‏والدین در حضور فرزندان میتونن به راحتی همدیگه رو "بغل" کنن
چون در آغوش کشیدن یه رفتار غیر جنسی محسوب میشه و نشان دهنده ی میزان محبت،صمیمیت، و القا کننده ی احساس امنیت و حمایت هستش.
از نظر علمی هم بغل کردن باعث افزایش
هورمون"اکسی توسین" و کاهش هورمون استرس"کورتیزول" میشه.

👶 @childrentherapy

به عقیده کاگان، بچه‌های بسیار کم‌رو یا معاشرتی، نوعی فیزیولوژی را به ارث می‌برند که آنها را به سمت سبک خُلق و خوی خاصی سوق می‌دهد. با این حال، پژوهش توارث‌پذیری نشان می‌دهد که ژن‌ها فقط اندکی در کم‌رویی و معاشرتی بودن مشارکت دارند. تجربه نیز تاثیر قدرتمندی دارد.

روش‌های فرزندپروری بر احتمال اینکه بچه‌ای که از لحاظ هیجانی واکنش‌پذیر است کودکی ترسو شود تاثیر می‌گذارند. فرزندپروری صمیمانه و حمایت‌کننده، واکنش فیزیولوژیکی شدید نوباوگان و کودکان پیش‌دبستانی به رویدادهای جدید را کاهش می‌دهد، در حالی که فرزند‌پروری سرد و بدون محبت، اضطراب را افزایش می‌دهد.

و اگر والدین از نوباوگانی که رویدادهای جدید را دوست ندارند در برابر استرس‌های جزئی محافظت کنند، این باعث می‌شود که کودک به سختی بتواند بر میل به عقب‌نشینی چیره شود. والدینی که از بچه خود می‌خواهند به تجربیات تازه نزدیک شود به او در غلبه کردن بر ترس کمک می‌کنند.

در صورتی که کم‌رویی ادامه یابد به احتیاط‌کاری زیاد، عزت‌نفس پایین و تنهایی منجر می‌شود. در نوجوانی، کم‌رویی خطر اضطراب شدید مخصوصا فوبی اجتماعی را افزایش می‌دهد. فوبی اجتماعی ترس شدید از تحقیر شدن در موقعیت‌های اجتماعی است. برای اینکه کودکان کم‌رو مهارت‌های اجتماعی موثری را اکتساب کنند، فرزندپروری باید با خُلق و خوی آنها تنظیم شود.

لورا برک
از کتاب روانشناسی رشد
ترجمه یحیی سیدمحمدی

👶 @childrentherapy

هنگامی که والدین برای فرزندان خود کتاب می‌خوانند، درک زبانی آنها را پرورش می‌دهند. اگر والدین در حین خواندن به تصاویر مرتبط با موضوعات کتاب اشاره کنند، کودک معنای واژه‌ها را سریع‌تر خواهد آموخت. زمانی که با کودک کتاب می‌خوانید، دقت و توجه مشترک باعث می‌شود گسترده توجه کودک تقویب یابد، مسئله‌ای که در آینده در مدرسه اهمیت پیدا می‌کند.

فی کارلیسل
از کتاب روان‌شناسی برای والدین
ترجمه فریده فتوحی

👶 @childrentherapy

بخش بزرگی از ساختار شخصیت ما، در کودکی و در ارتباط با والدین‌مون شکل می‌گیره 👨‍👩‍👧‍👦

والدینی که از لحاظ عاطفی و هیجانی ناپخته باشن، از این جملات زیاد استفاده میکنن و ناخواسته به سلامت روان فرزندشون آسیب میزنن

👶 @childrentherapy

معمولا ما بیشتر از دوستامون تاثیر میگیریم و حالمون با دوستمون بهتره و تاثیرپذیری بیشتری داریم. بچه‌ها معمولا نسبت به پدر و مادر به خصوص در سنین نوجوانی گارد دارن و اونها رو مقابل خودشون میدونن، ولی اگه پدر و مادر سعی کنن از همون کودکی با فرزندشون دوست باشن، در نوجوانی و بزرگسالی ارتباط مؤثرتری خواهند داشت.

خانواده‌ای که همه با هم دوست هستن، مشکلات رو با هم حل میکنن و تحمل و صبر اونها در برابر مشکلات بیشتره، بچه‌ها احساس امنیت میکنن و عزت نفس و اعتماد به نفس بالایی دارن فرزندان رشد عاطفی و اجتماعی خوبی دارن.
👶 @childrentherapy

همه والدین عزیز ببینید هر لحظه رفتار و گفتار شما چقدر در آینده فرزندانتون نقش
داره.
👶 @childrentherapy

دختران در مهارت‌های کلامی عملکرد بسیار مطلوبی داشته؛ حال آنکه در مهارت‌های ریاضی و فضایی ضعیف‌ترند. بنابراین، والدین می‌توانند با انجام بازی‌هایی که مهارت‌های ریاضی و فضایی را تقویت می‌کنند، به دختران خود کمک کنند تا مهارت‌های خود را تکمیل نمایند.

برای مثال، می‌توان مهارت‌های فضایی دختران را از طریق انجام فعالیت‌هایی نظیر بازی‌های پرتابی-گرفتنی (بازی‌هایی که در آن والدین توپی را به طرف کودک پرتاب می‌کنند و او باید آن را بگیرد) و فوتبال پرورش داد و برای تقویت مهارت‌های ریاضی می‌توان با آنها بازی‌های عددی نظیر ماروپله انجام داد.

پسران در مهارت‌های کلامی ضعیف‌ترند؛ بنابراین بسیار مهم است روزانه ساعاتی را صرف خواندن کتاب برای آنها کنید. انجام بازی‌هایی با کلمات نیز می‌تواند در تقویت زبان گفتاری موثر باشد؛ مانند بازی «من با چشمان خودم دیدم که....» (در این بازی فرد شی‌ای را در محیط در نظر می‌گیرد؛ ولی انتخاب خود را برملا نمی‌سازد، فقط حرف اول آن را می‌گوید. سپس کودک باید تشخیص دهد که نام شی مورد نظر چیست).

با این حال، والدین نباید تصور کنند پسرشان خودبه‌خود در ریاضی و دخترشان در مهارت‌های زبانی عملکرد مطلوبی دارد. لومیس و استیونسون (۱۹۹۰) هزاران کودک را در تایوان، ژاپن و ایالات متحده بررسی کردند و هیچ تفاوت جنسیتی‌ای در نتایج آزمون ریاضی عمومی و سایر مهارت‌های آنها به دست نیاوردند؛ با وجود اینکه مادران دستاورد پسربچه‌ها را در ریاضی در مقایسه با دختران بهتر ارزیابی کرده بودند.

فِی کارلیسِل
از کتاب روانشناسی برای والدین
ترجمه فریده فتوحی

👶 @childrentherapy

هر چند تحقق خود نیازی شبه غریزی است، بستگی زیادی به تجربه‌های دوران کودکی دارد که رشد و پرورش بعدی را آسان کند یا باز دارد. به اعتقاد مزلو، تحکم به کودک و تسلط شدید بر او، همانند آزاد گذاشتن و تساهل مفرط زیان‌آور است.

موثرترین روش تربیت و پرورش کودک «آزادی محدود» است. یعنی تلفیق درست تسلط داشتن و آزادی دادن. به اعتقاد مازلو، اینکه کودک احساس کند دوستش دارند، بعدها در تحقق خود او نقش حیاتی دارد. مازلو بـر اهمیت دو سال نخستین زندگی تاکید می‌ورزد. چنانچه کودک دوساله محبت و ایمنی و احترام کافی دریافت نکرده باشد، حرکت او به سوی تحقق خود بی‌نهایت دشوار خواهد شد.

دوآن شولتز
از کتاب روانشناسی کمال
ترجمه گیتی خوشدل

👶 @childrentherapy