💎#آيه_وتفسير.🤍🫧
﴿قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ﴾
«به زودی به کوهی پناه می‌برم که مرا از آب حفظ کند.»
اگر خداوند تنگنا را بدون وسعت می آفرید، و پریشانی بدون آرامش و غم بدون شادی؛
چه زندگی سختی برای یک موجود بود!
اما خداوند متعال بعد از سختی آسانی و بعد از سختی گشایش و بشارت قرار داد
پس خوشحال باش ..
📖 تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
﴿قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ﴾
«به زودی به کوهی پناه می‌برم که مرا از آب حفظ کند.»
اگر خداوند تنگنا را بدون وسعت می آفرید، و پریشانی بدون آرامش و غم بدون شادی؛
چه زندگی سختی برای یک موجود بود!
اما خداوند متعال بعد از سختی آسانی و بعد از سختی گشایش و بشارت قرار داد
پس خوشحال باش ..
📖 تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_نازعات
#صفحه_584
❀﴿ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ﴾《۱۷》
۱۷) «به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است،
❀﴿فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ﴾《۱۸》
۱۸) و به او بگو: «آیا می‌خواهی [از کفر و گناه] پاک شوی؟
❀﴿وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ﴾《۱۹》
۱۹) و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا [از او] بترسی [و فرمانبردار شوی]؟
❀﴿فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ﴾《۲۰》
۲۰) پس [موسی] معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.
❀﴿فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ﴾《۲۱》
۲۱) اما او تکذیب و سرکشی کرد.
❀﴿ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ﴾《۲۲》
۲۲) سپس [به حق] پشت کرد و به کوشش و تلاش [علیه موسی] پرداخت.
❀﴿فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴾《۲۳》
۲۳) آنگاه [قومش را] جمع کرد و ندا داد
❀﴿فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ﴾《۲۴》
۲۴) و گفت: «من پروردگارِ برتر شما هستم».
❀﴿فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ﴾《۲۵》
۲۵) الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.
❀﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ﴾《۲۶》
۲۶) بی‌گمان، در این [واقعه،] برای هر کس که [از الله] می‌ترسد، عبرتی است.
❀﴿ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا﴾《۲۷》
۲۷) آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] سخت‌تر است یا آسمانی که [الله] آن را بنا کرد؟
❀﴿رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا﴾《۲۸》
۲۸) سقف آن را بر افراشت و به آن شکل و نظم داد،
❀﴿وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا﴾《۲۹》
۲۹) و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید،
❀﴿وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ﴾《۳۰》
۳۰) و زمین را بعد از آن گسترانید،
❀﴿أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا﴾《۳۱》
۳۱) و از آن، آب [چشمه‌ها و چاه‌ها و] چراگاهش را بیرون آورد،
❀﴿وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا﴾《۳۲》
۳۲) و کوه‌ها را محکم و استوار [بر روی زمین] قرار داد.
❀﴿مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ﴾《۳۳》
۳۳) [همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
❀﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ﴾《۳۴》
۳۴) هنگامی که [آن] حادثۀ بزرگ [قیامت] فرا رسد،
❀﴿يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ﴾《۳۵》
۳۵) در آن روز، انسان [تمام اعمال و] تلاش‌های خود را به یاد می‌آورد.
❀﴿وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ﴾《۳۶》
۳۶) و جهنم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌شود.
❀﴿فَأَمَّا مَن طَغَىٰ﴾《۳۷》
۳۷) اما آن کس که طغیان [و سرکشی] کرده باشد
❀﴿وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا﴾《۳۸》
۳۸) و زندگی دنیا را [بر آخرت] ترجیح داده باشد،
❀﴿فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ﴾《۳۹》
۳۹) بی‌تردید، جهنم جایگاه اوست.
❀﴿وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ﴾《۴۰》
۴۰) و اما کسی که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده و نفس را از هوی [و هوس] بازداشته باشد.
❀﴿فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ﴾《۴۱》
۴۱) قطعاً بهشت جایگاه اوست.
❀﴿يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا﴾《۴۲》
۴۲) [ای پیامبر،] دربارۀ قیامت از تو می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟
❀﴿فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ﴾《۴۳》
۴۳) تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟
❀﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ﴾《۴۴》
۴۴) [سرانجام و] منتهای [علمِ] آن، نزد پروردگار توست.
❀﴿إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا﴾《۴۵》
۴۵) تو فقط بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن [= قیامت] می‌ترسند.
❀﴿كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا﴾《۴۶》
۴۶) روزی که [کافران قیامت را] ببینند، [چنین احساس می‌کنند که] گویی [در دنیا] جز یک شامگاه یا بامداد به سر نبرده‌اند.
#سوره_نازعات
#صفحه_584
❀﴿ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ﴾《۱۷》
۱۷) «به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است،
❀﴿فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ﴾《۱۸》
۱۸) و به او بگو: «آیا می‌خواهی [از کفر و گناه] پاک شوی؟
❀﴿وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ﴾《۱۹》
۱۹) و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا [از او] بترسی [و فرمانبردار شوی]؟
❀﴿فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ﴾《۲۰》
۲۰) پس [موسی] معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.
❀﴿فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ﴾《۲۱》
۲۱) اما او تکذیب و سرکشی کرد.
❀﴿ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ﴾《۲۲》
۲۲) سپس [به حق] پشت کرد و به کوشش و تلاش [علیه موسی] پرداخت.
❀﴿فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴾《۲۳》
۲۳) آنگاه [قومش را] جمع کرد و ندا داد
❀﴿فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ﴾《۲۴》
۲۴) و گفت: «من پروردگارِ برتر شما هستم».
❀﴿فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ﴾《۲۵》
۲۵) الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.
❀﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ﴾《۲۶》
۲۶) بی‌گمان، در این [واقعه،] برای هر کس که [از الله] می‌ترسد، عبرتی است.
❀﴿ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا﴾《۲۷》
۲۷) آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] سخت‌تر است یا آسمانی که [الله] آن را بنا کرد؟
❀﴿رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا﴾《۲۸》
۲۸) سقف آن را بر افراشت و به آن شکل و نظم داد،
❀﴿وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا﴾《۲۹》
۲۹) و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید،
❀﴿وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ﴾《۳۰》
۳۰) و زمین را بعد از آن گسترانید،
❀﴿أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا﴾《۳۱》
۳۱) و از آن، آب [چشمه‌ها و چاه‌ها و] چراگاهش را بیرون آورد،
❀﴿وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا﴾《۳۲》
۳۲) و کوه‌ها را محکم و استوار [بر روی زمین] قرار داد.
❀﴿مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ﴾《۳۳》
۳۳) [همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
❀﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ﴾《۳۴》
۳۴) هنگامی که [آن] حادثۀ بزرگ [قیامت] فرا رسد،
❀﴿يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ﴾《۳۵》
۳۵) در آن روز، انسان [تمام اعمال و] تلاش‌های خود را به یاد می‌آورد.
❀﴿وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ﴾《۳۶》
۳۶) و جهنم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌شود.
❀﴿فَأَمَّا مَن طَغَىٰ﴾《۳۷》
۳۷) اما آن کس که طغیان [و سرکشی] کرده باشد
❀﴿وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا﴾《۳۸》
۳۸) و زندگی دنیا را [بر آخرت] ترجیح داده باشد،
❀﴿فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ﴾《۳۹》
۳۹) بی‌تردید، جهنم جایگاه اوست.
❀﴿وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ﴾《۴۰》
۴۰) و اما کسی که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده و نفس را از هوی [و هوس] بازداشته باشد.
❀﴿فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ﴾《۴۱》
۴۱) قطعاً بهشت جایگاه اوست.
❀﴿يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا﴾《۴۲》
۴۲) [ای پیامبر،] دربارۀ قیامت از تو می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟
❀﴿فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ﴾《۴۳》
۴۳) تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟
❀﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ﴾《۴۴》
۴۴) [سرانجام و] منتهای [علمِ] آن، نزد پروردگار توست.
❀﴿إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا﴾《۴۵》
۴۵) تو فقط بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن [= قیامت] می‌ترسند.
❀﴿كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا﴾《۴۶》
۴۶) روزی که [کافران قیامت را] ببینند، [چنین احساس می‌کنند که] گویی [در دنیا] جز یک شامگاه یا بامداد به سر نبرده‌اند.
تفسیر آسان قرآن
Photo
💎#آيه_وتفسير.🤍🫧
﴿وَٱلۡعَصۡرِ١﴾[العصر: ۱]. «سوگند به زمان».
﴿إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِي خُسۡرٍ٢﴾[العصر: ۲]. «که انسان در زیانکاری است».
﴿إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ٣﴾[العصر: ۳]. «مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایتسه کرده و همدیگر را به حق سفارش و همدیگر را به شکیبایی توصیه نموده‌اند».
☝️خداوند به زمان که شب و روز است و بستری برای کارهای بندگان و اعمالشان است سوگند می‌خورد که همه انسان‌ها زیانمند می‌باشند. و زیان کار ضد سودمند است. زیان مراتب متفاوتی دارد.
🔹گاهی زیان مطلق خواهد بود مانند کسی که دنیا و آخرت را از دست داده و نعمت‌ها را از دست او رفته و سزاوار دوزخ گردیده است.
🔸و گاهی انسان از بعضی جهات زیانمند می‌شود و از بعضی جهات زیانمند نخواهد بود. بنابراین فرمود: هر انسانی زیانکار است مگر کسی که دارای چهار صفت باشد:
↩️اول: ایمان داشتن به انچه خداوند بدان امر نموده است. و ایمان بدون علم و آگاهی حاصل نمی‌شود. پس علم شاخه‌ای از ایمان داشت و بدون علم، ایمان حاصل نمی‌گردد.
↩️دوم: کار شایسته است، و این همه کارهای خوب را شامل می‌شود. کارهای ظاهری و باطنی اعم از واجب و مستحب که متعلق به حقوق خدا و حقوق بندگانش می‌باشد.
↩️سوم: توصیه به حق که ایمان و عمل صالح است. یعنی یکدیگر را به این توصیه کنند و تشویق نمایند.
↩️چهارم: توصیه و سفارش به صبر و شکیبایی بر عبادت خدا و صبر بر عدم ارتکاب گناهان و صبر نمودن بر بلاهای دردناکی که از سوی خدا می‌آید.
🔸پس با دو امر اول بنده خودش را کامل می‌گرداند و با دوامر آخر دیگران را به کمال می‌رساند. و با کامل شدن این چهار چیز،بنده از متضرّر شدن سالم مانده و فایده بزرگی را به دست می‌آورد.
📚منبع تفسیر سعدی
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•
﴿وَٱلۡعَصۡرِ١﴾[العصر: ۱]. «سوگند به زمان».
﴿إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِي خُسۡرٍ٢﴾[العصر: ۲]. «که انسان در زیانکاری است».
﴿إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ٣﴾[العصر: ۳]. «مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایتسه کرده و همدیگر را به حق سفارش و همدیگر را به شکیبایی توصیه نموده‌اند».
☝️خداوند به زمان که شب و روز است و بستری برای کارهای بندگان و اعمالشان است سوگند می‌خورد که همه انسان‌ها زیانمند می‌باشند. و زیان کار ضد سودمند است. زیان مراتب متفاوتی دارد.
🔹گاهی زیان مطلق خواهد بود مانند کسی که دنیا و آخرت را از دست داده و نعمت‌ها را از دست او رفته و سزاوار دوزخ گردیده است.
🔸و گاهی انسان از بعضی جهات زیانمند می‌شود و از بعضی جهات زیانمند نخواهد بود. بنابراین فرمود: هر انسانی زیانکار است مگر کسی که دارای چهار صفت باشد:
↩️اول: ایمان داشتن به انچه خداوند بدان امر نموده است. و ایمان بدون علم و آگاهی حاصل نمی‌شود. پس علم شاخه‌ای از ایمان داشت و بدون علم، ایمان حاصل نمی‌گردد.
↩️دوم: کار شایسته است، و این همه کارهای خوب را شامل می‌شود. کارهای ظاهری و باطنی اعم از واجب و مستحب که متعلق به حقوق خدا و حقوق بندگانش می‌باشد.
↩️سوم: توصیه به حق که ایمان و عمل صالح است. یعنی یکدیگر را به این توصیه کنند و تشویق نمایند.
↩️چهارم: توصیه و سفارش به صبر و شکیبایی بر عبادت خدا و صبر بر عدم ارتکاب گناهان و صبر نمودن بر بلاهای دردناکی که از سوی خدا می‌آید.
🔸پس با دو امر اول بنده خودش را کامل می‌گرداند و با دوامر آخر دیگران را به کمال می‌رساند. و با کامل شدن این چهار چیز،بنده از متضرّر شدن سالم مانده و فایده بزرگی را به دست می‌آورد.
📚منبع تفسیر سعدی
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•
【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_عبس
#صفحه_585
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ﴾《۱》
۱) [پیامبر] چهره در هم کشید و روی برگردانْدl
❀﴿أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ﴾《۲》
۲) از اینکه آن نابینا [= عبدالله بن اُمّ مَکتوم] نزدش آمد.
❀﴿وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ﴾《۳》
۳) و [ای پیامبر،] تو چه می‌دانی؟ چه بسا او [از گناهانش] پاک شود،
❀﴿أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ﴾《۴》
۴) یا پند گیرد و این پند به سودش باشد.
❀﴿أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ﴾《۵》
۵) اما آن کس که [از ایمان] بی‌نیازی می‌ورزد
❀﴿فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ﴾《۶》
۶) تو به او روی می‌آوری؛
❀﴿وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾《۷》
۷) در حالی که اگر او خود را [از کفر] پاک نسازد، ایرادی بر تو نیست؛
❀﴿وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ﴾《۸》
۸) اما کسی که شتابان به سراغ تو می‌آید
❀﴿وَهُوَ يَخۡشَىٰ﴾《۹》
۹) و [از الله] می‌ترسد،
❀﴿فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ﴾《۱۰》
۱۰) تو از او غافل می‌شوی [و به دیگران می‌پردازی].
❀﴿کَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ﴾《۱۱》
۱۱) هرگز چنین نیست؛ بی‌گمان، این [آیات برای] تذکر و یادآوری است.
❀﴿فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ﴾《۱۲》
۱۲) پس هر کس که بخواهد، [می‌تواند] از آن پند گیرد.
❀﴿فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ﴾《۱۳》
۱۳) در صحیفه‌های ارجمندی [ثبت] است.
❀﴿مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ﴾《۱۴》
۱۴) [در جایگاهی] بلندپایه و پاکیزه [از پلیدی]
❀﴿بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ﴾《۱۵》
۱۵) در دست سفیران [وحی] است
❀﴿كِرَامِۭ بَرَرَةٖ﴾《۱۶》
۱۶) [که] بزرگوار و نیکوکارند.
❀﴿قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ﴾《۱۷》
۱۷) مرگ بر انسان [کافر، که] چقدر ناسپاس است!
❀﴿مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ﴾《۱۸》
۱۸) [الله] او را از چه چیز آفریده است؟
❀﴿مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ﴾《۱۹》
۱۹) او را از نطفۀ [ناچیزی] آفرید، سپس او را موزون ساخت.
❀﴿ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ﴾《۲۰》
۲۰) سپس راه را برایش آسان نمود.
❀﴿ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ﴾《۲۱》
۲۱) آنگاه [پس از پایان عمر،] او را میرانْد و در قبر [پنهان] نمود.
❀﴿ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ﴾《۲۲》
۲۲) سپس هر گاه بخواهد، او را [زنده می‌کند و] برمی‌انگیزد.
❀﴿كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ﴾《۲۳》
۲۳) هرگز چنین نیست [که او می‌پندارد]. او هنوز آنچه را که [الله] فرمان داده به جای نیاورده است.
❀﴿فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ﴾《۲۴》
۲۴) انسان باید به غذای خویش [و آفرینشِ آن] بنگرد:
❀﴿أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا﴾《۲۵》
۲۵) ما آب فراوان [از آسمان] فروریختیم،
❀﴿ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا﴾《۲۶》
۲۶) سپس زمین را از هم شکافتیم،
❀﴿فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا﴾《۲۷》
۲۷) آنگاه دانه[های فراون] در آن رویاندیم،
❀﴿وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا﴾《۲۸》
۲۸) و انگور و سبزی [خوراکی بسیار]،
❀﴿وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا﴾《۲۹》
۲۹) و زیتون و نخل،
❀﴿وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا﴾《۳۰》
۳۰) و باغ‌هایی [انبوه و] پردرخت،
❀﴿وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا﴾《۳۱》
۳۱) و [انواع] میوه و علوفه [پدید آوردیم].
❀﴿مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ﴾《۳۲》
۳۲) [همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
❀﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ﴾《۳۳》
۳۳) هنگامی که [آن] صدای مهیب [قیامت] فرارسد،
❀﴿يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ﴾《۳۴》
۳۴) روزی که انسان از برادرش می‌گریزد
❀﴿وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ﴾《۳۵》
۳۵) و از مادرش و از پدرش
❀﴿وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ﴾《۳۶》
۳۶) و از زنش و پسرانش [نیز می‌گریزد]،
❀﴿لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ﴾《۳۷》
۳۷) در آن روز، هر کس را کاری است که او را به خودش سرگرم می‌دارد [و از دیگری بازمی‌دارد].
❀﴿وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ﴾《۳۸》
۳۸) چهره‌هایی در آن روز، گشاده و روشن است.
❀﴿ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ﴾《۳۹》
۳۹) [به خاطر نعمت و رحمتِ الله] خندان [و] شاد است.
❀﴿وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ﴾《۴۰》
۴۰) و چهره‌هایی در آن روز، غبارآلود است.
#سوره_عبس
#صفحه_585
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ﴾《۱》
۱) [پیامبر] چهره در هم کشید و روی برگردانْدl
❀﴿أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ﴾《۲》
۲) از اینکه آن نابینا [= عبدالله بن اُمّ مَکتوم] نزدش آمد.
❀﴿وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ﴾《۳》
۳) و [ای پیامبر،] تو چه می‌دانی؟ چه بسا او [از گناهانش] پاک شود،
❀﴿أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ﴾《۴》
۴) یا پند گیرد و این پند به سودش باشد.
❀﴿أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ﴾《۵》
۵) اما آن کس که [از ایمان] بی‌نیازی می‌ورزد
❀﴿فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ﴾《۶》
۶) تو به او روی می‌آوری؛
❀﴿وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾《۷》
۷) در حالی که اگر او خود را [از کفر] پاک نسازد، ایرادی بر تو نیست؛
❀﴿وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ﴾《۸》
۸) اما کسی که شتابان به سراغ تو می‌آید
❀﴿وَهُوَ يَخۡشَىٰ﴾《۹》
۹) و [از الله] می‌ترسد،
❀﴿فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ﴾《۱۰》
۱۰) تو از او غافل می‌شوی [و به دیگران می‌پردازی].
❀﴿کَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ﴾《۱۱》
۱۱) هرگز چنین نیست؛ بی‌گمان، این [آیات برای] تذکر و یادآوری است.
❀﴿فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ﴾《۱۲》
۱۲) پس هر کس که بخواهد، [می‌تواند] از آن پند گیرد.
❀﴿فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ﴾《۱۳》
۱۳) در صحیفه‌های ارجمندی [ثبت] است.
❀﴿مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ﴾《۱۴》
۱۴) [در جایگاهی] بلندپایه و پاکیزه [از پلیدی]
❀﴿بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ﴾《۱۵》
۱۵) در دست سفیران [وحی] است
❀﴿كِرَامِۭ بَرَرَةٖ﴾《۱۶》
۱۶) [که] بزرگوار و نیکوکارند.
❀﴿قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ﴾《۱۷》
۱۷) مرگ بر انسان [کافر، که] چقدر ناسپاس است!
❀﴿مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ﴾《۱۸》
۱۸) [الله] او را از چه چیز آفریده است؟
❀﴿مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ﴾《۱۹》
۱۹) او را از نطفۀ [ناچیزی] آفرید، سپس او را موزون ساخت.
❀﴿ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ﴾《۲۰》
۲۰) سپس راه را برایش آسان نمود.
❀﴿ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ﴾《۲۱》
۲۱) آنگاه [پس از پایان عمر،] او را میرانْد و در قبر [پنهان] نمود.
❀﴿ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ﴾《۲۲》
۲۲) سپس هر گاه بخواهد، او را [زنده می‌کند و] برمی‌انگیزد.
❀﴿كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ﴾《۲۳》
۲۳) هرگز چنین نیست [که او می‌پندارد]. او هنوز آنچه را که [الله] فرمان داده به جای نیاورده است.
❀﴿فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ﴾《۲۴》
۲۴) انسان باید به غذای خویش [و آفرینشِ آن] بنگرد:
❀﴿أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا﴾《۲۵》
۲۵) ما آب فراوان [از آسمان] فروریختیم،
❀﴿ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا﴾《۲۶》
۲۶) سپس زمین را از هم شکافتیم،
❀﴿فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا﴾《۲۷》
۲۷) آنگاه دانه[های فراون] در آن رویاندیم،
❀﴿وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا﴾《۲۸》
۲۸) و انگور و سبزی [خوراکی بسیار]،
❀﴿وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا﴾《۲۹》
۲۹) و زیتون و نخل،
❀﴿وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا﴾《۳۰》
۳۰) و باغ‌هایی [انبوه و] پردرخت،
❀﴿وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا﴾《۳۱》
۳۱) و [انواع] میوه و علوفه [پدید آوردیم].
❀﴿مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ﴾《۳۲》
۳۲) [همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
❀﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ﴾《۳۳》
۳۳) هنگامی که [آن] صدای مهیب [قیامت] فرارسد،
❀﴿يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ﴾《۳۴》
۳۴) روزی که انسان از برادرش می‌گریزد
❀﴿وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ﴾《۳۵》
۳۵) و از مادرش و از پدرش
❀﴿وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ﴾《۳۶》
۳۶) و از زنش و پسرانش [نیز می‌گریزد]،
❀﴿لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ﴾《۳۷》
۳۷) در آن روز، هر کس را کاری است که او را به خودش سرگرم می‌دارد [و از دیگری بازمی‌دارد].
❀﴿وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ﴾《۳۸》
۳۸) چهره‌هایی در آن روز، گشاده و روشن است.
❀﴿ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ﴾《۳۹》
۳۹) [به خاطر نعمت و رحمتِ الله] خندان [و] شاد است.
❀﴿وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ﴾《۴۰》
۴۰) و چهره‌هایی در آن روز، غبارآلود است.