وقتی INTJ باشی ممکنه بعد از یه مدت بودن توی جمع یهویی غیب شی که از تنهایی انرژی بگیری.

وقتی ENTJ باشی به معنای واقعی از محدودیت هات فرصت میسازی.

وقتی INTJ باشی برات مهم نیست طرف مقابلت کیه، برنده ی اون بحث باید تو باشی.

وقتی ENTJ باشی ممکنه احساسات مختلف زیادی رو تجربه کنی اما به ندرت میزاری همه اونا رو ببینن.

وقتی INTJ باشی حتی اگه دورو برت مرتب به نظر نرسه خودت دقیقا میدونی چی کجاس و برات نظم داره.

وقتی ENTJ باشی ممکنه از آدما خوشت نیاد ولی باز بخای دورو برت باشن.

وقتی INTJ باشی سخت ترین کار دنیا گفتن احساساتته.

وقتی ENTJ باشی ترجیح میدی تلاش کنی که اطرافیانت توی موقعیت خوبی باشن تا اینکه بخوای هی بهشون بگی دوسشون داری.

وقتی یه INTJ باشی در اکثر اوقات میدونی حرکت های بعدی طرف مقابلت چیا هستن.

وقتی ENTJ باشی حداقل ماهی یه بار پنیک میکنی که باید از بقیه خیلی جلوتر باشی و چرا تلاشات کافی نیست.

وقتی INTJ باشی خوشت میاد از این که کسی ازت بترسه.

وقتی ENTJ باشی ممکنه حرفات گاهی تلخ باشه چون رکی.

وقتی INTJ باشی با جزئیات خیلی توجه میکنی.

وقتی ENTJ باشی نمیخوای بقیه جز موفقیت هات چیزی رو ببینن.

به عنوان یه INTJ توصیه میکنم هیچوقت ازمون نخواین احساساتمونو بگیم مگر اینکه خودمون امادگیشو داشته باشیم.

به عنوان یه ENTJ حتی تو ساده ترین بحث هم مردم فک میکنن داری دعوا میکنی ،درصورتی ک تو داری فقط حرفتو میزنی.

به عنوان یه INTJ وقت تلف کردن برام عذابه.