🔵🔴 جلسه شورای امنیت بدون صدور هیچ بیانیه و یا قطعنامه خاصی پایان یافت

🔻جلسه شورای امنیت سازمان ملل با حضور آنتونیو گوترش دبیر کل، که با عنوان "وضعیت خاورمیانه" برای بررسی اقدام تنبیهی شب گذشته ایران علیه رژیم صهیونیستی و به درخواست این رژیم تشکیل شده بود بدون صدور هیچ بیانیه و قطعنامه‌ای به کار خود پایان داد.
@bestdiplomacy

🔵🔴 #اصغر_قندچی کارآفرینی که اموالش بعد انقلاب مصادره شد
او میگوید چینی ها سال ۵۴ به ایران آمدند که از او کامیون بخرند اما گفتند پول نداریم غذا و کالا می دهیم قبول نکردم


او بخاطر عشق به کشورش پس از انقلاب بار دیگر به ایران برگشت و در زمان جنگ به جبهه رفت و در تعمیر قطعات ماشین آلات جنگی ایران کمک کرد
نام ایران کاوه را بخاطر عشقش به شخصیت تاریخی کاوه گذاشت
اما نام ایران کاوه را هم پس از انقلاب تحمل نکردند و به سایپا دیزل تغییر دادند
روانش شاد

@bestdiplomacy

🔵🔴اختلاف در کابینه جنگ اسرائیل بر سر پاسخ به ایران

منابع رسانه‌ای عبری زبان گزارش دادند که کابینه جنگ رژیم صهیونیستی نشستی را در مقر وزارت جنگ این رژیم برگزار کرد و طی آن حمله ایران به اراضی اشغالی مورد بررسی قرار گرفت.

شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی در این باره گزارش داد: در مورد لزوم پاسخ به حمله ایران توافق وجود دارد، اما اختلافات درباره نحوه و زمان پاسخگویی است.

طبق این گزارش، «بنی گانتس» و «گادی آیزنکوت» اعضای کابینه جنگ رژیم صهیونیستی پیشنهاد واکنش فوری به این حمله را دادند، اما این پیشنهاد رد شد.

این شبکه همچنین فاش کرد: برخی در کابینه جنگ معتقدند معادله باید چشم در برابر چشم، در یک دور درگیری کوتاه و فوری باشد، در حالی که برخی دیگر می‌گویند باید منتظر ماند، خوب برنامه ریزی کرد و سپس به حمله ایران پاسخ داد.
🔦ایسنا
@bestdiplomacy

🔵🔴وضعیت پرتنش خاورمیانه بدون تغییر

✍مهران کامروا
استاد دانشگاه جورج‌تاون قطر

🔹اول؛ با پایان یافتن عملیات ایران، تلاش‌ها برای عدم واکنش از سوی تل‌آویو در حال انجام است. کشورهای تاثیرگذار در منطقه نگران بروز یک درگیری هستند و آن‌طور که نشان می‌دهند، تلاش می‌کنند که این تنش کاهش پیدا کند. در مقاطع مختلف زمانی، شاهد این بودیم که وقتی تهدید یا اقدامی علیه اسرائیل انجام شد، آن‌ها واکنش بیش از حدی (overreaction) نشان داده‌اند.

🔹این نوع از واکنش به‌طور معمول دو دلیل نظامی و سیاسی دارد. دلیل نظامی آن این است که اسرائیل از لحاظ جغرافیایی و به‌خاطر مساحت اندک، همیشه خود را تحت تهدید می‌بیند. اسرائیلی‌ها تلاش می‌کنند که قواعد بازی را به نفع خود تغییر دهند و با یک حمله شدید امکان ضدحمله را از طرف مقابل بگیرند. دلیل سیاسی این نوع واکنش، در حال حاضر به وضعیت داخلی اسرائیل برمی‌گردد. نتانیاهو یک دولت ائتلافی لغزنده دارد و با اعتراض‌های داخلی مواجه است. امکان فروپاشی این دولت دور از انتظار نیست و شرایط فعلی او، این اجازه را نمی‌دهد که چهره‌ای ضعیف از خود نشان دهد.

🔹البته در حال حاضر این امکان وجود دارد که به‌خاطر تهدید ایران، آمریکا جلوی اسرائیل را گرفته باشد. ایران به کشورهای خلیج‌فارس هشدار داده است که اگر از پایگاه‌های آمریکایی این کشورها اقدامی علیه ایران صورت بگیرد، از خود دفاع می‌کند و تا زمان نوشتن این چند خط، اسرائیل واکنشی نشان نداده است. اما تصورم این است که طی ۴۸ ساعت تا یک هفته آینده واکنشی انجام خواهد شد. اگر نتانیاهو بخواهد قوی ظاهر شود، ممکن است نقطه‌ای در خاک ایران را هدف قرار دهد.

🔹دوم؛ حمله ایران به اسرائیل در دو دهه گذشته بی‌سابقه بوده است. سال ۲۰۰۳ صدام چند موشک به اسرائیل شلیک کرد. پس از ۲۱ سال، این اولین باری بود که یک کشور به‌طور رسمی اسرائیل را مورد هدف قرار داد. ایران طلسم شکست‌ناپذیری استراتژیک اسرائیل را شکست. هرچند در رسانه‌ها و فضای مجازی عربی، اهمیت استراتژیک حمله ایران به اسرائیل کوچک‌نمایی می‌شود، اما حقیقت این است که این حملات از لحاظ استراتژیک بسیار مهم بود. این حمله به فرماندهان نظامی اسرائیلی نشان داد که نه‌تنها ایران توانایی هدف قرار دادن خاک اسرائیل را دارد، بلکه ترسی هم از انجام چنین عملیاتی ندارد. قواعد بازی بعد از این حمله تغییر کرد. دیگر شرایط به‌گونه‌ای نیست که اسرائیل منافع ایران در سوریه را بزند و پاسخی از سوی تهران نگیرد.

🔹سوم؛ ایران توانایی نظامی خود را نشان داد و اثبات کرد که توازن قدرت برای او اهمیت دارد. نشان داد که نه‌تنها توانایی ضربه زدن را دارد بلکه در صورت نیاز، حاضر به استفاده از تسلیحات خود نیز هست. معتقدم که تنش‌های سیاسی افزایش پیدا می‌کند. اما به‌طور کلی آنچه در ذهن دارم این است که به‌طور عمومی در وضعیت پرتنش منطقه تغییری ایجاد نخواهد شد. معتقدم که روند عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس با تاخیری یک تا دوساله، ادامه پیدا خواهد کرد؛ البته شاید به خاطر وقایع غزه یک تا دو سال به تاخیر بیفتد.

🔹چهارم؛ اگر پیش از این رسانه‌هایی مثل بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان و دویچه‌وله را نگاه می‌کردید متوجه می‌شدید که وقوع نسل‌کشی در فلسطین برای آن‌ها اهمیتی ندارد. متاسفانه این عملیات باعث شد که غزه از صدر اخبار پایین بیاید. اگر رسانه‌های غربی را رصد کنید، در حال حاضر تمرکز آن‌ها بر درگیری ایران و اسرائیل است.

🔹پنجم؛ چین و روسیه از این وضعیت به‌صورت غیرمستقیم سود می‌برند. هر اتفاقی که توجه دنیا را از اوکراین دور کند، به سود روسیه است. در حال حاضر تمام دنیا تمرکز خود را روی ایران و اسرائیل گذاشته است. هر مسئله‌ای که آمریکا را در سطح جهانی درگیر کند، برای چین یک پدیده مثبت است. چین نیز به‌طور غیرمستقیم از این وضعیت خوشحال است.

🔹آخر؛ ما باید مواظب باشیم که با آتش بازی نکنیم. اسرائیلی‌ها به‌خصوص جناح راست، به‌طور تاریخی دنبال بهانه‌ای برای زدن یک ضربه کاری به ایران بوده‌اند. حرکات میدانی و دیپلماتیک باید با یکدیگر هماهنگی داشته باشند که منافع استراتژیک ایران ضربه نخورند.
🔦هم میهن
T.me/bestdiplomacy

🔵🔴 برنارد لوئیس و استثنای ایران

🗣برنارد لوئیس، استاد بازنشسته مطالعات خاور نزدیک دانشگاه پرینستون تصریح کرد:
#ایران یک کشور مصنوعی نیست، بلکه یک دولت - ملت، اصیل است که با کشورهای ساختگی در خاورمیانه و جهان عرب فرق دارد.

@bestdiplomacy

🔵🔴جورج فریدمن، استراتژیست آمریکایی: استراتژی واشنگتن در درگیری در خاورمیانه شبیه به راهبردی است که در اوکراین دنبال می کند

منافع ایالات متحده در اوکراین کمتر به اوکراین مربوط می شود و بیشتر متمرکز بر مهار روسیه است؛ مداخله ایالات متحده در خاورمیانه نیز به صرف حمایت از اسرائیل نیست بلکه بیشتر برای مهار ایران است

جورج فریدمن، استراتژیست آمریکایی در تازه ترین نوشتار برای geopoliticalfuture درباره تنش جدید میان ایران و رژیم اسرائیل و نقش ایالات متحده در آن می نویسد:

🔸ایالات متحده و بریتانیا از پایگاه های دریایی مجهز به سیستم های ضد موشکی برای رهگیری موشک های ایران بر فراز سوریه، عراق و اردن استفاده کردند. در حال حاضر، هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه ایران پایگاه های  ایالات متحده یا انگلیس را هدف قرار داده است، وجود ندارد.

محتمل ترین توضیح این است که این سیگنالی به ایران بود که حمله به اسرائیل می تواند باعث مداخله ایالات متحده و بریتانیا شود، البته بدون حضور نیرو در زمین. ایالات متحده سابقه طولانی و نه چندان خوشایندی با ایران دارد و می خواست به تهران یادآوری کند که در صورت مقابله با اسرائیل با بیش از یک دشمن رو به رو خواهد شد.

این موضوع مربوط به جانبداری آمریکا از اسرائیل نیست. موضوع، تهدید ایران است. پروژه هسته ای و تلاش های ایران برای تغییر شکل منطقه به دلخواه خود مدتی است که ایالات متحده را نگران کرده است.

ایالات متحده قدرت ایران را تهدیدی برای منافع آمریکا می داند. اسرائیل ممکن است متحد آمریکا باشد، اما دفاع از اسرائیل انگیزه اصلی واشنگتن نبود. انگیزه اصلی آن جلوگیری از رفتار توسعه طلبانه ایران بود.

بنابراین، اقدامات واشنگتن در آخر هفته مطابق با تمایل او برای اعزام نکردن نیرو به جنگ با دشمنی با انگیزه بالا است که در زمین خود می جنگد. هنگامی که یک مدافع هم با انگیزه و هم به خوبی مسلح باشد - مثلاً در ویتنام - ایالات متحده به دلایل استراتژیک و سیاسی قادر به حفظ درگیری و تلفات نامحدود نیست.

با این حال، استراتژیست های ایالات متحده ضروری می دانند که نشان دهند درگیری برای ایالات متحده مهم است و این کشور آماده است تا در سمت و سو دهی به این جنگ نقش آفرین باشد، اما نه با اعزام نیروی زمینی. 

به عبارت دیگر، استراتژی واشنگتن در درگیری در خاورمیانه شبیه به راهبردی است که در اوکراین دنبال کرده است؛ تقویت متحدانش با سلاح های قدرتمند و در عین حال اجتناب از تلفات خود. ما اکنون شاهد ظهور چیزی مشابه در خاورمیانه هستیم.

همانطور که منافع ایالات متحده در اوکراین کمتر به اوکراین مربوط می شود و بیشتر متمرکز بر مهار روسیه است. مداخله ایالات متحده در خاورمیانه نیز به صرف حمایت از اسرائیل نیست بلکه بیشتر برای مهار ایران است. رهگیری برخی موشک‌های ایرانی کمک زیادی به افزایش توان دفاعی اسرائیل نمی‌کند، اما نشان‌دهنده اهداف آمریکا در آینده است./ جماران

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1628937

@bestdiplomacy

استراتژی واشنگتن در درگیری در خاورمیانه شبیه به راهبردی است که در اوکراین دنبال کرده است؛ تقویت متحدانش با سلاح های قدرتمند و در عین حال اجتناب از تلفات خود.
ما اکنون شاهد ظهور چیزی مشابه در خاورمیانه هستیم. همانطور که منافع ایالات متحده در اوکراین کمتر به اوکراین مربوط می شود و بیشتر متمرکز بر مهار روسیه است. مداخله ایالات متحده در خاورمیانه نیز به صرف حمایت از اسرائیل نیست بلکه بیشتر برای مهار ایران است. رهگیری برخی موشک‌های ایرانی کمک زیادی به افزایش توان دفاعی اسرائیل نمی‌کند، اما نشان‌دهنده اهداف آمریکا در آینده است.
تمرکز بر ورود به جنگ بدون تلفات هنگفت، راهبردی است که از چندی پیش تا حدودی اجرایی شده اما اکنون به هسته اصلی استراتژی آمریکا تبدیل شده است.
👈پروفسور جورج فریدمن /استراتژیست آمریکایی و آینده پژوه سیاسی
@bestdiplomacy

🔵🔴انتقاد روزنامه اطلاعات از کتمان تخلف چای دبش،حضور صدیقی درنمازجمعه، راه اندازی دوباره گشت ارشاد و.../عشق یکطرفه نمی‌شود؛ مسئولین هم مردم را دوست بدارند


🔹اگر قرار است ما با دولت و حاکمیت آشتی و همراهی کنیم بسیاری می‌گویند با عشق یکطرفه که نمی‌شود. او هم باید ما را ببیند و از درد و رنج ما بکاهد.

🔹مثلاً به عنوان مشت نمونه خروار وجدان عمومی را در رابطه با همین فساد چای دبش قانع کند یا وقتی بحث باغ ازگل عمومی می‌شود حتی با علم به اینکه امام جمعه نیّت سویی نداشته و تنها مرتکب غفلت شده است برای اقامه نماز از ایشان دعوت نکند که بخشی از جامعه حتی دینی آن را حرکتی از سر لجاج بدانند (اگر چه نگارنده هم معتقد است غفلت بوده که البته آن هم قصور کمی نیست) .

🔹یا در شرایطی که بیش از همه به حمایت سرمایه اجتماعی در شرایط جنگی نیازمندیم، اصرار بر افزایش گشت‌های خیابانی عفاف و حجاب نداشته باشیم و وقتی می‌دانیم ارز چند نرخی چه فساد و رانت عظیمی به بار آورده و می‌آورد، همچنان این سفره مفت خوارگی را پهن و گسترده نگذاریم

🔹نظام مالیاتی را از این وضع خنده و شوخی در آوریم و در برابر دوبرابر شدن بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی و افزایش حجم نقدینگی چشمانمان را نبندیم و وقتی می‌بینیم سیاست‌های تشویقی پرهزینه ما درباره ازدواج و فرزندآوری نتیجه عکس داده است از سر بی‌تدبیری یا لج و عناد و روکم کنی بودجه‌ها و هزینه‌های قابل توجه آن را بیشتر نکنیم و...

T.me/bestdiplomacy

🔵🔴‏در اهمّیت #علوم_سیاسی برای عمل سیاسی!

نسبت به وخامت وضعیّتی که ایران دچار آن است، نه همّتی در قدّوقواره‌ی مردان پیرامون رضاشاه در ما هست و نه فهم کافی نسبت به شرایط داریم. این‌که به هزارویک علّت از حاملان گفتمان ۵۷ یک سَروگردن بالاتریم، عین ضرب عدد در صفر چیزی به فضائل ناداشته‌مان نمی‌افزایاند.

امید داشتن به اسقاط ج‌ا، مثلا هرگونه دست به آسمان شدن دیگر، جز سرپوشی بر بی‌عملی ما نیست. سیاست محلّ نگریستن به "واقعیّت موثّر" پدیده‌هاست. یعنی دقیقا بدانی که برای رسیدن به نقطه‌ی پایانی مجبوری که در چه تعداد جنگ با چه تاکتیکی پیروز بشوی و وجه اتّصال این پیروزی‌ها به یگدیگر نیاز به چه فهم استراتژیکی دارد.

یا چنین توانایی در ما هست و یا با پر کردن خلاء(ی که بودنش لااقل به مردم می‌فهماند که کسی نیست که کاری انجام دهد)، به تزریقِ وهمی هم‌چون توهّمات اصلاحات‌طلبانه بنشسته‌ایم.

اما موضوعی که باعث نگارش این مطلب شد به این نکته باز می‌گردد که برخی دوستان نیک‌اندیش معتقدند که پیچیدن نظرورزانه به فعّالان سیاسی عملی نادرست است چون تامّل نظری به کار عمل سیاسی نمی‌آید.

ما مخالفیم. اولاً کسی که سخن از سیاست عملی می‌کند، باید توضیح بدهد که در سیاست عملی قرار هست کدام مفاهیم، کدام ساختارها، کدام ایده‌ها را در معرض توجه قرار بدهد؟ اگر کسی بگوید که فلسفهٔ سیاسی در بهترین حالت به کارِ تحلیل می‌آید، یعنی موضوع عمل خود را نفی می‌کند، چون تمام آن مواردی که از آن صحبت می‌کند، مفاهیمی هستند که نیاز به بازگشایی دارند و نیاز به این دارند که به ما گفته بشوند که قرار است چگونه عملیاتی بشوند. همهٔ این موارد، در وهلهٔ اول مسائلی بوده که در گسترهٔ فلسفهٔ سیاسی قرار می‌گیرد.

دوم این‌که وقتی شما به سیاست می‌پردازید، به‌عنوان مسئله‌ای بسیار گیج‌کننده، در وهلهٔ اول، باید پذیرفت که بر سر آرمان‌ها و مفاهیم اساسی مثل آزادی، عدالت، برابری و امثالهم، اتفاق نظری وجود ندارد، و این مفاهیم در اصطلاح مشترک معنوی نیستند. مثلا وقتی که کسی صحبت از عدالت می‌کند، باید توضیح بدهد که منظورش از عدالت چیست؟ وقتی راجع‌به آزادی صحبت می‌کند، باید توضیح بدهد که این آزادی شامل چه چیز‌هایی می‌شود، حد یَقِفش کجاست؟
خوب؟! کسی که راجع‌به این مسائل صحبت می‌کند باید توضیح بدهد که چه‌طور می‌تواند میان آزادی و مسئلهٔ نظم اجتماعی و امنیت موازنه ایجاد بکند؟ بنابراین فلسفهٔ سیاسی چیزی هست که به کار عمل می‌آید. شما مگر می‌توانید بدون توجه و تسلط بر مفاهیم ساختارِ در مقام تأسیس ایجاد بکنید؟

از قضا تمام مسائلی که ما امروز داریم ناشی از همین تفکر است. در انقلاب ۵۷ کدام گروه ها بودند که میگفتند الان وقت نظرورزی و بررسی تئوری ها نیست بلکه وقت عمل است؟ این حرف مجاهدین خلق و چریکهای فدایی خلق و ... است که خوب نتیجه عمل شان را هم دیدیم یا مدعی این ایده که عمل سیاسی مستقل از نظر است باید به درستی توضیح بدهد که این شعاری که داده میشود که در واقع هدف ما سیاست عملی و مسئله تغییر در حوزه سیاست عملی هست این را بر اساس کدام ایده ها میخواهند به منصه ظهور برسانند؟

علت آن است که ما در جامعه ای زندگی می‌کنیم که در آستانه‌ی دوران ایستاده و نه در جوامع کاملاً تثبیت شده؛ هر چند که در آن جوامع نیز در باب مسائل فوق بحث وجود دارد. سیاست کاری صرفاً فنی نیست که اختلاف سیاست‌مدارها بیشتر بر سر طریقه‌ی دستیابی به یک سری اهداف مورد نظر باشد واقعیت اصلاً این طور نیست. اتفاقاً پشت یک چنان ظاهری در واقع در پس ابهام این آرمان‌های بزرگ اختلاف‌های خیلی حساس و اساسی و سرنوشت‌سازی وجود دارد؛ همواره سیاست‌مدارانی با این دیدگاه مشترک [که] آزادی مهم‌تر است یا برابری (؟) وجود خواهند داشت.

هم چنین درباره‌ی این‌که این آرمان‌ها متضمن چه چیزهایی هستند اصلاً نظرات متفاوتی می‌تواند وجود داشته باشد. حتی وقتی که سیاستمداران توافق دارند که معنی این ارزش‌ها چیست ممکن است که برای آن‌ها درجات مختلفی از اهمیت قائل باشند. این اختلافات دقیقاً به درون سیاست‌گذاری‌ها راه پیدا می‌کند؛ این‌که ما درباره نرخ‌های مالیاتی تأمین اجتماعی آموزش و پرورش حتى سقط جنین و پورنوگرافی و مواد مخدّر و هر کدوم از اینها چه کار باید بکنیم تا اندازه ای بستگی دارد که درباره ارزشهای خود چه طور و چگونه فکر میکنیم. در واقع ما نیاز داریم که دست‌کم اصول خودمان برای خودمان روشن باشد از قضا، فلسفه سیاسی این جاست که به درد می‌خورد و ما به شدت به فلسفه سیاسی نیاز داریم./کانال ایران بزرگ فرهنگی


T.me/bestdiplomacy

🔵🔴 دیوید کامرون وزیر خارجه بریتانیا می‌گوید اسرائیل در حال برنامه‌ریزی انتقام‌جویی علیه تهران است‌‌

🎥دیوید کامرون وزیر امور خارجه می گوید که اسرائیل پس از حملات آخر هفته به ایران، علیه ایران تلافی خواهد کرد.

او گفت: «روشن است که اسرائیلی ها تصمیم می گیرند که اقدام کنند.

ما امیدواریم که آنها این کار را به نحوی انجام دهند که تا حد امکان کمتر این کار را تشدید کند.»

آقای کامرون که از اسرائیل صحبت
کرد و در آنجا با رئیس جمهور اسحاق هرتزوگ دیدار کرده است.

وی گفت که از کشورهای گروه ۷ می‌خواهد تحریم‌های هماهنگی را علیه ایران اعمال کنند.

ایران پس از بمباران کنسولگری آنها در دمشق که منجر به کشته شدن مقامات ارشد نظامی ایران شد، دست به اقدام تلافی جویانه زد./پایش آمریکا

@bestdiplomacy

پروژه برخورد تند و خشن با زنان ایران در این روزها را هرچه زودتر متوقف کنید
این حرکت #خطرناکترین_ریسک برای امنیت ملی و ضد همبستگی ملت در این روزهای خطیر است.....
@bestdiplomacy

پربازدیدهای هفته

پربازدیدهای هفته

پربازدیدهای هفته

🔵🔴کاظم صدیقی بخاطر باغ ۱۰۰۰ میلیاردی مشمول گشت ارشاد مدیران نمی‌شود اما زنان ایرانی را کشان کشان داخل ون گشت ارشاد می برند/نه انصاف است،نه تدبیر نه خدمت

▫️قرار بود به جای این که زنان و دختران را به زور سوار بر ون کنند و زمینه ساز حوادث تلخی مانند قصه پر غصه مهسا امینی شوند، با مسوولان خطاکار برخورد کنند.

▫️قرار بود به جای تنزل فریضه امر به معروف و نهی از منکر به روسری، صاحبان منصب را که عهده‌دار سرنوشت مردم‌اند، به نیکی امر کنند و از بدی ها بازدارند... .

▫️اما به جای همه این ها ، دیدیم که رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر که مرتکب منکر انتقال باغ ۱۰۰۰ میلیاردی بیت‌المال به خود و پسرانش شده بود، با گفتن "غفلت کردم" مشمول این فریضه و گشت ارشاد مدیران نشد و در عوض، بار دیگر زنان و دختران را با جیغ و داد و کشان کشان به داخل ون‌ها بردند تا تجربه شکست خورده گشت ارشاد را برای چشیدن شکستی دیگر تکرار کنند./ عصرایران

@Noandishnews



T.me/bestdiplomacy

🔵🔴اسرائیل گزینه های خوبی در برابر ایران ندارد

✍ریچاد هاس،رئیس شورای روابط خارجی آمریکا
🔦فایننشال تایمز

حمله پهپادی و موشکی روز شنبه ایران به اسرائیل یک خط قرمز مهم را زیر پا گذاشت. این اولین باری بود که ایران از خاک خود و توسط نیروهای نظامی اش به صورت مستقیم اسرائیل را هدف قرار داد. جنگ قبلی ایران علیه اسرائیل در سایه و عمدتا از طریق نیروهای نیابتی ای نظیر حزب الله یا حماس انجام می گرفت که هرچند از حمایت ایران برخوردارند اما در خارج از مرزهای این کشور فعالیت می کنند. هدف این حمله ایجاد بازدارندگی در برابر حملات آینده اسرائیل و ارسال این پیام به تل آویو بود که دیگر نمی تواند بدون متحمل شدن هرگونه عواقبی فرماندهان نظامی ایران را هدف قرار دهد. هرچند بعید است تهران به هدف خود دست یابد، اما سایر تاثیرات این حمله در حال آشکار شدن است. اولا، این حمله یک راه نجات برای بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل ایجاد کرد و فرصتی فراهم نمود تا او دولتش را علیه ایران متحد سازد. حتی با وجود شکاف های عمیقی که پیشتر در روابط میان اسرائیل و شرکای غربی اش ایجاد شده بود، آنها به کمک اسرائیل شتافتند. گزارش های تایید نشده ای نیز از کمک برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس به اسرائیل در دفع حمله ایران منتشر شده است.

سوال بزرگ اینجاست که اسرائیل و کل خاورمیانه از اینجا به بعد در چه مسیری گام خواهند گذاشت. روشن است که ایران می خواهد وضعیت به زمان قبل از حمله بازگردد، یعنی شرایط جنگ غیرمستقیم که به صورت پنهانی یا از طریق نیروهای نیابتی در جریان بود. آمریکا نیز خواهان آرام شدن وضعیت است. آخرین چیزی که کاخ سفید بدان نیاز دارد یک جنگ گسترده منطقه ای در خاورمیانه است، به ویژه با توجه به توانمندی ایران برای بستن تنگه هرمز که می تواند قیمت نفت را به شدت افزایش دهد و فشارهای تورمی بیشتری را بر دولت بایدن وارد نماید. دولت بایدن به طرف اسرائیلی توصیه کرده که به موفقیت کوچک به دست آمده یعنی دفع حمله هوایی ایران بسنده کند. بنابراین اکنون سوال این است که آیا اسرائیل آماده است به توصیه واشنگتن عمل (کاری که در جنگ علیه حماس انجام نداده) و داستان را در همین جا رها کند. به طور کلی، گزینه های اسرائیل شامل این موارد اند: اینکه هیچ کاری انجام ندهد، به وضعیت قبلی یعنی جنگ غیرمستقیم علیه ایران برگردد؛ حمله ای محدود علیه اهداف نظامی در درون ایران که به حمله روز شنبه مرتبطند انجام دهد؛ یا یک اقدام تلافی جویانه گسترده شامل حمله به یکی از سایت های هسته ای ایران انجام دهد.

عدم انجام اقدام تلافی جویانه یا حتی بازگشت به وضعیت قبلی درگیری غیرمستقیم دارای مزیت هایی است. این کار به اسرائیل اجازه می دهد تا روی غزه و بازگرداندن گروگان ها متمرکز شود، از ورود به جنگی گسترده با هزینه های اقتصادی، نظامی و انسانی اجتناب نماید، آمریکایی ها را آرام کند، و جلوی اقدامی که موجب عادی شدن بیشتر حملات از خاک دو کشور به یکدیگر می شود را بگیرد. اما در عین حال چنین گزینه ای هزینه قابل توجهی بر ایران بابت حمله اخیر تحمیل نخواهد کرد. به این دلیل، خودداری از اقدام موجب جلب رضایت آن دسته از اسرائیلی ها در درون و خارج از دولت که اولویتشان بازیابی بازدارندگی دولت یهودی است نخواهد شد. این موضوع استدلال حمله محدود علیه اهداف نظامی ایران را تقویت می کند. چنین پاسخی می تواند ولو به صورت موقت توانمندی ایران برای تولید پهپادها و موشک های تهاجمی را تضعیف کند و این پیام را ارسال نماید که حمله مستقیم به اسرائیل یک اقدام خطرناک و پرهزینه است. اما چنین حملاتی ریسک انجام حملات بیشتر از سوی ایران به اسرائیل و وادار کردن ایران به سرعت بخشیدن به برنامه هسته ای اش را به دنبال دارد، زیرا تهران را به این جمع بندی خواهد رساند که داشتن سلاح هسته ای خاک ایران را در برابر حملات آینده اسرائیل ایمن می کند. در عین حال حمله به سایت های شناخته شده هسته ای در ایران به عنوان یک اقدام مهم تنش زا تلقی خواهد شد و بار دیگر اسرائیل را در موضع تدافعی قرار خواهد داد. این احتمال وجود خواهد داشت که ایران تلاش های خود برای احداث سایت های هسته ای خود به نحوی که اسرائیل نتواند آن را تهدید نماید تقویت کند؛ تحولی که به نوبه خود می تواند منجر به دنبال کردن برنامه تسلیحات هسته ای توسط چند کشور دیگر منطقه شود. کم ضررترین و محتمل ترین انتخاب برای اسرائیل یا از سرگیری جنگ غیرمستقیم علیه ایران و یا انجام یک حمله محدود علیه اهداف نظامی در داخل کشور است. گزینه دوم تاثیر بیشتری در برقراری بازدارندگی دارد، اما در عین حال ریسک حملات جدید ایران و شکل گیری چرخه ای از تنش را در پی خواهد داشت./سیاسیون ایران
T.me/bestdiplomacy

🔵🔴 دهه‌ هشتادی‌ها


دهه ‌هشتادی‌ها، که اینک در دوران پرشور نوجوانی و ابتدای جوانی‌شان هستند،بی‌گمان محور مهمترین موضوع روز هستند چرا که اغلب کسانی که در روزهای (اخیر_۱۴۰۱)
برای بیان اعتراضات خود به خیابان‌ها رفتند، نوجوانان و جوانان متولد اوایل و اواسط دهه ۸۰ خورشیدی‌اند.

فارغ از مطالباتی که آن‌ها در [سال گذشته] فریادش زده‌اند و بدون قضاوت محتوایی در این باره، باید گفت که نظام سیاسی حاکم بر ایران، هم اکنون با روان‌شناسی جدیدی از معترضان مواجه است که با جنس معترضان پیشین، تفاوتی جدی دارد.

نسل پدرها و مادرهای دهه ‌هشتادی‌ها، نسل "اطاعت" بود. به آن نسل یاد داده بودند که باید در برابر بزرگ‌ترها، سر به پایین بیندازند و هرچه شنیدند، بگویند "چشم". اصلا، ملاک اصلی بچه‌ی خوب یا بد بودن همین حرف‌شنوی از بزرگ‌ترها بود.این بزرگ‌ترها، دایره وسیعی را در بر می‌گرفت، از پدر و مادر و خاله و عمو گرفته تا معلم و مدیر مدرسه و مقامات.آن نسل، از روی ادب و احترام یا از ترس و بعدها که چیزهایی برای از دست‌دادن داشت از سر محافظه‌کاری، اطاعت‌پذیر بود.

دهه هشتادی‌ها اما، اطاعت نمی‌کنند. آن‌ها واقع‌بین‌تر از پدر و مادرهایشان هستند و لُبّ کلام‌شان در برابر آن بزرگ‌ترها این است:

به‌جای دستوردادن، ما را قانع کنید.
این یک اصل مسلّم دهه‌ هشتادی است.

از این‌رو، با این نسل، نمی‌توان با تحکم، آمرانه و از موضع بالا سخن گفت چرا که مزیت نسبی بزرگ‌ترهای پیشین که داشتن "اطلاعات بیشتر" بود، به مدد گسترش کتاب و رسانه در بین نسل جدید، از بین رفته و آگاهی‌ها و شبه‌آگاهی‌های این نسل، در مواردی حتی بیشتر از بزرگ‌ترها شده است.

دهه هشتادی‌ها برخلاف نسل پیشین که عمدتا دنیا را در محدوده روستا و شهر و کشور خودشان می‌دیدند، با ابَرپدیده‌ی اینترنت، "جهان‌آگاه"‌تر از همه اجدادشان در تمام طول تاریخ شده‌اند و دارای سطح بالاتری از "مقایسه و انتظار" هستند.بنابراین، برخورد قهری، دستوری و خشونت‌بار با این نسل، اشتباهی استراتژیک است و می‌تواند نتایج عکس به‌بار آورد.

نظام سیاسی حاکم باید این مؤلفه را در تحلیل وضع موجود و تدوین راهکارهایش مورد توجه جدی قرار دهد و به‌جای تقویت دستگاه‌های کنترلگری اعتراضات، "مفاهمه و اقناع" را گسترش دهد.بدیهی است که اقناع این نسل، با شعاردرمانی و مراسم‌تراپی و بلعیدن بودجه‌های کلان تبلیغی و فرهنگی توسط صدها دستگاه و بنیاد و موسسه و ... میسر نمی‌شود که اگر می‌شد، شاهد حوادث اخیر نبودیم (حال بماند که همین بودجه‌خوارها، مسئول بخشی از بحران کنونی‌اند).

اقناع هم، معنایی ندارد جز شنیدن حرف‌های این نسل، گفت و گو از موضع برابر و متعهدبودن به نتیجه آن.در این مکالمات و مباحثات مستمر، ممکن است آرایی تغییر کند یا اصلاح و حتی تثبیت شود. مهم این است که به برآیند آن که در قالب "خواست اکثریت" خود را نشان می‌دهد باید احترام گذاشت و به برآوردن مطالبات اکثریت همت گماشت.در غیر این صورت، نسل جدید، اطاعت نخواهد کرد و نظام با این نسل متقاعدنشده، اطاعت‌ناپذیر و البته جسور، از بحرانی به بحرانی دیگر با آینده‌ای ناامن حرکت خواهد کرد که به‌نفع هیچکس نیست.


✍ دکتر جعفر محمدی
کانال مدرسه علوم انسانی
T.me/bestdiplomacy

اشاره شده بود حمله خیلی محدود بود
بدون برعهده گرفتن
ولی امریکایی ها تایید کردند که حمله محدود اسراییل با آنها هماهنگ شده بوده است...