عضو شدید بردارم؟

والدینی که حاضر نیستند کودک شان طعم هیچ شکست و حتی سختی را بکشد و فرصت تجربه کردن را به او نمی دهند آسیب زیادی به فرزند خود می زنند.

آنها کاردستی های کودک شان را درست می کنند تا در مدرسه بهترین باشد، وقتی حوصله درس خواندن ندارد، خودشان با صدای بلند برایش کتاب را می خوانند تا آن را به خاطر بسپرد و وقتی قرار است با کودکان دیگر مسابقه دهد، برای این که شکست نخورد، به او راه های میان بری را یاد می دهند.

این مادرها می دانند فرزندشان کاستی هایی دارد؛ اما مدام از او تعریف می کنند و برای این که تعریف های شان درست از آب دربیاید، فرصت تجربه کردن و تنها وارد گود شدن را از او می گیرند.

👶 @childrentherapy

✴️#شیوه_های_جلوگیری_از_رفتار_نامطلوب

💟 ایجاد مقررات واضح و بدون ابهام
💟 برخورد با زیرپا گذاشتن مقررات از طریق بحث هدایت شده
💟 استفاده از جدول های رفتار خوب
💟 دادن دستورهای آرام کننده واضح
💟 پشتیبانی از درخواست ها با در نظر گرفتن پیامدهای منطقی
💟 استفاده از روش زمان سکوت
💟 محروم کردن موقت
💟 بی توجهی برنامه ریزی شده
💟 برنامه ریزی فعالیت هایی برای جلوگیری از بروز مشکلات رفتاری

💟 ایجاد مقررات واضح و بدون ابهام

⭕️ حدود سنی پیشنهادی : 4 تا 12 سال

از کودکان نمی توان انتظار داشت که درست و بجا رفتار کنند، مگر این که درباره آن چه باید انجام دهند آگاهی داشته باشند. لازم است محدودیت هایی برای آنان تعیین کرد. با کمک قوانین، کودکان می آموزند که دیگران چه انتظاراتی از آنان دارند. هنگام تعیین مقررات برای کودکان باید پنج نکته را در نظر گرفت : مقررات باید :
✅ کم باشد
✅ منصفانه باشد
✅ آسان باشد
✅و قابل اجرا باشد
✅ مثبت بیان شود.
در ضمن، در صورت امکان خود کودکان نیز باید در تصمیم گیری های مربوط به تعیین مقررات در خانواده شرکت کنند.

◀️ مقررات کمی برای خانواده تعیین کنید
هر چه مقررات بیشتر باشد، کودکان فرصت های بیشتری برای زیرپاگذاشتن آن ها پیدا می کنند. یعنی زور و اجبار باعث بروز مشکلات بیشتری می شود. در این جا نمونه هایی از قوانین مهمی که باید برای همه کودکان در نظر گرفت، آمده است :
✅ کودکان باید همیشه به والدین خود بگویند که به کجا می روند.
✅ باید همیشه سر ساعت مقرر به خانه باز گردند.
✅ باید همیشه به اموال دیگران احترام بگذارند و از آن ها مراقبت کنند.
✅ باید با سایر افراد خانواده به طور منطقی و درست صحبت کنند.

◀️ مقررات باید منصفانه باشد
مقررات باید برای همه کودکان در خانواده اجرا شود. والدین باید خود قضاوت کنند و تشخیص دهند که چه مقرراتی را تعیین و بر آن پافشاری نمایند. اگر اعتقاد دارید که ابن کار مناسب و خوبی نیست، روی حرف خود بایستید و بر مقرراتی که تعیین کرده اید پافشاری کنید. اگر کودکان ببینند شما منصف و با ثبات هستید و محکم بر سر حرفتان باقی می مانید، به شما بیشتر احترام می گذارند.

◀️ مقررات باید آسان باشد
کوکان از مقرراتی بیشتر پیروی می کنند که به آسانی بیان شده و برای آنان قابل فهم باشد. آنان باید بتوانند آن مقررات را به راحتی بیان کنند و دقیقا نشان دهند که در هر موقعیت خاص چه باید بکنند.

◀️ مقررات باید قابل اجرا باشد
اجرای قانون مستلزم تعریف و تمجید کردن از کودک هنگامی که از مقررات پیروی می کند و در نظر گرفتن تنبیه مناسب و همیشگی در صورت زیرپاگذاشتن آن است. چند راه درباره تنبیه کردن هنگام نقض مقررات در خانواده : این تنبیه ها شامل حذف تعدادی از امتیازاتی که به کودک داده اید برای مدت معین، حبس کردن کودکان در خانه و اجازه بیرون رفتن ندادن به آنان، وا داشتن آنان به انجام دادن وظایف و کارهای بیشتر، یا ندادن پول توجیهی است. پدر و مادر هر دو باید مقررات را به طور هماهنگ و پیگیر اعمال کنند، در غیر این صورت کودک یاد نمی گیرد که از قوانین پیروی کند.

◀️ مقررات باید به طور مثبت بیان شود
به جای این که فهرست بلند بالایی از "نکن ها" داشته باشید، برای بیان قوانین از واژه "بکن استفاده نمایید. قوانینی که با واژه "بکن" بیان می شوند واضح و روشن هستند، زیرا مشخص می کنند که کودک دقیقا باید چه کاری انجام دهد و سایرین از او چه انتظاراتی دارند.

👶 @childrentherapy

🔸لطفا من را دوست داشته باشید!

▫️گوشی‌های موبایل به بچه‌ها توجه می‌کنند. برای بچه‌ها وقت می‌گذارند. با هشدارهایشان بچه‌ها را دائم صدا می‌کنند. همیشه در دسترس هستند. با بچه‌ها بزرگ می‌شوند و به آن‌ها محبت می‌کنند. با شادی بچه‌ها شاد می‌شوند و با غم آن‌ها ناراحت.

▫️اگر کسی در شادی شما شادی کند و در غم شما ناراحتی، شما دوستش ندارید؟ اگر کسی برای شما دائما وقت بگذارد و تلاش کند شما را سرگرم کند و بخنداند به مرور زمان به او علاقه‌مند نمی‌شوید؟

▫️فرزند شما آدم است. دِل دارد. نیاز به محبت دارد. نیاز دارد کسی برای او وقت بگذارد و سرگرمش کند. نیاز دارد کسی به او توجه کند.

🚨فرزندتان نیاز دارد دوستش داشته باشید.

👶 @childrentherapy

👈 راهکارهایی برای #تقویت_هوش_کلامی کودک

🌺 راهکار اول:
☀️ می توانید با گفتن لطیفه، چیستان ذهن کودک رو به چالشی شیرین دعوت کنید.
خواندن کتاب های لطیفه مختص سن کودک نیز لذت بخش هست.

🌺 راهکار دوم:
☀️ خواندن ، نوشتن و داستان تعریف کردن هست.به کودکتان درست کردن کتاب داستان را پیشنهاد بدهید.کودکان کم سن می توانند نقاشی کنند و داستان را برای شما بگویند و شما در کتاب داستان شان بنویسید. یا قصه ای از خود بسازند.کودک در حین ساخت قصه از کلمات متفاوتی بهره می برد و این خود راهکار موثری در شناخت زبان هست.

🌺 راهکار سوم:
☀️ بازی با کلمات هست.بازی های زیادی در این زمینه هست که می توانید با جستجو در اینترنت بیابید و با لذت و هیجان با کودک تان شریک شوید در چشیدن طعم خوش گفتگویی هدفمند!

🌺 راهکار چهارم :
☀️ همراه با کودک یک مشاهده ساده علمی انجام داده و از کودک تان بخواهید مشاهده اش را وصف کرده و یادداشت نمایید.

👶 @childrentherapy

✴️بچه‌ها تشنه شادی هستند و شما به‌عنوان پدر و مادر نقش پررنگی در فراهم کردن فضایی مفرح و پرمحبت برای یادگیری و پرورش فرزندتان دارید.

اگر مادران کودک درون‌شان شیطنت کند، زندگی در خانه جریان می‌یابد، اگر خنده، اگر شادی، اگر شوخی، اگر بازی کنند همه اهل خانه را به زندگی نوید می‌دهند. انتقال شادی از پدران و مادران به کودکان میسر است. کودکان همین چند سال را برای شادی و بازی وقت دارند، کودک شاد امروز، انسان موفق و خوشبخت فرداست.
بازی کردن به کودکان، کشف دنیا، قوانین طبیعت، تفکر در پیرامون زندگی را می‌آموزد آنها توانایی‌های خود را در بازی‌ها می‌سنجند که هیچ علمی آن را به کودکان نخواهد آموخت. کودکی که به اجبار والدین به جای بازی و تحرک و شادی پشت میز کلاس زبان می‌نشیند، کودکی که به جای گرفتن مداد رنگی برای نقاشی و خط‌خطی کردن، الفبا را می‌آموزد، رشد سالم روانی را که بین یک تا شش سالگی اول زندگی باید اتفاق بیفتد را از دست می‌دهد. کودک دانشمند امروز، انسان مضطرب فرداست که شانس پیشرفت در بسیاری از زمینه‌های احساسی را از دست خواهد داد.

👶 @childrentherapy

وارد بازی «جر و بحث» با کودک نشوید ؛

بعضی از بچه ها از طریق بگو مگو، پدر و مادرشون رو کنترل می کنند. اونا ساعت ها درباره یک موضوع بحث می کنند و به هیچ صراطی هم مستقیم نیستند.

در این حالت برای بچه دلیل منطقی نیارید و سعی نکنید قانعش کنید، چون اصلا به دنبال استدلال نیست. فقط می خواد شما رو تو بازی جر و بحث گیر بندازه و از این طریق توجه شما رو به خودش معطوف کنه. آخرش هم معمولا با دعوا و عصبانیت تموم می شه.

پس مواظب باشید توی تله نیفتید...

👶 @childrentherapy

⁣وقتی پدر یا مادری دچار نمایش زندگی نزیسته است اصولا در فرزند او تمایلی برای مقاومت در برابر این افراط شکل می گیرد. " مثلا در مقابل پدر یا مادری که بیش از حد منظم یا وسواسی است فرزندی بزرگ می شود که شلخته و بی نظم است !

در برابر پدر یا مادری که بیش از حد درویش مسلک و پارسا نماست، کودکی رشد می کند که پول دوست و حسابگر است" و این همان چیزی است که یونگ می گوید : «هیچ چیز بیش از زندگی نزیسته والدین بر فرزندانشان تاثیر نمی گذارد ! »

به همین خاطر یونگ توصیه می کند که هنگامی که با فرزندانتان بر سر موضوعی اختلاف نظر شدید و درگیری دارید و نمی توانید همدیگر را تحمل کنید زمانی را به این اندیشه و پرسش اختصاص دهید که " آیا این افراط فرزندم پاسخی به افراط من در جهت معکوس نمی باشد ؟" همچنان که در قانون سوم نیوتن می خوانیم : "هر عملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت آن" !

👶 @childrentherapy

ابتدای کانال👆

راه_های نگهداشتن عزت نفس در کودک:

1-شب هر کاری دارید کنار بزارید و برایش قصه بگید

2- اشتباهاش رو راحت ببخشید

3- خوبیهاشو بزرگ کنید

4- به حرفاش خوب گوش بدید

5- بی دلیل بغلش کنید و ببوسید

6- مقایسه ش نکنید

7- از جملات منفی استفاده نکنید" اگه نکنی وای بحالت"

8- گاهی باهاش برنامه هایی که دوست داره ببینید

9- بهش نگید" تو دیگه بزرگ شدی بچگی نکن"

10-اگر اشتباه کردید راحت عذرخواهی کنید.

11- با فرزندتان بازی کنید

12- در سفر تلفن کنید و به او بگویید دلتان تنگ شده.

13- القای بینش: میدانم از عهده ی انجام آن بر میایی

14- مهم: روابطتان را با همسرتان ترمیم و تصحیح کنید

👶 @childrentherapy

کودکان نقاط قوت و ضعف خود از جمله تمایل به فرمان دادن یا فرمان بردن، تهاجم یا تسلیم، اجتماعی بودن یا منزوی بودن و همچنین احساسات دوستانه یا خصمانه، افسردگی یا شادی، امیال و آرزوهای خود را از طریق بازی نشان می‌دهند.

بازی، رشد عاطفی، اجتماعی ، جسمانی و ذهنی کودک را به همراه دارد و موجب ارتباط کودک با محیط بیرون، شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت، همکاری، همیاری و مشارکت کودک می‌گردد.

همچنین بازی موجب همانندسازی با بزرگ‌ترها شده و کمک می‌کند که کودک شکست را بطور واقعی تجربه کند.

👶 @childrentherapy

✴️مشخصات پدوفیل‌ها را بشناسید تا کودک‌تان را لمس نکنند

پدوفیلی یعنی‌ اختلال روانی در فعالیت جنسی با کودکان است.
افراد پدوفیل فعالیت جنسی با کودکان را یا ترجیح می‌دهند و یا به طور منحصربه‌فرد از فعالیت جنسی با کودکان از همان جنس یا کودکان از جنس دیگر به هیجان جنسی و لذت بردن دستیابی پیدا می‌کنند.

آن‌ها معمولا از استفاده از زور اجتناب می‌کنند تا بتوانند فعالیت‌های خود را ادامه بدهند
زیرا اگر مانعی سر راه آن‌ها به وجود بیاید با خشونت و قتل کودک پایان خواهد یافت.


برخی از پدوفیل‌ها رفتارهای خود را به افشای خود یا استمنا در مقابل کودک، و یا نوازش کردن یا لخت کردن کودک، اما بدون تماس جنسی محدود می‌کنند
در حالی که دیگران کودک را به شرکت در رابطه جنسی و مقاربت تناسلی وادار می‌کنند‌.


پدوفیل می‌تواند پیر یا جوان، مرد یا زن باشد اگر چه اکثریت بزرگی از آنها مرد هستند.

متاسفانه، برخی از آن‌ها در حرفه‌ای فعالیت دارند که در آن آموزش و یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و افراد جوان را به عهده دارند
و برخی با کودک قربانی ، رابطه فامیلی و ژنتیکی دارند.

چون قربانیان پدوفیل‌ها کودکان هستند، پدوفیل‌ها اغلب در تیم‌های ورزشی، مدارس و یا سازمان‌های مذهبی یا مدنی که در ارتباط با کودکان هستند حضور پیدا میکنند

آنها متاسفانه اغلب مهارت‌های بین فردی خوبی با بچه‌ها دارند و به راحتی می‌توانند اعتماد کودکان را به دست آورند.

افراد پدوفیل معمولا در دوران بلوغ به مشکل خود پی می‌برند و فعالیت خود را در سنین میان‌سالی شروع می‌کنند.

در ایالات متحده، حدود ۵۰ درصد از مردانی که برای پدوفیلی دستگیرشده‌اند یا خود پدر هستند و یا حداقل ازدواج کرده بوده‌اند.


30 درصد مردان آن را در دوران بلوغ تجربه می‌کنند.

پدوفیل‌ها آشنا هستند هیچ گاه کودک‌تان را تنها با بزرگتر از خودش ( حتی پدربزرگ ، عمو و دایی ) رها نکنید.

پدوفیل‌ها اغلب متاهل هستند و بچه هم دارند پس به هیچ عنوان به کسی که خود پدر یا مادر است به عنوان شخص قابل اعتماد نگاه نکنید.

کودکان هیچ گاه تجاوزگر را رسوا نمی‌کنند از هر هشت کودک مورد تجاوز فقط یک کودک آزار جنسی را گزارش کرده است.

اغلب پدوفیل‌ها بهره هوشی پایینی دارند.

دولت باید امکاناتی را فراهم کند تا از تمام بزرگسالانی که با کودکان سروکار دارند تست تمایلات جنسی بگیرد.

مشاوره در دوران دبیرستان در شناسایی پدوفیل ها کاملا موثر است.

در نهایت وظیفه حفظ کودک در برابر پدوفیل‌ها برعهده والدین است

بنابراین سهل‌انگاری نکنید و به امید این که کودکتان آزار جنسی را گزارش می‌دهد او را با هیچ آشنایی که بزرگتر از اوست تنها نگذارید.

👶 @childrentherapy

⁣وقتی پدر یا مادری دچار نمایش زندگی نزیسته است اصولا در فرزند او تمایلی برای مقاومت در برابر این افراط شکل می گیرد. " مثلا در مقابل پدر یا مادری که بیش از حد منظم یا وسواسی است فرزندی بزرگ می شود که شلخته و بی نظم است !

در برابر پدر یا مادری که بیش از حد درویش مسلک و پارسا نماست، کودکی رشد می کند که پول دوست و حسابگر است" و این همان چیزی است که یونگ می گوید : «هیچ چیز بیش از زندگی نزیسته والدین بر فرزندانشان تاثیر نمی گذارد ! »

به همین خاطر یونگ توصیه می کند که هنگامی که با فرزندانتان بر سر موضوعی اختلاف نظر شدید و درگیری دارید و نمی توانید همدیگر را تحمل کنید زمانی را به این اندیشه و پرسش اختصاص دهید که " آیا این افراط فرزندم پاسخی به افراط من در جهت معکوس نمی باشد ؟" همچنان که در قانون سوم نیوتن می خوانیم : "هر عملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت آن" !

👶 @childrentherapy

یکی از نتایج روابط سرد والدین با کودک، شکل گیری پنهان کاری در کودک است.
اگر کودک شما از طفولیت به پنهان کاری عادت کند، عجیب نیست که در نوجوانی و جوانی خطاهای بزرگ و رفتارهای پرخطری را از شما پنهان کند. لذا با رابطه صمیمی و کاهش ترس از تنبیه، آینده بهتری برای فرزند خود بسازید.

👶 @childrentherapy

بهترین راه نه نگفتن:

۱. حواس کودکتان را پرت کنید.

وقتی در حال انجام کار اشتباهی است، به او بگویید: بیا یک کار جدید کنیم یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار می‌کنم!


۲. فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد.

۳. از افعال مثبت استفاده کنید.

مثلاً به جای اینکه بگویید: با دست خیس کتاب را ورق نزن، بگویید: دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن.


۴. محدودیت‌های کودک را اعلام نکنید؛ در عمل نشان دهید.
مثلاً وقتی در حال به هم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است، به جای اینکه بگویید کشو را به‌هم نریز، بگویید: بعد از کارت کشو را مرتب کن.

👶 @childrentherapy

✴️روش های کنترل خشم در مادران

استراحت کنید. گاهی لازم است دست از کار ها بکشید و چند دقیقه با خودتان خلوت کرده و افکار خود را متمرکز کنید.
به آنچه هنگام عصبانیت و فریاد زدن به زبان می آورید دقت کنید. به یاد داشته باشید که شما همیشه الگوی فرزند خود هستید. اگر چیزی می گویید که دوست ندارید فرزندتان آن را یاد بگیرد و تکرار کند، پس چرا حرف زدن خود را اصلاح نمی کنید.

بهتر است آنچه باعث خشم شما می شود را بشناسید و از قبل در مورد کار هایی که می توانید هنگام عصبانیت انجام دهید برنامه ریزی کنید. این کار باعث می شود بهتر بتوانید واکنش های خود را کنترل کنید.
شما باید حفظ آرامش و خونسردی در مواقع عصبانیت را بار ها و بار ها تمرین کنید. تا این کار را یاد بگیرید.

👶 @childrentherapy

لحظه ای را که "دیوید" پسرم به دنیا آمد به خاطر دارم. پنج ثانیه از تولدش گذشته بود و هنوز نفس نکشیده بود. وحشت زده شدم. پرستار با کف دست به پشتش میزد. پاسخی نبود. وضع بحرانی بود.

پرستار گفت: از اون کله شق هاست!
باز هم پاسخی نبود. لحظه‌ای بعد سرانجام گریه کرد. "صدای تیز یک نوزاد" آرامشی که به من دست داد غیر قابل توصیف بود. ولی پس از آن در شگفت بودم که آیا او واقعاً کله شق است؟ تا زمانی که او را از از بیمارستان به خانه آوردم نظر پرستار را خوب حلاجی کردم ونتیجه گرفتم آنها فقط کلمات مضحکی از یک زن معمولی بود. تصور کنید آدم برچسبی بزند روی موجودی که کمتر از یک دقیقه سن دارد!

هنوز هم که سالها به از آن زمان می‌گذرد، هر وقت "علیرغم ناز و نوازش ای که به او می کنم" در گریه کردن لجاجت می ورزد یا حاضر نمی‌شود غذای جدیدی را بخورد یا از خوابیدن طفره می‌رود یا از سوارشدن به اتوبوس کودکستان خودداری می کند یا گرمکن اش را در روزهای سرد نمی پوشد، این فکر به سرعت از مغزم می گذرد که به راستی آن پرستار حق داشت و کله شق است.

من باید بهتر می‌دانستم زیرا تمام دوره های روانشناسی را که گذرانده بودم، درباره خطرات تلقین به نفس آگاهی‌های لازم را داده بودند. اگر شما به کودکی بر چسب" کند ذهن" بزنید، ممکن است خود راکند ذهن تصور کند. اگر کودکی را بد جنس تصور کنید، این فرصت را برای او فراهم آورده اید تا به شما نشان دهد می‌تواند تا چه اندازه بدجنس باشد. به هر قیمتی که شده از انگ زدن به کودک خودداری کنید. من هم کاملاً با این امر موافق بودم ولی هنوز نمی دانستم از فکر کردن به فرزندم به عنوان "بچه ای کله شق" دست بکشم.

تنها آرامشی که داشتم این بود که می‌دیدم من تنها مادری نیستم که چنین می‌کنم. دست کم هفته‌ای یکبار از برخی والدین چیز هایی نظیر اینها را می‌شنیدم.

"بچه ی بزرگم مرتب برایم دردسر درست میکنه؛ اما کوچیکه همونی است که دلم میخواهد."
" بابی قلدر به دنیا اومده."
"بیلی ساده‌لوحه، همه میتونن گولش بزنن."
"میشل توی خونه مشاور ماست. برای هر چیزی جوابی داره."
"دیگه نمیدونم غذا به جولی چی بدم. خیلی مشکل پسنده."
"برای ریکی چیز خریدن، پول تلف کردنه. دستش به هر چی بخوره ضایع میشه. پسر واقعاً مخربیه."

من از اینکه می دیدم این کودکان چگونه خودشان را با برچسب های شان وفق می‌دهند، تعجب می کردم و حالا پس از سال‌ها با شنیدن آنچه که در خانواده ها می گذرد، پی برده‌ام این برچسب زدن ها به کودکان می توانند از یک نقش کاملا بی ضرر شروع شود.

از کتاب "به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن "

👶 @childrentherapy