🔵🔴ترامپ تیم سیاست خارجی و امنیت ملی را حول سیاست «اول آمریکا» جمع کرد
توبه نئوکانها از نومحافظهکاری
سه تفاوت سیاست خارجی دوره اول و دوم ترامپ
شماره روزنامه:۶۱۵۲
تاریخ چاپ:۱۴۰۳/۰۸/۲۴
شماره خبر:۴۱۲۲۹۸۳
گروه: دنیا
دنیایاقتصاد : حزب جمهوریخواه پیشتر بر پیشانیاش برچسب «شاهین»های سیاست خارجی را داشت؛ شاهینهایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، روز سهشنبه به عنوان «مشاور امنیت ملی» و «وزیر امور خارجه» خود در نظر گرفته بود. این شاهینها چه نامیده میشدند؟ «نئوکان» یا «نومحافظه کاران». درحالیکه آنها زمانی نومحافظهکار بودند، اما طی چند سال گذشته، «مایکل والتز» و سناتور «مارکو روبیو»، هر دو از فلوریدا، به تدریج موضع خود را تغییر دادند. کمتر شبیه «دیک چنی»، معاون وقت رئیس جمهور، یا «جان بولتون» که سومین مشاور امنیت ملی ترامپ بود، آنها [یعنی والتز و روبیو] دیگر درباره مداخلات خارجی یا چشمانداز تغییر رژیم صحبت نمیکنند. در عوض، آنها به زبان جنبش «اول آمریکا» صحبت میکنند و راحتتر با جهانبینی اغلب نامنظم ترامپ که در آن معاملهگری بر ایدئولوژی حاکم است، کنار میآیند.
«دیوید سنگر» و «کِیتی ادمونسون» در گزارشی برای نیویورک تایمز نوشتند، نتیجه این میشود که ترامپ ممکن است به یک تیم سیاست خارجی متشکل از «وفاداران سرسخت» برسد که البته ریشه در رویکردهای آشنای جمهوریخواهان دارند. تغییری که این دو چهره کردهاند، نشاندهنده به حاشیه راندن گستردهتر نئوکانها در تمام حزب جمهوریخواه پس از فاجعه در عراق و ظهور «اول آمریکا»ست. وفاداران ترامپ، و بسیاری از اعضای حزب، اکنون بهطور کامل به این جهان بینی روی آوردهاند؛ کمی مشتاقتر از پیت هگزت، مجری شبکه فاکسنیوز که روز سهشنبه بهعنوان وزیر دفاع انتخاب شد. هگزت هم انزواطلبی اعلامشده ترامپ و هم مداخلهگری تکانشی او را کانالیزه میکند. او همچنین از استفاده گاه به گاه ترامپ از زور حمایت کرده است. هگزت، کهنه سرباز در عراق و افغانستانی، چهارسال پیش در نیویورک تایمز از تغییر و تحول خود به سوی «ابتدا آمریکا» گفت.
هگزت گفت: «فکر میکنم بسیاری از ما که بسیار جنگطلب بودیم و به قدرت و توانایی نظامی آمریکا اعتقاد داشتیم، در برابر نحوه توصیف جنگها از سوی ترامپ بسیار مقاوم بودیم. اما اگر با خودمان صادق باشیم، شکی وجود ندارد که باید بهطور اساسی نحوه انجام آن را تغییر جهت دهیم. چقدر پول سرمایهگذاری کردهایم، روی چه تعداد افرادی سرمایهگذاری کردهایم و آیا واقعا ما را ایمنتر کرده است؟ آیا هنوز ارزشش را دارد؟» برای روبیو و والتز، تغییر موضع از موقعیتهای قبلی به فعلی آهسته بوده و در سایه آنچه در کنفرانسهای محافظه کاران یا در مصاحبه با فاکسنیوز گفتند و نیز در نحوه تغییر آرایشان در لحظات کلیدی مشهود است. در چند سال گذشته اوکراین یک آزمون حیاتی بوده است.
هنگامی که روسیه برای اولینبار در فوریه۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، روبیو بهعنوان مرد شماره۲ کمیته اطلاعات سنا، عجله برای ارسال اسلحه، کمک و اطلاعات برای اوکراینیها را تحسین کرد. همینطور والتز، یک کلاه سبز سابق که مشتاقانه از دادن همه چیز به رئیسجمهور ولودیمیر زلنسکی برای بیرون راندن نیروهای روسی حمایت کرد. اما تا بهار امسال، روبیو و والتز، هر کدام به دلایل خاص خود، به آخرین بسته کمکی بزرگ برای حمایت از اوکراین رای منفی دادند. روبیو برای توجیه موضع جدید خود اعلام کرد که ایالات متحده نمیتواند برای آزادی اوکراین بجنگد؛ درحالیکه مهاجران غیرقانونی از مرزهای جنوبی ایالات متحده وارد کشورمان میشوند.
والتز هم به نوبه خود، در یک یادداشت برای فاکسنیوز نوشت که رئیس جمهور بایدن «نه هدف آمریکا در اوکراین و نه استراتژی خود برای دستیابی به آن را توضیح داده است. آیا هزینههای نظامی آمریکا تا زمانی که اوکراین روسیه را به مرزهای قبل از جنگ بازگرداند، ادامه خواهد داشت؟ یعنی مرزهای قبل از ۲۰۱۴ اش؟ یا تا زمانی که رژیم پوتین سقوط کند؟» در واقع، اهداف بایدن تغییر کرده است. اظهارات مکرر او مبنی بر اینکه ایالات متحده «تا هر زمانی که به طول انجامد» در کنار اوکراین خواهد ماند، به «تا زمانی که بتوانیم» تبدیل شده است.
اما دستیارانش تا حد زیادی هدف خود را یک هدف ساده توصیف میکنند: کمک به قرار دادن اوکراینیها در موقعیتی که روزی بتوانند با روسیه وارد مذاکره شوند، ترجیحا با دست بالا در میدان نبرد. بعید به نظر میرسد که آن روز در ۱۰هفته باقی مانده از ریاستجمهوری بایدن فرا برسد....
ادامه در👇👇👇👇👇
https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4122983
T.me/bestdiplomacy
توبه نئوکانها از نومحافظهکاری
سه تفاوت سیاست خارجی دوره اول و دوم ترامپ
شماره روزنامه:۶۱۵۲
تاریخ چاپ:۱۴۰۳/۰۸/۲۴
شماره خبر:۴۱۲۲۹۸۳
گروه: دنیا
دنیایاقتصاد : حزب جمهوریخواه پیشتر بر پیشانیاش برچسب «شاهین»های سیاست خارجی را داشت؛ شاهینهایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، روز سهشنبه به عنوان «مشاور امنیت ملی» و «وزیر امور خارجه» خود در نظر گرفته بود. این شاهینها چه نامیده میشدند؟ «نئوکان» یا «نومحافظه کاران». درحالیکه آنها زمانی نومحافظهکار بودند، اما طی چند سال گذشته، «مایکل والتز» و سناتور «مارکو روبیو»، هر دو از فلوریدا، به تدریج موضع خود را تغییر دادند. کمتر شبیه «دیک چنی»، معاون وقت رئیس جمهور، یا «جان بولتون» که سومین مشاور امنیت ملی ترامپ بود، آنها [یعنی والتز و روبیو] دیگر درباره مداخلات خارجی یا چشمانداز تغییر رژیم صحبت نمیکنند. در عوض، آنها به زبان جنبش «اول آمریکا» صحبت میکنند و راحتتر با جهانبینی اغلب نامنظم ترامپ که در آن معاملهگری بر ایدئولوژی حاکم است، کنار میآیند.
«دیوید سنگر» و «کِیتی ادمونسون» در گزارشی برای نیویورک تایمز نوشتند، نتیجه این میشود که ترامپ ممکن است به یک تیم سیاست خارجی متشکل از «وفاداران سرسخت» برسد که البته ریشه در رویکردهای آشنای جمهوریخواهان دارند. تغییری که این دو چهره کردهاند، نشاندهنده به حاشیه راندن گستردهتر نئوکانها در تمام حزب جمهوریخواه پس از فاجعه در عراق و ظهور «اول آمریکا»ست. وفاداران ترامپ، و بسیاری از اعضای حزب، اکنون بهطور کامل به این جهان بینی روی آوردهاند؛ کمی مشتاقتر از پیت هگزت، مجری شبکه فاکسنیوز که روز سهشنبه بهعنوان وزیر دفاع انتخاب شد. هگزت هم انزواطلبی اعلامشده ترامپ و هم مداخلهگری تکانشی او را کانالیزه میکند. او همچنین از استفاده گاه به گاه ترامپ از زور حمایت کرده است. هگزت، کهنه سرباز در عراق و افغانستانی، چهارسال پیش در نیویورک تایمز از تغییر و تحول خود به سوی «ابتدا آمریکا» گفت.
هگزت گفت: «فکر میکنم بسیاری از ما که بسیار جنگطلب بودیم و به قدرت و توانایی نظامی آمریکا اعتقاد داشتیم، در برابر نحوه توصیف جنگها از سوی ترامپ بسیار مقاوم بودیم. اما اگر با خودمان صادق باشیم، شکی وجود ندارد که باید بهطور اساسی نحوه انجام آن را تغییر جهت دهیم. چقدر پول سرمایهگذاری کردهایم، روی چه تعداد افرادی سرمایهگذاری کردهایم و آیا واقعا ما را ایمنتر کرده است؟ آیا هنوز ارزشش را دارد؟» برای روبیو و والتز، تغییر موضع از موقعیتهای قبلی به فعلی آهسته بوده و در سایه آنچه در کنفرانسهای محافظه کاران یا در مصاحبه با فاکسنیوز گفتند و نیز در نحوه تغییر آرایشان در لحظات کلیدی مشهود است. در چند سال گذشته اوکراین یک آزمون حیاتی بوده است.
هنگامی که روسیه برای اولینبار در فوریه۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، روبیو بهعنوان مرد شماره۲ کمیته اطلاعات سنا، عجله برای ارسال اسلحه، کمک و اطلاعات برای اوکراینیها را تحسین کرد. همینطور والتز، یک کلاه سبز سابق که مشتاقانه از دادن همه چیز به رئیسجمهور ولودیمیر زلنسکی برای بیرون راندن نیروهای روسی حمایت کرد. اما تا بهار امسال، روبیو و والتز، هر کدام به دلایل خاص خود، به آخرین بسته کمکی بزرگ برای حمایت از اوکراین رای منفی دادند. روبیو برای توجیه موضع جدید خود اعلام کرد که ایالات متحده نمیتواند برای آزادی اوکراین بجنگد؛ درحالیکه مهاجران غیرقانونی از مرزهای جنوبی ایالات متحده وارد کشورمان میشوند.
والتز هم به نوبه خود، در یک یادداشت برای فاکسنیوز نوشت که رئیس جمهور بایدن «نه هدف آمریکا در اوکراین و نه استراتژی خود برای دستیابی به آن را توضیح داده است. آیا هزینههای نظامی آمریکا تا زمانی که اوکراین روسیه را به مرزهای قبل از جنگ بازگرداند، ادامه خواهد داشت؟ یعنی مرزهای قبل از ۲۰۱۴ اش؟ یا تا زمانی که رژیم پوتین سقوط کند؟» در واقع، اهداف بایدن تغییر کرده است. اظهارات مکرر او مبنی بر اینکه ایالات متحده «تا هر زمانی که به طول انجامد» در کنار اوکراین خواهد ماند، به «تا زمانی که بتوانیم» تبدیل شده است.
اما دستیارانش تا حد زیادی هدف خود را یک هدف ساده توصیف میکنند: کمک به قرار دادن اوکراینیها در موقعیتی که روزی بتوانند با روسیه وارد مذاکره شوند، ترجیحا با دست بالا در میدان نبرد. بعید به نظر میرسد که آن روز در ۱۰هفته باقی مانده از ریاستجمهوری بایدن فرا برسد....
ادامه در👇👇👇👇👇
https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4122983
T.me/bestdiplomacy
روزنامه دنیای اقتصاد
توبه نئوکانها از نومحافظهکاری
حزب جمهوریخواه پیشتر بر پیشانیاش برچسب «شاهین»های سیاست خارجی را داشت؛ شاهینهایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، روز سهشنبه به عنوان «مشاور امنیت ملی» و «وزیر امور خارجه» خود در نظر گرفته بود. این شاهینها چه نامیده میشدند؟ «نئوکان» یا «نومحافظه…
Forwarded from دیپلماسی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔵🔴ویدیوی بخشهایی از آخرین مصاحبهی "جورج_اورول" داستاننویس، روزنامهنگار، منتقد ادبی و شاعرِ انگلیسی دربارهی رمانِ 1984 و آخرین هشدارهایش در این کتاب، او بیشتر برای دو رمان مشهورش "مزرعهی حیوانات و "1984" شناخته میشود. این دو کتاب بر روی هم بیشتر از هر دو کتابِ دیگری از یک نویسندهی قرن بیستمی، فروش داشتهاند. "جورج_اورول" در زمان سفر نکرده بود بلکه صرفاً به همه چیز در جامعه توجه کرده بود و سعی کرده بود مسائل را درک کند و تصویر دقیقی از آینده ارائه بدهد.
ترجمه و زیرنویس فارسی:
"نوشین_دیلمی"، "علی_نانوایی"
@tahkimmelat
@bestdiplomacy
ترجمه و زیرنویس فارسی:
"نوشین_دیلمی"، "علی_نانوایی"
@tahkimmelat
@bestdiplomacy