□ یک واژه یک اثر

وقتی در مقابل pall معادل «تابوت» بیاوریم، معنای دقیق این کلمه را انتقال نداده‌ایم. تابوت ممکن است خالی باشد یا جسدی در آن باشد. pall تابوتی است که مرده‌ای در داخل آن قرار دارد. بنابراین، فرهنگ نشرنو برایش چنین معادلی آورده: تابوت (با جنازه).

#فرهنگ_فشرده_نشرنو | تألیف و ترجمۀ محمدرضا جعفری | نشرنو، چاپ هجدهم ۱۳۹۵، قطع وزیری، جلد سخت، ۱۷۲۰ صفحه، #یک‌واژه_یک‌اثر.

@nashrenow

‍ ◽️
ویرایش در عصر قاجار

پس از مرگ عباس میرزا و فتحعلی شاه، پسر عباس میرزا را با نام محمد شاه قاجار در 1250 ق به سلطنت رساندند و او پس از حدود 16 سال پادشاهی بر اثر بیماری در 1264 ق از دنیا رفت. در دورهٔ حکومتش سیاست انتشاراتی جدیدی تدوین و اجرا نشد و همان سیاست دورهٔ عباس میرزا تداوم یافت. در بررسی‌های تاریخی جدیدتر تاریخ‌نگاران به این نکته اشاره شده است که در همان دوره سفارش داده بودند چندین کتاب و شماری ابزار علمی و فنی از خارج خریداری و به ایران فرستاده شود. در میان کتاب‌ها، فهرستی از چند کتاب مرجع هم دیده می‌شود. گردانندگان امور ظاهراً قصد داشتند فعالیت‌های صنعتی و فنی را در کشور آغاز کنند. شماری را برای تحصیلات عالی در رشته‌های مختلف به فرنگ فرستادند و تنی چند از میان آن‌ها پس از بازگشت به کشور به شخصیت‌هایی سرشناس و تأثیرگذار تبدیل شدند، ازجمله: میرزا حسین‌خان (سپهسالار)، میرزا یحیی‌خان (مشیرالدولهٔ سوم)، میرزا ملکم خان (ناظم‌الدوله) و عده‌ای دیگر.

در دورهٔ محمدشاه هزینهٔ دولتی ترجمه و انتشار شماری اثر به فارسی تأمین شد و وظیفهٔ ترجمهٔ آثار را به خارجیانی نظیر مسیو ریشار فرانسوی، مسیو جبرئیل یونانی‌تبار و ادوارد برجیس سپردند که به خدمت دولت ایران درآمده بودند. این مترجمان به زبان فارسی، به واژگان و اصطلاحات و ظرایف این زبان تسلط نداشتند و لاجرم مطالب را تحت‌اللفظ (واژه به واژه) و اغلب هم نامفهوم ترجمه می‌کردند. چون زبان ترجمه از فرنگی به فارسی هنوز قوام نیافته بود، به دبیران و منشیانی که در خدمت دولت و دیوان بودند، مأموریت دادند که ترجمه‌های این خارجیان را مفهوم و روان کنند، یا با ذوق ادبی سفارش‌دهندگان و بانیان ترجمه و خواص خوانندگان زمان سازگاری دهند؛ یا به‌اصطلاح امروز ما، آن‌ها را ویرایش زبانی و ادبی کنند. درنتیجه، فعالیت تازه‌ای آغاز شد که از دیدگاه پیشینه و تاریخ ویرایش در ایران می‌تواند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به این موضوع بااهمیت باشد...

| «تاریخ ویرایش در ایران: ویرایش در عصر محمد شاه و ناصرالدین‌ شاه قاجار» | عبدالحسین آذرنگ و مروارید رفوگران | جهان کتاب | ش 404 | فروردین – اردیبهشت 1403 |

#مجله‌_‌جهان‌_‌کتاب
#تاریخ‌ـ‌ویرایش‌ـایران
#عبدالحسین‌ـ‌آذرنگ
#مروارید‌ـ‌رفوگران
@jahaneketabpub

در باب اهمیت ترجمه: دو جستار و یک گفت‌وگو منتشر شد. این کتاب بعد از برچیدن کتابخانه‌ام دومین عنوان از مجموعهٔ کتابندگان است.

در جهان انگلیسی‌زبان، ادیت گروسمن، نویسندهٔ کتاب حاضر، با ترجمهٔ آثاری از نویسندگانی چون گابریل گارسیا مارکز، ماریو بارگاس یوسا و کارلوس فوئنتس و، مهم‌تر از همه، برگردان دن کیشوت اثر سروانتس شناخته می‌شود.

نویسنده در این کتاب بر برخی از چالش‌برانگیزترین مباحث نظری مرتبط با ترجمهٔ آثار ادبی دست می‌گذارد و بر ضرورت و اهمیت ترجمه در دنیای ادبیات تأکید می‌کند. امکان ترجمهٔ آثار ادبی، ترجمهٔ شعر و رمان، مشکلات ترجمه‌‏های تحت‌اللفظی، نقش ترجمه در شکل‌گیری سبک نویسندگان، ترجمه از دیدگاه ناشران و منتقدان کتاب، وضعیت آثار ترجمه‌شده در بازار نشر اروپا و امریکا، و اهمیت ترجمه در تاریخ فرهنگی از جمله مباحثی است که گروسمن در کتاب حاضر در موردشان بحث کرده است.

در باب اهمیت ترجمه: دو جستار و یک گفت‌وگو | ادیت گروسمن | ترجمهٔ مهرداد رحیمی‌مقدم | ۱۴۴ص. | چ اول: ۱۴۰۲ | ۱۶۸٬۰۰۰ تومان

#کتاب #پیشنهاد_کتاب #کتاب_تازه
#انتشارات_مان_کتاب #مان_کتاب
‌@maneketab

اما از چاپ سنگیِ گالیور تا چاپ سربی آن چهل سالی فاصله است. نخستین چاپ سربیِ گالیور، چهلمین کتاب از نشریات بریانی است که حسین بریانی شبستری در «بنگاه نشریات بریانی» به نام «سیاحت عجیب گولیور در کشور لی لی پوت و غول پیکران (یعجوج و معجوج)»*و به ترجمه فریبرز ارباب علی عسگر (فریبرز عسگری) منتشر می کند. انتشار آن به شکل نشریات پیاپی هفتگی (هر هفته ۱۶ صفحه) از نوروز تا تیرماه سال ۱۳۲۰ که سال ورود متفقین و تغییر حکومت از پدر به پسر است به طول می انجامد. گالیور بریانی هم البته نه ترجمه ای از اصل کتاب بلکه از خلاصه آنست و بی هیچ یادی از ترجمه اول که از مترجم السلطنه باشد.

* پ.ن: یأجوج و مأجوج درست است ولی اینجا واژه ها را به همان صورتی که در کتاب آمده بود، آوردم.

@cinema_book

هرچند سرنوشت گالیور بریانی هم مثل آن ترجمه قبلی فراموش شدن بود و حالا نه از کتاب و نه از ناشرش، رد و نشانی جز در بعضی خاطرات باقی نمانده اما از همین کتاب و کتابهای دیگر بریانی مثل تارزان و جینگوز و فانتوما و مایک هامر که همه را برای نخستین بار و به شکل نشریات پیاپی هفتگی به خوانندگان ایرانی معرفی کرد، می شود فهمید که «حسین بریانی» یا آنطور که بر روی جلد اولین کتابهای انتشاراتی اش آمده «بوریانی»، نبض خوانندگان جوان آن زمان را خوب در دست داشته است. حالا هم بازنشر گالیور بریانی بعد از حدود هشتاد سال که از چاپش می گذرد، بهانه ای برای یادآوری و نوشتن همین سطرهاست.

@cinema_book

‍ «قرآن کریم با چهار ترجمۀ کهن» تجدید چاپ شد.

این اثر ابتکاری، به‌طرزی هنرمندانه در متنی واحد، چهار نثر مهم از چهار دورهٔ متفاوت را در اختیار قرآن‌پژوهان و پژوهندگان تاریخ زبان و نثر و سبک‌شناسی فارسی قرار می‌دهد. همنشینی این ترجمه‌ها این امکان را فراهم آورده است که بتوان ویژگی‌های زبان و ادبی هر ترجمه را با دیگری سنجید و همچنین به تأثیر تفاوت مشرب مترجمان پی برد. در ضمن با استفاده از فهرست‌های کلمات و موضوعات که در انتهای این نسخه آمده است جوینده می‌تواند در کوتاه‌ترین زمان و به ساده‌ترین شکل ممکن آیه یا آیات و موضوعات موردنظر خود را بیابد.

همچنین در تمامی ترجمه‌ها همۀ واژه‌های دشوار یا کلماتی که ممکن است برای همگان شناخته نباشد داخل پرانتز معنی شده‌اند.

□ قرآن کریم با چهار ترجمۀ کهن | برگرفته از تفسیر طبری، تفسیر سورآبادی، تفسیر کشف‌الاسرار، و تفسیر ابوالفتوح رازی | استخراج و تنظیم: محمد شریفی | فهارس: شادروان محمود رامیار | نشر نو، چاپ دوم ۱۴۰۳، قطع رحلی، جلد سخت با قاب، ۱۴۵۶ صفحه، #تجدید_چاپ.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com

📌 مصاحبۀ شوشا گاپی با اسماعیل کاداره

از کتابِ
رویای نوشتن
نویسندگان معاصر از نوشتن می‌گویند

ترجمۀ مژده دقیقی

(چاپ هفتم)

تهیه از سایت:
⭕️www.jahaneketab.ir

@jahaneketabpub

□ یک واژه یک اثر

در زبان گفتاری استرالیا و نیوزیلند pommy را در طعنه و اشارۀ تحقیرآمیز به انگلیسی‌ها به کار می‌برند. کلمات زیر که در برخی از فرهنگ‌های دوزبانه، همراه با توضیح طعنه و تحقیرآمیز بودن کلمه، آمده است حق مطلب را ادا نمی‌کند: انگلیسی، آدم انگلیسی. اما فرهنگ نشرنو برای pommy معادل به‌معنای دقیق آن آورده است که می‌توان به‌درستی و با خیال راحت در متن به کار برد: مردک انگلیسی، زنک انگلیسی، بَد انگلیسی.

#فرهنگ_فشرده_نشرنو | تألیف و ترجمۀ محمدرضا جعفری | نشرنو، چاپ هجدهم ۱۳۹۵، قطع وزیری، جلد سخت، ۱۷۲۰ صفحه، #یک‌واژه_یک‌اثر.

@nashrenow

به مناسبت انتشار ترجمۀ جدیدی از سفر به انتهای شب نوشتۀ فردینان سِلین
ترجمۀ بخش اول کتاب از احمد شاملو، به همراه دستخط شاملو و یادداشت‌هایش در حاشیۀ متن فرانسوی.
به کوشش مانی پارسا، مجلۀ این شماره با تأخیر، شماره ۳، سال ۱۳۸۴.
#ترجمه‌پژوهی
#فردینان‌سلین
#سفر‌به‌انتهای‌شب
#احمد‌شاملو
#مانی‌پارسا

سخن سردبیر

این آخرین شماره از آینۀ میراث است که با انتشار آنْ عمر ۲۵ سالۀ نخستین مجلۀ مرکز میراث مکتوب به پایان می‌رسد؛ و بدین ترتیب، دیر یا زود خود به «میراث مکتوب» ایران می‌پیوندد. بااین‌همه، کسی چه می‌داند، شاید هم عنقاصفت روزی مجالی یافت و از خاکسترهای خود باز به پرواز درآمد، «سر فرو بُردم در آنجا تا کجا سر برکُنم».
براساس برداشت‌ها از آنچه مخصوصاً در دو سه سال اخیر بر سرِ این نشریۀ علمی پژوهشی رفته، تعطیلی آن ناشی از دو علت بوده است: ضعف مالی و ضعف مقاله‌ای. سال‌هاست که مرکز پژوهشی میراث مکتوب با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کند، مانند بسیاری دیگر از بنیادهای علمی ـ فرهنگی و بنگاه‌های انتشاراتی مستقل. پیوسته به این در و آن در زده که از پا نیفتد و قدر مقدور صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارد. ولی چون «وظیفه» به حدّ اقلِ آن هم نرسید، به فکر خاموش‌کردن یکی از موتورهای برق خود افتاد. نخستین نامزد برای این کار آینۀ میراث بود؛ آینه‌ای که اگر هم نشکسته باشد، ترک برداشت.
تخته‌شدن دکّۀ آینۀ میراث، البته، جای عجب نیست. کدام نشریه‌ای را سراغ دارید که حرفی برای زدن داشته و برخلاف انتظار خوانندگانش به‌یک‌باره تعطیل نشده باشد؟ اکثر آنها یا به دلایل سیاسی، یا بر اثر ناتوانی مالی و پافشاری بر اصول و معیارهای خود، مجال دوام نیافته‌اند؛ و درواقع سرِ سالم به گور نبرده‌اند.
و اما ضعف دومی که ضعف اول را تشدید کرد و تیر خلاص را زد، کثرت مقالات بی‌ربط با محدودۀ کارهای آینۀ میراث بود یا نوشته‌های سست و کم‌ارزشی که به دفتر مجله می‌رسید. از میان پنجاه شصت مقاله‌ای که این دفتر برای هر شماره دریافت می‌کرد، به زحمت می‌شد دوازده مقالۀ قابل و مربوط برگزید. بسیار اتفاق می‌افتاد که حتی به این تعداد هم نمی‌رسید. مشکل به اینجا ختم نمی‌شد. نشریه اغلب، از این لحاظ، با دو مسئله روبرو بود: نخست، مقالاتی که بیش از یک نویسنده داشت؛ و دیگری درخواست‌های نامعقولی که بعضی مقاله‌نویس‌ها از آینۀ میراث داشتند یا راه‌های ناشایست و «میان‌بُرهای» خلافی که بعضی انتخاب می‌کردند. گه‌گاه فشارهای ناموجّهی هم از سوی مؤلفان مقالات یا حامیان آنها به تحریریۀ نشریه وارد می‌آمد: مثلِ اینکه «بیش از یک یا دو ماه باقی نمانده که پایان‌نامه‌ام را باید تحویل بدهم و الّا چنین یا چنان خواهد شد»، و بنابراین، دکترا بی ‌دکترا!». یا «پذیرش نهاییِ پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد یا دکتری من منوط به پذیرش مقاله‌ام برای چاپ در آینۀ میراث است». یا «قرار است عن‌قریب با نامزدم ازدواج کنم». ظاهراً می‌خواسته با دست پُر و برگی برنده کار را شروع کند! بگذریم از دو سه فقره تّقلب و جعل امضاء که خدا کند به همان مواردی منحصر بوده که مشتِ حریف باز شد. این توسّلات و تشبثات حقیر نه در شأن ارباب علم و تحقیق است، نه شایستۀ نشریه‌ای که باید جلوه‌گاه دانشگاهیان و پژوهشگران، به معنای واقع کلمه، باشد.
و اما مشکلِ دو سه مؤلّفی‌بودن شماری از مقالات گویا متکّی به تصویب و تجویز وزارت علیّۀ علوم و فن‌آوری است. «یک زلف و این همه دل!»، یک مقاله و چند شریک که تنها یکی از آنها مسؤلیت را بر عهده می‌گیرد و دیگر شرکا فقط از عواید «معنوی» چاپ آن برخوردار می‌شوند. تلاش‌ها، فشارها و تقاضاها، سفارش‌ها و خلاف‌کاری‌ها همه فقط و فقط برای چاپ مقالات آن‌چنانی بود. بیشتر عزیزانی که به مشروطۀ خود می‌رسیدند و از پل می‌گذشتند دیگر سراغی از میراث مکتوب و آینۀ آن نمی‌گرفتند: «زان سفر دراز خود یاد وطن نمی‌کند»، کَانّه آینۀ میراثی وجود نداشته است. به نظر می‌رسد که نیّت اصلی از نگارش چنین مقالاتی، نه لزوماٌ و منحصراً حلّ معضل، رفع ابهام یا نشر نویافته‌ای است بلکه بیشتر برای کسب امتیازاتی است که کمک کند داوطلبِ مدرک دکتری به دکترای خود برسد و استادیاری به مرتبۀ دانشیاری دست یابد. در این میان، آینۀ میراث می‌شود واسطۀ ارتقاءهای بناحق و عملاً، عامل مظلمه. امتیازِ ناروا گرفتن همان و پیوستن به هیأت‌های علمی دانشگاه همان. و این جفایی آشکار است در حق نهاد دانشگاه و دانشگاهیان راستین و متعهّد.
ناگفته نماند که مقالات مردود از سوی تحریریۀ آینۀ میراث، اغلب به مجلات دیگر راه پیدا می‌کردند زیرا گردانندگان آنها یا حوزۀ تحقیقاتیِ گسترده‌تر یا دستی گشاده‌تر و نگاهی خطاپوش‌تر از آینۀ میراث داشتند. یقیناً، حال با ازنفس‌افتادن آینۀ میراث کار بر آن مجلات آسان‌تر خواهد بود و استقبال پُروپیمان‌تری از آنها خواهد شد. مبارک باشد!
مجدالدین کیوانی

علاقه‌مندان می‌توانند در سامانۀ مجلۀ آینۀ میراث متن کامل مقالات این شماره را دریافت کنند:
https://www.am-journal.ir/

مرکز نشر دانشگاهی " کارگاه تخصصی فرهنگ‌نویسی " را از تاریخ ۷ مرداد ۱۴۰۳ با تدریس دکتر مجید ملکان و مریم میرشمسی برگزار می‌کند.
سرفصل‌های این کارگاه عبارتند از:
_ پیکره فرهنگ؛
_ شیوه‌نامه؛
_ تعریف‌نگاری؛
_ ویرایش در فرهنگ‌نویسی.

روزهای برگزاری کلاس: یکشنبه و چهارشنبه از ساعت ۱۶ تا ۱۹

تلفن‌های ثبت نام:
88721756
09926456319

تنها با رمل و اسطرلاب می‌شود «اورثینک» را به overthinking ربط داد.

⁠ 📚 مشق_ترجمه
✔️#نویسه_پارسی

✍️ معرفی کوتاه

هزار نکتهٔ باریک‌تر از مو در فن، هنر، و مهارت ترجمه وجود دارد که آنها را فقط در عمل می‌توان آموخت، و آموختن‌شان سال‌ها طول می‌کشد. از طرفی، کتاب‌ها، مقاله‌ها، و راهنماهای بسیاری برای آموزش ترجمه در دسترس است. اما بیشترِ دانشجویان و پژوهشگران و علاقه‌مندان یادگیریِ ترجمه مجال و حوصلهٔ کلنجاررفتن با این منابع را ندارند. پس چه باید کرد؟ کلیدی‌ترین و کارسازترین نکته و توصیه‌ای که بیشتر مترجمان ممتاز و معلمان کهنه‌کارِ ترجمه، به‌اتفاق، بر آن تأکید می‌کنند تمرینِ ترجمه از روی دست زبردست‌ترین مترجمان است؛ یعنی کنار هم قرار دادنِ متن اصلی و ترجمهٔ آن، و دقت در ظرایف و لطایف کار مترجم، و آموختن همان نکته‌های باریک‌تر از مو، که در هیچ کتابی نوشته نشده است. معمولاً به این کار «مقابله» می‌گویند؛ ما از آن به «مشق ترجمه» تعبیر می‌کنیم. کتاب «مشق ترجمه» شامل مقابلهٔ قطعاتی از ترجمه‌های ممتاز ۱۸ مترجم با متن انگلیسی است، که در ۱۸ فصل تنظیم شده است.

📕 نویسنده: روح‌الله سلیمانی‌پور - نیما م. اشرفی | چاپ اول: 1400| قطع وزیری| جلد شومیز| 368 صفحه|


🌐 بخشی از کتاب را بخوانید 👈: دریافت فایل

🌐 خرید نسخه کاغذی 👈: لینک خرید

🌐 خرید نسخه الکترونیکی 👈: لینک خرید



⁦☎️⁩ واتس‌اپ، تلگرام، پیامک: 09021005161
👈 پشتیبانی و سفارشات: @neveesehparsi

🆔 @iranlinguistics 👈
🆔 @lingtrans 👈
🆔 @lingwrite 👈