صدور حکم ۸ سال زندان برای محمد رسول‌اف در آستانه نمایش فیلم تازه‌اش در جشنواره کن

بابک پاک‌نیا، وکیل و حقوقدان در شبکه اجتماعی ایکس خبر داد که شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب اسلامی تهران محمد رسول‌اف، نویسنده و کارگردان شناخته‌شده ایرانی را به ۸ سال زندان (۵ سال قابل اجرا)، شلاق، جزای نقدی و ضبط مال محکوم کرده است. به نوشته آقای پاک‌نیا، این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تأیید و اکنون برای اجرای احکام ارسال شده است. اقای پاک‌نیا نوشته که دلیل اصلی صدور این حکم، امضای بیانیه ها و ساخت فیلم و‌ مستند است که از نظر دادگاه، این اقدامات مصداق اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور محسوب می شود.
حکم دادگاه انقلاب تهران علیه محمد رسول‌اف در آستانه نمایش فیلم تازه این کارگردان با نام «دانه انجیر معابد» در بخش مسابقه دوره پیش روی جشنواره کن صادر می‌شود.
طی هفته‌ گذشته و با انتشار خبر حضور این فیلم در جشنواره کن، بابک پاک‌نیا خبر داده بود که بسیاری از بازیگران و عوامل این فیلم ممنوع‌الخروج شده و از سوی نیروهای امنیتی مورد بازجویی قرار گرفته‌اند.
نیروهای امنیتی عوامل فیلم را تحت فشار قرار دادند تا از محمد رسول‌اف بخواهند فیلم را از جشنواره کن خارج کند.
@babakgha

متن کامل بیانیه محمد رسول‌اف خطاب به جامعه سینمایی دنیا

چند روز پیش، پس از سفری پیچیده و طولانی وارد اروپا شدم.
حدود یک ماه پیش وکلایم به من اطلاع دادند که حکم هشت سال زندانم در دادگاه تجدیدنظر تایید شده است و در مدت زمان کوتاهی اجرا خواهد شد. با علم به اینکه به‌زودی خبر فیلم جدیدم منتشر می‌شود، می‌دانستم که بی‌شک حکم جدیدی به این ۸ سال اضافه خواهد شد. وقت زیادی برای تصمیم‌گیری نداشتم. باید بین زندان و خروج از ایران یکی را انتخاب می‌کردم. با قلبی پر از اندوه، تبعید را انتخاب کردم. جمهوری اسلامی در شهریور ۱۳۹۶ گذرنامه‌ام را ضبط کرد، بنابراین مجبور شدم مخفیانه ایران را ترک کنم.
با آنکه به شدت به حکم ناعادلانه‌ اخیر که مرا مجبور به تبعید کرد اعتراض دارم، اما دستگاه قضایی جمهوری اسلامی آن‌قدر احکام ظالمانه و عجیبی صادر کرده است که خودم را در جایگاهی نمی‌بینم که از حکمی که برایم صادر شده شکایت کنم. احکام اعدام در حالی اجرا می‌شود که جمهوری اسلامی جان معترضان و فعالان حقوق مدنی را هدف قرار داده است. باورش سخت است، اما همین حالا که این مطلب را می‌نویسم، توماج صالحی، خواننده رپ جوان در زندان به سر می‌برد و به اعدام محکوم شده است. دامنه و شدت سرکوب به حدی از وحشیگری رسیده است که مردم هر روز منتظر خبر جنایت فجیع دیگری از حکومت هستند. ماشین جنایت جمهوری اسلامی به طور مستمر و سیستماتیک حقوق بشر را نقض می‌کند.
قبل از آنکه سرویس‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی از ساخت فیلمم مطلع شوند، تعدادی از بازیگرانش موفق به خروج از ایران شدند. با این حال بسیاری از بازیگران و عوامل فیلم هنوز در ایران هستند و سیستم اطلاعاتی به آنها فشار می‌آورند. آنها زیر بازجویی‌های طولانی قرار گرفته‌اند. خانواده برخی از آنها احضار و تهدید شدند. بخاطر شرکت آنها در این فیلم، پرونده‌های قضایی برایشان تشکیل و ممنوع الخروج شدند. به دفتر فیلمبردار فیلم یورش بردند و تمام وسایل کارش را بردند. آنها همچنین از سفر صدابردار فیلم به کانادا جلوگیری کردند. در بازجویی‌ها از عوامل فیلم، نیروهای اطلاعاتی از آنها خواستند که برای خروج فیلم از جشنواره کن به من فشار بیاورند. آنها در تلاش بودند تا گروه فیلمبرداری را متقاعد کنند تا بگویند از داستان فیلم آگاه نیستند و برای مشارکت در پروژه تحت نفوذ قرار گرفتند.
به‌رغم محدودیت‌های زیادی که من و همکاران و دوستانم در روند ساخت فیلم با آن مواجه بودیم، سعی کردم به روایتی سینمایی برسم که از روایت حاکم ناشی از سانسور در جمهوری اسلامی دور و به واقعیتش نزدیک‌تر باشد. شک ندارم که محدود کردن و سرکوب آزادی بیان حتی اگر محرکی برای خلاقیت شود قابل توجیه نیست، اما وقتی راهی نیست، باید راهی ساخت.
جامعه سینمایی دنیا باید نسبت به تامین حمایت مؤثر از سازندگان این گونه فیلم‌ها مطمئن شود. از آزادی بیان باید با صدای بلند و واضح دفاع شود. افرادی که شجاعانه و فداکارانه با سانسور به جای حمایت از آن مقابله می کنند، باید با حمایت سازمان‌های بین‌المللی فیلم از اهمیت اقدام خود اطمینان پیدا کنند. همانطور که از تجربه شخصی خودم می‌دانم، این می‌تواند کمک گرانقدری به ادامه کار ارزشمند آنها باشد.
افراد زیادی در ساخت این فیلم کمک کردند. فکر و ذهن من با همه آنهاست و نسبت به امنیت و سلامتی آنها بیمناکم.
@babakgha

گزارش کیمیا قربانی از هفتاد و هفتمین فستیوال فیلم کن و گفتگوی کوتاه شبکه‌ی ایران اینترنشنال با امیر پوریا منتقد فیلم و عضو کانون فیلمسازان مستقل ایران درباره‌ی عصبانیت و تهدید وزیر ارشاد علیه فیلم‌های مستقل ایرانی که بدون مجوز و به طور آزادانه ساخته و به این فستیوال عرضه شده‌اند

@amiropouria

ویدئو در ادامه می‌آید 👇

آغاز هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم کن

علی عباسی با فیلم کارآموز و محمد رسول‌اف با فیلم دانه انجیر معابد در کن حضور دارند

گزارش کیمیا قربانی، ایران اینترنشنال و گفت‌وگو با امیر پوریا، منتقد سینما
@iranintltv

https://youtu.be/EvaKtaUUkr8


امیر پوریا درباره‌ی فیلم افتتاحیه‌ی هفتاد و هفتمین فستیوال فیلم کن (۱۴ تا ۲۵ می ۲۰۲۴) که شوخی با جنبش‌های روز و نگرانی از هوش مصنوعی در آن جاری‌ست

@amiropouria

فیلم نفس‌گیر «دختری با میل کاموا» ساخته‌ی مگنوس وون هورن دانمارکی در بخش مسابقه‌ی فستیوال کن امسال یعنی ۲۰۲۴ از جنبه‌هایی تداعی‌کننده‌ی «ورا درِیک» مایک لی بزرگ است و از وجوهی، به فیلم مشهور محصول اسکاندیناوی یعنی «گرسنگی» محصول ۱۹۶۵ بر اساس رمان درخشان و داستایفسکی‌وار کنوت هامسون، ادای دین می‌کند. با وجود اینها، فیلمی منحصر به فرد است

معرفی این فیلم توسط امیر پوریا در دل هفتاد و هفتمین فستیوال کن

https://youtu.be/4LCm6Yez4Vs


@amiropouria

فستیوال کن ۲۰۲۴ و فیلم جدید یورگوس لانتیموس: برندینگ با سازنده‌ی «دندان نیش/ Dogtooth» چه کرده است؟/ معرفی و نقد اولیه‌ی فیلم توسط امیر پوریا

https://youtu.be/MUxDo8iVRik

@amiropouria

در ادامه‌ی گزارش‌های امیر پوریا در بررسی اولیه‌ی فیلم‌های بخش مسابقه‌ی فستیوال کن ۲۰۲۴: لیمونوف (کیریل سربرنیکوف) درباره‌ی ادواردو لیمونوف شاعر پانک و غیرمتعارف روس و مهاجر به غرب


https://youtu.be/EhTX_1996Ko

@amiropouria

در ادامه‌ی معرفی و بررسی کوتاه فیلم‌های حاضر در فستیوال کن ۲۰۲۴: امیر پوریا از فیلم «کارآموز» علی عباسی و تصویر دانلد ترامپ و روابط و زندگی سال‌های شروع امپراتوری بازرگانی‌اش در جوانی در این فیلم می‌گوید.
این ویدئو در طول روزهای فستیوال ضبط شد اما حالا و بعد از اتمام فستیوال و روشن شدن جوایز، این ویدئو عملاً توضیح می‌دهد که چگونه و چرا این فیلم به جایزه‌ای دست پیدا نکرد

https://youtu.be/X3gNcU5-_gY


@amiropouria

از استندهای #قاسم_سلیمانی و سایرین در راهروهای محل کار شخصیت مرد فیلم #دانه_انجیر_معابد تا کرنش و سرسپردگی منتقدان و غرفه‌داران داخلی، در این اپیزود پادکست #ایفما خدمت خیلی از لایقان رسیده‌ام


https://castbox.fm/vb/705638650


@amiropouria

مرگ بهاره للهی، نویسنده و کارگردان فعال در بخش فیلم کوتاه که سابقه بازداشت پس از اعتراض‌های ۱۴۰۱ را هم داشت، مورد دیگری به مرگ‌های مشکوک دو سال اخیر سینمای ایران اضافه کرد.
تعداد این مرگ‌ها حالا به ارقامی رسیده که پذیرش اتفاقی بودن همه آنها را مشکل می‌کند. در این دو سال از نام‌های معروف تا کمتر شناخته‌شده‌ها، به شیوه‌های بسیار عجیب و غیرمنتظره در شرایط بسیار مبهمی از دنیا رفته‌اند. آنچه در حال وقوع است می‌تواند تکرار اتفاقات مهیبی در تاریخ بعد انقلاب ایران بویژه در دهه هفتاد باشد. زمانی که نامه «ما نویسنده‌ایم»، خشم حکومت از آنچه در بخش روشنفکری فرهنگ و ادب ایران می‌گذشت را برانگیخت (پیشتر علی خامنه‌ای از طرح معروف «تهاجم فرهنگی»‌اش رونمایی کرده بود) و تعدادی از نویسندگان و مترجمان و روزنامه‌نگاران و ناشران در نگاه مدیران امنیتی نظام جمهوری اسلامی شدند یکی از جدی‌ترین تهدیدهای حکومتشان. در آن سال‌ها تعداد زیادی از فعالان ادبی ایران از ناشر و نویسنده و مترجم به شکل‌های مختلف و مشکوکی از دنیا رفتند که از میانشان فقط دو نفر، نامشان به عنوان قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای پذیرفته شد اما تعداد واقعی قربانیان به مراتب بیشتر بود.
آنچه پس از اعتراض‌های سال ۱۴۰۱ در سینمای ایران رخ داد می‌تواند تکرار الگوی آن اتفاق باشد. در صحبت‌های تعدادی از مدیران سینمایی دو سال اخیر جسته و گریخته مطرح شده که مسئولان امنیتی و قضایی حکومت در جلساتشان با آنها می‌گویند برخی سینماگران نوعی نقش «لیدر»ی را در اتفاقات دو سال اخیر داشتند. چنین نگاهی با درنظرگرفتن عملکرد پیشین حکومت می‌تواند ذهن را به سمت گمانه‌های ناخوشایندی بکشاند.
مقطع فعلی سینمای بعد انقلاب ایران احتمالا فصل قطوری (در جنبه‌های مختلفش، از تولیداتش تا عملکرد فعالانش) در کتاب تاریخ خواهد داشت.
@babakgha