【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_معارج
#صفحه_569
❀﴿يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ﴾《۱۱》
۱۱) [در حالی که] آنان به یکدیگر نشان داده می‌شوند، گناهکار [دوست دارد و] آرزو می‌کند که فرزندان خود را در ازای [رهایی] از عذاب آن روز بدهد،
❀﴿وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ﴾《۱۲》
۱۲) و [همچنین] زنش و برادرش را.
❀﴿وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ﴾《۱۳》
۱۳) و قبیله‌اش را که [همیشه] به او جا و پناه می‌داد.
❀﴿وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ﴾《۱۴》
۱۴) و [همچنین] همۀ کسانی را که روی زمین هستند [فدا کند] تا نجات یابد.
❀﴿كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ﴾《۱۵》
۱۵) [اما] هرگز چنین نیست [که برایش راه نجاتی باشد]! بی‌گمان، آن شعله‌های [آتشِ] سوزان است.
❀﴿نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ﴾《۱۶》
۱۶) [که] پوست از سر برمی‌کَند.
❀﴿تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ﴾《۱۷》
۱۷) کسانی را که [به فرمان الله] پشت کردند و [از حق] روی گرداندند، [به سوی خود] فرامی‌خوانَد.
❀﴿وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ﴾《۱۸》
۱۸) و [نیز کسانی را که] اموال را جمع‌آوری و ذخیره کردند [و حق آن را نپرداختند].
❀﴿۞إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا﴾《۱۹》
۱۹) یقیناً انسان، کم‌طاقت [و حریص] آفریده شده است.
❀﴿إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا﴾《۲۰》
۲۰) هر گاه بدی [و مصیبتی] به او رسد، بی‌تابی می‌کند،
❀﴿وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا﴾《۲۱》
۲۱) و هر گاه خوبی به او رسد، بازدارنده [و بخیل] می‌گردد.
❀﴿إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ﴾《۲۲》
۲۲) مگر نمازگزاران؛
❀﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ﴾《۲۳》
۲۳) همان کسانی که بر نمازهایشان همیشه پایداری می‌کنند.
❀﴿وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ﴾《۲۴》
۲۴) و کسانی که در اموالشان، حق [معیّن و] معلومی است
❀﴿لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ﴾《۲۵》
۲۵) برای مستمند و محروم؛
❀﴿وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ﴾《۲۶》
۲۶) و [همان] کسانی که روز جزا را تصدیق می‌کنند؛
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ﴾《۲۷》
۲۷) و کسانی که از عذاب پروردگارشان می‌ترسند.
❀﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ﴾《۲۸》
۲۸) [چرا که] بی‌گمان، از عذاب پروردگارشان نمی‌توان ایمن بود.
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ﴾《۲۹》
۲۹) و کسانی که شرمگاه‌هایشان را نگه می‌دارند؛
❀﴿إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ﴾《۳۰》
۳۰) مگر با همسران و کنیزانی که مالک آنها هستند، که [در این صورت،] سرزنشی بر آنها نیست.
❀﴿فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ﴾《۳۱》
۳۱) اما هر کس فراتر از اینها را بخواهد، آنان متجاوزان هستند.
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ﴾《۳۲》
۳۲) و کسانی که امانت‌ها و پیمان‌هایشان را رعایت می‌کنند،
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ﴾《۳۳》
۳۳) و کسانی که به شهادت‌های خود متعهدند،
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ﴾《۳۴》
۳۴) و کسانی که بر نمازشان پایداری می‌کنند.
❀﴿أُوْلَـٰٓئِكَ فِي جَنَّـٰتٖ مُّكۡرَمُونَ﴾《۳۵》
۳۵) اینان در باغ‌های [بهشت] گرامی داشته می‌شوند.
❀﴿فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ﴾《۳۶》
۳۶) پس [ای پیامبر،] کافران را چه شده که به سوی تو می‌شتابند؟
❀﴿عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ﴾《۳۷》
۳۷) [و] از راست و چپ، گروه‌گروه [بر مخالفت تو جمع می‌شوند و بر تو هجوم می‌آورند؟]
❀﴿أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ﴾《۳۸》
۳۸) آیا هر کدام از آنها [با آن اعمال ناپسندش] طمع دارد که در بهشت پرنعمت [الهی] درآورده شود؟
❀﴿كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ﴾《۳۹》
۳۹) هرگز چنین نیست! بی‌گمان، ما آنها را از آنچه [خود] می‌دانند آفریده‌ایم.
❀﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ﴾《۴۰》
۴۰) به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند می‌خورم که قطعاً ما تواناییم.
#سوره_معارج
#صفحه_569
❀﴿يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ﴾《۱۱》
۱۱) [در حالی که] آنان به یکدیگر نشان داده می‌شوند، گناهکار [دوست دارد و] آرزو می‌کند که فرزندان خود را در ازای [رهایی] از عذاب آن روز بدهد،
❀﴿وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ﴾《۱۲》
۱۲) و [همچنین] زنش و برادرش را.
❀﴿وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ﴾《۱۳》
۱۳) و قبیله‌اش را که [همیشه] به او جا و پناه می‌داد.
❀﴿وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ﴾《۱۴》
۱۴) و [همچنین] همۀ کسانی را که روی زمین هستند [فدا کند] تا نجات یابد.
❀﴿كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ﴾《۱۵》
۱۵) [اما] هرگز چنین نیست [که برایش راه نجاتی باشد]! بی‌گمان، آن شعله‌های [آتشِ] سوزان است.
❀﴿نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ﴾《۱۶》
۱۶) [که] پوست از سر برمی‌کَند.
❀﴿تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ﴾《۱۷》
۱۷) کسانی را که [به فرمان الله] پشت کردند و [از حق] روی گرداندند، [به سوی خود] فرامی‌خوانَد.
❀﴿وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ﴾《۱۸》
۱۸) و [نیز کسانی را که] اموال را جمع‌آوری و ذخیره کردند [و حق آن را نپرداختند].
❀﴿۞إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا﴾《۱۹》
۱۹) یقیناً انسان، کم‌طاقت [و حریص] آفریده شده است.
❀﴿إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا﴾《۲۰》
۲۰) هر گاه بدی [و مصیبتی] به او رسد، بی‌تابی می‌کند،
❀﴿وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا﴾《۲۱》
۲۱) و هر گاه خوبی به او رسد، بازدارنده [و بخیل] می‌گردد.
❀﴿إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ﴾《۲۲》
۲۲) مگر نمازگزاران؛
❀﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ﴾《۲۳》
۲۳) همان کسانی که بر نمازهایشان همیشه پایداری می‌کنند.
❀﴿وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ﴾《۲۴》
۲۴) و کسانی که در اموالشان، حق [معیّن و] معلومی است
❀﴿لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ﴾《۲۵》
۲۵) برای مستمند و محروم؛
❀﴿وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ﴾《۲۶》
۲۶) و [همان] کسانی که روز جزا را تصدیق می‌کنند؛
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ﴾《۲۷》
۲۷) و کسانی که از عذاب پروردگارشان می‌ترسند.
❀﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ﴾《۲۸》
۲۸) [چرا که] بی‌گمان، از عذاب پروردگارشان نمی‌توان ایمن بود.
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ﴾《۲۹》
۲۹) و کسانی که شرمگاه‌هایشان را نگه می‌دارند؛
❀﴿إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ﴾《۳۰》
۳۰) مگر با همسران و کنیزانی که مالک آنها هستند، که [در این صورت،] سرزنشی بر آنها نیست.
❀﴿فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ﴾《۳۱》
۳۱) اما هر کس فراتر از اینها را بخواهد، آنان متجاوزان هستند.
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ﴾《۳۲》
۳۲) و کسانی که امانت‌ها و پیمان‌هایشان را رعایت می‌کنند،
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ﴾《۳۳》
۳۳) و کسانی که به شهادت‌های خود متعهدند،
❀﴿وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ﴾《۳۴》
۳۴) و کسانی که بر نمازشان پایداری می‌کنند.
❀﴿أُوْلَـٰٓئِكَ فِي جَنَّـٰتٖ مُّكۡرَمُونَ﴾《۳۵》
۳۵) اینان در باغ‌های [بهشت] گرامی داشته می‌شوند.
❀﴿فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ﴾《۳۶》
۳۶) پس [ای پیامبر،] کافران را چه شده که به سوی تو می‌شتابند؟
❀﴿عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ﴾《۳۷》
۳۷) [و] از راست و چپ، گروه‌گروه [بر مخالفت تو جمع می‌شوند و بر تو هجوم می‌آورند؟]
❀﴿أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ﴾《۳۸》
۳۸) آیا هر کدام از آنها [با آن اعمال ناپسندش] طمع دارد که در بهشت پرنعمت [الهی] درآورده شود؟
❀﴿كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ﴾《۳۹》
۳۹) هرگز چنین نیست! بی‌گمان، ما آنها را از آنچه [خود] می‌دانند آفریده‌ایم.
❀﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ﴾《۴۰》
۴۰) به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند می‌خورم که قطعاً ما تواناییم.
💎#آية_وتفسير.🤍🫧
۞هُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ۞
«وسیله هدایت و بشارت برای مؤمنان است؛»
(سوره نمل: ۲)
🌹🤍#آيات_قرآن، مؤمنان را به راه راست #هدايت مى‌كند و آنچه را كه شايسته است انجام دهند يا ترك كنند برايشان #بيان می‌نمايد، و آنها را به #پاداش_الهی كه نتيجه #هدايت شدن به اين راه است، #مژده می‌دهد.
📚تيسير الكريم الرحمن
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•
۞هُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ۞
«وسیله هدایت و بشارت برای مؤمنان است؛»
(سوره نمل: ۲)
🌹🤍#آيات_قرآن، مؤمنان را به راه راست #هدايت مى‌كند و آنچه را كه شايسته است انجام دهند يا ترك كنند برايشان #بيان می‌نمايد، و آنها را به #پاداش_الهی كه نتيجه #هدايت شدن به اين راه است، #مژده می‌دهد.
📚تيسير الكريم الرحمن
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•
【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_معارج
#صفحه_570
❀﴿عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ﴾《۴۱》
۴۱) بر اینکه [کسان دیگری] بهتر از اینان را جایگزین کنیم؛ و ما [برای انجام این کار،] درمانده و ناتوان نیستیم.
❀﴿فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ﴾《۴۲》
۴۲) پس [ای پیامبر،] آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند، تا به روزی برسند که به آنان وعده داده شده است.
❀﴿يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ﴾《۴۳》
۴۳) [همان] روزی که شتابان از قبرها خارج می‌شوند؛ گویی به سوی بت‌ها [و معبودانشان] می‌دوند.
❀﴿خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ﴾《۴۴》
۴۴) [در حالی که] چشم‌هایشان [از شرم و وحشت] به زیر افتاده و ذلت [و خواری،] آنان را پوشانده است. این همان روزی است که به آنان وعده داده می‌شد.
#سوره_نوح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ﴾《۱》
۱) بی‌گمان، ما نوح را به سوی قومش فرستادیم [و گفتیم]: «قوم خود را ـ پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید ـ هشدار ده [و بترسان].
❀﴿قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ﴾《۲》
۲) [نوح] گفت: «ای قوم، من بیم‌دهنده‌ای آشکار برایتان هستم،
❀﴿أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ﴾《۳》
۳) که الله را عبادت کنید، و از او بترسید، و مطیع [دستورهای] من باشید.
❀﴿يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُۚ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ﴾《۴》
۴) [که اگر چنین کردید، الله] گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معیّنی به شما مهلت می‌دهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیر نخواهد داشت، اگر می‌دانستید».
❀﴿قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا﴾《۵》
۵) و نوح [پس از نصیحت و دعوت] گفت: «پروردگارا، به راستی که من قومِ خود را شب و روز [به ایمان] دعوت کردم؛
❀﴿فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا﴾《۶》
۶) ولی دعوت من، جز بر گریزشان [از حق] نیفزود
❀﴿وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا﴾《۷》
۷) و من هر چه دعوتشان کردم تا سرانجام آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش‌هایشان فرو کردند و لباس‌هایشان را [به خود] پیچیدند و [در مخالفت] اصرار [و پا‌فشاری] کردند و به شدت، گردنکشی و تکبر نمودند.
❀﴿ثُمَّ إِنِّي دَعَوۡتُهُمۡ جِهَارٗا﴾《۸》
۸) سپس آنها را با صدای بلند [و آشکار] دعوت کردم.
❀﴿ثُمَّ إِنِّيٓ أَعۡلَنتُ لَهُمۡ وَأَسۡرَرۡتُ لَهُمۡ إِسۡرَارٗا﴾《۹》
۹) به علاوه، آشکارا برایشان گفتم و در نهان برای [هرکدام از] آنان بیان کردم.
❀﴿فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا﴾《۱۰》
۱۰) گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید [که] بی‌گمان، او بسیار آمرزنده است.
#سوره_معارج
#صفحه_570
❀﴿عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ﴾《۴۱》
۴۱) بر اینکه [کسان دیگری] بهتر از اینان را جایگزین کنیم؛ و ما [برای انجام این کار،] درمانده و ناتوان نیستیم.
❀﴿فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ﴾《۴۲》
۴۲) پس [ای پیامبر،] آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند، تا به روزی برسند که به آنان وعده داده شده است.
❀﴿يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ﴾《۴۳》
۴۳) [همان] روزی که شتابان از قبرها خارج می‌شوند؛ گویی به سوی بت‌ها [و معبودانشان] می‌دوند.
❀﴿خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ﴾《۴۴》
۴۴) [در حالی که] چشم‌هایشان [از شرم و وحشت] به زیر افتاده و ذلت [و خواری،] آنان را پوشانده است. این همان روزی است که به آنان وعده داده می‌شد.
#سوره_نوح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ﴾《۱》
۱) بی‌گمان، ما نوح را به سوی قومش فرستادیم [و گفتیم]: «قوم خود را ـ پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید ـ هشدار ده [و بترسان].
❀﴿قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ﴾《۲》
۲) [نوح] گفت: «ای قوم، من بیم‌دهنده‌ای آشکار برایتان هستم،
❀﴿أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ﴾《۳》
۳) که الله را عبادت کنید، و از او بترسید، و مطیع [دستورهای] من باشید.
❀﴿يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُۚ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ﴾《۴》
۴) [که اگر چنین کردید، الله] گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معیّنی به شما مهلت می‌دهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیر نخواهد داشت، اگر می‌دانستید».
❀﴿قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا﴾《۵》
۵) و نوح [پس از نصیحت و دعوت] گفت: «پروردگارا، به راستی که من قومِ خود را شب و روز [به ایمان] دعوت کردم؛
❀﴿فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا﴾《۶》
۶) ولی دعوت من، جز بر گریزشان [از حق] نیفزود
❀﴿وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا﴾《۷》
۷) و من هر چه دعوتشان کردم تا سرانجام آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش‌هایشان فرو کردند و لباس‌هایشان را [به خود] پیچیدند و [در مخالفت] اصرار [و پا‌فشاری] کردند و به شدت، گردنکشی و تکبر نمودند.
❀﴿ثُمَّ إِنِّي دَعَوۡتُهُمۡ جِهَارٗا﴾《۸》
۸) سپس آنها را با صدای بلند [و آشکار] دعوت کردم.
❀﴿ثُمَّ إِنِّيٓ أَعۡلَنتُ لَهُمۡ وَأَسۡرَرۡتُ لَهُمۡ إِسۡرَارٗا﴾《۹》
۹) به علاوه، آشکارا برایشان گفتم و در نهان برای [هرکدام از] آنان بیان کردم.
❀﴿فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا﴾《۱۰》
۱۰) گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید [که] بی‌گمان، او بسیار آمرزنده است.
💎#آية_وتفسير.🤍🫧
﴿الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ﴾ آل عمران: ۱۷۳
«آن کسانی که مردمان بدیشان گفتند: مردمان (قریش برای تاختن بر شما دست به دست هم داده‌اند و) بر ضدّ شما گرد یکدیگر فراهم آمده‌اند، پس از ایشان بترسید؛ ولی (چنین تهدید و بیمی به هراسشان نینداخت؛ بلکه برعکس) بر ایمان ایشان افزود و گفتند: خدا ما را بس و او بهترین حامی و سرپرست است».
⁉️پرسش: ﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ به چه معناست؟
✅﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ سخنی است که امور ترسناک و ناگوار با آن دفع می‌شوند.
💠 ابراهیم علیه السلام هنگامی که در آتش افکنده شد این سخن را گفت. ﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ﴾: یعنی الله به تنهایی برای‌مان کافی است؛ و از غیر او نمی‌ترسیم.
🔹﴿وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ ستایش بر الله است و اینکه او تعالی بهترین کسی است که بنده به او توکل می‌کند و پناه می‌برد.
🔸﴿فَٱنقَلَبُواْ﴾: یعنی به نعمت سلامتی و فضیلت اجر بازگشتند.
📚 ابن جزی: ١/ ١٦٧.
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•
﴿الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ﴾ آل عمران: ۱۷۳
«آن کسانی که مردمان بدیشان گفتند: مردمان (قریش برای تاختن بر شما دست به دست هم داده‌اند و) بر ضدّ شما گرد یکدیگر فراهم آمده‌اند، پس از ایشان بترسید؛ ولی (چنین تهدید و بیمی به هراسشان نینداخت؛ بلکه برعکس) بر ایمان ایشان افزود و گفتند: خدا ما را بس و او بهترین حامی و سرپرست است».
⁉️پرسش: ﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ به چه معناست؟
✅﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ سخنی است که امور ترسناک و ناگوار با آن دفع می‌شوند.
💠 ابراهیم علیه السلام هنگامی که در آتش افکنده شد این سخن را گفت. ﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ﴾: یعنی الله به تنهایی برای‌مان کافی است؛ و از غیر او نمی‌ترسیم.
🔹﴿وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ﴾ ستایش بر الله است و اینکه او تعالی بهترین کسی است که بنده به او توکل می‌کند و پناه می‌برد.
🔸﴿فَٱنقَلَبُواْ﴾: یعنی به نعمت سلامتی و فضیلت اجر بازگشتند.
📚 ابن جزی: ١/ ١٦٧.
📖تفسیر آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
•┈┈•◈◉⚪️◉◈•┈┈•