| چند دلیل برای اینکه کودک شما گوش نمی‌دهد |

۱. فرزند شما احساس می‌کند از شما جدا شده.
۲. شما و فرزندتان درک درستی از نیاز‌های یکدیگر ندارید.
۳. آن‌ها نمی‌توانند چندین دستورالعمل را به خاطر بسپارند.
۴. آن‌ها به فریاد زدن شما مشروط شدند؛ و صبر می‌کنند تا فریاد بزنید.

👶 @childrentherapy

اگر كودک شما ترسو است می‌تواند به اين دليل باشد كه ترس و اضطراب شما را در برخورد با پیشآمدها ديده است.

اگر كودک شما حسود است می‌تواند به اين دليل باشد كه شما او را با ديگران مقايسه كرده‌ايد.

اگر كودک شما زود عصبانی می‌شود می‌تواند به اين دليل باشد كه شما او را تشويق نكرده‌ايد‌ بلكه بيشتر به رفتارهای منفی او توجه كرده‌ايد.

👶 @childrentherapy

کودک حرف‌شنو چه خوب است!!!

شايد داشتن فرزندى محتاط كه قبل از دست زدن به هر چيزی اول به چشمان مادرش نگاه كند يا بدون اجازه مادرش دست از پا خطا نكند، آرزوى بسيارى از والدين باشد اما بد نيست بدانيد كودكى كه حتی براى آب خوردنش هم منتظر گرفتن تاييد از مادرش است، احتمالا در بزرگسالى با اختلال وسواس درگير مى‌شود.

مادران مضطربى كه با كنترل كودكشان سعى مى‌كنند، استرس خودشان را كنترل كنند، كودكانى پر از ترس و اضطراب تربيت مى‌كنند. پس نگذاريد ترس‌هاى شما اين ويژگى را در فرزندتان تقويت كند.

👶 @childrentherapy

از تشویق کردن کار خوب فرزندتان نترسید،
از احترام گذاشتن به فرزندتان نترسید،
از بخشیدن خطاهای فرزندتان نترسید،
از بی‌اعتنایی به کار بد اما بی‌خطر فرزندتان نترسید، از اشتباهات فرزندتان نترسید، از بهانه‌گیری‌های گاه و بیگاه فرزندتان نترسید، از دادن عشق بی‌قید و شرط به فرزندتان نترسید، از آزادی دادن به فرزندتان نترسید، زیرا فرزندتان لوس نخواهد شد.

اگر به فرزندتان اجازه ندهید به حق کسی تجاوز کند یا به خود و دیگران صدمه بزند، با دادن احترام، عشق، محبت، بخشش، گذشت و تشویق فرزندتان ضعیف و لوس نخواهد شد بلکه فرزندتان خواهند شکفت و حرمت نفس و اعتماد به نفس در او نهادینه خواهد شد.

👶 @childrentherapy

| همانندسازی کودکان با خصوصیات منفی والدین |

درونی‌سازی و یکی شدن با خصوصیات منفی والدین، چیزی است که اغلب اوقات برای بسیاری از کودکان رخ می‌دهد. یکی از دلایل مهم درونی کردن خصوصیات منفی والد، این است که با این کار احساس گناه کودک آرام می‌گیرد. کودک که از والدش به دلیل داشتن آن خصیصه‌های منفی عصبانی است، حالا با درونی کردن آن ویژگی در خویشتن، خشمش اندکی فروکش خواهد کرد و امنیت بیشتری را تجربه می‌کند.

مثلا کودک از عصبی بودن والد، وسواس‌های او یا خساستش عصبانی است و در فانتزی‌های ناخودآگاهش خشم شدیدی را به او تجربه می‌کند. این خشم منجر به احساس گناه کودک می‌شود. او سعی می‌کند خودش هم عصبی، وسواس و یا خسیس باشد تا به این شیوه اندکی آرامش پیدا کند. انگار با خودش بگوید: «اگر مامان وسواسیه یا بابا خسیسه، خب من خودمم همینجوری‌ام».

اما دلیل دیگر این نوع درونی‌سازی، انتقام از والدین هم می‌تواند باشد. کودکی با پدر عصبی و پرخاشگر، خودش هم عصبی و پرخاشگر می‌شود تا با تداوم این چرخه، طعم تلخ رفتار پدر را به او بچشاند. کودکی با مادر وسواسی، خودش هم به شدت روی نظم اتاق یا تمیزی دست‌ها و صورتش حساس می‌شود یا هر لباسی را تن نمی‌کند چون بدنش را می‌خاراند تا بدین شکل به مادر بفهماند که رفتارهای وسواس‌گونه او تا چه حد برای کودک عذاب‌‌آور بوده است.

پس می‌بینیم که درونی‌سازی خصوصیات منفی والدین کارکرد بسیار مهم و عمیقی دارد و رابطه را در یک سیکل منفی نگاه می‌دارد. هر چند این سیکل بسیار آسیب‌رسان است، اما انگار همه‌ی اعضای خانواده را راضی نگاه می‌دارد. شاید در سطح خودآگاه شاکی باشند، اما آنچه باعث تداوم چرخه می‌شود، رضایت و لذت‌مندی در سطح ناخودآگاه است.

والد در ناخودآگاهش راضی است، چراکه عذاب‌وجدانش از پرخاشی که به فرزندش می‌کند کم می‌شود، چون کودکش هم به خاطر هر چیزی کوچکی داد می‌زند و قشقرق راه می‌اندازد. یا مادر کودکی را می‌بیند که با وسواس‌هایش او را درمانده کرده؛ پس خودش هم با عذاب‌وجدان کمتری به رفتارهای وسواس‌گونه‌اش ادامه می‌دهد. کودک هم متقابلاً در سطح ناخودآگاه از انتقامی که می‌گیرد لذت می‌برد و احساس گناهش نیز تا حد زیادی فروکش خواهد کرد.

👶 @childrentherapy

«سیم‌کشی» عاطفی و اجتماعی مغز کودک از طریق تماس و ارتباط و گفت‌وگو با افرادی که در طی روز با آن‌ها رو به رو می‌شوند شکل می‌گیرد. این تعامل و گفت‌وگوهاست که مدار مغز را قالب‌بندی می‌کند. بنابراین، هر چقدر کودک تعامل کمتری با مردم اطرافش داشته باشد و در عوض به صفحات دیجیتالی خیره شود، سواد عاطفی‌اش ناقص‌تر خواهد شد.

👶 @childrentherapy

یک توصیه برای پدر و مادر‌ها در مورد بچه‌هایی که تمایل کمتری به غذا خوردن دارند
وقتی کودک غذا می‌خورد او را تشویق نکنید!
رعایت این نکته بسیار مهم است! وقتی کودک شما خوب غذا می‌خورد، نباید او را تشویق کنید، نباید پاداش و جایزه بدهید یا حتی به نوعی نشان بدهید که از این قضیه خیلی خوشحالید! غذا خوردن کار خارق‌العاده یا کاری که مستوجب تشویق و پاداش باشد نیست! کودک باید بداند که ما غذا می‌خوریم برای اینکه نیاز به غذا داریم و نه برای خوشایند پدر و مادر یا در ازای جایزه و تشویق! اگر کودک بفهمد که غذا خوردن او چقدر برای شما مهم است، با بدغذایی کردن از با شما لجبازی خواهد کرد.

👶 @childrentherapy

مادری که ساعت ها برای تمیزکردن خانه وقت گذاشته، طبیعی است که با ریختن غذا بر روی فرش توسط کودکش خشمگین شود؛ این مادر ممکن است برچسب شیطنت یا لجبازی را بر رفتار کودکش بچسباند. روی دیگر این سکه کودکی است که بی خبر از همه جا با خشم مادر مواجه می شود و نمی داند به خاطر چه چیز تنبیه می شود. کودک تنها در پی کشف محیط و استفاده از حواسش بوده و گرچه خشم مادر را درک می کند، اما نمی تواند دلیلی منطقی برای آن پیدا کند. تا قبل از سه سالگی، رفتارهای بچه ها حتی اگر به خرابکاری منجر شوند، حاصل لجبازی و تلاش برای آسیب زدن به افراد و وسایل نیستند و به همین دلیل است که بچه ها، وقتی کاملا از سر تصادف به کسی یا چیزی آسیب می زنند، انتظار ندارند کسی تنبیه شان کند.
👶 @childrentherapy

تکرار چندین باره :

«تکلیفت را بنویس»،
«چقدر طولش می دهی»،
«چرا اذیت می کنی»،
«تو شاگرد تنبلی» و…

نه فقط به ترغیب کودک به انجام تکالیفش منجر نمی شود، بلکه باعث می شود به این نتیجه برسد آدم دست و پا چلفتی و ضعیفی است.
👶 @childrentherapy

#گزیده_کتاب

‍ اولين مردی که دختر به او ابراز علاقه می کند پدر اوست. پاسخی که پدر به ابراز علاقه او نشان می دهد برای رشد جنسی دختر بسیار حیاتی است. گرما، بازیگوشی و عشق پدر برای رشد_جنسی سالم دختر بسیار مهم است.

پدری که نقش طبیعی خود را به عنوان حامی جنسیت دختر جوان خود نادیده می گیرد، بیشتر به روحیه دختر آزار می رساند و به علت نیاز به سلطه مذکر، رشد جنسی عادی دختر از طریق معاشرت با محارم متوقف می کند.

چنین دختری باید بقیه عمر خود را صرف بازپس گیری جنسیت خود کند، دخترانی که در دوران کودکی از بی توجهی پدر رنج برده اند در هر رابطه ای دنبال آن توجه گمشده می گردند.

#مورین_مورداک
📘 ژرفای زن بودن

👶 @childrentherapy

آگاهی از خوشبخت نبودن والدین بر کودک بسیار تاثیرگذار است و کودک را به حدی آشفته می‌کند که قادر است در او افسردگی درازمدت ایجاد کند .

کودکان قدرت کشف ریشه های بدبختی والدین را ندارند .

آنها والدین خود را در وضعیت بسیار خوب و رویایی تصور می‌کنند و فهمیدن واقعیت تلخ خوشبخت نبودن آنها سخت کودکان را وحشت‌زده و متزلزل می‌کند .

جنگ و دعوا میان دو فردی که کودک بیشترین وابستگی را به آنها دارد ، به شدت مغشوش کننده است .
👶 @childrentherapy

#تلنگر

🔴به جای نابغه، #خوشبخت تربیت کنید!

🔹چندیست که خانواده‌ها در این تب و تاب افتاده‌اند که کودکمان را فلان کلاس و بهمان موسسه ثبت نام کنیم تا نابغه شود و بعد از کلی رفت و آمد نتیجه‌ای جز خشم و اضطراب و افسردگی برای کودکشان ندارد.
گیریم که کودک شما بتواند یک عدد ۸ رقمی را در یک عدد ۵ رقمی ضرب کند و جوابش را در یک صدم ثانیه بگوید، یا بتواند در ۱۵ سالگی لیسانس بگیرد...
آن وقت می تواند درست زندگی کند؟ از زندگی لذت ببرد؟ مسایلش را حل کند؟ درست تصمیم بگیرد؟ دوست پیدا کند؟ اصلا می تواند بخندد؟

🔹کودکان ما نیازی به نابغه شدن ندارند اما نیاز دارند که بدانند چگونه زندگی کنند.
نیاز دارند که توانایی‌هایشان را بشناسند و بتوانند آنها را بکار گیرند. حقشان نیست بار آرزوهای از دست رفته ما را به دوش بکشند و کودکی‌شان فدای خواسته های ما شود.
حقشان این است که مطابق شخصیتشان پرورش داده شوند.
حقشان این است که شاد باشند و از زندگی لذت ببرند.
درست كه كودك بايد يكسری آموزش‌ها ببيند اما نه اينكه تمام وقت خود را صرف اين مساله نمايد.
👶 @childrentherapy