Amir Pouria

پاسخ مجید برزگر، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده‌ی سینمای مستقل به روح‌الله سهرابی مدیر دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم (بخوانید سانسور):

آقای روح الله سهرابی
نمی دانم این حق به جانبی و احساس قدرت داشتن را اگر در این پُست نبودید و مثل ِکمی قبل تر که پشت آن میز ننشسته بودید و کارگردان یکی دو فیلم سینمایی بودید هم داشتید؟ نمی دانم چه کسی به شما این قدرت و حق را داده که چنین با اعتماد به نفس و گستاخانه درباره‌ی سینماگران این سرزمین داوری و اتهام‌زنی کنید ؟ آن هم به بی‌شرفی و وطن‌فروشی؟ و روابط عمومی سازمان سینمایی هم با افتخار آن را منتشر می‌کند. لابد لاقیدانه می‌دانید که حدی و جزایی حتا در وجدانتان هم نخواهد بود. چه باک! که دنیا و رسمِ دنیا اگر این یک دو روز به کام شماست اما چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند.
شاید به هیچ چیزی اعتقاد ندارید! به راحتی دروغ می‌گویید و ککتان هم نمی‌گزد. لابد به خاطر دارید یک دو جلسه‌ی کوتاهمان را. وقتی بعد از دادگاه و احکام صادره برای من، گفتید عطف به ما سبق نمی‌کنید و فیلم‌های قبلی من را- پیش از آن دادگاه- متوقف نمی‌کنید. فیلم‌هایی که تهیه کننده‌شان بودم و کارگردانانشان منتظر نمایش فیلمهایشان. فیلم‌هایی که کسانی مثلِ شما و پشت همین میز اتاق شما برایشان مجوز صادر کرده بودند و حالا معلوم نیست کجا هستند و شما هم به خاطر داشته باشید در این اتاق خیلی دوام نخواهید داشت که رسمِ آن بازی چنین است. لابد به خاطر دارید در جلسه آخر لیست سیاهی از افراد ممنوع‌الکار را نشانم دادید که اسم من هم در آن بود و گفتید به هیچ عنوان اجازه هیچ کاری نداریم و عجیب‌تر آن که پیشنهاد حذف نامم را از تیتراژ فیلم‌هایم مطرح کردید.
شاید واقعیت ِ شما همین است که در یادداشتتان می بینیم. دروغ‌گویی و تهمت‌زنی و بیشتر: بی‌ایمانی به همه‌ی آنچه ادعا می‌کنید. به اخلاق و به دین. ما را به بی‌شرفی و وطن‌فروشی متهم می‌کنید! و همان حرف‌های خنده دار ِ تکراری این سالهای هم مسلکانتان: ارتباط با سفارتخانه ها و دبیرخانه‌ی جشنواره‌ها! " که طبقِ شواهد و قراین مشکوک است". الان که با بخش زیادی از سینما این می‌کنید؛ که اگر شواهد و قراینی بود و داشتیدشان چه‌ها که نمی‌کردید! واقعا فکر می‌کنید کسی حرفهایتان را باور می‌کند؟ به همین ساده‌انگاری ست که در اتاق های دربسته‌تان خیال می کنید؟ از برلین ِ از نظر شما همیشه علیه حکومت ایران چرا امسال یادی نمی‌کنید که سرتا پا مدافع فلسطین بود و جوایزش را به آن فیلم ها داد و آنچنان علیه اسراییل قیام کرد! اینجا جشنواره سیاسی نبود؟ لابد حالا وقتش نیست. بگذریم.
القصه! با دوست فیلمسازم در برنامه‌ای درباره‌ی سینمای مستقل حرف زدیم با دوست روزنامه نگار قدیمی که دغدغه‌های فرهنگی‌اش را می‌شناسیم. گیرم تعاریفمان با شما فرق می‌کند یا اصلا اشتباه گفتیم! جرم کردیم؟ تمام این سالها که نفهمیدیم جرممان چیست. همین واکنشهای ساده به وضعیتِ جامعه و فرهنگ جرم است؟ یعنی حتی تابِ یک گفت و گوی ساده را هم ندارید؟ نقدش نمی‌کنید؟ درباره ش حرف نمی‌زنید؟ این چنین عصبانی و خشمگین یادداشت می‌نویسید آن هم فقط با اتکا به قدرت و منصبتان؛ و می‌تازید و توهین می‌کنید و فیلم یک پیشکشوت سینمای ایران را لاطائلات می نامید و" دیگری" را که نمی‌دانم من بودم یا دوست فیلمسازم می گویید از مواهب ِ پیدا و پنهانِ دولتی بهره‌مند بودیم. حالا که منت گذاشتید و متلک گفتید فقط بفرمایید این مواهب چه‌ها بوده؟ در کدام فیلمهایمان؟ نکند همین که زنده‌ایم و عجالتن هستیم و قبلتر مجوزهایی بر تکه‌ای کاغد گرفته‌ایم از نظر شما همان مواهب پیدا و پنهان است؟ البته که بله! اصلن چرا عده‌ای باید باشند؟ جلوتر هم همه‌ی سینمای اجتماعی و منتقد را جیره‌بگیر این جا و آنجا می‌نامید و یادتان می‌رود بودجه‌های فرهنگی این مملکت در سازمانها صرف چه آثاری می‌شود با چه تعداد تماشاگر و چه تاثیرگذاری؛ و پشت فیلمهایی پنهان می‌شوید و از اقبالشان باد در گلو می‌اندازید که در بهترین حالت مردم را یاد" رنگارنگ" می‌اندازند. لابد یاد دورانی که شادی هم داشتند. همه‌ی سینما و رسانه‌ها که دست شماست! میزگرد بگذارید و تعریفِ خودتان را بدهید. بالاخره آنکه غربال به دست دارد از پی کاروان می آید!
درست است آقای سهرابی!َ شما درست می‌گویید باید کلاهمان را قاضی کنیم و آثار تولیدی این یک دو سال را خوب بررسی کنیم و جشنواره ی تراز شما را هم. فیلم ها را مرور کنیم و سرمایه‌گذارانشان را هم. البته که به تعریف شما از سینمای مستقل مورد نظرتان خواهیم رسید و بگویم که با شما که اندکی هوش دارید و متوجه اهداف و برنامه‌هایی شده اید موافقم: "توضیح واضحات خالی از لطف نیست: سینمای مسقل سینمایی‌ست بدون وابستگی به هیچ گروه، جریان، جبهه و تفکری..."

@amiropouria

1.4K views19:45