظاره کنی

دو آفتاب و دو گل از بلور خواهدزد
اگر تو چاک گریبان ز شور، پاره کنی

زند به راه تو طاق از کمان رنگینش 
فلک، به گوشه‌ی ابرو اگر اشاره کنی

کویر بودم و بارانی از تو باغم کرد
بهار می‌شوم ار بارشی دوباره کنی

بکن که از همه خوبان تو درخوری تنها
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنی

#حسين_منزوی
@ghazalshermahdishabani

ای بوسه‌ات شراب و از هر شراب خوش‌تر!
ساقی اگر تو باشی، حالم خراب خوش‌تر

بی‌تو چه زندگانی؟ گر خود همه جوانی
ای با تو پیر گشتن از هر شباب خوش‌تر

جز طرحِ چشم مستت بر صفحه‌ٔ امیدم
خطی اگر کشیدم نقشِ بر آب خوش‌تر

خورشید گو نخندد، صبحی تتق نبندد
ای برق خنده‌هایت از آفتاب خوش‌تر!

هر فصل از آن جهانی‌ست، هر برگ داستانی‌ست
ای دفترِ تن تو از هر کتاب خوش‌تر

چون پرسم از پناهی، پشتی و تکیه‌گاهی
آغوش مهربانت از هر جواب خوش‌تر

خامُش نشسته شعرم، در پیش دیدگانت
ای شیوهٔ نگاهت از شعر ناب خوش‌تر!

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

Bu akşam ölürüm beni kimse tutamaz
امشب می‌میرم و کسی نمی‌تواند مانع شود.
Sen beni tutamazsın yıldızlar tutamaz
تو نمی‌توانی، ستارگان نمی‌توانند.
Bir uçurum gibi düşerim gözlerinden
همچون صخره‌ای از چشمانت می‌افتم.
Gözlerin beni tutamaz
چشمانت نمی‌توانند مرا بگیرند.
Düşlerinde büyürüm büyürüm kabusun olur ölürüm
در رؤیاهایت بزرگ می‌شوم، وقتی كابوس به سراغت می‌آید می‌میرم.
Bir şiir yazarım bir türkü söylerim
یک شعر می‌نویسم، یک ترانه محلی می‌خوانم.
Bir sen olurum bir ben ölürüm
یک بار همچون تو می‌شوم، دوباره می‌میرم.
Bu akşam ölürüm sırf senin için
امشب می‌میرم، فقط به خاطر تو می‌میرم.
Beni ölüm bile anlamaz
حتی مرگ هم نمی‌تواند مرا درک كند.

Bu Akşam Ölürüm 1999
ترانه، آهنگ و اجرا:
#Murat_Kekilli
@ghazalshermahdishabani

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
می ز خم‌خانه به جوش آمد و می‌باید خواست

نوبهٔ زهدفروشان گران‌جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

چه ملامت بوَد آن را که چنین باده خورَد
این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست؟!

باده‌نوشی که در او روی و ریایی نبوَد
بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق
آن که او عالم سرّ است بدین حال گواست

فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم
وآن چه گویند روا نیست نگوییم رواست

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم؟
باده از خون رزان است نه از خون شماست!

این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود؟
ور بوَد نیز چه شد، مردم بی‌عیب کجاست؟

#حافظ
@ghazalshermahdishabani