♦️ایدئولوژی تجلیل؛ علوم انسانی صلواتی!
(به بهانه بزرگداشت روز معلم)

✍دکتر محمدحسن علایی
(جامعه شناس)

حقوق معلمی در کشور ما بسیار نزار و نحیف است؛ با این حال نگارنده به عنوان یک معلم علوم انسانی خوانده‌ی علاقمند و پرکار در سالی که گذشت به انبوهی از اعمال صلواتی پرداخته است که برخی از آن ها اشاره می کنم؛ توجه کنید که هم در بحث "خودمردم‌نگاری" و هم در بحث "تخیل جامعه‌شناختی" نسبت وثیقی بین امر شخصی و اجتماعی وجود دارد و نگارنده از این یادداشت کوچک‌ترین نفع شخصی را مطالبه ندارد چرا که معلمی انتخاب آگاهانه ی خودم بوده است و با همه ی دشواری های سبک زندگی معنوی و فرهنگی در روزگار سیطره ی مادیات و سرمایه سالاری هنوز هم پشیمان نیستم به قول شاعر "خون‌بهای خود خورم رزق حلال"؛ و اما بخشی از اهم فعالیت های سال گذشته که در ازای آن ریالی دریافت نکرده ام:

-تدریس در دانشگاه به عنوان استاد مدعو
-تدریس در دوره توانمندسازی فرهنگیان
-برگزاری درسگفتارها و وبینارهای آموزشی
-ارائه مقاله در همایش پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
-ارائه مقاله در همایش پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی
-مقاله پذیرش شده در مجله جامعه پژوهی فرهنگی
-داوری بیش از ۱۵ مقاله برای مجله جامعه پژوهی فرهنگی
-چندین و چند یادداشت روزانه در طول سال برای روزنامه همدلی
-چاپ کتاب تألیفی "تفکر معنوی" با هزینه ی شخصی
و
مدیریت آکادمی علوم انسانی وفاق در فضای مجازی ...


اینکه در کشور ما مرتب از مقام معلم صحبت می شود و در گفتمان رسمی از معلمی نه به عنوان "شغل" که به عنوان "عشق" یاد می شود و همپایه ی کار انبیا تلقی می شود ای بسا حکایت از فقداني دارد که بایستی با این تجلیل ها جبران شود. قصد تقلیل فرهنگ به روبنای روابط اقتصادی را ندارم ولی می توان به زبان روان کاوی از نوعی ایدئولوژی تجلیل سخن گفت که قرار است سویه های مازاد امر واقع را زیر فرش ایدئولوژی بزند و دشواری معاش معلمی و زی طلبگی را پنهان کند.
و در آخر! حقيقتا باورم این است که اگر توانسته باشم به اندازه ی دانه ی خردلی حس تعلق به وطن و خودآگاهی ملی را در دل دانش آموزان و دانشجویانم برانگیزانم به خویش خواهم بالید ... در پایان به عنوان یک معلم مشفق و دلسوز آرزومندم که نقش امر خطیر آموزش در ساختن آینده ی کشور نه در شعار که در تصمیم سازی های حیاتی کشور به واقع کلام فهم شود.

📌جلد اول نشریه شتاب منتشر شد📌
🎈🎁🎈
...
نشریه انجمن علمی فیزیک دانشگاه علم و صنعت
...
با موضوع اختصاصی “فناوری های کوانتومی”
و موضوعات متنوع دیگر✏️
...
به همراه مصاحبه ویژه با
. دکتر رضا منصوری
. دکتر بیژن عبدالکریمی
تحت عنوان “پرسش از علم و فلسفه”
...
#نشریه #شتاب #نشریه_شتاب #انجمن_علمی_فیزیک_دانشگاه_علم_و_صنعت

@anjomanelmiphy

آدم از میزان بلاهت و نفهمی بخشی از محافظه‌کاران حاکم بر کشور انگشت به دهان می‌ماند.
آخر کدام آدم نرمالی در شرایطی که کشور در شرایط جنگی است به دست خود زمینه ایجاد آشوب در جامعه را تقویت می‌کند؟

هنوز دو سال از روزهایی که از آتش زدن خانه پاسداران و چرخاندن لباس زیر مردم در دست تجزیه‌طلبان در کردستان نمی‌گذرد. هنوز دو سال از قتل فجیع عجمیان و آن طلبه جوان در تهران نمی‌گذرد. هنوز محرومترین جوانان این سرزمین با دادن خون خود در سیستان و بلوچستان هزینه آن بلوا را می‌دهند.

آیا فردا روزی دوباره کشور به هم ریخت، رسایی و ثابتی و نبویان و کوشکی و آقاتهرانی و سایر افراد جاهلی که پشت این جنون محافظه‌کارانه قرار دارند، خود و فرزندانشان حاضر به اعزام به مرزهای کردستان و بلوچستان برای تامین امنیت کشور می‌شوند؟

آخر کدام عقل ناقصی تصور می‌کند که با دستگیری و ترساندن چند زن، جامعه تصمیم به رعایت حجاب خواهد گرفت.

جامعه در وضعیتی است که دیگر پدر و مادر هم توان تحکم و پذیراندن سبک پوشش و نظرات خود به فرزندان خود را ندارند و آنکه پشت چنین طرح‌هایی است یا عامل اسرائیل است یا به کل ارتباطش با واقعیت را قطع کرده است.
@kharmagaas

"حجاب"، موضوعیت یا طریقیت؟
 
تاملی پرسش‌گرانه در باب آیه ۵۹ سوره احزاب

 یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنی ان یعرفن فلا یؤذین و کان الله غفورا رحیما؛
«ای پیامبر به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو جلباب‌های خود را بر خویش فرو افکنند، این کار برای این‌که شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است و خداوند همواره غفور و رحیم است

در آیه‌ی مورد نظر، گویی خداوند، مسیر و راه سلامتی و امنیت را به بانوان نشان داده است که اگر می‌خواهید با آزار و اذیت روبرو نشوید (هدف)، بهتر است حجاب کنید (وسیله). بنابراین، حجاب در این توصیه، هدف نیست بلکه وسیله و راهی است برای تامین امنیت زنان و پیشگیری از آزار و اذیت دیگران. در این معنا، حجاب، خودش، موضوعیتی مستقل ندارد بلکه وسیله‌ای است در خدمت برآوردن هدفی دیگر (مثلا امنیت)،

فرض براین است که در آیه‌ی مورد نظر، حجاب، طریقیت دارد نه موضوعیت. بنابراین منطقا می‌توان بر این باور بود که اگر رسیدن به هدف (که همان امنیت زنان باشد)، با تمهیداتی غیر از حجاب میسور باشد، بی‌حجابی تخلف از امر خدا محسوب نمی‌گردد، زیرا آن‌چه در نظر خداوند اهمیت دارد امنیت زنان است و نه الزاما جلباب. بلکه جلباب، وسیله و ابزاری است در خدمت امنیت.

اگر آن‌چه گفته شد، درست باشد، آن‌گاه می‌توان حکم کرد که رفتار کنونی نظام سیاسی در ایران، واکنشی معکوس به حجاب است. به این معنا که وسیله را با هدف جابه‌جا کرده است و بلکه هدف را در  پای وسیله قربانی می‌کند. به‌گونه‌ای که امنیت اجتماعی زنان را برهم می‌زند تا حجاب را حاکم کند؛ در صورتی که حجاب، بر اساس آن‌چه در آیه آمده‌است، در خدمت امنیت بانوان است.  

#علی_زمانیان

@kherade_montaghed

🔹️با سلام و عرض ادب و احترام
📣 اطلاعیه انتقادی آیت الله احمد عابدینی پیرامون حکم اعدام آقای توماج صالحی

به نام خداوند آن مهرگستر آن مهربان

نقد حکم اعدام توماج صالحی و اجبار بر حجاب
به مناسبت حکم اعدام توماج صالحی که از نوع خودش نه اولین است و نه آخرین به ذهنم رسید برای اصلاح امور کشور نکاتی را در چند محور بیان کنم:
محور اول: باید دقت داشت که هر شخصی، فامیل و دوستانی دارد و در نتیجه با صدور چنین حکم‌هایی دشمنانی برای کشور و اسلام و انقلاب ایجاد می‌شود در حالی که می‌شود چنین نشود. باید بدانیم که نفعِ بودن این افراد بیشتر از نبودنشان است و با اعدام، مشکلی حل نمی‌شود.
محور دوم: در متون دینی تأکیدات فراوانی داریم که عفو کردن بهتر است و اگر قاضی در عفو خطا کند بهتر است از اینکه در مجازات خطا کند.
همچنین در احادیث داریم که حدود نباید نزدیک ارض دشمن جاری شود چرا که ممکن است افرادی به این خاطر ملحق به کفار شوند. امثال این احادیث به ما یاد می‌دهد که نباید کاری کرد که نیروهای داخلی از اسلام بیرون روند. جبهۀ کشور را قوی کردن مهم‌تر از جاری کردن حدّ است. حال با توجه به اینکه گروه‌های مختلفی با این حکم مخالفت کرده‌اند اجرای این حکم خودش موجب می‌شود که آنها از دین زده شوند. متأسفانه حکومت با این لسان خشن و این نیروهای خشن کاری کرده است که بسیاری از افراد، ضد انقلاب یا ضد اسلام شده‌اند و این با دین و عقل و اخلاق ناسازگار است.
محور سوم: قرآن اعدام کردن را در دو مورد جایز می‌داند: یکی قصاص که البته پس از تجویز آن اولیای مقتول را به عفو توصیه می‌کند. دوم افساد فی الارض است که الأرض مجمل است تا برای قاضی شبهه پیش بیاید و «ادروا الحدود بالشبهات» دست او را ببندد. بله با توجه به الف و لام در الارض، این سؤال پیش می‌آید که واقعا مراد از ارض، کدام زمین است؟ آیا کل کرۀ زمین مراد است یا منطقۀ خاصی؟ اگر قاضی اصول فقه خوانده باشد متوجه می‌شود که با یک آیۀ مجمل نمی‌توان حکم صادر کرد. احتیاط در دماء اقتضا دارد تا جایی که ممکن است خونی ریخته نشود. پس باید احتیاط کرد. در مجازات‌ها برائت و احتیاط با هم متحدند و هر دو بر نفی یا تخفیف مجازات دلالت می‌کنند.
محور چهارم: اگر مشکل، ترانه‌های ایشان است شاید بسیاری از مردم ایران حتی در شهر و روستای او و از جمله خود بنده، اصلا آهنگ آقای توماج صالحی را گوش نداده‌اند تا بر آن بشود احتمال افساد فی الأرض نام نهاد، اگر جرم دیگری است فاش باید گفته شود تا جامعه قانع شود.
محور پنجم: اصلا اگر در مواردی افساد فی الارض هم باشد ولی مصلحت کشور اقتضا نکند نباید کشور فدای اجرای حکم شود و مصلحت کشور به این است که چنین اعدامی و چنین اعدام‌هایی صورت نگیرد. آیا نباید به مصلحت در شرع و کشور توجه داشت؟
محور ششم: خوب است عده‌ای انسان عاقل و با اخلاق، با آقای توماج صالحی به صورت معقول صحبت کنند تا ایشان اگر کار بدی کرده توبه کند و به زندگی عادی خود ادامه دهد. امیدوارم مسئولان کشور به این فکر بیفتند که از روانشناسان و اخلاق مداران بیشتر استفاده کنند.
محور هفتم: این روزها دوباره بحث برخورد با بدحجابی گسترش پیدا کرده است و این برخوردها موجب نفرت جامعه از اسلام، مفتی و مجری می‌شود و واقعا اسلام ضربه می‌بیند. من نمی‌دانم جهالت چنین می‌کند یا دشمن خارجی؟ چرا ما داریم نیروهای خودمان را از دست می‌دهیم؟ واقعا چقدر در کشور ریزش داشته‌ایم و این مسأله در انتخابات های مختلف کاملا خود را نشان داده است که مردم عصبانی هستند.
محور هشتم: طبق تحقیقات بنده در دین، چادر و حجاب آنقدر مهم نبوده و امر به حجاب، یک امر ارشادی است و جالب است که در قرآن خود خدا دستور به حجاب نداده است بلکه به پیامبر(ص) گفته است تو بگو. پس حجاب اصلا با بحث عدالت و مال و خون مردم قابل قیاس نیست و برای تحقق یافتن این نباید به جان و مال که مهم‌تر است تعرض شود.
حتی جالب است بدانید روایت داریم که اگر زنان از بدحجابی نهی شوند ولی گوش ندهند نگاه به آنها جایز است. این یعنی این مسأله نباید زیاد مهم تلقی گردد و در مورد آن حساسیت باشد.
حال چرا باید برای یک امری که واجب شرعی نیست بلکه امر ارشادی است تا این اندازه، کشور ضرر کند؟
محور نهم. به نظر بنده هیچ دلیل قرآنی و روایی بر وجوب مولوی حجاب وجود ندارد. اگر کسی بگوید اجماع داریم پاسخ می‌دهم که در شیعه اجماع حجیت بالأصاله ندارد. اگر از اجماع، نظر معصوم کشف شود آن نظر حجیت دارد. در این بحث خود اجماع بر پایه آیات قرآن و روایات شکل گرفته است. در نتیجه باید ادله را دید و با مشاهده ادله متوجه می‌شویم که از قرآن و روایات، وجوب مولوی حجاب بدست نمی‌آید بلکه ارشاد است یعنی حجاب عاملی برای حفظ شدن از تعرض است. نه اینکه خدای ناکرده با تعرض به زن اجبار به حجاب صورت گیرد.

ادامه:

محور دهم: من واقعا ناراحتم که این روزها می‌بینم پلیس را برای تذکر حجاب به صحنه آورده ‌اند. پلیس برای حفظ امنیت بوده و از بچگی به بچه‌ها یاد می‌دادند که پلیس خیلی خوب است. حال وقتی پلیس‌ها رو در روی مردم قرار گیرند مردم به چه کسی باید پناه ببرند؟ چرا می‌خواهیم حس امنیتی که مردم به پلیس دارند را از بین ببریم؟ اتفاقا زنان بد حجاب با این کارهای خشن از دست پلیس فرار کرده و به جاهای ناامنی پناه می‌برند و این بدتر است.

محور یازدهم: بنده چند توصیه به مسئولان و قضات دارد: اول اینکه باید برای حکمرانی و قضاوت، با روان‌شناسان و متخصصین جامعه‌شناسی مشورت کنید نه اینکه فکر کنید خودتان همه چیز می‌فهمید. با مکاسب و کفایه خواندن نمی‌توان روش تربیت کردن مردم را یاد گرفت.
توصیۀ بعدی من این است که از مسئولان و نیروی انتظامی و قضات می‌خواهم کمی فکر بکنند. مگر در روایات نداریم که یک لحظه فکر کردن بهتر از سال‌ها عبادت است؟ خودتان فکر کنید که آیا این کارهای شما در طول این 45 سال، نتیجه مثبت داشته است؟ وقتی مشاهده می‌کنیم که نتیجه نداشته یعنی اشتباه رفته‌ایم.
در آخر این را بدانید بنده پس از سال‌های طولانی که ممحض در درس و علم بوده‌ام جز خیر اسلام و کشور چیزی نمی‌خواهم. پس خواهش می‌کنم به این توصیه‌های بندۀ حقیر توجه کنید.
ان شاء الله که این صحبت‌ها اثر خود را بگذارد.

احمد عابدینی – 08/02/1403

https://ahmadabedini.ir/13109

www.tg-me.com/ostadahmadabedini

🌀فرهنگسرای اندیشه و موسسه حامی با همکاری خانه اندیشه‌ورزان برگزار می‌کنند:

💠 علوم انسانی و مسایل جامعه ایرانی


✅ فلسفه دانشگاهی و مسایل جامعه ایرانی

👤دکتر بیژن عبدالکریمی

👤دکتر سید حسن حسینی

🔹دبیر نشست: دکتر مالک شجاعی


🗓دوشنبه، ۳ اردیبهشت
⏰ساعت ۱۷

📌مکان: فرهنگسرای اندیشه، سالن اجتماعات
@haameeorg
@khane_andishevarzan

صفحه اینستاگرام دکتر بیژن عبدالکریمی
http://Instagram.com/bijan.abdolkarimi
لینک گروه بیژن عبدالکریمی
https://www.tg-me.com/+gK7iRgDRTIg0MTE0

لینک گروه علم و الهیات مشکات:
https://www.tg-me.com/elm_elahiat_meshkat
لینک کانال:
https://www.tg-me.com/elm_em

🔻اطلاعیه

با سلام، متاسفانه برنامه "پلورالیسم دینی" به دلیل مشکل فنی ایجاد شده در اتصال اینترنت به هفته های آتی موکول شد.

سلام جناب دکتر. وقت جنابعالی به خیر. بنده با علاقه سخنرانی ها و مناظره های شما رو دنبال میکنم. به ویژه سخنرانی شما در مورد "ما و جهان سلطه" را کامل و با دقت گوش دادم. نکاتی هست که می خواهم عرض کنم.
بنده دکتری عمران و فوق لیسانس مدیریت پروژه دارم، بسیار علاقمند به سرنوشت کشورم هستم، به همین دلیل زندگی در خارج و موقعیت های آکادمیک آنجا رو رها کردم و برگشتم به ایران.
با اینکه مخالف جدی سیاست های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی هستم، اما به هیچ وجه موافق پروژه سرنگونی نیستم و راه گذر از این پیچ تاریخی را آگاهی، صبر و تغییرات کم کم مستمر میدانم. اما مهمترین سوالی که همیشه از خودم پرسیده ام این است که چگونه با شرایطی که ظاهرا هیچ روزنه ای برای تغییرات حتی کوچک وجود ندارد، می توان وضعیت موجود را بهبود بخشید.
به نظرم برای ارایه راه حل واقع گرایانه، بایستی هم نظام جهانی را شناخت و هم ریشه های تاریخی ایران را. در همین راستا با نظریات جنابعالی در خصوص نظام سلطه بسیار موافقم.
از اوایل قرن ۱۵ که اسپانیا به شکل وحشیانه ای امریکای جنوبی رو تحت سلطه خودش قرار داد، تا چیاول هندوستان توسط انگلیسی ها به مدت ۲۰۰ سال، ظهور ابرقدرت جهانی آمریکا به ویژه بعد از جنگ جهانی دوم، تحمیل نظم مورد نظر خودش بر دنیا، با تشکیل سازمان بین المللی و.‌‌‌...، دخالت هایی که در ایران کردند، همه و همه نشان از سلطه یه نظامی خاص در جهان دارد. به نظرم این طبیعی است که هر کسی که پول، قدرت، رسانه و... دارد سعی کند نظامی را بر جهان حاکم کند که کنترل خود را بر پدیده های دنیا را داشته باشد. این هیچ ربطی به شرق یا غرب هم ندارد. اگر امریکا و یا غرب سلطه گر هستند، روسیه و چین هم اگر بتوانند، علاقمند هستند تاثیر تعیین کننده بر نظام جهانی داشته باشند. نمونه بارز آن حق وتو برای این کشورهاست. بنابراین ما ناگزیر هستیم در جهانی تحت سلطه راه پویایی و توسعه را ادامه بدیم. جنابعالی در ۶ جلسه ای که بحث ما و جهان سلطه را طرح کردید، بخوبی نمونه های فراوانی از این نظام سلطه ارایه نمودید، در بخش پنجم گریزی به اینکه چگونه باید این نظام سلطه روبرو شد، زدید. بنده انتظار داشتم به راه حلی یا راه حل هایی نیز اشاره می فرمودید. آیا با همین روش جمهوری اسلامی باید تقابل کرد؟ آیا این تقابل برای ما سودی داشته است؟ آیا به غیر تقابل می توان روش دیگری در پیش گرفت و توسعه پیدا کرد؟ آیا چین، ترکیه، روسیه راه حل تقابل از جنس تقابل جمهوری اسلامی را در پیش گرفته اند. به نظرم در بخش راه حل ها، عملا سکوت فرمودید. آیا استفاده از اصل توازن می تواند سیاست خارجی جمهوری اسلامی را از این تقابل پر هزینه نجاد دهد؟
در بخش روشن فکران، یا به جنابعالی شبه روشن فکران، دیدگاه شما بسیار متین و درست است. سال هاست در مورد نقش روشن فکران فکر و مطالعه کرده ام، شدیدا معتقدم که شرایط امروز ما بیشتر از اینکه نتیجه اشتباهات حاکمیت باشد، نتیجه اشتباهات، سطحی نگری ها و توهم های شبه روشن فکران است.
کدام حاکمیتی که قدرت دارد، ثروت دارد، رسانه دارد، حداقلی از حمایت های مردمی دارد، حاضر است تن به تغییر بدهد؟
با کسی که کر هست یا خود را به کری زده مگر میشود وارد مذاکره شد؟
برای افتادن به ریل توسعه،ما نیاز به دولت قوی داریم، نیاز به مجلس قوی داریم، اما وجود این دو تضمین کننده نخواهد بود، تا زمانی که جامعه قوی داشته باشیم.
به نظرم وظیفه روشنفکران و نخبگان کمک به ساختن جامعه قوی است، تا با تکیه بر آن توازن قدرتی با حاکمیت ایجاد شود، تا حاکمیت بشنود و ببیند. تازه بعد این مرحله حاکمیت تن به تغییر میدهد. تغییرات کوچک و مداوم در زمان های بلند. روشن فکران و نخبگان باید بستر تغییرات کوچک و مدام را در جامعه ایجاد کنند. باید فرهنگ صبر و پشتکار را در جامعه بسط دهند. زمانی که اولین تلاش ها در انگلستان برای محدود کردن قدرت پادشاه آغاز شد، اوسط قرن سیزدهم بود و زمانی که با وقوع انقلاب شکوهمند مقدمات لازم فراهم شد اواخر قرن هفدهم بود. یعنی بیش از ۴۰۰ سال.
اصلاحات به بن بست خورد، نه به دلیل محدویت های حاکمیت، بدلیل اشتباهات مکرر نخبگان اصلاح طلبی از آقای خاتمی گرفته تا گنجی و زیبا کلام و..... چگونه با اشتباهات مکرر انژی جامعه برای توسعه را زایل کردند؟
جناب دکتر
از جنابعالی تقاضا میکنم، قدری در مسیر راهکارها صحبت فرمایید. بفرمایید چگونه می توان در جهان به قول جنابعالی هابزی، توازنی بین توسعه ایران و نظام سلطه برقرار کرد؟
پیشاپیش از حوصله شما سپاسگزارم. به شما بابت این همه تلاش برای بهبود شرایط موجود به عنوان یک هموطن سپاسگزارم.

🔻حلقه دوستداران حقیقت برگزار می‌کند :

✍️🏻 تحلیل روان شناسی خدا باوری و خدا ناباوری از منظر روانکاوی فرویدی

🔴 جلسه دوم

با حضور :

#دکتر_مهدی_نساجی

پژوهشگر علم و دین، دانشگاه شهید بهشتی
و دانشگاه کلیسای کانتربری، بنیان‌گذار مدرسه روا

۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
پنج‌شنبه شب
ساعت ۲۱:۰۰
به وقت تهران

لینک شرکت در جلسه کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/invite/zg8SbOVp21NY7aBjVZ8Q2AK030YjS259745:zjm5VeYu1bGY16L4NKG_4DTWqVCQhocy4O5X-bIFU0c

کانال تلگرام حلقه دوستداران حقیقت :
@channel_Circle_of_truth_lovers

کانال تلگرام مدرسه روا :
@Ravaschool

🎥 بازیگر آلمانی: دولت‌مردانِ ما به اسرائیل گلوله می‌فرستند و خواهش می‌کنند که از آن‌ها آرام استفاده کنند!

🔹دیتر هالروردن: انگشتانِ ریزِ کودک فلسطینی چه خطری برای ژنرال‌های اسرائیلی داشتند؟

🔹در غزه انسان‌ها را با بمباران و گرسنگی مثل حیوانات مجبور به کوچ می‌کنند.

🔹من در مقابل این تن‌های پاره‌پاره از خود می‌پرسم که «مگر می‌شود این یک نسل‌کشی نباشد؟»

@ARYAMEH1

در جلسه دوم از بحث "روانشناسى خداباورى و خداناباورى" به نظريه روانكاوى فرويد درباره ديندارى خواهم پرداخت. پس از توضيح و ارزيابى نظريه فرويد درباره ديندارى و خداباورى، به اين نكته ميپردازم كه اصول روانكاوى در تحليل خداباورى را ميتوان در تحليل خداناباورى نيز به كار گرفت. به بيان ديگر اگر تحليل روانشناختى فرويد درباره وجود ريشه هاى خداباورى در روابط كودك با پدر درست باشد، همين تحليل را ميتوان درباره خداناباورى نيز به كار برد. در نتيجه ميتوان گفت خداباورى و خداناباورى، هر دو ريشه هاى روانشناختى دارند.

اين بحث را فردا شب (پنج شنبه شب)در كلاب هاوس، ساعت ٢١ در لينك زير تقديم خواهم كرد و از نظرات عزيزان شركت كننده هم بهره مند خواهم شد.

#مهدی_نساجی

https://www.clubhouse.com/invite/zg8SbOVp21NY7aBjVZ8Q2AK030YjS259745:zjm5VeYu1bGY16L4NKG_4DTWqVCQhocy4O5X-bIFU0c

فرصت شهید مطهری و نقدی بر عبدالکریمی

علیرضا کیانپور پژوهشگر و مدرس دانشگاه

استاد شهید مطهری فیلسوف، متکلم و فقیه و متفکر برجسته ایرانی و شیعی به زعم نگارنده یکی از راهبران رویکرد نواندیشی دینی در چارچوب اسلام سیاسی و در عین حال عمیقا معتقد به مردم‌سالاری دینی است، از منظر معرفت شناختی، مطهری به عنوان یک فیلسوف مسلمان با پایبندی به روح شریعت و تکیه بر فلسفه صدرایی به گفتگویی سازنده، منصفانه و انتقادی با مدرنیته پرداخته است که رویکرد وی را در این مواجهه باید به گفتگوی انتقادی گزینشگرانه تعبیر نمود. شهید مطهری صریح ترین‌ نقدها را به متفکران چپ و راست مدرن از کانت تا هگل و از نیچه تا مارکس وارد نموده است اما با سعه صدر گزاره های گوناگون طرح شده توسط این متفکران را بررسی و برخی را می پذیرد و برخی را نیز رد می کند. او در بسیاری موارد مارکس را نقد و برخی جاها نیز او را تصدیق می کند. لیبرالیسم را نقد می کند اما جان لاک و کانت را متفکرانی می داند که خدماتی نیز به بشر نموده اند‌، بنابراین او به دقت سره را از ناسره جدا می نماید. محصول گفتمان مواجهه انتقادی گزینشگرانه فقط بعد نقادی نیست بلکه از بعد نقادی به خلق و توسعه معارف اسلامی می رسد که نمونه بارز آن تقریر آفرینشگرانه آن فیلسوف شهید از حقوق فطری اسلامی در مواجهه نقادانه با حقوق طبیعی است که بذرهای نحله ای در فلسفه حقوق اسلامی و متعاقبا حقوق بشر اسلامی را می کارد. مطهری متفکر آزاده و بزرگی است که تلاش می کند عدالت و آزادی را در پرتو شریعت و اخلاق با یکدیگر آشتی داده و منافع وحقوق فرد و جامعه را در یک منظومه ببیند تا بستری برای عبور از چپ و راست مدرن فراهم آورد. نه مسامحه می نماید و نه بویی از قشری گری و تعصب دارد، نه به جمود می رسد و نه از خطوط اصولی و چارچوب اندیشه ورزی یک دیندار عبور می نماید. در این میان آنچه مهم است این نکته است که
میراث وفاداری به اندیشه استاد مطهری می توانست نیل به جامعه سازی دینی مبتنی بر عدالت و آزادی باشد‌. دکتر بیژن عبدالکریمی فیلسوف معاصر یکی از پژوهشگرانی است که بارها در دهه هشتاد سعی در نقد مطهری داشت البته مطهری مانند هر فیلسوف و متفکری دیگری قابل نقد است، لیکن گمان عبدالکریمی و برخی دیگر بر این بود که حکمرانی و مسایل آن در جمهوری اسلامی در امتداد شهید مطهری است در حالی که بخشی از مسایل پیرامون عدالت و آزادی در جمهوری اسلامی به دلیل دور شدن از گفتمان مطهری بود. مطهری فیلسوف و اسلام‌شناسی بود که باور خویش به امکان آزادی و عدالت در پرتو دین و شریعت را به شرط یک درک منظومه ای از اسلام و وفاداری به جوانب این‌ منظومه را اثبات نمود و همینطور ثابت کرد می توان منصفانه گفتگو‌ کرد، از پاره ای اصول عدول نکرد، فیلسوفانه و در عین حال متدینانه مدرنیته را نقد نمود و اما ظرفیت های آن را هوشمندانه دید و تقریر کرد‌. به نظر می رسد آنان که شتاب زده مطهری را نقد نمودند، اکنون متوجه شده اند که فرصت سوزی و سرمایه سوزی نموده اند، چرا که جریان و گفتمان مطهری می توانست به موتور محرک عقلاننیت، عدالت و ازادی در جمهوری اسلامی بدل گردد.

در جلسه دوم از بحث "روانشناسى خداباورى و خداناباورى" به نظريه روانكاوى فرويد درباره ديندارى خواهم پرداخت. پس از توضيح و ارزيابى نظريه فرويد درباره ديندارى و خداباورى، به اين نكته ميپردازم كه اصول روانكاوى در تحليل خداباورى را ميتوان در تحليل خداناباورى نيز به كار گرفت. به بيان ديگر اگر تحليل روانشناختى فرويد درباره وجود ريشه هاى خداباورى در روابط كودك با پدر درست باشد، همين تحليل را ميتوان درباره خداناباورى نيز به كار برد. در نتيجه ميتوان گفت خداباورى و خداناباورى، هر دو ريشه هاى روانشناختى دارند.

اين بحث را فردا شب (پنج شنبه شب)در كلاب هاوس، ساعت ٢١ در لينك زير تقديم خواهم كرد و از نظرات عزيزان شركت كننده هم بهره مند خواهم شد.

#مهدی_نساجی

https://www.clubhouse.com/invite/zg8SbOVp21NY7aBjVZ8Q2AK030YjS259745:zjm5VeYu1bGY16L4NKG_4DTWqVCQhocy4O5X-bIFU0c