چرا نام زبان ما پارسی است؟

نام زبانِ ما در زمان باستان زبان آریایی(ایری) بووده‌است؛
و«پارسی» نیز درکنارِ مادی، سغدی، سکایی، باختری و پارتی(پهلوی) یکی‌از گوویش‌های این‌زبان بووده‌است.
در زمان اشکانیان که پارتی‌تبار بوودند،
گوویشِ پارتی یا پهلوی از این‌زبان در ایران گسترش ‌یافت و ازاین‌روو زبانِ آریایی به زبانِ«پهلوی» دگرگوون شد و در رووزگار ساسانیان نیز که پارسی‌تبار بوودند و به گوویشِ پارسیک از زبانِ ایرانی سخن‌ می‌گفتند، پارسیک(یا پارسیگ) نام یافت.
پس‌از اسلام نیز پارسی به‌ دنباله‌ی پارسیک،
نامِ خود را به‌ زبانِ دیوانی و سازوکار کشور ایرانیان نگهداری کرد.
ازاین‌رووی واژه‌ی پارسی برای ‌این‌ نامِ زبانِ ما شده‌است که دو شهریار بزرگ از شهریاران کشور ایران_ یا هخامنشیان و ساسانیان_ پارسی‌تبار بووده‌اند؛
و بازتاب نامِ گوویشِ این‌مردم از کشور ایران جایگزینِ واژه‌ی«آریایی»(یا ایری، ایرانی) گردید.
این ینی‌این‌که مانند چنانچه‌که شهریار ساسانیان«مادی‌تبار» می‌بوود،
آنگاه امرووز نام زبان پارسی،
به‌جای پارسی،
«زبان مادی» می‌شد.

پس آنچه‌که روشن است این است که به‌هررووی نامِ زبان دیوانی کشور ما که مردمِ ایران،
و از مردم بزرگِ«آریایی» می‌باشیم،
زبانِ«آریایی»(یا زبانِ ایرانی) می‌باشد؛
و پارسی تنها نام یکی‌از گوویش‌های این‌زبان است؛
درست نموونه کُردی؛ و مردمانِ گوناگونِ ایران به گوویش‌های گووناگوون زبانِ یگانه‌ای به‌نامِ زبانِ ایرانی سخن‌می‌گوویند.

#زبان_پارسی؛ #ایرانی.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅

دو بازی به هم دَر نبایدزدن
می و بزم و نخچیر و بیرون شدن

که تن گردد از جُستن می گران
نگه داشتند این سخن مهتران

و گر دشمن آید به جایی پدید
ازین کارها دل نباید برید:

درَم دادن و تیغ پیراستن
ز هر پادشاهی سپه خواستن

به فردا مَمان کارِ امروز را
برِ تخت مَنْشان بدآموز را.
#فردوسی_بزرگ.

امید که:
همه روزگارانِ تو سور باد.

گزینش: #جعفرجعفرزاده.
خوش‌نویسی: سعید خادمی.
#چکامه_پارسی.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🦅🌾🦅🌾🦅🌾

🌸
🌸🌸