🔵🔴۶۰ درصد جامعه ایران #فقیر هستند و نمی‌توانند ۲۱۰۰ کالری در روز مصرف کنند، یعنی بیش از ۵۰ میلیون فقیر داریم
🗣داوود سوری اقتصاددان و تحلیلگر مسائل اقتصادی: حجم فقرا در ایران بسیار بالاست.
کارخانه‌هایی که در گذشته، کارگران را مثل خانواده خودشان می‌دانستند هم تعطیل شده‌اند.
نظام حکمرانی ما باید فضا را برای کارفرمایان آماده کند./ اقتصاد ۱۲۰
T.me/bestdiplomacy
🗣داوود سوری اقتصاددان و تحلیلگر مسائل اقتصادی: حجم فقرا در ایران بسیار بالاست.
کارخانه‌هایی که در گذشته، کارگران را مثل خانواده خودشان می‌دانستند هم تعطیل شده‌اند.
نظام حکمرانی ما باید فضا را برای کارفرمایان آماده کند./ اقتصاد ۱۲۰
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#پیمان_مولوی کارشناس بازارهای مالی از مغالطه ای بنام مصرف زیاد بنزین و تلاش حاکمیت به این بهانه برای افزایش قیمت بنزین می گوید
@bestdiplomacy
@bestdiplomacy
🔵🔴 دده‌قورقود یا انحطاطِ فرهنگی؟
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
در کمال تعجب دیدم در اردبیل، دده‌قورقورد را موضوعِ نشستی برای کودکان کرده‌اند.
چند نکته، درباره‌ی این برنامه به نظرم رسید:
نخست: حماسه نامیدنِ دده‌قورقود اگر از ناآگاهی نباشد، نشانه‌ی برنامه‌ریزی دقیقی است. حماسه، نمادِ ملیّت است و جز ملّت‌ها حماسه ندارند. دده‌قورقورد، حماسه نیست و اگر هم باشد در ایران، حماسه نیست. حماسه‌ی ملّی ما شاهنامه است و جز آن متونِ دیگر را حتی اگر به زبانِ فارسی باشد، همچون گرشاسپ‌نامه، با عنوان داستان‌های قهرمانی می‌شناسیم، نه حماسه.
دوم: امکاناتِ برگزاری برنامه، نظرم را جالب کرد. ظاهراً پول برای دده‌قورقورد فراوان است و این را مقایسه کردم با امکاناتِ کلاس‌های شاهنامه در سراسر کشور و به ویژه در تبریز که مطلقاً صفر است، مگر اینکه اعضای کلاس، دستی در جیب بکنند و شیرینیی بخرند. این همه امکانات برای متنی که نه متعلّق به آذربایجان و نه متعلّق به ایران است و نه اهمیّتی دارد، از کجاست؟
سوم: آموزشِ متونِ کهن برای کودکان باید با نهایتِ دقت و ظرافت باشد. سرکنگبین آموزش نباید بر صفرای خشونتِ کودکان بیفزاید. دنیای کودکی تناسبی با خشونت‌های عریانِ دده‌قورقورد ندارد. افزون بر اینکه اصلاً چه نیازی به آموزش این متن به کودکان است، می‌توان پرسید که چرا کودکان را در برابر خشونتِ بدوی قرار می‌دهیم؟ آنچه باید به کودکانِ ایران آموزش داده شود، شاهنامه است و اگر از فرهنگِ محلّی هم چیزی آموزش‌دادنی باشد، می‌توان صدها داستان فولکلور و ترانه‌ی محلی را به کودکان آموخت. عمقِ فرهنگی و انسانی داستان‌های فولکلور در آذربایجان و اردبیل بسیار بیشتر از دده‌قورقود است. مقایسه‌ی این متن با متونِ حتی متوسط زبان فارسی هم نشانه‌ی عمق و پیچیدگی و اهمیتِ متونِ فارسی است.
آموزشِ دده‌قورقورد به کودکان جز با اهداف ایدئولوژیکِ کودک‌ستیزانه توجیه نمی‌شود. اهدافی که کودکان را قربانی هدف‌های ایدئولوژیک می‌کند و از آنها نسلی ستیزه‌گر و پرخاش‌گر و خشن می‌سازد.
چهارم: در آگهی برنامه در دروغی آشکار و زشت و زننده دیدم، نوشته‌اند، دده‌قورقود در یونسکو بالاتر از شاهنامه و ایلیاد و اودیسه و… قرار گرفته است! قوم‌گرایی مطلقاً بر جعل و دروغ، استوار است؛ این هم یکی از نمونه‌های آن. البته برای اهلِ فرهنگ این دروغ‌گویی‌ها جز خنده برنمی‌انگیزد و جدی گرفته نمی‌شود، اما این دروغ‌ها همچون دروغِ لهجه‌ی عربی بودنِ فارسی، عمری درازتر و تأثیری عمیق‌تر از آنچه ما تصور می‌کنیم در اذهان خواهد گذاشت. دروغ لهجه‌ی عربی بودنِ فارسی در یکی از نشریاتِ کاملاً بی‌اهمیت ساخته شد و هنوز هم در اذهان برخی افراد می‌چرخد و به طور روزمره استفاده میشود. این دروغ‌پردازی‌های حرفه‌ای دقیقاً در چهارچوبِ انحطاطِ فرهنگی قابل بررسی است و جز سست کردنِ پایه‌های هویّتی ایران را هدف نگرفته است. بدیهی است که تشیّع هم جزء هویتِ ملی ماست و اگر انحطاط گسترده‌تر و عمیق‌تر شود، تشیّع را هم از بنیان خواهد کَند. دده‌قورقود برخلاف شاهنامه که جزئی از فرهنگِ ایرانی زردشتی اسلامی است دقیقاً در برابر این تاریخ و فرهنگ، ریشه‌هایی جعلی برای تُرک‌زبانانِ ایران می‌تراشد که جز دگرگونی هویّتی و از خود بیگانگی نیست.
پنجم: به نظر می‌رسد مدیریتِ فرهنگی در کشور آشفته است. دقت و انسجامِ نظری ندارد و مبتنی بر فرهنگِ دیرینِ ملّی نیست. احتمالاً در اردبیل کلاس یا کارگاهی برای شاهنامه‌خوانی مجوز نخواهد گرفت و اگر هم بگیرد قطعاً چنین امکاناتی نخواهد داشت. اما دده‌قورقورد که متنی تازه یافته و کاملاً بی‌ربط به اردبیل و آذربایجان و ایران است در این شهر چنین دست و دل‌بازانه ترویج میشود.
ای کاش میشد از برگزارکنندگانِ این برنامه پرسید در اطرافِ شما کسی هست که اسمش یالتاجوق، قارابوداق، اوروز و…باشد و یا حاضرید دده‌قورقورد را برای بچه‌های خودتان هم بخوانید؟/ایران دل
T.me/bestdiplomacy
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
در کمال تعجب دیدم در اردبیل، دده‌قورقورد را موضوعِ نشستی برای کودکان کرده‌اند.
چند نکته، درباره‌ی این برنامه به نظرم رسید:
نخست: حماسه نامیدنِ دده‌قورقود اگر از ناآگاهی نباشد، نشانه‌ی برنامه‌ریزی دقیقی است. حماسه، نمادِ ملیّت است و جز ملّت‌ها حماسه ندارند. دده‌قورقورد، حماسه نیست و اگر هم باشد در ایران، حماسه نیست. حماسه‌ی ملّی ما شاهنامه است و جز آن متونِ دیگر را حتی اگر به زبانِ فارسی باشد، همچون گرشاسپ‌نامه، با عنوان داستان‌های قهرمانی می‌شناسیم، نه حماسه.
دوم: امکاناتِ برگزاری برنامه، نظرم را جالب کرد. ظاهراً پول برای دده‌قورقورد فراوان است و این را مقایسه کردم با امکاناتِ کلاس‌های شاهنامه در سراسر کشور و به ویژه در تبریز که مطلقاً صفر است، مگر اینکه اعضای کلاس، دستی در جیب بکنند و شیرینیی بخرند. این همه امکانات برای متنی که نه متعلّق به آذربایجان و نه متعلّق به ایران است و نه اهمیّتی دارد، از کجاست؟
سوم: آموزشِ متونِ کهن برای کودکان باید با نهایتِ دقت و ظرافت باشد. سرکنگبین آموزش نباید بر صفرای خشونتِ کودکان بیفزاید. دنیای کودکی تناسبی با خشونت‌های عریانِ دده‌قورقورد ندارد. افزون بر اینکه اصلاً چه نیازی به آموزش این متن به کودکان است، می‌توان پرسید که چرا کودکان را در برابر خشونتِ بدوی قرار می‌دهیم؟ آنچه باید به کودکانِ ایران آموزش داده شود، شاهنامه است و اگر از فرهنگِ محلّی هم چیزی آموزش‌دادنی باشد، می‌توان صدها داستان فولکلور و ترانه‌ی محلی را به کودکان آموخت. عمقِ فرهنگی و انسانی داستان‌های فولکلور در آذربایجان و اردبیل بسیار بیشتر از دده‌قورقود است. مقایسه‌ی این متن با متونِ حتی متوسط زبان فارسی هم نشانه‌ی عمق و پیچیدگی و اهمیتِ متونِ فارسی است.
آموزشِ دده‌قورقورد به کودکان جز با اهداف ایدئولوژیکِ کودک‌ستیزانه توجیه نمی‌شود. اهدافی که کودکان را قربانی هدف‌های ایدئولوژیک می‌کند و از آنها نسلی ستیزه‌گر و پرخاش‌گر و خشن می‌سازد.
چهارم: در آگهی برنامه در دروغی آشکار و زشت و زننده دیدم، نوشته‌اند، دده‌قورقود در یونسکو بالاتر از شاهنامه و ایلیاد و اودیسه و… قرار گرفته است! قوم‌گرایی مطلقاً بر جعل و دروغ، استوار است؛ این هم یکی از نمونه‌های آن. البته برای اهلِ فرهنگ این دروغ‌گویی‌ها جز خنده برنمی‌انگیزد و جدی گرفته نمی‌شود، اما این دروغ‌ها همچون دروغِ لهجه‌ی عربی بودنِ فارسی، عمری درازتر و تأثیری عمیق‌تر از آنچه ما تصور می‌کنیم در اذهان خواهد گذاشت. دروغ لهجه‌ی عربی بودنِ فارسی در یکی از نشریاتِ کاملاً بی‌اهمیت ساخته شد و هنوز هم در اذهان برخی افراد می‌چرخد و به طور روزمره استفاده میشود. این دروغ‌پردازی‌های حرفه‌ای دقیقاً در چهارچوبِ انحطاطِ فرهنگی قابل بررسی است و جز سست کردنِ پایه‌های هویّتی ایران را هدف نگرفته است. بدیهی است که تشیّع هم جزء هویتِ ملی ماست و اگر انحطاط گسترده‌تر و عمیق‌تر شود، تشیّع را هم از بنیان خواهد کَند. دده‌قورقود برخلاف شاهنامه که جزئی از فرهنگِ ایرانی زردشتی اسلامی است دقیقاً در برابر این تاریخ و فرهنگ، ریشه‌هایی جعلی برای تُرک‌زبانانِ ایران می‌تراشد که جز دگرگونی هویّتی و از خود بیگانگی نیست.
پنجم: به نظر می‌رسد مدیریتِ فرهنگی در کشور آشفته است. دقت و انسجامِ نظری ندارد و مبتنی بر فرهنگِ دیرینِ ملّی نیست. احتمالاً در اردبیل کلاس یا کارگاهی برای شاهنامه‌خوانی مجوز نخواهد گرفت و اگر هم بگیرد قطعاً چنین امکاناتی نخواهد داشت. اما دده‌قورقورد که متنی تازه یافته و کاملاً بی‌ربط به اردبیل و آذربایجان و ایران است در این شهر چنین دست و دل‌بازانه ترویج میشود.
ای کاش میشد از برگزارکنندگانِ این برنامه پرسید در اطرافِ شما کسی هست که اسمش یالتاجوق، قارابوداق، اوروز و…باشد و یا حاضرید دده‌قورقورد را برای بچه‌های خودتان هم بخوانید؟/ایران دل
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
🔵🔴کارشناسان! آدرس غلط به دولت ندهند
🔷جراحی» را از «مردم» شروع نکنید.
1️⃣در بنزین :
🔷مردم پُرمصرف نیستند، بلکه:
خودروهای ما پرمصرف‌اند،
🔹وسایل نقلیه فرسوده هستند،
🔹سبد سوختی کشور دهها سال متنوع نشده‌است،
🔹سیستم حمل‌ونقل عمومی سالها توسعه نیافته است.
🔹مدل حمل‌ونقل در کشور جاده‌محور است.
🔷جراحی را از سازمان برنامه و وزارت صمت، نفت، راه و... شروع کنید.
2️⃣در برق :
🔹فقط حدود ۳۰ درصد مصرف برق، خانگی است.
🔹به میزان ۳۳۰ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف داریم.
🔹طبق آمار ایمیدرو، فقط ارزش برق هدررفته سالانه صنعت فولاد ۱.۳ میلیارد دلار است(معادل ۴ نیروگاه سیکل‌ترکیبی مدرن).
🔷جراحی را از وزارت نیرو، راه، صمت، جهادکشاورزی و ...شروع کنید
3️⃣در گاز :
🔹۷۰٪ مردم کمتر از ۱۰٪ گاز کشور را مصرف میکنند.
🔹کل مصرف بخش خانگی کمتر از ۲۷٪ کل گاز کشور است.
🔹۷۰۰ شرکت بزرگ ۵۴٪ گاز کشور را مصرف میکنند.
🔹به میزان ۲۴۵ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف گاز داریم.
🔷جراحی را از وزارت نفت و نیرو و صندوق توسعه و سازمان برنامه شروع کنید.
4️⃣ در کل حوزه انرژی :
🔹به میزان ۷۲۱ میلیون بشکه معادل نفت خام هدررفت انرژی تا قبل از رسیدن انرژی به دست مصرف‌کننده داریم که مقصرش مردم نیستند.
🔷جراحی را از دولت شروع کنید.
🔷چرا کسی از موارد فوق و نیز از اتلاف گاز برای مثال در شرکت‌های متانولی سخن نمیگوید که در ۱۲ سال گذشته عملا ۱۲ میلیارد دلار از محل عدم‌النفع صادرات گاز به کشور خسارت زده‌اند؟
🔷چون منافع تعداد محدودی دلال و سفته‌باز و سیگنال‌فروش بورسی و پکیج‌فروش‌های هوچی‌گر به خطر می‌افتد؟/تحلیل زمانه
T.me/bestdiplomacy
🔷جراحی» را از «مردم» شروع نکنید.
1️⃣در بنزین :
🔷مردم پُرمصرف نیستند، بلکه:
خودروهای ما پرمصرف‌اند،
🔹وسایل نقلیه فرسوده هستند،
🔹سبد سوختی کشور دهها سال متنوع نشده‌است،
🔹سیستم حمل‌ونقل عمومی سالها توسعه نیافته است.
🔹مدل حمل‌ونقل در کشور جاده‌محور است.
🔷جراحی را از سازمان برنامه و وزارت صمت، نفت، راه و... شروع کنید.
2️⃣در برق :
🔹فقط حدود ۳۰ درصد مصرف برق، خانگی است.
🔹به میزان ۳۳۰ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف داریم.
🔹طبق آمار ایمیدرو، فقط ارزش برق هدررفته سالانه صنعت فولاد ۱.۳ میلیارد دلار است(معادل ۴ نیروگاه سیکل‌ترکیبی مدرن).
🔷جراحی را از وزارت نیرو، راه، صمت، جهادکشاورزی و ...شروع کنید
3️⃣در گاز :
🔹۷۰٪ مردم کمتر از ۱۰٪ گاز کشور را مصرف میکنند.
🔹کل مصرف بخش خانگی کمتر از ۲۷٪ کل گاز کشور است.
🔹۷۰۰ شرکت بزرگ ۵۴٪ گاز کشور را مصرف میکنند.
🔹به میزان ۲۴۵ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف گاز داریم.
🔷جراحی را از وزارت نفت و نیرو و صندوق توسعه و سازمان برنامه شروع کنید.
4️⃣ در کل حوزه انرژی :
🔹به میزان ۷۲۱ میلیون بشکه معادل نفت خام هدررفت انرژی تا قبل از رسیدن انرژی به دست مصرف‌کننده داریم که مقصرش مردم نیستند.
🔷جراحی را از دولت شروع کنید.
🔷چرا کسی از موارد فوق و نیز از اتلاف گاز برای مثال در شرکت‌های متانولی سخن نمیگوید که در ۱۲ سال گذشته عملا ۱۲ میلیارد دلار از محل عدم‌النفع صادرات گاز به کشور خسارت زده‌اند؟
🔷چون منافع تعداد محدودی دلال و سفته‌باز و سیگنال‌فروش بورسی و پکیج‌فروش‌های هوچی‌گر به خطر می‌افتد؟/تحلیل زمانه
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
🔵🔴صعود هریس از فیلادلفیا
سال ۱۹۶۰ دو کاندیدای خاص در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در مقابل هم قرار گرفتند
دو کاندیدایی که ویژگی های خاصی داشتند اما کاراکتر کاریزماتیک یکی از آنها باید در رسانه های تصویری دیده میشد تا کار رقیب را برای رسیدن به کاخ سفید یکسره سازد.
بله جان اف کندی بسیار خوش شانس بود که از انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ مناظرات انتخاباتی آمریکا برای اولین بار برگزار شد و از رسانه های دیداری و شنیداری هم پخش گردید.
مناظره انتخاباتی سال ۱۹۶۰ خاص بود چراکه نظر کسانیکه از طریق رسانه های دیداری دیده بودند با آنها که از طریق رادیو گوش داده بودند کمی متفاوت بود.
چهره کاریزماتیک و خاص جان.اف.کندی دل مردم آمریکا را ربود و این در حالی بود که ریچارد نیکسون در وضعیت بیماری قرار داشت و چهره زرد و خسته اش او را در برابر کندی ضعیف تر جلوه می‌داد.
نکته جالب توجه این بود که برخلاف بینندگان که پیروز قاطع مناظره را کندی می‌دانستند، شنوندگان رادیویی مناظره تا حدی گرایش به برتری نیکسون داشتند.
مناظره‌های انتخاباتی ابزار بسیار خوبی در جهت شناخت برنامه ها و کاراکتر و شخصیت کاندیداهای ریاست جمهوریست، اگرچه چند دوره ای هست که کمتر از برنامه‌های اصلی آنان سوال میشود.
در مناظره درک کاندیداها از مردم و مشکلات داخلی و نگاهشان به سیاست خارجی بخوبی نشان داده میشود، به‌طوریکه رای دهندگان مردد می توانند با تماشای مناظره ها به نتیجه لازم برای انتخاب نهایی دست یابند.
اگر کاراکتر جذاب و سخنور رونالد ریگان توانست جیمی کارتر را یک دوره ای کند، شخصیت پرتحرک، جوان و سخنور بیل کلینتون توانست جورج هربرت واکر بوش را بسمت شکست رهنمون سازد.
مناظره ها لزوما و به تنهایی سبب برد و باخت کاندیداهای ریاست جمهوری در آمریکا نمی شوند اما می توانند بر آرای کاندیداهای ریاست جمهوری تاثیر گذار باشند.
پس از کنار رفتن جوبایدن از کاندیداتوری مجدد که بخش عمده اش ناشی از ضعف در مناظره پیشاانتخابی و نظرات نخبگان حزب دموکرات در مورد نتایج برآمده از این مناظره بود حالا کامالا هریس در دهم سپتامبر این فرصت را پیدا کرد که خود را از جایگاه معاونت به سمت ریاست جمهوری برساند.
مناظره هریس و ترامپ برخلاف تصور بسیاری از مخاطبان همراه با حملات هریس به ترامپ آغاز شد.
اگر ترامپ در نبود یک حریف، بخوبی سخنانش را به حامیان سرسختش می قبولاند اما در اولین مناظره انتخاباتی نشاط کمتری از رقیبش در او دیده شد.
اگر کامالا هریس می خواست خود را به مردم آمریکا بیشتر بشناساند، در طرف مقابل، ترامپ نیازی به این مورد نداشت، چرا که شخصیت و رویکردهای داخلی و خارجیش برای مردم آمریکا در یک دوره ریاست جمهوریش کاملا روشن گشته بود.
بنابراین انگیزه کاملا هریس در مناظره ده سپتامبر بیش از دونالد ترامپ بود.
هریس آماده بود که به حزب و حامیان حزب دموکرات اثبات کند که بیهوده بعنوان جایگزین جوبایدن کهنسال انتخاب نشده است برای همین دائم کوشید با تحت فشار قراردادن کلامی دونالد ترامپ او را عصبانی سازد امری‌که تا حدی هم در آن موفق شد.
در مورد مناظره ده سپتامبر حتی نشریات جمهوریخواه نیز هریس را بازنده خطاب نکردند و کوشیدند سوالات انجام شده از او را آنهم در شبکه ای که بیشتر گرایش به دموکراتها دارد مورد نقد قرار دهند اما هیچ کدام از آنها از پیروزی قاطع ترامپ و یا شکست کامالا هریس سخن نگفتند.
مناظره ده سپتامبر مهم ترین پیامش این بود که کامالا هریس می تواند خود را به کاخ سفید برساند اگر چه هنوز تلاش های بیشتری را باید هم او و هم کمپین انتخاباتی اش انجام دهند و در آخر باید گفت اگر هریس بتواند رییس جمهور شود نبایدفراموش کند که پرتابش به کاخ سفید از فیلادلفیا صورت گرفته است، شهر پرجمعیت ایالت تعیین کننده پنسیلوانیا، همان ایالتی که کسب آرای الکترالش می تواند یکی از تعیین کننده ترین آرای الکترال برای رسیدن به کاخ سفید باشد.
✍اکبر مختاری
صعود هریس از فیلادلفیا
https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AA%DB%8C%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%DA%A9-14/20671-%D8%B5%D8%B9%D9%88%D8%AF-%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%81%DB%8C%D8%A7
سال ۱۹۶۰ دو کاندیدای خاص در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در مقابل هم قرار گرفتند
دو کاندیدایی که ویژگی های خاصی داشتند اما کاراکتر کاریزماتیک یکی از آنها باید در رسانه های تصویری دیده میشد تا کار رقیب را برای رسیدن به کاخ سفید یکسره سازد.
بله جان اف کندی بسیار خوش شانس بود که از انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ مناظرات انتخاباتی آمریکا برای اولین بار برگزار شد و از رسانه های دیداری و شنیداری هم پخش گردید.
مناظره انتخاباتی سال ۱۹۶۰ خاص بود چراکه نظر کسانیکه از طریق رسانه های دیداری دیده بودند با آنها که از طریق رادیو گوش داده بودند کمی متفاوت بود.
چهره کاریزماتیک و خاص جان.اف.کندی دل مردم آمریکا را ربود و این در حالی بود که ریچارد نیکسون در وضعیت بیماری قرار داشت و چهره زرد و خسته اش او را در برابر کندی ضعیف تر جلوه می‌داد.
نکته جالب توجه این بود که برخلاف بینندگان که پیروز قاطع مناظره را کندی می‌دانستند، شنوندگان رادیویی مناظره تا حدی گرایش به برتری نیکسون داشتند.
مناظره‌های انتخاباتی ابزار بسیار خوبی در جهت شناخت برنامه ها و کاراکتر و شخصیت کاندیداهای ریاست جمهوریست، اگرچه چند دوره ای هست که کمتر از برنامه‌های اصلی آنان سوال میشود.
در مناظره درک کاندیداها از مردم و مشکلات داخلی و نگاهشان به سیاست خارجی بخوبی نشان داده میشود، به‌طوریکه رای دهندگان مردد می توانند با تماشای مناظره ها به نتیجه لازم برای انتخاب نهایی دست یابند.
اگر کاراکتر جذاب و سخنور رونالد ریگان توانست جیمی کارتر را یک دوره ای کند، شخصیت پرتحرک، جوان و سخنور بیل کلینتون توانست جورج هربرت واکر بوش را بسمت شکست رهنمون سازد.
مناظره ها لزوما و به تنهایی سبب برد و باخت کاندیداهای ریاست جمهوری در آمریکا نمی شوند اما می توانند بر آرای کاندیداهای ریاست جمهوری تاثیر گذار باشند.
پس از کنار رفتن جوبایدن از کاندیداتوری مجدد که بخش عمده اش ناشی از ضعف در مناظره پیشاانتخابی و نظرات نخبگان حزب دموکرات در مورد نتایج برآمده از این مناظره بود حالا کامالا هریس در دهم سپتامبر این فرصت را پیدا کرد که خود را از جایگاه معاونت به سمت ریاست جمهوری برساند.
مناظره هریس و ترامپ برخلاف تصور بسیاری از مخاطبان همراه با حملات هریس به ترامپ آغاز شد.
اگر ترامپ در نبود یک حریف، بخوبی سخنانش را به حامیان سرسختش می قبولاند اما در اولین مناظره انتخاباتی نشاط کمتری از رقیبش در او دیده شد.
اگر کامالا هریس می خواست خود را به مردم آمریکا بیشتر بشناساند، در طرف مقابل، ترامپ نیازی به این مورد نداشت، چرا که شخصیت و رویکردهای داخلی و خارجیش برای مردم آمریکا در یک دوره ریاست جمهوریش کاملا روشن گشته بود.
بنابراین انگیزه کاملا هریس در مناظره ده سپتامبر بیش از دونالد ترامپ بود.
هریس آماده بود که به حزب و حامیان حزب دموکرات اثبات کند که بیهوده بعنوان جایگزین جوبایدن کهنسال انتخاب نشده است برای همین دائم کوشید با تحت فشار قراردادن کلامی دونالد ترامپ او را عصبانی سازد امری‌که تا حدی هم در آن موفق شد.
در مورد مناظره ده سپتامبر حتی نشریات جمهوریخواه نیز هریس را بازنده خطاب نکردند و کوشیدند سوالات انجام شده از او را آنهم در شبکه ای که بیشتر گرایش به دموکراتها دارد مورد نقد قرار دهند اما هیچ کدام از آنها از پیروزی قاطع ترامپ و یا شکست کامالا هریس سخن نگفتند.
مناظره ده سپتامبر مهم ترین پیامش این بود که کامالا هریس می تواند خود را به کاخ سفید برساند اگر چه هنوز تلاش های بیشتری را باید هم او و هم کمپین انتخاباتی اش انجام دهند و در آخر باید گفت اگر هریس بتواند رییس جمهور شود نبایدفراموش کند که پرتابش به کاخ سفید از فیلادلفیا صورت گرفته است، شهر پرجمعیت ایالت تعیین کننده پنسیلوانیا، همان ایالتی که کسب آرای الکترالش می تواند یکی از تعیین کننده ترین آرای الکترال برای رسیدن به کاخ سفید باشد.
✍اکبر مختاری
صعود هریس از فیلادلفیا
https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AA%DB%8C%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%DA%A9-14/20671-%D8%B5%D8%B9%D9%88%D8%AF-%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%81%DB%8C%D8%A7
هم‌میهن
صعود هریس از فیلادلفیا
اگر هریس بتواند رئیس‌جمهور شود، نبایدفراموش کند که پرتابش به کاخ سفید از فیلادلفیا صورت گرفته است؛ شهر پرجمعیت ایالت تعیین‌کننده پنسیلوانیا، همان ایالتی که کسب آرای الکترالش می‌تواند یکی از تعیین‌کننده‌ترین آرای الکترال برای رسیدن به کاخ‌سفید باشد.
Forwarded from نواندیش
عضو دفتر رهبری خطاب به پزشکیان: واژه وفاق را محدود کنید / جلوی انتصاب افرادی را که در فتنه88 حضور داشتند بگیرید
مهدی فضائلی عضو دفتر نشر آثار مقام معظم رهبری در روزنامه همشهری نوشت:
🔹امروز اگر دکتر پزشکیان چارچوب وفاق را شفاف بیان نکند و مفهوم وفاق همچون توپی سرگردان وسط میدان سیاست رها شود، هرکس از راه برسد به آن ضربه‌ای وارد خواهد کرد و به سرگردانی آن خواهد افزود.تکرار واژه وفاق بدون تحدید آن، هرکسی را از ظن خود یار آن خواهد کرد و در این حالت نه‌تنها وفاقی شکل نخواهد گرفت، بلکه اختلاف برداشت‌ها خود ضدوفاق عمل خواهد کرد!
🔹اشتباه محاسباتی جریان موسوم به اصلاحات و اتخاذ مواضع زیاده‌خواهانه و ازجمله گستاخی درباره فتنه۸۸ و عوض‌کردن اصطلاحاً جای جلاد و شهید، نه‌تنها هیچ کمکی به وفاق نمی‌کند، بلکه این مفهوم ارزشمند را به‌شدت مورد آسیب قرار می‌دهد.
@Noandishnews
مهدی فضائلی عضو دفتر نشر آثار مقام معظم رهبری در روزنامه همشهری نوشت:
🔹امروز اگر دکتر پزشکیان چارچوب وفاق را شفاف بیان نکند و مفهوم وفاق همچون توپی سرگردان وسط میدان سیاست رها شود، هرکس از راه برسد به آن ضربه‌ای وارد خواهد کرد و به سرگردانی آن خواهد افزود.تکرار واژه وفاق بدون تحدید آن، هرکسی را از ظن خود یار آن خواهد کرد و در این حالت نه‌تنها وفاقی شکل نخواهد گرفت، بلکه اختلاف برداشت‌ها خود ضدوفاق عمل خواهد کرد!
🔹اشتباه محاسباتی جریان موسوم به اصلاحات و اتخاذ مواضع زیاده‌خواهانه و ازجمله گستاخی درباره فتنه۸۸ و عوض‌کردن اصطلاحاً جای جلاد و شهید، نه‌تنها هیچ کمکی به وفاق نمی‌کند، بلکه این مفهوم ارزشمند را به‌شدت مورد آسیب قرار می‌دهد.
@Noandishnews
🔵🔴 دو قرن سکوت: محبوب‌ترین
امروز سالروز درگذشت زنده‌یاد انوشه‌روان استاد عبدالحسین زرین‌کوب است (۲۴ شهریور ۱۳۷۸). بیراه و گزافه نیست اگر گفته شود او یکی از چند نویسندهٔ بسیارمحبوب/ پرخوانندهٔ غیررمان‌نویس در ایران معاصر است.
زرین‌کوب کتاب‌های بسیاری در جنبه‌های گونه‌گون ادب فارسی و فرهنگ ایرانی و تاریخ اسلام و ایران نوشته، امّا جالب‌توجه است که وقتی دو سال پیش از مرگ، از او پرسیده شده که: کدام‌یک از آثار خودتان را بیشتر دوست دارید؟ پاسخ داده: دو قرن سکوت (درگفتگو با عطا آیتی نقل شده در دهباشی، کارنامهٔ زرین، ۵۶۵).
معمولاً پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری اولین کارهای خود را که حاصل دوران جوانی و ناپختگی است، دوست ندارند و گاه حتی میکوشند آنها را از چشم دیگران پوشیده دارند و اگر دستشان می‌رسید، آنها را از بین می‌بردند؛ امّا زرین‌کوب پس از نگارش دهها کتاب خواندنی دیگر در فرجام کار اولین کتابش را بر همهٔ آنها ترجیح داده است. این کتاب، به‌رغم نقدهایی بسیاری که به آن وارد شده، دوست‌داشتنی‌ترین کتاب زرین‌کوب، به‌ویژه نزد ملی‌گرایان ایرانی است، به‌گونه‌ای که بسیاری از خوانندگان عام یا خاص، زرین‌کوب را با این کتاب می‌شناسند. توان گفت حتّی مخالفان زرین‌کوب هم او را بیشتر با این کتاب می‌شناسند. قصه‌ای هم به نادرست رواج داده شده که مرحوم زرین‌کوب برای به‌دست آوردن دل اسلام‌گرایان و به پیشنهاد مرحوم استاد مطهری کارنامه اسلام را نوشت، تا جبران مافات کند!
چندی است که کتابخانهٔ ملی در اقدامی پسندیده با برپایی نشست‌هایی صد کتاب ماندگار قرن (قرن چهاردهم) را معرفی و بررسی می‌کند. احتمالاً در این فهرست دست‌کم یکی از آثار زرین‌کوب جای خواهد گرفت و در آینده برای آن نشستی با حضور اهل قلم و صاحب‌نظران برگزار خواهد شد. هرآینه اگر شمارگان چاپ و شمار خوانندگان و اثرگذاری در جامعه و دیگر سنجه‌ها در نظر گرفته شود، ماندگارترین کتاب زرین‌کوب همین دو قرن سکوت است، امّا باتوجه به ملاحظاتی که وجود دارد، بعید است این کتاب در این سیاهه آورده شود. احتمالاً اگر قرار بر انتخاب یکی از کتاب‌های تاریخی زرین‌کوب باشد، کارنامهٔ اسلام انتخاب خواهد شد که آنهم کتابی است ارزنده که بارها منتشر و خوانده شده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــ
معصومعلی پنجه
شنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | لَشتِ نِشا
T.me/bestdiplomacy
امروز سالروز درگذشت زنده‌یاد انوشه‌روان استاد عبدالحسین زرین‌کوب است (۲۴ شهریور ۱۳۷۸). بیراه و گزافه نیست اگر گفته شود او یکی از چند نویسندهٔ بسیارمحبوب/ پرخوانندهٔ غیررمان‌نویس در ایران معاصر است.
زرین‌کوب کتاب‌های بسیاری در جنبه‌های گونه‌گون ادب فارسی و فرهنگ ایرانی و تاریخ اسلام و ایران نوشته، امّا جالب‌توجه است که وقتی دو سال پیش از مرگ، از او پرسیده شده که: کدام‌یک از آثار خودتان را بیشتر دوست دارید؟ پاسخ داده: دو قرن سکوت (درگفتگو با عطا آیتی نقل شده در دهباشی، کارنامهٔ زرین، ۵۶۵).
معمولاً پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری اولین کارهای خود را که حاصل دوران جوانی و ناپختگی است، دوست ندارند و گاه حتی میکوشند آنها را از چشم دیگران پوشیده دارند و اگر دستشان می‌رسید، آنها را از بین می‌بردند؛ امّا زرین‌کوب پس از نگارش دهها کتاب خواندنی دیگر در فرجام کار اولین کتابش را بر همهٔ آنها ترجیح داده است. این کتاب، به‌رغم نقدهایی بسیاری که به آن وارد شده، دوست‌داشتنی‌ترین کتاب زرین‌کوب، به‌ویژه نزد ملی‌گرایان ایرانی است، به‌گونه‌ای که بسیاری از خوانندگان عام یا خاص، زرین‌کوب را با این کتاب می‌شناسند. توان گفت حتّی مخالفان زرین‌کوب هم او را بیشتر با این کتاب می‌شناسند. قصه‌ای هم به نادرست رواج داده شده که مرحوم زرین‌کوب برای به‌دست آوردن دل اسلام‌گرایان و به پیشنهاد مرحوم استاد مطهری کارنامه اسلام را نوشت، تا جبران مافات کند!
چندی است که کتابخانهٔ ملی در اقدامی پسندیده با برپایی نشست‌هایی صد کتاب ماندگار قرن (قرن چهاردهم) را معرفی و بررسی می‌کند. احتمالاً در این فهرست دست‌کم یکی از آثار زرین‌کوب جای خواهد گرفت و در آینده برای آن نشستی با حضور اهل قلم و صاحب‌نظران برگزار خواهد شد. هرآینه اگر شمارگان چاپ و شمار خوانندگان و اثرگذاری در جامعه و دیگر سنجه‌ها در نظر گرفته شود، ماندگارترین کتاب زرین‌کوب همین دو قرن سکوت است، امّا باتوجه به ملاحظاتی که وجود دارد، بعید است این کتاب در این سیاهه آورده شود. احتمالاً اگر قرار بر انتخاب یکی از کتاب‌های تاریخی زرین‌کوب باشد، کارنامهٔ اسلام انتخاب خواهد شد که آنهم کتابی است ارزنده که بارها منتشر و خوانده شده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــ
معصومعلی پنجه
شنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | لَشتِ نِشا
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Forwarded from دیپلماسی
درباره کتاب دوقرت سکوت
کتاب دوقرن سکوت، به بررسی تاریخ دو قرن ابتدایی ایران پس از اسلام می‌پردازد. زرین کوب، ابتدا نوشته‌های خود را در مورد تاریخ این دوقرن به صورت پاورقی در ماهنامه مهرگان به چاپ می‌رساند. اما در ۱۳۳۰، این نوشته‌ها را به صورت کتاب به تالیف رساند و دوقرن سکوت وارد بازار کتاب شد. او در بخش ابتدایی کتاب، از اعراب دوره جاهلیت صحبت کرده است. او به ویژگی‌های اعراب و حس آنها نسبت به دربار ایران پرداخته است. به رخ کشیدن شکوه و عظمت دربار ایران درمقابل اعراب، مهمترین ویژگی قسمت‌های ابتدایی کتاب است.
البته دکتر زرین‌کوب، از ویژگی‌های دربار ساسانیان و علت اصلی فروپاشی پادشاهی ساسانی صحبت کرده است. در کتاب دوقرن سکوت، اضمحلال پادشاهی پرقدرت ساسانی، با کلیدواژه فساد حکومت توصیف میشود. عاملی مهم که ایران را آماده اشغال اعراب کرد.
نارضایتی عامه مردم از مالیات‌های سنگین، #فساد_گسترده در طبقه اشراف و روحانیت، مردم ایران را پذیرای حکومتی جدید و دینی جدید ساخته بود.../برگرفته
#معرفی_کتاب/ دوقرن سکوت
اثر فاخر روانشاد عبدالحسین زرین کوب
@bestdiplomacy
کتاب دوقرن سکوت، به بررسی تاریخ دو قرن ابتدایی ایران پس از اسلام می‌پردازد. زرین کوب، ابتدا نوشته‌های خود را در مورد تاریخ این دوقرن به صورت پاورقی در ماهنامه مهرگان به چاپ می‌رساند. اما در ۱۳۳۰، این نوشته‌ها را به صورت کتاب به تالیف رساند و دوقرن سکوت وارد بازار کتاب شد. او در بخش ابتدایی کتاب، از اعراب دوره جاهلیت صحبت کرده است. او به ویژگی‌های اعراب و حس آنها نسبت به دربار ایران پرداخته است. به رخ کشیدن شکوه و عظمت دربار ایران درمقابل اعراب، مهمترین ویژگی قسمت‌های ابتدایی کتاب است.
البته دکتر زرین‌کوب، از ویژگی‌های دربار ساسانیان و علت اصلی فروپاشی پادشاهی ساسانی صحبت کرده است. در کتاب دوقرن سکوت، اضمحلال پادشاهی پرقدرت ساسانی، با کلیدواژه فساد حکومت توصیف میشود. عاملی مهم که ایران را آماده اشغال اعراب کرد.
نارضایتی عامه مردم از مالیات‌های سنگین، #فساد_گسترده در طبقه اشراف و روحانیت، مردم ایران را پذیرای حکومتی جدید و دینی جدید ساخته بود.../برگرفته
#معرفی_کتاب/ دوقرن سکوت
اثر فاخر روانشاد عبدالحسین زرین کوب
@bestdiplomacy
Forwarded from دیپلماسی
یک خلیفه ی خودخواه مغرور بلندپرواز اموی مجبورشد این عبارت معروف را بگوید که: از این ایرانیها شگفت دارم ، هزارسال حکومت کردند و ساعتی به ما محتاج نبودند، و ما صد سال حکومت کردیم و لحظه ای از آنها بی نیاز نشدیم...
📕 دو قرن سکوت
✍ عبدالحسین زرین کوب
@bestdiplomacy
📕 دو قرن سکوت
✍ عبدالحسین زرین کوب
@bestdiplomacy
دیپلماسی
یک خلیفه ی خودخواه مغرور بلندپرواز اموی مجبورشد این عبارت معروف را بگوید که: از این ایرانیها شگفت دارم ، هزارسال حکومت کردند و ساعتی به ما محتاج نبودند، و ما صد سال حکومت کردیم و لحظه ای از آنها بی نیاز نشدیم... 📕 دو قرن سکوت ✍ عبدالحسین زرین کوب @bestdiplomacy
#بازنشر بمناسب سالروز درگذشت استاد زرین کوب
Forwarded from ایران‌دل | IranDel
🔴 درس‌گفتارها و سخنرانی‌های دکتر جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران
● درس‌گفتارها:
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ نیکولا ماکیاوللی (با تمرکز بر کتاب شهریار)
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ منتسکیو
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ ژان ژاک روسو
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ امانوئل کانت
■ اندیشۀ دولت در فلسفۀ هگل
■ فلسفۀ حقِّ هگل (ایده‌آلسیم آلمانی)
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ مارکس
(بخشِ نخست - بخشِ دوم و پایانی)
■ درس‌گفتارِ بررسی و نقدِ اندیشۀ ابن خلدون
● سخنرانی‌ها:
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی پیرامونِ پیدایشِ مفهوم «مشروطه» در ایران
ایراد شده در مرکز مطالعاتِ ایرانی ساموئل جردن کالیفرنیا در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی
■ قانون اساسی و دولت مشروطه در ایران (دولتِ با اساس)
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی، در همایشِ دولت‌پژوهی مشهد:
تاریخِ اندیشهٔ دولت - حکومت
اندیشۀ مشروطه‌خواهی
حقوق و مشروطیت
دربارۀ مفهومِ دولت در زبانِ فارسی
■ ایران چیست؟
سخنرانیِ دکتر جواد طباطبایی در همایش بین‌المللی تاریخ و فرهنگ جنوب ایران (فارسِ تاریخی) در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
اندیشۀ ایرانشهری و تداومِ تاریخی ایران
بن‌بستِ کنونی شیوه‌های تاریخ‌نگاری دربارۀ ایران
■ شهرسازی و نظامِ توسعه
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در مشهد در تیرماه ۱۳۹۶ خورشیدی
نظری به «بحران» کنونی
پیرامون اندیشۀ ایرانشهری
توسعه در ایران کنونی
■ اندیشۀ ایرانشهری چیست؟
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در خانۀ گفتمانِ شهر و معماری در ۱۱ مهر ۱۳۹۶ خورشیدی
■ سخنرانی در روز بزرگداشت سعدی:
ادبِ فارسی و اندیشیدن ایرانی
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی، در یکم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ خورشیدی، در بنیاد سعدی شیراز
■ زبان فارسی، ایران و جهان اسلام
سخنرانی دکتر جواد طباطبايی، فیلسوف سیاسی ایران در آرامگاه فردوسی در سال ۱۳۹۵ خورشیدی
■ تبارشناسی اندیشۀ ایرانشهری
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در انجمنِ حافظِ دانشگاه نوشیروانی بابل
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی دربارۀ سُنت در ایران در دانشگاه پتسدام آلمان در سال ۱۴۰۱ خورشیدی
(یکی از آخرین سخنرانی‌های دکتر طباطبایی)
موضوع: نظام سنت ایران، حقوق، دولت، مشروطه
■ «ایران اینجاست که ایستاده‌ایم»
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در سالنِ فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی در ۱۵ دی ماه ۱۳۹۵ خورشیدی
چرا دانشگاه تهران تأسیس شد؟
چگونه ایدئولوژی، نظامِ علمی ایران را نابود کرد؟
چرا جواد طباطبایی از دانشگاه تهران اخراج شد؟
موضوع «دانشگاه ایران» چیست؟
رنسانس دوم ایران
مشروطیت و حقوق
■ «دانشگاه ایرانی»
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در همایش سالانۀ انجمن علوم سیاسی در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
■ دو نظامِ تولید علم در ایران و نقشِ دارالسلطنهٔ تبریز در گسست از سنّت
سخنران: دکتر جواد طباطبایی
دربارۀ نظام علمی ایران
دربارۀ «حوزه» و «دانشگاه»
■ جلسۀ پرسش و پاسخ از دکتر جواد طباطبایی، در میان دانشجویان دكتریِ علوم‌سياسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال ۱۳۹۵ خورشیدی
برای خواندن «اندیشۀ سیاسی» باید از کجا شروع کرد؟
آیا شما «روش‌شناسی» خاصی دارید؟
چگونه می‌توان مرز «مُد» و «ضرورت» را در خواندن فلسفه و اندیشۀ سیاسی را فهمید؟
تفسیر حقوقی مشروطیت
و...
🔴 درنگ:
با ضربه زدن روی عنوانِ هر درس‌گفتار یا سخنرانی (کنار شکلکِ ■ و به رنگِ آبی) به پوشۀ صوتی آن درس‌گفتار یا سخنرانی دسترسی پیدا می‌کنید.
🔴 پی‌نوشت:
درس‌گفتارها و سخنرانی‌های دکتر جواد طباطبایی در برخی تارنماهای تخصصی، یوتیوب و کانال‌های تلگرامی منتشرکنندۀ آثار و اندیشه‌های دکتر جواد طباطبایی، رایگان در دسترس همگان بود. ولی کانالِ تلگرامی ایران‌دل، این درس‌گفتارها و سخنرانی‌ها را از کانال‌های تلگرامِ «یادمانِ فیلسوف» و «سرو ایرانشهر» اخذ و به شکل بستۀ کامل بازنشر نمود تا علاقمندان بتوانند دسترسی سریع و راحتی داشته باشند.
@IranDel_Channel
💢
🔴 درس‌گفتارها و سخنرانی‌های دکتر جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران
● درس‌گفتارها:
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ نیکولا ماکیاوللی (با تمرکز بر کتاب شهریار)
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ منتسکیو
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ ژان ژاک روسو
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ امانوئل کانت
■ اندیشۀ دولت در فلسفۀ هگل
■ فلسفۀ حقِّ هگل (ایده‌آلسیم آلمانی)
■ بررسی و نقدِ اندیشۀ مارکس
(بخشِ نخست - بخشِ دوم و پایانی)
■ درس‌گفتارِ بررسی و نقدِ اندیشۀ ابن خلدون
● سخنرانی‌ها:
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی پیرامونِ پیدایشِ مفهوم «مشروطه» در ایران
ایراد شده در مرکز مطالعاتِ ایرانی ساموئل جردن کالیفرنیا در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی
■ قانون اساسی و دولت مشروطه در ایران (دولتِ با اساس)
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی، در همایشِ دولت‌پژوهی مشهد:
تاریخِ اندیشهٔ دولت - حکومت
اندیشۀ مشروطه‌خواهی
حقوق و مشروطیت
دربارۀ مفهومِ دولت در زبانِ فارسی
■ ایران چیست؟
سخنرانیِ دکتر جواد طباطبایی در همایش بین‌المللی تاریخ و فرهنگ جنوب ایران (فارسِ تاریخی) در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
اندیشۀ ایرانشهری و تداومِ تاریخی ایران
بن‌بستِ کنونی شیوه‌های تاریخ‌نگاری دربارۀ ایران
■ شهرسازی و نظامِ توسعه
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در مشهد در تیرماه ۱۳۹۶ خورشیدی
نظری به «بحران» کنونی
پیرامون اندیشۀ ایرانشهری
توسعه در ایران کنونی
■ اندیشۀ ایرانشهری چیست؟
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در خانۀ گفتمانِ شهر و معماری در ۱۱ مهر ۱۳۹۶ خورشیدی
■ سخنرانی در روز بزرگداشت سعدی:
ادبِ فارسی و اندیشیدن ایرانی
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی، در یکم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ خورشیدی، در بنیاد سعدی شیراز
■ زبان فارسی، ایران و جهان اسلام
سخنرانی دکتر جواد طباطبايی، فیلسوف سیاسی ایران در آرامگاه فردوسی در سال ۱۳۹۵ خورشیدی
■ تبارشناسی اندیشۀ ایرانشهری
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در انجمنِ حافظِ دانشگاه نوشیروانی بابل
■ سخنرانی دکتر جواد طباطبایی دربارۀ سُنت در ایران در دانشگاه پتسدام آلمان در سال ۱۴۰۱ خورشیدی
(یکی از آخرین سخنرانی‌های دکتر طباطبایی)
موضوع: نظام سنت ایران، حقوق، دولت، مشروطه
■ «ایران اینجاست که ایستاده‌ایم»
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در سالنِ فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی در ۱۵ دی ماه ۱۳۹۵ خورشیدی
چرا دانشگاه تهران تأسیس شد؟
چگونه ایدئولوژی، نظامِ علمی ایران را نابود کرد؟
چرا جواد طباطبایی از دانشگاه تهران اخراج شد؟
موضوع «دانشگاه ایران» چیست؟
رنسانس دوم ایران
مشروطیت و حقوق
■ «دانشگاه ایرانی»
سخنرانی دکتر جواد طباطبایی در همایش سالانۀ انجمن علوم سیاسی در سال ۱۳۹۶ خورشیدی
■ دو نظامِ تولید علم در ایران و نقشِ دارالسلطنهٔ تبریز در گسست از سنّت
سخنران: دکتر جواد طباطبایی
دربارۀ نظام علمی ایران
دربارۀ «حوزه» و «دانشگاه»
■ جلسۀ پرسش و پاسخ از دکتر جواد طباطبایی، در میان دانشجویان دكتریِ علوم‌سياسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال ۱۳۹۵ خورشیدی
برای خواندن «اندیشۀ سیاسی» باید از کجا شروع کرد؟
آیا شما «روش‌شناسی» خاصی دارید؟
چگونه می‌توان مرز «مُد» و «ضرورت» را در خواندن فلسفه و اندیشۀ سیاسی را فهمید؟
تفسیر حقوقی مشروطیت
و...
🔴 درنگ:
با ضربه زدن روی عنوانِ هر درس‌گفتار یا سخنرانی (کنار شکلکِ ■ و به رنگِ آبی) به پوشۀ صوتی آن درس‌گفتار یا سخنرانی دسترسی پیدا می‌کنید.
🔴 پی‌نوشت:
درس‌گفتارها و سخنرانی‌های دکتر جواد طباطبایی در برخی تارنماهای تخصصی، یوتیوب و کانال‌های تلگرامی منتشرکنندۀ آثار و اندیشه‌های دکتر جواد طباطبایی، رایگان در دسترس همگان بود. ولی کانالِ تلگرامی ایران‌دل، این درس‌گفتارها و سخنرانی‌ها را از کانال‌های تلگرامِ «یادمانِ فیلسوف» و «سرو ایرانشهر» اخذ و به شکل بستۀ کامل بازنشر نمود تا علاقمندان بتوانند دسترسی سریع و راحتی داشته باشند.
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔵🔴نظریه پرداز پشت پرده #روسیه پوتین کیست؟
🔦چرا باید روسیه پوتین را بهتر بشناسیم
🔦الکساندر #دوگین با چه جریان های فکری در ایران بیشتر نزدیک است؟
#زنگزور
#تحریمهای_شورای_امنیت
#جزایر_سه_گانه
👈ویدئو #آگاهی_بخش
@bestdiplomacy
🔦چرا باید روسیه پوتین را بهتر بشناسیم
🔦الکساندر #دوگین با چه جریان های فکری در ایران بیشتر نزدیک است؟
#زنگزور
#تحریمهای_شورای_امنیت
#جزایر_سه_گانه
👈ویدئو #آگاهی_بخش
@bestdiplomacy
🔵🔴 فکری به حال سربازان وطن در مرزها کنید!
برای باری دیگر سه سرباز،شامل دو سرباز وظیفه و یک کادر در میرجاوه در مرزهای شرقی کشور به شهادت رسیدند.
گروهک تروریستی جیش العدل که تعبیر جیش
الظلم بیشتر برارنده آنهاست باری دیگر به سربازان هنگ مرزی ایران حمله تروریستی کرد.
سوالی که پیش می اید اینست که تا چه زمان باید این حملات ادامه یابد و اینکه برای کاهش
تلفات نیروهای هنگ مرزی چه باید کرد؟
واقعیت اینست ایران زمین دشمن زیاد دارد و این دشمنی فراتر از دشمنی با حکومت حاکم می باشد بلکه #تمامیت_ارضی ایران را نشانه رفته است.
گروه های تروریستی میکوشند با ترورهای خود #حفاظت از مرزهای ایران را سست سازند تا بتوانند در بخشی از آن در کم ترین هدف، منطقه ای خودمختار برای خویش بنا سازند ارزویی که آن را برای همیشه به گور خواهند برد.
حال باید به این موضوع اندیشید که برای کاهش تلفات سربازان دلیر وظیفه ارتش و نیروهای انتظامی چه باید کرد.
برای کاهش تلفات باید آموزش نیروهایی که در مرزها قرار میگیرند متفاوت از دیگر نقاط کشور باشد.
نکته دیگر تا آنجا که میشود باید بهترین ادوات نظامی شخصی در اختیار آنها قرار گیرد اگر جلیقه ضدگلوله به میزان کافی نیست حداقل از جلیقه های ضربه گیری که در اختیار نیروهای انتظامی درون شهری بکار گرفته شده برای آنها هم استفاده شود.
#زمان خدمت سربازی نیروهای وظیفه مرزی باید به طرز معناداری از سربازان دیگر نقاط کشور #متفاوت باشد.
کاهش محسوس خدمت سربازان وظیفه در مناطق مرزی،هم بر اهمیت کار خود آنها و هم برای حاکمیت و مردم جایگاه ویژه تری می یابد.
سربازان مستقر برای حفاظت از مرزهای ایران باید #حقوق بالاتری از دیگر سربازان داشته باشند تا انگیزه آنها در انجام وظیفه افزایش یابد.
سربازان مستقر در مرزها پس از خدمت باید بتوانند دوران خدمت خویش را برای اضافه سازی زمان #بیمه بطور #رایگان یا با کم ترین هزینه و آنهم در چارچوب سختی کار خریداری کنند و به سابقه بیمه خویش در آینده اضافه نمایند.
در آخر باید مردم منطقه ای که آنها خدمت میکنند درک متفاوت تر و نگاه بسیار خاصتری به این سربازان داشته باشند و بدانند که نقش آنها در ایجاد امنیت برای آنها و کل کشور چقدر پراهمیت می باشد.
در آخر باید گفت سربازی از مرزهای وطن نباید به عنوان تهدید برای سربازانی که متفاوت عمل کرده اند استفاده شود بلکه این کار خطیر و سرنوشت ساز باید بعنوان نمادی از شجاعت و فداکاری برای همه مردم پذیرفته شود و این سربازان از بالاترین حد احترام برخوردار گردند.
✍ #اکبرمختاری
T.me/bestdiplomacy
برای باری دیگر سه سرباز،شامل دو سرباز وظیفه و یک کادر در میرجاوه در مرزهای شرقی کشور به شهادت رسیدند.
گروهک تروریستی جیش العدل که تعبیر جیش
الظلم بیشتر برارنده آنهاست باری دیگر به سربازان هنگ مرزی ایران حمله تروریستی کرد.
سوالی که پیش می اید اینست که تا چه زمان باید این حملات ادامه یابد و اینکه برای کاهش
تلفات نیروهای هنگ مرزی چه باید کرد؟
واقعیت اینست ایران زمین دشمن زیاد دارد و این دشمنی فراتر از دشمنی با حکومت حاکم می باشد بلکه #تمامیت_ارضی ایران را نشانه رفته است.
گروه های تروریستی میکوشند با ترورهای خود #حفاظت از مرزهای ایران را سست سازند تا بتوانند در بخشی از آن در کم ترین هدف، منطقه ای خودمختار برای خویش بنا سازند ارزویی که آن را برای همیشه به گور خواهند برد.
حال باید به این موضوع اندیشید که برای کاهش تلفات سربازان دلیر وظیفه ارتش و نیروهای انتظامی چه باید کرد.
برای کاهش تلفات باید آموزش نیروهایی که در مرزها قرار میگیرند متفاوت از دیگر نقاط کشور باشد.
نکته دیگر تا آنجا که میشود باید بهترین ادوات نظامی شخصی در اختیار آنها قرار گیرد اگر جلیقه ضدگلوله به میزان کافی نیست حداقل از جلیقه های ضربه گیری که در اختیار نیروهای انتظامی درون شهری بکار گرفته شده برای آنها هم استفاده شود.
#زمان خدمت سربازی نیروهای وظیفه مرزی باید به طرز معناداری از سربازان دیگر نقاط کشور #متفاوت باشد.
کاهش محسوس خدمت سربازان وظیفه در مناطق مرزی،هم بر اهمیت کار خود آنها و هم برای حاکمیت و مردم جایگاه ویژه تری می یابد.
سربازان مستقر برای حفاظت از مرزهای ایران باید #حقوق بالاتری از دیگر سربازان داشته باشند تا انگیزه آنها در انجام وظیفه افزایش یابد.
سربازان مستقر در مرزها پس از خدمت باید بتوانند دوران خدمت خویش را برای اضافه سازی زمان #بیمه بطور #رایگان یا با کم ترین هزینه و آنهم در چارچوب سختی کار خریداری کنند و به سابقه بیمه خویش در آینده اضافه نمایند.
در آخر باید مردم منطقه ای که آنها خدمت میکنند درک متفاوت تر و نگاه بسیار خاصتری به این سربازان داشته باشند و بدانند که نقش آنها در ایجاد امنیت برای آنها و کل کشور چقدر پراهمیت می باشد.
در آخر باید گفت سربازی از مرزهای وطن نباید به عنوان تهدید برای سربازانی که متفاوت عمل کرده اند استفاده شود بلکه این کار خطیر و سرنوشت ساز باید بعنوان نمادی از شجاعت و فداکاری برای همه مردم پذیرفته شود و این سربازان از بالاترین حد احترام برخوردار گردند.
✍ #اکبرمختاری
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
🔵🔴چرا حتی خودخواه‌ترین افراد هم، باید نسبت به گسترش «فقر» حساس باشند؟
✍️ فیلیپ کاتلر
✏️فقر، پدیده‌ای دردناک و وضعیتی ناعادلانه است که بشریت همواره با آن روبرو بوده است. صرف نظر از مسئولیت وجدانی و انسانی هر یک از ما در برابر سرنوشت هم‌نوعان خود، که ما را موظف می‌کند در حدّ توان برای کاهش و التیام دردهای فقرا تلاش کنیم، منافع دیگری نیز از ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی فقیران نصیب غیرفقیران و به طور کلی، جامعه بشری خواهد شد. در زیر برخی از این منافع را بر می‌شمریم:
✏️اول: زندگی‌های هدررفته
فقر به معنای هدر رفتن زندگی افرادی است که اگر قادر به بهره‌برداری کامل از توانمندی‌های بالقوه‌ی خود بودند، به شکوفایی می‌رسیدند و جامعه را نیز از میوه‌های استعداد خود بهره‌مند می‌کردند.
✏️دوم: ایفای نقش مخرب اجتماعی
فقرا، نه تنها از استعدادهای نهفته‌ی خویش برای ارتقاء زندگی خود، خانواده، و جامعه استفاده نمی‌کنند، بلکه بالاجبار و از سر ناچاری، بعضا با درگیر شدن در فعالیت‌های مخربی چون تکدی‌گری سازمان‌یافته، اعتیاد، فحشاء، سرقت، و سایر فعالیت‌های مجرمانه به سلامت جامعه آسیب می‌زنند.
✏️سوم: گسترش بیماری‌ها
افراد فقیر مستعد انواع بیماری‌ها هستند که علاوه بر خود و اطرافیان، می‌توانند تمام جامعه را نیز تحت تأثیر قرار دهند. مثلا بیماری‌هایی چون ایدز و مالاریا در کشورهای فقیر آفریقایی شیوع بیشتری دارد و عدم آگاهی و توجه فقرا نسبت به سلامتی خود، باعث تهدید سلامت در سطح جهانی میشود.
✏️چهارم: سوء استفاده سیاسی
شرایط سخت زندگی و ناامیدی موجود در جوامع فقیر، راه را برای مدعیان حمایت و نجات باز می‌کند. بنابراین، جوامع فقیر بستر مناسبی برای گسترش عقاید افراطی سیاسی همچون کمونیزم، فاشیزیم، و افراط‌گرایی مذهبی هستند. به عنوان نمونه، مشاهده می‌کنیم که القاعده و طالبان پیروان خود را در فقیرنشین‌ترین مناطق مناطق اسلامی جستجو میکنند و بسیاری از بمب‌گذاران انتحاری، با امید به وعده‌ی کمک مالی به سایر اعضای خانواده، خود را قربانی میکنند.
✏️پنجم: منافع کسب‌وکارها از توسعه مناطق فقیرنشین
کمک به رشد اقتصادی مناطق فقیرنشین، در واقع به معنای گسترش بازار برای انواع کسب‌وکارها در سایر کشورهاست. افزایش تولید هم به نوبه‌ی خود، باعث کاهش قیمت تمام‌شده محصولات و ارزان‌تر تمام شدن محصولات صنعتی خواهد شد که امکان برخورداری از آنها را برای تعداد بیشتری از مردم جهان، به ویژه در مناطق محروم فراهم خواهد کرد.
✏️ششم: بحران مهاجرت
امروزه، در بسیاری از کشورهای دنیا، ساکنان شهرهای بزرگ با معضل هجوم گسترده افراد کم‌درآمد از روستاها و شهرهای کوچک مواجه هستند؛ پدیده‌ای که تبعات منفی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را ایجاد نموده است. همچنین بسیاری از ساکنان کشورهای پیشرفته، از هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی مهاجرانی که به امید یافتن زندگی بهتر، به طور قانونی یا غیرقانونی از مناطق فقیرنشین به این کشورها کوچ کرده‌اند رنج می‌برند.
✏️بنابراین واقعیت آن است که عوارض ناشی از گسترش فقر، می‌تواند به افراد غیرفقیر نیز آسیب وارد کند. در نتیجه علاوه بر مسؤولیت‌های اخلاقی و انسانی در قبال فقر، حتی با در نظر گرفتن خودخواهانه‌ترین نگرش‌ها نیز، همه ما موظف به تلاش برای ریشه‌کن کردن پدیده‌ی شوم «فقر» هستیم.
◀️این متن، خلاصه‌ای‌ست از فصل اول کتاب:
Up & Out of poverty; The social marketing solution
@eghtesaderooz
T.me/bestdiplomacy
✍️ فیلیپ کاتلر
✏️فقر، پدیده‌ای دردناک و وضعیتی ناعادلانه است که بشریت همواره با آن روبرو بوده است. صرف نظر از مسئولیت وجدانی و انسانی هر یک از ما در برابر سرنوشت هم‌نوعان خود، که ما را موظف می‌کند در حدّ توان برای کاهش و التیام دردهای فقرا تلاش کنیم، منافع دیگری نیز از ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی فقیران نصیب غیرفقیران و به طور کلی، جامعه بشری خواهد شد. در زیر برخی از این منافع را بر می‌شمریم:
✏️اول: زندگی‌های هدررفته
فقر به معنای هدر رفتن زندگی افرادی است که اگر قادر به بهره‌برداری کامل از توانمندی‌های بالقوه‌ی خود بودند، به شکوفایی می‌رسیدند و جامعه را نیز از میوه‌های استعداد خود بهره‌مند می‌کردند.
✏️دوم: ایفای نقش مخرب اجتماعی
فقرا، نه تنها از استعدادهای نهفته‌ی خویش برای ارتقاء زندگی خود، خانواده، و جامعه استفاده نمی‌کنند، بلکه بالاجبار و از سر ناچاری، بعضا با درگیر شدن در فعالیت‌های مخربی چون تکدی‌گری سازمان‌یافته، اعتیاد، فحشاء، سرقت، و سایر فعالیت‌های مجرمانه به سلامت جامعه آسیب می‌زنند.
✏️سوم: گسترش بیماری‌ها
افراد فقیر مستعد انواع بیماری‌ها هستند که علاوه بر خود و اطرافیان، می‌توانند تمام جامعه را نیز تحت تأثیر قرار دهند. مثلا بیماری‌هایی چون ایدز و مالاریا در کشورهای فقیر آفریقایی شیوع بیشتری دارد و عدم آگاهی و توجه فقرا نسبت به سلامتی خود، باعث تهدید سلامت در سطح جهانی میشود.
✏️چهارم: سوء استفاده سیاسی
شرایط سخت زندگی و ناامیدی موجود در جوامع فقیر، راه را برای مدعیان حمایت و نجات باز می‌کند. بنابراین، جوامع فقیر بستر مناسبی برای گسترش عقاید افراطی سیاسی همچون کمونیزم، فاشیزیم، و افراط‌گرایی مذهبی هستند. به عنوان نمونه، مشاهده می‌کنیم که القاعده و طالبان پیروان خود را در فقیرنشین‌ترین مناطق مناطق اسلامی جستجو میکنند و بسیاری از بمب‌گذاران انتحاری، با امید به وعده‌ی کمک مالی به سایر اعضای خانواده، خود را قربانی میکنند.
✏️پنجم: منافع کسب‌وکارها از توسعه مناطق فقیرنشین
کمک به رشد اقتصادی مناطق فقیرنشین، در واقع به معنای گسترش بازار برای انواع کسب‌وکارها در سایر کشورهاست. افزایش تولید هم به نوبه‌ی خود، باعث کاهش قیمت تمام‌شده محصولات و ارزان‌تر تمام شدن محصولات صنعتی خواهد شد که امکان برخورداری از آنها را برای تعداد بیشتری از مردم جهان، به ویژه در مناطق محروم فراهم خواهد کرد.
✏️ششم: بحران مهاجرت
امروزه، در بسیاری از کشورهای دنیا، ساکنان شهرهای بزرگ با معضل هجوم گسترده افراد کم‌درآمد از روستاها و شهرهای کوچک مواجه هستند؛ پدیده‌ای که تبعات منفی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را ایجاد نموده است. همچنین بسیاری از ساکنان کشورهای پیشرفته، از هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی مهاجرانی که به امید یافتن زندگی بهتر، به طور قانونی یا غیرقانونی از مناطق فقیرنشین به این کشورها کوچ کرده‌اند رنج می‌برند.
✏️بنابراین واقعیت آن است که عوارض ناشی از گسترش فقر، می‌تواند به افراد غیرفقیر نیز آسیب وارد کند. در نتیجه علاوه بر مسؤولیت‌های اخلاقی و انسانی در قبال فقر، حتی با در نظر گرفتن خودخواهانه‌ترین نگرش‌ها نیز، همه ما موظف به تلاش برای ریشه‌کن کردن پدیده‌ی شوم «فقر» هستیم.
◀️این متن، خلاصه‌ای‌ست از فصل اول کتاب:
Up & Out of poverty; The social marketing solution
@eghtesaderooz
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Forwarded from ایران‌دل | IranDel
🔴 «زنگزور»، ترکمان‌چای دوم
✍️ سالار سیف‌الدینی
پس از دیدار پوتین با علی‌اُف، رژیم باکو و روسیه می‌گویند، خواستارِ گشایش راه‌های ارتباطی هستند. ایدۀ خوبی است اما پیش از هر چیز باید چند نکته و چند مسئله را بررسی کرد و سپس به این ابهام پاسخ داد که در واقع چه دولتی مانعِ اصلی صلح و مانعِ گسترشِ مسیرهای ارتباطی می‌باشد؟
همه می‌دانند که ایران، پس از فروپاشی شوروی، جادۀ بیله‌سوار - جلفا را در خاکِ خود، برای رژیم باکو به صورتِ محوری حیاتی، آماده کرده و به صورتِ رایگان در اختیارِ خودروهای ترانزیتی این کشور قرار داد تا با کمترین حقِّ گمرکی به جمهوری خودمختارِ نخجوان راه داشته باشد. در این ۳۰ سال حتی یک‌بار در بدترین دوره‌های روابط نیز شنیده نشده است که ایران از این مسیر به عنوان یک اهرمِ فشار استفاده کند. اما اکنون حکومتِ باکو در یک ناسپاسی آشکار و نگاهی متجاوزانه به سرزمینِ ارامنه، قصد دارد راه‌های ارتباطی ایران در قفقاز جنوبی را به ویژه در مرزِ ارمنستان قطع کند.
آیا معنای گسترش مسیرهای ارتباطی یک‌طرفه و «زیانِ کسان از پی سود خویش» است؟ با کدام منطق، گسترشِ مسیرها و بازگشایی راه‌های ارتباطی با بستنِ مرزها و راه‌های موجود میان ملت‌ها به کیفیتی که در ادامه خواهد آمد، تعریف میشود؟
آیا جمهوری باکو، هیچ‌وقت اجازه داده یا می‌دهد که ایران از مسیرِ مستقیم نخجوان به سمت ایروان، راه داشته باشد و به جای مسیرِ کوهستانی و دشوار و هشت ساعته، از مسیرِ هموار، کم‌خطر و تاریخی و حدوداً دو و نیم ساعتۀ نخجوان برای رسیدن به ایروان، استفاده کند؟ اگر ایران چنین پیشنهادی به رژیم باکو دهد، واکنش آن رژیم چه خواهد بود؟
در واقع حکومتی که مسیرهای ارتباطی را بسته، جمهوری باکو است نه کشور ایران. چنانکه رژیم باکو از سال ۱۳۹۸ خورشیدی مرزهای زمینی خود را با ایران به بهانه‌های واهی بسته است و اجازه رفت‌وآمد به اتباعش را نمی‌دهد. همین مسئله موجبِ زیان اقتصادی به حوزه‌های مختلف به ویژه صنعتِ گردشگری سلامت و درمانِ تبریز شده است. تنها در یک فقره، بیمارستانِ بین‌المللی تبریز قرار بود پاسخ‌گوی نیازهای درمانی و پزشکی بیمارانی از جمهوری باکو باشد که از اواسط دهۀ ۱۳۸۰ خورشیدی به تبریز می‌آمدند، اما با بسته شدن مسیرهای زمینی، هزینه‌های کلانی که سرمایه‌گذاران ایرانی در حوزۀ گردشگری سلامت و درمان کرده بودند، به باد رفت.
این نکته نشان می‌دهد که رژیم باکو حتی از ارتباطِ مردم دو سوی ارس و تأمین نیازهای پزشکی و درمانی آنها توسط پزشکانِ تبریزی نیز هراس دارد. منشأ این هراس چیست؟ مگر غیر این است که رژیمِ باکو مکرراً از لزومِ ارتباط مردم دو سوی رودِ ارس دم می‌زند؟ اما چرا در عمل، موانعِ ساختاری در برابر کوچکترین ارتباط اجتماعی - اقتصادی می‌گذارد؟
بنابراین حکومتی که خودش راه‌های ارتباطیِ میان مردم را مسدود می‌کند، ایران نیست، بلکه رژیمِ حاکم در باکو است. کشور ایران، امکان سفر بدون روادید (ویزا) برای اتباع آن سوی رود ارس را فراهم کرد و از دهۀ ۱۳۸۰ خورشیدی رژیمِ لغو روادیدِ یک‌طرفه، حاکم است، اما رژیمِ باکو همچنان سفر ایرانیان به کشورِ خود را منوط به روادید کرده است.
به نظر می‌رسد عزمِ رژیمِ باکو از بستن راه‌های ارتباطی ایران نیز فراتر رفته است و این رژیم به دنبال ایفای نقشِ مهم خود در مأموریتی است که دیگران و به ویژه اسرائیلی‌ها بر گردنِ او نهاده‌اند که منجر به شرکت در توطئۀ محاصرۀ ایران میشود.
طی چهار سال گذشته، رژیمِ باکو همه راه‌ها را برای اجرای کریدور جعلی «زنگزور» و قطعِ خطوطِ ارتباطی، امتحان کرد. ابتدا به دامنِ ترکیه لغزید، اما نشد. سپس به دامنِ ناتو و اتحادیۀ اروپا رفت، اما ایران یک‌بار دیگر مانع شد. این بار به دامانِ روسیه متوسل شده تا روس‌ها به سنتِ پیشین، ترکمان‌چای دیگری به ایران تحمیل کنند.
موضوعِ کریدور جعلی «زنگزور» صرفاً یک موضوع ژئوپلیتیک و ارتباطی نیست، مسئله، مسئلۀ اخراجِ کامل ایران از منطقه و تکمیل کردن محاصرۀ ایران است. دشمنان ما و کارگزارانِ کوچک‌ترِ آنها مانند رژیمِ باکو، همراه سعی دارند از حفره‌های استراتژیکِ جدارِ بیرونی مرزهایمان برای منزوی کردن و ضربه زدن به ایران استفاده کنند.
🔴 دنبالۀ یادداشت را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🔴 «زنگزور»، ترکمان‌چای دوم
✍️ سالار سیف‌الدینی
پس از دیدار پوتین با علی‌اُف، رژیم باکو و روسیه می‌گویند، خواستارِ گشایش راه‌های ارتباطی هستند. ایدۀ خوبی است اما پیش از هر چیز باید چند نکته و چند مسئله را بررسی کرد و سپس به این ابهام پاسخ داد که در واقع چه دولتی مانعِ اصلی صلح و مانعِ گسترشِ مسیرهای ارتباطی می‌باشد؟
همه می‌دانند که ایران، پس از فروپاشی شوروی، جادۀ بیله‌سوار - جلفا را در خاکِ خود، برای رژیم باکو به صورتِ محوری حیاتی، آماده کرده و به صورتِ رایگان در اختیارِ خودروهای ترانزیتی این کشور قرار داد تا با کمترین حقِّ گمرکی به جمهوری خودمختارِ نخجوان راه داشته باشد. در این ۳۰ سال حتی یک‌بار در بدترین دوره‌های روابط نیز شنیده نشده است که ایران از این مسیر به عنوان یک اهرمِ فشار استفاده کند. اما اکنون حکومتِ باکو در یک ناسپاسی آشکار و نگاهی متجاوزانه به سرزمینِ ارامنه، قصد دارد راه‌های ارتباطی ایران در قفقاز جنوبی را به ویژه در مرزِ ارمنستان قطع کند.
آیا معنای گسترش مسیرهای ارتباطی یک‌طرفه و «زیانِ کسان از پی سود خویش» است؟ با کدام منطق، گسترشِ مسیرها و بازگشایی راه‌های ارتباطی با بستنِ مرزها و راه‌های موجود میان ملت‌ها به کیفیتی که در ادامه خواهد آمد، تعریف میشود؟
آیا جمهوری باکو، هیچ‌وقت اجازه داده یا می‌دهد که ایران از مسیرِ مستقیم نخجوان به سمت ایروان، راه داشته باشد و به جای مسیرِ کوهستانی و دشوار و هشت ساعته، از مسیرِ هموار، کم‌خطر و تاریخی و حدوداً دو و نیم ساعتۀ نخجوان برای رسیدن به ایروان، استفاده کند؟ اگر ایران چنین پیشنهادی به رژیم باکو دهد، واکنش آن رژیم چه خواهد بود؟
در واقع حکومتی که مسیرهای ارتباطی را بسته، جمهوری باکو است نه کشور ایران. چنانکه رژیم باکو از سال ۱۳۹۸ خورشیدی مرزهای زمینی خود را با ایران به بهانه‌های واهی بسته است و اجازه رفت‌وآمد به اتباعش را نمی‌دهد. همین مسئله موجبِ زیان اقتصادی به حوزه‌های مختلف به ویژه صنعتِ گردشگری سلامت و درمانِ تبریز شده است. تنها در یک فقره، بیمارستانِ بین‌المللی تبریز قرار بود پاسخ‌گوی نیازهای درمانی و پزشکی بیمارانی از جمهوری باکو باشد که از اواسط دهۀ ۱۳۸۰ خورشیدی به تبریز می‌آمدند، اما با بسته شدن مسیرهای زمینی، هزینه‌های کلانی که سرمایه‌گذاران ایرانی در حوزۀ گردشگری سلامت و درمان کرده بودند، به باد رفت.
این نکته نشان می‌دهد که رژیم باکو حتی از ارتباطِ مردم دو سوی ارس و تأمین نیازهای پزشکی و درمانی آنها توسط پزشکانِ تبریزی نیز هراس دارد. منشأ این هراس چیست؟ مگر غیر این است که رژیمِ باکو مکرراً از لزومِ ارتباط مردم دو سوی رودِ ارس دم می‌زند؟ اما چرا در عمل، موانعِ ساختاری در برابر کوچکترین ارتباط اجتماعی - اقتصادی می‌گذارد؟
بنابراین حکومتی که خودش راه‌های ارتباطیِ میان مردم را مسدود می‌کند، ایران نیست، بلکه رژیمِ حاکم در باکو است. کشور ایران، امکان سفر بدون روادید (ویزا) برای اتباع آن سوی رود ارس را فراهم کرد و از دهۀ ۱۳۸۰ خورشیدی رژیمِ لغو روادیدِ یک‌طرفه، حاکم است، اما رژیمِ باکو همچنان سفر ایرانیان به کشورِ خود را منوط به روادید کرده است.
به نظر می‌رسد عزمِ رژیمِ باکو از بستن راه‌های ارتباطی ایران نیز فراتر رفته است و این رژیم به دنبال ایفای نقشِ مهم خود در مأموریتی است که دیگران و به ویژه اسرائیلی‌ها بر گردنِ او نهاده‌اند که منجر به شرکت در توطئۀ محاصرۀ ایران میشود.
طی چهار سال گذشته، رژیمِ باکو همه راه‌ها را برای اجرای کریدور جعلی «زنگزور» و قطعِ خطوطِ ارتباطی، امتحان کرد. ابتدا به دامنِ ترکیه لغزید، اما نشد. سپس به دامنِ ناتو و اتحادیۀ اروپا رفت، اما ایران یک‌بار دیگر مانع شد. این بار به دامانِ روسیه متوسل شده تا روس‌ها به سنتِ پیشین، ترکمان‌چای دیگری به ایران تحمیل کنند.
موضوعِ کریدور جعلی «زنگزور» صرفاً یک موضوع ژئوپلیتیک و ارتباطی نیست، مسئله، مسئلۀ اخراجِ کامل ایران از منطقه و تکمیل کردن محاصرۀ ایران است. دشمنان ما و کارگزارانِ کوچک‌ترِ آنها مانند رژیمِ باکو، همراه سعی دارند از حفره‌های استراتژیکِ جدارِ بیرونی مرزهایمان برای منزوی کردن و ضربه زدن به ایران استفاده کنند.
🔴 دنبالۀ یادداشت را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
Telegraph
ایران‌دل | IranDel
🔴 «زنگزور»، ترکمان‌چای دوم ✍️ سالار سیف‌الدینی پس از دیدار پوتین با علی‌اُف، رژیم باکو و روسیه می‌گویند، خواستارِ گشایش راه‌های ارتباطی هستند. ایدۀ خوبی است اما پیش از هر چیز باید چند نکته و چند مسئله را بررسی کرد و سپس به این ابهام پاسخ داد که در واقع…
🔵🔴در حاشیۀ سفر رئیس‌جمهور به عراق
✍️ احسان هوشمند
در شرایط پیچیدۀ جنوب‌غرب آسیا، انتخاب کشور عراق به‌عنوان نخستین مقصد سفرهای خارجی رئیس‌جمهور نشانه‌ای از دوستی عمیق دو کشور و ظرفیت‌های درخور توجه دو طرف برای توسعه روابط دوجانبه است. در دو دهۀ گذشته روابط ایران و عراق همواره رو به رشد بوده و عراق در سالهای گذشته به یکی از مهمترین مقاصد صادرات کالا مبدل شده است. خوشبختانه در این دورۀ زمانی افزون بر گسترش مناسبات اقتصادی، مناسبات سیاسی و فرهنگی و گردشگری به‌ویژه گردشگری زیارتی دو طرف نیز با رشد درخور توجهی روبه‌رو شده و به‌این‌ترتیب روابط ایران و عراق وارد مرحلۀ نوینی از دوستی عمیق شده است. تثبیت مناسبات عمیق دو طرف نیازمند پایه‌های حقوقی و سیاسی دیگری نیز هست که در پاره‌ای موارد با موانعی روبه‌رو بوده است.
نخست لزوم اعلام رمیت دوبارۀ معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر از طرف دولت عراق است. صدام حسین، رئیس‌جمهور اسبق عراق، در اقدامی یک‌طرفه در سال ۱۳۵۹ (۱۹۸۰ مسیحی) با حمله به ایران عملاً به الغای معاهدۀ ۱۹۷۵ پرداخت. بر اثر جنگ خونین و پرهزینه‌ای که صدام حسین آغاز کرد، دهها هزار نفر از ایرانیان مدافع وطن شهید و دهها هزار نفر نیز مجروح و بی‌خانمان شدند و خسارات سنگینی هم بر زیرساختهای اقتصادی کشور وارد شد. جنگ عراق علیه ایران در نهایت نزدیک به هزار میلیارد دلار خسارات به ایران وارد کرد. با اتمام جنگ ایران و عراق و سپس برکناری بعثی‌ها از ساختار سیاسی عراق تاکنون قرارداد ۱۹۷۵ از طرف عراق به صورت رسمی اعاده نشده است. مقامات کشور نیز تاکنون به صورت رسمی و شفاف هیچ توضیحی در‌این‌باره نداده‌اند. ضروری بود در سفر اخیر رئیس‌جمهور به عراق دربارۀ لزوم برگشت طرف عراقی به معاهدۀ الجزایر رایزنی صورت می‌گرفت. برگشت به معاهده الجزایر گذشته از ضرورت تأمین منافع ملی، ضامن روابط پایدار دو طرف در آینده است. مشخص نیست که چرا مقامات ایرانی و مسئولان دستگاه سیاست خارجی دربارۀ حقوق مسلم ایران در‌این‌باره سکوت کرده‌اند. توافق‌نکردن درباره معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر حتی می‌تواند معاهدات پیشین مانند معاهدۀ زهاب را که در ماه می ۱۶۳۹ میلادی در شهر قصر شیرین میان ایران و عثمانی امضا شد، نیز از طرف مقامات ایرانی بلاموضوع کند که به‌هیچ‌وجه این روند در راستای حُسن هم‌جواری دو طرف نیست؛ چراکه بی‌توجهی به معاهدۀ الجزایر می‌تواند راه را برای ادعاهای تاریخی دیگری باز کند. موضوعی که نه در چارچوب منافع طرف عراقی است، نه در خدمت توسعه روابط دوجانبۀ ایران و عراق. بر‌اساس‌این ضروری است که مسئولان سیاست خارجی کشور هر‌چه زودتر در این زمینه با طرف عراقی به رایزنی جدی بپردازند تا سریع‌‌تر طرف عراقی برگشت به معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر را رسماً اعلام کند. یکی دیگر از آسیب‌های بازنگشتن طرفین به این معاهده سستی و بی‌توجهی دو طرف به لایروبی تنها مسیر رودخانه‌ای قابلِ کشتی‌رانی برای ایران و عراق است. در دهه‌های گذشته لایروبی این رودخانه به دلیل مبهم‌بودن موضوع قرارداد الجزایر به تعویق افتاده و افزون بر خسارات زیست‌محیطی درخور‌توجه موجب شده تا توسعۀ کشتی‌رانی در اروند‌رود نیز با مانع روبه‌رو شود. در همین زمینه موضوع دومی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. بر‌اساس قطعنامه ۵۹۸ طرفی که جنگ را آغاز کرده، «مسئولیت منازعه» بر‌عهده او قرار می‌گیرد و زمینه طلب خسارات جنگ بر‌اساس‌این به شکل حقوقی میشود. اگر طرف عراقی درباره معاهدۀ ۱۹۷۵ با توجیهاتی تاکنون رسمیت دو‌باره آن را چند دهه با تأخیر مواجه کرده، با همین توجیهات طرف ایرانی باید پیگیر حقوق خود هم دربارۀ قرارداد ۱۹۷۵ هم پیگیر تأمین منافع خود دربارۀ خسارات وارد شده به ایران در دورۀ جنگ ۸ ساله بر مبنای قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد. دولت کویت در دورۀ پس از حمله عراق به کویت میلیارد‌ها دلار خسارات وارده بر اثر حملۀ عراق را دریافت کرد! موضوع دیگری که در حاشیۀ سفر رئیس‌جمهوری به عراق تأمل‌برانگیز است، ملاقا‌ت‌نکردن رئیس‌جمهور با جناح‌های اهل سنت عراق است. در شرایط فعلی ساختار سیاسی عراق مرکب از اعراب شیعه‌مذهب، اعراب سنی‌مذهب و کُردهای شمال عراق است. در سفر رئیس‌جمهور و هیئت همراه به عراق افزون بر دیدار با مقامات عراقی و شیعیان عراقی، هیئت از اربیل و سلیمانیه هم بازدید و با مقامات آن مناطق دیدار و گفت‌وگو داشت؛ یعنی افزون بر مرکز عراق در شمال و جنوب نیز رایزنی‌هایی انجام شد اما با نیروها و شخصیت‌های اهل سنت دیدار جداگانه‌ای انجام نشد و از مهمترین شهر عراق پس از بغداد یعنی موصل هم دیداری نشد. ایران و عراق دو کشور همسایه هستند که در دورۀ پس از صدام حسین روابط سازنده و مثبتی داشته‌اند و استمرار و تعمیق این دوستی و پیوند نیازمند توجه و رسمیت دوبارۀ زیرساختهای این روابط از جمله معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر است. / روزنامۀ شرق
T.me/bestdiplomacy
✍️ احسان هوشمند
در شرایط پیچیدۀ جنوب‌غرب آسیا، انتخاب کشور عراق به‌عنوان نخستین مقصد سفرهای خارجی رئیس‌جمهور نشانه‌ای از دوستی عمیق دو کشور و ظرفیت‌های درخور توجه دو طرف برای توسعه روابط دوجانبه است. در دو دهۀ گذشته روابط ایران و عراق همواره رو به رشد بوده و عراق در سالهای گذشته به یکی از مهمترین مقاصد صادرات کالا مبدل شده است. خوشبختانه در این دورۀ زمانی افزون بر گسترش مناسبات اقتصادی، مناسبات سیاسی و فرهنگی و گردشگری به‌ویژه گردشگری زیارتی دو طرف نیز با رشد درخور توجهی روبه‌رو شده و به‌این‌ترتیب روابط ایران و عراق وارد مرحلۀ نوینی از دوستی عمیق شده است. تثبیت مناسبات عمیق دو طرف نیازمند پایه‌های حقوقی و سیاسی دیگری نیز هست که در پاره‌ای موارد با موانعی روبه‌رو بوده است.
نخست لزوم اعلام رمیت دوبارۀ معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر از طرف دولت عراق است. صدام حسین، رئیس‌جمهور اسبق عراق، در اقدامی یک‌طرفه در سال ۱۳۵۹ (۱۹۸۰ مسیحی) با حمله به ایران عملاً به الغای معاهدۀ ۱۹۷۵ پرداخت. بر اثر جنگ خونین و پرهزینه‌ای که صدام حسین آغاز کرد، دهها هزار نفر از ایرانیان مدافع وطن شهید و دهها هزار نفر نیز مجروح و بی‌خانمان شدند و خسارات سنگینی هم بر زیرساختهای اقتصادی کشور وارد شد. جنگ عراق علیه ایران در نهایت نزدیک به هزار میلیارد دلار خسارات به ایران وارد کرد. با اتمام جنگ ایران و عراق و سپس برکناری بعثی‌ها از ساختار سیاسی عراق تاکنون قرارداد ۱۹۷۵ از طرف عراق به صورت رسمی اعاده نشده است. مقامات کشور نیز تاکنون به صورت رسمی و شفاف هیچ توضیحی در‌این‌باره نداده‌اند. ضروری بود در سفر اخیر رئیس‌جمهور به عراق دربارۀ لزوم برگشت طرف عراقی به معاهدۀ الجزایر رایزنی صورت می‌گرفت. برگشت به معاهده الجزایر گذشته از ضرورت تأمین منافع ملی، ضامن روابط پایدار دو طرف در آینده است. مشخص نیست که چرا مقامات ایرانی و مسئولان دستگاه سیاست خارجی دربارۀ حقوق مسلم ایران در‌این‌باره سکوت کرده‌اند. توافق‌نکردن درباره معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر حتی می‌تواند معاهدات پیشین مانند معاهدۀ زهاب را که در ماه می ۱۶۳۹ میلادی در شهر قصر شیرین میان ایران و عثمانی امضا شد، نیز از طرف مقامات ایرانی بلاموضوع کند که به‌هیچ‌وجه این روند در راستای حُسن هم‌جواری دو طرف نیست؛ چراکه بی‌توجهی به معاهدۀ الجزایر می‌تواند راه را برای ادعاهای تاریخی دیگری باز کند. موضوعی که نه در چارچوب منافع طرف عراقی است، نه در خدمت توسعه روابط دوجانبۀ ایران و عراق. بر‌اساس‌این ضروری است که مسئولان سیاست خارجی کشور هر‌چه زودتر در این زمینه با طرف عراقی به رایزنی جدی بپردازند تا سریع‌‌تر طرف عراقی برگشت به معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر را رسماً اعلام کند. یکی دیگر از آسیب‌های بازنگشتن طرفین به این معاهده سستی و بی‌توجهی دو طرف به لایروبی تنها مسیر رودخانه‌ای قابلِ کشتی‌رانی برای ایران و عراق است. در دهه‌های گذشته لایروبی این رودخانه به دلیل مبهم‌بودن موضوع قرارداد الجزایر به تعویق افتاده و افزون بر خسارات زیست‌محیطی درخور‌توجه موجب شده تا توسعۀ کشتی‌رانی در اروند‌رود نیز با مانع روبه‌رو شود. در همین زمینه موضوع دومی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. بر‌اساس قطعنامه ۵۹۸ طرفی که جنگ را آغاز کرده، «مسئولیت منازعه» بر‌عهده او قرار می‌گیرد و زمینه طلب خسارات جنگ بر‌اساس‌این به شکل حقوقی میشود. اگر طرف عراقی درباره معاهدۀ ۱۹۷۵ با توجیهاتی تاکنون رسمیت دو‌باره آن را چند دهه با تأخیر مواجه کرده، با همین توجیهات طرف ایرانی باید پیگیر حقوق خود هم دربارۀ قرارداد ۱۹۷۵ هم پیگیر تأمین منافع خود دربارۀ خسارات وارد شده به ایران در دورۀ جنگ ۸ ساله بر مبنای قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد. دولت کویت در دورۀ پس از حمله عراق به کویت میلیارد‌ها دلار خسارات وارده بر اثر حملۀ عراق را دریافت کرد! موضوع دیگری که در حاشیۀ سفر رئیس‌جمهوری به عراق تأمل‌برانگیز است، ملاقا‌ت‌نکردن رئیس‌جمهور با جناح‌های اهل سنت عراق است. در شرایط فعلی ساختار سیاسی عراق مرکب از اعراب شیعه‌مذهب، اعراب سنی‌مذهب و کُردهای شمال عراق است. در سفر رئیس‌جمهور و هیئت همراه به عراق افزون بر دیدار با مقامات عراقی و شیعیان عراقی، هیئت از اربیل و سلیمانیه هم بازدید و با مقامات آن مناطق دیدار و گفت‌وگو داشت؛ یعنی افزون بر مرکز عراق در شمال و جنوب نیز رایزنی‌هایی انجام شد اما با نیروها و شخصیت‌های اهل سنت دیدار جداگانه‌ای انجام نشد و از مهمترین شهر عراق پس از بغداد یعنی موصل هم دیداری نشد. ایران و عراق دو کشور همسایه هستند که در دورۀ پس از صدام حسین روابط سازنده و مثبتی داشته‌اند و استمرار و تعمیق این دوستی و پیوند نیازمند توجه و رسمیت دوبارۀ زیرساختهای این روابط از جمله معاهدۀ ۱۹۷۵ الجزایر است. / روزنامۀ شرق
T.me/bestdiplomacy
Telegram
دیپلماسی
MA International relations
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی
Visiting Lecturer of Political Science
Instagram.com/diplomacy_cha
بهترین تحلیلهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی