من همینم که میبینی.
ساکتم، واسه آدمایی که نمیخوامشون.
پرحرفم، واسه اونایی که دوسشون دارم.
مغرورم، واسه آدمای بی لیاقت.
و مهربونم، واسه اونایی که با ارزشن.
ساکتم، واسه آدمایی که نمیخوامشون.
پرحرفم، واسه اونایی که دوسشون دارم.
مغرورم، واسه آدمای بی لیاقت.
و مهربونم، واسه اونایی که با ارزشن.
فرق من با پارسال اینه که تلاش بیهوده برای نگه داشتن آدمها تو زندگیم نمیکنم، کسی که بخواد کنارم میمونه، کسی هم که نخواد میره، نیازی به آدمی که قلبش با من نیست ندارم.
دختری با ظاهر امروزی ولی در باطن آفتاب مهتاب ندیده، که مستقل، هدفمند و سینگله، شده لایف استایل این روزها.
آدما تو رابطه بیشتر از هر چیزی نیاز به مورد توجه قرار گرفتن و اولویت بودن دارن، حالا تو همه جا بشین بگو من همچی براش فراهم کردم ولی اون لیاقت نداشت و رفت.
تو شبیه رد اون زخمی هستی که روی دستمه، دیگه درد نمیکنه دیگه نمیسوزه ولی نگاه کردن بهش منو ناراحت میکنه.
چه میدونم، حتما دوست داشتنی نیستم دیگه، وگرنه چطور ممکنه یه نفر هم نباشه که برای بودن کنار من تلاش کنه؟
من آدمی نیستم که بخوای بعد از اینکه از چشمم افتادی ، بتونی باز خودتو تو دلم جا کنی و رفتارم مثل قبل بشه باهات ، من کینهایم؛ اونقدر کینهای که اگه بهونه بدی دستم ، روی شترم کم میکنم!
اون لحظهای که داره بهت خوش میگذره ولی یهو غم میاد سراغت چون میدونی عمر خوشیت کوتاهه و به این زودیها هم قرار نیست دوباره تکرار بشه.
چی قلب یه آدم رو خیلی به درد میاره؟ اینکه وقتی ناراحته و حالش خوب نیست ببینه کسی که دوستش داره هیچ تلاشی واسه بهتر شدن حالش نمیکنه.