سرای فرزندان ایران. 28957

شیوه مچ‌گیری گداها در هندوستان.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅

164 views09:37

‍ #داستان‌های_شاهنامه:

سپس به برزو گفت:
همیشه باید آماده به پیشکاری شاه باشی.
من سال‌های زندگی‌ام به چهارسد سال رسیده است.
اگر من کشته شدم تاوان خون مرا بگیر.
رستم ببر بیان پوشید و بر رخش نشست و به نزد پیلسم رفت و دو پهلوان به خواندن کرکری آغاز کردند و سپس در آغاز با نیزه به جنگ پرداختند سپس با کمند نبرد کردند.
جنگ سختی بود.
زال به نیایش افتاد و از یزدان یاری خواست.
سپس دو پهلوان کشتی گرفتند و هر دو بهم پیچیدند.
افراسیاب پیش آمد تا به‌خوبی ببیند آن‌ها را.
هماورد سختی بود و هر دو خون‌آلود بودند.
برزو به رستم گفت:
تو برو بیاسای تا من با او کشتی بگیرم.
رستم نپذیرفت.
از آن‌سو پیران نزد پیلسم آمد و گفت:
افراسیاب می‌گوید که اگر پیروز شوی ایران و توران از آن توست.
پیلسم شاد شد و دوباره کمر به نبرد بست و کشتی دنباله یافت و به هرروی رستم دوپایش را گرفت و بالا آورد و بر زمین زد و بر سینه پیلسم نشست و با کمند او را ببست.
برزو آمد و او را گرفت و چنان بر زمین زد که دو دستش شکست و سپس سرش را برید.
زواره و فرامرز و زال شاد شدند و زال سر بر خاک نهاد و از یزدان سپاسگزاری کرد.
افراسیاب دستور جنگ داد و پیران گفت:
دیدی که رستم همان است که بود اگر کشته شوی چه کسی شهریار توران شود؟
در همین وخت سواری از توران آمد و گفت: کیخسرو لشگر کشیده است.
پیران نالان به افراسیاب گفت:
چه کنیم؟
تو با سخنان یک زن سرت را به باد دادی.
ز پهلوی چپ آفریدست زن
که دیدست هرگز زن رای زن؟
افراسیاب گفت:
ای خیره‌سر پناه من خداست و من نبیره فریدون و پسر پشنگ هستم. نبردی با خسرو می‌کنم که به گریه بیفتد.
روزش را سیاه خواهم کرد و سر از تنش جدا می‌کنم.
سر زال و برزو را می‌برم و آتش‌به‌جان گستهم می‌زنم.
از آن‌سو کیخسرو رسید و همه ایرانیان به پیشوازش آمدند.
خسرو از گودرز و تووس و سایر بزرگان پرسید و رستم با چشم گریان از نیرنگ اسفندیار و دردی که بر سر پهلوانان آمده بود،
گفت،
کیخسرو گفت:
آماده جنگ شوید.
شاه در پیش سپاه ایستاده و برزو را در راست و فریبرز را در چپ و رستم را در دل سپاه نهاد.
افراسیاب که چنین دید آماده نبرد گشت و فریاد زد ای کیخسرو بیا تا من و تو بدون سپاه بجنگیم اگر من به دستت کشته شدم ایران و توران از آن توست و اگر تو به دست من کشته شدی ایران و توران از این کینه رها می‌شوند.
کیخسرو نگران بود که من چگونه با نیای خود بجنگم؟
خدایا گواه باش که او آهنگ جنگ با من را دارد.
پس کیخسرو از پیل پیاده شد تا به جنگ افراسیاب برود و پهلوانانی چون قارن و زال و برزو و رستم و زنگه شاوران و رهام و فرهاد کشوادگان راه را بر شاه را گرفتند و گفتند:
درست نیست که شاه به جنگ برود.
آیا درست است که ما بمانیم و شاه به جنگ برود؟
رستم گفت:
ای شهریار سوگند به دادار که با این کار روان سیاووش غمگین می‌شود.
تو بمان تا برزو به جنگ او برود.
تو بر تخت زرین بنشین و کارها را به من بسپر.
کیخسرو به رستم گفت:
افراسیاب مرا خواسته است اگرچه ایرانیان جنگ مرا ندیده‌اند و من فرزند سیاووش هستم و باید به جنگ او بروم.
زال گریان شد و گفت:
این داد نیست که این بزرگان که در پیشگ
هستند بمانند و شاه بجنگد.
روان سیاووش را نگران مکن.
چرا نیمروز را به من دادی؟
اگر نیاز است خودت بجنگی ما برای چه اینجا هستیم؟
خسرو به زال گفت:
اگر روزگار من سر آمده باشد کاری از کسی ساخته نیست و تو میدانی که من هنوز از کینه درد مرگ پدرم نگرانم و باید تاوان پدرم را بگیرم.
سپس خسرو به زنگه شاوران دستور داد که بهزاد شبرنگ را آماده کند تا سوارش شود؛
تو گفتی سیاوخش زو زنده شد
جهان پیش شمشیر او بنده شد.

🖍بازنویسی و ویرایش به پارسی:
ب‌ه ✍:
#سیــاه_منـصـور.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅

196 views09:37