پرخاشگران امروز، تنبیه شدگان دیروزند!
اکثر والدین معتقدند در کودکی با روش تربیتی سرشار از تنبیه بزرگ شده‌اند و الان هم هیچ مشکلی ندارند!
واقعا!
کافی است نگاهی به جامعه بیندازیم.
وقتی وارد بطن هر خانواده می‌شویم، متوجه می‌شویم آدم بی‌مسئله نداریم.
این همه دعوا و خشونت در جامعه ما نشانه تاثیر همین روش اشتباه تربیتی است.
در رانندگی میزان خشونت و تصادفات ما بالاست. همیشه دعوا داریم و مدام به هم پرخاش می‌کنیم. چرا باید حتما در خیابان افسر باشد تا قوانین را رعایت کنیم؟ یاد گرفته ایم از کسی بترسیم تا قانون را رعایت کنیم...
اینها ماحصل همان روش تربیتی نادرست است
👶 @childrentherapy
اکثر والدین معتقدند در کودکی با روش تربیتی سرشار از تنبیه بزرگ شده‌اند و الان هم هیچ مشکلی ندارند!
واقعا!
کافی است نگاهی به جامعه بیندازیم.
وقتی وارد بطن هر خانواده می‌شویم، متوجه می‌شویم آدم بی‌مسئله نداریم.
این همه دعوا و خشونت در جامعه ما نشانه تاثیر همین روش اشتباه تربیتی است.
در رانندگی میزان خشونت و تصادفات ما بالاست. همیشه دعوا داریم و مدام به هم پرخاش می‌کنیم. چرا باید حتما در خیابان افسر باشد تا قوانین را رعایت کنیم؟ یاد گرفته ایم از کسی بترسیم تا قانون را رعایت کنیم...
اینها ماحصل همان روش تربیتی نادرست است
👶 @childrentherapy
فرزند شما، هیچگاه این لحظات را از یاد نخواهد برد.
زمانی که به او عشق می‌ورزید
زمانی که برای او وقت خصوصی می‌گذارید
زمانی که به گفته ها و شیرین‌کاری‌هایش می‌خندید
زمانی که اشتباهات او را می‌بخشید
زمانی که از او محافظت می‌کنید
زمانی که به او می‌گویید احساسش را درک می‌کنید.
👶 @childrentherapy
زمانی که به او عشق می‌ورزید
زمانی که برای او وقت خصوصی می‌گذارید
زمانی که به گفته ها و شیرین‌کاری‌هایش می‌خندید
زمانی که اشتباهات او را می‌بخشید
زمانی که از او محافظت می‌کنید
زمانی که به او می‌گویید احساسش را درک می‌کنید.
👶 @childrentherapy
پژوهش‌ها نشان می‌دهند، اگر کودکان زمان بسیار اندکی برای بازی آزاد داشته باشند مضطرب می‌شوند. بارنت (۱۹۸۴) کودکانی را در اولین روز کودکستان بر اساس سطح اضطرابشان ارزیابی نمود. او دریافت کودکانی که قادر بودند با آزادی به بازی بپردازند، در مقایسه با کودکانی که صرفا مجبور بودند به داستان‌ها گوش دهند سطح اضطراب پایین‌تری داشتند. این پژوهش بر این دیدگاه صحه می‌گذارد که بازی به کودکان کمک می‌کند تعارضات و اضطراب‌هایشان را حل و فصل کنند...
والدین می‌توانند برای کنار آمدن با ترس‌ها و دیگر مشکلات فرزندانشان از اسباب‌بازی‌های شبیه انسان یا نقش بازی کردن استفاده کنند. برای مثال، اگر فرزند شما نگران رفتن نزد پزشک است. می‌توانید با آنها دکتربازی کرده و تشویق‌شان کنید که با عروسک‌های خرسی و سایر عروسک‌ها دکتربازی کنند.
اگر کودک شما از تاریکی هراس دارد، می‌توانید وانمود کنید که یک عروسک در تاریکی به تختخواب رفته است. این‌گونه فرزند شما میتواند درباره ترس‌هایش سخن بگوید. یک عروسک دیگر میتواند برای رفع ترس‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هیولاها یا ارواحی که در طول بازی به آن افزوده می‌شوند (و کودک از آنها هراس دارد)، می‌توانند تبدیل به چیزی غیرترسناک شوند. می‌توانید از کودک خود بخواهید، تصور کند اگر عروسک‌ها/ عروسک‌های شبیه انسان خیلی شجاع بودند چه کارهایی انجام می‌دادند.
فِی کارلیسِل
👶 @childrentherapy
والدین می‌توانند برای کنار آمدن با ترس‌ها و دیگر مشکلات فرزندانشان از اسباب‌بازی‌های شبیه انسان یا نقش بازی کردن استفاده کنند. برای مثال، اگر فرزند شما نگران رفتن نزد پزشک است. می‌توانید با آنها دکتربازی کرده و تشویق‌شان کنید که با عروسک‌های خرسی و سایر عروسک‌ها دکتربازی کنند.
اگر کودک شما از تاریکی هراس دارد، می‌توانید وانمود کنید که یک عروسک در تاریکی به تختخواب رفته است. این‌گونه فرزند شما میتواند درباره ترس‌هایش سخن بگوید. یک عروسک دیگر میتواند برای رفع ترس‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هیولاها یا ارواحی که در طول بازی به آن افزوده می‌شوند (و کودک از آنها هراس دارد)، می‌توانند تبدیل به چیزی غیرترسناک شوند. می‌توانید از کودک خود بخواهید، تصور کند اگر عروسک‌ها/ عروسک‌های شبیه انسان خیلی شجاع بودند چه کارهایی انجام می‌دادند.
فِی کارلیسِل
👶 @childrentherapy
کاش وقتی فرزندمان نمره‌ٔ هفده را به خانه آورد، به جای اینکه بگوییم بقیه چند شدند و معدل کلاس چند بود، بپرسیم در آزمون قبلی، نمره ات چند شده بود؟
وقتی که یاد گرفت، معدل پایین کلاس میتواند توجیهی برای نمره‌ٔ پایین او باشد، در بزرگسالی نیز، رفتارهای نادرست بزرگ دیگران را بهانه ای برای رفتارهای نادرست کوچک خود خواهد کرد.
او یاد می‌گیرد که وقتی دروغ گفت، در توجیهش بگوید: دیگران هم دروغ می‌گویند. بیشتر از من. او این نحوه استدلال را از ما آموخته است.
اما وقتی می‌پرسیم، نمره‌ٔ قبلی‌ات چند بود، می‌آموزد که هر کس با گذشته‌ٔ خودش مقایسه می شود. او مسیر رشد و پیشرفت را طی خواهد کرد، بی آنکه جلوتر بودن دیگران، بی‌انگیزه‌اش کند و عقب ماندن اطرافیان، در دلش شادی نهانی ایجاد کند.
👤 #دکتر_هلاکویی
👶 @childrentherapy
وقتی که یاد گرفت، معدل پایین کلاس میتواند توجیهی برای نمره‌ٔ پایین او باشد، در بزرگسالی نیز، رفتارهای نادرست بزرگ دیگران را بهانه ای برای رفتارهای نادرست کوچک خود خواهد کرد.
او یاد می‌گیرد که وقتی دروغ گفت، در توجیهش بگوید: دیگران هم دروغ می‌گویند. بیشتر از من. او این نحوه استدلال را از ما آموخته است.
اما وقتی می‌پرسیم، نمره‌ٔ قبلی‌ات چند بود، می‌آموزد که هر کس با گذشته‌ٔ خودش مقایسه می شود. او مسیر رشد و پیشرفت را طی خواهد کرد، بی آنکه جلوتر بودن دیگران، بی‌انگیزه‌اش کند و عقب ماندن اطرافیان، در دلش شادی نهانی ایجاد کند.
👤 #دکتر_هلاکویی
👶 @childrentherapy
«ديگه نبينم با پدرت مادرت اينجوری حرف بزنی»
«صدات رو نشنوم»
«ديگه نشنوم از اين حرفا بزنی»
«اين مسائل چرا نداره چون من ميگم»
«اين مسائل به تو ربطی نداره»
«اينقدر حرف نزن سرم رفت».
اگر می‌خواهيد فرزندتان در جامعه زمانی كه ديگران به او آسيب می‌زنند يا تقاضای اشتباه دارند، جرات اعتراض يا سوال كردن را داشته باشد، اجازه دهيد در محيط امن خانه ابراز وجود كند.
به جای خاموش كردن يا از كار انداختن فرزندتان برای همه عمر روش درست اعتراض يا ابراز وجود را بياموزيد: «ميدونم انجام اين كار رو دوست نداری احساس ميكنی بی‌انصافيه، حق داری اما وقتی داد ميزنی من نميتونم كمكت كنم.»
👶 @childrentherapy
«صدات رو نشنوم»
«ديگه نشنوم از اين حرفا بزنی»
«اين مسائل چرا نداره چون من ميگم»
«اين مسائل به تو ربطی نداره»
«اينقدر حرف نزن سرم رفت».
اگر می‌خواهيد فرزندتان در جامعه زمانی كه ديگران به او آسيب می‌زنند يا تقاضای اشتباه دارند، جرات اعتراض يا سوال كردن را داشته باشد، اجازه دهيد در محيط امن خانه ابراز وجود كند.
به جای خاموش كردن يا از كار انداختن فرزندتان برای همه عمر روش درست اعتراض يا ابراز وجود را بياموزيد: «ميدونم انجام اين كار رو دوست نداری احساس ميكنی بی‌انصافيه، حق داری اما وقتی داد ميزنی من نميتونم كمكت كنم.»
👶 @childrentherapy
وقتی فرزندتان آسیب می‌بیند بلافاصله نگویید چیزی نیست شنیدن این جمله از طرف شما برای کودک اصلا خوشایند نیست.
به جای استفاده از این جمله به او بگویید که می‌فهمید برای مثال زمین خوردن چقدر درد دارد و می‌خواهید به او کمک کنید تا دردش زودتر کم شود.
این کارتان باعث می‌شود کودک خیلی زود احساس تسکین کند و آن آسیب را فراموش کند.
وقتی کودکی به خاطر آسیب دیدن خودش گریه می‌کند، استفاده از چیزی نیست بی‌احساس ترین چیزیست که می‌توانید بگویید.
👶 @childrentherapy
به جای استفاده از این جمله به او بگویید که می‌فهمید برای مثال زمین خوردن چقدر درد دارد و می‌خواهید به او کمک کنید تا دردش زودتر کم شود.
این کارتان باعث می‌شود کودک خیلی زود احساس تسکین کند و آن آسیب را فراموش کند.
وقتی کودکی به خاطر آسیب دیدن خودش گریه می‌کند، استفاده از چیزی نیست بی‌احساس ترین چیزیست که می‌توانید بگویید.
👶 @childrentherapy
بهترین کاری که برای بچه‌ها (مخصوصا بچه‌هایی که تک هستند) می‌شود انجام داد این است که زندگی‌شان را با دوستانشان پُر کنیم. چون بچه ها از سه سالگی به بعد در کنار پدر و مادر یک مقدار اضطراب را در خودشان رشد می‌دهند برای اینکه تفاوت و فاصله را از آن همه نادانی و ناتوانی در مقایسه با پدر و مادر متوجه می‌شوند و از طرف دیگر در کنار پدر و مادر آنقدر که باید یاد نمی‌گیرند در حالی که بچه‌ها در کنار بچه‌های دیگر می‌توانند از آن اضطراب و نگرانی دور باشند و از آموزش خیلی بیشتر و بهتری برخوردار شوند. به همین جهت است که صلاح بچه‌ها در این است که بین دو تا سه سالگی به تدریج سه، چهار یا پنج ساعت وارد محیط دیگری غیر از خانه بشوند.
👶 @childrentherapy
👶 @childrentherapy
کودک دوست دارد با او بازی کنید، اما این نیاز تا زمانی منطقی محسوب می‌شود که در یک فاصله زمانی معین مثلا نیم ساعت، یک ساعت و... «متناسب با توان، انرژی روانی و جسمی شما که همان سطح پذیرش است» انجام شود اما اگر خواسته او برای ادامه بازی خارج از توان شما یا به عبارتی خارج از سطح پذیرش شما باشد، یک خواسته غیرمنطقی بوده، پس باید محترمانه ولی قاطعانه به او بگویید: «می‌دانم دوست داری بازی کنیم ولی من خسته شده‌ام و نمی‌توانم ادامه دهم» و در مقابل اصرار، گریه یا نق نق کردن او مقاومت کنید و بگویید:«نه نمی‌توانم» اما توهین، سرزنش تحقیر، تنبیه و... هیچ جایگاه تربیتی نخواهد داشت.
👶 @childrentherapy
👶 @childrentherapy
چانه زدن و معامله كردن بی فایده ترین شیوه تربیتی است...
مثلا به بچه ميگيد "اگر ۵ قاشق ديگه بخوری بهت شكلات ميدم"
بچه يه قاشق ميخوره، نق نق ميكنه، شما خوشحاليد كه يك قاشق بيشتر خورده پس باهاش چانه ميزنيد كه بعد از دو قاشق ديگه شكلاتش رو ميگيره...
اما بچه الان شكلاتش رو ميخواد و جيغ و نق نقش شروع ميشه...
در نهايت فقط با يك قاشق بيشتر شكلات رو ميگيره...
يادتون باشه اغلب در چنين معامله هايی بچه ها برنده ميشن!
👶 @childrentherapy
مثلا به بچه ميگيد "اگر ۵ قاشق ديگه بخوری بهت شكلات ميدم"
بچه يه قاشق ميخوره، نق نق ميكنه، شما خوشحاليد كه يك قاشق بيشتر خورده پس باهاش چانه ميزنيد كه بعد از دو قاشق ديگه شكلاتش رو ميگيره...
اما بچه الان شكلاتش رو ميخواد و جيغ و نق نقش شروع ميشه...
در نهايت فقط با يك قاشق بيشتر شكلات رو ميگيره...
يادتون باشه اغلب در چنين معامله هايی بچه ها برنده ميشن!
👶 @childrentherapy
وقتی کودک روی خواسته‌هایش اصرار می‌ورزد، چه رفتاری درست است؟
در بعضی مواقع كودک خواسته‌ای دارد و روی درخواست خود پافشاری می‌كند.
به طور مثال زمان ماندن در وان یا و بازی كردن تمام شده ولی كودک نمی‌خواهد بيرون بيايد و يا پس از خوردن چند شكلات كودک شكلات بيشتری می‌خواهد. در چنين حالتی به خواسته او توجه نكنيد و به او نه بگوييد.
گفتن كلمه نه از مهر و محبت شما كم نمی‌كند و رابطه عاطفی بين شما و كودک را كمرنگ نخواهد كرد. برعكس اين كلمه سبب می‌شود كه كودک احساس امنيت بيشتر كند و احساس كند كه مادری دارد كه مواظب اوست.
👶 @childrentherapy
در بعضی مواقع كودک خواسته‌ای دارد و روی درخواست خود پافشاری می‌كند.
به طور مثال زمان ماندن در وان یا و بازی كردن تمام شده ولی كودک نمی‌خواهد بيرون بيايد و يا پس از خوردن چند شكلات كودک شكلات بيشتری می‌خواهد. در چنين حالتی به خواسته او توجه نكنيد و به او نه بگوييد.
گفتن كلمه نه از مهر و محبت شما كم نمی‌كند و رابطه عاطفی بين شما و كودک را كمرنگ نخواهد كرد. برعكس اين كلمه سبب می‌شود كه كودک احساس امنيت بيشتر كند و احساس كند كه مادری دارد كه مواظب اوست.
👶 @childrentherapy
والدين قرار نيست اختلاف نداشته باشند. دعوا نكنند و هميشه با هم موافق باشند. كودک قرار است از والدينش روش درست حل اختلاف را بياموزد. قرار است ببيند پدر و مادرش با دو عقيده مختلف چگونه بر سر يک مسئله به تفاهم می‌رسند. قرار است ببينند با داشتن اختلاف عشق و محبت به پايان نمی‌رسد. والدين قرار است به فرزندشان نشان دهند انسان حتی با خودش هم به طور کامل تفاهم ندارد چه برسد به ديگری اما با احترام، ابراز درست عقايد با گوش دادن به هم می‌توان يک جايی به تفاهم رسيد و مشكلات را حل كرد و قرار است از هر اختلافی هر دو نفر پيروز بيايند نه تنها یک نفر.
👶 @childrentherapy
👶 @childrentherapy
راهکارهایی برای افزایش تمرکز در کودکان
1- اولين نکته اي که بايد به آن توجه کنيد اين است که هرگز به کودک اين برچسب را نزنيد که «تو عمدا توجه نمي کني» يا «عمدا حرف هاي ما را ناديده مي گيريم. درجه هاي از حواس پرتي مربوط به کارکرد مغز کودکان است. آگاهي کودکان از محيط اطراف به مراتب کمتر از بزرگسالان است.
به عنوان مثال وقتي کودکي هنگام عبور از خيابان، زيپ لباسش را مي بندند، ممکن است ديگر قادر به تشخيص رفت و آمد خودروها نباشد، در حالي که اين کار براي فرد بزرگسال مشکلي نيست. يک بزرگسال به تدريج ياد مي گيرد که محرک هاي بي اهميت را ناديده بگيرد و تمرکزش را روي يک موضوع حفظ کند اما اين کار براي يک کودک ممکن است بسيار مشکل باشد.
2- حواستان باشد که تذکر لحظه به لحظه، جريمه بابت انجام ندادن يک تکليف يا اشتباه انجام دادن آن به علت حواس پرتي و محروم کردن او از علايقش، در اين موارد نه تنها چاره ساز نيست، بلکه مشکل او را چندبرابر مي کند، تا جايي که از تحصيل و مدرسه بيزار مي شود.
3- اگر کودک زياد جنب و جوش مي کند و انرژي زيادي دارد، اول به او فرصت بازي بدهيد تا آرام شود و مقداري از انرژي اش با بالا و پايين پريدن و قايم باشک بسوزد، بعد از او بخواهيد کارش را انجام بدهد و پيش از پايان يافتن مقداري از تکاليف که مشخص کرده ايد از جايش بلند نشود.
4- با مکعب هاي رنگي شکل هاي ساده اي به عنوان الگو بسازيد و از فرزندتان بخواهيد پس از مشاهده مانند الگوي شما بسازد. پس از چند بار موفقيت، در مراحل بعدي، پس از ساختن الگوي مورد نظر، از کودک بخواهيد بادقت آن را مشاهده کند، سپس روي آن را بپوشانيد و از کودک بخواهيد مانند شما آن را بسازد. در مراحل بعدي از الگوهاي پيچيده تر استفاده کنيد.
5- در تست هوش وکسلر بخشي وجود دارد که در آن کارت هايي به کودک نشان داده مي شود. در اين کارت ها قسمتي از شکل ناقص است و کودک بايد در زماني محدود آن نقص را شناسايي کند. شما هم مي توانيد از اين کار براي افزايش دقت فرزندتان استفاده کنيد. يعني از کارت هايي که تصويرشان ناقص است، استفاده کنيد.
6- سعي کنيد در مواردي که مي خواهيد کودک تمرکز بيشتري داشته باشد (مثل کلاس درس يا اتاقي که تکاليفش را انجام مي دهد)، محيط را به گونه اي طراحي کنيد که داراي کمترين عامل تحريک کننده براي کودک باشد.
7- به کودک برچسب نزنيد. منظور از برچسب زدن اين است که به خاطر يک رفتار خاص، يک خصلت را به کودک نسبت دهيد. وقتي به او برچسب «حواس پرت» يا «دست و پا چلفتي» مي زنيد او از آن پس خودش را با آن مشخصه مي شناسد و در بسياري از موارد تصوير ذهني اي که شما، از او براي خودش مي سازيد تا آخر عمر روي رفتار و شخصيتش اثر مي گذارد و اين برچسب ها بعد از مدتي باعث مي شوند هم اطرافيان کودک و هم خودش به اين باور برسند که با کودکي روبرو هستند که داراي اين خصلت خاص و تغييرناپذير است. بسياري از ما قرباني برچسب هاي کودکي مان شده ايم. اين اشتباه را در مورد کودکان خود تکرار نکنيم.
8- چند شي نامرتبط مثل اسباب بازي هاي مختلف يا مانند آن را جلوي فرزندتان بچينيد و به او فرصت دهيد آنها را بادقت مشاهده کند. سپس اشياء را برداريد و از او بخواهيد آنها را نام ببرد. با توجه به ظرفيت حافظه ممکن است کودک ابتدا نام تعداد کمي از وسايل را به ياد آورد اما به تدريج با پيشرفت و تثبيت در هر مرحله مي توان بر تعداد وسايل يا اشياء افزود. اين تمرينات را با استفاده از تصاوير نيز مي توان انجام داد.
9- با نشان دادن تصاوير ساده از مناظري که کودک به آنها علاقه دارد مثل مزرعه و باغ وحش به مدت چند ثانيه، از کودک بخواهيد به سوالات شما درباره آن تصاوير پاسخ دهد. در مراحل بعدي وقتي که کودک به اندازه کافي در اين کار ماهر شد، مي توانيد از تصاوير پيچيده تر استفاده کنيد.
10- به خاطر آوردن وسايل داخل يک فروشگاه يا ويترين مغازه پس از چنددقيقه مشاهده و پرسش درباره رنگ و شکل لباس افراد در يک مهماني نيز مي تواند باعث تقويت دقت و حافظه کودک شود.
1- اولين نکته اي که بايد به آن توجه کنيد اين است که هرگز به کودک اين برچسب را نزنيد که «تو عمدا توجه نمي کني» يا «عمدا حرف هاي ما را ناديده مي گيريم. درجه هاي از حواس پرتي مربوط به کارکرد مغز کودکان است. آگاهي کودکان از محيط اطراف به مراتب کمتر از بزرگسالان است.
به عنوان مثال وقتي کودکي هنگام عبور از خيابان، زيپ لباسش را مي بندند، ممکن است ديگر قادر به تشخيص رفت و آمد خودروها نباشد، در حالي که اين کار براي فرد بزرگسال مشکلي نيست. يک بزرگسال به تدريج ياد مي گيرد که محرک هاي بي اهميت را ناديده بگيرد و تمرکزش را روي يک موضوع حفظ کند اما اين کار براي يک کودک ممکن است بسيار مشکل باشد.
2- حواستان باشد که تذکر لحظه به لحظه، جريمه بابت انجام ندادن يک تکليف يا اشتباه انجام دادن آن به علت حواس پرتي و محروم کردن او از علايقش، در اين موارد نه تنها چاره ساز نيست، بلکه مشکل او را چندبرابر مي کند، تا جايي که از تحصيل و مدرسه بيزار مي شود.
3- اگر کودک زياد جنب و جوش مي کند و انرژي زيادي دارد، اول به او فرصت بازي بدهيد تا آرام شود و مقداري از انرژي اش با بالا و پايين پريدن و قايم باشک بسوزد، بعد از او بخواهيد کارش را انجام بدهد و پيش از پايان يافتن مقداري از تکاليف که مشخص کرده ايد از جايش بلند نشود.
4- با مکعب هاي رنگي شکل هاي ساده اي به عنوان الگو بسازيد و از فرزندتان بخواهيد پس از مشاهده مانند الگوي شما بسازد. پس از چند بار موفقيت، در مراحل بعدي، پس از ساختن الگوي مورد نظر، از کودک بخواهيد بادقت آن را مشاهده کند، سپس روي آن را بپوشانيد و از کودک بخواهيد مانند شما آن را بسازد. در مراحل بعدي از الگوهاي پيچيده تر استفاده کنيد.
5- در تست هوش وکسلر بخشي وجود دارد که در آن کارت هايي به کودک نشان داده مي شود. در اين کارت ها قسمتي از شکل ناقص است و کودک بايد در زماني محدود آن نقص را شناسايي کند. شما هم مي توانيد از اين کار براي افزايش دقت فرزندتان استفاده کنيد. يعني از کارت هايي که تصويرشان ناقص است، استفاده کنيد.
6- سعي کنيد در مواردي که مي خواهيد کودک تمرکز بيشتري داشته باشد (مثل کلاس درس يا اتاقي که تکاليفش را انجام مي دهد)، محيط را به گونه اي طراحي کنيد که داراي کمترين عامل تحريک کننده براي کودک باشد.
7- به کودک برچسب نزنيد. منظور از برچسب زدن اين است که به خاطر يک رفتار خاص، يک خصلت را به کودک نسبت دهيد. وقتي به او برچسب «حواس پرت» يا «دست و پا چلفتي» مي زنيد او از آن پس خودش را با آن مشخصه مي شناسد و در بسياري از موارد تصوير ذهني اي که شما، از او براي خودش مي سازيد تا آخر عمر روي رفتار و شخصيتش اثر مي گذارد و اين برچسب ها بعد از مدتي باعث مي شوند هم اطرافيان کودک و هم خودش به اين باور برسند که با کودکي روبرو هستند که داراي اين خصلت خاص و تغييرناپذير است. بسياري از ما قرباني برچسب هاي کودکي مان شده ايم. اين اشتباه را در مورد کودکان خود تکرار نکنيم.
8- چند شي نامرتبط مثل اسباب بازي هاي مختلف يا مانند آن را جلوي فرزندتان بچينيد و به او فرصت دهيد آنها را بادقت مشاهده کند. سپس اشياء را برداريد و از او بخواهيد آنها را نام ببرد. با توجه به ظرفيت حافظه ممکن است کودک ابتدا نام تعداد کمي از وسايل را به ياد آورد اما به تدريج با پيشرفت و تثبيت در هر مرحله مي توان بر تعداد وسايل يا اشياء افزود. اين تمرينات را با استفاده از تصاوير نيز مي توان انجام داد.
9- با نشان دادن تصاوير ساده از مناظري که کودک به آنها علاقه دارد مثل مزرعه و باغ وحش به مدت چند ثانيه، از کودک بخواهيد به سوالات شما درباره آن تصاوير پاسخ دهد. در مراحل بعدي وقتي که کودک به اندازه کافي در اين کار ماهر شد، مي توانيد از تصاوير پيچيده تر استفاده کنيد.
10- به خاطر آوردن وسايل داخل يک فروشگاه يا ويترين مغازه پس از چنددقيقه مشاهده و پرسش درباره رنگ و شکل لباس افراد در يک مهماني نيز مي تواند باعث تقويت دقت و حافظه کودک شود.