پایگاه خبری دزفول نیوز 2117

پایمال نمودن حقوق اولیه ملت؛ خیانتی نابخشودنی!

فیلسوف، مورخ و فعال اجتماعی بزرگ "هوارد زین" میگوید:
"یک نظام سیاسی خوب و کارآمد همیشه اطمینان حاصل می کند که مردمش از غذا، دارو و نظام سلامت، هوای پاکیزه، آب سالم، طبیعتی حفاظت شده و خانه ای دلپذیر برای زندگی و کاری مناسب توانایی آنها و ساعتهای فراغتی که بیش از ساعتهای کار آنها باشد برخوردارند. یک نظام سیاسی خوب و کارآمد هرگز نمی پرسد چه کسی شایسته اینهاست زیرا اینها نه امتیازات ویژه مردم، بلکه حقوق طبیعی اجتماعی و انسانی آنهاست."

سخت است این جملات را خواند و به مقایسه ای دردناک میان این معیار و شرایط دردناک اجتماعی و اقتصادی امروز ایران نرسید و از خود نپرسید که چرا ما به عنوان یک ملت به چنین شرایط تلخی گرفتار آمده ایم؟!

ایران کشوری فقیر و کم بهره از امکانات طبیعی و انسانی نیست. ایران با فاصله کمی پس از کانادا پنجمین کشور ثروتمند جهان از لحاظ غنای منابع طبیعی و ثروت ملی است. بر اساس آمار بانک جهانی ایران دومین منابع گاز جهان و چهارمین منابع نفت جهان را در اختیار دارد ولی ثروت ایران تنها محدود به این منابع نیست.

ایران کشوری است که یک درصد جمعیت جهان در آن ساکن هستند و حتی با وجود تمام غارت های صورت گرفته این کشور 10 درصد منابع شناخته شده معدنی و فلزی جهان را در اختیار دارد.

ایران مقام نخست بزرگترین منابع روی جهان، دومین منابع مولیبدن (فلزی با کاربرد بالا در صنایع نظامی و هوافضا) و سنگ گچ جهان، نهم در منابع مس، دهم در منابع اورانیوم و یازدهم در منابع آهن و سرب جهان را در اختیار دارد و نزدیک به بیست ماده مهم معدنی دیگر موجود در ایران در لیست بیست کشور دارای بزرگترین ذخایر جهان قرار دارند.

از نظر ظرفیت کشاورزی ایران 15 امین کشور دنیا از لحاظ وسعت زمینهای کشاورزی است و از لحاظ منابع زیست محیطی 11 اُمین کشور جهان از لحاظ تنوع گونه های زیستی است و بر اساس داده های سایت اطلس جهانی با 5300 سال قدمت تمدن پیش از میلاد، کهن ترین تمدن شناخته شده جهان و یکی از ده کشور دارای بیشترین جاذبه های تاریخی گردشگری در جهان است.

شاید بزرگترین پرسشی که با نگاه به این آمار و اطلاعات نتوان از رنج اندیشیدن به آن گریخت این باشد که چه چیزی، یک سرزمین و یک ملت می توانست آرزوی داشتن آن را برای حرکت در مسیر پیشرفت و موفقیت داشته باشد که این سرزمین از آن بی بهره است؟

پایه ای ترین شاخص سعادت یک ملت بهره مندی از نظام سلامت و بهداشت کارآمد است. چه تلخ است کودکان معصوم و بی پناه را سرگرم جستجو در باکس های زباله دید و به این فکر نکرد که چگونه است که با چنین ثروت طبیعی، تاریخی و فرهنگی، سهم کودکان معصوم این سرزمین، بردگی و اضمحلال شیرینی و زندگی کودکانه و تاراج آینده ی آنها که آینده این سرزمین اند باشد؟

چگونه یک کشور می تواند با چنین ثروت ملی به جایی برسد که از نظر پیش بینی سالهای سلامت زندگی هر ایرانی از زمان تولد مقام 119 از میان 192 کشور جهان باشد. چرا ایران می بایست مقام 93 ام کارایی نظام سلامت و درمان در جهان و 133 ام از لحاظ تعداد تختهای بیمارستانی برای هر هزارنفر جمعیت را دارا باشد؟

چگونه است که پنجمین کشور ثروتمند جهان چهارمین واحد پول بی ارزش جهان، یازدهمین بازار سیاه بزرگ جهان و 88 امین کشور دنیا از لحاظ ثروت ملی بر اساس توضیع جمعیتی است و چگونه است که یازدهمین کشور جهان از لحاظ تنوع زیستی 132 ام جهان از لحاظ پایداری طبیعت و حفاظت از محیط زیست و چهاردهمین کشور آلودکننده آب با پسمانده های صنعتی و 11 امین کشور تولید کننده مونوکسید کربن و آلاینده های جوی و ۹۷ امین کشور جهان در مدیریت زباله و آلاینده های محیطی است؟

پاسخ روشن است؛ و این ملت میداند این فلاکت ِمضمن، نتیجه بی کفایتی و تاراج و ستم چه کسانی ست و آن خیانت پیشگان را هرگز نخواهد بخشید!

فرهاد علیمیرزائی
سردبیر بخش بین‌الملل
پایگاه خبری صبح ملت
@sobhemelat
@dezfuln
@sobhemellat1

65 views09:06