نوع تجربیاتی که در اوایل زندگی برای ما پیش می‌آید و نحوه برخورد ما با این تجربیات، شدیدا بر نوع تجربیاتی که در آینده با آن مواجه خواهیم شد و همچنین نحوه ادراک ما از این تجربیات و برخورد ما با آنها تاثیر می‌گذارد.

برای مثال یک کودک دوساله که به صورتی اجتماعی و با بازیگوشی رشد پیدا کرده در مقایسه با کودکی که نسبتا آرام و گوشه‌گیر بوده، بسیار بیشتر می‌تواند توجه و علاقه بزرگسالان را برانگیزد. کودک گوشه‌گیر احتمالا محیط میان فردی پرباری نخواهد داشت که بیش از پیش باعث کاهش احتمال تغییر بنیادی در وی می‌گردد.

به همین ترتیب، کودک فعال‌تر همچنان به یادگیری این موضوع ادامه می‌دهد که دیگران سرگرم‌کننده هستند و لذا به تعامل با آنها ادامه می‌دهد و الگوی وی نیز هرچه بزرگتر می‌شود با شدت بیشتری تثبیت خواهد شد. به علاوه نه تنها این دو کودک رفتارهای متفاوتی را در سایرین برمی‌انگیزند، بلکه تفسیر آنها از یک واکنش واحد ابراز شده توسط دیگران نیز متفاوت خواهد بود.

بدین ترتیب کودک بازیگوش ممکن است واکنش سرد و خاموش شخص دیگر را به عنوان نوعی بازی تلقی نموده و به تعامل خود با وی ادامه دهد تا زمانی که شاید یک واکنش مثبت را در او برانگیزد. کودک ساکت‌تر، که چندان به تعامل عادت ندارد، فورا واکنش اولیه طرف مقابل را به عنوان نشانه‌ای برای عقب‌نشینی تلقی خواهد کرد.

اگر به این دو کودک به عنوان بزرگسال نگاه کنیم، شاید هنوز بتوانیم تفاوت میان آنها را دریابیم: یکی اهل معاشرت، شاد و دارای نظر مثبت به دیگران و دیگری برعکس، خجالتی و غیرمطمئن نسبت به اینکه دیگران به وی علاقمند هستند می‌باشد.

الگوی کودکی در دوران بزرگسالی آنها نیز ادامه پیدا کرده است.با این حال ما قادر به درک فرآیند رشد آنها نخواهیم بود مگر آنکه متوجه شویم معلمان، همبازی‌ها، دوستان و همکاران آنها یکی پس از دیگری چگونه به عنوان «هم‌دست» سبب حفظ الگوی غالب در آنها شده‌اند. ما قادر به فهم امکانات تغییر نخواهیم بود مگر آنکه متوجه باشیم حتی اکنون نیز چنین «هم‌دستانی» وجود دارند و اگر آنها نقش خود را در این فرآیند قطع کنند، احتمال تغییر الگو خواهد بود.

پل واکتل
از کتاب روان‌تحلیل‌گری، رفتاردرمانی و جهان رابطه‌ای
ترجمه فریبا خالیچی

👶 @childrentherapy

از زیاد حرف زدن برای فرزندتان جداً خودداری کنید.

اگرچه حرف زدن با بچه ها لازم و مفید است اما زیاد حرف زدن تاثیر سازنده ای ندارد.

آنچه را قبلا گفته اید تکرار نکنید!
چیزی را که فرزندتان خود می داند، به او نگویید. بیشتر مواقع او از اشتباهش آگاه است، پیامد طبیعی رفتار، خود بهترین آموزگار است!

تکرار موجب اختلال در ارتباط سالم، اوقات تلخی، بگو مگو و استیصال می شود!
گاهی هنگام خطای فرزندتان سکوت کنید!

« زیاده گویی » مقدمه نشنیدن است.


👶 @childrentherapy

كودک قرار است از والدينش روش درست حل مسئله و اختلاف را بياموزد.

قرار است ببيند؛ پدر و مادرش با دو عقيده مختلف با دو دیدگاه متفاوت چگونه بر سر يک مسئله به تفاهم می‌رسند. قرار است ببيند حتی با داشتن اختلاف عشق و محبت به پايان نمی‌رسد.

والدين قرار است به فرزندشان نشان دهند، انسانی که حتی با خودش هم به طور کامل توافق ندارد، چه برسد به ديگری، اما با احترام، با گوش دادن همدلانه به هم می‌توان جايی به تفاهم رسيد و مشكلات را حل كرد.

👶 @childrentherapy

استفاده از کلمات "لطفا، بی‌زحمت و کلمات مودبانه" در بعضی مواقع اشتباه است.

مطمئنا برای خواست های کوچکی مانند «بی زحمت نمکدونو بده یا «لطفا در را ببند» كلمه لطفا از تعارفات معمولی است. روش تند خشنی نیز برای فرمانها وجود دارد «نمکدونو بده» یا «در را ببند».

كلمه لطفا را به این دلیل در مورد کودکانمان به کار می بریم تا روش‌های مودبانه را برای خواست های کوچک به آنها بیاموزیم

بکار بردن «لطفا» برای لحظاتی که آرامش حکمفرماست خوب است. وقتی واقعا آشفته هستیم، اداکردن آرامِ «لطفا» می تواند سبب دردسر باشد. گفتگوی زیر را ملاحظه کنید

مادر: (سعی می کند مؤدب باشد لطفا روی کاناپه نپر.
کودک: (به پریدن ادامه می دهد.) مادر: (بلندتر) لطفا این کارو نکن.
کودک: حرف گوش نمی‌دهد
مادر: (ناگهان کودک را با سیلی میزند) من از تو خواهش کردم، نکردم؟
چه اتفاقی افتاد؟ چرا مادر در عرض چند ثانیه از نزاکت به خشونت رسید؟ واقعیت این است که وقتی شما با کودک اینگونه مودبانه رفتار می کنید و او شما را نادیده می انگارد، عصبانیت با سرعت بیشتری وجودتان را پر می کند و شما به این فکر می افتید که «این بچه چطور در برابر من مقاومت می کند، اونم بعد از اینکه این همه باهاش مؤدب بودم؟ نشونش میدم؟ آره!»

وقتی شما می خواهید کاری بلافاصله انجام شود، بهتر است با قاطعیت و اندکی خشونت آنرا بخواهید نه با خواهش. یک جمله با صدای بلند و لحنی آرام «کاناپه را درست نکردن که روش بپرن» احتمالا پریدن را خیلی زودتر متوقف خواهد کرد. اگر کودک سماجت کند معمولا می توان او را با تکرار محکم "مبل را برای این درست نکردن که تو روش بپری؟" سریعا به عکس العمل واداشت.

📗به بچه‌ها گفتن و از بچه‌ها شنیدن


👶 @childrentherapy

عضو شدید بردارم؟

والدینی که سبک فرزندپروری مستبدانه دارند و با پاسخ کوتاه، کودک را مجبور به اطاعت می‌کنند، به هیچ عنوان روش درستی در تعامل با کودک خود انتخاب نکرده‌اند. با گفتن عبارت: «برای اینکه من می‌گم!» باعث می‌شوید تا کودک به چرایی مسائل فکر نکند. عزت‌نفس، قدرت تحلیل و ‌سوال را از او گرفته ‌شود.

یا گفتن عبارتی همچون: «هرچه من می‌گم باید انجام بشه» به این مفهوم است که هیچ شخصیتی برای فرزند خود قائل نیستید و او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سوالات او زمان بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به او پاسخ بدهید.

👶 @childrentherapy

به کودک احساس گناه و عذاب وجدان ندهید

ما اجازه نداریم اشتباه‌های ساده و تجربه‌های ارزشمند کودک را تا حد گناه بزرگ کنیم.

اگر کودک اشتباهی کرد این احساس که کار او غیرقابل بخشش و یا جبران است در او ایجاد نکنید.

بیان جمله‌هایی مانند «بچه بدی هستی»، «دل مامان رو برای چی شکستی»، «بابا دیگه تو رو دوس نداره»، «خدا تو رو نمی‌بخشه» و... موجب می‌شود تا کودک احساس گناهکار بودن کند.

بهتر است کار کودک را توصیف کنیم و احساس خودمان را بیان کنیم و راهنمای عملی او برای روش درست باشیم.

👶 @childrentherapy

"فرزندان ما ناجیان ما نیستند"!

اغلب مي پنداريم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی چنین نیست، واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیدهٔ واقعی است که مسئول آسیبش شمایید!

یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتنِ را بدهد.

وقتی فرزندتان از شما دور نمیشود وقتی همیشه نگران شماست وقتی تمام برنامه هایش را با شما تنظیم میکند... نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست.

توجه کنید وقتی مرتب با فرزندتان صحبت میکنید و در گفتگوها گوشزد میکنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و….در واقع مرتب به فرزندتان القا میکنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور میکند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد.

در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.


👶 @childrentherapy

برای کمک به رشد توانایی‌های ذهنی كودک تشويقش كنيد تا نمايش بازی كند:

تبديل وقايع روزمره و يا تخيلات‌شان به نمايش‌های جالب و بازی كردن در اين نمايش‌ها، برای کودکان بسیار آموزنده است. هنگامی كه كودک شما یک نمايشنامه ساده را طراحی می‌كند، مهارت‌های كلامی و اجتماعی او افزايش می‌يابند. او با بازی كردن، بر روی احساسات و عواطف خود تمرين می‌كند. هنگامی كه کودک خود را به عنوان یک مادر، دكتر و يا معلم تصور می‌كند، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند و توانایی انجام مسئولیت را تمرين می‌كند.

👶 @childrentherapy

به کودک برچسب نزنید.

منظور از برچسب زدن این است که به خاطر یک رفتار خاص، یک صفت را به کودک نسبت دهید. وقتی به او برچسب «بی‌عرضه» یا «دست و پا‌چلفتی» می‌زنید این حرف تاثیر روانی بر روی کودک دارد و تصویر ذهنی‌ای که شما، از کودک برایش می‌سازید بر روی رفتار و شخصیتش اثر می‌گذارد و تکرار این برچسب‌ها بعد از مدتی باعث می‌شوند کودک خودش هم به این باور برسد که این ویژگی رفتاری یا فکری دارد.

👶 @childrentherapy

🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

#معرفی_ کتاب_

#📗 پرورش_ کودک_ خلاق

کتاب_ الکترونیکی
#📗 پرورش کودک خلاق

 ✍: دکتر_ مهری_ قلی زاده
 است و
انتشارات فروغ سیمرغ آن را منتشر کرده است.
کتاب پرورش کودک خلاق به والدین کمک می‌کند تا به پرورش و رشد خلاقانۀ فرزندانشان تسهیل ببخشند.

https://taaghche.com/book/201449

👶 @childrentherapy

🔸بخشی از کتاب:

📗: پرورش کودک خلاق
✍: دکتر_ مهری_قلی_زاده

«برنامه ریزی و دستیابی به اهداف چیزی نیست که به راحتی در بسیاری از کودکان ایجاد شود. بچه‌ها به اینکه کاری را سریع شروع کنند ولی بعد آن را نیمه تمام رها کنند، عادت دارند. آنها در جایی بین شوق ماجراجویی و خوشحالی از اتمام کار و نتیجه گیری از آن خسته می‌شوند و حس رسیدن به هدف را از دست می‌دهند. خوشبختانه، تحقیقات نشان می‌دهد که مکالمه و تعامل منظم بین والدین و فرزندان در این مسیر به کودکان کمک می‌کند. در نتیجه، آنها بهتر می‌توانند بین رفتارهای فعلی خود و اهداف آینده ارتباط برقرار کنند. بنابراین اگر وقت بیشتری را با فرزندان خود در یک محیط کارآفرینانه بگذرانید، جایی که اهداف مشخص باشد و در جهت رسیدن به اهداف اقدامات قابل درکی برای کودک صورت گیرد، در واقع فرصت بهتر شدن را به فرزند خود داده‌اید...»

کتاب 📗پرورش کودک خلاق

 شامل پنج فصل می‌شود:

1:کلیات و مفاهیم،
2: کودکان تیزهوش،
3: دانش‌آموز هوشمند،
4: تخیل بهتر از دانش است،
5: مهارت‌های حل مسئله کودکان هوشمند.
🔸🔸🔸🔸🔸🔸

خواندن کتاب پرورش کودک خلاق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب_ برای والدین_ و مربیان کودک_ و نوجوانان مناسب است:

درباره کتاب پرورش کودک خلاق

خلاقیت را معمولاً به معنای توانایی ساختن یا به‌وجودآوردن یک چیز جدید و توانایی فراتر رفتن از شیوه‌های سنتی تفکر تعریف می‌کنند. به بیان ساده‌تر هرگاه کسی فکر، ایده، روش، شیء یا راه‌حلی پدید آورد که نو و بدیع باشد، دست به خلاقیت زده است. انسان به هر رشته و هر کاری که علاقه‌مند باشد اگر از خلاقیت خود استفاده کند در آن کار موفق‌تر و بی‌رقیب‌تر می‌شود. امروزه تحصیلات دانشگاهی به‌تنهایی یک مزیت و مهارت محسوب نمی‌گردد و چه‌بسا در آینده‌ای نزدیک تنها به‌صرف داشتن تحصیلات آکادمیک موقعیت دستیابی به شغلی مناسب فراهم نشود. پس باید به دنبال به‌روزآوری اطلاعات و کسب مهارت‌هایی از قبیل افزایش اعتمادبه‌نفس، کسب توانمندی درک و حل مسائل، ارتقا قدرت خلاقیت و پرورش روحیه رهبری و مدیریت بحران بود که خلأ به وجود آمده را بی‌اثر کرد. این وظیفۀ والدین آینده‌نگر است که با هوشیاری و درایت توانمندی‌های کودک و نوجوان را شناسایی کنند و باتوجه‌به امکانات در دسترس زمینۀ افزایش استعداد و تقویت شاخص‌های موفقیت فرزندان خود باشند. این کتاب بر آن است که روش‌ها و تکنیک‌هایی برای افزایش خلاقیت کودکان به والدین معرفی کرده و آنان را در این زمینه راهنمائی می کند.

https://taaghche.com/book/201449

👶 @childrentherapy