⚡️🇮🇷 سازمان پیمان امنیت جمعی از ایران به عنوان ناظر در تمرینات دعوت کرد

نمایندگان عربستان سعودی، ایران، چین و مغولستان به عنوان ناظر در رزمایش CSTO در بلاروس دعوت شده اند. آناتولی سیدوروف، رئیس ستاد مشترک CSTO گفت: این خبر توسط ریانووستی گزارش شده است.

وی در نشست خبری گفت: نمایندگان کشورهای غیرعضو CSTO، پادشاهی عربستان سعودی، جمهوری اسلامی ایران، چین و مغولستان به عنوان ناظر در رزمایش جمهوری بلاروس دعوت شده اند.

⚡️🇮🇷 ОДКБ пригласила на учения Иран в качестве наблюдателя

Представители Саудовской Аравии, Ирана, Китая и Монголии приглашены в качестве наблюдателей на учения ОДКБ в Белоруссии. Об этом как передает РИА Новости заявил начальник объединенного штаба ОДКБ Анатолий Сидоров.

"В качестве наблюдателей на учения, проводимые в Республике Беларусь, приглашены представители государств, не являющихся членами ОДКБ, - Королевства Саудовская Аравия, Исламской Республики Иран, КНР и Монголии", - сказал он в ходе брифинга.

🔹کاربر آمریکایی:
ایران اولین کشوری است که آمریکا را مجبور به آزادسازی تمام پول های مسدود شده خود کرد.

🔹Американский пользователь:
Иран является первой страной, которая заставила Соединенные Штаты разблокировать все свои замороженные деньги.

دولت باکو پس از آغاز جنگ اوکراین با فدراسیون روسیه پیمان اتحاد امضا کرده اما این متحد هم اکنون نه تنها از اوکراین حمایت می‌کند بلکه در موضوعات مختلف از جمله وضعیت قره باغ کوهستانی برای روس‌ها خط و نشان هم می‌کشد. این بار دولت باکو به گردهمایی فعالان تالش مغان در فدراسیون روسیه واکنش تندی نشان داده است. رسانه‌های وابسته به دولت آذربایجان خبری را با متن یکسان بدون هیچ گونه تغییری منتشر کرده‌اند و اعتراض سفارت آذربایجان در روسیه به گردهمایی سی امین سالروز تاسیس جمهوری خودمختار تالش مغان در خاک روسیه را ترند کرده‌اند.

https://iswnews.com/102364/%D8%AE%D8%B7-%D9%88-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87/

🇷🇺نواک: روسیه هفته آینده کاهش عرضه نفت به بازارهای خارجی را اعلام می کند

معاون نخست وزیر روسیه گفت: فدراسیون روسیه با کشورهای اوپک پلاس بر سر پارامترهای جدیدی برای کاهش عرضه نفت روسیه به بازارهای خارجی به توافق رسیده است که هفته آینده منتشر خواهد شد.

⚡️🇷🇺Россия объявит на следующей неделе о сокращении поставок нефти на внешние рынки - Новак

РФ договорилась со странами ОПЕК+ о новых параметрах сокращения поставок российской нефти на внешние рынки, они будут опубликованы на следующей неделе, сказал вице-премьер России.

🔹ایران دوباره در بین ده تولیدکننده برتر فولاد جهان قرار گرفت

انجمن جهانی فولاد در تازه ترین گزارش خود اعلام کرد که تولید فولاد ایران تنها در تیرماه 2023 به 3.2 میلیون تن رسیده است که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 4.5 درصد افزایش داشته است.
ایران همچنان جزو ده تولیدکننده بزرگ فولاد جهان است.

🇮🇷Иран снова в десятке крупнейших мировых производителей стали

Всемирная ассоциация производителей стали объявила в своем последнем отчете, что производство стали в Иране только в июле 2023 года достигло 3,2 миллионов тонн, увеличившись на 4,5% по сравнению с тем же периодом прошлого года.
Иран по-прежнему входит в десятку крупнейших производителей стали в мире.

🔴به گزارش رادیو آزادی، هواپیماهای باری شرکت هواپیمایی Silk Way آذربایجان از 15 اوت تا 5 سپتامبر 5 پرواز به مقصد اسرائیل یعنی پایگاه هوایی اوودا انجام دادند.

🔹 همانطور که در تحقیقی که در ماه مارس توسط روزنامه اسرائیلی هاآرتص منتشر شد، مشخص شد، این تنها فرودگاه در کشور است که از طریق آن محموله های انفجاری مجاز به صادرات است. این روزنامه اشاره کرد که اوودا برای صادرات کالاهای نظامی استفاده می شود.

🔹 همانطور که روزنامه نگاران دریافتند، از سال 2016، هواپیماهای باری Silk Way نود و دو بار در اوودا فرود آمده اند. هاآرتص می نویسد: «داده ها نشان دهنده افزایش خاصی در تعداد پروازها به باکو در اواسط سال 2016، اواخر سال 2020 و اواخر سال 2021، مصادف با دوره های جنگ در قره باغ کوهستانی است.

🔹 بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح استکهلم، 69 درصد از تسلیحات خریداری شده توسط آذربایجان در سال های 2016 تا 2020 توسط اسرائیل تامین شده است. همانطور که در گزارش این موسسه اشاره شده است، اسرائیل به باکو سلاح می فروشد نه تنها به این دلیل که از آن درآمد خوبی کسب می کند، بلکه به این دلیل که به نفت آذربایجان وابسته است و این کشور را متحدی در برابر ایران می بیند.

https://www.tg-me.com/AteoGo/31249

♦️ ایران و روسیه دوباره هم مرز خواهند شد؟/حمایت صد در صد ایران و روسیه از یک جمهوری اثرگذار

🇧🇾🇬🇶🇰🇵🇷🇺 الکساندر دوگین:
وزارت دفاع روسیه گزارش داد که هیئت روسی به رهبری شویگو برای مذاکره با رهبری ایران وارد تهران شد.
و این مسیر درستی است. ما (بدون احتساب ارتش و نیروی دریایی) فقط سه متحد داریم - بلاروس، ایران و کره شمالی. بقیه مردد هستند - اگرچه بسیاری در جهت ما هستند. از همه ارزشمندتر کسانی هستند که اصلاً دریغ نمی کنند. دوستان واقعی در موقعیت مناسب ساخته می شوند. و همه کسانی که در روسیه دهه ها دوستان واقعی ما را تحقیر کرده اند، خود دشمنی بیش نیستند. یک عامل خارجی که به غرب خم می شود.

🔴ارمنستان در نشست سازمان ملل خواستار خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از قره باغ و جایگزینی نیروهای فرانسوی و آمریکایی شد.

این بیانیه را آرارات میرزویان وزیر امور خارجه ارمنستان در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره وضعیت قره باغ بیان کرد و خاطرنشان کرد که باید نیروهای حافظ صلح تحت نظارت سازمان ملل به منطقه وارد شوند.

متحدان اصلی ارمنستان و کشورهایی که آن را به سمت اقدامات ضد روسی سوق می دهند، فرانسه و آمریکا هستند.

🔹Армения на заседании ООН призвала вывести российских миротворцев из Карабаха, заменив их на французов и американцев

С таким заявлением на заседании Совбеза ООН по ситуации в Карабахе выступил министр иностранных дел Армении Арарат Мирзоян, отметив, что в регион нужно ввести миротворцев под эгидой ООН.

Основными союзниками Армении и странами, подталкивающими ее к антироссийским действиям, являются Франция и США.

Карабахский "цугцванг" России

Война уже идёт. Азербайджан добивается полной капитуляции армян. Конечно, проще всего повесить всех собак на иудушку Пашиняна, но это было бы вредным упрощением ситуации. Этого типа поставили у власти специально, и он последовательно реализует программу по выдавливанию России из Закавказья, сдаче Карабаха, разгрому Армении и либо её полному исчезновению (признание Карабаха "частью Азербайджана", что фактически аннулирует послевоенное соглашение 2020 г.), либо по превращению (ради "спасения армян") в западную колонию с НАТОвскими базами у границ России.

Но у медали всегда есть две стороны: посмотрим, что сделала для недопущения этой ситуации Россия. И увидим: НИЧЕГО! "Россотрудничество" и иные обязанные налаживать "русско-армянскую дружбу", создавать и поддерживать прорусские силы и политиков в Армении, резко выступать (через МИД) против любых антирусских действий, организовывать обучение в России армянской военной элиты, продвигать к власти не "пашинянов", а пророссийских армян – что сделали? Ничего, кроме проедания отпускаемых на это дело немалых сумм.

Поглядите на американцев – они вычисляют, вывозят на обучение к себе и переформатирование перспективную молодёжь, помогают грантами нужным НКО и СМИ, а если что не так, организуют "цветную революцию" для свержения своих противников. Это и называется "мягкая сила", коей наша политическая элита не владеет на системном уровне. Итог мы видим. И объяснить всё случайностью или профнепригодностью отдельного исполнителя не получится: точно то же самое мы видели чуть ранее на Украине. А когда одинаковые действия приводят к одинаковому результату, это уже система устроения исторического движения России, суть которой в постоянном опаздывании с осознанием своих национальных интересов. Причина в неверной цивилизационной идентичности России: мы более 30 лет строили Еврорусь и никак не можем выйти из этой парадигмы.

Добавьте сюда одно из сильнейших в России проазербайджанское лобби, а ещё – собственно протурецкое лобби, для которого турецкие газопроводы, доходы от параллельного импорта" и "дружба" с предающим и подставляющим Россию на каждом шагу Эрдоганом – куда большая ценность, чем национальные интересы. Добавьте "обиду" на Пашиняна, и становится ясно, почему позиция России сегодня – "миротворцы в Карабахе ни во что не лезут, лишь бы не трогали их самих". О повторении 2008 г. и речи нет.

Хорошо, "не лезть в чужую драку" – это у нас многие одобрят. Но вот вопрос: к чему ситуация вырулит, и чем за это заплатит Россия. Оставшийся без всякой помощи Карабах, разумеется, сожрут, а более 100 тыс. тамошних армян вырежут, или выгонят, или (в лучшем случае) сделают аналогом косовских сербов. Далее Пашинян потребует вывода наших миротворцев, т.е. Россию выгонят из Закавказья вообще. Затем Алиев, претендующий на большую часть собственно Армении, прикончит и её. Последует антирусский переворот в Грузии, и так уже наполовину скупленной турками. В итоге – ещё одна "Украина" у наших южных границ, базы НАТО и повторение истории с ДНР-ЛНР, в роли которых будут выступать Абхазия и Южная Осетия. А главное – рушится базовая идеологема власти, что реализовав своё "право на самоопределение" (Крым, Донбасс, Приднестровье, Абхазия и Южная Осетия), народ не может быть задавлен военной силой под предлогом "восстановления территориальной целостности". И кто после такого России ещё поверит?!

Так что ситуация аховая – Россия в "цугцванге" ( любой ход "по правилам" ведёт к ухудшению позиции) и теперь, пожалуй, последняя надежда – на то, что миротворцы всё же "впишутся" за уничтожаемых "гражданских". Или на Иран, которому пожирание Турцией Закавказья и НАТОвские базы там совершенно не нужны, а обнаглевший Азербайджан давно поперёк горла. Недаром же Шойгу после КНДР не куда-то, а в Иран с визитом поехал…

Но выход есть, если играть не по навязанным нам правилам. Нужна полная мобилизация во всех сферах, чтобы достичь полной Победы на Украине, что высвободит силы для других направлений.

🔺قره باغ "زوگزوانگ" ( اصطلاحی در شطرنج) روسیه​
​ ​
جنگ در حال حاضر در جریان است. آذربایجان به دنبال تسلیم کامل ارامنه است. البته، البته ساده ترین کار این است که پاشینیان را برای همه چیز مقصر بدانیم، اما این به شدت به وضعیت آسیب می زند.

مثل این که او عمدا به قدرت رسید تا پیوسته برنامه ای را برای بیرون راندن روسیه از ماوراء قفقاز، تسلیم قره باغ، شکست ارمنستان و یا حذف کامل آن (به رسمیت شناختن قره باغ به عنوان "بخشی از آذربایجان" که عملاً توافقنامه 2020 پس از جنگ را باطل می کند) اجرا کند و یا با پایگاه های ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه​ (به خاطر "نجات ارامنه") به مستعمره غربی تبدیلش کند.​
اما همیشه دو روی یک سکه وجود دارد: بیایید ببینیم روسیه برای جلوگیری از این وضعیت چه کرد.​

خواهیم دید: هیچ چیز!​
"روسسوترودنیچستوو" و دیگران موظف به برقراری "دوستی روسی-ارمنی"، ایجاد و حمایت از نیروهای طرفدار روسیه و سیاستمداران در ارمنستان، مخالفت شدید (از طریق وزارت امور خارجه) با هرگونه اقدام ضد روسی، سازماندهی آموزش در روسیه برای نخبگان نظامی ارمنی، غیر"پاشینیان ها" را به قدرت ارتقا می دهند، و آنها با ارامنه طرفدار روسیه چه کردند؟​

هیچ چیز​ جز خوردن مبالغ قابل توجهی که برای این موضوع اختصاص داده شده است.​
به آمریکایی ها نگاه کنید - آنها محاسبه می کنند، جوانان خوش آتیه را برای آموزش و اصلاح نزد خود می آورند، به سازمان های غیردولتی و رسانه های ضروری​ کمک هزینه اختصاص می دهند​ و اگر مشکلی پیش بیاید، "انقلاب رنگی" را برای سرنگونی مخالفان خود سازماندهی می کنند. به این «قدرت نرم» می گویند که نخبگان سیاسی ما در سطح سیستمی از آن برخوردار نیستند.​

نتیجه را می بینیم. نمی توان همه چیز را به طور تصادفی یا بی کفایتی حرفه ای یک مجری فردی توضیح داد:​
​ دقیقاً همین موضوع را کمی زودتر در اوکراین دیدیم.​
وقتی همان اعمال منجر به یک نتیجه می شود، این در حال حاضر سیستمی برای سازماندهی جنبش تاریخی روسیه است که جوهر آن دائماً در تحقق منافع ملی خود تاخیر دارد. دلیل آن هویت تمدنی نادرست روسیه است:​
ما بیش از 30 سال است که یوروروس را می سازیم و نمی توانیم از این پارادایم خارج شویم. یکی از قویترین لابیهای طرفدار آذربایجان در روسیه و همچنین لابی واقعی طرفدار ترکیه را که خطوط لوله گاز ترکیه و درآمد حاصل از واردات موازی برای آن در نظر گرفته شده است را اضافه کنید و "دوستی" با اردوغان که به روسیه در هر مرحله خیانت میکند و فریبش میدهد، ارزشی بسیار بالاتر از منافع ملی است.​ "کینه" نسبت​ به پاشینیان​ را اضافه کنید و مشخص می شود که موضع امروز روسیه چیست. نیروهای حافظ صلح در قره باغ تا زمانی که به آنها دست نزنند در هیچ چیزی دخالت نمی کنند. صحبتی از تکرار سال 2008 نیست. ​

بسیاری از ما این را تایید خواهیم کرد: خوب، "در دعوای شخص دیگری وارد نشوید" ​
اما سوال اینجاست: وضعیت به کجا خواهد رفت و روسیه چگونه هزینه آن را پرداخت خواهد کرد. قره باغ​ بدون هیچ کمکی،​ قطعا بلعیده خواهد شد. بیش از 100 هزار ارمنی آنجا سلاخی، یا اخراج خواهند شد، یا (در بهترین حالت) شبیه صربهای کوزوو می شوند. ​

بعد، پاشینیان خواستار عقب نشینی نیروهای حافظ صلح ما خواهد شد، یعنی روسیه به طور کامل از ماوراء قفقاز بیرون رانده می شود.​

سپس علی اف که ادعای بخش بیشتری ارمنستان را دارد، و در نهایت هکه آن را به دست می آورد. سپس کودتای ضد روسی در گرجستان که نیمی از آن را ترک ها خریداری کرده اند رابه دنبال خواهد داشت.​
نتیجه یک "اوکراین" دیگر در مرزهای جنوبی ما، پایگاه های ناتو و تکرار تاریخ با جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک است که در آن آبخازیا و اوستیای جنوبی وارد عمل خواهند شد.​

از همه مهمتر، ایدئولوژی اساسی مقامات در حال فروپاشی است، که با درک "حق تعیین سرنوشت" خود (کریمه، دونباس، ترانس نیستریا، آبخازیا و اوستیای جنوبی)، مردم را نمی توان با نیروی نظامی به بهانه "احیای تمامیت ارضی"درهم شکست.​ چه کسی بعد از این به​ روسیه را باور خواهد داشت؟!​
بنابراین وضعیت وخیم است - روسیه در "زوگزوانگ" است (هر حرکتی "طبق قوانین" منجر به بدتر شدن موقعیت می شود) و اکنون، شاید آخرین امید این باشد که نیروهای حافظ صلح همچنان با "غیر نظامیان" در حال نابودی "تناسب" خواهند داشت، یا به ایران که اصلاً نیازی به بلعیدن پایگاه های ماوراء قفقاز و ناتو توسط ترکیه ندارد و مدت هاست با آذربایجان گستاخ دچار مشکل شده است. بی جهت نیست که شویگو بعد از کره شمالی به جایی نرفت و برای بازدید به ایران رفت...​
اما راهی برای خروج وجود دارد اگر طبق قوانینی که بر ما تحمیل شده است بازی نکنیم. ما برای رسیدن به پیروزی کامل در اوکراین به بسیج کامل در همه زمینه ها نیاز داریم که قدرت را برای جهات دیگر آزاد می کند.​
​
​

🇮🇷Иран на параде впервые представил крылатую ракету "Паве", ее дальность достигает 1650 км.

Также показали гиперзвуковую баллистическую ракету "Фаттах". Согласно заявлениям Тегерана, она "практически неуязвима" для ПВО.

К слову, "Фаттах", как уверяет ряд СМИ, аналог русского "Кинжала".

🔺ایران برای اولین بار در این رژه موشک کروز پاوه را ارائه کرد که برد آن به 1650 کیلومتر می رسد.

آنها همچنین موشک بالستیک مافوق صوت فتاح را نشان دادند.  به گفته تهران، در برابر پدافند هوایی «عملاً آسیب‌ناپذیر» است.

به هر حال، "فتاح"، همانطور که تعدادی از رسانه ها ادعا می کنند، مشابه "خنجر" روسی است.

🖋اشاره‌ای کوتاه به لابی جمهوری باکو در ایران

▪️پیرامون لابی رژیم باکو در ایران بسیار داد سخن است و با توجه به کژدار و مریز بودن سیاست ایران در باکو که در تاریخ دیپلماسی جهان بی‌سابقه است، شایعات و افسانه‌های زیادی در این خصوص وجود دارد و تجربه نشان داده است که دست‌کم در حوزه سیاست، شایعاتی از این نوع، رنگی از واقعیت دارند.
یکی از آن شایعات، تحصیل تابعیت باکو توسط دو تن از سفرای سابق در دهه هشتاد است.
تجارت سفرا، دیپلمات‌ها و وابستگان سیاسی ایران در باکو، ازدواج یا رابطه آن‌ها با اتباع باکویی یکی از معضلات اساسی دیگر است.
برخی از سفرای سابق ایران در باکو، حتی با شبکه اینترنشنال یا صدای امریکا نیز علیه ایران مصاحبه می‌کنند آن هم از داخل ایران. موضع‌گیری برخی از سفرای سابق و لاحق ایران در باکو علیه «ایران» و به نفع باکو باید یکی از دروس عبرت دیپلماسی در دانشگاه‌ها شود.
یکی از سفرای سابق که از قضا از خانواده‌ای توده‌ای هم بود در یک نشست در روزنامه اطلاعات تصریح کرد که در جنگ اول قراباغ با دبیر شورای عالی امنیت ملی به نفع باکو لابی کرده است. مدتی پس از جنگ ۲٠۲٠ همین سفیر، یک میهمانی مجلل در برج میلاد برای دیپلمات‌های سابق و لاحق کشور برگزار کرد و تابلوفرش دست‌باف از تصویر الهام علی‌اف با لباس نظامی به سفیر باکو در ایران هدیه کرد. در پشت این تابلو رایزن فرهنگی ج. ا. ا ایستاده بود و در آن محفل، سفرای فعلی و اسبق به همراه سایر افراد مرتبط ایران حضور داشتند. سوال این بود که این سفیر با چه «توجیه اقتصادی» این مهمانی و این هدیه پر هزینه را ترتیب داده است؟

می‌دانیم که ک.‌گ.ب بیشترین نفوذ را در ایران داشت. شبکه جاسوسی و نفوذ این سازمان مخوف پس از جنگ دوم جهانی به حدی در ایران گسترش پیدا کرد که حتی وارد ارتش نیز شد. حزب توده در دو مقطع نهضت ملی و انقلاب، هرگاه آزادی عمل پیدا کرد، فورا به تشکیل سازمان افسران دست زد. هدف، جاسوسی و کودتا بود. اما نفوذ ک.گ.ب صرفا به حزب توده محدود نمی‌شد و ابعاد دیگری نیز داشت. اما مسئله اصلی در طرف ایرانی نیست، مسئله اصلی در طرف روس است که همواره سعی شده در سایه بماند تا در مورد آن حزف نزنیم. زیرا یک چهره آشنا در پشت صحنه هدایت این شبکه در شوروی قرار داشت: حیدر علی‌اف.
حیدر علی‌اف هم در جوانی در قالب نیروهای اطلاعاتی شوروی به تبریز آمده بود -تا از نزدیک بر فعالیت مزدوران فرقه دموکرات نظارت کند-و هم به حد کافی ایران را می‌شناخت.
بزرگ‌ترین میراثی که علی‌اف از شوروی ارث برد، همین "شبکه نفوذ" بود. پس از فروپاشی، شبکه نفوذ شوروی در ایران منحل نشد، بلکه از سوی حیدر بازسازی شد و اهداف آن تغییر کرد. این شبکه دست‌کم به‌قدری موفق بود که کسی جرات نکند درباره آن سخن بگوید.

در سال ۲٠۲٠ میلادی اندیشکده‌ای به نام مرکز تحقیقاتِ اطلاعاتِ فرانسه، در گزارشی که با عنوانِ "دیپلماسی خاوریار" منتشر کرد که پس از پول‌شویی عواملِ رژیم باکو در بریتانیا، پولها به کشورهای دیگر منتقل شده‌اند؛ از جمله ایران.

به گفته این مرکز، پول‌هایی که باید صرف جلب نظر «سیاست مداران» و «رسانه ها» در کشورهای هدف می‌شدند ابتدا به چهار شرکت بریتانیایی منتقل شده و سپس در کشورهای مختلف از جمله ایران هزینه شده‌اند.
علی‌رغم ترجمه و نشر این گزارش به فارسی (عنوان: دیاسپورای ترکیه و جمهوری آذربایجان در فرانسه: ابزارهایی در خدمت پان ترکیسم) هیچ‌کس تا کنون در این خصوص سوال نکرده که مقصد این پول در ایران کجا و چه کسانی بودند.
تظاهر این روابط پیچیده، در ارائه تحلیل و گزارش از سوی بسیاری از کسانی که در این سال‌ها درگیر با این کار بودند، دیده می‌شود. تقلیل مسئله، «تغافل و تجاهل» به منافع و مصالح ملی مهم‌ترین رویکردی است که اعضای این لابی در پیش گرفته‌اند. ارائه چهره ایراند‌وست از «حیدر علی اف» از عجایب دیگری است که اهل فن میدانند توسط چه کسانی و طی چه پروژه‌ای صورت گرفت.
به‌هرحال شبکه‌ای که ک.گ.ب ساخته بود، ارثیه حیدر شد و از او به الهام رسید. این شبکه امروز به قدری در ایران احساس فراغت می‌کند که در روز روشن برخلاف مصالح و تمامیت ارضی موضع‌گیری می‌کند، اگر لازم شد دست به تجاهل میزند، اگر لازم شد تابلو فرش هدیه می‌دهد، میهمانی مجلل برگزار می‌کند یا به شبکه اینترنشنال مصاحبه می‌دهد.
لابی، هفته پیش مدعی بود «جنگ نمی‌شود» و اکنون که جنگ شده، سکوت می‌کند.
در جنگ دوم قراباغ معتقد بود که جنگ «ائتلاف ترکیه، اسراییل و باکو» با ارمنستان جنگ اسلام و کفر است و باید از شیعیان دفاع کرد. اما پس از جنگ، در برابر دستگیری صدها تن از دین‌داران شیعه در باکو سکوت کرد و حتی به دنبال تحویل حسینیون برآمد! و البته، طبق معمول، کسی هم نپرسید "چرا"!


🆔️ @Salar_Seyf

🔴 انتشار نخستین‌بار به‌ مناسبت هفته دفاع مقدس

🔹‌ تصویر متفاوتی از دیدار سردار حاج قاسم سلیمانی با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دفتر رهبری

🔺حجم مبادلات تجاری ایران با کشورهای بریکس به 25.1 میلیارد دلار رسید.

سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت ایران خاطرنشان کرد:

در پنج ماهه نخست سال جاری، حجم مبادلات تجاری ایران با اعضای فعلی و جدید بریکس به حدود 37 میلیون تن کالا به ارزش 25.1 میلیارد دلار رسید که معادل وزنی 52.4 درصد و کل تجارت خارجی ایران 57.7 درصد است.

🔹از این مبادلات تجاری، 27.7 میلیون تن صادرات ایران به 10 کشور بریکس پلاس در قالب کالای غیرنفتی به ارزش 9.123 میلیارد دلار بوده که 50 درصد معادل وزنی و 47 درصد ارزش کل صادرات ایران است.

🇮🇷Товарооборот Ирана со странами БРИКС достиг $25,1 млрд.

Пресс-секретарь Комиссии по развитию торговли Ирана отметил:

🔹За первые пять месяцев этого года товарооборот между Ираном и нынешними и новыми членами БРИКС достиг почти 37 млн тонн товаров на сумму $25,1 млрд, что составило 52,4% в весовом эквиваленте и 57,7% общего объема внешней торговли Ирана.

🔹Из этого товарообмена 27,7 млн тонн составлял экспорт Ирана в 10 стран БРИКС+ в виде ненефтяных товаров на сумму $9,123 млрд - это 50% весового эквивалента и 47% общей стоимости всего экспорта Ирана.

‌
▫️انحلالِ دولتِ آرتساخ؛ تکرار تجربه‌ی نابودی خودمختارِی تالش - مغان


هرگز کسی این‌گونه فجیع به کُشتنِ خود برنخاست که من به زندگی نشستم.
(احمد شاملو)

دولت خودمختارِ آرتساخ، ششم شهریور ۱۴۰۲ خورشیدی (۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی) طی بیانیه‌ای اعلام کرده که از تاریخ یکم ژانویه ۲۰۲۴ میلادی، خود را منحل خواهد کرد. این تراژدی بزرگ در منطقه، یادآورِ فاجعه‌ی نابودی خودمختاری تالش‌ - مغان در سال ۱۹۹۳ میلادی است، زمانی که ایران، بی‌قید و شرط کمک کرد تا حیدر علی‌اف به قدرت برسد و او نیز پس از کسبِ قدرت، بلافاصله خودمختاری جمهوری تالش - مغان را لغو و سپس جمهوری اسلامی ایران را از کنسرسیوم نفتِ خزر با فشار آمریکا، اخراج کرد.!

اکنون نیز دوباره با سکوت و پیش گرفتن مفروضاتِ نادرست، ایران یک فرصت تاریخی دیگر را از دست داد.

یکی از کارشناسان مهم منطقه‌ی قفقاز، سال‌ها پیش نکته‌ی مهمی را در دکترین‌سازی ایران عنوان کرده بود:
«ایران باید در مسئله‌ی قفقاز جنوبی در چارچوب کلی حقوق بشر موضع‌گیری می‌کرد‌ نه اصلِ تمامیتِ ارضی یا اصلِ دولت که در قفقاز امری بی‌ریشه و برساخته‌ی نو است. طرحِ مسئله در چارچوبِ نظامِ حقوق بشر و «وضعیت ویژه یا وضع استثنا و کوشش برای صلح و هم‌زیستی می‌توانست موضع خودمختاری قراباغ، حتی در قالبِ جمهوری باکو را تقویت کند».

حقیقت این است که اصلِ تمامیت ارضی، متکی به پیشینه‌ی تصرفِ اراضی و حاکمیت بر آن است، هیچ یک از دولت‌های قفقاز جنوبی تا پیش از ۱۹۹۱ میلادی وجود نداشته‌اند و طبق کنوانسیونِ وین،‌ حکومت‌های محلی آنها نیز جزءِ تابعانِ حقوق بین‌الملل به عنوان دولتِ رسمیِ شناسایی‌شده نبود. بنابراین احرازِ مالکیت و در نتیجه حاکمیت بر مناطق مورد اختلاف، ناممکن و غیرِ مفید است. اما در این اختلافات، استناد به «اصلِ حقوق بشر» استناد محکمی‌تر در قیاس با اصلِ دولت و تمامیتِ ارضی دارد. علاوه بر آن دستِ دولتِ ایران برای مداخله‌ی سیاسی و... را نیز باز می‌گذارد.

ولی عدم توجه به این اصل، بنای نادرستی در سیاست خارجی ایجاد کرد و مانع شکل‌گیری یک موازنه‌ی اصولی شد. اکنون با انحلالِ دولت خودمختارِ آرتساخ در ماه‌ها و سال‌های آینده شدیدترین تهدیدها - که در تاریخ معاصر ایران، کم‌سابقه است - متوجه امنیتِ ملی ایران خواهد شد. زیرا مهم‌ترین نوار یا حایلِ امنیتی طبیعی ایران در منطقه از بین رفت.

بدیهی است که ارمنستان و خود شبه‌دولتِ آرتساخ نیز در این موضوع بی‌تقصیر نبودند. اما این مسئله تغییری در وضعیتِ ایران ایجاد نمی‌کند و تهدید همچنان پابرجاست.

‌
🆔 @salar_seyf