🌲🌳🌲🌳

روزی نو
و شروعی تازه



در دو چشـم مـن نشین
اے آنکـه از مـن، من ترے

تا قمـــر را وا نمـایـم
کــز قمــر روشـن ترے ...

#مولانا



پاروهایم را به نشان تسلیم بر هم می‌نهم، دست‌هایم را بر هم می‌نهم، مغزم را بر هم می‌نهم، خود را به دست سیلاب می‌سپرم. فریاد می‌کشم:《های، سیلاب، هر جا بروی، من نیز می‌آیم. شادم که آمده‌ای؛ برمی‌جهم و بر پشت برهنه‌ی تو سوار می‌شوم! بیا برویم!》

اینک هیچ‌چیز مرا نمی‌آزارد؛ من به اوج درد رسیده‌ام؛ از آن پس آزادی آغاز می‌شود!


#نیکوس_کازانتزاکیس
ترجمه:دکتر دهقانی


@baghesabzeshg

🌲🌳🌲🌳

من بنده آن خیالم
که حق آنجا باشد؛
بیزارم از آن حقیقت
که حق آنجا نباشد!

#مولانا: فیه مافیه

@baghesabzeshg

‍ #آرش کمانگیر
سرایش و خوانش:
#سیاوش_کسرایی

برف می بارد به روی خار و خارا سنگ ..
آری، آری زندگی زیباست ...
زندگی آتشگهی دیرینه پابرجاست
 ....

#لحظه_های_برفی
✍️#زهرا_غریبیان_لواسانی

❄️به دانه های زیبای برف نگاه می کنم و با خودم می گویم ، هر چند رنج ها و دردها وجود دارد و گاهی قد درخت زندگی، آنقدر دور از دسترس می شود که هر چه دست دراز می کنیم به اولین شاخه هایش هم نمی رسد
❄️ و حتی این روزها خیال برف بازی بر زمین بی نقش و سفید را نداریم اما زندگی در جریان و لحظه ها در حال عبور هست

❄️هراکلیتوس فیلسوف یونان باستان می گفت :در یک رودخانه نمی توان دوبار شنا کرد.زمان لحظه لحظه در جویی بی بازگشت می ریزد

❄️و مولانا باور داشت که ما و جهان پیرامونمان در هر لحظه مرگی را تجربه می کنیم و جهان، مدام در حال خلقی دوباره است و از نیستی به هستی می رسد و از هستی زائل می شود و لباس جدید بر تن می کند .در این صیرورت هیچ امری کهنه نمی شود .

💠پس باید بر خیزم و نقش تازه ای از خودم را پی افکنم .
من امروز در لحظه های تازه به جهان سلام می کنم و خالق زندگی ام می شوم

#مولانا
https://gharibianlavasani.ir/

@baghesabzeshgh

#ارتفاعات_سنگان

🌲🌳🌲🌳


من درد ترا ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم


#رباعی ۱۳۳۴
#مولانا


@JournalTourism

@baghesabzeshgh

🌲🌳🌳🌳

چه کور است آن‌که از جیبِ خود به تو چیزی می‌دهد، بدان امید که از دلِ تو چیزی بگیرد.

#ماسه‌وکف
#جبران_خلیل_جبران


با وجود همه ى آن چه
مى گوييم
و مى نويسيم…
در قلب؛
چيزهايى بزرگتر از
آن چه گفته مى شود،
باقى مى مانند…

#محمود_درويش


@baghesabzeshgh

🌲🌳🌲🌳

در دو چشـم مـن نشین
￿ اے آنکـه از مـن، من ترے

تا قمـــر را وا نمـایـم
کــز قمــر روشـن ترے ...

#مولانا
غزل ۲۷۹۸
#دیوان_شمس_تبریزی

@baghesabzeshgh

🌲🌳🌲🌳

شکایت کردن از زندگی، وقت تلف کردن است و ترحم نسبت به خود از دو جهت غیر مفید است.
اول اینکه هیچ کاری برای غلبه بر حال ناخوشِتان انجام نمی‌دهید.
دوم اینکه با این کارتان، استیصال ناشی از این رفتار مخرب را هم به ناخوشی اولیه‌تان اضافه می‌کنید.

#هنر_خوب_زندگی_کردن
#رولف_دوبلی

توصیف زندگی در بیان سعدی :

گنج و مار و گل و خار و غم و شادی به همند


@baghesabzeshgh

"#دولتمند_خالُف"، نوازنده و خواننده اهل تاجیکستان،

حیلت رها کن عاشقا، دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ، پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن، هم خانه را ویرانه کن
وانگه بیا با عاشقان، همخانه شو همخانه شو

"#مولانا
#دیوان_شمس


🌲🌳🌲🌳


#گرمایی_برای_زمستان (با مولانا )
#زهرا_غریبیان_لواسانی

❄️❄️زمستان سردی است و روح و جسم مان هر دو به گرما نیاز دارد.

☘کریستین بوبن در کتاب «زندگی از نو »می نویسد :

  روح آدمی حاکم بر اوست: هرکس با روش شخصی خود، هستی‌اش را به نابودی سوق میدهد و یا به آسمان لایزال پرتاب می‌دارد، تصمیمی بسیار درونی که بی‌هیچ نگاه به سن و سال، در ظلمت و یا روشنایی مطلق گرفته می‌شود.

☀️شمس تبریزی وقتی با مولانا دیدار می کند .مولانا را از جنس دیگری می یابد و می گوید :
هر یکی به چیزی مشغول و به آن خوشدل و خرسند. بعضی روحی بودند، به روح مشغول بودند، بعضی به عقل خود، بعضی به نفس خود.

تو را بی کس یافتیم. همه یاران رفتند به سوی مطلوبان خود و تنهایت رها کردند. من یار بی یارانم.....

کتاب :#پیچیده_در_عاشقي

#شمس_تبریزی
#کریستین_بوبن
#زمستان


@baghesabzeshgh

https://gharibianlavasani.ir/

🌲🌳🌲🌳


هزار قُفل گر هست بر دِلَت مَهَراس

دُکانِ عشقْ طَلَب کُن که دِلْگُشا سازد


#مولانا_جلال_الدین
#دیوان_شمس_تبریزی
غزل #شمارۀ_۹۰۹

@baghesabzeshgh

و گفت :
اگر دوزخ را به من بخشند
هرگز هیچ عاشق را نسوزم
از بهر آنکه عشق
خود ، او را صد بار
سوخته است ...

#عطار نیشابوری
  #تذکره_الاولیا

#عشق

@baghesabzeshgh

https://gharibianlavasani.ir/

موسیقی متن زیبایی از فیلم "#غبار_زمان" ساخته تئو #آنجلوپولوس ..آهنگساز یونانی این اثر شنیدنی ، خانم "النی #کاریندرو" است. این فیلم قسمت دوم از فیلم سه گانه #دشت_گریان است

🌳🌲🌳🌲


✍️#زهراغریبیان_لواسانی

مولانا از جستن و طلب کردن می گفت:

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر:
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست!
گفتند: یافت می نشود، جسته ایم ما.
گفت: آن که یافت می نشود، آنم آرزوست!

شب
سفری است
برای ما
در جستن خود .
که همزاد پری هستیم یا همراه دیو.

شب فرصتی برای اندیشیدن
تا در سکوت و خلوت
به حضور رسیم .

📕کتاب :#پیچیده_در_عاشقي

#مولانا
#شب
#سکوت
#خلوت


@baghesabzeshgh

https://gharibianlavasani.ir

روزی زیبا با آواز اهورایی #استاد_شجریان


غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم
هزاران گونه پیغام است و حاجب در میان ابرو

‌‌تو کافر دل نمی بندی نقاب زلف و می ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

#حضرت_حافظ
🌲🌳🌲🌳

#دو_نکته_عملی_از_شمس_تبریزی:
✍#زهرا_غریبیان_لواسانی


🌹۱- انسان باید از لغزش های گذشته اش عبرت بگیرد تا پشیمان نشود
انسان خردمند هرگز پشیمان نمی شود و حسرت گذشته را ندارد.

🌹۲-انسان کامل و خردمند درگیر گذشته نیست چون از آن درس ها آموخته و مشغول آینده نیست چون کارها را به آینده حواله نمی دهد و از امروز نیز غافل نمی باشد.
زمان برای او یکسان است.


کتاب :شمس تبریزی کیست؟

#شمس_تبریزی
#مولانا
#اخلاق
#گذشته
#آینده

@baghesabzeshgh

https://gharibianlavasani.ir

#درمعنای_رند

آن‌که به هیچ چیز سر فرود نمی‌آورد، از هیچ چیز نمی‌ترسد، و زیر این چرخ کبود، ز هر چه رنگ تعلّق پذیرد آزاد است. نه خود را می‌بیند، و نه به ردّ و قبولِ غیر نظر دارد. اندر دو جهان که را بود زهره‌ی این؟»

عبدالحسین
#زرین_کوب
از کوچه‌ی رندان



رند کسی است که همه چیز می‌داند، ولی هیچ چیز را به تمامی قبول ندارد، بلکه مجموعِ تفکّر برایش مطرح است و روشن‌بینیِ خاصّی در اوست و کُنهِ امور را می‌بیند، در حالی که این کُنهِ امور هم هیچ پایان و چشم‌اندازی ندارد؛ یعنی متّکی به جایی نیست.
من خیال می‌کنم که شمس تبریزی یک رند است، با تعریفی که از رند داریم:
کمی حکیم، کمی عارف، کمی شاعر، بدون اینکه یکی از آنها به تنهایی باشد.


#دکتر_ندوشن

@baghesabzeshgh

🌲🌳🌲🌳


غزلیات مولانا نوعا دارای وحدتِ موضوع است و ابیاتِ آن پیوندی سازمند دارند. همچون طوماری که به تدریج گشوده و منشرح میشود، و یا همچون دانه ای که برخود میشکافد و میشکفدو جوانه و ساقه می زند و نهال میشود و سرانجام به درختی تناور و سایه مند و پر برگ و بار بدل میگردد. وحدتِ سیاق، وجه بارز اکثر غزلیاتِ مولاناست، و اما آن گروه معدود از غزلیات مولانا که به ظاهر انسجام موضوعی ندارند قطعا دارایِ معنی و منظورند. منتها معنی و مقصود کانونی، نه معنی آشکار و افشان در سطح ابیات. نسبت ابیات با معنی کانونی همچون نسبت میانِ پرتوهای بیشمار خورشید با قرص خورشید است که همه شعاع های افشان خورشیدبه یک کانون می رسد

#استاد_کریم_زمانی

@baghesabzeshgh

🌲🌳🌲🌳


بے همگان به سر شود
بے تو بہ سر نمے شود

داغ تو دارد این دلم
جاے دگر نمے شود

#مولانا

غزل ۵۵۳ #دیوان_شمس_تبریزی

@baghesabzeshgh