در تربیت یک دختر هر دوی والدین مسئول هستند. مادر می‌تواند به او زن بودن و پدر می‌تواند به او استقلال را بیاموزد. پدر مسئول است دخترش را شجاع و قوی تربیت کند و به گونه‌ای رفتار کند که احساس زیبا بودن به او دست بدهد. به او یاد بدهد چگونه ماجراجویی کند و اعتماد به نفس و حس امنیت به او بدهد. رابطه پدر و دختر رابطه‌ای ساده است. دختر تا آخر عمر پدرش را دوست خواهد داشت و به او اعتماد می‌کند. چرا که او اولین عشق، اولین قهرمان و اولین مرد زندگیش است.
هری اچ، هریسون جی آر/ پدر و دختر

👶 @childrentherapy

در مورد موفقيت‌ها و شکست‌های کودکان منطقی عمل کنيد

برخورد منطقی با شکستها و موفقيت‌ها باعث می‌شود انگيزه برای کارهای بعدی در کودک از بين نرود. بزرگ کردن موفقيت و زياد منفی جلوه دادن شکست هيچ کدام صحيح نيست. اگر فرزندتان در يک مسابقه ورزشی مدال می‌آورد، آن را زياد از حد بزرگ و با اهميت جلوه ندهيد، زيرا اگر دوباره نتوانست مدال بياورد شديدا احساس بی‌ارزشی می‌کند و اگر هم شکست خورد آن را زياد مهم تلقی نکنيد تا بتواند باز تلاش خود را از سر گيرد. در اين مورد، شکست و موفقيت در تحصيل حائز اهميت ويژه‌ای است.

👶 @childrentherapy

والدین سهل‌گیر کودکان بی‌بند و بار و مستعد افسردگی تربیت می‌کنند

این والدین کودک را با سهل‌انگاری رها می‌کنند و به دلیل اینکه تحمل سماجت کودک را ندارند بلافاصله نیازهای او را برآورده می‌کنند. این روش فرزندپروری باعث می‌شود کودک بدون قانونمندی تربیت شود و این برداشت را داشته باشد که باید به همه خواسته‌هایش برسد. از آن جایی که کودک همیشه در محیط خانواده نیست و وارد اجتماع می‌شود، هرگاه که به خواسته‌ها نرسد واطرافیان پاسخگوی او نباشند دچار ناامیدی و افسردگی خواهد شد.⁣

👶 @childrentherapy

یکی از اولین تجربه‌های جدایی کودک از والدین موقعی اتفاق می‌افتد که فرد دیگری مراقبت از او را بر عهده می‌گیرد. ترس از جدایی برای کودک تنش‌زاست، خواه این جدایی کوتاه باشد یا طولانی.

اضطراب جدایی به صورت دوره‌ای در بعضی از وهله‌های رشد و تحول کودک اوج می‌گیرد. تعدادی از دوره‌های اوج به سنین طفولیت و نوپایی مربوط می‌شوند...

اکثر کودکان پیش‌دبستانی یا احتمالا همه‌ آنها، به نوعی اضطراب جدایی را تجربه می‌کنند. اینکه کودک چقدر احساساتش را بروز می‌دهد به شخصیت او و تجارب قبلی‌اش در زمینه‌ی جدایی بستگی دارد. بعضی از بچه‌ها مشتاقانه با موقعیت‌های جدید روبرو می‌شوند، طوری که به نظر می‌رسد نگران جدایی نیستند.

بعضی دیگر، هنگام جدا شدن ناراحت و غمگین می‌شوند، گریه می‌کنند، یا والدینشان می‌چسبند. بعضی نیز کناره‌گیری می‌کنند و از شرکت در فعالیت‌ها و صحبت کردن با دیگران امتناع می‌ورزند. کمک کردن به کودکان مضطرب در مسیر کنار آمدن با احساساتشان، گام مهمی در هدایت آنها به سمت استقلال به شمار می‌رود.

دبورا هِویت
از کتاب پس این هم عادیه
ترجمه‌ کاظم هوشفر و همکاران

👶 @childrentherapy

والدینی که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می‌کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده‌اند.
با گفتن عبارت: «برای اینکه من میگم!» باعث می‌شوید تا کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت تحلیل و پرسش‌گرایی را از او می‌گیرید.
یا گفتن عبارتی همچون: «هر چی من میگم را باید انجام دهی» به این مفهوم است که هیچ احترامی برای فرزند خود قایل نیستید و او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سوالات او زمان بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به او پاسخ بدهید.

👶 @childrentherapy

كودک از طريق مشاهده ياد می‌گيرد. اگر خودتان لجبازی می‌كنيد، فرزندتان هم از شما می‌آموزد و اگر برای عصبانی كردن همسرتان و تلافی كردن رفتار نامناسب او صدای تلويزيون را بلند می‌كنيد، فرزندتان هم اين روش رفتاری را ياد می‌گيرد.

پس قبل از هر كاری، سعی كنيد الگوی كاملی برای فرزندتان باشيد؛ البته گاهی هم آموزش نادرست فرزندی لجباز بار می‌آورد.

اگر هنگامي كه رفتار نادرستی را در جمع مرتكب می‌شود به او لبخند بزنيد و با شوخی بگوييد «به فلانی رفته» تا سعی كنيد رفتار نامناسبش را پوشش دهيد، اين پيام را به او می دهيد كه رفتارش جالب بوده و به طور ناخودآگاه رفتارش را تقويت می‌كنيد.

گذشته از اين، هيچ وقت در مقابل کودک به خاله و دايی در مورد اينكه چگونه ظرف شكلات‌ها را پخش كرده يا ظرف‌های خانه را شكسته است چيزی نگوييد و اشتباهاتش را به عنوان شيرين‌كاری به ديگران معرفی نكنيد.

👶 @childrentherapy

کودكان تحت تاثیر پدرانی هستند كه از نظر عاطفی حضور دارند، برای فرزندان خود ارزش قائل می‌شوند و در ناراحتی‌ها و نگرانی‌ها می‌توانند فرزندانشان را آرام کنند اما در عوض پدرانی كه خشونت می‌وزند، عیب‌جو هستند، فرزند خود را تحقیر می‌كنند یا از نظر عاطفی سرد هستند می‌‌توانند بشدت به فرزند خود آسیب برسانند.

شواهد علمی حاكی از آن است كه پدرهای علاقه‌مند به ویژه آنهایی كه از نظر عاطفی در دسترس هستند، در خوشبختی فرزندانشان نقش منحصر به فردی را ایفا می‌كنند.

👶 @childrentherapy

والدينی كه زود عصبانی ميشوند، تحمل کمی دارند، انتظار دارند همه چيز طبق خواسته آنها پيش برود، از كودك توقعات غير واقعی دارند،ناكامی های خود را بر سر ديگران خالی ميكنند و به مجازات كردن و تنبيه كردن اعتقاد دارند. معمولا باعث آزار فيزيکی ، روانی، كلامی، يا عاطفی فرزند خود ميشوند. اين كودكان معمولا مضطرب هستند و مهارتهای اجتماعی ضعيفی دارند (خجالتی و مضطرب يا جنگجو و پرخاشگر) و در آينده به افسردگی مبتلا خواهند شد.
آرامش و اقتدار کلید موفقیت در تربیت است.

👶 @childrentherapy

والدين قرار نيست اختلاف نداشته باشند. دعوا نكنند و هميشه با هم موافق باشند. كودک قرار است از والدينش روش درست حل اختلاف را بياموزد. قرار است ببيند‌ پدر و مادرش با دو عقيده مختلف چگونه بر سر يک مسئله به تفاهم می‌رسند. قرار است ببينند با داشتن اختلاف عشق و محبت به پايان نمی‌رسد. والدين قرار است به فرزندشان نشان دهند انسان حتی با خودش هم به طور کامل تفاهم ندارد چه برسد به ديگری اما با احترام، ابراز درست عقايد با گوش دادن به هم می‌توان يک جايی به تفاهم رسيد و مشكلات را حل كرد و قرار است از هر اختلافی هر دو نفر پيروز بيايند نه تنها یک نفر.

👶 @childrentherapy