📌صدمه دیدن تاندون اغلب دردناک است و پروسه بهبود طولانی دارد. به طور مثال، حرکات ناگهانی که ورزشکاران انجام می دهند خطر پارگی تاندون ها را افزایش می دهد. حدودا 30 درصد از مردم دچار آسیب تاندون خواهند شد که این خطر در زنان بیشتر است و همچنین، امکان دارد که این اسیب‌ دیدگی به طور کامل بهبود پیدا نکند.

🔹تاندون ها نوارهایی از بافت همبند فیبری هستند که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند. به دنبال آسیب‌دیدگی، این ساختار مختل شده و بافت همبند از حالت خطی به پیچ خورده تغییر می کند؛حتی ممکن است خواص مکانیکی و توانایی تاندون ها در تحمل بار نیز تغییر کند.

🔸در طول فرایند های طبیعی بهبود در بدن، تاندون و سایر سلول ها، رشته های بافت اصلی تاندون ها را بازسازی می کنند؛ اما این عمل می تواند هفته ها و یا حتی ماه ها طول بکشد و اغلب، تاندون به صورت ناقص حاصل می شود. این نتیجه باعث بروز درد مزمن و ضعف می شود.

🔹 برای درمان اسیب‌دیدگی تاندون می توان از روش هایی مثل پیوند بافت استفاده کرد که این روش دارای خطراتی مثل عفونت، رد بافت پیوندی توسط بدن و حتی نکروز را دارد.

✅قسمت دوم:

🔸روش دیگر استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی است. (Mesenchymal Stem Cells:سلول های تخصصی که نقش اساسی در بازسازی بافت دارند.) این سلول ها (MSC)، در محل زخم به انواع سلول های مختلف تمایز پیدا می کنند و مولکول های سیگنالی تولید می کنند که پاسخ ایمنی و تشکیل رگ های خونی جدید را تنظیم می کند. با این حال، این روش هم مشکلات خاص خود را دارد؛ به طور مثال: نیاز به تعداد زیادی از سلول ها، احتمال بروز خطا در تشخیص محل اسیب و... به همین دلیل، رویکردی جدید توسط تیمی از موسسه تراساکی نواوری های زیست پزشکی (TIBI) معرفی شده است. این روش، ایجاد داربست و چارچوب های بیومتریال است که بر روی آن ها سلول‌های بنیادی مزانشیمی برای تولید بافت تاندون جدید ایجاد می شوند.

🔹این تیم ابتدا از فیبروئین ابریشم (پروتئین ابریشم تولید شده توسط کرم ابریشم Bombyx mori) استفاده کردند. فیبروئین ابریشم علاوه بر کاربرد در پارچه‌های ابریشمی، در دستگاه‌های نوری و الکتریکی و در چندین کاربرد بیوپزشکی (از مواد بخیه گرفته تا رباط‌های مهندسی زیستی، استخوان و بافت قرنیه و...) استفاده می‌شود. فیبروئین ابریشم به دلیل استحکام، دوام و زیست تخریب پذیری برای استفاده در تاندون ها بسیار ایده آل است.

🔸 این تیم در مرحله بعد، به منظور بهبود توانایی داربست برای بازسازی بافت، فیبروئین ابریشم را با GelMA (یک ژل مبتنی بر ژلاتین و نگهدارنده آب، به دلیل زیست سازگاری، تخریب قابل کنترل، سفتی و توانایی تقویت اتصال و رشد سلولی) جفت کردند. آن‌ها سپس مخلوط‌هایی با نسبت‌های مختلف فیبروئین ابریشم و GelMA (SG) تهیه کردند و آن‌ها را به ورقه‌های نانوالیاف نازک تبدیل کردند. سپس ورقه ها را از نظر ساختار الیاف و کشش آزمایش کردند و فرمولاسیون بهینه با بهترین خواص مکانیکی را انتخاب کردند. در نهایت ازمایشات پی در پی نشان داد که فاکتورهای رشد تولید شده توسط سلول های بنیادی مزانشیمی بر روی ورقه های (SG) GelMA به بهترین وجه قادر به ترمیم بافت تاندون آسیب دیده هستند.

✍مترجم: #هلیا_کریم‌نژاد

🌐جهت مشاهده اصل این مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
------------------------------------------
@cellandmolecularbiology

⚜دانشکده علوم زیستی دانشگاه خوارزمی با همکاری انجمن علمی دانشجویی زیست شناسی سلولی مولکولی برگزار می کند ⚜

🎊🎈جشن حضور دانشجویان🎈🎊

♨️ همراه با:
موسیقی زنده🎻
مسابقه🤹
جوایز نفیس🎁
پذیرایی 🧁

✅ با حضور :
🔸️هیئت رئیسه دانشکده
🔹️اعضا هیئت علمی
🔸️کارکنان دانشکده

⭕️ ویژه تمامی رشته های تحصیلی دانشکده علوم زیستی در تمامی مقاطع تحصیلی

🗓 دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱

⏰ ساعت ۱۱ تا ۱۳ ظهر

🏛محل برگزاری: کرج، دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم، طبقه همکف، سالن شهدا

-------------------------------------------------
@cellandmolecularbiology

📌تیمی از محققان به سرپرستی دانشمندان دانشگاه ییل اکنون می‌توانند عوامل ایجاد جهش در DNA که بیشترین نقش را در رشد سرطان در تومورهای اکثر انواع تومورهای اصلی دارند، تعیین کنند. آنها می گویند که رویکرد جدید تحلیل مولکولی آنها بحث طولانی مدتی را در مورد میزان کنترل انسان بر رشد سرطان در طول زمان روشن می کند. بررسی موارد جهش های ژنتیکی خاص می تواند نشان دهد که قرار گرفتن در معرض عوامل قابل پیشگیری مانند اشعه ماوراء بنفش تا چه حد باعث رشد تومور در 24 سرطان شده است.

🔹جفری تاونسند، پروفسور آمار زیستی در دانشکده عمومی ییل، می گوید اکنون می‌توانیم به این سؤال پاسخ دهیم که منبع اصلی جهش‌های کلیدی که باعث میشوند سلول‌ها به جای باقی ماندن به صورت بافت طبیعی به سرطان تبدیل شوند، چیست.

✅قسمت دوم:

🔸برخی از شایع ترین سرطان ها در ایالات متحده توسط تصمیمات انسانی بسیار قابل پیشگیری هستند. سرطان های پوست، مانند ملانوما، عمدتاً به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش ظاهر می شوند و سرطان ریه اغلب به مصرف تنباکو بازمی گردد. اما دانشمندان مدت‌هاست که برای اندازه‌گیری میزان نسبت اقدامات پیشگیرانه از ابتلا به سرطان به رشد سلول های سرطانی در مقابل نسبت افزایش سن یا شانس به رشد سرطان تلاش کرده‌اند.

🔹پیش از این، دانشمندان نشان داده بودند که می توانند پیش بینی کنند که چگونه عوامل خاصی باعث جهش های خاص می شوند که ژنوم بافت ها را تغییر می دهند. تاونسند و همکارانش با ترکیب این دانش با روش خود که سهم هر جهش در سرطان را کمی می کند، نشان دادند که درصد مشخصی از تقصیر به عوامل شناخته شده و ناشناخته اما شناسایی شده در پیدایش سرطان نسبت داده می شود.

🔸تاونسند می گوید که ما هم اکنون قادر هستیم به تومور بیماران نگاه کنیم و با توجه به سیگنال هایی که از تومور بدست می آوریم دقیقا و مستقیم بگوییم که چه اتفاقی برای ژنوم آن ها افتاده و عامل دقیق سرطان چه بوده است.
آنها در گزارش خود می نویسند که برخی از سرطان ها نسبت به سایرین قابل کنترل تر هستند.

🔹به عنوان مثال، عوامل قابل پیشگیری سهم بزرگی در تشکیل تومورهای مثانه و پوست دارند. با این حال، آنها دریافتند که سرطان پروستات و گلیوما عمدتاً به دلیل فرآیندهای داخلی بدن در اثر افزایش سن هستند.

🔸تاونسند پیشنهاد می‌کند که جمعیت‌های محلی یا مشاغلی که از سطوح بالای سرطان رنج می‌برند نیز ممکن است بتوانند از این یافته‌ها برای کشف مواردی از قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌زا استفاده کنند.

🔹وی گفت یافته های ما میتوانند بسیار مفید باشند زیرا میتوانند به مردم بفهماند علل سرطانشان چیست. شاید همه مایل نباشند بدانند. اما در سطح شخصی، ممکن است برای افراد مفید باشد که سرطان خود را به علت آن نسبت دهند.
همه تغییرات ژنتیکی که منجر به تومور می‌شوند در رویکرد فعلی گنجانده نشده‌اند، بنابراین تحقیقات بیشتری برای درک کامل تغییرات ژنتیکی پیچیده مانند ژن‌ها یا کروموزوم‌های تکراری مورد نیاز است. دانشمندان همچنان به کشف عوامل جدیدی که منجر به رشد تومور می شود ادامه می دهند.

🔸با این حال، این یافته‌ها می‌توانند به مقامات بهداشت عمومی کمک کند تا به سرعت منابع سرطان را قبل از اینکه منجر به تومورهای بیشتر شوند، شناسایی کنند و در نتیجه جان انسان‌ها را نجات دهند.

✍مترجم: #امین_هراتیان

🌐جهت مشاهده اصل این مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
-----------------------------------------
@cellandmolecularbiology

📌براساس یک تحقیق جدید درباره موش ها در دانشگاه دوک (Duke University)، میکروب هایی که در تجزیه غذا دخالت دارند، به بهتر انجام دادن کار روده کمک می کنند.
محققان گفتند که به نظر میرسد میکروب ها می توانند با اثرگذاری روی انواع ژن های روده، نوع ژن مداخله کننده در تجزیه غذا را مشخص کنند و این عمل می تواند منجر به بازسازی سلول های سلولهای پوششی مخاط روده (Epithelial Cells) شود تا با رژیم غذایی مطابقت داشته باشند.

🔹دکتر جان رالز (John Rawls)، پروفسور ژنومیک مولکولی و میکروبیولوژی و مدیر مرکز میکروبیوم در دوک می گوید:« روده رابط پرکاربردی بین یک حیوان و دنیایی است که در آن زندگی می ‌کند و هم از رژیم غذایی و هم از میکروب ‌های موجود در آن اطلاعات دریافت می ‌کند.»

🔸محققان دانشگاه دوک برای تجزیه پیام هایی که از میکروب ها به سلول های روده می رسند؛ موش هایی که بدون میکروب روده رشد کرده بودند را با موش هایی که میکروبیوم معملی روده داشتند، مقایسه کردند. ...

✅قسمت دوم:

...در ادامه، محققان بر روی تداخل بین رونویسی مولکول RNA(فرآیندی که در آن اطلاعات بخشی از DNA روی یک مولکول RNA کپی می شود) و پروتئین هایی که این فرآیند را در روده کوچک تنظیم می کنند؛ تمرکز کردند.

🔹در حالی که موش های فاقد میکروب روده و موش ‌های معمولی قادر بودند اسیدهای چرب را در یک رژیم غذایی پرچرب تجزیه کنند؛ یافته قابل توجه این بود که حیوانات فاقد میکروب، از مجموعه ای متفاوت از ژن ‌ها برای تجزیه یک وعده غذایی پرچرب استفاده کردند.

🔸دکتر رالز افزود:«ما از فهمیدن اینکه الگوی ژنی ای که سلول های پوششی مخاط روده برای پاسخ به شکستن چربی رژیم غذایی استفاده می‌کند، بسته به وجود یا عدم وجود میکروب های روده متفاوت است؛ متعجب شدیم.»
محققان همچنین دریافتند که میکروب ها می توانند به روده در جذب چربی ها کمک کنند.
موش ‌های بدون میکروب، شاهد افزایش فعالیت ژن های دخیل در اکسیداسیون اسیدهای چرب، برای تامین سوخت برای سلول‌های روده بودند.

🔹دکتر رالز ادامه داد:« معمولاً ما به این فکر می کنیم که روده فقط وظیفه خود را انجام می دهد و مواد مغذی را در سراسر مخاط روده جذب می کند اما خود روده نیز باید غذا بخورد و به مواد مغذی نیاز دارد. بنابراین آنچه که ما فکر می کنیم در حیوانات بدون میکروب در حال وقوع است، این است که روده بیشتر از زمانی که میکروب ها وجود داشته باشند، چربی مصرف می کند.این ممکن است دلیل تفاوت در ترکیب سلول های پوششی مخاط روده باشد.»

🔸دکتر کالین لیکوار (Colin Lickwar)، نویسنده اول این مقاله، گفت:« مجموعه ای از مقالات اخیر نشان می دهد که ظرفیت قابل توجهی برای تغییر شکل و معماری روده بزرگ و تغییر در برنامه های ژنی فردی وجود دارد و این حاکی از آن است که میزان قابل توجهی انعطاف پذیری در روده وجود دارد.»

🔹محققان تلاش خود را بر روی یک فاکتور رونویسی به نام HNF4-Alpha متمرکز کردند که به تنظیم ژن های دخیل در متابولیسم لیپیدها و ژن هایی که به میکروب ها پاسخ می دهند، می پردازد.

🔸دکتر لیکوار در آخر گفت:« ما فکر کردیم که ممکن است یک رابط یا یک تداخل بین مسیر تفسیر اطلاعاتی ای که از منابع میکروبی یا منابع چربی غذایی می آید، وجود داشته باشد.
اما به نظر می رسد ما تشخیص می دهیم که HNF4-Alpha در ادغام همزمان چندین سیگنال در مسیر تفسیر اطلاعاتی در روده نقش دارد.»

✍مترجمان: #حسین_رزمی #حسین_خباز

🌐جهت مشاهده اصل این مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
------------------------------------------
@cellandmolecularbiology

📌مطالعات نشان می دهد ورزش سبب افزایش سیگنال دهی دوپامین در نواحی حرکتی مغز موش می شود . این یافته ها ممکن است چرایی کاهش علائم پارکینسون با ورزش را توجیه کنند.

🔹بر اساس تحقیقاتی که اخیراً در مجله علوم اعصاب منتشر شده است، مشخص شد ورزش سیگنال دهی دوپامین را در نواحی حرکتی موش افزایش می دهد.

🔸روشن است که ورزش برای مغز خوب است - ورزش کردن می تواند خلق و خو را بهبود بخشد، حافظه را تقویت کند و از زوال شناختی جلوگیری کند.

🔹ورزش حتی رفتار حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را بهبود می بخشد، اما مکانیسم دقیق آن مشخص نیست. منشا قوی این احتمالات از طریق افزایش دوپامین است. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی مورد نیاز برای کنترل حرکتی و هیجانی است که با پیشرفت بیماری( مانند پارکینسون) کاهش می یابد. باستیولی و همکارانش روند سیگنال دهی دوپامین در مغز موش‌ها را پس از 30 روز فعالیت یا عدم فعالیت موش‌ها مقایسه کردند.

✅قسمت دوم:

🔸در موش هایی که فعالیت داشتند ترشح دوپامین در جسم مخطط (ناحیه حرکتی) در پاسخ به تحریک الکتریکی افزایش یافت، در حالی که هیچ تغییری در موش های کم تحرک مشاهده نشد. افزایش ترشح دوپامین حتی یک هفته پس از پایان تمرین باقی ماند. محققان همچنین افزایش سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF)، (پروتئینی که در سلامت نورون نقش دارد) در جسم مخطط موش‌های فعال اندازه‌گیری کردند.

🔹وقتی محققان آزمایش‌ها را در یک مدل موش ژنتیکی فاقد BDNF تکرار کردند، تفاوتی در آزادسازی دوپامین بین موش‌های فعال و کم‌تحرک مشاهده نکردند ، که نشان می‌دهد BDNF باعث افزایش سیگنال‌دهی دوپامین می‌شود. دانشمندان در مطالعات آینده بررسی خواهند کرد که آیا این رابطه در موشهایی که بیماری پارکینسون دارند صادق است ؟ آیا ورزش می تواند نتایج حرکتی را بهبود بخشد یا خیر؟

✍مترجم: #مینا_یوسفی

🌐جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
------------------‐--------------‐-------
@cellandmolecularbiology

⚜انجمن زیست شناسی سلولی مولکولی دانشگاه خوارزمی برگزار می‌کند⚜

🧬آخر هفته با زیست شناسی🧬

🔆وبینار لیزر و LEDs درمانی در توانبخشی شناختی و حرکتی🔆

📌مخاطبین: تمامی مقاطع علوم پایه، روانشناسی، علوم پزشکی و پیراپزشکی، به ویژه علاقه‌مندان نوروساینس

🎙مدرس: جناب آقای فرزاد صالح پور
پژوهشگر دکتری علوم اعصاب دانشگاه تگزاس؛
Senior and Associate Editor, Journal of Alzheimer's Diseases

📚سرفصل ها:
🔸️ مکانیسم عمل مولکولی و سلولی تحریک تحریک زیست نوری مغز (PBM)
🔹️ جنبه های بیوفیزیکی درمان مغز با روش PBM
🔸️ بررسی پروفایل نفوذ نور قرمز و مادون قرمز از بافت جمجمه و لایه های مغز
🔹️ بررسی مطالعات تحریک زیست نوری در محیط کشت نورونی
🔸️ بررسی مطالعات تحریک زیست نوری در درمان بیماری های مغز و اعصاب

🗓تاریخ برگزاری: چهارشنبه ۴ خرداد ساعت ۲۰:۳۰

📍شرکت برای عموم رایگان است📍

💳هزینه صدور سرتیفیکیت انگلیسی: ۱۴ هزار تومان

📝جهت ثبت نام برای صدور گواهی به آیدی تلگرامی @cmbadmin پیام دهید.

🌐 پلتفرم: اسکای روم

-------------------------------------------
@cellandmolecularbiology

⚜انجمن زیست شناسی سلولی مولکولی دانشگاه خوارزمی برگزار میکند⚜

🧬آخر هفته با زیست شناسی🧬

🔆کارگاه آنلاین آموزشی اصول، روش و ابزارهای ضروری آزمایشگاه و محلول سازی🔆

📌مخاطبین: تمامی مقاطع علوم پایه، روانشناسی، علوم پزشکی و پیراپزشکی

🎙مدرس: جناب آقای فرشاد پوریوسف
💯مدرس ورکشاپ های تخصصی آزمایشگاه های تحقیقاتی با هفت سال سابقه

📚سرفصل ها:
🔸️آشنایی با ابزارها و تکنیک های محلول سازی
🔹️آشنایی با ابزارها و مواد ضروری کشت سلول
🔸️آشنایی با دستگاه ها و نحوه کالیبره کردن آنها
🔹️اصول ایمنی ضروری در آزمایشگاه

🗓تاریخ برگزاری: طی دو روز، پنجشنبه و جمعه، ۵ و ۶ خرداد ساعت ۱۸ الی ۲۰

📍همراه با گواهی معتبر انگلیسی📍

💳هزینه ثبت نام: ۴۰ هزار تومان

📝جهت ثبت نام به آیدی تلگرامی @cmbadmin پیام دهید.

🌐 پلتفرم: اسکای روم

🌹با پشتیبانی مدرس پس از کارگاه🌹

---------------‐--------------------------
@cellandmolecularbiology

📌آزمایشی روی موش‌ها نشان داده است که ویرایش ژن ممکن است درمانی برای اضطراب و اعتیاد به الکل در بزرگسالانی باشد که در نوجوانی خود در معرض پُرنوشی بودند.

🔹در طول دوره بین بلوغ و بزرگسالی، مغز دچار تغییراتی در بیان ژن و اصلاحات اپی ژنتیکی می شود؛ اما الکل با این ساختار بیولوژیکی تداخل دارد. در نتیجه، اشتباهاتی بوجود امده و بیان ژن و اصلاح، آن‌طور که برنامه‌ریزی شده است پیش نمی‌رود و فرد را در معرض چالش‌های روانی مانند اضطراب و اعتیاد به الکل قرار می‌دهد.
تیمی از محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو (University of Illinois Chicago)اخیرا دریافتند که می توانند این تغییرات را از طریق ویرایش ژن در موش ها معکوس کنند. اگر یافته‌های آن‌ها به مطالعات انسانی هم برسد، ویرایش ژن ممکن است یک درمان بالقوه برای اختلال اضطراب و مصرف الکل باشد.

✅قسمت دوم:

📌قربانیان ژنتیکی سوء مصرف الکل

🔸طبق تحقیقات قبلی، سیناپس ها محل اتصال اعصاب هستند و پروتئین اسکلت سلولی (Arc)، تنظیم کننده کلیدی انعطاف پذیری و سازماندهی سیناپسی است. این پروتئین (Arc), اتصالات در شبکه عصبی را برای اجرای سریع سازگاری در مغز دستکاری می کند. تنظیم عملکرد تقریباً آنی Arc توسط بخش کوتاهی از DNA انجام می شود که به عنوان عنصر پاسخ فعالیت سیناپسی (SARE) شناخته می شود. SARE که به عنوان "بخش تقویت کننده" در DNA شناخته می شود، میزان تولید پروتئین Arc را کنترل می کند: هر چه پروتئین بیشتر تولید شود، شبکه عصبی سریعتر سازگار می شود. Arc و SARE با هم فرآیندهای شناختی و عاطفی (از جمله رفتارهای مرتبط با اعتیاد) را تنظیم می کنند.

🔹در سال 2019، Subhash Pandey، مدیر مرکز تحقیقات الکل در اپی ژنتیک در UIC، و تیمش دریافتند که SARE بین موش‌هایی که در دوران نوجوانی در معرض الکل بودند و موش‌هایی که در معرض الکل نبودند متفاوت است. در هر دو گروه موش، توالی DNA SARE یکسان بود، اما ساختار سه بعدی آن نبود.

🔸موش‌هایی که در معرض الکل قرار گرفته بودند، دستخوش تغییرات اپی ژنتیکی شده بودند که ناحیه تنظیم‌کننده قوس مانند یک گره مو در اطراف یک کره صمغ در هم پیچیده بود. این نوع اصلاح اپی ژنتیکی اغلب از بیان پروتئین‌ها جلوگیری می‌کند، که باعث شد led Pandey و تیمش مشکوک شوند که مغز نوجوانی که در معرض الکل قرار دارد در بزرگسالی پروتئین Arc کمتری دارد. گمان آنها درست بود. آنها دریافتند که موش‌هایی که در معرض الکل قرار گرفته‌اند، پروتئین Arc کمتری در آمیگدال خود دارند، منطقه‌ای حیاتی مغز که در مصرف الکل و اختلالات اضطرابی نقش دارد. تیمPandey این فرضیه را مطرح کردند که تغییرات اپی ژنتیکی باعث کاهش پروتئین Arc شده و در نتیجه مغز را در برابر اختلالات روانی آسیب پذیر می کند. اگر این فرضیه درست بود، ویرایش این ژن‌ها و معکوس کردن تغییرات، اختلال مصرف الکل و علائم اضطراب را در افرادی که در دوران جوانی در معرض پرنوشی قرار داشتند، کاهش می‌داد.

🔹برای تعیین اینکه آیا بازگرداندن بیان Arc می‌تواند علائم اضطراب و نوشیدن بیش از حد را در بزرگسالی برطرف کند، محققان در دوران نوجوانی به موش‌ها الکل تزریق کردند (مطابق با سن 10 تا 18 سالگی در سال‌های انسانی). زمانی که موش‌ها به بزرگسالی رسیدند، محققان تأیید کردند که بیان Arc در مقایسه با موش‌هایی که در معرض الکل نبودند کاهش یافته است. سپس، با استفاده از ویرایش ژن CRISPR، تیم تغییرات اپی ژنتیک SARE را معکوس کرد و سطوح Arc را در موش‌های در معرض الکل ارزیابی کرد. آنها دریافتند که بیان Arc پس از ویرایش ژن به حالت عادی بازگشته است. در مرحله بعد، محققان به دنبال تعیین اینکه آیا رفتار حیوانات نیز به حالت عادی بازگشته است یا خیر. برای ارزیابی اضطراب، محققان فعالیت اکتشافی موش هایی را که در یک پیچ و خم قرار داده بودند، ارزیابی کردند(حیوانات مضطرب تر تمایل کمتری به اکتشاف دارند. )

🔸برای ارزیابی اولویت برای الکل، محققان میزان الکل مصرف شده را در صورت انتخاب بین آب لوله کشی، آب قند(آب شیرین) و الکل بررسی کردند. محققان دریافتند که همه شاخص های اضطراب و مصرف الکل به طور قابل توجهی پایین تر بودند. به گفته پاندی، نوشیدن زودهنگام می تواند اثرات طولانی مدت و قابل توجهی بر مغز داشته باشد و نتایج این مطالعه شواهدی را ارائه می دهد که ویرایش ژن یک پادزهر بالقوه برای این اثرات است و در صورت تمایل، نوعی بازنشانی کارخانه ای برای مغز ارائه می دهد.

🔹 مصرف زیاد الکل در نوجوانان یک موضوع جدی برای عمومی است و این مطالعه نه تنها به ما کمک می کند تا درک بهتری از آنچه در مغزهای در حال رشد زمانی که در معرض غلظت بالایی از الکل قرار می گیرند رخ می دهد، داشته باشیم، بلکه مهمتر از آن، به ما امیدواری می دهد که روزی درمان های موثری برای درمان آن و بیماری های پیچیده و چندوجهی اضطراب و اختلال مصرف الکل داشته باشیم.”

✍مترجمان: #هلیا_کریم‌نژاد #مهتا_رژدام

🌐جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
-----------------------------------------
@cellandmolecularbiology

⚜️آشنایی با انجمن‌های حاضر در اقدام مشترک شناختی
توجه: در ادامه، ممکن است که انجمن‌های دیگری از دانشگاه نیز به جمع ما اضافه شوند.

انجمن مغز و شناخت
https://www.tg-me.com/Khu_Cognitive_neuroscience
انجمن بیوتکنولوژی
https://www.tg-me.com/biotechkharazmi
انجمن علوم کامپیوتر
https://www.tg-me.com/cs_khu
انجمن مهندسی کامپیوتر
https://www.tg-me.com/ce_khu
انجمن علوم جانوری
https://www.tg-me.com/zoologykhu
انجمن روانشناسی
https://www.tg-me.com/psychology_khu
انجمن سلولی و مولکولی
https://www.tg-me.com/cellandmolecularbiology
انجمن مکانیک ورزشی
@Ri0niz (آیدی دبیر در تلگرام)

📌تحقیقات دانشگاه وارویک(Warwick University)، نظریه های جدیدی را در مورد علت اصلی تشکیل سرطان در طی میتوز(نوعی تقسیم سلولی) نشان می‌دهد و راه حل های بالقوه ای را برای جلوگیری از وقوع آن پیشنهاد می‌کند.
هنگامی که یک سلول به طور غیرطبیعی تقسیم می‌شود، تعداد کروموزوم های صحیح را با دو سلول جدید به اشتراک نمی‌گذارد، که می تواند منجر به ایجاد سرطان شود.

🔹 تحقیقات جدید دانشکده پزشکی وارویک با استفاده از «جراحی سلول»، دلیل و چگونگی این اتفاق را کشف کرده است. درک منشاء تقسیم سلولی غیرطبیعی می‌تواند به پیشگیری از تشکیل سرطان منجر شود.

🔸هنگامی که یک سلول به طور طبیعی تقسیم می‌شود، یک کپی از هر کروموزوم ایجاد می‌کند و سپس آنها را به طور مساوی بین دو سلول جدید به اشتراک می‌گذارد. این عملکرد توسط یک ماشین پیچیده در سلول به نام دوک میتوزی(mitotic spindle) انجام می‌شود. اگر در این مرحله مشکلی پیش بیاید، دو سلول جدید آنئوپلوئید خواهند شد، به این معنی که تعداد کروموزوم‌های درستی ندارند و در هنگام اشتراک‌گذاری اطلاعات ژنتیکی اشتباه می‌کنند.

✅قسمت دوم:

🔹سلول‌های سرطانی آنئوپلوئید هستند، بنابراین درک اینکه چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد، برای یافتن منشأ بیماری بسیار مهم است. تیم تحقیقاتی پروفسور استفان رویل(Stephen Royle)، در دانشکده پزشکی وارویک دقیقاً این منشا را شناسایی کرده‌اند. آنها دریافتند که برخی از کروموزوم‌ها در گره‌ای از غشاها که در اطراف دوک سلولی وجود دارند، گیر کرده و گم می‌شوند و همین باعث اشتباه در تقسیم سلولی می‌شود. آنها کشف خود را با انجام نوعی "جراحی" روی سلول های زنده انجام دادند. محققان راهی ابداع کردند تا گره‌های غشایی را که کروموزوم‌ها در آن به دام می‌افتند، از بین ببرند و در نتیجه تقسیم سلولی به صورت طبیعی انجام پذیرد.

🔸این برای اولین بار ثابت کرد که گیر افتادن کروموزوم ها در این غشاها یک خطر مستقیم برای تشکیل سلول های سرطانی است. درک این خطر می تواند به پیشگیری موثرتری از سرطان منجر شود.

✍مترجم: #حسین_خباز

🌐جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
-------------------------------------------
@cellandmolecularbiology

📌دانشمندان یک تفاوت بیولوژیکی کلیدی بین ‌افراد روان‌پریشی و افراد عادی ایجاد کرده‌اند. یک مطالعه جدید نشان داده است که افراد سایکوپات ناحیه مخطط بزرگتری در مغز خود دارند.

🔹دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه فنی نانیانگ (NTU سنگاپور)، دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، تمایز بیولوژیکی بین افراد روان‌پریش و غیر روان‌پریش کشف کرده‌اند. دانشمندان با استفاده از اسکن‌های (MRI) دریافتند که جسم مخطط(ناحیه‌ای از جلوی مغز) در افراد روان‌پریشی 10 درصد بزرگ‌تر از گروه کنترل از افراد با ویژگی‌های روان‌پریشی کم یا بدون ویژگی‌های روان‌پریشی است.

🔸بیماران روان‌پریش یا آنهایی که ویژگی‌های روان‌پریشی دارند، افرادی هستند که منش خودخواهانه و ضداجتماعی دارند. این اغلب با عدم احساس گناه برای اعمال خود، عدم همدلی با دیگران و در برخی موارد تمایلات مجرمانه مشخص می شود.

✅قسمت دوم:

🔹جسم مخطط ناحیه ای زیر قشر مغز است که کل مغز را دربرمیگیرد و همینطور بخشی از پیش مغز است، عناصر متعددی از شناخت از جمله برنامه ریزی حرکتی و اقدام، تصمیم گیری، انگیزه، تقویت و ادراک پاداش را هماهنگ می کند.

🔸تحقیقات قبلی نشان داده است که بیماران روانی دارای جسم مخطط بیش فعالی هستند، اما تأثیر اندازه آن بر رفتار هنوز تأیید نشده بود. تحقیقات جدید تفاوت بیولوژیکی قابل توجهی را بین افرادی که تمایلات روان‌پریشی نشان می‌دهند و افرادی دیگر، نشان می‌دهد.
همچنین شواهد قابل توجهی نشان می‌دهد که روان‌پریشی با رفتارهای پرخاشگرانه مرتبط است.

🔹درک نقش زیست شناسی در رفتارهای ضداجتماعی و جنایی ممکن است به بهبود تئوری های رفتاری موجود و همچنین اطلاع رسانی به سیاست ها و گزینه های درمانی کمک کند. دانشمندان علوم اعصاب برای انجام مطالعه خود، مغز 120 شرکت‌کننده را در ایالات متحده اسکن کردند و با استفاده از فهرست بازبینی روان‌پزشکی، یک ابزار ارزیابی روان‌شناختی برای تعیین وجود ویژگی‌های روان‌پریشی در افراد، با آنها مصاحبه کردند.

🔸دانشمندان علوم اعصاب می گویند که در طی مطالعه خود بر روی 120 فرد، 12 زن را مورد بررسی قرار دادند و برای اولین بار مشاهده کردند که روانپریشی با بزرگ شدن جسم مخطط در زنان، درست مانند مردان، مرتبط است. در رشد انسان، جسم مخطط معمولاً با بالغ شدن کودک کوچک‌تر می‌شود، که نشان می‌دهد روان‌پریشی می‌تواند با تفاوت‌هایی در نحوه رشد مغز مرتبط باشد.

🔹استادیار اولیویا چوی، از دانشکده علوم اجتماعی NTU، یک متخصص عصب‌شناسی که یکی از نویسندگان این مطالعه است، گفت: «نتایج مطالعه ما به ارتقای دانش ما در مورد آنچه زمینه‌ساز رفتارهای ضداجتماعی مانند روان‌پریشی است، کمک می‌کند. ما دریافتیم که علاوه بر تأثیرات محیطی اجتماعی، مهم است که در نظر بگیریم که می‌تواند در زیست‌شناسی، در این مورد، اندازه ساختارهای مغز، بین افراد ضد اجتماعی و غیر اجتماعی تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.»

🔸پروفسور آدریان راین از دپارتمان‌های جرم‌شناسی، روان‌پزشکی و روان‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، که یکی از نویسندگان این مطالعه بود، اظهار داشت: «از آنجایی که ویژگی‌های بیولوژیکی، مانند اندازه جسم مخطط فرد، می‌تواند از والدین به کودک به ارث برسد، این یافته‌ها از دیدگاه‌های رشد عصبی روان‌پریشی پشتیبانی می‌کند - که مغز این مجرمان در طول دوران کودکی و نوجوانی به طور طبیعی رشد نمی‌کند.»

🔹پروفسور رابرت شوگ از دانشکده جرم شناسی، عدالت کیفری و مدیریت اضطراری در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، لانگ بیچ، که یکی از نویسندگان این مطالعه بود، افزود: «استفاده از فهرست بازبینی روانپزشکی در یک نمونه جامعه همچنان یک رویکرد علمی جدید است که به ما کمک می‌کند تا ویژگی‌های روان‌پریشی را در افرادی که در زندان و زندان نیستند، بلکه در افرادی که هر روز در میان ما راه می‌روند، درک کنیم.»

🔸استادیار آندریا گلن از دپارتمان روانشناسی دانشگاه آلاباما که در این تحقیق شرکتی ندارد، با تاکید بر اهمیت کار انجام شده توسط تیم تحقیقاتی مشترک، اظهار داشت: این مطالعه با تکرار و گسترش کار قبلی، اعتماد به نفس ما را افزایش می دهد. که روان‌پریشی با تفاوت‌های ساختاری در جسم مخطط، ناحیه‌ای از مغز که در انواع فرآیندهای مهم برای عملکرد شناختی و اجتماعی مهم است، مرتبط است. مطالعات آینده برای درک عواملی که ممکن است در این تفاوت‌های ساختاری نقش داشته باشند، مورد نیاز خواهد بود.»

✍مترجم: #مهتا_رژدام

🌐جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
------------------------------------------
@cellandmolecularbiology