🥳 اولین همایش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو در سال ۱۴۰۳ به مناسبت فرارسیدن بهار با حضور محمد درویش، عباس محمدی و شهروندان سبز اندیش اراک

📆 سه شنبه ۷ فروردین ماه

📹 ویدیو: علی بیگی

🆔 @kouroshbakhtiari

🥳 اولین همایش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو در سال ۱۴۰۳ به مناسبت فرارسیدن بهار

❇️ محمد درویش کنشگر محیط زیست

🔸 #سه_شنبه_های_بدون_خودرو به جرات یکی از دیرینه‌ترین و پایدارترین پویش‌های محیط زیستی ایران است. در طول این ۳۶ سال که در حوزه محیط زیست تلاش می‌کنم، کمتر دیدم که یک کمپین نزدیک به یک دهه دوام بیاورد و همچنان از آن حمایت بشود.

🔹 خیلی می‌توانیم بهانه بیاوریم که این کارها نتیجه نمی‌دهد و حاکمیت صدای ما را نمی‌شنود. در همین چند کیلومتری شما، مصرف مازوت همچنان ادامه دارد. اما واقعیت این است که برای اینکه تغییر ایجاد شود، ما نیاز به کنشگرانی داریم که اولاً امیدوار باشند، دوماً صبور باشند، سوماً سماجت داشته باشند و چهارماً خودشان را به‌روز کنند. این ویژگی‌ها در کمپین سه شنبه‌های بدون خودرو وجود دارند که تا حالا دوام آورده است...

اراک، سه شنبه ۷ فروردین

🆔 @kouroshbakhtiari

🟢 یک روز خوب با دو رفیق خوب‌تر! 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ آرش رحیمی، بنیانگذار و مدیر یگانه دبیرستان اقتصاد ایران در اصفهان، شش سال است که می‌کوشد با حذف رقابت و پاک‌کردن شبه‌ارزشی به نام شاگرد اول شدن، مهارت زندگی و توانمندی را جایگزین ممتاز بودن و دانشمندشدن کند!

2️⃣ پژمان نوروزی هم شاید بیشتر از هر ایرانی که می‌شناسم، کوشیده تا علم را با زبانی ساده‌تر، جذاب‌تر و موثرتر بین ایرانیان بپاشد. او بی‌شک در شمار مفاخرِ قابل احترام وطن در زمانه‌ای است که دوستان وطن را خواسته یا ناخواسته؛ عمدی یا سهوی پراکنده می‌کنند.

3️⃣ برای محمد درویش غنیمت است رفاقت با این دو رفیق جان؛ رفقایی که هفته‌ای نیست کتابی تازه نخوانند و مشتاقانه محتوایش را با آنهایی که دوست‌شان دارند، به اشتراک ننهند.

4️⃣ منتظر حضور متفاوت پژمان در دبیرستان اقتصاد باشیم ...

نهمین روز از نوروز ۱۴۰۳

#آرش_رحیمی
#پژمان_نوروزی
#دبیرستان_اقتصاد
#محمد_درویش

🔹در حالی که هنوز پرونده حصارکشی در بوستان قیطریه باز است و مشخص نیست سرانجام این کشمکش بین شهرداری و شورای شهر تهران چه می‌شود، حصارهای آهنی دیگری در پارک اندیشه در منطقه ۷ تهران قد علم کرده‌اند.

🔹البته مشخص نیست که این حصارها از سوی کدام نهاد با چه انگیزه‌ای در ضلع جنوبی پارک احداث شده اما بررسی‌های میدانی «پیام ما» از این مکان نشان می‌دهد که چندین و چند درخت در این پارک قدیمی محصور شده‌اند. همچنین زمین بین آنها صاف شده و با توجه به تلنبار شدن آجر و مصالح در این بوستان گویا قرار است سازه‌ای که چیستی آن نامعلوم است در آنجا ساخته شود. روی دیواره‌های این حصارهای آهنی هشدار «رعایت فاصله ایمنی» و «گودبرداری» به طور مکرر نصب شده اما هیچ اعلانی که مشخص کند که این ساخت و ساز با اجازه کدام نهاد در حال انجام است و اصلا چه اتفاقی دارد در این فضا میفتد، وجود ندارد.

🔹پیرمردی که سال‌هاست در ضلع جنوبی پارک چرخ و فلکی دستی را می‌چرخاند، به «پیام ما» می‌گوید که ۸ ماهی می‌شود که این حصارهای آهنی را کشیده‌اند اما هیچ کس از قصد آنها خبر ندارد. همچنین کتابدار کتابخانه اندیشه نیز در این باره می‌گوید که شنیده است شهرداری برای حفاظت از منبع آبی که در ضلع جنوبی پارک واقع شده، این بخش را حصارکشی کرده است.

متن کامل را این‌جا بخوانید

@payamema

◾️گاردین: رابطه فاجعه زمین لغزش سال ۲۰۱۹ در ایران با سد سازی

◾️بازتاب کار تحقیقاتی اخیرمان در مجله Engineering Geology در باره نقش سد کالپوش در فعالسازی پهنه لغزشی مجاور آن که منجر به فاجعه زمین لغزش در  فروردین ۹۸ شد در روزنامه گاردین

◾️این زمین لغزش بخاطر سدی که در مجاورت آن ساخته شد و توسط محمود احمدی نژاد افتتاح شد، از اوایل سال ۲۰۱۳ ناگهان  فعال شد و به مرور زمان سرعت حرکت آن متناسب با آبگیری سد  افزایش پیدا کرد و  نهایتا همزمان با  بارشهای مارچ ۲۰۱۹ (فروردین ۹۸) یکی از فاجعه بارترین حوادث مربوط به رانش زمین در دهه های اخیر در ایران را رقم زد

@mahdi_motagh

گزارش گاردین:
https://www.theguardian.com/science/2024/mar/27/scientists-link-2019-iranian-landslide-to-building-of-dam

گزارش Eos:
https://eos.org/thelandslideblog/hoseynabad-e-kalpush

گزارش خبر آنلاین:
https://www.khabaronline.ir/news/1840097/

لینک مقاله در ژورنال Engineering Geology:
https://authors.elsevier.com/c/1i8oM38lpNU6V

افتتاح سد با احمدی نژاد:
https://news.smrw.ir/SC.php?type=component_sections&id=118&sid=857

🎥تماشا کنید: هجوم «تانک» به قیطریه

🔹زاکانی عزم قتل درختان کهنسال تهران را کرده است

🆔 @EntekhabTV_channel

✅کاری که داعش و طالبان هم نکردند را این‌ها می‌کنند؛ تبدیل پارک‌ها به مسجد!

🔗کافه ما با پارک قیطریه ۵۰ متر فاصله ندارد.
تجمعات مردم، کاشتن نهال نمادین در جایی که برای مسجد نشانه‌گذاری شده، فحش دادن‌ زیر لب و مقاومت مدنی که شکل گرفته را هر روز از نزدیک می‌بینم.
همینجوری مساجد خالی‌اند، در محله‌ای که اینجوری مسجد می‌سازید نمازگزار از کجا می‌خواهید بیاورید؟

🔗ظهر و غروب در کافه ما بنشینید حداقل صدای اذان ۲ سه تا مسجد با هم تلاقی دارد. همان روبرو مسجد صاحب الامر است ۲۰۰ متر جلوتر مسجد مفتخر است.
پشت پارک در کوچه مفید مسجد نور است.
نمی‌فهمم وسط این همه مسجد قدیمی در شعاع چندصد متری تبدیل کردن بخشی از پارک به یک مسجد جدید چه کارکردی دارد؟

🔗سابق بر این مسجد یک نیاز بود که از دل اهل محل می‌جوشید و با اراده اهل محل تامین مالی می‌شد و بنیانش گذاشته می‌شد.
بعضا چند سال تکمیلش طول می‌کشید چون ذره ذره و با پول مردم ساخته می‌شد.
الحمدالله با حکومتی شدن همه پدیده‌های دینی در چند دهه گذشته الآن مسجد یک «پروژه عمرانی» است.

🔗مثل سد، مثل جاده مثل آب بند!
یک نهاد حکومتی با سمبه پر زور پروژه و پیمانکار تعریف می‌کند.
آنهم در پارکی که نماز جماعت نمازخانه‌اش ۵ نفری برگزار می‌شود.
مردم مقاومت کنند برای کلنگ زنی و احداث پروژه، یگان ویژه را هم به خط می‌کند.
به ضرب و زور جهادی بنا را ۶ ماهه تحویل می‌دهد.

🔗بعد که یک ساختمان متروک با چراغ‌های سبز با گنبد و گلدسته وسط یک محل کاشتند صرفا یک کارمند برای باز و بسته کردن در و گردگیری‌اش استخدام می‌کنند و می‌روند سراغ اضافه کردن یک ساختمان متروک دیگر در شهر!
اسم تبدیل «نیاز» به «پروژه عمرانی» را هم گذاشته‌اند ترویج دین داری در سطح شهر…

✍وحید اشتری


@VOTEHRAN

لطفا امضا کنید و نشر دهید:
https://www.karzar.net/106414

حکمرانی در نابجا

مسعود امیرزاده

اینروزها که جناب شهردار تهران خود را درقامت یک خیر مسجدساز تصور کرده و با قلدری تمام صحبت از احداث بنا در میانه فضاهای سبز شهری و پارکها علی رغم قوانین و طرحهای مصوب میکند، درگعده‌های خانوادگی مرتبا یاد مرحوم پدربزرگ خویش میکنیم.
او در دهه چهل کاسبی میان مایه است که در شرف به خانه بخت فرستادن اولین فرزند خود ( مادر بنده ) می‌باشد،که به وی خبر میرسد زمینی در چهارراه تیردوقلو تهران نزدیک میدان خراسان به فروش گذاشته شده و قرار است شخصی برای سینما و یا کاباره آنجا را خریداری کند.آن مرحوم علی رغم آنکه در یکی از سخت ترین شرایط اقتصادی خود بود اقدام به خرید زمین و احداث مسجد به کمک اهالی محل میکند.این مسجد که بنام مسجدالحسین «ع» هنوز در تهران پابرجاست.داستان مسجد الحسین داستان تمامی مساجدی است که به طور مردمی و بدون نیاز به مداخله دولت و گاه علی رغم مسیرزمانه در بسیاری از شهرهای ایران احداث شده است.
جناب شهردار تازه به مسند نشسته گویا خبر ندارند که احداث بناهای مذهبی و یا برگزاری مناسک دینی مربوط به امروز و دیروز نیست و عمری هزارساله دارد و اصولا متکی به او و سازمان متبوعه نیست.
متاسفانه دولت و حاکمیت به جای آنکه در جایگاه مورد نیاز و وظیفه‌مندی خود چون حفظ محیط زیست و منابع طبیعی، میراث فرهنگی و ابنیه تاریخی، عدم تعرض به اموال عمومی و حقوق مردم و یا دست درازی به حقوق نسلهای آینده اعمال حکمرانی سالم و دقیق و با صلابت کند در سرگرمی هایی ورود کرده که اصولا نه وظیفه حکومت است و نه مداخله دولت در آنها نیک فرجام است.

دولت قرار نیست،در اراضی ملی و حاشیه زیستی شهرها مسکن پرتیراژ ساخته و بر این سازه های بیقواره و بی‌هویت نام ملی و مهر و غیره بگذارد.
دولت قرار نیست، با تعرض به پارکها و فضاهای سبز شهری دوگانه مسجد و پارک در افکارعمومی جامعه ایجاد کرده و بر این دوقطبی‌های مساله ساز افزوده و شکاف اجتماعی را گسترش دهد.
دولت قرار نیست، در هر امر مربوط به نظم اجتماعی و سبک زندگی حاضر شده و ضمن سنگین کردن بار تکالیف خویش سامان های اجتماعی برقرار را نیز برهم زده و بواسطه عدم تکافوی توش و توان بر نظارت و یا نابلدی،جامعه را پریشان و سرگردان کند.
از اصلاحات ارضی به این سو تجربه تاریخی به ما میگوید که دولت کدخدا و ارباب خوبی برای روستاهای ایران نبود و هر چه گذشت زمینهای زراعی فرسوده تر و دهات ایران متروکه تر شد.
دولت میراب خوبی هم نبود و سامانه های اجتماعی و سازه های بومی تمدن ایرانی را در عرصه آب هم ریخت و ورشکستگی آبی را به میراث گذاشت.
در مراتع و جنگلها و آثار میراثی و ابنیه عمومی هم قضیه چندان مطلوب نیست و نقص حکمرانی و عدم توفیق آن واضح است.
باری جناب شهردار بدانند وظایف مهمتر و امور معوقه بیشتری از ساختن مسجد در میانه فضای سبز شهری و یک پارک هویت دار و تاریخی چون پارک قیطریه دارد. بهتر آنست از ساخت مسجد در یک ملک عمومی که بخش مهمی از جامعه نسبت بدان رضایت ندارد،منصرف شوند.زمین مسجد حتما باید پاک و طیب و همراه با رضایت باشد و علی القاعده زمین غصبی و حاصل آمده از قطع درختان کهنسال و متعلق به عموم شایسته نامیدن خانه خدا و قابلیت برگزاری مناسک دینی که مشروط به رعایت حق الناس باشد، را ندارد.

https://www.tg-me.com/didehbaanzistboom

📛افشای سند تخریب ۳۵۰۰ نهال توسط سرمایه گذار طرح الایمالات

سه هزار و پانصد و سی اصله نهال و درخت توسط سرمایه گذار طرح گردشگری در ‎#جنگل_الایمالات قطع ،تخریب و ریشه کنی شده، این آماری که اداره منابع طبیعی با تنظیم صورتمجلس که به امضای یگان حفاظت منابع طبیعی رسیده تخریب گسترده سرمایه گذار در عرصه جنگلی را گزارش کردند


♻️ کانال آخرین اخبار و تحلیل‌های محیط زیست، معماری و شهرسازی↙️

🆔https://www.tg-me.com/+QalxSmBRcYc8nWY6

📹 ترند سال: دل مشغول چه اتفاقی باشیم

▫️اگر قرار باشد از میان پنج سوژه یعنی: موضع گیری رسمی درباره رفراندوم، رکورددار شدن ایران در فرونشست زمین، مهاجرت دو‌ میلیون نخبه، آلودگی هوا بر اثر مازوت سوزی و ظهور هوش مصنوعی فقط یک سوژه را به عنوان دغدغه و نقطه‌ای که می‌تواند بزنگاه باشد انتخاب کنید، به کدام سوژه رای می دهید؟

▫️در دومین قسمت برنامه«پرونده سال ۱۴۰۲» ۱۰ صاحب نظر شرکت‌کننده از حوزه‌های مختلف وارد بحث جدی‌تر در این باره شدند که در روزهای پیش‌رو باید دل مشغول کدام سوژه باشیم و به چه دلیل؟

▫️آنان از رویکردهای مختلف به دنبال این هستند که نشان دهند فکر کردن به کدام موضوع می‌تواند رقم زننده یک لحظه در حرکت ایران باشد. لحظه ای که با فصل از روندهای گذشته بتواند اتفاقات جدیدی و البته رو به جلو را رقم بزند.

▫️تماشای این بحث از آن جهت می‌تواند مهم باشد که کمک می‌کند  دریابیم اگر قرار باشد با یک ترس روبرو شویم و با عبور از آن بر سایر ترس ها غلبه کنیم آن ترس کدام است. محیط زیست، ساختارهای اداری و سیاسی یا تکنولوژی؟

لینک قسمت اول در تلگرام

#پرونده_سال

📺 @ecoiran_webtv

⁉️ چرا نباید روی زمین آتش روشن کنیم؟!

...نکته‌ی جالب آنجاست که اشاره‌ی مجری برنامه به پیامک انتقادی سید محمود احمدی است.

هوشیاری این کنش‌گر محیط‌زیست باعث شد تا دقایقی از برنامه‌‌ی "یه روز تازه" به شرح و توضیح این‌که چرا نباید در طبیعت آتش‌افروزی کرد، اختصاص یابد.‌

محمد درویش در این برنامه دلایلی را برای آتش روشن نکردن در طبیعت بیان می‌کند که قابل تامل است...
‌
+ویدئو
‌
🌐 www.gich.ir

📡 @gicher

✅اکوساید در غزه: آیا تخریب محیط زیست جنایت جنگی است؟

✍🏻فاطمه لطفی | روزنامه‌نگار

🔹تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای که توسط روزنامه #گاردین انجام شد نشان می‌دهد مزارع #غزه ویران شده و تقریبا نیمی از درختان منطقه از بین رفته‌اند. کارشناسان می‌گویند در کنار افزایش آلودگی هوا و آب، حمله #اسرائیل به اکوسیستم‌های غزه، این منطقه را غیرقابل زندگی کرده است.

🔹حجم خسارت در غزه هنوز مستند نشده، اما تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای توسط گاردین نشان می‌دهد که حدود 38 تا 48 درصد از پوشش درختان و زمین‌های کشاورزی از بین رفته است.

🔹باغ‌های زیتون و مزارع به زمین‌های بایر تبدیل شده‌اند. خاک و آب‌های زیرزمینی با مهمات و سموم آلوده شده‌اند. آب دریا انباشته از فاضلاب و زباله است و هوا، آلوده به دود و ذرات معلق.

🔹سازمان‌های محیط‌زیست می‌گویند این تخریب تأثیرات عظیمی بر #اکوسیستم‌ها و تنوع زیستی غزه خواهد داشت. مقیاس و تأثیر بالقوه درازمدت این آسیب باعث شده که احتمال انجام #بوم_کُشی یا #اکوساید و #جنایت_جنگی در این منطقه مطرح شود.

🔹هی یین، استادیار جغرافیا در دانشگاه ایالتی کنت در ایالات متحده، که خسارت زمین‌های کشاورزی در سوریه را در طول جنگ داخلی سال 2011 مطالعه می‌کرد، تصاویر ماهواره‌ای را تجزیه و تحلیل کرده و می‌گوید تا 48 درصد از پوشش درختی غزه از بین رفته یا آسیب دیده است. علاوه بر تخریب مستقیم در اثر حمله نظامی، کمبود سوخت باعث شده که مردم غزه مجبور شوند در هر کجا که درختی پیدا کردند قطع کنند تا برای پختن یا گرم کردن خود بسوزانند.

🔹تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای مستقل توسط Forensic Architecture (FA)، یک گروه تحقیقاتی مستقر در لندن که خشونت دولتی را بررسی می‌کند، به نتایج مشابهی رسیده است.

🔹قبل از 7 اکتبر، مزارع و باغات حدود 170 کیلومتر مربع یا 47 درصد از کل مساحت غزه را پوشش می‌دادند. تا پایان ماه فوریه، FA بر اساس داده‌های ماهواره‌ای تخمین می‌زند که عملیات نظامی اسرائیل بیش از 65 کیلومتر مربع یا 38 درصد از این زمین‌ها را نابود کرده است.

🔹علاوه بر زمین‌های زیر کشت، بیش از 7500 واحد #گلخانه بخش مهمی از زیرساخت‌های کشاورزی منطقه را تشکیل می‌دادند.

🔹بر اساس تحلیل FA، تقریبا یک سوم این گلخانه‌ها به طور کامل ویران شده که از 90 درصد در شمال غزه تا حدود 40 درصد در اطراف خان یونس متغیر است.

🔹سمانه معافی، دستیار مدیر تحقیقات FA، این تخریب را سیستماتیک توصیف می‌کند.

🔹معافی می‌گوید: «آنچه باقی می‌ماند ویرانی است. منطقه‌ای که دیگر قابل سکونت نیست.»

🔹با تخریب درختان، حتی خاک باقی مانده نیز در معرض بمباران و تخریب شدید قرار می‌گیرد. بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل، بمباران شدید مناطق پرجمعیت می‌تواند خاک و آب‌های زیرزمینی را در درازمدت هم از طریق خود مهمات و هم از آنجا که ساختمان‌های فروریخته مواد خطرناکی مانند آزبست، مواد شیمیایی صنعتی و سوخت را در هوای اطراف آزاد می‌کنند، خاک و آب‌های زیرزمینی را آلوده کند.

🔹از آغاز جنگ، اسرائیل ده‌ها هزار بمب بر روی غزه انداخته، تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای نشان می‌دهد که بین 50 تا 62 درصد از کل ساختمان‌ها آسیب دیده یا ویران شده‌اند.

🔹تا ژانویه 2024، UNEP تخمین زده که این بمباران‌ها 22.9 میلیون تن آوار و مواد خطرناک بر جای گذاشته و بیشتر آوارها حاوی بقایای انسان هستند.

🔹برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد می‌گوید وقتی اسرائیل سوخت غزه را پس از 7 اکتبر قطع کرد، قطع برق ناشی از آن باعث شد که فاضلاب به تصفیه خانه‌ها پمپاژ نشود و درنتیجه روزانه 100000 متر مکعب فاضلاب به دریا تخلیه شود.

متن کامل

#امتداد
@emtedadnet

🟢 راز تاب‌آوری ۱۵ ساله کم‌جان چیست؟ 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ تالاب کم‌جان در شمار سه تالاب راهبردی ایران در استان فارس است که به همراه بختگان و طشک از سال ۱۳۵۴ شمسی در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شده است.

2️⃣ این تالاب در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و به هدف توسعه اراضی کشاورزی توسط جهاد سازندگی آن زمان و نظارت کمیته ملی آبیاری و زهکشی با احداث زهکش‌هایی بزرگ، به تدریج خشک شد و البته تیر آخر بر تابوت تالاب را احداث سدهای ملاصدرا و سیوند بر روی رودخانه‌های کر و سیوند زده که سبب افزایش بارگذاری در بالادست تالاب شده و عملاً تالاب خشک شد.

3️⃣ اما مردم شریف روستای کم‌جان به رهبری سیروس زارع ناامید نشده، کوتاه نیامده و تصمیم به احیای دوباره تالاب گرفتند. جنبش بزرگی که از اواسط دهه هشتاد آغاز شد و اینک پانزده سال است که تالاب کم‌جان به عنوان نگین استان فارس و یگانه تالاب منطقه همچنان ژینایی خود را حفظ کرده است.

4️⃣ کاش مردم ساکن در حاشیه تالاب کافتر و پریشان هم چنین کرده و حقابه تالاب را مقدم بر مصارف کشاورزی و صنعت اولویت می‌دادند.

5️⃣ دم سیروس زارع و یارانش در کم‌جان گررررم که همچنان شجاعانه، عاشقانه و خردمندانه از مایملک محیط‌زیستی سرزمینش دفاع می‌کند و هرگز تهدید، تحدید و زندان و ... نتوانست او را از ادامه سلحشوری‌هایش منصرف کند.

6️⃣ ایران، ایران می‌ماند اگر بتوان سیروس زارع‌ها را شناسایی، حمایت و تکثیر کرد.

#سیروس_زارع
#نجادهنده_تالاب
#کمجان
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/reel/C5JHiiZtsCx/?igsh=NnIxZG81azFva3Iz

🟢 حمایت از این کارزار، حمایت از حق شهروندی است! 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ بیش از ۳۷هزار نفر تاکنون از این کارزار حمایت کرده‌اند، لطفاً شما هم به جمع حامیان این کارزار پیوسته و به زاکانی نشان دهید منتقدان و مخالفانش بی‌شمارند.

2️⃣ کسی با ساخت مسجد یا هر مرکز فرهنگی/دینی مخالف نیست؛ مساله این است که چرا در میلیون‌ها متر مربع زمین بایر و عاری از فضای سبز چنین مکان‌هایی طراحی و ساخته نمی‌شوند؟ و چرا توزیع مکانی و پراکنش جمعیت در ساخت این مکان‌ها دیده نمی‌شود؟

3️⃣ شهردار تهران باید خودش یکبار دیگر گزارش تکان‌دهنده مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری خودش را بخواند که تاکید کرده تهران به ابرشهر افسرده ایران بدل شده و فقط سه‌دهم درصد شهروندان احساس سرزندگی دارند. در چنین شهری وجود هر یک درخت و فضای سبز درخور یک نعمت است و نباید بوستان‌های شهر را قربانی سازه‌هایی کرد که در هر جای دیگری به راحتی قابلیت استقرار دارند.

4️⃣ لطفاً نگویید که فایده این امضاها چیست؟ تمامیت‌خواهان کار خود را می‌کنند و کسی به امضاهای ما توجهی ندارد!

#نه_به_تخریب_پارک_قیطریه
#محمد_درویش

♦️ امضا کنید و نشر دهید:

https://www.karzar.net/106414

آینده‌ی انسان چگونه است؟
 
عنوان کتاب جدید جاناتان هایت، نسل مضطرب، به افزایش وجود مشکلات روانی به‌ویژه اضطراب و افسردگی در نسل زِد و نسل آلفا، یعنی افرادی که سنی حدوداً کمتر از سی‌سال دارند، اشاره دارد. یکی از دلایل اصلی کاهش ارتباط فیزیکی و واقعی با دیگران و در عوض افزایش ارتباط مجازی در شبکه‌های اجتماعی‌ست.
دلیل دیگر، گذراندن زمان طولانیِ قرنطینه در دوران همه‌گیری کووید و تغییر در عادات رفتاری بوده است: اینکه در آن دوران تعداد زیادی از مردم به جداشدن از جمع و غرق‌کردن خود در فضای مجازی معتاد شدند.
چه باید کرد؟

راه‌حل‌های سریع (و موقت):
یک. پژوهشی نشان می‌دهد که فرد با بازگوکردن داستان زندگی خود وضعیت بهتری پیدا می‌کند (سنخی از روایت‌درمانی)
دو. تقویت مهارت‌های ارتباطی از طریق شرکت در جلسات گروهی؛ و 
سه. کاهش حضور در شبکه‌های مجازی و هم‌زمان شرکت در فعالیت‌های گروهی بیرون از خانه.
 
اما راه‌حل اساسی‌تر چیست؟
دو بخش سخنان هایت را تفکیک کنیم: گسست انسان از انسان؛ و همه‌گیری‌ای که این گسست را تقویت کرد.
مشکل فقط گسترش لجام‌گسیخته‌ی تکنولوژی‌های مرتبط با حضور در فضای مجازی و انواع تکنیک‌های روان‌شناختی به کار گرفته‌شده توسط شرکت‌ها به قصد غرق‌کردن بیشتر انسان در این فضا نیست؛ هرچند ابزارهای به‌کارگرفته‌شده توسط شرکت‌ها به‌جهت جذب حداکثری مردم در فضاهای مجازی مشکلی واقعاً بزرگ است اما مشکل دیگری در راه است که امروزه کمتر کسی به آن فکر می‌کند: همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند! و کافی است مجدد این نسل مجبور به قرنطینه‌شدن شوند. درمانگرانِ اعتیاد به‌خوبی با این پدیده آشنا هستند که اگر معتادی ترک کند و مجدد بازگشت داشته باشد احتمال ابتلاهای بعدی زیادتر می‌شود.
 
از کجا می‌دانیم که همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند؟ استدلالی آماری به ما می‌گوید دیر یا زود شاهد همه‌گیری دیگری، مانند دوران کرونا، خواهیم بود.
 
استدلال:
یک) با اینکه نرخ زاد و ولد در سطح جهانی کاهش یافته اما کماکان طی دهه‌های پیش رو جمعیت انسان‌ها رو به فزونی است.
دو) تخریب محیط‌زیست نیز رو به افزایش است.
سه) در عوض تنوع‌زیستی اکوسیستم‌ها رو به کاهش است.
در نتیجه: همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند.
 
شرح مختصر استدلال:
از یک‌سو، هر چه در اکوسیستمی تنوع زیستی کاهش یابد امکان غلبه‌یافتن یک گونه بر گونه‌های دیگر بیشتر می‌شود. این سخن درباره‌ی تمامی سطوح زیستی از ویروس‌ها و باکتری‌ها تا گیاهان و جانوران صادق است. با تخریب هر چه بیشتر محیط‌زیست و با افزایش گرمای زمین، برخی گونه‌ها منقرض می‌شوند و امکان غلبه‌یافتن یک گونه بر رقبایش بیشتر می‌شود. بنابراین امروزه امکان غلبه‌یافتن برخی گونه‌ها (که می‌تواند یک عامل بیماری‎‌زا باشد) بر دیگران زیاد شده است.
از سوی دیگر، با افزایش جمعیت انسانی دست‌اندازی به طبیعت افزایش می‌یابد و باز هم گونه‌های بیشتری منقرض می‌شوند. به‌علاوه برخی از گونه‌های وحشی که در مجاورت انسان زندگی نمی‌کرده‌اند، در مجاورت انسان قرار می‌گیرند. بنابراین احتمال انتقال ویروس‌ها و باکتری‌ها میان انسان‌ها و این جانوران بیشتر می‌شود.
 
بنابراین امروز احتمال همه‌گیری، بیشتر از سال ۲۰۱۹ است.
 
مقاله‌ای که اخیراً در نشریه‌ی نیچر منتشر شده بهترین راه مقابله با همه‌گیری‌های بعدی را حمایت از افزایش تنوع زیستی می‌داند. اگر قرار است درختکاری کنیم باید در هر منطقه‌ی جغرافیایی درختان بومی آن منطقه، و آن هم با تنوعی بسیار بالا کشت شوند. حفظ و گسترش تنوع، مهم‌تر از تعداد است.
 
اما راهکار کوتاه‌مدت دیگری در دسترس است که اتفاقاً به راهکار پایدار نیز کمک می‌کند. وقتی برای کودکان و نوجوانان به‌دنبال راهکاری دسترس‌پذیر و ارزان هستیم اگر قرار باشد فقط بر یک راه‌حل بنیادی، در دسترس، و کم‌هزینه انگشت گذاریم، بهترین پیشنهاد، بازی جمعی کودکان در محیط‌های باز و به‌ویژه در طبیعت است. در گامی جلوتر، برنامه‌های درسی مدارس نیازمند بازنگری اساسی‌ست. با تأکید انحصاری بر آموزش مهارت‌های سخت به‌طورکل از مهارت‌های نرم، ارتباط انسان با انسان و با طبیعت غافل شده‌ایم. بهترین راهکارِ پایدارِ تقویت مهارت‌های نرم، بازی‌های جمعی در محیطی طبیعی است.
 
نکته‌ی جالب اینکه این راه‌حل نیز به تنوع زیستی ربط دارد: افزایش ارتباط فیزیکی افراد تنوع میکروبیوم بدن را افزایش می‌دهد که از مهم‌ترین راهکارهای تقویت سیستم ایمنی است. بنابراین بازی‌های جمعی به صورت فیزیکی مانعی بر اثرات منفی همه‌گیری‌های بعدی‌ست.
 
خوب‌زیستنِ پایدار راه میانبری ندارد. اقداماتی مانند روایت‌درمانی به مُسکن‌های موقت می‌مانند. یگانه راهِ پايدار، آشتی با طبیعت، برقراری ارتباط سالم با آن، محافظت از آن، و جبران خسارت‌های وارد بر آن است.
 
 هادی صمدی
@evophilosophy