بخش بزرگی از ساختار شخصیت ما، در کودکی و در ارتباط با والدین‌مون شکل می‌گیره 👨‍👩‍👧‍👦

والدینی که از لحاظ عاطفی و هیجانی ناپخته باشن، از این جملات زیاد استفاده میکنن و ناخواسته به سلامت روان فرزندشون آسیب میزنن

👶 @childrentherapy

معمولا ما بیشتر از دوستامون تاثیر میگیریم و حالمون با دوستمون بهتره و تاثیرپذیری بیشتری داریم. بچه‌ها معمولا نسبت به پدر و مادر به خصوص در سنین نوجوانی گارد دارن و اونها رو مقابل خودشون میدونن، ولی اگه پدر و مادر سعی کنن از همون کودکی با فرزندشون دوست باشن، در نوجوانی و بزرگسالی ارتباط مؤثرتری خواهند داشت.

خانواده‌ای که همه با هم دوست هستن، مشکلات رو با هم حل میکنن و تحمل و صبر اونها در برابر مشکلات بیشتره، بچه‌ها احساس امنیت میکنن و عزت نفس و اعتماد به نفس بالایی دارن فرزندان رشد عاطفی و اجتماعی خوبی دارن.
👶 @childrentherapy

همه والدین عزیز ببینید هر لحظه رفتار و گفتار شما چقدر در آینده فرزندانتون نقش
داره.
👶 @childrentherapy

دختران در مهارت‌های کلامی عملکرد بسیار مطلوبی داشته؛ حال آنکه در مهارت‌های ریاضی و فضایی ضعیف‌ترند. بنابراین، والدین می‌توانند با انجام بازی‌هایی که مهارت‌های ریاضی و فضایی را تقویت می‌کنند، به دختران خود کمک کنند تا مهارت‌های خود را تکمیل نمایند.

برای مثال، می‌توان مهارت‌های فضایی دختران را از طریق انجام فعالیت‌هایی نظیر بازی‌های پرتابی-گرفتنی (بازی‌هایی که در آن والدین توپی را به طرف کودک پرتاب می‌کنند و او باید آن را بگیرد) و فوتبال پرورش داد و برای تقویت مهارت‌های ریاضی می‌توان با آنها بازی‌های عددی نظیر ماروپله انجام داد.

پسران در مهارت‌های کلامی ضعیف‌ترند؛ بنابراین بسیار مهم است روزانه ساعاتی را صرف خواندن کتاب برای آنها کنید. انجام بازی‌هایی با کلمات نیز می‌تواند در تقویت زبان گفتاری موثر باشد؛ مانند بازی «من با چشمان خودم دیدم که....» (در این بازی فرد شی‌ای را در محیط در نظر می‌گیرد؛ ولی انتخاب خود را برملا نمی‌سازد، فقط حرف اول آن را می‌گوید. سپس کودک باید تشخیص دهد که نام شی مورد نظر چیست).

با این حال، والدین نباید تصور کنند پسرشان خودبه‌خود در ریاضی و دخترشان در مهارت‌های زبانی عملکرد مطلوبی دارد. لومیس و استیونسون (۱۹۹۰) هزاران کودک را در تایوان، ژاپن و ایالات متحده بررسی کردند و هیچ تفاوت جنسیتی‌ای در نتایج آزمون ریاضی عمومی و سایر مهارت‌های آنها به دست نیاوردند؛ با وجود اینکه مادران دستاورد پسربچه‌ها را در ریاضی در مقایسه با دختران بهتر ارزیابی کرده بودند.

فِی کارلیسِل
از کتاب روانشناسی برای والدین
ترجمه فریده فتوحی

👶 @childrentherapy

هر چند تحقق خود نیازی شبه غریزی است، بستگی زیادی به تجربه‌های دوران کودکی دارد که رشد و پرورش بعدی را آسان کند یا باز دارد. به اعتقاد مزلو، تحکم به کودک و تسلط شدید بر او، همانند آزاد گذاشتن و تساهل مفرط زیان‌آور است.

موثرترین روش تربیت و پرورش کودک «آزادی محدود» است. یعنی تلفیق درست تسلط داشتن و آزادی دادن. به اعتقاد مازلو، اینکه کودک احساس کند دوستش دارند، بعدها در تحقق خود او نقش حیاتی دارد. مازلو بـر اهمیت دو سال نخستین زندگی تاکید می‌ورزد. چنانچه کودک دوساله محبت و ایمنی و احترام کافی دریافت نکرده باشد، حرکت او به سوی تحقق خود بی‌نهایت دشوار خواهد شد.

دوآن شولتز
از کتاب روانشناسی کمال
ترجمه گیتی خوشدل

👶 @childrentherapy

دختران در مهارت‌های کلامی عملکرد بسیار مطلوبی داشته؛ حال آنکه در مهارت‌های ریاضی و فضایی ضعیف‌ترند. بنابراین، والدین می‌توانند با انجام بازی‌هایی که مهارت‌های ریاضی و فضایی را تقویت می‌کنند، به دختران خود کمک کنند تا مهارت‌های خود را تکمیل نمایند.

برای مثال، می‌توان مهارت‌های فضایی دختران را از طریق انجام فعالیت‌هایی نظیر بازی‌های پرتابی-گرفتنی (بازی‌هایی که در آن والدین توپی را به طرف کودک پرتاب می‌کنند و او باید آن را بگیرد) و فوتبال پرورش داد و برای تقویت مهارت‌های ریاضی می‌توان با آنها بازی‌های عددی نظیر ماروپله انجام داد.

پسران در مهارت‌های کلامی ضعیف‌ترند؛ بنابراین بسیار مهم است روزانه ساعاتی را صرف خواندن کتاب برای آنها کنید. انجام بازی‌هایی با کلمات نیز می‌تواند در تقویت زبان گفتاری موثر باشد؛ مانند بازی «من با چشمان خودم دیدم که....» (در این بازی فرد شی‌ای را در محیط در نظر می‌گیرد؛ ولی انتخاب خود را برملا نمی‌سازد، فقط حرف اول آن را می‌گوید. سپس کودک باید تشخیص دهد که نام شی مورد نظر چیست).

با این حال، والدین نباید تصور کنند پسرشان خودبه‌خود در ریاضی و دخترشان در مهارت‌های زبانی عملکرد مطلوبی دارد. لومیس و استیونسون (۱۹۹۰) هزاران کودک را در تایوان، ژاپن و ایالات متحده بررسی کردند و هیچ تفاوت جنسیتی‌ای در نتایج آزمون ریاضی عمومی و سایر مهارت‌های آنها به دست نیاوردند؛ با وجود اینکه مادران دستاورد پسربچه‌ها را در ریاضی در مقایسه با دختران بهتر ارزیابی کرده بودند.

فِی کارلیسِل
از کتاب روانشناسی برای والدین
ترجمه فریده فتوحی
👶 @childrentherapy

#تلنگر

«نه»گفتن را بیاموزید!

شما به دلیل این که بلد نیستید نه بگویید ، بارها مورد استثمار قرار گرفته اید . یکی از دلایل بزرگ این ناتوانی ، مهر طلبی شماست . وقتی برای جلب محبت دیگران به آنها باج می دهید یا اعتراض های تان را به ایشان نمی گویید ، خطر بزرگی شما را تهدید می کند و آن احساس سردرگمی عاطفی است.

*يك مدير يا كارمند مهرطلب به جاى درست كاركردن ، بيشتر به بقيه سرويس می دهد و پر میشود از احساس مزخرف اجحاف كه ناخودآگاه به تخريب كارها ختم می شود!

*یک پدر مهرطلب هیچ گاه از میزان پدری کردن خود راضی نمی شود. مثلاً پدر به دخترش سرویس می دهد. دختر می گوید بابای دوستم بهتره چون براش ماشین هم خریده. پدر آن را هم فراهم می کند.
مجدد دختر یه چیز دیگه هم می خواهد و پدر مدام سرویس بیش از حد می دهد.
استثمار پدر مهرطلب و مشکل عمده بچه های مهرطلب این است که فردیت ندارند.

مرد يا زن مهرطلب در رابطه عاطفى مبدل به يك آدم غرغرو می شود كه عمدتا باج می دهد تا رابطه را گرم نگه دارد.

*رهایی از مهرطلبی براى حل اين معضل به بسيارى از افراد كمك كرده است.

👶 @childrentherapy

اجازه دهيد بچه ها مناسب سنشان
زندگي كنند. وارد بازي مقايسه ي
بچه ها بادیگران نشويد.

عجله نداشته باشيد. نگران آينده
نباشيد. آينده هيچ خبري نيست،
آینده تكرار امروز است.

👶 @childrentherapy

شاید تعجب کنید اگر بگویم مغز ما با همه پیچیدگیش قادر نیست جملات منفی را از مثبت تفکیک کند:

به جمله ً منفی ً زیر توجه کنید:
" لطفا به فیل قرمز فکر نکنید "
ذهن شما اکنون به چه چیزی فکر میکند
بدون شک ذهن شما اکنون در حال فکر کردن به فیل قرمز است.

به نظر شما اگر به کودکی گفته شود
دست مرا ول نکن،
به پریز برق دست نزن،
امروز با بچه ها در مهد دعوا نکن،
چه پیغامی در مغز او مخابره میشود؟

همه این جملات در ذهن او مثبت برداشت شده و گویی که به او دستور داده اید که این کار را انجام دهد، در واقع در فرمان دادن باید به کودک گفته شود چه کاری باید انجام دهد نه اینکه چه کاری نباید انجام دهد.

بنابراین با کودک خود اینگونه سخن بگویید:

- به جای مخالفت نکن ؛ بگو کاری که گفتم را انجام بده
- به جای فحش نده ؛ بگو حرف خوب بزن
- به جای دستم را ول نکن؛ بگو دستم را محکم بگیر
- به جای ندو ؛ بگو آرام راه برو

👶 @childrentherapy

شاید تعجب کنید اگر بگویم مغز ما با همه پیچیدگیش قادر نیست جملات منفی را از مثبت تفکیک کند:

به جمله ً منفی ً زیر توجه کنید:
" لطفا به فیل قرمز فکر نکنید "
ذهن شما اکنون به چه چیزی فکر میکند
بدون شک ذهن شما اکنون در حال فکر کردن به فیل قرمز است.

به نظر شما اگر به کودکی گفته شود
دست مرا ول نکن،
به پریز برق دست نزن،
امروز با بچه ها در مهد دعوا نکن،
چه پیغامی در مغز او مخابره میشود؟

همه این جملات در ذهن او مثبت برداشت شده و گویی که به او دستور داده اید که این کار را انجام دهد، در واقع در فرمان دادن باید به کودک گفته شود چه کاری باید انجام دهد نه اینکه چه کاری نباید انجام دهد.

بنابراین با کودک خود اینگونه سخن بگویید:

- به جای مخالفت نکن ؛ بگو کاری که گفتم را انجام بده
- به جای فحش نده ؛ بگو حرف خوب بزن
- به جای دستم را ول نکن؛ بگو دستم را محکم بگیر
- به جای ندو ؛ بگو آرام راه برو

👶 @childrentherapy

محبت والدین به کودک باید "بی قید و شرط" باشد، نه "بی حد و اندازه"

بی قید و شرط بودن یعنی در هر حالت و شرایطی فرزندی فرزند را نفی نکنیم.
دیگه بچه من نیستی!
دیگه مادرت نیستم!
میرم بابای یکی دیگه میشم!
و شخصیت او را نکوبیم.
بلکه اگر از رفتار خاصی ناراضی شدیم نارضایتی خود را از آن عملکرد بیان داریم و بگیم بهتره اینکارو انجام میدادی نه از وجود و شخصیت کودک.
مثلا بگوییم :
از این کلمات خوشم نمیاد
دوست ندارم پسرم بی ادبی کنه
دلم می خواد دخترم خودش کارشو انجام بده.

👶 @childrentherapy